Μια εικόνα της σελίδα Jo Di Graphics έχει προκαλέσει ποικίλα σχόλια στο διαδίκτυο και ειδικότερα στο facebook. Σε αυτή την φωτογραφία βλέπουμε ένα συγκριτικό πίνακα ευρώ και δραχμής. Η λεζάντα της φωτογραφίας γράφει «Με το ευρώ καλύτερα… (not) από 45% έως 450% ακριβότερα σε σχέση με το 1999 ενώ ο μισθός είναι το μόνο που μειώνεται» Βέβαια κάνεις δεν ξέρει ποιες θα ήταν οι τιμές σήμερα αν είχαμε δικό μας νόμισμα.

Τα σχόλια δικά σας δικά σας.

Έχει μετατραπεί σε δημοσιογραφικό κλισέ να γράφουμε γιατί δεν αισθάνεται ο καταναλωτής τις μειωμένες τιμές τις βενζίνης και του πετρελαίου όταν οι διεθνείς τιμές δείχνουν εικόνα κατάρρευσης  από το 2014. Η απάντηση είναι εξής μία: φόροι. Μέχρι το καύσιμο να φτάσει στην αντλία του πρατηρίου η τιμή του έχει “φουσκώσει” πάνω από 60%. Έτσι, αν και το αργό έχει υποστεί συρρίκνωση της αξίας του κατά 40%, από πέρσι, το πετρέλαιο κίνησης και η βενζίνη έχει υποχωρήσει κατά… 9% περίπου. Αυτό εξηγεί γιατί δεν έχει τονωθεί η ζήτηση και αποτελεί μήνυμα προς τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδη που επιθυμεί να αυξήσει τον φόρο στα καύσιμα κίνησης, με το σκεπτικό ότι με τις χαμηλές τιμές θα φέρει έσοδα στα κρατικά ταμεία. 

Το συμπέρασμα; Η επιβολή φόρων -και στα καύσιμα- οδηγεί τους Έλληνες καταναλωτές, που έχουν τους χαμηλότερους μισθούς στην Ευρώπη, να αγοράζουν σχεδόν σε…. τιμές Αγγλίας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, η μάχη κρίνεται με διαφορά…. λίγων λεπτών, με την  Ελλάδα να κατέχει την 5η θέση στην ΕΕ με την ακριβότερη βενζίνη, μετά το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ολλανδία, την Ιταλία και τη Δανία, με τη μέση τιμή της βενζίνης στην Ελλάδα παραμένει υψηλά στα 1,39,60 ευρώ, με τη χώρα μας να καταλαμβάνει , χάνοντας την πρωτιά για λίγα λεπτά. Στην Ολλανδία η τιμή της αμόλυβδης κινείται στα 1,4630 ευρώ το λίτρο, την πιο φθηνή έχει η αγορά της Πολωνίας στα 0,984 ευρώ το λίτρο.

Ειδικότερα, σε σύγκριση με  το Δεκέμβριο του 2014  η τιμή της βενζίνης έχει μειωθεί από τα περίπου 1,44 ευρώ στα 1,38 ευρώ το λίτρο κατά 6%, του πετρελαίου κίνησης περίπου 8% από 1,19 ευρώ στα 1,065 ευρώ, ενώ  του πετρελαίου θέρμανσης περίπου κατά 16% από τα 0,937 λεπτά στα περίπου 80 λεπτά. Πάντως, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς εκτιμάται ότι το επόμενο διάστημα θα δούμε αποκλιμάκωση της τιμής στη  βενζίνη, η τιμή της οποίας αναμένεται να πέσει κάτω από 1,30 ευρώ το λίτρο. 

