Αν σε οποιαδήποτε στιγμή παρατηρήσετε τα χείλη σας και διαπιστώσετε ότι έχουν εμφανιστεί λευκές κηλίδες σε αυτά, ή λευκά σημάδια που μπορεί να είναι σαν μικροσκοπικά εξογκώματα, ή να υπάρχει ένας υπόλευκος αποχρωματισμός των χειλιών σας σε ορισμένα σημεία, τότε μην το αμελήσετε καθόλου.

Οι λευκές κηλίδες στα χείλη μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο τους, συμπεριλαμβανομένου του εσωτερικού των χειλιών σας, ή στις γωνίες των χειλιών σας, ή κατά μήκος της γραμμής των χειλιών, ή στο άνω και κάτω χείλος σας ή και ανάμεσα σε άλλα τμήματα μεταξύ των χειλιών σας και της στοματικής κοιλότητας.

Για να δείτε πώς φαίνονται οπτικά μερικές από αυτές τις λευκές κηλίδες στα χείλη, προσέξτε καλά τις ακόλουθες φωτογραφίες:

Αιτίες εμφάνισης λευκών κηλίδων στα χείλη σας

Μερικές από τις αιτίες μπορεί να είναι κληρονομικές, ενώ άλλες μπορεί να οφείλονται σε κάποια ασθένεια, σε κάποια προϊόντα που ενδεχομένως χρησιμοποιείτε, σε κάποιες ανωμαλίες ή σε κακή προσωπική υγιεινή.

Κηλίδες Fordyce – κηλίδες με κιτρινωπό λευκό ή χλωμό χρώμα

Αν έχετε μικρά κιτρινωπά, λευκά ή χλωμά σπυράκια ή κηλίδες στα όρια των χειλιών σας με το υπόλοιπο δέρμα, είναι πιθανό να έχετε μια πάθηση που είναι γνωστή ως Fordyce spots. Πρόκειται ουσιαστικά για σμηγματογόνες προεξοχές ή κόκκους. Έχουν συνήθως μέγεθος περίπου 1 - 3 mm και εκδηλώνονται όταν κάποιος έχει σμηγματογόνους αδένες που δεν έχουν θύλακα τρίχας. Οι κηλίδες Fordyce επηρεάζουν άνδρες και γυναίκες, και δεν συνδέονται με οποιαδήποτε σοβαρή ασθένεια, ή λοίμωξη. Είναι ανώδυνα, ακίνδυνα και δεν είναι σημάδια κάποιου ΣΜΝ (σεξουαλικά μεταδιδόμενου νοσήματος) ή καρκίνου. Ωστόσο, τείνουν να είναι μεγαλύτερα, όσο κάποιος μεγαλώνει ηλικιακά.

Λευκές κηλίδες από τον ιό ανθρωπίνων θηλωμάτων

Ο άλλος πιθανός λόγος που έχετε λευκές κηλίδες στα χείλη σας μπορεί να οφείλεται σετον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (Human papillomavirus - HPV). Αυτή η μόλυνση προκαλείται από περίπου 200 διαφορετικά στελέχη του HPV, μερικά από τα οποία έχουν συνδεθεί με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του κόλπου, του αιδοίου, του πρωκτού, και του πέους, καθώς και τον στοματοφαρυγγικό και στοματικό καρκίνο. Ο HPV είναι ένα ΜΣΝ που μεταδίδεται μέσω της στενής επαφής δέρμα-με-δέρμα. Μπορεί να κολλήσετε HPV έχοντας κολπική, πρωκτική ή στοματική σεξουαλική επαφή με κάποιον που έχει τον ιό. Μόλις κολλήσετε HPV, συνήθως επηρεάζονται οι γεννητικές περιοχές (κόλπος, αιδοίο, τράχηλος της μήτρας, πέος και πρωκτός), καθώς και ο λαιμός και το στόμα (σε περίπτωση στοματικού HPV), και μπορεί να οδηγήσει σε ακρωτηριασμό των γεννητικών κονδυλωμάτων και του στόματος, αντίστοιχα.

