Ακόμη και τα σενάρια εκλογών βγάζουν από το συρτάρι οι αναλυτές μετά την ξαφνική κυβερνητική κρίση με αφορμή την υπόθεση Μουζάλα και τα τελεσίγραφα Καμμένου.
Παρά το γεγονός ότι όλο το πολιτικό σύστημα αποκρούει τις πρόωρες εκλογές στην παρούσα χρονική στιγμή με το Προσφυγικό στην πιο κρίσιμη καμπή και το μέτωπο των διαπραγματεύσεων ανοικτό, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτε. Σε κάθε περίπτωση, θεωρείται αδύνατο να οδηγηθεί στις κάλπες η χώρα, αφού θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη μια τέτοια εξέλιξη.
Ωστόσο, η πληγή στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παραμένει βαθιά, ακόμη κι αν η «ανακωχή» κρατήσει περισσότερες ημέρες και οι όποιες αποφάσεις μετατεθούν για αργότερα. Τα σενάρια για το μέλλον της κυβέρνησης αλλά και για ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις είναι πολλά:
Το πρώτο είναι να υπάρξει εξομάλυνση στις σχέσεις Τσίπρα – Καμμένου είτε με υποχώρηση του ενός είτε του άλλου. Δηλαδή στη μία περίπτωση είναι να αποφασίσει ο πρωθυπουργός την απομάκρυνση του Γ. Μουζάλα αλλά στο πλαίσιο ενός ευρύτερου ανασχηματισμού που θα γίνει πιθανότατα μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης. Η δεύτερη περίπτωση είναι να υποχωρήσει ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και να μη θέσει ξανά θέμα Μουζάλα, αν και οι αιτίες είναι βαθύτερες για να ζητά την απομάκρυνσή του.
Λέγεται ότι ο κ. Καμμένος αισθανόταν παραγκωνισμένος τον τελευταίο καιρό με το Προσφυγικό πιστεύοντας ότι ενώ ο Στρατός έχει κάνει όλη τη δουλειά με τα hot spots τη «δόξα» έκλεβαν άλλοι υπουργοί. Πάντως, η απομάκρυνση Μουζάλα ασφαλώς θα σημάνει τη συνέχιση της συγκυβέρνησης ομαλά, μέχρι το επόμενο «επεισόδιο».
Αν ο κ. Τσίπρας επιμείνει στις θέσεις του και δεν αποπέμψει τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής τότε όλα μπορούν να συμβούν:
Να φύγουν οι ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση με παραίτηση των υπουργών και υφυπουργών αλλά η Κ.Ο. να συνεχίσει να στηρίζει τον κ. Τσίπρα στη Βουλή, επομένως να μη χαθεί η δεδηλωμένη.
Να παραιτηθούν οι υπουργοί των ΑΝΕΛ και να άρουν την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Τότε θα πρέπει να γίνει πρόταση μομφής για να επιβεβαιωθεί η άρση της εμπιστοσύνης. Αν δεν κατατεθεί πρόταση μομφής από την αντιπολίτευση η κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει το έργο της, προσδοκώντας ότι υα ψηφιστούν τα νομοσχέδια που θα φέρει και από άλλους βουλευτές, άλλων κομμάτων. Είναι προφανές ότι αυτό το σενάριο δεν μπορεί να κρατήσει πολύ.
Φεύγει ο Π. Καμμένος από το κυβερνητικό σχήμα, αίροντας ή όχι την εμπιστοσύνη του και ο Αλ. Τσίπρας ξεκινά επαφές για διεύρυνση της κυβέρνησης με άλλα κόμματα, όπως το Ποτάμι, τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, την Ενωση Κεντρώων. Αν πετύχει κάποια συνεργασία που θα του δίνει περισσότερους από 151 βουλευτές θα πάει στη Βουλή και θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης.
