Οπως αποκαλύπτει σήμερα ο «Ε.Τ.», από φέτος και τα επόμενα χρόνια περίπου 90.000 πολιτικοί υπάλληλοι του Δημοσίου θα βλέπουν τα ποσά των μηνιαίων μισθών που λαμβάνουν «στο χέρι» να μειώνονται αντί να αυξάνονται κάθε φορά που θα εξελίσσονται μισθολογικά και θα ανεβαίνουν μισθολογικά κλιμάκια λόγω χρονικής ωρίμανσης των αποδοχών τους! Το παράδοξο αυτό φαινόμενο θα συμβαίνει στους υπαλλήλους οι οποίοι τον Ιανουάριο του 2016, με την έναρξη εφαρμογής του μισθολογίου του ν. 4354/2015, υπέστησαν στους βασικούς μισθούς τους σημαντικές μειώσεις, οι οποίες όμως καλύφθηκαν με τη χορήγηση ισόποσων «προσωπικών διαφορών».

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 27 του ν. 4354/2015 για το μισθολόγιο των πολιτικών υπαλλήλων του Δημοσίου, σε περίπτωση που από τις ρυθμίσεις των διατάξεων του νόμου αυτού προκύπτουν βασικός μισθός ή τακτικές μηνιαίες αποδοχές χαμηλότερες από αυτές που δικαιούτο ο υπάλληλος στις 31-12-2015, η διαφορά διατηρείται ως προσωπική. Για τον υπολογισμό της προσωπικής διαφοράς δεν λαμβάνονται υπόψη η οικογενειακή παροχή και το επίδομα θέσης ευθύνης. Το επίδομα αυτό (θέσης ευθύνης) λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της προσωπικής διαφοράς μόνο στην περίπτωση που καταβάλλεται στις αποδοχές του υπαλλήλου τον τελευταίο μήνα πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος αλλά δεν προβλέπεται η εκ νέου χορήγησή του με την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος. Η νέα αυτή προσωπική διαφορά μειώνεται από οποιαδήποτε μελλοντική αύξηση των αποδοχών του υπαλλήλου, εκτός από την αλλαγή μισθολογικού κλιμακίου λόγω της προωθημένης μισθολογικής εξέλιξης ή τη χορήγηση επιδόματος θέσης ευθύνης. Τυχόν αύξηση του επιδόματος θέσης ευθύνης καταβάλλεται στο ακέραιο.

Σύμφωνα, εξάλλου, με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 26 του ν. 4354/2015, από την 1η-1-2018 έπαψε να ισχύει η αναστολή της μισθολογικής εξέλιξης των πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων, την οποία προέβλεπαν οι διατάξεις αυτές για το χρονικό διάστημα από την 1η-1-2016 έως την 31η-12-2017. «Ξεπάγωσαν» δηλαδή οι μισθολογικές ωριμάνσεις τους. Συνεπώς από την 1η-1-2018 κάθε υπάλληλος των κατηγοριών Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ) και Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ) ο οποίος συμπληρώνει 2 χρόνια στο ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο ανεβαίνει στον αμέσως επόμενο Μ.Κ., με συνέπεια ο βασικός μισθός του να αυξάνεται κατά 55 έως 59 ευρώ το μήνα, ενώ κάθε υπάλληλος των κατηγοριών Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ) και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ) ο οποίος συμπληρώνει 3 χρόνια στο ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο ανεβαίνει στο αμέσως επόμενο Μ.Κ., με συνέπεια ο βασικός μισθός του να αυξάνεται κατά 43 έως 60 ευρώ το μήνα. Ωστόσο για τη συμπλήρωση της 2ετίας ή της 3ετίας στο ίδιο Μ.Κ. δεν προσμετράται η διετής περίοδος 2016-2017, η οποία θεωρείται «χαμένη» ως χρόνος υπηρεσίας και δεν λαμβάνεται υπόψη για τη μισθολογική εξέλιξη των υπαλλήλων! Ετσι, για να επέλθει η άνοδος στο αμέσως επόμενο Μ.Κ. και συνακόλουθα η αύξηση του βασικού μισθού υπολογίζεται μόνο ο χρόνος υπηρεσίας που είχε διανυθεί μέχρι 31-12-2015 καθώς και ο χρόνος που διανύεται από την 1η-1-2018. (Αυτό έχει ως συνέπεια, όπως ήδη έχει αποκαλύψει ο «Ε.Τ.», χιλιάδες υπάλληλοι να χάνουν από τη μη προσμέτρηση της περιόδου 2016-2017 στη μισθολογική τους εξέλιξη και να μην μπορούν να λάβουν τις αυξήσεις βασικών μισθών από 43 έως 60 ευρώ το μήνα που θα προέκυπταν γι’ αυτούς από την 1η-1-2018 αν η περίοδος εκείνη συνυπολογιζόταν).

Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων προκύπτει ότι, για τους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι από τον Ιανουάριο του 2016 λαμβάνουν μεγάλα ποσά «προσωπικών διαφορών» λόγω της διαμόρφωσης των βασικών μισθών τους σε επίπεδα σημαντικά χαμηλότερα από αυτά στα οποία είχαν διαμορφωθεί την 31η-12-2015, όποια αύξηση επέρχεται στους βασικούς μισθούς εξαιτίας του «ξεπαγώματος» της μισθολογικής εξέλιξης από την 1η-1-2018 δεν οδηγεί και σε αύξηση των συνολικών μηνιαίων ακαθάριστων τακτικών αποδοχών, διότι σε κάθε τέτοια περίπτωση η αύξηση του βασικού μισθού μειώνει απλώς ισόποσα την «προσωπική διαφορά» και το συνολικό ύψος των ακαθάριστων τακτικών αποδοχών (άθροισμα βασικού μισθού και προσωπικής διαφοράς) παραμένει αμετάβλητο. Ουσιαστικά, για τους υπαλλήλους των περιπτώσεων αυτών, οι συνολικές ακαθάριστες τακτικές αποδοχές παραμένουν ίδιες και μετά τις αυξήσεις των βασικών μισθών λόγω ωριμάνσεων (λόγω μισθολογικής εξέλιξης).

Τα πράγματα, όμως, γίνονται πολύ χειρότερα σε επίπεδο καθαρών αποδοχών (χρημάτων που εισπράττονται τελικά «στο χέρι») για τους υπαλλήλους των παραπάνω περιπτώσεων. Ο λόγος είναι ότι σε κάθε τέτοια περίπτωση η αύξηση του βασικού μισθού και η ισόποση μείωση της «προσωπικής διαφοράς» έχουν ως συνέπεια να αυξάνεται το τμήμα των συνολικών τακτικών αποδοχών επί του οποίου επιβάλλονται εισφορές για κύρια, επικουρική σύνταξη, ΜΤΠΥ και υγειονομική περίθαλψη. Συνεπώς, με την αύξηση του βασικού μισθού επέρχεται αύξηση στις κρατήσεις ασφαλιστικών εισφορών η οποία μειώνει το ποσό των καθαρών αποδοχών που τελικά εισπράττει ο υπάλληλος. Εν τέλει με τον «μηχανισμό» αυτόν κάθε δημόσιος υπάλληλος που έχει ενσωματωμένο στις αποδοχές του ένα σχετικά μεγάλο ποσό «προσωπικής διαφοράς» μεγαλύτερο των 100 ευρώ παίρνει «στο χέρι» λιγότερα χρήματα ως μισθό όταν… προάγεται μισθολογικά!

Ο «Ε.Τ.» παραθέτει χαρακτηριστικά παραδείγματα τα οποία αποτυπώνουν πώς ακριβώς λειτουργεί αυτός ο «μηχανισμός» που προκαλεί το παράδοξο φαινόμενο οι καθαρές αποδοχές δημοσίων υπαλλήλων να μειώνονται αντί να αυξάνονται όποτε αυτοί εξελίσσονται μισθολογικά. Τα παραδείγματα αποδεικνύουν ότι χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι όχι μόνο δεν θα δουν από δω και πέρα τις αποδοχές τους να αυξάνονται με το «ξεπάγωμα» των μισθολογικών ωριμάνσεων που επήλθε από την 1η-1-2018, αλλά θα βγαίνουν και χαμένοι, καθώς θα υφίστανται απώλειες στα μηνιαία καθαρά ποσά που θα λαμβάνουν.

Εν τέλει, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι περίπου 90.000 δημόσιοι υπάλληλοι με μεγάλα ποσά «προσωπικών διαφορών» όχι μόνο χάνουν σημαντικά ποσά αυξήσεων εξαιτίας του συμψηφισμού των αυξήσεων με τις «προσωπικές διαφορές» και του μη συνυπολογισμού της διετίας 2016-2017 στη μισθολογική εξέλιξη αλλά θα δουν τις αποδοχές που εισπράττουν κάθε μήνα να μειώνονται κάθε φορά που ανεβαίνουν μισθολογικά κλιμάκια.