Μία πρωτοποριακή κίνηση του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου φέρνει πραγματική επανάσταση στην Παιδεία. Για πρώτη φορά στη χώρα μας θα προσφέρει πτυχίο σε συνεργασία με το Κολούμπια των ΗΠΑ. Το πτυχίο των φοιτητών θα είναι κοινό, θα έχει τη σφραγίδα και των δύο ιδρυμάτων, ενώ οι σπουδές των Ελλήνων φοιτητών που θα πάνε στην Αμερική θα είναι επί της ουσίας δωρεάν.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας “Τα Νέα” πρόκειται για μια συμφωνία στην οποία κατάληξε ο πρύτανης του ΕΜΠ Γιάννης Γκόλιας με τις αρχές του αμερικανικού ιδρύματος.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ το πρόγραμμα θα ξεκινήσει σε 12 μήνες και θα αφορά σε φοιτητές που έχουν διακριθεί για τις επιδόσεις τους. Το ΕΜΠ έχει εξασφαλίσει μειωμένο κόστος σπουδών για τους Έλληνες φοιτητές στις ΗΠΑ. Συγχρόνως αυτό το κόστος δεν θα επιβαρύνει τους φοιτητές αφού θα καλύπτεται είτε από δωρεές του ιδρύματος είτε με υποτροφίες.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ξεκινούν άμεσα οι διαδικασίες για την παροχή από ΕΜΠ και Κολούμπια κοινού MA με δυνατότητα στους φοιτητές του ενός πανεπιστημίου να παρακολουθήσουν τα μαθήματα του πέμπτου έτους για το νέο δίπλωμα σε μια σειρά ειδικότητες Μηχανικού στο άλλο πανεπιστήμιο.

Παράλληλα θα προωθηθούν διαδικασίες για την παροχή νέου πτυχίου με τη δυνατότητα οι φοιτητές κάθε πανεπιστημίου να να μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα του δεύτερου έτους για επιλεγμένα υπάρχοντα προγράμματα μεταπτυχιακών ή διδακτορικών σπουδών στο άλλο πανεπιστήμιο.

Πηγή: Τα Νέα

Φωτό: Ευρωκίνηση (αρχείου)

Οι αστυνομικές δυνάμεις μαζί με τις υδροφόρες έχουν παραταχθεί τόσο στην Πατησίων, όσο και στη Στουρνάρη και γύρω από τα Εξάρχεια προκειμένου να περιορίσουν τους κουκουλοφόρους στην περιοχή.
Σε πεδίο μάχης έχουν μετατραπεί τα Εξάρχεια μετά το τέλος της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Οι κουκολοφόροι έχουν στήσει οδοφράγματα, καίνε ελληνικές σημαίες, πετούν μολότοφ και μάρμαρα ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις τους απωθούν με το ειδικό όχημα που εκτοξεύει νερό με πίεση και χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Νωρίτερα, επεισόδια σημειώθηκαν έξω από το κτήριο της ΓΑΔΑ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας με έναν 22χρονο να τραυματίζεται. Συνολικά Η ΕΛ.ΑΣ. έχει προχωρήσει σε 13 συλλήψεις.

Οι κουκουλοφόροι έχουν ορμητήριο τον χώρο του Πολυτεχνείου. Το βράδυ του Σαββάτου έσπασαν το λουκέτο της κεντρικής εισόδου του κτηρίου και επιτίθενται τόσο από εκεί όσο και από την πλαϊνή έξοδο στην οδό Στουρνάρη. Παράλληλα βρίσκονται ακροβολισμένοι και στην πλατεία Εξαρχείων.

Οι αστυνομικές δυνάμεις μαζί με τις υδροφόρες έχουν παραταχθεί τόσο στην Πατησίων, όσο και στη Στουρνάρη και τις οδούς πέριξ των Εξαρχείων προκειμένου να περιορίσουν τους κουκουλοφόρους στην περιοχή.

Όλα ξεκίνησαν όταν νεαροί από την πλατεία Εξαρχείων κατευθύνθηκαν στη Στουρνάρη και έριξαν μια μολότοφ στα ΜΑΤ, λίγο μετά τις επτά το απόγευμα. Στη συνέχεια έβαλαν φωτιά σε κάδους και οπισθοχώρησαν προς την πλατεία.

