Eκτός της προγραμματισμένης πορείας του βγήκε το απόγευμα της Παρασκευής το επιβατηγό-οχηματαγωγό πλοίο Blue Star Delos, το οποίο, κατά την επιστροφή του στο λιμάνι του Πειραιά, αναγκάστηκε να προσεγγίσει το λιμάνι της Σύρου, όταν “έσπασαν τα νερά” μιας επιβάτη σε ενδιαφέρουσα.

Σημειώνεται ότι το πλοίο εκτελεί το δρομολόγιο Πειραιάς- Πάρος-Νάξος-Ίος-Σαντορίνη, το οποίο θα ολοκληρωθεί με καθυστέρηση λόγω ανωτέρας βίας. Ο πλοίαρχος και το πλήρωμα επικοινώνησαν άμεσα τόσο με το Λιμεναρχείο της Σύρου, όσο και με το Γενικό Νοσοκομείο της Σύρου, ασθενοφόρο του οποίου περίμενε στο λιμάνι για να παραλάβει την ασθενή.

Το πλοίο αφίχθη δέκα λεπτά πριν τις εννιά και μετά τη διακομιδή της επιβάτη, αναχώρησε και πάλι, για να συνεχίσει το προκαθορισμένο δρομολόγιο του. Στα λίγα αυτά λεπτά που παρέμεινε στο λιμάνι της Σύρου, οι υπόλοιποι επιβάτες δεν σταμάτησαν να βγάζουν φωτογραφίες από το κατάστρωμα του πλοίου και να θαυμάζουν τις ομορφιές του νησιού.

Πηγή: koinignomi.gr

Ελεύθεροι χωρίς όρους αφέθηκαν χθες μετά τις απολογίες τους ο 60χρονος Ελληνοσύριος και οι δύο αλλοδαποί ηλικίας 35 και 45 ετών αντίστοιχα, οι οποίοι φέρονται να εμπλέκονται στην υπόθεση διακίνησης παράνομων μεταναστών στα νησιά μας.

Όπως είναι γνωστό σε βάρος των τριών ανδρών έχει ασκηθεί ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για μεταφορά εκ κερδοσκοπίας από κοινού κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια και χθες συνοδευόμενοι από τους δικηγόρους τους κ.κ. Κάνδια Πολυχρόνη, Στέλιο Κιουρτζή και Νικόλαο Παπανικολάου προσήχθησαν ενώπιον της ανακρίτριας όπου και απολογήθηκαν.

Σύμφωνα με πληροφορίες, και οι τρεις αρνήθηκαν τις κατηγορίες όπως αυτές τους αποδίδονται. Πιο συγκεκριμένα, ο 60χρονος ισχυρίστηκε ότι είναι εργολάβος και οι δουλειές του πηγαίνουν πολύ καλά άρα δεν έχει τον οποιονδήποτε λόγο για να αναμιχθεί σε υποθέσεις μεταφοράς παράνομων μεταναστών.

Σε ότι αφορά την παρουσία του στο σημείο όπου είχε κλειστεί το ραντεβού στην Αθήνα με τους Σύριους που είχαν έρθει από τα απέναντι παράλια, είπε ότι οφείλονταν στο γεγονός ότι μεταξύ αυτών ήταν και ο ανιψιός του τον οποίο και πήγε να παραλάβει.

Αλλά και ο 35χρονος και ο 45χρονος είπαν πως το μόνο που έκαναν ήταν να μεταβούν στο λιμάνι του Πειραιά για να παραλάβουν από τους Σύριους που θα έφθαναν από τη Ρόδο με το πλοίο, το ποσό των 13.500 ευρώ για λογαριασμό ενός άλλου αλλοδαπού, ο οποίος φέρεται και ως ο «εγκέφαλος» της υπόθεσης. Οι ίδιοι επεσήμαναν πως η οικονομική τους κατάσταση τους ανάγκασε να δεχτούν να το κάνουν αφού ο καθένας θα έπαιρνε 300 ευρώ.

