Σε µια συνέντευξη – «χείµαρρο», που θα συζητηθεί, όπως, άλλωστε συµβαίνει µε κάθε του συνέντευξη ή δηµόσια τοποθέτηση, ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιµελητηρίου, Γιώργος Τσακίρης, παίρνει θέση σε µία σειρά θεµάτων, που απασχολούν τον τουριστικό-ξενοδοχειακό κλάδο.
Παράλληλα, κάνει τις προβλέψεις του για την πορεία του ελληνικού Τουρισµού το 2016 και ξεκαθαρίζει ότι προσέγγιση του τύπου «ο γείτονας έχει προβλήµατα και έτσι θα του πάρω όλη την δουλειά, είναι εξαιρετικά απλοϊκή» και δεν ανταποκρίνεται στην πραγµατικότητα.
Σηµειώνει δε ότι, το 2016 δεν προσφέρεται για ασφαλείς τουριστικές προβλέψεις και υπογραµµίζει ότι δεν πρέπει να ξεχνάµε το γεγονός της αύξησης του Φ.Π.Α., το οποίο καθιστά τη χώρα µας λιγότερο δελεαστική και ανταγωνιστική.
Κόλαφο αποτελεί η τοποθέτησή του για την «οικονοµία διαµοιρασµού», την οποία χαρακτηρίζει ως «φάµπρικα», στηµένη πάνω στην ανεξέλεγκτη ενοικίαση ιδιωτικών κατοικιών, υπογραµµίζοντας ότι ο όρος είναι απόλυτα παραπλανητικός και ο σωστός είναι «shadow economy» ή ελληνικά «σκιώδης οικονοµία».
1. Πως διαμορφώθηκε το 2015, για την ξενοδοχειακή αγορά και ποια τα οφέλη από αυτή την «έκρηξη» των αφίξεων στα μεγέθη των ξενοδοχείων;
To 2015 εξελίχθηκε σε μια καλή τουριστική χρονιά. Ξεκίνησε με πολλά σκαμπανεβάσματα όσον αφορά τη ζήτηση, αλλά τελικά ολοκληρώθηκε αίσια, συνεχίζοντας την πορεία των προηγούμενων δύο ετών. Βέβαια από τα πρώτα διαθέσιμα ποιοτικά στοιχεία βλέπουμε ότι η τάση αποδυνάμωσης των ποιοτικών δεικτών συνεχίζεται, όπως για παράδειγμα, η μέση διάρκεια διαμονής των επισκεπτών ή η μέση κατά ημέρα κατανάλωση των επισκεπτών, κ.λπ..
Όπως είδαμε και το 2014 ενώ η χώρα εμφάνισε αύξηση αφίξεων κατά 23% η αντίστοιχη αύξηση των εσόδων ήταν γύρω στο 15%. Γενικά η βελτίωση των ποιοτικών δεικτών στο επόμενο διάστημα είναι το μεγαλύτερο θέμα, που σε συνδυασμό με την υψηλή εποχικότητα της ζήτησης θα έπρεπε στρατηγικά να απασχολήσει τους φορείς του Ελληνικού τουρισμού.
Ποιες είναι οι προβλέψεις σας για την τουριστική σεζόν του 2016 που είναι προ των πυλών και τι απαντάτε σε εκείνους που εκτιμούν ότι με τον αποκλεισμό της Τουρκίας από τη Ρωσία και τον γενικότερο αποκλεισμό της Αιγύπτου, η Ελλάδα θα «πνιγεί» στους τουρίστες;
Το 2016 δεν προσφέρεται για ασφαλείς τουριστικές προβλέψεις. Όσο πιθανό είναι να έχουμε μια καλή συνέχεια της δυναμικής του 2015, άλλο τόσο εύκολο είναι να κληθούμε να διαχειριστούμε μια χρονιά με «ασθενέστερη» της προηγούμενης, ζήτηση. Σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον που προμηνύονται σημαντικές αναδιατάξεις, εύλογα προκαλούνται ανησυχίες για το κατά πόσο αυτές θα επηρεάσουν την τουριστική εικόνα της χώρας μας, αρνητικά ή θετικά, που αντίστοιχα θα επηρεάσουν ανάλογα και τη ζήτηση του τουριστικού προϊόντος μας. Συγχρόνως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έγινε, σε ένα βράδυ, 8-12% πιο ακριβή, λόγω της αύξησης του ΦΠΑ, άρα λιγότερο δελεαστική και ανταγωνιστική.
Όσον αφορά το θέμα της Τουρκίας νομίζω ότι η προσέγγιση του τύπου «ο γείτονας έχει προβλήματα και έτσι θα του πάρω όλη τη δουλειά, είναι εξαιρετικά απλοϊκή», διότι δεν μπορεί κανένας να προβλέψει πως θα αντιδράσουν οι Τούρκοι επαγγελματίες, τι προσφορές και τι κίνητρα θα προσφέρουν στις υπόλοιπες αγορές και γενικά πόσο θα επηρεάσει η τουρκική τουριστική πολιτική του 2016, τη γενικότερη ισορροπία της Ευρωπαϊκής αγοράς. Διαχρονικά έχει καταγραφεί ότι, κάθε φορά που κάποιος προορισμός της Μεσογείου αντιμετωπίζει πρόβλημα και έχουμε αναπροσανατολισμό των τουριστικών ροών, η χώρα μας είναι στην 3η – 4η θέση της λίστας των χωρών που δυνητικά θα ωφεληθούν.
Θεωρείτε ότι οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι θα μπορούσαν να ανακόψουν την ανοδική πορεία του ελληνικού Τουρισμού;
Οτιδήποτε δημιουργεί ανησυχία στον κόσμο και αβεβαιότητα όσον αφορά την ασφαλή μετακίνηση των τουριστών επηρεάζει τον τουρισμό. Η γαλλική αγορά είναι η τρίτη τουριστική, πελατειακή «δεξαμενή» της χώρας μας και αναμφισβήτητα οι γενικότερες τάσεις που θα διαμορφωθούν στα ταξίδια των Γάλλων στο εξωτερικό, αναπόφευκτα θα μας επηρεάσουν τουριστικά σε κάποιο βαθμό, θετικά ή αρνητικά.
