Ο Αντρέας δεν άντεξε. Δεν άντεξε να κακοποιείται σωματικά και ψυχικά και αντέδρασε. Κι αυτό του στοίχισε τη ζωή από τα χέρια του συντρόφου της μητέρας του στο σπίτι τους στην Κυψέλη
Ο σύντροφος της μητέρας του υπέβαλε τον 7χρονο σε απάνθρωπη τιμωρία επανειλημμένα. Σε μια γωνιά, όρθιο επί ώρες, να σιωπά και να υπομένει τον βασανισμό… Να του σπάει τα δάχτυλα με τανάλια και με μια μάνα να παρακολουθεί απαθής και να μην κάνει τίποτα για να τον σώσει…
Μαζί με τον Ανδρέα, η αδελφή του, μόλις έναν χρόνο μεγαλύτερή του. Θύμα της βίαιης συμπεριφοράς του 33χρονου Πολωνού και της αδιαφορίας της ίδιας της της μητέρας και η ίδια.
Η μικρούλα ήταν 8 ετών όταν ο 33χρονος δολοφόνησε τον αδελφό της. Την ημέρα αυτή όμως, τη θυμάται με λεπτομέρειες, μιας και ξαφνικά, από τη μια στιγμή στην άλλη, κάθε τι που θύμιζε τον αδελφό της, είχε εξαφανιστεί.
"Είχα πάει στο σπίτι ενός συμμαθητή μου για να παίξω. Η μητέρα μου επικοινώνησε με τη μητέρα του φίλου μου και της ζήτησε να με φιλοξενήσουν για εκείνο το βράδυ. Το επόμενο πρωί επέστρεψα στο σπίτι μου και μου είπε η μητέρα μου, ότι είχε έρθει ο πατέρας μου από την Πολωνία και πήρε τον Ανδρέα. Απόρησα και παρατήρησα ότι έλειπαν τα ρούχα του αδελφού μου, όπως και το κρεβάτι του. Όταν ρώτησα τη μητέρα μου, μου είπε ότι εφόσον έφυγε ο αδελφός μου, δεν τους ήταν χρήσιμα και το πέταξαν", δήλωσε η αδελφή του 7χρονου, σύμφωνα με το Mega.
Το παιδί αυτό, ήταν αδύνατο να σβήσει από τη μνήμη του, τον τρόμο στα μάτια του αδελφού της, όταν ο 33χρονος του έσπαγε τα δάχτυλα με μια τανάλια για να τον τιμωρήσει.
"Θυμάμαι μία ημέρα που ο Μάριος πήρε ένα σιδερένιο εργαλείο, μια τανάλια από αυτές που είχε για τη δουλειά και έσφιγγε τα δάχτυλα του Ανδρέα ώσπου να του τα σπάσει".
Ένα χρόνο μετά, μόνη της πια στο σπίτι, συνέχιζε να ζει τον εφιάλτη… Ώσπου η δασκάλα της στο σχολείο, σήκωσε τα μανίκια του παιδιού και είδε τα σημάδια της κακοποίησης στα χέρια του. Το κοριτσάκι μίλησε με κοινωνικούς λειτουργούς και τότε, για πρώτη φορά, αποκάλυψε τα όσα συνέβαιναν…
"Δέχομαι πολλές τιμωρίες. Φοβάμαι. Βλέπω εφιάλτες. Δεν θέλω να γυρίσω στο σπίτι. Ο μπαμπάς, όσο ήταν μαζί μας, χτυπούσε τη μαμά. Φοβάμαι και τον μπαμπά".
Τα όσα περιέγραψε η μικρούλα, παρουσία παιδοψυχολόγου στους άνδρες του ανθρωποκτονιών, είναι ανατριχιαστικά.
"Οι τιμωρίες ήταν πολύ συχνές. Ποτέ δεν τον σταματούσε η μητέρα μου. Τις περισσότερες φορές μας άφηναν νηστικούς με τον αδελφό μου. Κάποιες φορές που είχαμε σημάδια στο σώμα και στο πρόσωπο από τις τιμωρίες, δεν πηγαίναμε σχολείο για να μην μας δουν", είπε το κορίτσι.
Η αδελφή του Ανδρέα σήμερα είναι 12 ετών. Το παιδί απομακρύνθηκε από τη μητέρα του και εδώ και 4 χρόνια μεγαλώνει με ανάδοχους γονείς που το αγαπούν και το φροντίζουν. Δεν έπαψε όμως, ποτέ να αναρωτιέται για τον αδελφό της, τι έγινε, που βρίσκεται, τι του έχει συμβεί. Επέμενε τόσο, που η νέα της οικογένεια, φρόντισε να μεταφέρει τους προβληματισμούς του παιδιού στην αστυνομία.