Η τιμή διυλιστηρίου διαμορφώνεται κάθε μέρα, καθώς είναι ανάλογες με το αποτέλεσμα της μεταβολής των διεθνών τιμών διύλισης των πετρελαιοειδών προϊόντων για την περιοχή της Μεσογείου, άμεσα συνδεδεμένες με την λεγόμενη τιμή Platts Μεσογείου. Έτσι, οι διακυμάνσεις των λιανικών τιμών των υγρών καυσίμων ακολουθούν με μεγάλη ακρίβεια τις διακυμάνσεις των παραπάνω τιμών, όπου περιλαμβάνουν κυρίως την πορεία του Μπρεντ. Έτσι, κάθε μέρα βγαίνει ένα τιμολόγιο για τα διαλυστήρια. Στη συνέχεια προστίθενται οι φόροι-τέλη, όπου στη βενζίνη είναι αντιστοιχεί στο 1 ευρώ το λίτρο και μετά το περιθώριο κέρδους των εταιριών εμπορίας και πρατηρίων που «αγγίζει» τα 8-10 λεπτά.  Τα εκτιμώμενα περιθώρια των εταιρειών εμπορίας και των πρατηρίων περιλαμβάνουν τη μεταφορά, την ασφάλιση, την αποθήκευση, τη διανομή στα πρατήρια καυσίμων καθώς και την πώληση στους καταναλωτές.   Στο πετρέλαιο θέρμανσης οι φόροι είναι περί τα 0,40 λεπτά.Να σημειωθεί ότι στη διαμόρφωση της τιμής διαδραματίζει και η ισοτιμία ευρώ / δολαρίου, δηλαδή όσο υποχωρεί το ευρώ έναντι του δολαρίου, τόσο αυξάνεται το κόστος του καυσίμου διότι είναι συνδεδεμένο με το αμερικανικό νόμισμα. 

Για παράδειγμα, αν η τιμή διύλισης για τη βενζίνη είναι 0,512 το λίτρο τότε με τους φόρους, αυξάνεται κατά 0,9796 το λίτρο και με το περιθώριο κατά 0,0992ευρώ. Άρα, η τελική τιμή στην αντλία είναι 1,59 ευρώ το λίτρο. Επομένως, οι φόροι είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που δεν μπορεί να γίνει αισθητή η μείωση στην τιμή λιανικής, που ξεπερνούν το 60% στη διαμόρφωση της τιμής

Εξαντλείται πλήρως η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων, όπως προκύπτει από την αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών προς την εφορία. Το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου – Νοεμβρίου τα χρέη των πολιτών ενισχύθηκαν κατά 11,8 δισ.  ευρώ.

Τα στοιχεία τα οποία δημοσιοποίησε η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, δείχνουν ότι τον Νοέμβριο – παρ' ότι τα έσοδα του προϋπολογισμού πήγαν σχετικά καλά- τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη ιδιωτών προς τις εφορίες αυξήθηκαν κατά 1,453 δισ. ευρώ σε σχέση με τον Οκτώβριο. Αυξήθηκαν από τα 10,380 δισ. ευρώ στο τέλος Οκτωβρίου σε 11,833 δισ. ευρώ στο τέλος Νοεμβρίου, ποσό που ισοδυναμεί με (σχεδόν) το τετραπλάσιο των βεβαιωμένων εσόδων από ΕΝΦΙΑ στη διάρκεια του έτους, ύψους περίπου 3 δισ. ευρώ.

Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία σκαρφάλωσαν στο δυσθεώρητο ύψος των 83,63 δισ. ευρώ στα τέλη Νοεμβρίου. Σε διάστημα ενός μηνός, αυξήθηκαν σχεδόν 1,5 δισ. ευρώ, ενώ για το σύνολο του ενδεκάμηνου (Ιανουάριος – Νοέμβριος 2015) ενισχύθηκαν κατά 11,8 δισ. ευρώ.

Τον Νοέμβριο, τα παλαιά ληξιπρόθεσμα χρέη (όσα δημιουργήθηκαν έως τα τέλη του 2014 και πριν το 2015) διαμορφώνονταν στα επίπεδα των 71,7 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα, τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη ανήλθαν στα 11,8 δισ. ευρώ, έναντι 10,3 δισ. ευρώ τον Οκτώβριο.