4. Η αύξηση των συντελεστών Φ.Π.Α., που επιβαρύνει την ανταγωνιστικότητα της χώρας μας, θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις στην πορεία του τουρισμού τη σεζόν του 2016;
Η αύξηση των συντελεστών Φ.Π.Α. για το 2016 σε όλα τα επίπεδα, τόσο τοπικά όσο και εθνικά, επιβαρύνει αφενός τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και αφετέρου υπέρμετρα την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Είναι ένα μεγάλο ερώτημα ποια θα είναι τελικά η αντίδραση των πελατών μας το 2016, σε αυτή την αύξηση αλλά και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, συνεκτιμώντας και τις σωρευτικές φορολογικές επιβαρύνσεις των επιχειρήσεων τα τελευταία χρόνια.
15. Η υψηλή εποχικότητα της ζήτησης του τουριστικού προϊόντος αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες παθογένειες του ελληνικού τουρισμού. Τι προτείνετε για την αντιμετώπιση του θέματος και γενικά ποιες είναι οι προτάσεις του Ξ.Ε.Ε. για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού τουριστικού προϊόντος;
Το Ξ.Ε.Ε. είχε επισημάνει και είχε χαρακτηρίσει την υψηλή εποχικότητα ως μια μεγάλη παθογένεια που χαρακτηρίζει, επηρεάζει και επιβαρύνει τον ελληνικό τουρισμό. Το πρόβλημα και οι επιπτώσεις της υψηλής εποχικότητας είναι διαχρονικά γνωστές σε όλους και συμπεριλαμβάνονταν πάντοτε στη ρητορική μας, ως φορείς, για τα προβλήματα του ελληνικού τουρισμού.
Όμως η προσέγγιση αντιμετώπισής της, ως προβλήματος, ήταν πάντοτε προς την κατεύθυνση της προσέλκυσης επισκεπτών, αντί να προσπαθούμε να οργανώσουμε πρώτα το προϊόν μας και παράλληλα να «κυνηγήσουμε» τους επισκέπτες. Το Ξ.Ε.Ε. θεώρησε ως «Λυδία λίθο» αντιμετώπισης της εποχικότητας, την ανάπτυξη και προσέλκυση μορφών τουρισμού, όπως ο ιατρικός τουρισμός και ο τουρισμός τρίτης ηλικίας.
Με τις πρωτοβουλίες μας, ως Ξ.Ε.Ε., η Ελλάδα μπήκε στον παγκόσμιο χάρτη ιατρικού τουρισμού. Παράλληλα με μελέτη μας, το 2014, καταδείξαμε κατ’ αρχάς την ανάγκη διαμόρφωσης του προϊόντος και στη συνέχεια την προσέλκυση των επισκεπτών. Και εδώ πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι κάθε προσπάθεια άμβλυνσης της εποχικότητας πρέπει να είναι οργανωμένη, άλλως ελλοχεύει ο κίνδυνος ότι εάν δεν πετύχει, η επόμενη μέρα θα βρει τον προορισμό σε χειρότερη θέση.
Συνεπώς, κάθε προσπάθεια επιβάλλεται να είναι στρατηγικά προετοιμασμένη, κοινωνικά και επιχειρηματικά συνεννοημένη και σε κάθε περίπτωση να έχουν εξετασθεί όλοι οι παράμετροί της. Απαιτείται, δηλαδή, πριν από κάθε προσπάθεια να υπάρξει μια «κοινωνική συμφωνία» όλων των εμπλεκομένων.
6. Οικονομία διαμοιρασμού, παράνομη ενοικίαση ιδιωτικών κατοικιών ως τουριστικών καταλυμάτων. Τι προτείνετε για την αντιμετώπιση και τον περιορισμό του φαινομένου, το οποίο παίρνει διαστάσεις;
Κατ’ αρχάς ο όρος «οικονομία του διαμοιρασμού» είναι απόλυτα παραπλανητικός. Ο σωστός όρος είναι shadow economy ή ελληνικά «σκιώδης οικονομία». Γιατί έτσι πρέπει να την αποκαλούμε, καθόσον βασίζεται ως λειτουργία και δραστηριότητα, σε ένα εκτός νόμου και άνευ υποχρεώσεων επιχειρησιακό περιβάλλον. Είναι μια οικονομική δραστηριότητα, που ανθεί σε μία γκρίζα ζώνη, στερώντας σημαντικά έσοδα από το κράτος και δουλειές από τους σκληρά δοκιμαζόμενους από την κρίση Έλληνες, ενώ οδηγεί τις νόμιμες επιχειρήσεις σε οικονομικό αδιέξοδο. Μια «φάμπρικα» τολμώ να πω, στημένη πάνω στην ανεξ2έλεγκτη ενοικίαση ιδιωτικών κατοικιών, με υποβαθμισμένες ή καθόλου υπηρεσίες, καμία πρόβλεψη ασφάλειας, πυρασφάλειας, ασφάλισης επισκεπτών και φυσικά καμία φορολογική ή εργασιακή υποχρέωση των ιδιοκτητών.
Ουσιαστικά πρόκειται για παραοικονομία, πριμοδοτούμενη δυστυχώς από την ανυπαρξία θεσμικών, ασφαλιστικών και άλλων προδιαγραφών και κυρίως από την αδυναμία της πολιτείας μέχρι σήμερα να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει το φαινόμενο.
Οι προτάσεις του Ξ.Ε.Ε. αφορούν αφενός τη δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου αδειοδότησης των παράνομα λειτουργούντων ως τουριστικά καταλύματα και αφετέρου τη θεσμοθέτηση της υποχρέωσης καταβολής φόρων και τελών ανάλογων αυτών που καταβάλλουν οι νομίμως αδειοδοτημένες τουριστικές επιχειρήσεις.
7. Μιλήστε μας για το πρόγραμμα «ΑΘΗΝΑ» και την πλατφόρμα ηλεκτρονικών κρατήσεων, που παρουσιάσατε πρόσφατα.
Με την πρόσφατη παρουσίαση της πλατφόρμας, το Ξ.Ε.Ε. σηματοδοτεί την ενεργητικότερη συμμετοχή του στο e-tourism και εργάζεται για τη δημιουργία μιας συγκροτημένης και συστηματικής στρατηγικής στο e-tourism, η οποία θα προωθεί την αποτελεσματικότερη προβολή και προώθηση των τουριστικών προϊόντων και υπηρεσιών, αλλά και την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προκειμένου να επιβιώσουν στο νέο, έντονο, παγκόσμιο, ανταγωνιστικό τοπίο. Το συγκεκριμένο κινείται στους εξής βασικούς άξονες:
1. Την επιτάχυνση της καθολικής μετάβασης του τουριστικού κλάδου της Αθήνας στην πρώτη γραμμή της ψηφιακής οικονομίας.
