Το σχέδιο που επεξεργάζεται το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που εδρεύει στη Μυτιλήνη και στο οποίο φοιτούν καθημερινά δεκάδες άτομα, περιλαμβάνει την κατ’ εξαίρεση εγγραφή φοιτητών προσφύγων από τη Συρία ή αλλού εκτός Πανελλαδικών Εξετάσεων και πέραν του ποσοστού που προβλέπεται στη νομοθεσία για την εισαγωγή των αλλοδαπών-αλλογενών φοιτητών και φοιτητριών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση της χώρας, με απλούστευση των σχετικών διοικητικών διαδικασιών.

Οπως είπε στο «ΘΕΜΑ» ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου Στέφανος Γκρίτζαλης, στόχος του κάθε πανεπιστημίου είναι η διεθνοποίηση. Με αφορμή τους πρόσφυγες από τη Συρία που υπάρχουν στη Μυτιλήνη, έδρα του Πανεπιστημίου Αιγαίου, ο πρύτανης μελετά το ενδεχόμενο να εγκατασταθούν φοιτητές και στα έξι νησιά, όπου υπάρχουν πανεπιστημιακά τμήματα, δηλαδή σε Λέσβο, Σάμο, Χίο, Ρόδο, Σύρο και Λήμνο, χωρίς ακόμα να έχει οριστικοποιηθεί το μοντέλο. «Κάποιοι έχουν χαρτιά μαζί τους και πιστοποιητικά σπουδών, κάποιοι άλλοι όχι», επισημαίνει ο κ. Γκρίτζαλης, «οπότε πρέπει να έρθουμε σε επαφές με τις πρεσβείες». 

Ο πρύτανης υπογραμμίζει ότι σε κάθε περίπτωση αναφέρεται στην ερχόμενη ακαδημαϊκή χρονιά, καθώς μελετάται αρχικά η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας αλλά και η δημιουργία κάποιας κοινωνικής υπηρεσίας που να κατευθύνει τους πρόσφυγες στις σωστές γι’ αυτούς σπουδές, καθώς, όπως επισημαίνει ο πρύτανης, «υπάρχουν 17 τμήματα και χρειάζεται προεργασία στην επιλογή σπουδών». Ο κ. Γκρίτζαλης έχει κάνει μια πρώτη επαφή με τα υπουργεία Παιδείας και Μεταναστευτικής Πολιτικής, τα οποία «αιφνιδιάστηκαν επί το θετικόν», όπως είπε χαρακτηριστικά, για να συμπληρώσει: «Εμείς θέλουμε να τους εντάξουμε στην κοινωνία ώστε αν θέλουν να παραμείνουν στη χώρα». Σε ό,τι αφορά το οικονομικό σκέλος, ο πρύτανης επεσήμανε ότι μπορούν να διαμένουν στις εστίες και να σιτίζονται στις φοιτητικές λέσχες, χωρίς να επιβαρύνουν οικονομικά το πανεπιστήμιο, αφού το ίδρυμα μπορεί να έρθει σε επαφή με την Υπατη Αρμοστεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που χρηματοδοτεί ανάλογα προγράμματα, αλλά και να βρεθούν χρήματα από κοινοτικούς πόρους για τη διαμονή των φοιτητών. 

Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, λαμβάνοντας υπόψη την εισήγηση της Ομάδας Εργασίας που συγκροτήθηκε με απόφαση του πρύτανη, καθηγητή Στέφανου Γκρίτζαλη, κατόπιν εισήγησης του πρώην πρύτανη Θεμιστοκλή Λέκκα, ομότιμου καθηγητή στο ίδιο πανεπιστήμιο, με σκοπό τη διερεύνηση των προϋποθέσεων εγγραφής σε τμήματά του των αιτούντων άσυλο στη χώρα μας (προσώπων που εμπίπτουν στα κριτήρια του άρθρου 1 της Συνθήκης της Γενεύης του 1951), ομόφωνα αποφάσισε σειρά ενεργειών με στόχο νομοθετική πρόβλεψη για κατ’ εξαίρεση εισαγωγή προσφύγων φοιτητών στα τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Το σχέδιο αναλυτικά
Συγκεκριμένα, η Σύγκλητος αποφάσισε:
- Τη σύνταξη επιστολής προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της Ευρώπης σχετικά με το θέμα της εγγραφής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου συριακής ή άλλης υπηκοότητας προσφύγων, αιτούντων άσυλο στις ελληνικές αρχές, επισημαίνοντας εμφατικά τη σπουδαιότητα του θέματος με αναφορά και στην ενίσχυση των ευρωπαϊκών πολιτικών και δράσεων κοινωνικής ένταξης και ενσωμάτωσης των προσφύγων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, με διαπολιτισμικό χαρακτήρα, υπευθυνότητα και σεβασμό προς τις θεμελιώδεις αξίες της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης που διέπουν την Ευρωπαϊκή Ενωση. 

