Οι δείκτες του ρολογιού στο καμπαναριό του ιερού ναού της Υπαπαντής στην Καλαμάτα έχουν σταματήσει στις 20:21 το βράδυ, όταν ένας ισχυρός σεισμός 6,2 Ρίχτερ χτυπά την πόλη. Το ημερολόγιο έδειχνε 13 Σεπτεμβρίου 1986 και ολόκληρος ο νομός Μεσσηνίας ταρακουνιέται από τον εγκέλαδο.

35 νεκροί, περισσότεροι από 300 τραυματίες και το 70% των κτιρίων κρίθηκαν ακατάλληλα για να κατοικηθούν ενώ το 20% κρίθηκαν κατεδαφιστέα.

Οι εικόνες με τα συντρίμμια και τους ανθρώπους ανάμεσά τους προκαλούν σοκ στην Ελλάδα που είχε ως πρόσφατο μέχρι εκείνη τη στιγμή το σεισμό των Αλκυονίδων το 1981.

Έχουν περάσει ακριβώς 33 χρόνια από τότε και όμως όσοι έζησαν εκείνες τις στιγμές ακόμη θυμούνται.

Τις πρώτες ώρες του σεισμού η Καλαμάτα βυθίζεται στο σκοτάδι από τη διακοπή ρεύματος, ενώ κομμένο είναι και το νερό. Όσοι είχαν θέα στο βουνό Καλάθι θα πουν αργότερα ότι το είδαν να ανασηκώνεται. Τέτοιο ήταν το τράνταγμα από το σεισμό.
Λίγο πριν το χτύπημα του εγκέλαδου αρκετοί ήταν εκείνοι που βρίσκονταν στο λιμάνι για να δουν τα εγκαίνια της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Καλαμάτας- Κρήτης. Έτσι όσοι βρίσκονταν εκεί και δεν ήταν στα σπίτια τους σώθηκαν. Το πλοίο που βρισκόταν στο λιμάνι για τα εγκαίνια της ακτοπλοικής γραμμής θα μετατράπηκε σε χώρο φιλοξενίας των σεισμοπαθών μέχρι να φτάσουν κοντέινερ και σκηνές.

Το χωριό Ελαιοχώρι καταστρέφεται ολοσχερώς ενώ αρκετά από τα γύρω χωριά δεν θα μπορούν να κατοικηθούν για καιρό. Ο σεισμός προκάλεσε κατολισθήσεις και μεγάλοι βράχοι αποκολλήθηκαν από τον Ταύγετο με αποτέλεσμα κάποιοι να πέσουν στο Εθνικό δίκτυο Σπάρτης Καλαμάτας όπου η κυκλοφορία διακόπηκε για 24 ώρες.

Ακολούθησαν πολλαπλοί μετασεισμοί, οι οποίοι έφτασαν μέχρι και τα 5,6 ρίχτερ. Οι τραυματίες δε χωρούσαν στο νοσοκομείο, γι΄αυτό και τοποθετήθηκαν κρεβάτια στο προαύλιο. Δημιουργήθηκαν 30 καταυλισμοί, οι οποίοι φιλοξένησαν όλους τους κατοίκους που φοβούνταν να γυρίσουν στα σπίτια τους.

Όσοι είχαν συγγενείς στην Αθήνα ή σε άλλες πόλεις εγκατέλειψαν αρχικά την Καλαμάτα και με ό,τι είχαν περισώσει έμειναν για αρκετό καιρό μακριά από την πόλη.

Όταν ο καπνός από τις πτώσεις κτιρίων κατακάθισε στην πόλη ακούγονταν μόνο κλάματα και φωνές. Η νεοσύστατη ΕΜΑΚ έφθασε στην πόλη και τα συνεργεία άρχισαν αμέσως τις έρευνες για επιζώντες. Στις έρευνες συνδράμουν ομάδες διάσωσης από Γαλλία και Γερμανία.

Η Ελλάδα παρακολουθούσε από την τηλεόραση τις προσπάθειες των διασωστών που είχαν επικεντρωθεί στην περιοχή Νησάκι, στην οδό Αριστείδου 28. Εκεί στα συντρίμμια μιας νεοσύστατης πολυκατοικίας είχαν εγκλωβιστεί οι περισσότεροι ένοικοί της. Από τις πλέον συγκινητικές στιγμές που έδωσαν δύναμη και θάρρος στους διασώστες και στους κατοίκους ήταν η στιγμή που από το σημείο απεγκλωβίζεται ένα βρέφος μόλις δέκα ημερών. Εντοπίστηκε από ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά των σωστικών συνεργείων. Τα σωστικά συνεργεία έψαχναν πόρτα πόρτα για επιζώντες. Έξω από πολλά κτίρια που είχαν καταρρεύσει ακούγονταν φωνές και κλάματα. Τα συνεργεία της ΕΜΑΚ κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σώσουν όσους είχαν εγκλωβιστεί στα συντρίμμια.

Η Καλαμάτα έμοιαζε τότε με βομβαρδισμένη πόλη. Οι σεισμοπαθείς έμεναν σε λυόμενα και σκηνές, ενώ εκείνη τη χρονιά χιόνισε και το χειμώνα οι άνθρωποι έπρεπε να αντιμετωπίσουν το τσουχτερό κρύο.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια ο κρατικός μηχανισμός έκανε μεγάλες προσπάθειες για την ανασυγκρότηση της πόλης. Ωστόσο πολλοί ήταν εκείνοι που την είχαν εγκαταλείψει. Η 13η Σεπτεμβρίου 1986 θεωρείται ως μια από τις πιο μαύρες ημέρες στην ιστορία της πόλης.