2. Τη μετεξέλιξη και ανάπτυξη νέων προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής τεχνολογικής αξίας που θα διατίθενται στους δυνητικούς επισκέπτες της Αθήνας και στους τουρίστες στα πλαίσια του: dream-plan-book- visit-share experience.
3. Την επίτευξη συνεργιών μεταξύ διαφορετικών παρόχων τουριστικών υπηρεσιών.
Συμπερασματικά ευελπιστούμε ότι η πλατφόρμα αυτή θα δώσει τη δυνατότητα στους ξενοδόχους να αποκτήσουν ένα εργαλείο κρατήσεων, οι ιδιοκτήτες τουριστικών καταστημάτων να προβάλουν τα προϊόντα τους, τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, τις υπηρεσίες τους, τα τουριστικά γραφεία και οι επιχειρήσεις rent a car να βοηθήσουν στην οργάνωση του ταξιδιού των επισκεπτών μας και όλα αυτά συνδυαστικά με δυνατότητες δημιουργίας κινήτρων για τους επισκέπτες.
8. Σε τι φάση βρίσκεται η διαδικασία μετεξέλιξης του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου σε Τουριστικό και ποια τα επόμενα σχέδιά σας για το Επιμελητήριο;
Θα έλεγα ότι όλη η διαδικασία, η οποία και ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Ξ.Ε.Ε., βρίσκεται σε μια φάση συνειδητοποίησης της ανάγκης ολοκλήρωσής της από τους ενδιαφερόμενους κλάδους. Το πλαίσιο «συμπόρευσης» των εν δυνάμει ενδιαφερόμενων κλάδων, έχει ήδη εκπονηθεί και ελπίζω το 2016 να έχουμε εξελίξεις στο θέμα αυτό.
money-tourism.gr
Απαιτείται ένα κοινό ευρωπαϊκό δυναμικό επιτήρησης και αυτό θα μπορούσε να ήταν μία αποστολή της ΕΕ με πολιτικούς υπαλλήλους και στρατιώτες, αναφέρει ο Πέτερ Ντόσκοτσιλ, ο οποίος συμμετέχει σήμερα για πρώτη φορά ως εκπρόσωπος της χώρας του στη σύνοδο των υπουργών Άμυνας της ΕΕ.
Ο ίδιος τάσσεται υπέρ "μιας δομής σαφώς υπό κοινοτική διοίκηση" στην επιχείρηση στα ελληνικά εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, όπου θα συμμετείχαν και στρατιώτες από την Αυστρία, η οποία, όπως ο ίδιος αναφέρει, έχει ήδη δηλώσει τη συμμετοχή 100 Αυστριακών υπαλλήλων στην Frontex, 50 από τους οποίους προέρχονται από τις αυστριακές ένοπλες δυνάμεις.
Στη συνέντευξή του στην "Κουρίρ" ο νέος Αυστριακός υπουργός Άμυνας υποστηρίζει την εξέλιξη μιας κοινής στρατηγικής ασφάλειας των χωρών της ΕΕ, καθώς, όπως σημειώνει, η ΕΕ πρέπει να αποσαφηνίσει ποια συμφέροντα στον τομέα τη ασφάλειας προτίθεται να ακολουθήσει στην παγκόσμια συγκυρία.
Υπονοώντας το καθεστώς διαρκούς ουδετερότητας της Αυστρίας, δηλώνει πως ο ίδιος δεν έχει κανένα πρόβλημα με το ΝΑΤΟ, ωστόσο δεν τίθεται θέμα ένταξης της χώρας του στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.
Ο Πέτερ Ντόσκοτσιλ, ο οποίος προέρχεται από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του καγκελάριου Βέρνερ Φάιμαν, ανέλαβε πριν από δύο εβδομάδες νέος υπουργός Άμυνας, μετά το μερικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης λόγω της υποψηφιότητας στις προεδρικές εκλογές του Απριλίου του έως τώρα υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών Ρούντολφ Χούντσντορφερ.
Ο κ. Ντόσκοτσιλ είχε διατελέσει, μέχρι πρόσφατα, αστυνομικός διευθυντής στο αυστριακό ομόσπονδο κρατίδιο Μπούργκενλαντ στα σύνορα με την Ουγγαρία, έχοντας αντιμετωπίσει - κατά γενική ομολογία - με επιτυχία το πρόβλημα με τις έντονες εκεί προσφυγικές ροές το περασμένο φθινόπωρο.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
Η κρίση στα Ίμια δεν τερματίστηκε με την πτώση του ελικοπτέρου ούτε καν με την “συμφωνία της Μαδρίτης” το 1997, όταν Σημίτης και Ντεμιρέλ συνοδευόμενοι από τους Πάγκαλο και Τζεμ υπέγραφαν «τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο και την απομάκρυνση του κινδύνου σύρραξης ανάμεσα στις δύο χώρες», υπό το βλέμμα της Μαντλίν Ολμπράιτ.
Αυτό υποστηρίζει ο επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ στρατηγός ε.α. Χρίστος Μανωλάς, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Onalert.gr με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την κρίση των Ιμίων.
Διαβάστε τι αποκαλύπτει, σε ποιους ασκεί κριτική και τι προβλέπει για το μέλλον.
ΕΡ: Τι μαθήματα πήραμε από την κρίση;
ΑΠ:Στο θέμα χειρισμού κρίσεων από τα μαθήματα τα οποία πήραμε, στο στρατιωτικό επίπεδο, έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα. Δηλαδή ο στρατός έχει τις διαδικασίες, υπάρχουν τα κέντρα επιχειρήσεων τα οποία χειρίζονται τις κρίσεις. Υπάρχουν οι ομάδες οι οποίες χειρίζονται τις κρίσεις, υπάρχουν τα σχέδια, υπάρχουν οι δυνάμεις, δοκιμάζονται, γίνονται ασκήσεις και επαναδοτροφοδοτείται το σύστημα.
Οι ΕΔ είναι μια μηχανή η οποία μπορεί να ανταποκριθεί σε κρίσεις. Το πώς θα ανταποκριθεί δεν εξαρτάται από τις ΕΔ, αλλά κυρίως από την πολιτική ηγεσία.