Φεύγει ο Πάνος Καμμένος, δεν γίνεται καμιά κυβερνητική διεύρυνση και η κυβέρνηση δηλώνει αδυναμία να συνεχίσει. Τότε ο Αλ. Τσίπρας επιστρέφει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ξεκινούν τα τριήμερα συζητήσεων προκειμένου να φανεί αν υπάρχουν περιθώρια για συνεργασίες. Οι αρχηγοί των τριών πρώτων κομμάτων παίρνουν την εντολή και στο τέλος γίνεται προσπάθεια για συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης. Αν αποτύχει αυτή η διαδικασία ο Πρ. Παυλόπουλος θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές ξανά με λίστα αφού δεν έχουν περάσει 18 μήνες.
imerisia.gr
Μια βαρυσήμαντη παρέμβαση κάνει σήμερα ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος σε συνέντευξή του επικρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ, κάνει τον απολογισμό της δικής του κυβέρνησης και δηλώνει ότι η πορεία του ανακόπηκε... προσωρινά.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα. Μπορεί να πει τα πιο αδιανόητα ψέματα. Να αυτοδιαψευστεί άπειρες φορές κι όμως να συνεχίσει να ψεύδεται. Αυτή είναι η "δύναμή" του...», αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα liberal.gr ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.
Το άρθρο έχει τίτλο «Το κίνημα των μεταρρυθμίσεων» και σε αυτό ο Αντώνης Σαμαράς κάνει μερικό απολογισμό της κυβερνητικής του θητείας. Είναι η πρώτη φορά που ο πρώην πρωθυπουργός ανοίγει τα χαρτιά του και αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα για τις μελλοντικές του κινήσεις.
Μόνο προσωρινά
Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι το μεγάλο ιστορικό στοίχημα της Ελλάδας εδώ και πολλά χρόνια και πως το κίνημα των μεταρρυθμίσεων για πρώτη φορά προχώρησε τόσο πολύ την τριετία 2012-2014 και στη συνέχεια ανακόπηκε, αλλά μόνο προσωρινά. Παράλληλα, επικρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ για τον οποίο υποστηρίζει ότι εκφράζει τις δυνάμεις που αντιστέκονται στις μεταρρυθμίσεις, που «ξεβολεύονται» από τις μεταρρυθμίσεις και γι'αυτό θέλουν να τις ματαιώσουν.
«Πρόθεση μας ήταν να φέρουμε την Ελλάδα στις πρώτες βαθμίδες και της Ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας! Αλλά δεν γίνεται να αλλάξουν σε δυόμιση μόλις χρόνια όσα έπρεπε να αλλάξουν και δεν άλλαζαν επί δεκαετίες. Ακόμα και το τελευταίο εξάμηνο της προηγούμενης χρονιάς, του 2014, εποχή για την οποία επικράτησε η άποψη ότι η κυβέρνησή μας είχε τάχα «φρενάρει» τις μεταρρυθμίσεις, ακόμα κι εκείνη την περίοδο έγιναν τέσσερεις τουλάχιστον μεγάλες τομές χωρίς προηγούμενο: Πέρασε από τη Βουλή το «σπάσιμο της ΔΕΗ» και η αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ (που ακόμα βασανίζει την κυβέρνηση Τσίπρα), ενοποιήσαμε την αρχή πληρωμής όλων των ασφαλιστικών ταμείων, ξεμπλοκάραμε την πώληση του Ελληνικού (που στοίχειωνε επί 13 χρόνια) κι είχαμε προχωρήσει σε σύμβαση παραχώρησης για 14 περιφερειακά αεροδρόμια με τίμημα υπερτριπλάσιο απ' αυτό που αναμενόταν (πέραν των επενδύσεων τοπικά).
- Μόνο αυτά τα τέσσερα αν είχαν γίνει απ' οποιαδήποτε προηγούμενη κυβέρνηση, θα θεωρούνταν «μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές».
- Μόνο αυτά αν κατόρθωνε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ φέτος (που τα σταμάτησε) θα θεωρούνταν μεγάλα «μεταρρυθμιστικά επιτεύγματα»! Εμείς τα κάναμε στο δεύτερο εξάμηνο του 2014 (μαζί με πολλά άλλα μικρότερα) όταν μας κατηγόρησαν ότι δήθεν... «είχαμε χάσει τη μεταρρυθμιστική μας ορμή»!