Ο στοματικός HPV μπορεί να προκαλέσει κονδυλώματα οπουδήποτε εντός της στοματικής κοιλότητας ή στα χείλη. Πρόκειται για κηλίδες που είναι λευκές και σε σχήμα θόλου ή επίπεδες στο ίδιο χρώμα με το στόμα σας. Για την περίπτωση που εμφανιστούν στα χείλη σας, συνήθως αυτό συμβαίνει στο εσωτερικό μέρος των χειλιών και μπορούν να ποικίλουν από πολύ μικρά εξογκώματα ή μαζεμένα σημάδια που μοιάζουν με “κουνουπίδι” με προεξοχές.

Κηλίδες Milia

Αν έχετε μικροσκοπικά σπυράκια με λευκό κεφάλι που “έρχονται και φεύγουν” ανά περιόδους, τότε ίσως έχετε μια πάθηση που ονομάζεται Milia. Αυτά τα σημάδια εμφανίζονται και στο πρόσωπο, αλλά μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και στις βλεννώδεις μεμβράνες, όπως η εσωτερική επιφάνεια από το μάγουλο ή το όριο/περίγραμμα των χειλιών με το υπόλοιπο δέρμα.

Δημιουργούνται όταν τα κύτταρα του δέρματος παγιδεύονται αντί να πέσουν με φυσικό τρόπο και είναι κάτι σύνηθες στα μωρά, αλλά εμφανίζονται ακόμα και σε μικρά απιδιά, εφήβους και ενήλικες. Επίσης, κάποιο σε προϊόντα περιποίησης των χειλιών, ή κάποια βλάβη από τον ήλιο, ή μια αλλεργική αντίδραση στο φθόριο της οδοντόκρεμας, είναι επίσης άλλοι πιθανοί παράγοντες που σχετίζονται με την πάθηση αυτή.

http://www.healcure.org

Το ότι υπάρχουν κατευθυντήριες οδηγίες διεθνώς αποδεκτές που καθοδηγούν γιατρούς και αρρώστους τι πρέπει να πράττουν για να αντιμετωπίσουν τη στεφανιαία νόσο είναι σε όλους γνωστό.

Γράφει ο Δημήτρης Κρεμαστινός

Παρ’ όλα αυτά, το θέμα εξακολουθεί να βρίσκεται πάντα στην επικαιρότητα γιατί η στεφανιαία νόσος εξακολουθεί να είναι η πρώτη αιτία καρδιολογικού θανάτου.
Έτσι, το Αμερικανικό Κολλέγιο Καρδιολογίας στο πρώτο τεύχος της χρονιάς του περιοδικού του (JACC) δημοσιεύει και σχολιάζει τα αποτελέσματα της μελέτης SYNTAX.
Η μελέτη SYNTAX είναι μία διεθνής, τυχαιοποιημένη μελέτη που αφορά ασθενείς με πολλαπλές στενώσεις των αρτηριών της καρδιάς (στεφανιαίες αρτηρίες, στέλεχος). Η μελέτη αυτή προσδιόρισε για πρώτη φορά τις αιτίες που χάνονται ανθρώπινες ζωές την πρώτη πενταετία ύστερα από εγχείρηση bypass ή εμφύτευση stent (μπαλονάκι).
Επί συνόλου 1.800 ασθενών, οι 97 έχασαν τη ζωή τους μετά από την εγχείριση bypass και οι 123 ύστερα από την αγγειοπλαστική.
Μετά το bypass οι κύριες αιτίες θανάτου ήταν κατά σειρά η καρδιακή ανεπάρκεια, οι θανατηφόρες αρρυθμίες και ακολουθούσε το έμφραγμα σε χαμηλό ποσοστό (4,1%). Αντίθετα, στους θανάτους ύστερα από εμφύτευση stent πρώτη αιτία ήταν το έμφραγμα με ποσοστό 29,3%, περιλαμβανομένων και των θρομβώσεών του, δηλαδή έξι φορές περισσότερο απ’ ότι με την εγχείρηση bypass. Μάλιστα, η διαφορά στη σχετιζόμενη με το έμφραγμα θνησιμότητα παρατηρήθηκε πρωτίστως στους διαβητικούς και στους ασθενείς με στενώσεις σε τρεις αρτηρίες.
Οι διαφορές αυτές επιβεβαιώνουν καταρχήν ότι αποτελεί σοβαρό ιατρικό λάθος να επιχειρείται για προληπτικούς λόγους εμφύτευση stent, ιδιαίτερα στους διαβητικούς. Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι η εμφύτευσή του σε αυτούς τους ασθενείς εν ψυχρώ, δηλαδή δίχως να έχουν συμπτώματα, είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνη και σχετίζεται με τριπλάσια θνητότητα συγκριτικά με τους μη διαβητικούς.