Ο δε αλλοδαπός τους είχε πει πως τα χρήματα αυτά του τα χρωστούσαν οι Σύριοι.
Τελικά με σύμφωνη γνώμη και του αρμόδιου εισαγγελέα και οι τρεις αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς όρους.

Σημειώνεται πως προχθές απολογήθηκαν και οι άλλοι τρεις που επίσης κατηγορούνται στην ίδια υπόθεση, και οι οποίοι κρίθηκαν προσωρινά κρατούμενοι και πήραν το δρόμο για τις φυλακές.

Πρόκειται για τον 33χρονο Τούρκο καπετάνιο, τον 40χρονο Γεωργιανό ναύτη και τον 31χρονο Σύριο ο οποίος φέρεται ως το άτομο που θα μετέφερε με το αυτοκίνητο του τους εννέα αλλοδαπούς όταν θα έφθαναν στο νησί.

Πηγή: www.rodiaki.gr

Eν μέσω της εκλογικής ανόδου της Χρυσής Αυγής, ο σκηνοθέτης Νίκος Μαστοράκης ανεβάζει το αντιφασιστικό και βαθιά πολιτικό έργο του Κλάους Μαν και μιλάει για τη δραματική επικαιρότητά του και όχι μόνο
Στην κορύφωση του φασισμού στη Γερμανία, οι Ναζί ζήτησαν από τον διευθυντή του Θεάτρου του Αμβούργου να χωρίσει τη γυναίκα του γιατί ήταν Εβραία. Εκείνος δεν δέχθηκε, κλείστηκαν στο σπίτι, ήπιαν δηλητήριο και άνοιξαν το γκάζι για να σιγουρέψουν την αυτοχειρία τους.

«Θα πεθάνουμε και δεν θα έχουμε κάνει τίποτε» αναφωνεί εκείνος. «Σε κάποια χρόνια ίσως κάποιοι σκεφτούν πώς πεθάναμε, ίσως μας θυμηθούν για λίγο» λέει εκείνη. Η δραματική σκηνή είναι από το «Μεφίστο» του Κλάους Μαν. Και η επιλογή του σκηνοθέτη Νίκου Μαστοράκη να ανεβάσει το έργο σε διασκευή Αριάν Μνουσκίν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά τέμνεται με τη δραματική επικαιρότητα της ανόδου του φασισμού στη χώρα μας.

«Μου το πρότειναν. Δέχθηκα με χαρά γιατί έχει να κάνει με το σήμερα. Θέτει ερωτήματα, είναι ένα πολιτικό έργο. Με απασχολεί τι συμβαίνει στον κόσμο και νιώθω πως έχουμε κρίση της πρακτικής του καπιταλισμού. Ενα από τα συμπτώματα είναι και ο φασισμός σε όλη την Ευρώπη. Πρόσφατα ξήλωσαν τον διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου της Βουδαπέστης γιατί είναι ομοφυλόφιλος» σημειώνει στα «ΝΕΑ» ο Νίκος Μαστοράκης στο ρετιρέ της Πλατείας Αμερικής όπου διαμένει, με το «Ολα για τη μητέρα μου» του Αλμοδόβαρ πάνω στο τραπέζι και το «Φιλουμένα Μαρτουράνο» που ανεβάζει τον χειμώνα με την Ελένη Ράντου.

«Το 16% της Χρυσής Αυγής είναι πάρα πολύ, δεν είναι περιθώριο, είναι κυρίαρχο. Οι άνθρωποι που τους ψηφίζουν δεν είναι μόνο αμόρφωτοι. Συχνά είναι και κακοί. Το κακό είναι να επιβουλεύεσαι τον άλλο, να μη θέλεις την ανθρώπινη ύπαρξη. Και είμαστε κακοί όταν αφεθούμε στην εκδικητικότητά και στον θυμό μας. Μόνο ο πολιτισμός μάς έχει ηρεμήσει, τώρα όμως υποχωρεί και ο κόσμος έχει υποστεί πλύση κυρίως από το Ιντερνετ και τις ανεξέλεγκτες πληροφορίες και ομαδοποιήσεις που ευδοκιμούν σε αυτό».

