Το πιο πιθανό είναι πως οι περισσότεροι από εσάς, όταν παθαίνετε ένα κόψιμο, ή γδάρσιμο σε κάποιο σημείο του δέρματός σας, σπεύδετε να το καλύψετε με κάποια γάζα, ή με κάποιο τραυμαπλάστ.

Πολλές φορές όμως, το κόψιμο είναι λίγο πιο βαθύ και η αιμορραγία δεν σταματάει τόσο απλά. Σε αυτή την περίπτωση και τουλάχιστον μέχρι να σας δει ένας γιατρός (εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο) υπάρχει κάτι πολύ απλό που μπορείτε να κάνετε για αν σταματήσετε την αιμορραγία, χρησιμοποιώντας ένα απλό μπαχαρικό που έχετε σίγουρα κάπου στην κουζίνα σας.

Και αυτό είναι η γλυκιά πάπρικα! Γενικά, για γρήγορη επούλωση της πληγής θα πρέπει να εφαρμόσετε έναν πηκτικό παράγοντα. Η θεραπευτική σκόνη αργίλου είναι ο καλύτερος τέτοιος παράγοντας πήξεως, αλλά σχεδόν κανείς δεν τον έχει σπίτι του. Για το σκοπό αυτό, λοιπόν, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σκόνη πάπρικας, αρκεί να μην είναι το καυτερό είδος!

Η αιμορραγία από τα βαθιά κοψίματα μπορεί να σταματήσει μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, χάρη στη σκόνη πάπρικας. Είναι καλύτερα αν η πάπρικα είναι βιολογικής προέλευσης.

Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ρίξετε γλυκιά πάπρικα στην πληγή και να την πιέσετε με ένα καθαρό χαρτομάντιλο. Στη συνέχεια, περιμένετε μέχρι να στεγνώσει. (Αν έχετε στο σπίτι σκόνη αργίλου, εφαρμόστε τη με τον ίδιο τρόπο). Θα δείτε ότι η αιμορραγία θα σταματήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα.

ΠΗΓΗ: iatropedia.gr

Σε μια μελέτη με ασθενείς που έπασχαν από προχωρημένους καρκίνους του κεφαλιού και του λαιμού, οι περισσότεροι καρκινοπαθείς που είχαν πάρει το συγκεκριμένο φάρμακο (νιβολουμάμπη), έζησαν περισσότερο, σε σχέση με όσους δεν είχαν κάνει την ίδια θεραπεία

Ικανό να αλλάξει «τους κανόνες του παιχνιδιού» σε ορισμένες μορφές καρκίνου χαρακτηρίσθηκε από επιστήμονες το φάρμακο νιβολουμάμπη (nivolumab), μετά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα κλινικών δοκιμών που παρουσιάσθηκαν το Σαββατοκύριακο στο ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO 2016) στην Κοπεγχάγη.

Σε μια μελέτη με ασθενείς που έπασχαν από προχωρημένους καρκίνους του κεφαλιού και του λαιμού, οι περισσότεροι καρκινοπαθείς που είχαν πάρει το συγκεκριμένο φάρμακο, έζησαν περισσότερο, σε σχέση με όσους δεν είχαν κάνει την ίδια θεραπεία.

Σε μια δεύτερη μελέτη, που αφορούσε τον προχωρημένο (μεταστατικό) καρκίνο του νεφρού, όταν η νιβολουμάμπη συνδυάσθηκε με ένα άλλο φάρμακο ανοσοθεραπείας, την ιπιλιμουμάμπη (ipilimumab), συρρικνώθηκαν οι όγκοι πολλών ασθενών (του 40%).

Η ανοσοθεραπεία ενεργοποιεί κατάλληλα το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, προκειμένου αυτό να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα. Η νιβολουμάμπη ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «αναστολέων σημείων ελέγχου».

Στην περίπτωση της πρώτης μελέτης, η οποία -εκτός από το συνέδριο- παρουσιάσθηκε παράλληλα στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», πάνω από το ένα τρίτο (36%) των 361 ασθενών με καρκίνους του κεφαλιού και του λαιμού, που είχαν πάρει νοβολουμάμπη, ζούσαν μετά από ένα έτος, έναντι ποσοστού 17% όσων είχαν κάνει τριών διαφορετικών συνδυασμών χημειοθεραπείες. Επίσης, οι ασθενείς που είχαν κάνει την ανοσοθεραπεία, εμφάνιζαν λιγότερες παρενέργειες.

