Όταν η κυβέρνηση είχε ψηφίσει τον περασμένο Ιανουάριο το νόμο για την υιοθέτηση του Solvency II στην εγχώρια ασφαλιστική αγορά, «πέρασε» παράλληλα και ορισμένες διατάξεις που επηρέαζαν αρνητικά το -ήδη οικονομικά ετοιμόρροπο- Επικουρικό Κεφάλαιο του κλάδου αυτοκινήτων.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα είχε υποστηρίξει αμέσως μετά την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου ο τότε πρόεδρος του Επικουρικού κεφαλαίου Δημήτρης Ζορμπάς: «Λάβαμε από τον υπουργό (Ευκλείδη Τσακαλώτο) τη δήλωση ότι θα ασχοληθεί και θα ρυθμίσει τα θέματα του Επικουρικού με ιδιαίτερο νομοσχέδιο. Μέχρι τότε, αν έχουμε ανάκληση άδειας ασφαλιστικής εταιρείας, ο εκκαθαριστής παίρνει την περιουσία και το Επικουρικό την υποχρέωση να πληρώσει! Έτσι ψήφισαν. Ας ελπίσουμε ο υπουργός να είναι πιο γρήγορος με τον νέο νόμο από τυχόν ανάκληση κάποιας άδειας».

Παρά λοιπόν το γεγονός ότι οι παράγοντες του ασφαλιστικού κλάδου είχαν εκπέμψει έγκαιρα σήμα SOS για το Επικουρικό Κεφάλαιο και παρά τη δέσμευση του υπουργού Οικονομικών, μέχρι σήμερα σχετική νομοθετική παρέμβαση δεν έχει υπάρξει. Και επί του παρόντος ακούγονται υποσχέσεις περί επικείμενης σύστασης επιτροπής που θα… μελετήσει το θέμα.

Τι σημαίνει αυτό; Πως αν δεν συμβεί αυτό που… ήλπιζε ο κ. Ζορμπάς, χιλιάδες οδηγοί οι οποίοι θα έχουν την ατυχία να τρακάρουν με αυτοκίνητο ασφαλιστικής εταιρείας που «κλείνει», θα κληθούν ουσιαστικά να πληρώσουν οι ίδιοι το σύνολο της ζημιάς! Κι ας μην έφταιγαν για το ατύχημα! Και ας είχαν οι ίδιοι επιλέξει να ασφαλιστούν σε μια υγιή ασφαλιστική εταιρεία!

Η ουσία είναι πως στα ήδη -έντονα από το παρελθόν- προβληματικά οικονομικά στοιχεία του Επικουρικού Κεφαλαίου (οι δικαιούχοι περιμένουν χρόνια προκειμένου να αποζημιωθούν), η κυβέρνηση πρόσθεσε στις αρχές του έτους ένα ακόμη βάρος και μάλιστα πολύ μεγάλο.

Συγκεκριμένα, ενώ σήμερα το Επικουρικό Κεφάλαιο φαίνεται να φέρει την υποχρέωση να αποζημιώνει τους δικαιούχους από τροχαίο ατύχημα, δεν έχει πλέον καμία ανάμειξη στη διοίκηση και διαχείριση της περιουσίας της εκάστοτε υπό εκκαθάριση ασφαλιστικής επιχείρησης.

Το πρόβλημα καθίσταται ακόμη πιο «καυτό», αν αναλογιστεί κάποιος πως από την 1η Ιανουαρίου του 2016 έχει ξεκινήσει η υιοθέτηση ενός πολύ πιο αυστηρού εποπτικού πλαισίου (Solvency II), που ενδέχεται να οδηγήσει εκτός αγοράς κάποια ή και κάποιες από τις δραστηριοποιούμενες ασφαλιστικές εταιρείες στους γενικούς κλάδους.

Οι προκλήσεις ωστόσο του Επικουρικού Κεφαλαίου δεν είναι μόνο θεωρητικές αλλά υπαρκτές. Για παράδειγμα, θέμα χρόνου εκτιμάται πως είναι το Επικουρικό να δεχτεί αιτήματα αποζημιώσεων από τους οδηγούς που ενεπλάκησαν σε ατύχημα με πελάτες της International Life ΑΕΓΑ και δεν προχώρησαν σε φιλικό διακανονισμό.

Πονοκέφαλο αποτελεί επίσης για το Επικουρικό και η υπόθεση της Enterprise Hellas, που λειτουργούσε στη χώρα μας με τη μορφή ΕΠΥ (εταιρεία Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών).

Σύμφωνα με τον κανονισμό, οι δικαιούχοι θα πρέπει να απευθυνθούν για να λάβουν τις αποζημιώσεις τους από το ελληνικό Επικουρικό Κεφάλαιο, το οποίο στη συνέχεια θα απαιτήσει τα χρήματα αυτά από το αντίστοιχο του Ηνωμένου Βασιλείου. Ωστόσο το Επικουρικό του Ηνωμένου Βασιλείου αρνείται ως υποχρέωσή του να αποζημιώσει για ασφαλιστικές δραστηριότητες του Γιβραλτάρ (εκεί ήταν η έδρα της Enterprise), οπότε η Ελλάδα, η Γαλλία και άλλες χώρες έχουν ξεκινήσει συζητήσεις προκειμένου να πείσουν το «βρετανικό Επικουρικό» να ανταποκριθεί θετικά.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, το σενάριο επιβάρυνσης του ελληνικού Επικουρικού από την υπόθεση της Enterprise είναι υπαρκτό.

Οι τρέχουσες υποχρεώσεις Επικουρικού Κεφαλαίου υπολογίζονται γύρω στα 500 εκατ. ευρώ, που «καλύπτονται» είτε από την ακούσια συνεισφορά των συνεπών ασφαλιστικών επιχειρήσεων (στις περιπτώσεις φιλικού διακανονισμού), είτε μέσα από μεγάλες καθυστερήσεις στις καταβολές των αποζημιώσεων (σήμερα δίδονται ημερομηνίες για το 2018).

Τι λοιπόν ζητούν σήμερα οι ασφαλιστικές εταιρείες από την κυβέρνηση; Σύμφωνα με πληροφορίες, δύο είναι τα βασικότερα αιτήματα:

Πρώτον, για τους δικαιούχους που θα προκύψουν από τις νέες περιπτώσεις ασφαλιστικών εταιρειών, ο εκκαθαριστής των εταιρειών να αναλαμβάνει και την υποχρέωση αποζημίωσης των οδηγών, γιατί ο εκκαθαριστής είναι αυτός που καρπώνεται και τα αποθεματικά των εταιρειών και

δεύτερον, σε ό,τι αφορά στις παλαιότερες υποθέσεις ασφαλιστικών εταιρειών που έκλεισαν, την τροποποίηση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου, έτσι ώστε να είναι ευκολότερη η πώληση περιουσιακών στοιχείων των εταιρειών (π.χ. ακίνητα) και έτσι να ενισχυθεί η ρευστότητα του Επικουρικού Κεφαλαίου.

fimes.gr