Στη συνέχεια ομάδα νεαρών βγήκε από το Πολυτεχνείο και επιτέθηκε με μολότοφ στις αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες έκαναν χρήση χημικών.

Τα επεισόδια δεν άργησαν να επεκταθούν με τους κουκουλοφόρους να βρίσκονται στην πλατεία Εξαρχείων και στο Πολυτεχνείο και να πραγματοποιούν επιθέσεις με μολότοφ, μάρμαρα, πέτρες και να καίνε ελληνικές σημαίες. Οι αστυνομικοί κάνουν εκτεταμένη χρήση χημικών.

Οι νεαροί πέταξαν μολότοφ στις αστυνομικές δυνάμεις και από την ταράτσα του Πολυτεχνείου.

Οι ηρωικές µέρες της εξέγερσης και η πολύνεκρη καταστολή του Πολυτεχνείου, όπως τις έζησε ο φοιτητής τότε Ηλίας Μπιτσάνης
Οποιος είναι σήµερα 45 χρόνων, άραγε να έχει ακούσει για τον ∆ιοµήδη Κοµνηνό;

Κι αν το όνοµα του 17χρονου πρώτου νεκρού της εξέγερσης είναι πια εµβληµατικό, να έχει ακούσει ο σηµερινός 45άρης για τη Νορβηγίδα Τόριλ Ενγκελαντ, που έχασε τη ζωή της στα 22 της χρόνια όταν την πυροβόλησαν χουντικοί κοντά στο Πολυτεχνείο ενώ επέστρεφε από σινεµά και την πέρασαν για Αιγύπτια;

Να γνωρίζει άραγε ότι η χούντα εκτός από τα τανκς είχε ακροβολίσει και ελεύθερους σκοπευτές σε γειτονικά κτίρια οι οποίοι πυροβολούσαν και σκότωναν αδιακρίτως;

Να έχει καταλάβει ότι αυτά δεν είναι φαντασιώσεις, αλλά ιστορικά γεγονότα και διαπιστώσεις που περιέχονται στο πόρισµα του εισαγγελέα ∆ηµήτρη Τσεβά για το Πολυτεχνείο; Ιδού το απόσπασµα: «Η ύπαρξις τέλος ελευθέρων σκοπευτών, ελευθέρως εις τον χώρον του Υπουργείου κινουµένων, καθιστά ύποπτον πάσαν αντίθετον θέσιν. ∆ιότι υπήρξεν αληθώς τραγική εν τη ενεργηθείση ερεύνη η ακόλουθος αποκάλυψις. Ατοµον εν πολιτική περιβολή, φέρον κόµην µακράν και γενειάδα, εκράτει µακρύκαννον πυροβόλον όπλον και ου µόνον ελευθέρως και ανεµποδίστως ως εις οικείον και γνώριµον χώρον, εκινείτο µεταξύ των οργάνων του Υπουργείου ∆ηµοσίας Τάξεως, αλλά και επυροβόλει διά του όπερ έφερε φονικού όπλου εκ διαφόρων σηµείων του κτιρίου και από της ταράτσας, αλλά και εκτός αυτού, κατά του πλήθους ή και µεµονωµένων διαδηλωτών προς το Πολυτεχνείον και την οδό Αβέρωφ».

Να γνωρίζει άραγε ο 45άρης που γεννήθηκε τη χρονιά της µεγάλης εξέγερσης ότι τις νύχτες εκείνες βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν ακόµα και συγγενείς των εξεγερµένων φοιτητών µέσα σε νοσοκοµεία;

2188037.jpg
«Υβρίζοντο αναιδώς και εκακοποιούντο βαναύσως ου µόνον οι τραυµατίαι αλλά και οι συνοδοί των. Και υπήρξαν πολλοί περιπτώσεις βαρυτάτων τραυµατισµών, υπό των “γενναίων” αυτών αστυνοµικών προκληθέντων. Το ανήκουστον όµως και φοβερόν είναι ότι εδολοφονήθη άνθρωπος εν ψυχρώ εκ της κακουργίας των ταύτης: Γύρω στα µεσάνυχτα της Παρασκευής -κατατίθεται υπό υπαλλήλου του Ρυθµιστικού- ένας νέος άνθρωπος ήλθε στο Ρυθµιστικό, ζητώντας πληροφορίες για τους δικούς του. Πέσανε επάνω του τρεις αστυφύλακες που ήσαν στο Ρυθµιστικό και τον κοµµάτιασαν κυριολεκτικώς στο ξύλο µε αποτέλεσµα να πεθάνη. Τον µετέφεραν εν συνεχεία, στον νεκροθάλαµον» ανέφερε ο Τσεβάς.

Σεµνότητα
Ηµέρα µνήµης σήµερα, λοιπόν, και το «Εθνος» επέλεξε να δώσει τον λόγο σε έναν άνθρωπο που αν και έζησε την εξέγερση του Πολυτεχνείου από µέσα, καθώς ήταν µέλος στον Σύλλογο Μεσσηνίων Φοιτητών που λίγους µήνες πριν είχε εκλέξει αντιδικτατορικό Συµβούλιο, δεν µιλάει συχνά. O Ηλίας Ε. Μπιτσάνης εκφώνησε την οµιλία, αποσπάσµατα της οποίας δηµοσιεύουµε, σε εκδήλωση για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου που διοργάνωσαν την περασµένη Πέµπτη στην Καλαµάτα, στο Πανεπιστήµιο Πελοποννήσου, οι φοιτητικοί σύλλογοι των Τµηµάτων Ιστορίας, Αρχαιολογίας και ∆ιαχείρισης Πολιτισµικών Αγαθών και Φιλολογίας. Ο ίδιος το 2013 εξέδωσε και το βιβλίο «Μνήµης Ιχνηλασία» µε σπαράγµατα διηγήσεων από την εξέγερση. Μέχρι τότε, είχε προτιµήσει τη σιωπή που χαρακτηρίζει τη σεµνότητα όσων αξιώθηκαν να ζήσουν σηµαντικές στιγµές της Ιστορίας χωρίς διάθεση να τις αξιοποιήσουν κατόπιν ως «επένδυση»...

Ο Ηλίας Μπιτσάνης περιγράφει: «Είχαµε περάσει έναν θερµό χειµώνα. Τον ζέστανε η πυρκαγιά της Νοµικής στην καρδιά του Φλεβάρη. Η δεύτερη απόπειρα τον Μάρτη. Το κυνηγητό της άνοιξης στους δρόµους της Αθήνας. Με κάθε ευκαιρία. Ηρθε το καλοκαίρι και οι δικτάτορες άρχισαν να παίρνουν µέτρα. Νόµισαν πως µε τη στράτευση πολύ γνωστών συνδικαλιστών θα περνούσαν ήρεµο φθινόπωρο. Εκαναν λάθος. Γιατί έριξαν λάδι στη φωτιά που δεν ήθελε και πολύ για να αγκαλιάσει τους νέους ανθρώπους. Πολλά τα γεγονότα, έντονες οι συζητήσεις, τα πανεπιστήµια “έβραζαν” από ζωντάνια και συγκρουσιακή διάθεση. Λίγοι στις παρατάξεις, πολλοί στους δρόµους. Το αυθόρµητο µεγαλουργούσε, η φήµη γινόταν είδηση και η γενίκευση της αντίδρασης δεν θα αργούσε πολύ. Προετοιµαζόταν στα υπόγεια της Αθήνας που ήταν αποκλειστικό... προνόµιο των φοιτητών. Αλλοτε οργανωµένα από φοιτητές-µέλη των παρατάξεων ή οργανώσεων νεολαίας και µε χίλιες προφυλάξεις καθώς δεν ήξερες µέχρι πού έχει βάλει χέρι το σπουδαστικό της ασφάλειας. Αλλοτε από ένστικτο καθώς η ατµόσφαιρα µύριζε µπαρούτι.

 

Ενα κλίµα µαχητικής διάθεσης διαπερνούσε τα πανεπιστήµια. Η στιγµή της σύγκρουσης πλησίαζε, αλλά κανένας δεν µπορούσε να προσδιορίσει τη µορφή της. Η χούντα απαγορεύει τις φοιτητικές εκλογές. Ο υπουργός Παιδείας Σιφναίος την Τρίτη 13 Νοέµβρη καταφθάνει στο Πολυτεχνείο και προσπαθεί να πείσει τις επιτροπές αγώνα των σπουδαστών και τη σύγκλητο του ιδρύµατος ότι δεν πρέπει να ζητάνε και να συζητάνε για φοιτητικές εκλογές. Με περισσό θράσος δηλώνει ότι θα γίνουν µετά τις “βουλευτικές” του Μαρκεζίνη και ή το δεχόµαστε ή θα γίνει αιµατοχυσία αν ξεσπάσουν διαδηλώσεις. Την άλλη µέρα το πρωί αρχίζουν συνελεύσεις στο Πολυτεχνείο και τη Νοµική. Στα αµφιθέατρα της Νοµικής φθάνει η πληροφορία: Στο Πολυτεχνείο πέφτει ξύλο.

Ξεσηκωµός
Η “µεγάλη” Παρασκευή µάς βρήκε µέσα σε ένα κλίµα απερίγραπτου ενθουσιασµού. Πλήθη πολιτών καταφθάνουν. ∆ιαδηλώσεις ξεκινάνε από το Πολυτεχνείο σε διάφορες κατευθύνσεις, ενώνονται µε άλλες που έρχονται προς το Πολυτεχνείο, γενικός ξεσηκωµός. Τον απεικονίζουν οι φωτογραφίες που έµειναν από εκείνη την εποχή. Ζούσαµε τον δικό µας “Μάη”. Η Συντονιστική Επιτροπή καταφέρνει µετά από πολύωρες συζητήσεις και ταλαντεύσεις να εκδώσει την ανακοίνωσή της για τους στόχους της εξέγερσης το µεσηµέρι της Παρασκευής.

Οσο µαζεύεται κόσµος, τόσο µαζεύονται και σύννεφα. Οι πληροφορίες φθάνουν η µία πίσω από την άλλη, µιλούν για κινήσεις και µετακινήσεις στρατευµάτων. Ερχόταν Σαββατοκύριακο και γινόταν φανερό πως θα έβγαινε όλη η Αθήνα στους δρόµους. Η λογική έλεγε “αποχώρηση”, αλλά δεν τολµούσε κανένας εκείνες τις ώρες να βάλει τέτοιο ζήτηµα. Ενα αίσθηµα “ελεύθερων πολιορκηµένων” είχε κατακυριεύσει τον κόσµο που αντιλαµβανόταν ότι πλησιάζει η ώρα που η χούντα θα άπλωνε το σιδερένιο της χέρι.

Κατά τις 7 το βράδυ άρχισε η αντίστροφη µέτρηση. Η Αστυνοµία άρχισε να χτυπά χωρίς έλεος ξεκινώντας τις εκκαθαρίσεις µακριά από τους χώρους του Πολυτεχνείου. Οι πληροφορίες φθάνουν µέσα σε αυτούς. Μιλάνε για νεκρούς. Εντονες συζητήσεις για το τι να κάνουµε. Οι περισσότεροι µένουν. Ετσι κι αλλιώς, πολλοί από αυτούς που επιχειρούσαν να αποµακρυνθούν βρίσκονταν εγκλωβισµένοι στον τεράστιο κλοιό των αστυνοµικών δυνάµεων. Τα δακρυγόνα αρχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους.

Μέσα στο Πολυτεχνείο δηµιουργείται αφόρητη κατάσταση. Η ατµόσφαιρα πνιγηρή. Κάποιος βρέθηκε µε ένα κουτί βαζελίνη. Τη βάλαµε κάτω από τα µάτια για να απορροφά τα αέρια. Κάποιος έριξε την ιδέα να βάλουµε φίλτρα από τσιγάρα στη µύτη. Το Πολυτεχνείο όµως είχε γίνει ανοιχτός θάλαµος αερίων. Χωρίς διέξοδο. Είχαµε εγκλωβιστεί σαν τα ποντίκια στη φάκα. Σειρήνες ασθενοφόρων. Κροτάλισµα όπλων. Σκηνές από πολεµικές ταινίες. Η αγωνία στο κατακόρυφο. Περιφερόµαστε περιµένοντας τα χειρότερα, κοιτάζοντας να µη σκάσει στο κεφάλι µας κανένα δακρυγόνο. Εσκαγαν δίπλα και µας ανάγκαζαν σε ενστικτώδεις µετακινήσεις.

untitled3.png
«Είµαστε άοπλοι»
Μεσάνυχτα και η ώρα της τελικής εκκαθάρισης έφθασε. Βρισκόµαστε µπροστά στα σκαλιά της Αρχιτεκτονικής, το τανκ εµφανίζεται από το στενό απέναντι από την είσοδο του Πολυτεχνείου. “Είµαστε άοπλοι”. Ο ραδιοσταθµός του Πολυτεχνείου απευθύνει εναγώνιες εκκλήσεις. “Χρειαζόµαστε γιατρούς και φάρµακα”. Εχουµε τραυµατίες ακόµη από την πολιορκία. Οι ερπύστριες αρχίζουν να γυρίζουν κάνοντας ανατριχιαστικό θόρυβο. Μετακινείται αργά, σταµατάει και ξεκινάει πάλι. Ο τεράστιος προβολέας φωτίζει τον χώρο µέσα στο Πολυτεχνείο. Κάνουµε µερικά βήµατα µπροστά. Ισως ελπίζοντας ότι δεν θα προχωρήσει άλλο, ότι εκβιάζει την αποχώρηση. ∆εν είχαµε συνειδητοποιήσει τον τελικό σκοπό.

Η έξοδος
Το τανκ προχωρεί, η πόρτα πέφτει παίρνοντας µαζί της ό,τι υπήρχε εκεί. Είδαµε τους ανθρώπους να πέφτουν, γυρίσαµε πίσω προς τα σκαλιά. Μπρος γκρεµός και πίσω ρέµα. Ηταν βέβαιο πως όσοι έµπαιναν στο κτίριο της Αρχιτεκτονικής διάλεγαν τη σύλληψη. Σε δευτερόλεπτα αποφασίσαµε την ηρωική έξοδο µε την ελπίδα πως µπορεί να έχουµε καλύτερη τύχη. Πού να ξέραµε τι γίνεται έξω στην πραγµατικότητα! Το τανκ προχωράει, µερικές παρέες κατευθυνόµαστε προς την έξοδο.

Ο περιβόητος “αξιωµατικός µε το φουλάρι”, κρατώντας το πιστόλι κινείται παράλληλα προς το τανκ βρίζοντας χυδαία, χτυπώντας µε χέρια και µε πόδια όσους περνούν δίπλα του. Βρεθήκαµε στην Πατησίων. Μαύριζε ο τόπος από τις στολές των αστυνοµικών. Με τα όπλα στα χέρια χτυπούσαν µε τον υποκόπανο όποιον έπεφτε πάνω τους. Χτυπούσαν κλωτσιές όποιον προλάβαιναν. Σταυροδρόµι: Κατά πού να γείρεις; Αυτοί που κινήθηκαν προς την Τοσίτσα βρέθηκαν µέσα στα πυρά των ακροβολιστών που χτυπούσαν αδιάκριτα από τις ταράτσες των πολυκατοικιών. Σταθήκαµε περισσότερο τυχεροί. Φθάσαµε στη Στουρνάρα. Μπροστά από το θέατρο “ΑΛΦΑ” ένα... σύνταγµα αστυνοµικών κλείνει το δρόµο. Στροφή προς τα Εξάρχεια. Πυροβολισµοί, κραυγές, απειλές και τα πόδια στο κεφάλι. Σπάζει και η πόρτα της Στουρνάρα και φεύγουν οι φοιτητές. Κάποιοι µας είπαν πως την έσπασαν οι φαντάροι και έδωσαν διέξοδο. Βρήκαµε µια πόρτα πολυκατοικίας σπασµένη. Ανεβήκαµε τα σκαλιά, δεν βρήκαµε κανέναν.Στην ταράτσα και από εκεί σε άλλη ταράτσα µέχρι να βρούµε... παρέα. Τη βρήκαµε στα σκαλιά µιας πολυκατοικίας που κρέµονταν οι άνθρωποι σαν τσαµπιά. Απόλυτη ησυχία. Κάποιος στα σκαλιά έχει τρανζίστορ. Προσπαθούµε από εκεί να µάθουµε τα νέα. Τέρµα ο Μαρκεζίνης. Αγωνία για το τι θα ακολουθήσει.

Το πρωί
Ξηµερώνει και βρισκόµαστε ακόµη στριµωγµένοι στα σκαλιά. Ακούγεται ο πρώτος θόρυβος των αστικών λεωφορείων που κινούνται στα προκαθορισµένα δροµολόγια. Ξεθαρρεύουµε. Ο αστυνοµικός κλοιός έχει χαλαρώσει. Η χούντα στο Πολυτεχνείο πλένει το έγκληµά της. Κάποιοι βγάζουν το κεφάλι µέχρι την είσοδο και βλέπουν να κυκλοφορούν άνθρωποι. Οι πρώτοι βγαίνουν, οι ένοικοι ειδοποιούν ότι οι δρόµοι είναι σχετικά ελεύθεροι. Η τελευταία πράξη έχει γραφτεί. Στο λεωφορείο ο κόσµος κλαµένος. Αλλος από τα δακρυγόνα, άλλος από τη συγκίνηση, άλλος και από τα δύο µαζί».

Μνήµες. Τούτες τις µέρες όλοι επιδίδονται σε «κοπτική-ραπτική» µηνυµάτων. Ράβουν το κοστούµι-µήνυµα που ταιριάζει στην πολιτική τους. Ολοι δηλώνουν παρόντες. Πράξεις χωρίς νόηµα. Το Πολυτεχνείο δεν είναι αναλώσιµο σε τρέχουσες πολιτικές. Είναι µια από τις µεγάλες στιγµές του λαού µας. Η «άνοιξη» µέσα στη «βαρυχειµωνιά» της χούντας. Η δική µας «επανάσταση» µε αιτία. Ο αποφασιστικός -όχι όµως και ο µοναδικός- παράγοντας ανατροπής του δικτατορικού καθεστώτος

Ο Χαράλαμπος Κόκκινος μετέβη στο χώρο του Πολυτεχνείου στην Αθήνα όπου με το κλιμάκιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. συμμετείχε στις εκδηλώσεις για την 45η Επέτειο του Πολυτεχνείου. Σε δηλώσεις του επισήμανε: «Σαράντα πέντε χρόνια μετά την εξέγερση της ελληνικής νεολαίας στο Πολυτεχνείο το μήνυμα για Ελευθερία και Δημοκρατία παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό. Ιδιαίτερα στις ημέρες μας που οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας δοκιμάζονται σκληρά από τη μακροχρόνια οικονομική κρίση καθώς τα πιο ευάλωτα και αδύναμα στρώματά της επωμίζονται βάρη άδικων πολιτικών. Οφείλουμε όλοι/ες να επαγρυπνούμε και να αντισταθούμε στην παρακμή και στις πολιτικές του ολοκληρωτισμού και της οπισθοδρόμησης.

Θέμα: Πρόσκληση σε εκδήλωση για το πολυτεχνείο
Η Οργάνωση Βάσης Κω της ΚΝΕ και οι Κομματικές οργανώσεις Κω του ΚΚΕ, διοργανώνουν πολιτική εκδήλωση για την 45η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Σάββατο 17 Νοέμβρη, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εργατικού Κέντρου ΒΣΔ

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΚΕ

 

ΓΙΑ ΤΑ 45 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Συμπληρώνονται 45 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, που αποτέλεσε το αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης του λαού και της νεολαίας κατά της χούντας των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου του 1967.

Το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όλους όσοι αγωνίστηκαν κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, δοκιμάστηκαν στη φρίκη των βασανιστηρίων, της εξορίας, των φυλακίσεων, των διώξεων και των στρατοδικείων, στους νέους και τις νέες της Αντι-ΕΦΕΕ. Το ΚΚΕ είναι περήφανο για τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, που πρωτοστάτησαν στον αγωνιστικό λαϊκό ξεσηκωμό, έδρασαν γενικά στις σκληρές συνθήκες της παρανομίας και των διώξεων της χούντας. Η ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεών του και η ίδρυση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας, το 1968, αποτέλεσαν παράγοντες που συνέβαλαν καθοριστικά στην αντιδικτατορική πάλη, καθώς και ενάντια στη διαλυτική δράση του οπορτουνισμού.

Η επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, το 1967, αποδεικνύει το χαρακτήρα της αστικής εξουσίας, ως δικτατορίας του κεφαλαίου, που παίρνει διάφορες μορφές για την εξυπηρέτηση των κερδών και των συμφερόντων του. Η δικτατορία, καθ’ όλη την επταετία ’67-’74, υπηρέτησε «διά πυρός και σιδήρου» τα συμφέροντα της αστικής τάξης σε βάρος του λαού. Υλοποίησε τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα στην Κύπρο, που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και κατοχή.

Αναδεικνύει, ακόμα, ότι ο αντικομμουνισμός, που ήταν επίσημη ιδεολογία της χούντας, αποτελεί πάντα τον προπομπό συνολικότερης επίθεσης κατά των εργαζομένων και του λαού. Η χούντα χτύπησε με μανία, με το ρόπαλο και με το χαφιέ, τα εργατικά, λαϊκά, δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Υπήρξε ένα διεφθαρμένο καθεστώς, που βασάνισε, εξόρισε, δολοφόνησε τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές, ως «σιδερένια φτέρνα» του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ σημειώνει ότι στις πύλες του Πολυτεχνείου δέσποζαν τα συνθήματα «Εξω οι ΗΠΑ», «Εξω το ΝΑΤΟ», στους οποίους σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ανοίγει τις πύλες και τα παράθυρα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση. Η κυβέρνηση, με την ουσιαστική συμφωνία και στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων, στο όνομα της λεγόμενης γεωπολιτικής αναβάθμισης, βαθαίνει την εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς κι ανταγωνισμούς μεταξύ ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και Ρωσίας, Κίνας, άλλων δυνάμεων, με επίκεντρο τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαδρόμων στρατηγικής σημασίας. Ανταγωνισμοί που εκδηλώνονται με ιδιαίτερη σφοδρότητα στην περιοχή μας και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής, με τεράστιους κινδύνους για όλους τους λαούς της περιοχής, ενώ ήδη έχουν χυθεί ποταμοί αίματος στη Συρία, στην Υεμένη και αλλού, που συνοδεύονται με στρατιές προσφύγων.

Γι’ αυτούς τους λόγους ο φετινός εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα φτωχά – λαϊκά στρώματα να τιμήσουν τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και τους νεκρούς της πάλης ενάντια στη δικτατορία, με τη μαζική, αγωνιστική συμμετοχή στις εκδηλώσεις του τριήμερου εορτασμού και στην αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία.

Να διαδηλώσουν ενάντια στα κάθε λογής καλέσματα για «εθνική ενότητα» και «υπομονή» στο όνομα της «εξόδου της χώρας από τα μνημόνια» και τον κυβερνητικό εμπαιγμό της «δίκαιης ανάπτυξης», πάνω στα συντρίμμια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, βάζοντας στο επίκεντρο τη διεκδίκηση των δικών τους αναγκών.

Να απομονώσουν τους σύγχρονους υμνητές της χούντας, τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής και όσους χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού, του εθνικισμού, του φασισμού, του αντικομμουνισμού.

Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου, όλη η αντιδικτατορική πάλη του λαού και της νεολαίας, τα συνθήματα και οι διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος δεν βρήκαν τη δικαίωσή τους με τη μετάβαση απ’ τη στρατιωτική δικτατορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, τον Ιούλη του 1974. Η περίοδος της μεταπολίτευσης, της λεγόμενης «καλύτερης δημοκρατίας στην Ελλάδα», δεν έδωσε ουσιαστική και οριστική λύση στα εργατικά – λαϊκά προβλήματα, παρά τις κατακτήσεις των εργαζομένων, που επιτεύχθηκαν σε προηγούμενες συνθήκες, όπου ο συσχετισμός δύναμης και η ύπαρξη του σοσιαλιστικού συστήματος βοηθούσαν σε μια τέτοια κατεύθυνση.

Αποδεικνύεται ότι οι όποιες κατακτήσεις και παραχωρήσεις στον καπιταλισμό είναι προσωρινές. Οι κρίσεις, η ανεργία, η φτώχεια, ο αυταρχισμός, οι πόλεμοι θα υπάρχουν όσο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των καπιταλιστών, όσο η Ελλάδα είναι δέσμια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Όσες κυβερνήσεις επέλεξαν να διαχειριστούν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και τους νόμους του, αναπόφευκτα ακολούθησαν αντιλαϊκές πολιτικές. Η «επόμενη μέρα» για το λαό, με πραγματική διέξοδο προς όφελός του, μπορεί να ξημερώσει με τη διαμόρφωση μιας νικηφόρας κοινωνικής συμμαχίας, που θα παλεύει ενάντια στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, στο ίδιο το βάρβαρο και ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα, με στόχο την εργατική εξουσία, το σοσιαλισμό. Αυτός ο αγώνας μπορεί να αποκρούει αντιλαϊκά μέτρα, να αποσπά κατακτήσεις, να αντιπαλεύει το φασισμό, να υπερασπίζεται δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες για το λαό.

15/11/2018 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