Η θετική ανταπόκριση στο φάρμακο ήταν μεγαλύτερη μεταξύ των ασθενών που ήσαν θετικοί για τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), οι οποίοι επιβίωσαν κατά μέσο όρο 9,1 μήνες έναντι 4,4 μηνών όσων είχαν κάνει χημειοθεραπεία. Ο συγκεκριμένος καρκίνος σε προχωρημένη μορφή συνήθως δεν έχει προσδόκιμο ζωής πάνω από έξι μήνες.

Στην περίπτωση της δεύτερης κλινικής δοκιμής σε ασθενείς με καρκίνο του νεφρού, εκτός από τη σημαντική συρρίκνωση των όγκων στους τέσσερις ασθενείς στους δέκα, σε έναν στους δέκα δεν υπήρχε πλέον κανένα ίχνος καρκίνου.

Μέχρι στιγμής η νιβολουμάμπη έχει εγκριθεί μόνο για τον προχωρημένο καρκίνο του δέρματος (μελάνωμα).

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Ο εορτασμός της παγκόσμιας ημέρας ψυχικής υγείας που έχει καθιερωθεί να εορτάζεται στις 10 Οκτωβρίου από το 1994 στους Παγκόσμιους Οργανισμούς Υγείας, έχει σαν κεντρικό θέμα την επείγουσα ψυχιατρική τη φετινή χρονιά.

Τα στοιχεία απο την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) είναι συντριπτικά και δημιουργούν αίσθηση “επιδημίας” ψυχικών διαταραχών: 154 εκατομμύρια συνάθρωποί μας πάσχουν από κατάθλιψη και με τις στατιστικές να ομιλούν για τη δεύτερη αιτία θανάτου το 2020.
95 εκατομμύρια υποφέρουν από τις επιπτώσεις τηςκατάχρησης αλκοόλ σε επίπεδο ψυχικών διαταραχών,
ενώ 25 εκατομμύρια πάσχουν από σχιζοφρένεια.
Η επιστημονική κυρίως γνώση για την ψυχική υγεία απομακρύνει την άγνοια και την ημιμάθεια που μαζί με τις δοξασίες και τους μύθους, την παραπληροφόρηση και τις προκαταλήψεις ως και τη μεταφυσική ερμηνεία συμπεριφορών, δημιουργούν συναισθηματική δυσκολία στην αναζήτηση τρόπου αντιμετώπισης των επειγόντων οξέων ψυχικών εκδηλώσεων.
Για ψυχιατρική βοήθεια, μόνο το 50% προσφεύγει για βοήθεια στην κατάθλιψη στη Ελλάδα.
Σε κάθε οικογένεια, στο άμεσο κοινωνικό μας περιβάλλον, στους χώρους εργασίας, στα νοσοκομεία, έχουμε ζήσει καταστάσεις συνανθρώπων μας που αδυνατούν να ελέγξουν την συμπεριφορά τους, αποτέλεσμα αδυναμίας ελέγχου των παρορμήσεων, διαταραχών της σκέψης ή του συναισθήματος ή εκ της πρόσληψης αλκοόλ ή άλλων εθιστικών ουσιών και άλλων.
Οι συμπεριφορές αυτές μπορεί να είναι βλαπτικές για το ίδιο το άτομο ή για το περιβάλλον του και χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση ή εκτίμηση για ύπαρξη ψυχιατρικής εκτροπής ή αν πρόκειται για κατάσταση ανεξάρτητη από ψυχιατρική νόσο.
Συνήθως τα επείγοντα περιστατικά αφορούν αυτοκτονικότητα, βίαιη συμεριφορά, χρήση εθιστικών ουσιών (κατάχρηση αλκοόλ), κατάθλιψη σε οξεία φάση, κρίσεις πανικού ή διεγερτική ψυχωσική κατάσταση κ.ά.
Το επείγον συνίσταται στην άμεση αντιμετώπιση του ασθενούς για την ασφάλειά του ίδιου και του περιβάλλοντός του.
Προς τούτο, χρειάζεται η εκτίμηση του κινδύνου από το ιστορικό του, από το περιβάλλον που ζεί, από τη προσωπικότητα- χαρακτήρα του για αποκλεισμό της αυτοκτονικότητας.
Αξίζει να σημειωθεί πως υπάρχουν πολλά ακόμη σωματικά- παθολογικά αίτια που προκαλούν εγκεφαλική δυσλειτουργία με ανάλογα συμπτώματα.
Είναι αναγκαία η ταχεία εκτίμηση και η έναρξη αντιμετώπισης.
Απ’ όλα τα παραπάνω που περιγράφησαν, καθίσταται αντιληπτό ότι η ευαισθητοποίηση κοινωνικών φορέων, ιατρών, νοσηλευτικού προσωπικού, λειτουργών ψυχικής υγείας, είναι πολύ σημαντικός παράγων.
Πρέπει σε κάθε υγειονομική μονάδα να υπάρχει εξιδείκευση και εκπαίδευση για την καθοδήγηση και αντιμετώπιση των ατόμων που υποφέρουν και του περιβάλλοντός τους.
Δεν αρκεί “η διαπίστωση” οτι δεν έχεις τίποτα “οργανικό”, “είναι από το άγχος” ή “είναι η ιδέα σου”, γιατί όλες αυτές οι εκδηλώσεις έχουν βιολογικό υπόστρωμα δηλαδή είναι βιολογική διαταραχή με ψυχολογικά συμπτώματα και έχουν ανάγκη βιολογικής αντιμετώπισης.
Οι ψυχιατρικές γνώσεις, οι δεοντολογικοί κανόνες, το απόρρητο, η εκτίμηση του κινδύνου και η πρόβλεψη βίαιης συμπεριφοράς θα βοηθήσουν σημαντικά, στην αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών και θα συμβάλλουν με τη γνώση και τη διακριτικότητα στην πρόληψη και την καταπολέμηση της ψυχικής νόσου και του κοινωνικού στίγματος.
Ο εμπλουτισμός μονάδων υγείας με ειδικά εκπαιδευμένους στην ψυχική υγεία, η κατανόηση και η ευαισθητοποιήση του κοινωνικού συνόλου είναι επιβεβλημένος.