- Τη σύνταξη επιστολής προς το υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων για την έκδοση ειδικής νομοθετικής ρύθμισης για την κατ’ εξαίρεση εισαγωγή προσφύγων ως φοιτητών στα τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου, πέραν του ποσοστού που προβλέπεται στην ισχύουσα νομοθεσία για την εισαγωγή των αλλοδαπών-αλλογενών φοιτητών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση της χώρας, με απλούστευση των σχετικών διοικητικών διαδικασιών εισαγωγής σε ΑΕΙ, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών συνθηκών εκπατρισμού τους.

- Την κοινοποίηση της παραπάνω επιστολής στα υπουργεία Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Εξωτερικών και Προστασίας του Πολίτη.

Η δε απόφαση της Συγκλήτου υπογραμμίζει: «Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, από την ίδρυσή του το 1984 μέχρι σήμερα, με πανεπιστημιακές μονάδες σε έξι νησιά, αποτελεί σταθερό πυλώνα εκπαίδευσης και βασικό παράγοντα κοινωνικής, πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης του αιγαιοπελαγίτικου χώρου. Παράλληλα, η συγκεκριμένη γεωπολιτική του θέση δίνει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, καθώς ο χώρος του Αιγαίου αποτελεί διαχρονικά ένα όριο τομής και σύζευξης ταυτόχρονα, ανάμεσα στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, επιτρέποντάς του να παρακολουθεί στενά τις μεταβολές και τις εξελίξεις στις γείτονες περιοχές. Σταθερός στόχος του ιδρύματος, διαχρονικά, παραμένει η ενίσχυση της διεθνοποίησης της δράσης και της εξωστρέφειάς του. Με ειδικότερη δε αναφορά στο θέμα των σπουδών, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, λόγω της γεωγραφικής του θέσης και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύει, δύναται να αποτελέσει φορέα εκπαίδευσης που θα απευθύνεται σε όλη τη γειτονική ανατολική και μεσογειακή κοινότητα, υποδεχόμενο φοιτητές και φοιτήτριες από τις περιοχές αυτές, με πολλαπλά και μείζονα οφέλη για την περιοχή του Αιγαίου, για τις κοινωνίες προέλευσης των φοιτητών και φοιτητριών, για την Παιδεία, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό. 

Με δεδομένα τα παραπάνω, αλλά και την πρόσφατη αύξηση του αριθμού των αιτούντων άσυλο εν δυνάμει προσφύγων από τη Συρία στα νησιά του Βορείου και του Νοτίου Αιγαίου, καθώς και τη μακρά εμπειρία του Πανεπιστημίου Αιγαίου από τη λειτουργία του σε περιοχή σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου δύναται να στηρίξει κοινωνικούς μηχανισμούς που θα συμβάλουν στη δημιουργία πολιτικών και δράσεων για την ευνοϊκότερη υποδοχή, αποδοχή, συνύπαρξη και αλληλεπίδραση των παραπάνω ομάδων πληθυσμού με την ελληνική κοινωνία, παρέχοντας παράλληλα σημαντικό ανθρωπιστικό έργο».

Στο πλαίσιο της διεθνοποίησης του Παν. Αιγαίου, ο πρύτανης Στέφανος Γκρίτζαλης δηλώνει στο «ΘΕΜΑ» πως μελετάται η εγκατάσταση των φοιτητών προσφύγων σε Μυτιλήνη, Σύρο, Χίο, Σάμο, Ρόδο και Λήμνο 

Οι φίλοι του Ποδηλάτου Κω συμμετέχουν (με την συμμετοχή μας στη Αλληλεγγύη  Κως)  στο μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που έχει προκύψει από τις αρχές του χρόνου και στο νησί μας με την έλευση προσφύγων. 

