Αυτός είναι ο 13χρονος Μουσταφά από τη Συρία που βρίσκεται στη Λέσβο. Ο Μουσταφά μίλησε σε ένα ρεπορτάζ της UNICEF και το βλέμμα του, το χαμόγελό του μετά από όσα έχει περάσει, η συγκινητική μαρτυρία του, έχει γίνει viral και έχει συγκινήσει όλο τον κόσμο.

Ο Μουσταφά, αν και μιλά με εξαιρετική ωριμότητα για την ηλικία του, είναι απλά ένα παιδί, που του λείπουν τα παιχνίδια του στη Συρία.

Ενα παιδί που έζησε μέσα στον πόλεμο, έχασε τα πάντα, γλίτωσε και τώρα φοβάται ότι δεν θα ξανακάνει κανένα φίλο... Ενα παιδί που στερείται την αγνότητα και την ανεμελιά της παιδικής του ηλικίας, όπως πολλά άλλα παιδιά.

«Σκεφτόμουν συνεχώς τι μας συμβαίνει. Θα πεθάνουμε, Θεός φυλαξει; Θα φτάσουμε; Αν φτάσουμε τι θα συμβεί;

Αυτά είναι τα πράγματα για τα οποία ανησυχούσαμε.

Φοβόμασταν συνεχώς. Εκεί που ζούσαμε είχαμε πάντα πόλεμο.

Μια φορά, 3 βόμβες έπεσαν στη γειτονιά μας. Ευτυχώς δεν πάθαμε τίποτα.

Τώρα ξέρουμε τι είναι πόλεμος.

Επαιρναν τους άνδρες χωρίς τη θέλησή τους. Υποχρέωσαν τα αδέλφια μου να πάνε μαζί τους με το ζόρι.

Ποιος θα δούλευε, αν τα αδέλφια μου πήγαιναν μαζί τους;

Θα μέναμε χωρίς λεφτά.

Ζούσαμε καλά όλοι μαζί, αλλά τώρα όλα καταστράφηκαν. Χωριστήκαμε.

Στη βάρκα μας είπαν ότι έπρεπε να πετάξουμε τις αποσκευές μας.

Δεν μπορείς να πάρεις τίποτα μαζί σου.

Εγώ δεν έβλεπα τίποτα. Καθόμουν στη μέση.

Κάποιοι μας έλεγαν: έρχεται μεγάλο κύμα.

Μας είπαν ότι οι λιμενικοί θα έρχονταν και θα έσκιζαν τη βάρκα και ότι όλοι θα πέφταμε στο νερό και θα πεθαίναμε.

Αυτά σκεφτόμουν.

Οταν ήρθε το κύμα, δόξα τω Θεώ δεν πάθαμε τίποτα.

Περπατούσαμε για σχεδόν 50.000 από χθες το πρωί.

Είχα πάρει μαζί μου κάποια παιχνίδια που αγαπούσα, αλλά δεν με άφησαν να τα πάρω μαζί μου.

Αν ο Θεός σώσει τη Συρία και επιστρέψουμε, θέλω να ξαναπαίξω μαζί τους.

Τώρα, θα πάρουμε τα χαρτιά μας και θα πάμε στην Αθήνα, και μετά στη Γερμανία για να ξεκινήσουμε μια καινούργια ζωή.

Αν ξαναχτιστεί η Συρία, θα επιστρέψουμε εκεί σίγουρα. Θα πάμε σχολείο και θα ξαναφτιάξουμε τη ζωή μας.

Μου λείπουν οι φίλοι μου αλλά τι να κάνω;

Εδώ δεν καταλαβαίνω τι γλώσσα, δεν καταλαβαίνω τίποτα.

Ποιος θα γίνει φίλος μου τώρα; Δεν υπάρχει κανείς».

thetoc.gr