Αθήνα 10.10.2016

Νίκος Στ. Μανούσης
Ψυχίατρος
Αντιπρόεδρος ΔΙ.Ι.ΚΩ

«Τι συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλό μας όταν μαθαίνουμε κάτι»; Σε αυτό το ερώτημα προσπάθησε να απαντήσει ο νευροεπιστήμονας Clifford Kentros από το Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας (NTNU).

Ο καθηγητής Ιατρικής που έχει εξειδίκευση στη Μοριακή Βιολογία παρουσίασε για πρώτη φορά σε Έλληνες δημοσιογράφους, αλλά και στο κοινό, σε ειδική εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Εργαστήριο Βιοπληροφορικής και Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας (Bihelab) του Ιονίου Πανεπιστημίου, την έρευνά του που σχετίζεται με τη διερεύνηση των μηχανισμών μάθησης και μνήμης, βάσει μιας σειράς μοριακών και γενετικών «εργαλείων» που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να διαλευκάνουν την «καλωδίωση» και τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Η διάλεξη με θέμα: «Διαγονιδιακή διερεύνηση του νευρωνικού κυκλώματος του μηχανισμού μνήμης» έγινε στο Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, στην Πλάκα.

Πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος

Ο διαπρεπής επιστήμονας αναφέρθηκε εκτενώς στο μηχανισμό της χωρικής μνήμης (της λειτουργίας του εγκεφάλου κατά την οποία το άτομο αποθηκεύει, ανακαλεί, επεξεργάζεται και χρησιμοποιεί πληροφορίες που έχουν σχέση με τους χώρους ή αντικείμενα και τις σχέσεις μεταξύ τους), η οποία εντοπίζεται σε ένα σημείο του εγκεφάλου που ονομάζεται «Ιππόκαμπος».

Πρόκειται για μια εγκεφαλική περιοχή που αποτελείται από ειδικά κύτταρα που καταγράφουν μνημονικά την καθημερινότητα. Οι δύο θέσεις του ιππόκαμπου, αριστερά και δεξιά του εγκεφάλου, συντονίζονται έτσι ώστε να «παράγεται» η καθημερινή επεισοδιακή μνήμη, η οποία επηρεάζεται από οποιαδήποτε διαταραχή αυτών των κυττάρων.

Στη συνέχεια μίλησε για τα επονομαζόμενα «κύτταρα πλέγματος» στον ενδορινικό φλοιό του εγκεφάλου, αυτούς τους διάσπαρτους εξειδικευμένους νευρώνες που ενεργοποιούνται με χαρακτηριστικά μοτίβα όταν κάποιος ακολουθεί μια συγκεκριμένη διαδρομή, για τη διαδικασία πυροδότησης συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου ανάλογα με το περιβάλλον, καθώς και στα κύτταρα τοποθεσίας που ενεργοποιούνται μόνο σε συγκεκριμένα γεωγραφικά σημεία.

Και τα δύο αυτά είδη κυττάρων συμμετέχουν σε ένα σύστημα εντοπισμού θέσης στον εγκέφαλο-ένα είδος βιολογικού συστήματος πλοήγησης που μας επιτρέπει να προσανατολιζόμαστε και να βρίσκουμε το δρόμο μας.