ΕΡ: Τι εννοείτε;
ΑΠ: Οι ΕΔ προτείνουν εισηγούνται, και ενεργούν μετά από τη λήψη αποφάσεων. Δυστυχώς η πολιτική ηγεσία, ιδιαίτερα αυτή η πολιτική ηγεσία, αλλά και οι προηγούμενες για να μην θεωρήσεις ότι κομματικολογώ, (αυτή περισσότερο για λόγους ιδεολοηψίας) δεν έχει μέσα στο μυαλό της τον τρόπο χρήσης του στρατιωτικού εργαλείου για επίλυση κρίσεως. Όταν δεν το έχεις μέσα στο μυαλό σου ή το έχεις τελευταίο σαν λύση, τότε αναγκαστικά διολισθαίνεις και σε επικίνδυνες λύσεις που δίνεις στις εκάστοτε παρουσιαζόμενες κρίσεις.
ΕΡ: 20 χρόνια μετά η κατάσταση παραμένει ίδια...
ΑΠ: Το είχα συζητήσει με τον πρώην υπουργό Δ. Αβραμόπουλο και είχα προτείνει να έρχονται οι πολιτικοί και να εκπαιδέυονται στο ΓΕΕΑ για 2 ημέρες σε θέματα χειρισμού κρίσεων.
ΕΡ: Στις άλλες χώρες τι συμβαίνει;
ΑΠ: Υπάρχουν δυνατές δομές Δημόσιας Διοίκησης και ακρετοί πολιτικοί περνάνε σχολές Δημόσιας Διοίκησης και εκπαιδέυονται στην επίλυση κρίσης. Γιατί οι κρίσεις δεν είναι μόνο στρατιωτικές.
Επίσης στις κρίσεις εκτός από την κεφαλή, τον πρωθυπουργό στην περίπτωσή μας, απαιτούνται και ηγέτες για να δίνουν λύσεις. Εάν δεν είσαι ηγέτης να σταθείς στο ύψος της περίστασης, πιθανώς ο τερματισμός της κρίσης μπορεί να μην είναι αυτός που επιθυμείς.
Οι διαδικασίες αυτές δεν μπορεί να γίνοντται με αποφάσεις της σιτγμής. Πρέπει να είναι θεσμοθετημένο. Και είναι θεσμοθετημένο, αλλά δεν ακολουθείται από την πολιτική ηγεσία.
ΕΡ: Στη μεγάλη κρίση, στα Ίμια, η πολιτική ηγεσία δεν κατέβηκε στο ΕΘΚΕΠΙΧ
ΑΠ: Ήταν νέος ο πρωθυπουργός και δεν είχε την εμπειρία. Η εισήγηση που του έγινε ήταν να πάει στο ΓΕΕΘΑ και αντί αυτού φώναξε τον Α/ΓΕΕΘΑ στη Βουλή. Έτσι δεν επιλύεται κρίση.
Κατά την άποψή μου οι πολιτικοί πρέπει να εκπαιδεύονται σε θέματα χειρισμού κρίσεων.
Επίσης θα πρέπει να εκπαιδεύονται σε θέματα τεχνικής διαπραγματεύσεων.
Οι περισσότεροι δεν έχουν τέτοια εκπαίδευση, με αποτέλεσμα τη διαπραγμάτευση που καλοκαιριού που είδαμε τι έγινε. Η διαπραγμάτευση αυτή ήταν καταστροφική.
Εάν είσαι υπέυθυνος πολιτικός ηγέτης και δεν έχεις αντιληφθεί ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ κρατών στηρίζονται στην ισχύ και στα συμφέροντα κι έχεις την εντύπωση ότι οι διαπραγματεύσεις στηρίζονται στο "δίκαιο" τότε κάτι χάνεις. Αυτά τα έγραφε ο Θουκυδίδης μερικά χιλιάδες χρόνια πριν.
Μετά τα Ίμια άλλαξαν τα θεσμικά κείμενα στις Ένοπλες Δυνάμεις και ορίστηκαν συγκεκριμένες δυνάμεις για την άμεση αντιμετώπιση οποιασδήποτε κρίσης οπουδήποτε εντός του ελληνικού χώρου και δοκιμάζονται οι τακτικές.
Το τέλος της κρίσεως όμως δεν δίνεται από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Το τέλος της κρίσεως δίνεται πολιτικά.
ΕΡ: Είχαμε όμως και κρίση στα Μέσα Ενημέρωσης με την απ’ ευθείας μετάδοση του απόπλου του στόλου
ΑΠ: Έγινε σαφές ότι τα ΜΜΕ απαιτούν συγκεκριμένο χειρισμό, υπάρχουν διαδικασίες, υπάρχει πολιτική επί θεμάτων Τύπου. Το κατά πόσο ακολουθούνται όμως είναι θέμα εκπαίδευσης. Ήταν ένα από τα “lessons learned” ο χειρισμός των ΜΜΕ. Θεσμικά υπάρχει η μέθοδος, σχέδιο και πολιτική. Το κατά πόσο ακολουθείται είναι και θέμα προσωπικοτήτων, πόσο ενημερωμένοι είναι, πόσο έχουν αντιληφθεί το θέμα της υλοποίησης της πολιτικής για τον χειρισμό των ΜΜΕ, ο υπεύθυνος χειρισμός από την πλευρά των ΜΜΕ.
Δυστυχώς εκεί που υπάρχει πρόβλημα είναι η επανάληψη των ασκήσεων και στη συμμετοχή και από πλευράς ΜΜΕ των διαπιστευμένων δημοσιογράφων.
ΕΡ: Όμως αυτό πλέον είναι ξεπερασμένο, αφού τα ΜΜΕ έχουν χάσει την παλαιά τους αίγλη και κυρίως την επιρροή εξαιτίας των social media.
ΑΠ: Με τις εφημερίδες υπάρχει γραμμή διοίκησης. Αυτό που δεν ελέγχονται είναι τα blogs, το Twitter, το Facebook Και όλα όσα θα προκύψουν.
Ποτέ όμως δεν μπορείς να προβλέψεις τα πάντα. Εκεί μπαίνει η προσωπικότηα αυτού που διαχειρίζεται την κρίση. Η Τουρκία η οποία είναι χώρα που ακολουθεί διαδικασίες, είδες ότι στις πρόσφατες κρίσεις που είχε επιχείρησε να ελέγξει τα μέσα ενημέρωσης.
Σήμερα στην ανοιχτή κοινωνία που ζούμε, κανένας δεν μπορεί να ελέγξει τα πάντα.