Με αυτά τα δεδομένα στο τραπέζι, το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Αν αντί να αυξάνουν διαρκώς οι φόροι επιλέγονταν η στοχευμένη μείωση των συντελεστών μήπως τα αποτελέσματα στο ταμείο θα ήταν καλύτερα; Το ερώτημα έχει μόνο ρητορική διάσταση, καθώς το 2016 ψήνονται νέες φορολογικές επιβαρύνσεις προκειμένου να καλυφθούν οι απαιτήσεις των δανειστών για το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού που υπάρχει για να επιτευχθούν τα απαιτούμενα πρωτογενή πλεονάσματα.

Εντυπωσιακό είναι το στοιχείο, σύμφωνα με τα δεδομένα της ΓΓΔΕ, ότι από τα 11,8 δισ. ευρώ, μόνο τα 7,2 δισ. ευρώ θεωρούνται «αποτελεσματικό νέο ληξιπρόθεσμο χρέος», χρέος δηλαδή το οποίο έχει πιθανότητες να εισπραχθεί. Τα υπόλοιπα 4,6 δισ. ευρώ αφορούν πτωχούς οφειλέτες, δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις με απλήρωτους φόρους, μηδενικά και πλασματικά ΑΦΜ, διάφορες εισφορές οι οποίες συνβεβαιώνονται με τους φόρους, μισθώματα, δάνεια και πρόστιμα.

Όλες αυτές οι οφειλές θεωρείται ότι έχουν ελάχιστες πιθανότητες είσπραξης και αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των συνολικών ληξιπρόθεσμων οφειλών ύψους 83,6 δισ. ευρώ (στα 11,833 δισ. ευρώ των νέων ληξιπρόθεσμων προστίθενται και συσσωρευμένα ληξιπρόθεσμα χρέη ύψους 71,797 δισ. ευρώ έως το τέλος του περασμένου έτους).

Το νέο άλμα των απλήρωτων φόρων κατά περίπου 1,5 δισ. ευρώ μέσα σε ένα μήνα, συνδέεται με τη συσσώρευση πολλών υποχρεώσεων τον Νοέμβριο από τον ΕΝΦΙΑ και την τρίτη δόση του φόρου εισοδήματος έως την απόδοση ΦΠΑ και τις αναδρομικές αυξήσεις των προκαταβολών φόρου για επιχειρήσεις και αγρότες, μέρος των οποίων επίσης έπρεπε να πληρωθεί τον περασμένο μήνα.

Η νέα έκρηξη ληξιπρόθεσμων οφειλών μάλιστα, παρατηρήθηκε σε ένα μήνα όπου τα έσοδα του προϋπολογισμού πήγαν σχετικά καλά. Αν κατάφερναν στο υπουργείο Οικονομικών να σταματήσουν την τρελή κούρσα των ληξιπρόθεσμων οφειλών, ίσως δεν θα χρειάζονταν να αναζητούνται κάθε τρεις και πέντε, ισοδύναμα...

Πηγή: Euro2day.gr

Δίπλα σε κορυφαία στελέχη της Χρυσής Αυγής, όπως οι βουλευτές Ηλίας Παναγιώταρος και Ιωάννης Λαγός εμφανίζεται ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Γιώργος Ρουπακιάς, σε νέο ντοκιμαντέρ που αποκαλύπτει αθέατες πλευρές από τη δράση της ναζιστικής οργάνωσης. 

Πρόκειται για το ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Μια Προσωπική Υπόθεση», το οποίο δημιούργησε η ανταποκρίτρια της γαλλικής κρατικής ραδιοφωνίας στην Ελλάδα, Ανζελίκ Κουρούνη. 

Η Ελληνογαλλίδα δημοσιογράφος κατέγραψε σκηνές από εκδηλώσεις της οργάνωσης από το 2009 έως και τον Σεπτέμβριο του 2015, ενώ πήρε δεκάδες συνεντεύξεις, προσπαθώντας να κατανοήσει πώς κάποιοι ψηφοφόροι στράφηκαν προς τη ναζιστική οργάνωση. 

