Τα νησιά δεν μπορούν να επηρεάσουν την παράκτια προβολή της Τουρκίας, αναφέρει ανακοίνωση του Τουρκικού ΥΠΕΞ. Τι ισχυρίζεται ειδικά για το Καστελόριζο. Πώς η Τουρκία επιχειρεί να μπει "σφήνα" στην συμφωνία με την Αίγυπτο για οριοθέτηση ΑΟΖ. Υπεραμύνεται της συμφωνίας με την Λιβύη η Άγκυρα.
Να απαντήσει στην πρωτοβουλία Ελλάδας και Αιγύπτου για οριοθέτηση των ΑΟΖ στην Μεσόγειο, αλλά και να “δικαιολογήσει” την πρόσφατη υπογραφή “μνημονίου κατανόησης” ανάμεσα σε Τουρκία και των επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης επιχειρεί η Άγκυρα.
Με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών χαρακτηρίζει το μνημόνιο με τη Λιβύη “σύμφωνο με τις δικαστικές αποφάσεις που θεσπίζουν τη διεθνή νομολογία και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών άρθρων της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας”, θεωρεί “μαξιμαλιστικές και ασυμβίβαστες τις ελληνικές και ελληνοκυπριακές αξιώσεις”, ενώ για πρώτη φορά επισήμως αποκαλύπτει τις προθέσεις της για το Καστελλόριζο, αμφισβητώντας πως τα ελληνικά νησιά δημιουργούν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας.
“Τα νησιά δεν μπορούν να επηρεάσουν την παράκτια προβολή της Τουρκίας, της χώρας με τη μακρύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο, τα νησιά που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά της διάμεσης γραμμής μεταξύ δύο ηπειρωτικών περιοχών δεν μπορούν να δημιουργήσουν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας πέρα από τα χωρικά ύδατά τους και ότι η διαδρομή και η κατεύθυνση των ακτών θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον καθορισμό των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας”, ισχυρίζεται χαρακτηριστικά η Τουρκία.
Χρησιμοποιεί δε ως παράδειγμα το Καστελόριζο: “Το Καστελόριζο, ένα μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από την ηπειρωτική Τουρκία, υποτίθεται ότι παράγει μια περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας τετραπλάσια από την επιφάνεια του”, αναφέρει το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ:
“Με τη συμφωνία που υπεγράφη με τη Λιβύη, οριοθετείται τμήμα των δυτικών συνόρων των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας μας στην Ανατολική Μεσόγειο. Το μνημόνιο είναι σύμφωνο με τις δικαστικές αποφάσεις που θεσπίζουν τη διεθνή νομολογία και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών άρθρων της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας.
Όλα τα μέρη γνωρίζουν ουσιαστικά ότι τα νησιά δεν μπορούν να επηρεάσουν την παράκτια προβολή της Τουρκίας, της χώρας με τη μακρύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο, τα νησιά που βρίσκονται στην αντίθετη πλευρά της διάμεσης γραμμής μεταξύ δύο ηπειρωτικών περιοχών δεν μπορούν να δημιουργήσουν περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας πέρα από τα χωρικά ύδατά τους και ότι η διαδρομή και η κατεύθυνση των ακτών θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τον καθορισμό των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας. Στην πραγματικότητα, πριν από την υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας, η Τουρκία έχει επανειλημμένα προσκαλέσει όλα τα μέρη στις διαπραγματεύσεις για μια συναίνεση που θα βασίζεται στην ισότητα και παραμένει έτοιμη για διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, αντί να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις για να ανταποκριθούν στο διεθνές δίκαιο της Τουρκίας και στην προσέγγιση που βασίζεται στη δικαιοσύνη, τα άλλα μέρη προτίμησαν να λάβουν μονομερή μέτρα και να προσπαθήσουν να μεταβιβάσουν την ευθύνη στην Τουρκία. Οι μαξιμαλιστικές και ασυμβίβαστες ελληνικές και ελληνοκυπριακές αξιώσεις είναι πέρα από κάθε λογική, ενώ για παράδειγμα το Καστελόριζο, ένα μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από την ηπειρωτική Τουρκία, υποτίθεται ότι παράγει μια περιοχή θαλάσσιας δικαιοδοσίας τετραπλάσια από την επιφάνεια του. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα η Αίγυπτος να χάσει έκταση 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Μέσα από αυτή τη συμφωνία με τη Λιβύη, οι δύο χώρες έχουν σαφώς εκδηλώσει την πρόθεσή τους να μην επιτρέψουν κανένα τετελεσμένο γεγονός”.