Μπορεί να ελεγχθεί μόνο ένα ποσοστό. Τα σχέδια υπάρχουν. Χρήζουν συνεχούς αναψηλάφισης.
ΕΡ: Μήπως χτίζουμε μια γραμμή Μαζινό;
Ο σχεδιασμός είναι συγκεντρωτικός, αλλά εκεί θέλεις αποκεντρωτική εκτέλεση.
Η αποκεντρωτική εκτέλεση σημαίνει ότι έχεις εκπαιδεύσει άτομα με πρωτοβουλία, ελεύθερους ανθρώπους, οι οποίοι γνωρίζοντας τις γενικές γραμμές, θα σκεφτούν και θα υλοποιήσουν μέτρα τα οποία κανείς δεν τα έχει διατάξει ως μέτρα, αλλά τα έχει διατάξει ως κεντρική κατεύθυνση. Για παράδειγμα, όταν ήμουν στο Αφγανιστάν είχα από την ηγεσία γενικές γραμμές το πώς πρέπει να αντιμετωπίσω την κατάσταση. Δηλαδή αυτό που λέμε ιδέες υψηλού επιπέδου. Το τι έκανα εγώ επί τόπου ήταν θέμα πρωτοβουλιών δικών μου. Η υπηρεσία μου με είχε εκπαιδεύσει ώστε να λειτουργώ αποκεντρωτικά, να παίρνω μια ιδέα του Αρχηγού, να την αντιλαμβάνομαι σωστά και να την υλοποιώ με σωστά μέτρα.
Δυστυχώς ο Στρατός πλέον δεν εκπαιδεύει κόσμο με πρωτοβουλία και με αυτενέργεια, αλλά εκπαιδεύει κόσμο ο οποίος απευθύνεται προς τους προϊσταμένους και ζητάει από αυτούς πρακτικές λύσεις. Το ζητούμενο δεν είναι αυτό.
Να σου υπενθυμίσω ότι στον Β’ΠΠ ο Χίτλερ είπε στους στρατηγούς του “πηγαίνετε να καταλάβετε τη Ρωσία” δεν τους είπε λεπτομέρειες. Σήμερα έχουμε φθάσει σε σημείο να υπάρχει τόσο κεντρικός έλεγχος του στρατεύματος που οι αξιωματικοί να μην μπορούν να αναπτύξουν πρωτοβουλία, να απευθύνονται στους διοικητές, οι διοικητές να απευθύνονται στους στρατηγούς και παρατηρούμε το φαινόμενο ένα θέμα το οποίο σε άλλες εποχές θα το επέλυε ένας λοχίας, να φθάνει στον υπουργό για να δώσει λύση.
Οι κρίσεις για να αντιμετωπιστούν επιτυχώς θέλουν συγκεντρωτική σχεδίαση, αποκεντρωτική υλοποίηση.
ΕΡ: Αυτό ήταν πρόβλημα και στα Ίμια;
ΑΠ: Η λήψη των αποφάσεων είναι θέμα συστημάτων. Ενα σύστημα εάν φθάσει να είναι τόσο συγκεντρωτικό στη λήψη των αποφάσεων, θα αποτύχει. Γιατί η επίλυση απαιτεί ταχείες αποφάσεις και ταχεία υλοποίηση. Άρα το σύστημα που φτιάχνεις θα πρέπει να είναι τέτοιο που να σου δίνει την κάλλιστη λύση τάχιστα.
ΕΡ: Μιλάμε δηλαδή και για διαφοροποίηση από την γραμμική στρατιωτική ιεραρχία;
ΑΠ: Σαφώς. Θα πρέπει να υπάρχει τόσο αποκεντρωτική εκτέλεση ώστε ο καθένας να παίρνει τις αποφάσεις του στο επίπεδό του και οι αποφάσεις να στοχεύουν προς την κεντρική λύση που στοχεύει η κυβέρνηση. Θα πρέπει δηλαδή η διαδικασία λήψης απόφασης να είναι ταχεία και αποτελεσματική. Σήμερα γίνονται στο ΓΕΕΘΑ ασκήσεις, και υπάρχει σχετική προετοιμασία, αλλά ο πολιτικός τομέας εμπλέκεται ελάχιστα, με αποτέλεσμα να μην ασκούνται.
Οι διαδικασίες θα πρέπει να θεσμοθετηθούν και να βελτιστοποιηθούν μέσα από τις ασκήσεις ώστε να μπορείς να φθάσεις ως χώρα στην ταχεία λήψη απόφασης.
ΕΡ: Πότε δίδεται τέλος στην κρίση; Ποιος θα πρέπει να το δώσει;
ΑΠ: Τα Ίμια έγιναν, δυστυχώς χάσαμε 3 ήρωες. Όμως τα αποτελέσματα της κρίσης των Ιμίων τα πληρώνουμε ακόμα. Διότι η κρίση των Ιμίων εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά αυτή τη στιγμή είναι σε χαμηλή ένταση. Ως αποτέλεσμα της κρίσης των Ιμίων, είναι η συμφωνία της Μαδρίτης, στην παράγραφο 4 της οποίας γίνεται λόγω για δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο που σηματοδότησε την αύξηση της παρουασία της, με αποτέλεσμα να επιδώκει συνεχώς τον έλεγχο όχι μόνο των διεθνών αλλά και όλων των υδάτων από τον 25ο μεσηβρινό και ανατολικότερα.
Αυτό ήταν μια συνεπής τουρκική πολιτική από το 1974 και μετά, η οποία εκφράζεται στα θεσμικά κείμενά τους και η κορύφωσή της ήταν τα Ίμια. Το περιστατικό ήταν προσχεδιασμένο. Εμείς αδυνατούσαμε να διαβάσουμε καλά τα γεγονότα και να καταλάβουμε πού το πάνε. Η κορύφωση της κρίσης ήταν τα Ίμια, αλλά τα αποτελέσματα υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Η κρίση των Ιμίων δεν έχει ακόμα τελειώσει. Σε όλες τις κρίσεις δίνεται ένα επίσημο τέλος. Στην κρίση των Ιμίων, αυτό το τέλος δεν έχει δοθεί. Μπορεί να υπεγράφη η συνθήκη της Μαδρίτης, αλλά οι Τούρκοι με τις πράξεις τους σου δείχνουν να καταλάβεις ότι αυτό που θέλουν θα εκφραστεί και πάλι.
