Προκαλεί με την έντονη κριτική του στο θέμα της "προστασίας των συνόρων" ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς.

Δεν μπορεί να αντιληφθεί το «πώς η Ελλάδα, η οποία έχει τις μεγαλύτερες κατά κεφαλήν στρατιωτικές δαπάνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει τα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης», τονίζει στη συνέντευξή του ο Σεμπάστιαν Κουρτς και προσθέτει ότι «χρειάζεται να ασκηθεί πίεση εκ μέρους της ΕΕ προς την Ελλάδα, για να ανταποκριθεί αυτή στα καθήκοντά της».

Εν' όψει της επίκαιρης προσφυγικής κρίσης, ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών ζητά να υπάρξει ένας σημαντικά δραστικότερος αγώνας εναντίον των τρομοκρατών του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ, στη Συρία και στη Λιβύη, ενώ επικρίνει το γεγονός, όπως λέει, ότι μόνον λίγες χώρες είναι πρόθυμες να προβούν σε αεροπορικές επιθέσεις εναντίον τους.

Κατά την άποψή του, θα ήταν ευχής έργον να δράσουν επί τόπου «κατά αυτών των βαρβάρων», εκείνες οι χώρες που διαθέτουν τις στρατιωτικές δυνατότητες, ενώ θα πρέπει να υπάρξει επίσης συμμετοχή και της Αυστρίας - «καθώς δεν νοείται ουδετερότητα στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας» (σ.σ. εννοεί το καθεστώς διαρκούς ουδετερότητας της χώρας του)-, με την παροχή προστατευτικού εξοπλισμού, για παράδειγμα αλεξίσφαιρων.

Δριμεία κριτική εναντίον της Ελλάδας είχε ασκήσει ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών και σε ομιλία του την 1 η Ιουλίου, στην Επιτροπή Εξωτερικής Πολιτικής της αυστριακής Βουλής, χαρακτηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ως «απόλυτα απαράδεκτη» τη στάση της Αθήνας στο θέμα της κρίσης χρέους και ως «προβληματικό» τον τόνο της ελληνικής πλευράς. Κατά την άποψή του, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να ανέχεται «εκβιασμούς», ενώ δεν είναι ο σωστός δρόμος η μόνιμη συνέχιση επιδότησης «ενός συστήματος που δεν λειτουργεί».

Επιπλέον, ο Σεμπάστιαν Κουρτς διατεινόταν στην ομιλία του, ότι δεν είναι καλό σημάδι για τις άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ, αν οι Έλληνες δεν πρέπει να τηρούν τις δεσμεύσεις, και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό να επιβάλει στην ΕΕ τη γνώμη της, «εκείνη η χώρα η οποία κτυπά με τον πλέον θορυβώδη τρόπο το χέρι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».