Ο Νίκος Μαστοράκης δεν μασάει τα λόγια του για το φαινόμενο: «Τα κόμματα αυτά πρέπει να απαγορεύονται. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλώς ένα κόμμα δεξιό ή ακροδεξιό, είναι εγκληματικό, είναι κτήνη».
Το «Μεφίστο» του πιάνει το θέμα μέσω μιας ομάδας ηθοποιών που μετασχηματίζονται στο φόντο της ανόδου του φασισμού στη μεσοπολεμική Γερμανία. Ο ίδιος έστειλε ένα μέιλ στην Μνουσκίν ότι θα ακολουθήσει τη διασκευή της - με μία διαφορά: «Αποκαλύπτω την ομοφυλοφιλία του πρωταγωνιστή, που είναι ο ηθοποιός Γκούσταβ Γκρίντγκενς, ο οποίος για να συνεχίσει την καριέρα του ξεπούλησε την ψυχή του στον ναζισμό. Ο ίδιος ο Κλάους Μαν ήθελε να το κάνει, αλλά του το απαγόρευσε ο εκδότης. Ο Μαν ήταν ο ίδιος ακτιβιστής ομοφυλόφιλος, αλλά όταν πήγε στον εκδότη του αυτός τρόμαξε. Είναι ενδιαφέρον πως και η Μνουσκίν όταν το ανέβασε (ιεραρχώντας την επενέργεια του φασισμού σε μια ομάδα και όχι απλώς στον πρωταγωνιστή, όπως είναι το αρχικό κείμενο) αποσιώπησε το γεγονός της σεξουαλικής ταυτότητας του ηθοποιού, ενώ αντίθετα αποτύπωνε την ομοφυλοφιλία της Ερίκα Μαν με την οποία αυτός είχε παντρευτεί. Σήμερα όμως, βλέποντας και την ομοφοβία σε Ρωσία κι αλλού ας πούμε, θεώρησα πως πρέπει να το αλλάξω» σημειώνει ο Μαστοράκης.

Δηλωμένος ομοφυλόφιλος ο ίδιος στην πιο δύσκολη εποχή του '70, έφαγε το κόστος των επιλογών του πριν να φτάσει στο σήμερα της σκηνοθετικής του δράσης. Ηταν τότε που εκδιώχθηκε από το Θέατρο Τέχνης γι' αυτό ακριβώς το θέμα: «Ο Κάρολος Κουν και οι πέριξ στο Θέατρο Τέχνης ήταν ομοφοβικοί. Δεν σου επιτρεπόταν να το δείξεις. Ο Τσαρούχης που το δήλωνε με διάφορους τρόπους έκανε έξαλλο τον Κουν. Το έχω ζήσει αυτό». Χαμογελά και χαϊδεύει τον γάτο του Μήτσο. Δεν μιλάει συχνά, αποδρά για μήνες στην Ασία («ιδιόρρυθμη ψυχανάλυση» το λέει) και σκέφτεται πολύ τώρα που αγγίζει τα εξήντα. Ενα είδος ασκητή που διαμένει στο κέντρο της πόλης, περιζήτητος, αν και δείχνει απόμακρος από το σινάφι του, παρά τα πολλά χρόνια ως ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Εζησε δέκα χρόνια στη Βιέννη, συνέπραξε με τον Λευτέρη Βογιατζή, ταξίδεψε και έκανε τη θητεία του σε σκυλάδικα της «κάτω νύχτας» όπως ομολογεί (δεν χρησιμοποίησε τυχαία ψαγμένο λαϊκό τραγούδι πέρυσι στο έργο «Γύρος του θανάτου» στο ΚΒΘΕ πάνω στο ομώνυμο βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη που αφορούσε την υπόθεση Παγκρατίδη). Αν πέρυσι δημιούργησε αίσθηση με την «Αγία Ιωάννα των Σφαγείων» του Μπρεχτ, φέτος επιμένει πολιτικά.