Επιπλέον, οι διαφορές της νέας μελέτης αποδεικνύουν ότι είναι λάθος να πιστεύει κανείς πως με οποιαδήποτε επέμβαση στον ασυμπτωματικό άρρωστο μπορεί να προλάβει το έμφραγμα ή άλλες σοβαρές επιπλοκές. Ο κόσμος – ειδικοί και μη – πρέπει να καταλάβει ότι ο βαθμός της στένωσης στις αρτηρίες της καρδιάς δεν είναι η κύρια αιτία του εμφράγματος. Η κύρια αιτία είναι οι θρομβώσεις των στεφανιαίων αρτηριών και αυτές είναι που πρέπει να αποτραπούν.
Η νέα μελέτη προέρχεται από το Πανεπιστήμιο Erasmus του Ρότερνταμ στην Ολλανδία και της Mayo Clinic στην Αμερική και επιβεβαιώνει όλες τις μέχρι σήμερα επιμέρους μελέτες που υποστηρίζουν ότι η στεφανιαία νόσος αντιμετωπίζεται με θεραπεία και επέμβαση μόνον όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις που αναλυτικά αναγράφονται στις κατευθυντήριες οδηγίες.
Τώρα, το τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα μας ουδείς γνωρίζει. Δεν υπάρχουν δεδομένα για το πόσες επεμβάσεις γίνονται και ποια είναι η τύχη των αρρώστων σε μια πενταετία ή δεκαετία. Άραγε κάτι δεν πρέπει να πράξει και το ημέτερο υπουργείο Υγείας, τουλάχιστον νομοθετικά;

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Όλοι ρευόμαστε μερικές φορές και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Με αυτό τον τρόπο ο οργανισμός απομακρύνει τον περιττό αέρα από το εσωτερικό του.

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου το διαρκές ρέψιμο είναι σύμπτωμα πολύ κακής διατροφής ή κάποιου στομαχικού προβλήματος, όπως για παράδειγμα της αεροφαγίας.

Υπάρχουν μερικές εύκολες και απλές λύσεις για να απαλαγούμε από το διαρκές ρέψιμο.

Αλλάξτε τον τρόπο που τρώτε: Όταν τρώτε προσπαθήστε να μασάτε με το στόμα κλειστό, καθώς αυτό αποτρέπει την είσοδο περιττού αέρα στο στομάχι. Προσπαθήστε επίσης να τρώτε αργά και να μασάτε καλά κάθε μπουκιά.

Δοκιμάστε φυσικά βότανα: Τσάι, χαμομήλι, μέντα, γαρύφαλλο, τζίντζερ, κάρδαμος και ασαφέτιδα είναι μερικές απλές και φθηνές λύσεις για να ηρεμήσει το στομάχι και να σταματήσετε να ρεύεστε.

Χρησιμοποιείστε λεμόνι: Σε ένα ποτήρι νερό βάλτε ¼ κουτάλι της σούπας μαγειρική σόδα και ένα ολόκληρο κουτάλι χυμό λεμονιού. Πιείτε το μετά από τα γεύματα για να σας βοηθήσει στην χώνεψη και να σταματήσει το ρέψιμο. Εναλλακτικά, μπορείτε να πιείτε ένα ποτήρι νερό με ένα κουταλάκι του γλυκού χυμό από λάιμ και ίση ποσότητα μηλόξυδο.

Αποφύγετε τα λάθος φαγητά: Κάποια φαγητά όπως τα σάκχαρα και το γάλα μπορεί σε μερικά άτομα να προκαλούν διαρκές ρέψιμο. Το ίδιο ισχύει για φαγητά όπως τα λάχανα, τα κρεμμύδια, τα δαμάσκηνα, τα βερίκοκα, οι μπανάνες, τα φασόλια, οι φακές και τα δημητριακά ολικής αλέσεως.