Βρισκόμαστε εδώ γιατί ακόμα μια φορά διαπιστώνουμε ότι υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα στην ενημέρωση των Κώων πολιτών, πράγμα που δεν μπορεί να βοηθήσει στην διαμόρφωση ασφαλούς άποψης γύρω από τη λύση του προβλήματος που ταλανίζει την κοινωνία της Κω τους τελευταίους μήνες. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ λόγω του ρόλου της και της πολύμηνης καθημερινής παρουσίας έχει δεδομένα, που ενδεχομένως να βοηθήσουν στην εξεύρεση κάποιας λύσης και γι αυτό αισθανόμαστε την υποχρέωση, να προσπαθήσουμε σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο της πορείας για την αντιμετώπιση του προβλήματος που δημιουργείται στην τοπική κοινωνία από τους πληθυσμούς προσφύγων και μεταναστών που έρχονται στην Κω από απέναντι παράλια και όπως όλα δείχνουν θα συνεχίζουν να έρχονται για πολύ ακόμα.
Πιστεύουμε ότι η τοπική κοινωνία πρέπει να συνεχίσει να βρίσκεται δίπλα τους βοηθώντας όσο μπορεί, όπως έχει γίνει μέχρι τώρα. Αυτό θα βοηθήσει όχι μόνο τους πληθυσμούς αυτούς, αλλά και τη δική μας κοινωνία, ώστε να μην εμφανιστούν φαινόμενα επικίνδυνα για τη συνοχή της και την ομαλή λειτουργία της.
Αυτό θα συμβεί αν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς κάνουν πράξη αυτό που έκαναν οι πολίτες της Κω: να αντιμετωπίσουν δηλαδή τους πληθυσμούς αυτούς όχι βάζοντάς τους απέναντι, ως πρόβλημα, αλλά στεκόμενοι δίπλα τους, ως μέρος της λύσης του προβλήματος.
Στις 5/8/2015 η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ με επιστολή της στα αρμόδια Υπουργεία, τον Δήμο την Περιφέρεια και τα ΜΜΕ ζήτησε τη δραστηριοποίηση της πολιτείας σε τρεις κατευθύνσεις
Λήψη βραχυπρόθεσμων μέτρων: Η κυβέρνηση να ενημερώσει επίσημα και υπεύθυνα τον κωακό λαό σχετικά με τα κέντρα υποδοχής. Να τεθούν οι βάσεις για την δημιουργία κέντρου υποδοχής.
Λήψη μακροπρόθεσμων μέτρων: Να κινηθούν διαδικασίες σε συνεργασία με τους ευρωπαίους πολίτες και Διεθνείς Οργανώσεις προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ανατροπή του νομικού καθεστώτος στο θέμα των προσφύγων και μεταναστών, που θυματοποιεί πολλαπλά τους ίδιους αθώους ανθρώπους.
Λήψη άμεσων έκτακτων μέτρων κατεπειγόντως: Να δημιουργηθεί χώρος φιλοξενίας με εξασφαλισμένη τη σίτιση, σε προσωρινό καταυλισμό υπό την εποπτεία του κράτους ή ακόμα και στα πάρκα της πόλης με την εξασφάλιση των στοιχειωδών συνθηκών διαβίωσης.
Τονίζαμε μάλιστα ότι «η κατάσταση θα πρέπει να αναλυθεί και να αντιμετωπιστεί στα τρία επίπεδα, τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό, με παράλληλες ενέργειες» στις παραπάνω κατευθύνσεις.
Όντως, μια αλλαγή στην νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα επέτρεπε την απρόσκοπτη διέλευση των πληθυσμών αυτών στις χώρες της Ευρώπης, όλοι καταλαβαίνουμε ότι θα έλυνε το πρόβλημα αλλά επίσης όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο. Επίσης, θεωρούμε ότι είναι αποδεκτό από όλη την κοινωνία της Κω ότι μέχρι να συμβεί αυτό σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση σε τοπικό επίπεδο, αφού η ροή των προσφύγων και μεταναστών προς τον τόπο μας συνεχίζεται.
Αυτή η απουσία λύσεων σε τοπικό επίπεδο είναι ο λόγος διόγκωσης του προβλήματος το περασμένο καλοκαίρι, είναι το δεδομένο, που οδήγησε στην κακή διαχείριση του προβλήματος, στο τριήμερο της καταγραφής στο γήπεδο, που συγκέντρωσε όλα τα κανάλια στο νησί και μας δυσφήμισε σε όλο τον κόσμο.
Αυτή τη στιγμή, έστω και με καθυστέρηση, υπάρχει ένα σημείο αφετηρίας για τη λύση του προβλήματος σε τοπικό επίπεδο. Υπάρχει ένα νομοσχέδιο, το οποίο ψηφίστηκε τον περασμένο Δεκέμβριο και αφορά στην ίδρυση και λειτουργία Κέντρου Υποδοχής στο πρώην Στρατόπεδο Λινοποτίου και το οποίο πιστοποιεί την παρουσία της Κυβέρνησης στη λύση του προβλήματος.
Γύρω από το ζήτημα αυτό υπάρχει ένα έλλειμμα στην ενημέρωση. Υπάρχει ήδη από το καλοκαίρι και αυτός είναι ο λόγος που η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ κάλεσε στις αρχές Δεκεμβρίου, τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου, για να μας ενημερώσει σχετικά με τον νόμο και την προβλεπόμενη λειτουργία του Κέντρου Υποδοχής.
Όμως ο νόμος αυτός δεν γίνεται δεκτός χωρίς αντιδράσεις στο νησί μας.
Κατ΄ αρχάς υπάρχουν αντιδράσεις για τον συγκεκριμένο χώρο από τους κατοίκους και τους επιχειρηματίες της περιοχής, τις οποίες θεωρούμε απόλυτα δικαιολογημένες αν και σε κάποιες περιπτώσεις λόγω κυρίως παραπληροφόρησης νομίζουμε ότι είναι υπερβολικές. Γενικά όμως θεωρούμε εύλογη την ανησυχία τους και θα ήταν ευχής έργο να είχε προταθεί ένας άλλος χώρος, που να μην ενοχλεί κανένα.
Μια άλλη σειρά αντιδράσεων προέρχεται από επιχειρηματίες από όλο το νησί και από τον Δήμο της Κω.
Το κυρίως πρόβλημα, σ’ αυτή την περίπτωση, δεν είναι ο χώρος εγκατάστασης. Είναι ο χαρακτήρας της λειτουργίας και ο χαρακτηρισμός του χώρου αυτού.