Στα 90 λεπτά του ντοκιμαντέρ, ο Γιώργος Ρουπακιάς εμφανίζεται δύο φορές. Η πρώτη σκηνή με τον δολοφόνο του Παύλου Φύσσα, καταγράφηκε τον Ιούλιο του 2013, σε συσσίτιο μίσους που διοργανώθηκε έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην οδό Δεληγιάννη. 

Ο Ρουπακιάς πλησιάζει τον βουλευτή Ηλία Παναγιώταρο και συνομιλεί φιλικά μαζί του. Μάλιστα, στιγμές πριν από τη συνομιλία του με τον Ρουπακιά, ο χρυσαυγίτης βουλευτής δεχόταν οδηγίες από τον ίδιο τον αρχηγό της οργάνωσης, Νίκο Μιχαλολιάκο. 


Ο Γ. Ρουπακιάς –δύο μήνες πριν από τη δολοφονία του Π. Φύσσα– με τον βουλευτή της Χ.Α. Ηλ. Παναγιώταρο σε συσσίτιο μίσους στην Αθήνα

Η δεύτερη φορά που η δημιουργός του ντοκιμαντέρ κατέγραψε τον Ρουπακιά ήταν μόλις τρεις ημέρες πριν από τη δολοφονία του Φύσσα, δηλαδή στις 15 Σεπτεμβρίου του 2013. 

Στην επέτειο από τη σφαγή στον Μελιγαλά, οι χρυσαυγίτες, οργανωμένοι, δεν αφήνουν κανέναν να μιλήσει και αρχίζουν να ξυλοκοπούν άγρια ακόμα και πρώην μέλη της οργάνωσής τους. 


Ο Γ. Ρουπακιάς με τον βουλευτή της Χ.Α. Ι. Λαγό στην εκδήλωση της οργάνωσης στον Μελιγαλά στις 15/9/2013

Ένας από αυτούς που συμμετέχουν στις βιαιοπραγίες, ανήκει στους βασικούς κατηγορουμένους στη δίκη της Χρυσής Αυγής. 

Είναι ο Ιωάννης Καζαντζόγλου, ο συνοδηγός του Ρουπακιά, το βράδυ της δολοφονίας του Φύσσα. 


Ο συνοδηγός του Γ. Ρουπακιά το βράδυ της δολοφονίας του Φύσσα, Ι. Καζαντζόγλου, την ώρα που επιτίθεται σε παρευρισκόμενους στον Μελιγαλά. 

Καταγράφοντας τις βιαιοπραγίες, η δημιουργός του ντοκιμαντέρ δέχεται και η ίδια επίθεση. 

Μέσα στην αναταραχή, ο βουλευτής Ιωάννης Λαγός χάνει το κινητό του. Η κάμερα καταγράφει τον Γ. Ρουπακιά να ψάχνει για το κινητό του Λαγού, να φωνάζει σε κόσμο και να συμπεριφέρεται σαν να είναι ψηλά στην ιεραρχία της Χρυσής Αυγής. 

Εκτός από αυτά τα ντοκουμέντα, οι συνεντεύξεις και οι σκηνές που περιλαμβάνει το ντοκιμαντέρ δείχνουν στελέχη της οργάνωσης να επιδεικνύουν χιτλερικά κειμήλια και να αρνούνται το Ολοκαύτωμα. 

Το ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Μια Προσωπική Υπόθεση» έχει προγραμματιστεί να προβληθεί σε φεστιβάλ στο Βέλγιο, την Ελβετία και τη Γαλλία. Η παραγωγή του έγινε από το ελληνικό Omniatv, με τη συμπαραγωγή του γαλλογερμανικού καναλιού Arteκαι της γαλλικής εταιρίας παραγωγής Yemaya. 

real.gr