Ηταν σε ανάκαμψη η χώρα
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι είχαμε ξαναβάλει τη χώρα σε ανάκαμψη! Μετά από έξη χρόνια ύφεσης. Για φέτος όλοι οι ξένοι οργανισμοί προέβλεπαν τότε ανάπτυξη κατά 2,5-2,9%. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε ύφεση κατά 1-1,5%! Μόνο απ' αυτό οι Έλληνες ήδη χάνουν φέτος 6 με 8 δισεκατομμύρια! Για το 2016 όλοι οι διεθνείς οργανισμοί προέβλεπαν τότε περαιτέρω ανάπτυξη κατά 3,7%. Σήμερα εξ αιτίας της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ προβλέπεται στασιμότητα ή ύφεση και του χρόνου. Μόνο απ' αυτό, οι Έλληνες θα χάσουν άλλα 13 με 15 δισεκατομμύρια το 2016! Και το πιο σημαντικό: Η κυβέρνησή μας είχε καταφέρει να μειώσει τα ελλείμματα προχωρώντας ταυτόχρονα σε μείωση φόρων. Χωρίς να ξεφεύγουμε από τους δημοσιονομικούς μας στόχους, δηλαδή χωρίς να δημιουργούμε νέα ελλείμματα. Είχαμε μειώσει λοιπόν: το ΦΠΑ στην εστίαση, το φόρο στα ενοίκια, την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης, τις εργοδοτικές εισφορές. Κι είχαμε αποτρέψει την αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος και την αύξηση του ΦΠΑ σε εκατοντάδες είδη καταναλωτή, Όπως είχαμε αποτρέψει την αύξηση και του φόρου εισοδήματος και των ασφαλιστικών εισφορών για τους αγρότες.
Με το που θα είχαμε μηδενίσει το έλλειμμα φέτος, η μείωση φόρων μπορούσε να συνεχιστεί χωρίς να δημιουργεί ελλείμματα. Με πρώτη τη μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 7% σταδιακά όλα τα επόμενα χρόνια (άλλωστε είχαμε ήδη μειώσει το φόρο ακινήτων και μάλιστα δύο φορές: το 2013 και το 2014). Όπως προγραμματίζαμε και μείωση του φόρου επιχειρήσεων σταδιακά ως το 15%. Τώρα, επί ΣΥΡΙΖΑ, ο φόρος επιχειρήσεων αυξήθηκε! Οι προκαταβολές φόρων αυξήθηκαν. Ο ΦΠΑ αυξήθηκε. Όπως αυξήθηκαν και όλοι σχεδόν οι φόροι. Ακόμα κι εκείνοι που εμείς είχαμε προλάβει να μειώσουμε...
Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει το παλιό του κρατισμού
Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τις δυνάμεις που αντιστέκονται στις μεταρρυθμίσεις. Εκφράζει τις δυνάμεις που «ξεβολεύονται» από τις μεταρρυθμίσεις και γι' αυτό θέλουν να τις ματαιώσουν. Εκφράζει το «παλιό» του κρατισμού και του πελατειακού κράτους. Το «παλιό» που κυνήγησε την ιδιωτική πρωτοβουλία και ενοχοποίησε την επιχειρηματικότητα. Το παλιό που δεν θέλει ούτε να ακούει για ανταγωνιστικότητα...
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα. Μπορεί να πει τα πιο αδιανόητα ψέματα. Να αυτοδιαψευστεί άπειρες φορές κι όμως να συνεχίσει να ψεύδεται. Αυτή είναι η «δύναμή» του...
Δεν μπορεί, όμως, να κάνει τρία πράγματα: Δεν μπορεί να πει την αλήθεια. Δεν μπορεί να παραδεχθεί τα σφάλματά του. Και - κυρίως - δεν μπορεί να κάνει μεταρρυθμίσεις! Γιατί εκπροσωπεί όσους τις φοβούνται, όσους τις απεχθάνονται, όσους τις πολεμούν λυσσαλέα. Αυτή είναι η αδυναμία του...
Το κίνημα των μεταρρυθμίσεων, για πρώτη φορά προχώρησε τόσο πολύ την τριετία 2012-2014. Στη συνέχεια ανακόπηκε. Αλλά μόνο προσωρινά...
Οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν
Θα συνεχιστεί όμως. Όχι μόνοι γιατί το ζητούν οι εταίροι μας. Αλλά γιατί το χρειάζεται η χώρα, γιατί το καταλαβαίνει σιγά-σιγά όλη η κοινωνία, ακόμα κι εκείνοι που ξεβολεύτηκαν αρχικά. Γιατί το απαιτεί το μέλλον όλων μας.
Οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν και θα ολοκληρωθούν, όσο κι αν καρκινοβατεί ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν λυσσομανάνε οι κρατιστές, όσο κι αν πελαγοδρομεί ο κ. Τσίπρας, που δίνει απελπισμένο αγώνα οπισθοφυλακών.
Το πρόβλημα είναι απλώς πόσο θα κρατήσει και πόσο θα κοστίσει η σκιαμαχία του ΣΥΡΙΖΑ με το χθες. Στο οποίο κρατάει «αιχμάλωτη» μιαν ολόκληρη χώρα...
Το στοίχημα των φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων η Ελλάδα θα το κερδίσει».
ΟΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ – ΕΡΧΕΤΑΙ Η... ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ
Παρά τις διαψεύσεις για επικείμενο κούρεμα καταθέσεων, η νομενκλατούρα των Βρυξελλών ετοιμάζει σχέδιο για ένα ενδεχόμενο haircut, υποτίθεται για να προστατεύσει τους μικροκαταθέτες επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή ρήση: «Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά».
Είναι προφανές ότι οι τραπεζίτες και τα ξένα funds δεν θα επωμιστούν όλο το κόστος των ανακεφαλαιοποιήσεων. Τις «μαύρες τρύπες» των τραπεζών θα τις πληρώσουν για άλλη μια φορά οι μικροκαταθέτες, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι με τις ελάχιστες αποταμιεύσεις, επενδυτικές και μη.
Ήδη από χθες, Τετάρτη (11/11/2015) ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις προανήγγειλε τη θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Σχήματος Εγγύησης Καταθέσεων στο πλαίσιο της εμβάθυνσης της Ευρωζώνης και της ολοκλήρωσης της Τραπεζικής Ένωσης. Το τελικό σχέδιο με τις προτάσεις της Κομισιόν αναμένεται να παρουσιαστεί την Τρίτη 24 Νοεμβρίου και αναμένεται να φέρει τα πάνω-κάτω στο τραπεζικό σύστημα των χωρών που βρίσκονται στην Ευρωζώνη.
Από την πλευρά του ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι επισήμανε χθες ότι «η τραπεζική ένωση επιτάσσει τη διαμόρφωση του ενιαίου μηχανισμού εκκαθάρισης των τραπεζών, όπως και επίσης το σχηματισμό ενός κοινού πλαισίου προστασίας των καταθέσεων».
Το σύστημα και οι «παγίδες» που κρύβει
Σε πρώτο πλάνο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με την ΕΚΤ παρουσιάζει το σύστημα αυτό ως «ομπρέλα ασφαλείας», υπό την οποία θα προστατεύονται όλες οι καταθέσεις των πολιτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ανεξάρτητα από τη φυσική τοποθεσία της εκάστοτε τράπεζας μέσα στην Ευρωζώνη.
Όμως, αυτό, εάν επιχειρήσει κανείς να το αναλύσει περαιτέρω, συνεπάγεται μια πιο αυξημένη εποπτεία επί των τραπεζικών καταθέσεων, ενώ ταυτόχρονα εκφράζονται επιφυλάξεις σχετικά με το εάν και κατά πόσον θα λειτουργήσει επαρκώς το ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων, με τη δημιουργία ενός ενιαίου αντίστοιχου ταμείου.
Ενδεικτικά και στο πλαίσιο της Τραπεζικής Ένωσης που σχεδιάζεται, εκφράζονται ενστάσεις ως προς τη χρονική περίοδο αλλά και τα ποιοτικά δεδομένα υλοποίησης ενός Κοινού Ταμείου Εξυγίανσης, το οποίο σύμφωνα με την ΕΚΤ και την Κομισιόν, αναμένεται να χρηματοδοτηθεί στο 100% σε οκτώ χρόνια με ποσό ύψους 55 δισ. ευρώ, το οποίο, ωστόσο, χαρακτηρίζεται από μεγάλη μερίδα οικονομολόγων ως «εξαιρετικά χαμηλό».
Και μπορεί η ευρωπαϊκή νομοθεσία να μην επιτρέπει την κρατική στήριξη σε μια προβληματική τράπεζα, ωστόσο φαίνεται πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην περίπτωση μιας τράπεζας, η οποία ναι μεν αντιμετωπίζει δυσχέρειες, αλλά δεν έχει χαρακτηριστεί ακόμη ως «προβληματική».
Bail in: μια «συνταγή» από την Κύπρο
Όταν, λοιπόν, μια οποιαδήποτε τράπεζα εντός της Ευρωζώνης θα αρχίζει να αποκτά προβλήματα αφερεγγυότητας, με βάση τον νέο σχεδιασμό θα υιοθετείται το μοντέλο που εφαρμόστηκε στην κρίση της Κύπρου: το bail in ή σε απλά ελληνικά η «διάσωση εκ των έσω». Η τακτική αυτή προβλέπει τη μετατροπή του ενεργητικού της τράπεζας σε κεφάλαια της ίδιας της τράπεζας προκειμένου να απορροφηθούν οι όποιες ζημίες στην περίπτωση αφερεγγυότητας του ιδρύματος.
Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, όσες καταθέσεις δεν ξεπερνούν τα 100.000 ευρώ ανά δικαιούχο και λογαριασμό, τότε είναι απολύτως διασφαλισμένες. Υπό το πρίσμα αυτό, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, Υπό αυτήν την έννοια, τραπεζικοί παράγοντες θεωρούν ότι σε μία αντίστοιχη περίπτωση στην Ελλάδα, η συζήτηση για επιπτώσεις στις καταθέσεις -ως ύστατο ενδεχόμενο- θα αφορούσε μόλις το 0,5% των ιδιωτών καταθετών, υπό την επισήμανση ότι ασφαλώς θα επηρέαζε περισσότερο τις επιχειρήσεις (πάντοτε με καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ).Όμως αυτές είναι μόνον εκτιμήσεις και κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά και να πει με βεβαιότητα ότι δεν θα μπορεί να «μπει χέρι» και σε τραπεζικές καταθέσεις με ποσά μικρότερα των 100.000 ευρώ.
Και αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε όλοι σχεδιασμοί περί προστασίας των καταθέσεων θα αποτελούν άλλη μία φενάκη στη «φαρέτρα» των επιχειρημάτων της ΕΕ για ένα δήθεν δικαιότερο τραπεζικό σύστημα.
Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κοέλιο έπεσε στην Πορτογαλία υπό την πίεση της αριστεράς που κατέχει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Η πτώση του Κοέλιο θα φέρει στην εξουσία κυβέρνηση συνασπισμού της Αριστεράς, η οποία φιλοδοξεί να ξεκινήσει συζητήσεις για την αναθεώρηση του χρέους. «Είναι σαφές ότι αυτή η κυβέρνηση της κεντροαριστεράς θα βρει αντιμέτωπους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και υπάρχει ο κίνδυνος να επαναληφθεί το σενάριο της Ελλάδας», προειδοποιούν οι αναλυτές.
Οι ίδιοι αναλυτές προσθέτουν ότι η υπό διαμόρωση κυβέρνηση της κεντροαριστεράς επιθυμεί να αλλάξει τους όρους της πολιτικής λιτότητας αλλά θα αναγκαστεί να κάνει παραχωρήσεις, όπως ακριβώς συνέβη και στην Ελλάδα.
«Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι παραχωρήσεις θα πάρουν χρόνο για να γίνουν και βλέπουμε ότι στην Ελλάδα δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα. Σήμερα, υπάρχουν εκ νέου εντάσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές, αφού οι τελευταίοι πιέζουν την κυβέρνηση για μεταρρυθμίσεις που εκείνη δεν μπορεί να υλοποιήσει. Αυτά τα πολιτικά προβλήματα συσσωρεύονται και στο ελληνικό πρόβλημα προστίθεται το ζήτημα της Πορτογαλίας, στη συνέχεια ίσως τεθεί το θέμα της Ισπανίας αλλά και της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία θα πραγματοποιήσει δημοψήφισμα το 2016 για την παραμονή της στην ΕΕ. Το σύνολο αυτών των προβλημάτων δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο για την ευρωζώνη αλλά και για την ίδια την ευρωπαϊκή ένωση», δηλώνει ο πολιτικός αναλυτής Jacques Sapir.
Πανηγυρίζει ο Παπαδημούλης
Με ένα tweet σε πανηγυρικό ύφος αντέδρασε ο Δημήτρης Παπαδημούλης στα νέα για τις πολιτικές εξελίξεις στην Πορτογαλία, τις οποίες χαρακτήρισε ως «Καλά νέα».