Με την εμπλοκή μας αυτή θα θέλαμε να καταθέσουμε την άποψη μας.

Ποιοι ονομάζονται Πρόσφυγες (και όχι παράνομοι μετανάστες).

Πρόσφυγαςείναι αυτός που δεν είχε άλλη επιλογή παρά να φύγει από την πατρίδα του. Ο όρος πρόσφυγας αναφέρεται σε άτομο το οποίο βρίσκεται εκτός της χώρας καταγωγής του και έχει «δικαιολογημένο φόβο δίωξης εξαιτίας της φυλής, της θρησκείας, της εθνικότητας, της συμμετοχής του σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή των πολιτικών του πεποιθήσεων» (ορισμός της Σύμβασης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων) και γι’ αυτό το λόγο δεν μπορεί ή δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα του.

Τι ζητούν οι πρόσφυγες:

Ταξιδιωτικά έγγραφα για να μπορέσουν για να φύγουν, στέγαση για να φύγουν από τους δρόμους, μεταφορά σε χώρες που ανακοινώνουν ότι είναι έτοιμες να δεχθούν  πρόσφυγες, στήριξη και απόδοση των βασικότερων δικαιωμάτων του πρόσφυγα, δηλαδή στέγη, τροφή, συνένωση οικογένειας, εκπαίδευση, ιατρική περίθαλψη και άδεια εργασίας.

Ιστορία  (Όπως ξεχνάει το παρελθόν υπονομεύει το μέλλον)

Κάποτε, χιλιάδες εξαθλιωμένοι Έλληνες (17000) έφτασαν κυνηγημένοι από τους Τούρκους στη Συρία  (Χαλέπι), ζητώντας προστασία, για να εγκατασταθούν, πρόσκαιρα ή και μόνιμα κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923, μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Τι πρέπει να κάνουμε εμείς.

Πρώτα θα θυμίσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν την φυλή μας

Η φιλοξενία (Φίλος + ξένος)

Η ελευθερία ,ο ελεύθερος άνθρωπος για να παραμείνει τέτοιος, ώφειλε με τη σειρά του να έχει Παρρησία, να διαθέτει δηλαδή συγκεκριμένη θέση και γνώμη που να υπερασπίζεται δημοσίως ακόμη και διακινδυνεύοντας την προσωπική του ασφάλεια.

Ευγένεια, ευνομία και ευσέβεια,όπως και από τη στάση του διαρκώς μάχεσθαι και από την θέληση για αρίστευση.

Λογική, Μέτρο, Λιτότητα και Αφιλοχρηματία.

Απόλυτη αυτοθέσμιση των πολιτικών και κοινωνικών του πραγμάτων, όπως και από την συμμετοχή στα κοινά και την καταδίκη της ιδιωτεύσεως και της απαθείας ως εξαιρετικά ατιμωτικές καταστάσεις για τον ελεύθερο πολίτη.

Τι από τα παραπάνω πρεσβεύει ο σημερινός Έλληνας;

 Τελειώνοντας για να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπή την σύντομη παρουσία των εξαθλιωμένων συνανθρώπου μας από το νησί μας, θα πρέπει να απαιτήσουμε από την Δημοτική Αρχή να ανοίξει τις Δημόσιες τουαλέτες που έχει κλειστές, να επικοινωνήσει ο δήμαρχος με άλλους συναδέλφους του σε Ρόδο, Τήλο , Κάλυμνο να ενημερωθεί πως χειρίζονται το συγκεκριμένο πρόβλημα. 

Η Ιστορία δοκιμάζει τον ανθρωπισμό των Ελλήνων.

Έχουν περάσει 6 μέρες από τη συνέντευξη τύπου της ομάδας μας, με την οποία δηλώσαμε την αποχώρησή μας από διανομή συσσιτίου στους πρόσφυγες και δεν διαφαίνεται η διάδοχη κατάσταση στο ζήτημα αυτό, ούτε  φαίνεται να κινείται κάποιος από τους επισήμους φορείς ώστε να καλυφθούν οι προϋποθέσεις που θέσαμε για να συνεχίσουμε τη διανομή συσσιτίου.