Το ποιες δηλαδή θα είναι οι υπηρεσίες που καλείται να στεγάσει και αν θα ονομαστεί επισήμως Κέντρο Υποδοχής ή όχι.
Αυτό το όχι, σημαίνει ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αποσύρεται εξ ολοκλήρου ο νόμος, με βάση τον οποίο πιστοποιείται η συμμόρφωση της χώρας μας στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Και αν δεν υπάρχει νόμος, δεν υπάρχει Κέντρο Υποδοχής και δεν υπάρχει και η αναμενόμενη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το καθοριστικό λοιπόν στοιχείο το οποίο θα πρέπει να αναδειχθεί είναι το ότι η ευρωπαϊκή ένωση επιτάσσει την ίδρυση Κέντρου Υποδοχής και σύμφωνα με συγκεκριμένο πρότυπο το οποίο προβλέπει:
τη στέγαση και τη λειτουργία υπηρεσιών όπως: υπηρεσίες καταγραφής και ταυτοποίησης, γραμματεία, διοίκηση, ιατρείο, λογιστήριο, μαγειρείο, εστιατόριο, τουαλέτες, ντουζιέρες, γραφεία, αποθήκες τροφίμων, αποθήκες ιματισμού, χώροι διαμονής κλπ
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διατεθούν κονδύλια για:
Την κατασκευή των χώρων αυτών
τον εξοπλισμό τους, για παράδειγμα, αυτοκίνητα, λεωφορεία, υπολογιστές, ηλεκτρικός εξοπλισμός, επίπλωση κλπ.
τη μισθοδοσία του προσωπικού που θα στελεχώσει τις υπηρεσίες,
την τροφοδοσία πχ τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, σεντόνια κλπ
Η ψήφιση του νόμου δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να εξασφαλίσει από την Ε.Ε. τα κονδύλια αυτά.
Αντιδρώντας στην προοπτική λειτουργίας Κέντρου Υποδοχής, η Δημοτική Αρχή έσπευσε να προτείνει 10 άλλους χώρους, όχι για την εγκατάσταση του ψηφισμένου Κέντρου Υποδοχής αλλά απλώς για την μετεγκατάσταση του Κέντρου Καταγραφής και Ταυτοποίησης από το Αστυνομικό Τμήμα της πόλης σε άλλο χώρο εκτός αστικού ιστού. Πρότεινε μάλιστα και τη δημιουργία υποδομής φιλοξενίας 300 – 400 ατόμων.
Αυτοί οι δέκα χώροι δεν είναι προτάσεις για το νόμο που έχει ψηφιστεί. Είναι προτάσεις για ένα άλλο νόμο ή για ένα άλλο μη νόμο, μια άτυπη μορφή.
Η αντιπρόταση από πλευράς Δημάρχου, στην ουσία, δεν αφορά στη θέση του «Κέντρου» πάνω στο νησί, αλλά στον χαρακτήρα του. Είναι πρόταση για το πού θα εγκατασταθεί κάτι άλλο και όχι αυτό που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τα όσα είπε στην πρόσφατη συνάντηση με τους βουλευτές στην αίθουσα του ΕΒΕΔ, προτίθεται, όπως είπε ο Δήμαρχος, «το χώρο αυτό να τον φτιάξει ο Δήμος της Κω χωρίς να ζητήσει δραχμή».
«Πόσο πιο απλό, πόσο πιο απλό;» Φώναξε κάποιος από το κοινό.
Όντως φαίνεται απλό. Είναι όμως τόσο απλό όσο φαίνεται;
Ακόμα κι αν ο Δήμος αναλάβει την κατασκευή των εγκαταστάσεων, τι θα γίνει με τη λειτουργία του χώρου; Ποιος θα αναλάβει τη λειτουργία ενός τέτοιου Κέντρου Καταγραφής, έτσι όπως το περιέγραψε ο Δήμαρχος, δηλαδή με δυνατότητα φιλοξενίας 300 – 400 ατόμων; Μήπως ο Δήμος της Κω; Δεν ακούσαμε τον Δήμαρχο να λέει γι αυτό.
Είναι απλό να καλυφθούν από τον Δήμο οι δαπάνες για τις απαραίτητες υποδομές, τον εξοπλισμό, τη λειτουργία, τη μισθοδοσία, την τροφοδοσία και όλα όσα προαναφέραμε;
Είναι δυνατόν να χρηματοδοτήσει ο Δήμος της Κω και οι πολίτες του νησιού κάτι τέτοιο; Μπορούν οι δημότες της Κω να υποστηρίξουν οικονομικά ένα τέτοιο εγχείρημα; Ρωτήθηκαν γι αυτό; Ή μήπως θα αποφασίσει γι’ αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο;
Και αν όχι, που θα βρεθούν τα κονδύλια;
Ή μήπως θεωρείται ως δεδομένο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να χρηματοδοτήσει τον Δήμο για μια τέτοια μορφή λειτουργίας; Και αν ναι, από πού προκύπτει αυτό;
Τέλος, μήπως ο Δήμος θα αναλάβει μόνο την κατασκευή και η κυβέρνηση την ευθύνη της λειτουργίας; Θα χρηματοδοτήσει δηλαδή η Ε.Ε. ένα μικρότερο Κέντρο, χωρίς την ταμπέλα του Κέντρου Υποδοχής;
Αυτά τα ερωτήματα μένει να απαντηθούν από τον Δήμο, για να μπορέσουν οι πολίτες να κατανοήσουν την πρόταση του Δημάρχου.
Για την κυβέρνηση είναι προφανές ότι έχει εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την εγκατάσταση και λειτουργία Κέντρου Υποδοχής με δυνατότητα φιλοξενίας 1000 ατόμων. Για ποιες ακριβώς δραστηριότητες, είναι κάτι που πρέπει να αποσαφηνιστεί από επίσημα κυβερνητικά χείλη.
Μετά τη χρηματοδότηση εγκατάστασης και λειτουργίας, το επόμενο θέμα, που θα πρέπει να μας απασχολήσει, αφορά στη χωρητικότητα της δομής και πιο συγκεκριμένα, αν μια δομή χωρητικότητας 300 – 400 ατόμων μπορεί να καλύψει με επάρκεια τις υπάρχουσες ανάγκες.
Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του Δημάρχου, η εκτίμησή του είναι ότι το ερχόμενο καλοκαίρι θα έρχονται στην Κω 10 με 15 χιλ τη βδομάδα, δηλαδή, περίπου 1500 - 2500 την ημέρα.
