Το ιστορικό που παραθέτουν οι επιθεωρητές έχει λίγο-πολύ ως εξής:
-Τον Ιούλιου του 2014 εγκρίνεται από τον τότε γενικό γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου. Στην απόφαση αυτή υπάρχει ο όρος ότι «πριν από την έναρξη υλοποίησης του έργου θα πρέπει να τηρηθούν από την αρμόδια υπηρεσία της Δ/νσης Αττικής τα προβλεπόμενα (…) για τον χαρακτηρισμό της έκτασης επέμβασης όσον αφορά τον δασικό ή μη χαρακτήρα της καθώς και για τις λοιπές απαραίτητες διαδικασίες σε περίπτωση που η εν λόγω έκταση ή τμήμα αυτής είναι δασικού χαρακτήρα». Μέχρι σήμερα, παρότι «έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα (…) παραμένει σε εκκρεμότητα το ζήτημα από τη Δασική Υπηρεσία», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι επιθεωρητές.

-Τον Οκτώβριο του 2014, η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Αττικής εγκρίνει τις απαραίτητες συνοδευτικές μελέτες.

-Τον Ιανουάριο του 2016, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής επικυρώνει τον καθορισμό των οριογραμμών της μελέτης. Αυτή η επικύρωση «ήταν η αναγκαία απόφαση-προϋπόθεση (…) για την έγκριση της μελέτης. Αυτή η επικύρωση «ήταν η αναγκαία απόφαση-προϋπόθεση της μελέτης και την εκτέλεση του έργου», σημειώνεται στο πόρισμα.

-Τον Φεβρουάριο του 2016, η αρμόδια διεύθυνση της Περιφέρειας Αττικής βεβαιώνει την περαίωση της μελέτης.

-Τον Απρίλιο του 2016, τροποποιείται το πρόγραμμα εκτελεστέων έργων της περιφέρειας και εντάσσεται σε αυτό, για πρώτη φορά, το έργο για την εκτροπή του χειμάρρου της Αγ. Αικατερίνης, με προϋπολογισμό 10 εκατ. ευρώ.

-Τον Αύγουστο του 2016, ο «νόμος Σπίρτζη» για τις συμβάσεις φέρνει σημαντικές αλλαγές στη δημοπράτηση έργων, σε όλα τα στάδια της διαγωνιστικής διαδικασίας. «Προϋπόθεση δε για τη δημοπράτηση του έργου ήταν οι απαραίτητες αδειοδοτήσεις και η συντέλεση αναγκαίων απαλλοτριώσεων για την εκτέλεσή του. Ο νόμος αυτός, ο οποίος εκδόθηκε κατ’ εφαρμογή κοινοτικής οδηγίας, ενσωμάτωσε τον νόμο περί δημοσίων έργων και τον κανονισμό περί προμηθειών, ενοποίησε τις σχετικές διαδικασίες και κατήργησε, από την ημερομηνία ισχύος του, όλο το προηγούμενο καθεστώς.

-Τον Φεβρουάριο του 2017, και με σχεδόν 3 χρόνια καθυστέρηση, το Δασαρχείο Αιγάλεω απαντά σε εκκρεμούσα αίτηση (από 15 Απριλίου 2014!) της αρμόδιας διεύθυνσης της περιφέρειας, λέγοντας ότι παύει η διαδικασία που προέβλεπε προηγούμενος νόμος (του 1979, που ίσχυε το 2014) και έτσι τίθεται … στο αρχείο η αίτηση! Άρα, η περιφερειακή διεύθυνση έπρεπε να υποβάλει εκ νέου τα στοιχεία που αφορούσαν τις συντεταγμένες των εκτάσεων του έργου.

Το έργο, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα του Γραφείου της Γενικής Επιθεωρήτριας Μαρίας Παπασπύρου (για την οποία αξίζει να σημειωθεί ότι όχι μόνο εκκίνησε την έρευνα αμέσως μετά τις πλημμύρες, αλλά και τήρησε τη δέσμευσή της για γρήγορη ολοκλήρωση του ελέγχου), σήμερα βρίσκεται στη διαδικασία κήρυξης απαλλοτρίωσης, δηλαδή, στην προϋπόθεση που απαιτεί ο «νόμος Σπίρτζη» για τις δημοπρατήσεις.

Οι επιθεωρητές διαπίστωσαν ότι:
1. Ο μεγαλύτερος αριθμός απώλειας ανθρώπινων ζωών αφορούσε το απέναντι τμήμα του ποταμού Σούρες

2. Για παροχές νερού τέτοιου ή παρόμοιου μεγέθους η ΠΕΟΕΘ λειτουργεί ως κοίτη χειμάρρου

3. Η κλίση του δρόμου είναι μεγάλη και το οδόστρωμα λειτουργεί ως πυθμένας της κοίτης με αποτέλεσμα να αυξάνει την ταχύτητα του νερού και τη συρτική του δύναμη

4. Η υπάρχουσα εγκεκριμένη μελέτη αφορά το πιο πεδινό τμήμα του χειμάρρου

Θεωρούν, δε, ότι είναι αναγκαίο να συνταχθεί μελέτη που θα αντιμετωπίζει και το ορεινό τμήμα, συνεισφέροντας στην αντιπλημμυρική προστασία αλλά και στην εξασφάλιση της ασφαλούς κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια ανάλογων φαινομένων.

«Η παρούσα έκθεση αφορά διαπιστώσεις και έγγραφα που μας έχουν κοινοποιηθεί μέχρι σήμερα. Εκκρεμεί η αποστολή πρόσθετων στοιχείων που έχουν ζητηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες, η λήψη των οποίων ενδεχομένως να απαιτήσει συμπληρωματική έκθεση την οποία και θα σας γνωστοποιήσουμε», διευκρινίζουν οι επιθεωρητές στο πόρισμά τους.