Πάρτε πεπτικά ένζυμα: Τα ένζυμα βοηθούν στην χώνεψη, με αποτέλεσμα να μειώνουν τα αέρια, το φούσκωμα και το ρέψιμο. Σημαντικά πεπτικά ένζυμα είναι η πρωτεάση, η αμυλάση, η λιπάση, η κυτταρίνη, η λακτάση, η μαλτάση και η σακχαρόζη.

Μη ξεχάσετε ότι το συνεχές ρέψιμο μπορεί να προκαλείται από κάποιο πολύ σημαντικό λόγο, οπότε σε περίπτωση που επιμείνει καλό είναι να συμβουλευτείτε τον ιατρό σας.

www.med-health.net/

Ένα νέο προϊόν από γνωστή εταιρεία καλλυντικών, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι με τη βοήθεια της τεχνολογίας η προστασία και πρόληψη για την ανθρώπινη υγεία περνάει σε μια νέα, πολύ πιο ελπιδοφόρα εποχή.

Πρόκειται για ένα απλό δερματικό επίθεμα, το οποίο καταγράφει την ηλιακή ακτινοβολία στην οποία εκτίθεται το άτομο. Είναι κατασκευής της εταιρείας L' Oreal και είναι μια εύκαμπτη ηλεκτρονική συσκευή, μόλις μερικά εκατοστά σε μέγεθος και περίπου το μισό μιας τρίχας σε πάχος. Κολλάει επάνω στο δέρμα, είναι διαφανείς και σχεδιασμένο να εφαρμόζεται σε μία περιοχή του δέρματος του χρήστη και να φοριέται συνεχώς για λίγες ημέρες.

Έχει μικρά τετράγωνα πλαίσια με φωτοευαίσθητο χρωστικές ουσίες που αλλάζουν χρώμα όταν έρχονται σε επαφή με ακτίνες UV. Για να μετρήσει αυτές τις αλλαγές, το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο χρήστης είναι να κατεβάσετε μια εφαρμογή για smartphone, που είνα διαθέσιμη τόσο για Android όσο και για iOS συστήματα, και να “σαρώσει” το επίθεμα. Αφότου λάβει υπόψη τον φυσικό τόνο δέρματος του χρήστη, το πρόγραμμα επιτρέπει στο άτομο να ελέγχει και να παρακολουθεί πόσο πολύ έχει εκτεθεί στις ακτίνες του ήλιου σε βάθος χρόνου.

Σκοπός του My UV Patch, όπως ονομάζεται το προϊόν, είναι να βοηθήσει στην ενημέρωση και την εκπαίδευση των ανθρώπων σχετικά με την προστασία από τον ήλιο. Η υπερβολική έκθεση σε ηλιακή ακτινοβολία είναι γνωστό ότι βλάπτει σοβαρά το δέρμα και επιταχύνει τη γήρανση του, ενώ είναι επίσης ένα γνωστό ότι αποτελεί τον υπ' αριθμόν ένα παράγοντα ανάπτυξης καρκίνου του δέρματος. Και αυτό δεν περιορίζεται μόνο σε όσους κάνουν ηλιοθεραπεία το καλοκαίρι, αλλά γενικά σε όποιον εκτίθεται στον ήλιο ακόμα και τον χειμώνα. Ακόμα και οι σύντομες περίοδοι υπερβολικής έκθεσης σε ακτίνες UV, μπορούν να βλάψουν το DNA του δέρματος και να αυξήσουν τον κίνδυνο για την ανάπτυξη μελανώματος.

Η παρουσίαση του νέου επιθέματος έγινε στο πλαίσιο της διαβόητης Διεθνούς Έκθεσης Τεχνολογίας (CES Tradeshow) στο Λας Βέγκας των ΗΠΑ.

http://www.loreal.com
http://www.bbc.com
http://www.iflscience.com

Οι χολόλιθοι μπορούν να σχηματιστούν όταν η χολή (η οποία παράγεται από το συκώτι και αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη) γίνεται πολύ συγκεντρωμένη και μικροσκοπικά μόρια στο υγρό σχηματίζουν μια μάζα που είναι σαν πέτρα.

Αυτή η ομοιάζουσα με πέτρα μάζα μπλοκάρει τη χολή από το να ρέει αποτελεσματικά. Συνήθως, αν ένας χολικός σωλήνας μπλοκαριστεί από έναν χολόλιθο, η χοληδόχος κύστη αφαιρείται χειρουργικά. Μια άλλη μέθοδος είναι η θεραπεία με ωστικά κύματα για να διαλυθούν οι πέτρες σε μικρότερα κομμάτια.

Οι γιατροί στέλνουν σχεδόν όλους τους ασθενείς με χολόλιθους στο χειρουργείο χωρίς να υπάρχει πάντα λόγος και χωρίς να τους συστήνουν εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης. Αυτοί οι φυσικοί τρόποι αναλύονται στη συνέχεια.

Θεραπεία για τη διάλυση των χολόλιθων με βιταμίνες και βότανα
Η φυσική προσέγγιση για την αντιμετώπιση των χολόλιθων συμπεριλαμβάνει τη χρήση λιποτροπικών και χολερητικών φόρμουλων. Οι λιποτροπικοί παράγοντες είναι συστατικά που επιταχύνουν την αποβολή ή μειώνουν την εναπόθεση λίπους στο συκώτι. Λιποτροπικοί παράγοντες είναι η χολίνη (μια μορφή βιταμίνης Β), η μεθειονίνη (ένα αμινοξύ), η μπεταΐνη, το φολικό οξύ και η βιταμίνη Β12.

Αυτοί οι διατροφικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται συχνά με χολαγωγά και χολερετικά βότανα. Τα χολαγωγά βότανα προκαλούν συστολή της χοληδόχου κύστης για να προάγουν την έκκριση χολής, ενώ τα χοληρητικά βότανα αυξάνουν την έκκριση χολής από το συκώτι. Πολλά από τα βοτανικά χολερετικά έχουν ευνοϊκή επίδραση της διαλυτότητας της χολής. Τα χολερετικά που είναι κατάλληλα για χρήση στην αντιμετώπιση των χολόλιθων περιλαμβάνουν εκχυλίσματα γαϊδουράγκαθου, πικραλίδας, αγκινάρας και κουρκουμίνης (turmeric). Από όλα τα χολερετικά βότανα, το γαϊδουράγκαθο μπορεί να προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος.

Μια μελέτη έδειξε ότι το γαϊδουράγκαθο μπορεί να διαλύσει τους χολόλιθους μέσω της ικανότητάς του να αυξάνει τη διαλυτότητα της χολής, ώστε να μην πήζει και να σχηματίζονται λίθοι. Σε αυτή τη μελέτη, η σύνθεση της χολής αξιολογήθηκε σε 19 ασθενείς με ιστορία χολόλιθων (4 συμμετέχοντες) ή αποβολή χοληδόχου κύστης λόγω χολόλιθων (15 συμμετέχοντες) πριν και μετά τη λήψη γαϊδουράγκαθου (420 mg τιτλοδοτημένου εκχυλίσματος ώστε να περιέχει 70% σιλυμαρίνη) ή αδρανές φάρμακο (placebo). Οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με εκχύλισμα γαϊδουράγκαθου είχαν σημαντική μείωση της συγκέντρωσης της χοληστερίνης της χολής (1).

Χολικά άλατα για τη διάλυση των χολόλιθων
Τα συμπληρώματα χολικών οξέων είναι πολύ αποτελεσματικά στη διάλυση των χολόλιθων. Τα δύο κύρια χολικά οξέα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία των χολόλιθων είναι το χενοδεοξυχολικό οξύ (chenodeoxycholic acid) και το ουρσοδεοξυχολικό οξύ (ursodeoxycholic acid). Και τα δύο έχουν δείξει άριστα αποτελέσματα. Σε μια μελέτη, η λήψη χενοδεοξυχολικού οξέος συνέβαλε στην πλήρη διάλυση των χολόλιθων στο 13,5% των ασθενών και σε μερική διάλυση των χολόλιθων στο 27% των ασθενών (2).
Ωστόσο αυτή η θεραπεία συνήθως κρατάει πολλά χρόνια και προκαλεί διάφορες παρενέργειες, όπως ήπια διάρροια. Το ουρσοδεοξυχολικό οξύ είναι λίγο πιο αποτελεσματικό και έχει λιγότερες παρενέργειες (3-4). Τα χολικά άλατα μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο από ηλεκτρονικά καταστήματα σε μορφή διατροφικών συμπληρωμάτων. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί πατενταρισμένο φάρμακο με χολικά άλατα, αλλά είναι πολύ πιο ισχυρό από τα αντίστοιχα παρασκευάσματα που πωλούνται ως διατροφικά συμπληρώματα.