Αυτοί οι 1500 – 2500 θα πρέπει να συλλαμβάνονται από το λιμεναρχείο, και να μεταφέρονται όλοι με πούλμαν στο κέντρο καταγραφής, να παραμένουν εκεί, να σιτίζονται και μετά την ολοκλήρωση της διαδικασία της ταυτοποίησης, να μεταφέρονται ξανά στο λιμάνι για την αναχώρησή τους.
Για να μην υπάρχει πρόβλημα και με δεδομένη τη χωρητικότητα των 300-400 ατόμων, θα πρέπει να ταυτοποιούνται κάθε μέρα 1000 – 1500 άνθρωποι. Είναι αυτό εφικτό; Και αν όχι, που θα καταλήγουν οι υπόλοιποι, πού θα διανυκτερεύουν; Θα αφήνονται ελεύθεροι ή θα στοιβάζονται στα συρματοπλέγματα του Κέντρου;
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το σκεπτικό όσων αντιτίθενται στη λειτουργία ενός κέντρου ικανής χωρητικότητας.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το πώς η απουσία ενός τέτοιου χώρου μπορεί να αποτρέψει πρόσφυγες και μετανάστες να περιφέρονται στην πόλη ή στην ευρύτερη περιοχή του Κέντρου, πράγμα που για όσους διαφωνούν με το νόμο, δεν είναι αποδεκτό;
Και πώς θα αποτραπεί σε αυτή την περίπτωση η παραμονή ή η έλευση νέων ΜΚΟ, όταν θα υπάρχουν οι συνθήκες που ευνοούν την παρουσία τους στο νησί, για την οποία υπάρχουν πολλές αντιδράσεις; Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το πώς νομίζουν, σε αυτή την περίπτωση, ότι μπορεί να ελεγχθεί η δράση τους, πράγμα που απαιτούν όσοι διαφωνούν με την παρουσία τους. Αυτή την περίοδο οι ΜΚΟ επιτελούν σημαντικό έργο για τους προσφυγικούς πληθυσμούς, καλύπτοντας τα κενά που αφήνει η πολιτεία.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το πώς θα ελεγχθούν τα φαινόμενα εκμετάλλευσης των πληθυσμών αυτών, τα οποία τεκμηριωμένα υπάρχουν και στη δική μας πόλη.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το πώς θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ομαλά οι υπηρεσίες της Αστυνομίας και του Λιμεναρχείου.
Όσον αφορά στο σκεπτικό ότι η παρουσία του Κέντρου Υποδοχής στο νησί μας, αυτόματα το χαρακτηρίζει ως Πύλη Εισόδου προσφύγων και μεταναστών, πράγμα που θέτει σε κίνδυνο τη θέση της Κω στην τουριστική αγορά, ας εξετάσουμε την αντίθετη περίπτωση:
Η μη ύπαρξη στην Κω Κέντρου Υποδοχής, ενδεχομένως να μη χαρακτηρίζει την Κω ως Πύλη Εισόδου προσφύγων και μεταναστών, αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα πάψει και να είναι στην πράξη Πύλη Εισόδου, ότι θα ανακοπεί και η ροή προς το νησί μας. Το αποτέλεσμα θα είναι μια κατάσταση στην καλύτερη περίπτωση παρόμοια με την περσινή, αφού οι ροές αναμένονται μεγαλύτερες.
Αντίθετα, ο χαρακτηρισμός της Κω ως Πύλης Εισόδου, μπορεί να συνδυαστεί με μια επιθετική τουριστική πολιτική στη βάση του ότι ο πληθυσμός των προσφύγων φιλοξενείται σε πρότυπα κέντρα, προβάλλοντας για την Κω το πρόσωπο της οργανωμένης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, το οποίο έπρεπε να είχε προβληθεί εξ αρχής στη βάση των όσων από την αρχή υποστηρίζει και κάνει πράξη η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ καθημερινά εδώ και 7 μήνες.
Αν θέλει η Κως να παραμείνει ψηλά στις προτιμήσεις των ευρωπαίων τουριστών, θα πρέπει να προβληθεί προς τα έξω ότι αντιμετωπίζουμε την παρουσία των ανθρώπων αυτών με ευαισθησία και σεβασμό για το δράμα, το οποίο βιώνουν. Αυτό που με βεβαιότητα μπορούμε να καταθέσουμε, είναι ότι οι ευρωπαίοι δεν θέλουν να επισκεφτούν και να υποστηρίξουν οικονομικά ένα τόπο που δεν σέβεται τους ανθρώπους, ειδικά όταν πρόκειται για πρόσφυγες.
Κλείνοντας θέλουμε να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας που ο Δήμαρχος της Κω και στην ομιλία του στη συνάντηση στο ΕΒΕΔ και στη Διεθνή Διάσκεψη Δημάρχων στη Βιέννη, αναφέρθηκε στην αλληλεγγύη των Κώων πολιτών, (ανεξάρτητα αν αποφεύγει να κάνει αναφορά στο δικό μας σωματείο) λέγοντας:
«Οι πολίτες της Κω έδειξαν την αλληλεγγύη τους, φροντίζοντας οι ίδιοι να προσφέρουν τροφή, ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης σε κατατρεγμένους ανθρώπους.»
Περιμένουμε όμως να μη μείνει στα λόγια, αλλά να βοηθήσει έμπρακτα τις προσπάθειες των πολιτών και του σωματείου μας.
Προσκλήσεις προς τους πολίτες να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους κάθε άλλο παρά βοηθούν στην εξεύρεση λύσης αλλά οδηγούν την κοινωνία σε διχασμό και πόλωση, τραυματίζοντάς την ανεπανόρθωτα.
Αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος είναι η άμεση εξεύρεση λύσης με συνεργασία Κυβέρνησης και Δήμου, και η οποία μπορεί να προκύψει μόνο σε κλίμα ηρεμίας και νηφαλιότητας.
Τέλος, ευχαριστούμε τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κώου για τον θετικό τρόπο με τον οποίο αναφέρθηκε στην ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, (προτείνοντας μάλιστα να αναλάβουμε τον έλεγχο των ΜΚΟ, κάτι το οποίο όμως θεωρούμε ότι είναι αρμοδιότητα του κράτους και όχι δική μας), μέσα από όσα είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του αλλά και στη συνάντηση στο ΕΒΕΔ.
Ευχαριστούμε
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΩΣ