Αποκλειστική ευθύνη των Δήμων είναι η συντήρηση αλλά και το κλάδεμα των δέντρων στους δρόμους και στα δημοτικά πάρκα. Αυτό είναι το «δια ταύτα» της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, με βάση την οποία επικυρώθηκε προηγούμενη απόφαση από Διοικητικό Εφετείο δικαιώνοντας την οικογένεια 57χρονου μικροπωλητή ο οποίος βρήκε το θάνατο όταν κατέπεσε στο κεφάλι του μεγάλο κλαδί, κατά τη διάρκεια υπαίθριας εκδήλωσης.

Το ΣτΕ, ανοίγει το δρόμο για την καταβολή αποζημίωσης από Δήμο της Ανατολικής Μακεδονίας στη σύζυγο και τα δύο παιδιά του άτυχου μικροπωλητή η οποία ανέρχεται σε 164.280 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι στο επιδικαζόμενο ποσό προστίθενται μάλιστα και οι νόμιμοι τόκοι από την ημέρα κατάθεσης της αγωγής.

Συγκεκριμένα το Διοικητικό Εφετείο Κομοτηνής έκρινε ότι η αποκοπή του κλαδιού, που πλήρωσε με τη ζωή του ο μικροπωλητής , δεν οφειλόταν σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες (ισχυροί άνεμοι), όπως ισχυρίστηκε ο Δήμος, αλλά «αποκλειστικά στην παράλειψη των αρμοδίων οργάνων του να προβούν στην συντήρηση του χώρου» του πάρκου που υπήρχε το επίμαχο δένδρο και «την λήψη των απαραίτητων μέτρων για την αποτροπή ενδεχόμενης πτώσης του δένδρου, ιδίως σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ίδια υπόθεση απασχόλησε και την ποινική δικαιοσύνη, με απόφαση της οποίας έχουν καταδικαστεί οι υπεύθυνοι του δήμου.

Πηγή : in.gr

Για λόγους που σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον και πρωτίστως με την προστασία της δημόσιας υγείας, το ανώτατο δικαστήριο, το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε τα αιτήματα που υπέβαλαν το κόμμα ΜΕΡΑ25, σωματεία για τα δικαιώματα του ανθρώπου και απλοί πολίτες, ζητώντας την ακύρωση της απαγόρευσης των συγκεντρώσεων ενόψει της επετείου της 17 Νοεμβρίου.

Το ανώτατο δικαστήριο με τη διαδικασία της προσωρινής διαταγής, όπως του είχε ζητηθεί από τους αιτούντες, οδηγήθηκε σε απόρριψη και επί της ουσίας σε νομιμοποίηση των απαγορευτικών μέτρων, τα οποία έχουν προκαλέσει πολιτική αντιπαράθεση, ενώ συνταγματολόγοι, νομικοί επιστήμονες και σύσσωμος ο δικηγορικός κόσμος (με απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής των Δικηγορικών Συλλόγων όλης της χώρας) έχουν ταχθεί υπέρ της συνταγματικότητας της απαγόρευσης των συγκεντρώσεων.
Το θέμα των απαγορεύσεων, προσέλαβε διαστάσεις με την ανακοίνωση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων που τάχθηκε υπέρ της αντισυνταγματικότητας και ζήτησε την ανάκληση της απαγορευτικής διαταγής του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, αντιδρώντας στο γενικό της απαγόρευσης των συγκεντρώσεων σε όλη τη χώρα και από τις 15 ως και τις 18 του μηνός.

Δύο μέλη όμως της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Δημήτριος Φούκας και Ελευθερία Κώνστα με ξεχωριστή ανακοίνωση τους έκαναν λόγο «για καταρράκωση της Ενώσεως Δικαστών και για εκτροπή από το ρόλο της» ενώ σημείωσαν πως με την ανακοίνωση της πλειοψηψίας «η Ενωση μετέχει στην πολιτική διαμάχη και μάλιστα με ρόλο ηγετικό».

Υπέρ της συνταγματικότητας των μέτρων της Ελληνικής Αστυνομίας τάχθηκαν επίσης με δηλώσεις τους καθηγητές του συνταγματικού δικαίου, μεταξύ των οποίων, Ευάγγελος Βενιζέλος και οι ομότιμοι Νίκος Αλιβιζάτος και Αντώνης Μανιτάκης και άλλοι, που τοποθετήθηκαν υπέρ της νομιμότητας και συνταγματικότητας των απαγορεύσεων για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας.

Πηγή: kathimerini.gr

Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε ως αβάσιμη την αίτηση του Πανελλήνιου Σωματείου Καταστημάτων και Καταναλωτών Εστίασης και Διασκέδασης, με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική η από 15.11.2019 Κοινή Υπουργική Απόφαση, με την οποία απαγορεύθηκε το κάπνισμα στους χώρους καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστιατόρια, ταβέρνες, κέντρα διασκέδασης, μπαρ, κλπ) και προβλέφθηκαν πρόστιμα για τους παραβάτες.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι το μέτρο της απαγόρευσης του καπνίσματος στους χώρους υγειονομικού ενδιαφέροντος και η επιβολή προστίμου δεν αντίκειται στα άρθρα του Συντάγματος που αφορούν, μεταξύ άλλων, στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και προσωπικής ελευθερίας αλλά και την αρχή της αναλογικότητας.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας δικαίωσε την οικογένεια 16χρόνου αγοριού, που ζητούσε αποζημίωση από κρατικό νοσοκομείο, καθώς ο ανήλικος εισήλθε στο νοσοκομείο με εμετούς και διαρροικές εκκενώσεις και την τρίτη ημέρα νοσηλείας του δόθηκε εξιτήριο, αλλά σε λίγες ώρες απεβίωσε στο σπίτι του.

Ειδικότερα, την 15η Νοεμβρίου 2003 ο 16χρόνος είχε εμετούς και διάρροια και πήγε σε κρατικό νοσοκομείο της Πελοποννήσου. Οι γιατροί αποφάνθηκαν ότι έπασχε από γαστρεντερίτιδα και αποφάσισαν την εισαγωγή του στο νοσοκομείο, όπου υποβλήθηκε σε ιατρικές και μικροβιολογικές εξετάσεις. Του χορηγήθηκε ορός και φάρμακο προς αντιμετώπιση των εμετών. Την επόμενη ημέρα υποβλήθηκε σε νέες εξετάσεις, ενώ τον εξέτασε και καρδιολόγος. Το πρωί της δεύτερης ημέρας, σταμάτησε η διάρροια, αλλά συνεχίστηκαν οι εμετοί, ενώ το μεσημέρι εμφανίστηκαν έντονες διαταραχές στην συμπεριφορά του (υπνηλία, διεγέρσεις, άναρθρες κραυγές, κ.λπ.). Οι διαταραχές εντάθηκαν, ενώ την τρίτη ημέρα ο 16χρόνος περιήλθε σε κωματώδη κατάσταση. Για την αντιμετώπιση της κατάστασης εξετάστηκε από ψυχίατρο, νευρολόγο και παθολόγο και οι τρεις γιατροί αποφάνθηκαν ότι έπασχε από οξεία γαστρεντερίτιδα, αφυδάτωση και διαταραχές συμπεριφοράς.

Το μεσημέρι της τρίτης ημέρας, οι γιατροί του έδωσαν εξιτήριο, με την διάγνωση «οξεία γαστρεντερίτιδα, αφυδάτωση, διαταραχές συμπεριφοράς και σύνδρομο W.P.W.» (σ.σ.: καρδιακή πάθηση που προκαλεί ταχυκαρδία).

Το εξιτήριο όπως αναφέρεται στις δικαστικές αποφάσεις, δόθηκε καθώς, μεταξύ των άλλων, θεωρήθηκε ότι «το περιβάλλον του σπιτιού θα δράσει θεραπευτικά», ενώ ο ψυχίατρος του νοσοκομείου αποφάνθηκε ότι «καλό θα ήταν το παιδί να εξέλθει από το νοσοκομείο ώστε να ελεγχθούν οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες στρες, δηλαδή να ηρεμήσουν στο γνώριμο οικείο περιβάλλον».

Όταν, ο 16χρόνος επέστρεψε σπίτι του, λίγες ώρες μετά απεβίωσε. Η σωρός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και επειδή δεν υπήρχε ιατροδικαστής, γιατρός του νοσοκομείο έκανε την νεκροψία και νεκροτομή και στην ιατροδικαστική έκθεσή του, ως αιτία θανάτου αναφέρει: «Πνευμονικό οίδημα- μεταβολικές διαταραχές- εγκεφαλίτις».

Πάντως, οι γιατροί του κρατικού νοσοκομείου αθωωθήκαν από τα ποινικά δικαστήρια και οι συγγενείς του 16χρόνου προσέφυγαν στην Διοικητική Δικαιοσύνη διεκδικώντας αποζημίωση για την ηθική βλάβη που δέχθηκαν από την απώλεια του 16χρόνου.

Δικαίωση από το ΣτΕ 17 χρόνια μετά
Συγκεκριμένα, διεκδικούν από 250.000 ευρώ ο πατέρας και η μητέρα του 16χρόνου, από 230.000 ο καθένας από τα αδέλφια του και η γιαγιά 110.000 ευρώ. Ακόμη, οι γονείς διεκδικούν το ποσό των 88.200 ευρώ, για την στέρηση των υπηρεσιών τις οποίες θα προσέφερε ο άτυχος γιός τους εάν ζούσε από την ηλικία των 18 έως 25 ετών, όπως και το ποσό των 1.134 ευρώ για τα έξοδα κηδείας.

Ενώπιον του Εφετείου Πατρών (ποινικό σκέλος), ο γιατρός του νοσοκομείου που έκανε την νεκροτομή κατέθεσε ότι «διενήργησε τη νεκροτομή ελλείψει ιατροδικαστή, χωρίς να έχει την εμπειρία και τη γνώση να κάνει γνωματεύσεις». Ακόμη, κατέθεσε ότι «χαρακτήρισε τις λευκάζουσες εστίες, δηλαδή τα ευρήματα του εγκεφάλου ως εγκεφαλίτιδα, χωρίς να έχει ενημερωθεί για το τι ακριβώς είπε η ιστολογική εξέταση» και προσέθεσε ότι «θεώρησε ότι οι βλάβες (σ.σ.: του εγκεφάλου) μπορεί να οφείλονται σε εγκεφαλίτιδα».

Από το Διοικητικό Εφετείο Πατρών επιδικάστηκε αποζημίωση στον πατέρα του 16χρόνου 81.134 ευρώ, στην μητέρα του 80.000 ευρώ και στα δύο αδέλφιά του από 50.000 ευρώ. Οι συγγενείς του 16χρόνου κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση με την οποία ζητούσαν να αναιρεθεί η εφετειακή απόφαση.

Το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ, με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου και εισηγήτρια την πάρεδρο Χαρίκλεια Χαραλαμπίδη, αποφάνθηκε ότι το εξιτήριο που δόθηκε στον 16χρόνο ήταν παράνομη ιατρική πράξη, λόγω της παραβίασης των γενικώς παραδεδεγμένων κανόνων ιατρικής επιστήμης.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι είναι μη νόμιμη ιατρική πράξη η έκδοση εξιτηρίου, αν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτουν οι κανόνες της ιατρικής επιστήμης.

Το ΣτΕ με την επίμαχη πρωτοποριακή απόφασή του οριοθέτησε τους κανόνες κάτω από τους οποίους είναι επιτρεπτή και νόμιμη η έκδοση εξιτηρίου ασθενούς από νοσοκομείο, ενώ παράλληλα καθόρισε τις ιατρικές πράξεις και ενέργειες που πρέπει προηγηθούν πριν την έκδοση του εξιτηρίου των ασθενών.

Το ΣτΕ το απασχόλησε το ζήτημα αν συνιστά παράνομη ιατρική πράξη η έκδοση εξιτηρίου ασθενούς όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση ιδιαίτερα νοσηρή. Δηλαδή, απασχόλησε τους συμβούλους Επικρατείας, το ζήτημα των προϋποθέσεων που πρέπει να συντρέχουν σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές και τους γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, ώστε η έκδοση του εξιτηρίου να συνιστά νόμιμη πράξη, σε συνδυασμό με τις θεμελιώδεις αρχές της ιατρικής επιστήμης.

Σύμφωνα με την νομοθεσία, υπογραμμίζουν οι δικαστές του ΣτΕ, συνιστούν γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, μεταξύ των άλλων, η λήψη πλήρους ιστορικού του ασθενούς από τον θεράποντα ιατρό, μη δυνάμενου του ιατρού να επαφίεται στον ασθενή για να τον ενημερώσει σχετικώς, δεδομένου ότι ο τελευταίος, ελλείψει ιατρικών γνώσεων δεν γνωρίζει ποιες είναι οι κρίσιμες από ιατρική άποψη πληροφορίες, περαιτέρω δε, η διενέργεια όλων των αναγκαίων ιατρικών εξετάσεων μέχρι να καταστεί εφικτή η εκ μέρους του τεκμηριωμένη και σαφής διάγνωση, καθώς και η παραπομπή του ασθενούς σε ιατρούς άλλων ειδικοτήτων, η συμβολή των οποίων είναι αναγκαία με βάση τις εκάστοτε αντικειμενικές συνθήκες του υπό διερεύνηση ιατρικού περιστατικού.

Ακόμη, η δικαστική απόφαση αναφέρει ότι ως αντικειμενικές συνθήκες κάθε ιατρικού περιστατικού νοούνται ιδίως τα ευρήματα και συμπτώματα του ασθενούς, τα οποία, κατόπιν συνθετικής και δημιουργικής αξιοποίησής τους από τον θεράποντα ιατρό κατά τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, καθορίζουν τις κατευθύνσεις της ιατρικής έρευνας στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Κατά συνέπεια, η έκδοση εξιτηρίου στον ασθενή πριν διενεργηθούν εκ μέρους των θεραπόντων ιατρών του οι ιατρικές πράξεις που επιβάλλονται σύμφωνα με τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και ενώ αυτός παραμένει σε νοσηρή κατάσταση συνιστά παράνομη πράξη, κατά την έννοια των διατάξεων του Εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα.

Τέλος, οι σύμβουλοι Επικρατείας, έκριναν ότι δεν είναι νόμιμη η κρίση του Διοικητικού Εφετείου ότι η έκδοση εξιτηρίου από τους ιατρούς του νοσοκομείου ήταν ιατρική πράξη σύμφωνη με τις θεμελιώδεις αρχές της ιατρικής επιστήμης. Για το λόγο αυτό αναίρεσε το ΣτΕ την εφετειακή απόφαση και ανέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο για νέα κρίση.

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