Επιπλέον, ενώ μέχρι τώρα οι ερευνητές γνώριζαν ότι ο «Ιππόκαμπος» διαθέτει ένα απλό και σημαντικό κύκλωμα για τη μνήμη, ο καθηγητής ανακάλυψε ένα συντομότερο δρόμο (shortcut) αυτού του κυκλώματος, τον οποίο και περιέγραψε.

Έρευνα για Πάρκινσον και Αλτσχάιμερ

Ο ερευνητής ηγείται της ερευνητικής ομάδας «Κέντρος», μιας από τις έξι που έχουν τη βάση τους στο «Χωριό των Νευροεπιστημόνων» στη Νορβηγία, το οποίο δημιουργήθηκε από το ζεύγος May-Britt και Edvard Moser. Πρόκειται για το γνωστό ζευγάρι επιστημόνων που το 2014 απέσπασαν το βραβείο Νομπέλ Φυσιολογίας και Ιατρικής για την ανακάλυψη μιας ομάδας κυττάρων που σχηματίζουν ένα είδος βιολογικού GPS στον εγκέφαλο.

Η συμβολή του καθηγητή Κέντρος στο χωριό Moser, που βρίσκεται στη Νορβηγική πόλη Τροντχάιμ, είναι η δημιουργία διαγονιδιακών μοντέλων ποντικιών που δίνουν στους νευροεπιστήμονες την ικανότητα να αντιλαμβάνονται και να διερευνούν νευρωνικά κυκλώματα και συγκεκριμένες νευρωνικές δραστηριότητες σε επιλεγμένα τμήματα του εγκεφάλου που εμπλέκονται στις παραπάνω εγκεφαλικές λειτουργίες.

Η καινοτομία δε, του εργαστηρίου του είναι τόσο ο συνδυασμός της Μοριακής Γενετικής και ιογενών «εργαλείων» με in vivo καταγραφές της συμπεριφοράς ζωντανών πειραματόζωων, όσο και η «στοχευμένη» χρήση συνθετικών ιών, που εκείνος κατασκευάζει ,ως «οχήματα» ρυθμιστικών αλληλουχιών DNA, που ενεργοποιούν συγκεκριμένα γονίδια σε συγκεκριμένους νευρώνες του «Ιπποκάμπου» και σχετίζονται με τη βραχεία μνήμη του χώρου.

Mε τη χρήση αυτών των συνθετικών ιών, θα καταστεί δυνατός ο έλεγχος συγκεκριμένων περιοχών και λειτουργιών του εγκεφάλου που σχετίζονται με σημαντικές νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως είναι η νόσος του Πάρκινσον και του Αλτσχάιμερ.

Ο Καθηγητής Κέντρος βρέθηκε στην Ελλάδα μετά από πρόσκληση του προέδρου του Τμήματος Πληροφορικής και διευθυντή του Εργαστηρίου Βιοπληροφορικής και Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας (Bihelab) του Ιονίου Πανεπιστημίου Παναγιώτη Βλάμου, στο πλαίσιο των satellite events του διεθνούς συνεδρίου Genedis 2016 με τίτλο «Genetics, Geriatrics and Neurodegenerative disease research»(www.genedis.eu), που θα λάβει χώρα στη Σπάρτη στις 20-23 Οκτωβρίου και το οποίο διοργανώνεται από το Bihelab.

Συνεργασία του Ιονίου Πανεπιστημίου με την ερευνητική ομάδα «Kentros group»

Ο καθηγητής, μετά τη διάλεξη του,επισκέφθηκε το Τμήμα Πληροφορικής του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα και αφού έδωσε, σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο, μια ανοικτή διάλεξη για τους φοιτητές, κήρυξε την έναρξη του Μεταπτυχιακού Προγράμματος με τίτλο: «Bioinformatics and Neuroinformatics» για το 2016-2017 και ανακοίνωσε τη συνεργασία της ερευνητικής του ομάδας «Kentros group» με το Bihelab. «Η ερευνητική συνεργασία του Bihelab με το «Kentros group» έχει δυο άξονες.

Ο πρώτος αφορά στον προσδιορισμό των νευρώνων του εγκεφάλου που πλήττονται πρώτα από το Αλτσχάιμερ και τις δυνατότητες παρέμβασης σε αυτούς για την αναστολή της νόσου και ο δεύτερος τη μελέτη των πιθανών γεωμετριών που σχετίζονται με τους νευρώνες προσανατολισμού και τη δυνατότητα εσωτερικής γεωμετρικής αναπαράστασης του εγκεφάλου», εξήγησε ο Καθηγητής Παναγιώτης Βλάμος.

MAKELEIO.GR