Δεν φαίνεται διατεθειμένος κάποιος επίσημος φορέας να αναλάβει το οικονομικό κόστος της σίτισης αλλά ούτε και το πολιτικό κόστος της μη σίτισης, η οποία επέρχεται.

Αυτό είναι κάτι που μας ανησυχεί και μας τρομάζει, καθώς φαίνεται να υπάρχει ένα κενό ανάμεσα στις επίσημες αρχές του τόπου, την κεντρική και την τοπική και ένα τεράστιο πρόβλημα συνεννόησης και αντιμετώπισης μιας κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε έκρηξη με καταστροφικές συνέπειες για όλους.

Για να γίνουμε πιο ξεκάθαροι, σε σχέση και με τα όσα αναφέραμε στη Συνέντευξη Τύπου.

Θεωρούμε ότι την αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα της αντιμετώπισης του προβλήματος, θεσμικά, την έχει η κυβέρνηση, η οποία, σύμφωνα με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού αλλά και με τα όσα γνωρίζουμε λόγω της εμπλοκής μας στο ζήτημα, κινείται προς την εφαρμογή λύσεων για την περίπτωση της Κω.

Οι λύσεις αυτές, όμως, δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν πριν την πάροδο τουλάχιστον δύο μηνών – οι προσωρινές- και περισσοτέρων, οι μόνιμες.

Το ερώτημα, που τίθεται, δεν αφορά το μέλλον με την προσωρινή ή τη μόνιμη λύση, αλλά το διάστημα των δύο μηνών, που μεσολαβεί μέχρι την εφαρμογή της. 

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι η έλευση των προσφύγων από τα απέναντι παράλια και καθ’ όλο το μήκος της ακτογραμμής  θα συνεχιστεί επί μακρόν;

Πώς, αλήθεια, μπορεί να θεωρείται ρεαλιστική η λύση που προτείνεται από τους φορείς που εμπλέκονται με τον τουρισμό; Πόσο εφικτή είναι δηλαδή η φύλαξη των θαλασσίων συνόρων, ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο, εν μέσω της οικονομικής κρίσης;

Πόσο ρεαλιστικό είναι να περιφράξεις τα χωρικά σου ύδατα ώστε να μην περνάει κουνούπι;  Είναι ποτέ δυνατόν να περιφράξεις με πλοία τα θαλάσσια σύνορα του Αιγαίου απ’ άκρη σ’ άκρη και για 24 ώρες το 24ωρο; Ας μη γελιόμαστε.

Ακόμα κι αν μπορούσαν να ξεπεραστούν οι γραφειοκρατικές και οικονομικές δυσκολίες εν μέσω της οικονομικής κρίσης, πρακτικά, κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε ποτέ να εφαρμοστεί.

Συν τοις άλλοις, τα ελληνικά στρατεύματα και οι αντίστοιχες αμυντικές δαπάνες είναι για να αντιμετωπίζονται άλλες καταστάσεις και όχι οι κυνηγημένοι των πολέμων και της ανέχειας.

Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι μπορεί με κάποιο τρόπο να σταματήσει τη ροή των προσφύγων προς την Κω, όταν η Κως, απ’ όλα τα νησιά, είναι αυτή, που μετά τη Σάμο, απέχει λιγότερο από τις ακτές της Τουρκίας;

Ο Δήμος της Κω δεν έχει την αρμοδιότητα για την αντιμετώπιση του προβλήματος της έλευσης των προσφύγων στην Κω, ούτε μπορεί να έχει την ευθύνη για τη διαβίωσή τους. Δεν έχει καμία υποχρέωση για τη διαμόρφωση των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων αυτών στο νησί μας, ούτε να εξασφαλίζει το καθημερινό τους φαγητό.

Έχει όμως την ευθύνη και την αρμοδιότητα για τις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της Κω. Έχει την υποχρέωση να προστατεύσει τους πολίτες της Κω, προλαμβάνοντας τις άσχημες καταστάσεις. Έχει την υποχρέωση να φροντίσει να μη φωλιάσει ούτε να καλλιεργηθεί το μικρόβιο του ρατσισμού στον κώο πολίτη. Έχει χρέος να προωθήσει ο ίδιος αισθήματα αλληλεγγύης προς κάθε πάσχοντα αυτού του τόπου, χωρίς διακρίσεις. Έτσι προάγονται οι δεσμοί μεταξύ των πολιτών έτσι εγκαθιδρύεται μια κοινωνία αλληλεγγύης και αδελφοσύνης.

Οφείλει να προλαμβάνει τις σπίθες της φωτιάς που θα ανάψουν στην προσπάθεια της επιβίωσης.

Ο Δήμος της Κω είναι ο μόνος που διαθέτει τα μέσα για τον καθαρισμό των δρόμων της Κω, μεταξύ των οποίων και ο δρόμος του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.

Έχει την αρμοδιότητα και την ευθύνη για την περισυλλογή των σκουπιδιών από τους κάδους της πόλης, μεταξύ των οποίων και οι κάδοι του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.

Είναι ο μοναδικός φορέας στο νησί,  που διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό (καλάθι) για το κλάδεμα των ξερών κλαδιών των φοινίκων και των ξερών χόρτων της αυλής του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ, προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος πυρκαγιάς.

Είναι εκείνος ο οποίος οφείλει να διατηρεί σε λειτουργία δημόσιες τουαλέτες και για τους μόνιμους κατοίκους και για τους επισκέπτες του νησιού.

Με το να υλοποιεί μόνο την περισυλλογή των σκουπιδιών από όλα τα παραπάνω (παρά τις διαρκείς οχλήσεις που έχει δεχθεί το τελευταίο δίμηνο),  δεν ασκεί καμία πίεση σε κανένα. Ούτε οι πρόσφυγες θα σταματήσουν να έρχονται, ούτε η κυβέρνηση θα βρει λεφτά από τη μια μέρα στην άλλη, αφού τα σχετικά κονδύλια έπρεπε να έχουν προβλεφθεί και προγραμματιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Αντιθέτως, μια τέτοια στάση, θέτει σε κίνδυνο την υγεία των δημοτών της περιοχής της Λάμπης, λόγω της ρύπανσης της περιοχής αλλά και λόγω της αυξημένης πιθανότητας πυρκαγιάς στην αυλή του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ. Η δε αποχή του από την εξεύρεση άμεσης λύσης επεκτείνει το πρόβλημα σε όλη την πόλη.

Φανταστείτε τι θα γινόταν στην περιοχή, αν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν άδειαζαν, μέρα παρά μέρα τον βόθρο του Ξενοδοχείου, αφού, μέχρι σήμερα ο Δήμος της Κω, που θα μπορούσε να διαθέτει το βυτίο, ή να αναλάβει τη σύνδεση με το δίκτυο αποχέτευσης, δεν το έκανε.

Τέλος, η έστω και σε εθελοντική βάση συνεργασία, σύμφωνα με τα λεγόμενα του αντιδημάρχου κ. Σηφάκη, με εταιρία σεκιούριτι για την εκκένωση των πάρκων από τους πρόσφυγες, όταν γίνεται ανεξέλεγκτα και χωρίς την παρουσία οργάνου της Δημοτικής Αστυνομίας, ανοίγει το δρόμο για εμφάνιση άλλων προβληματικών φαινομένων και καταστάσεων για την κοινωνία της Κω. Θεωρούμε δεδομένο ότι αυτή είναι μια παράμετρος που στο εξής ο Δήμος θα λάβει σοβαρά υπ’ όψιν.

Στο πνεύμα όλων των παραπάνω απευθύναμε πρόσκληση στον Δήμαρχο της Κω, ζητώντας του την υπέρβαση, λέγοντας:

«Θεωρούμε ότι ο Δήμαρχος της Κω έχει το σθένος να αναθεωρήσει τη μέχρι τώρα στάση του απέναντι στο πρόβλημα της διαμονής των προσφύγων και να κινήσει τα νήματα ώστε σε συνεργασία με τους άλλους φορείς να γίνουν   οι απαιτούμενες κινήσεις για το καλό της πόλης και των δημοτών και να δοθεί έστω προσωρινή λύση στο πρόβλημα, μέχρι να βρεθεί η οριστική λύση».

Δεν «στραφήκαμε εναντίον της Δημοτικής Αρχής κατηγορώντας τους για αναλγησία», όπως, ατυχώς, γράφτηκε σε κάποιο ηλεκτρονικό μέσο, απλώς ζητήσαμε να αναλάβει πρωτοβουλία για την διαχείριση του προβλήματος προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. 

Ο Δήμος της Κω είναι ο πρώτος ο οποίος θα έπρεπε να επιδιώκει πλήρη διερεύνηση του προβλήματος και των προσφερόμενων λύσεων και τελικά να διεκδικεί την δημιουργία ενός μόνιμου κέντρου υποδοχής, που θα μπορούσε να συμβάλλει στον έλεγχο της κατάστασης.

Η λύση του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ ήταν μια πρώτη πρόχειρη λύση, που, αν δεν είχε υπάρξει, το πρόβλημα θα ήταν διάχυτο, ανεξέλεγκτο και σίγουρα περισσότερο οξυμένο σε όλη την πόλη της Κω. Όλοι θυμόμαστε τις εικόνες με τις σκηνές στην προβλήτα του λιμανιού πριν το Πάσχα, εικόνες που μέχρι πριν 10 μέρες είχαν ξεχαστεί.

Δυστυχώς, το ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ δεν επαρκεί, από κάθε άποψη, δεν κατέστη δυνατή η βελτίωσή του ως χώρου διαμονής και δεν μπορεί πλέον να αποτελέσει  τη λύση του προβλήματος. Είναι επιτακτική ανάγκη η εξεύρεση ενός νέου χώρου, κατεύθυνση προς την οποία θα πρέπει να κινηθούμε, η οργάνωση, όμως του οποίου θα χρειαστεί αρκετό χρόνο και χρήματα, που η κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει από σχετικά κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα, που η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ θα μοιράσει φαγητό στους πρόσφυγες στο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.

Για να συνεχίσουμε τη διανομή, ζητήσαμε να αναλάβει κάποιος υπεύθυνος φορέας τη διαχείριση του θέματος αυτού και να φτάνουν σε μας έτοιμες όσες μερίδες φαγητού απαιτούνται, που αυτή την περίοδο είναι σχεδόν 1000. Διευκρινίζουμε από αυτές, προσφορά από την Ένωση Ξενοδόχων είναι μόνο οι 300 – 400 (και όχι 1000, όπως ανακριβώς γράφτηκε σε κάποιο ηλεκτρονικό μέσο). Οι υπόλοιπες 600 – 700 μερίδες ετοιμάζονται από τα μέλη της   ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ επιβαρύνοντάς μας και οικονομικά αλλά και με αυξημένη απαίτηση για διάθεση χρόνου.

Υπάρχει ελάχιστος χρόνος για την δραστηριοποίηση της κυβέρνησης και του Δήμου στο θέμα αυτό. Η ενδεχόμενη αδυναμία αντίδρασης από πλευράς κυβέρνησης δεν πρέπει να ακολουθείται από την αδράνεια της Δημοτικής Αρχής. Αν η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ ξεκινώντας από το μηδέν και με υποστήριξη από τους πολίτες και τις Οργανώσεις της Κω και της Ευρώπης κατάφερε επί δύο μήνες να κρατά το πρόβλημα σε διαχειρίσιμα επίπεδα, σίγουρα ο Δήμος της Κω θα μπορούσε, με μεγάλη ευκολία, να το εκμηδενίσει.

                                                                                    Γιώργος Χαρτοφίλης

                                                                                      ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΩΣ

Δεν γίνεται να συνεχιστεί όμως η απαράδεκτη αυτή κατάσταση δηλώνει ο έπαρχος ΚΩ κ. Γιώργος Χαλκιδιος από τη Ρόδο όπου βρέθηκε και τόνισε πως θα πρέπει να ληφθουν μέτρα από την κυβέρνηση. Από τα στοιχεία που έχω στην διάθεση μου δήλωσε ο κ.Χαλκιδιος, δείχνουν πως στο νησι της Κω φιλοξενούνται 3.000 παράνομοι μετανάστες. 

http://www.aigaio-tv.gr/