Τα φυτικά τερπένια μπορούν να διαλύσουν τους χολόλιθους
Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να επιτευχθεί διάλυση χολόλιθων από έναν συνδυασμό φυτικών τερπενίων (μενθόλη, μενθόνη, πινήνη, βορνεόλη, κινεόλη και καμφήνη) (5-6). Αυτή η προσέγγιση αποβολής χολόλιθων προσφέρει μια καλή εναλλακτική αντί χειρουργικής επέμβασης και έχει δείξει ότι είναι σχετικά ασφαλής ακόμα και όταν ο συνδυασμός αυτών των φυτικών συστατικών καταναλώνεται για πάνω από 4 χρόνια. Ο συνδυασμός των φυσικών αυτών τερπενίων είναι πατενταρισμένος με το όνομα Rowachol και διατίθεται με συνταγογράφηση σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά δυστυχώς δεν διατίθεται στην Ελλάδα.
Ωστόσο, το φαρμακευτικό αυτό παρασκεύασμα έχει ορισμένες παρενέργειες, αν και σπάνιες, όπως ηπατική βλάβη, μπλοκάρισμα των χοληδόχων πόρων και διάρροια. Οπότε είναι προτιμότερη η λήψη σκέτης μενθόλης. Η μενθόλη, το έλαιο του φυτού μέντα, είναι το κύριο συστατικό αυτού του πατενταρισμένου φυτικού φαρμάκου. Αυτό σημαίνει ότι συμπληρώματα εντεροδιαλυτού έλαιου μέντας που πωλούνται σε φαρμακεία ή στο διαδίκτυο μπορούν να προσφέρουν τα ίδια αποτελέσματα χωρίς τις δυνητικές παρενέργειες του πατενταρισμένου φαρμάκου.

Παρόλο που τα τερπένια είναι αποτελεσματικά από μόνα τους, τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται όταν τα φυτικά τερπένια χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με συμπληρώματα χολικών αλάτων (7-9). Αυτή η συνδυαστική προσέγγιση προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα από ό, τι τα χολικά άλατα ή τα φυτικά τερπένια χρησιμοποιούμενα μόνα τους.

Το μηλικό οξύ του χυμού μήλου και του μύρτιλου (cranberry) βοηθούν στη διάλυση των χολόλιθων
Το μηλικό οξύ που περιέχεται στον χυμό μήλου μαλακώνει τους χολόλιθους και διευκολύνει την αποβολή τους μέσω του χοληδόχου πόρου. Η ζύμωση που προκαλεί ο χυμός μήλου συμβάλλει στη διαστολή του χοληδόχου πόρου. Ο χυμός μήλου κινητοποιεί τη στάσιμη χολή, με αποτέλεσμα αν κάποιος πίνει μεγάλη ποσότητα χυμού μήλου καθημερινά (πάνω από 1 λίτρο) να υποφέρει από ελαφρά διάρροια. Ένα μεγάλο μέρος της διάρροιας είναι στάσιμη χολή που αποβάλλεται από το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη. Αν κάποιος έχει δυσανεξία στον χυμό μήλου, μπορεί να καταναλώνει χυμό μύρτιλου (cranberry) που περιέχει και αυτός μηλικό οξύ.
Τα άτομα που δεν θα πρέπει να καταναλώνουν χυμό μήλου είναι όσοι πάσχουν από διαβήτη, υπογλυκαιμία, καρκίνο και καντιντίαση. Εναλλακτικά, μπορείτε να καταναλώσετε μηλικό οξύ σε σκόνη, το οποίο πωλείται ως διατροφικό συμπλήρωμα. Βάλτε 1 κουτάλι του τσαγιού μηλικό οξύ σε 1 λίτρο νερό και πίνετέ το σιγά σιγά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Το μηλικό οξύ είναι φτηνό και όλες οι οινοποιίες χρησιμοποιούν μηλικό οξύ στην παραγωγή κρασιού.

Οι υψηλές δόσεις βιταμίνης C προλαμβάνουν τον σχηματισμό χολόλιθων και συμβάλλουν στη διάλυσή τους

Η έλλειψη βιταμίνης C έχει φανεί ότι προκαλεί χολόλιθους σε πειραματικές μελέτες σε ζώα (10). Η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης C (2000 mg την ημέρα) έχει φανεί ότι προκαλεί θετικές επιδράσεις στη σύνθεση της χολής και ότι μειώνει τον σχηματισμό λίθων χοληστερόλης (11-12).

Λεκιθίνη και χολόλιθοι
Η χαμηλή συγκέντρωση λεκιθίνης στη χολή μπορεί να είναι αιτιολογικός παράγοντας για πολλά άτομα με χολόλιθους. Μελέτες έχουν δείξει ότι η λήψη 100 mg λεκιθίνης τρεις φορές την ημέρα αυξάνει τη συγκέντρωση της λεκιθίνης στη χολή (13). Αυτό είναι σημαντικό, διότι το αυξημένο περιεχόμενο της χολής σε λεκιθίνη αυξάνει τη διαλυτότητα της χοληστερόλης. Ωστόσο, δεν έχουν επιτευχθεί σημαντικές επιδράσεις στη διάλυση των χολόλιθων με τη χρήση μόνο συμπληρωμάτων λεκιθίνης.

SAMe και χολόλιθοι
Ένα άλλο συστατικό που προστατεύει από τον σχηματισμό λίθων και μετριάζει τους χολόλιθους είναι το SAMe (S-adenosyl-methionine). Το SAMe είναι ένα γνωστό διατροφικό συμπλήρωμα για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και της οστεοαρθρίτιδας. Είναι λιγότερο όμως γνωστό ότι προστατεύει από την χολολιθίαση. Το SAMe βοηθά στην αποτοξίνωση του ήπατος και έχει φανεί ότι διαχειρίζεται τη χοληστερόλη στο συκώτι.

Η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης συμβάλλει σε χολολιθίαση
Η υψηλή πρόσληψη ζάχαρης αποτελεί παράγοντα κινδύνου για χολόλιθους καθώς και για καρκίνο του χοληδόχου σωλήνα (14). Μια 25χρονη μελέτη παρακολούθησης 860 ανδρών, 54 από τους οποίους ανέπτυξαν χολόλιθους που συνοδεύονται από συμπτώματα, βρήκαν μια θετική σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση ζάχαρης και στους χολόλιθους (15). Αποφύγετε την κατανάλωση ζάχαρης και επεξεργασμένων υδατανθράκων (ψωμιά, μακαρόνια, γλυκά, χυμούς φρούτων).

Η παχυσαρκία συμβάλλει σε σχηματισμό χολόλιθων
Η παχυσαρκία προκαλεί αυξημένη έκκριση χοληστερόλης στη χολή ως αποτέλεσμα αυξημένης σύνθεσης χοληστερόλης. Ως εκ τούτου, η παχυσαρκία συνδέεται με σημαντικό αυξημένο κίνδυνο για χολόλιθους (16). Η υιοθέτηση μιας υγιεινής διατροφής για τη σταδιακή απώλεια βάρους είναι σημαντική για την πρόληψη σχηματισμού λίθων στη χολή.
Να κινείστε και να τρώτε συχνά λιπαρά γεύματα για να μην μένει στάσιμη η χολή. Το γρήγορο περπάτημα, το τρέξιμο και η κατανάλωση συχνών γευμάτων που περιέχουν λίπη συμβάλλουν σε κινητικότητα της χολής και αποτρέπουν το να παραμένει στάσιμη, κάτι που σιγά σιγά οδηγεί σε σχηματισμό άμμου και λίθων.
enallaktikidrasi.com