«Σήμερα γίνεται ελάχιστο πολιτικό θέατρο. Νομίζω ότι οι άνθρωποι που είναι στα πράγματα μπάφιασαν από την πολιτικοποίηση της Μεταπολίτευσης και του στρατευμένου θεάτρου και τo θεωρούν πασέ. Κι όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Σήμερα στην Ευρώπη η τάση είναι όσο πιο γυμνά και πιο πολιτικά τα έργα».

Καυστικός, δεν αφήνει απ' τα βέλη του ευρύτερα θέματα: «Σε κανέναν φορέα πολιτισμού σήμερα δεν υπάρχει πολιτική κατεύθυνση. Φοβάται ο καθένας να μιλήσει εναντίον εκείνου που τον διόρισε. Εδώ έχουμε έναν υποτιθέμενο υπουργό Πολιτισμού που δεν έχει αρθρώσει λέξη περί τέχνης. Είναι σαν να ανοίξει κάποιος ένα μπακάλικο και να πουλάει όπλα ή ποντικοφάρμακα. Σαν να το κάνουν επίτηδες και βάζουν τον πιο άσχετο» συμπληρώνει.

Τώρα ετοιμάζεται να υποδεχθεί το κοινό για το «Μεφίστο». Μοιάζει ήρεμος. Βρίσκεται στην τελική ευθεία, μένουν λίγες ημέρες για το ανέβασμα της παράστασης. Απέναντι από το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά λειτουργούν γραφεία της Χρυσής Αυγής. «Δεν φοβάστε» τον ρωτώ. «Δεν φοβάμαι. Μήπως ξέρουν, μωρέ, οι φασίστες τι σημαίνει "Μεφίστο";».

Για το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών
Ο Νίκος Μαστοράκης έχει τις αντιρρήσεις του και για το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών: «Ο Γιώργος Λούκος είναι υπέροχος και καλός οργανωτής. Οταν του έδιναν λεφτά έκανε σημαντικά φεστιβάλ. Φέτος όμως επικρατεί το μότο "κάνε κι εσύ θέατρο, μπορείς". Το Φεστιβάλ πρέπει να είναι το έκτακτο που μέσα στη ροή σού δίνει το παραπάνω, ενώ τώρα θα δούμε ό,τι βλέπουμε όλο τον χρόνο σε σύνοψη. Θα έπρεπε να δοθούν περισσότερα λεφτά σε λιγότερους».

Πηγή: tanea.gr

Σαν Σήμερα 3 Μαίου 2011 έφυγε ο μεγαλύτερος ηθοποιός της Ελλάδας Θανάσης Βέγγος.
Πώς έφυγε ο μεγάλος ηθοποιός και ποιο το πλούσιο βιογραφικό του;

Ο καλός μας άνθρωπος, Θανάσης Βέγγος, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών λίγο μετά τις 7 το πρωί στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός. Ο μεγάλος ηθοποιός έφυγε μετά από μεγάλη περιπέτεια υγείας.

Ο Θανάσης Βέγγος βρίσκονταν σε καταστολή στην εντατική μονάδα αφού διαπιστώθηκε ότι έπαθε ένα νέο εγκεφαλικό επεισόδιο.

Η πολυήμερη νοσηλεία του στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου και το εξιτήριο που είχε πάρει στις 9 Νοεμβρίου είχαν δώσει ελπίδες στην οικογένεια του ηθοποιού ότι τα προβλήματα σύντομα θα ξεπεραστούν, όμως το ατύχημα που είχε μέσα στο σπίτι τον οδήγησε σε μια ακόμη δύσκολη περιπέτεια.

Αυτές τις δύσκολες ώρες η σύζυγος και τα παιδιά του ηθοποιού ήταν στο πλευρό του.

Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαΐου του 1927 από το Βασίλη και την Ευδοκία Βέγγου, των οποίων ήταν και το μοναδικό παιδί. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, συγκεκριμένα εργαζόταν στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού, και ήρωας της αντίστασης.

Μετά τον πόλεμο, εκδιώχθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Η απόλυση του πατέρα του προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια του Θανάση, κάτι που τον αναγκάζει να ριχτεί στον αγώνα για το μεροκάματο. Κυριότερη μεταξύ των επαγγελμάτων με τα οποία ασχολήθηκε ήταν η απασχόληση σε επεξεργασίες δερμάτων. Παράλληλα έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του.

Τα χρόνια 1948-1950 ο Θανάσης Βέγγος εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα γνωστό σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Αυτή η γνωριμία οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, το 1954 στην ταινία Μαγική Πόλις του Κούνδουρου. Για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε σε μικρούς ρόλους, εργαζόμενος παράλληλα και ως φροντιστής στα πλατό. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ο δράκος, Διακοπές στην Αίγινα, Μανταλένα, Συννεφιασμένη Κυριακή, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή.

Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος είναι μαζί με το Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Οι δοσατζήδες του 1960. Τον ίδιο καιρό, το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς πλουτς», δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.

Τα επόμενα χρόνια, ο Θανάσης Βέγγος συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου τύπου, που τον καθιέρωσε και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής.

Στο βιογραφικό του Θανάση Βέγγου υπάρχουν ταινίες όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης που τον καθιέρωσαν στη συνείδηση του κοινού.

Το 1964, σε αναζήτηση καλλιτεχνικής ελευθερίας, ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ – Ταινίες Γέλιου.

Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις Φανερός πράκτωρ 000, Τρελός, παλαβός και Βέγγος, Ποιος Θανάσης;, που τις χαρακτηρίζουν το σουρεαλιστικό χιούμορ, ο αυτοσχεδιασμός και η πηγαία ερμηνεία.

Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή, από την οποία θα συνέλθει μόνο μετά από πολλά χρόνια.

Η καριέρα του συνεχίζεται με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη, ενώ η δημοτικότητά του παραμένει σταθερή κι οδηγεί στην αποθέωσή του από τον κόσμο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, όπου η ταινία Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση; αποσπά τα βραβεία κριτικών και κοινού. Άλλη σημαντική ταινία αυτής της περιόδου είναι Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας του 1976.

Η θεματολογία των ταινιών του μετατοπίζεται προς την κοινωνική κριτική, ενώ το 1983 σταματά για λίγα χρόνια να κάνει κινηματογράφο. Τη δεκαετία του ’80 ασχολείται με το γύρισμα έξι βιντεοταινιών και της τηλεοπτικής σειράς Βεγγαλικά που, μετά από προσπάθειες πολλών ετών, προβλήθηκε τελικά στην τηλεόραση το 1988. Το 1990 εμφανίστηκε στη σειρά του ΑΝΤ1 Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης.

Η επιστροφή του Θανάση Βέγγου στον κινηματογράφο γίνεται με την ταινία Ήσυχες μέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων αλλά μεγάλης εκφραστικότητας, με κορυφαία στιγμή το ρόλο του στην ταινία Όλα είναι δρόμος του 1998. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997 στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία. Το 2002, σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, ο Θανάσης Βέγγος κράτησε έναν από τους βασικούς ρόλους στην τηλεοπτική σειρά Περί ανέμων και υδάτων. Συνεχίζει μέχρι σήμερα να είναι από τους πιο αγαπημένους και δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου.

Ο Θανάσης Βέγγος ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών. Ήταν μόνιμος κάτοικος της Αθήνας. Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία ήταν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής του, και είχαν δύο γιους.

Ο Θανάσης Βέγγος πέθανε στις 3 Μαΐου 2011 στις 7:10 το πρωί, ενώ νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός.

Πηγή: tragiko.net

Στον Πειραιά, στην Αθήνα στο ΥΠΕΚΑ, και στην Κάλυμνο (μέσω Κώ) μετέβη ο Αντιπεριφερειάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης, Αντώνης ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΟΥ συνοδευόμενος από τον Δήμαρχο Καλύμνου Δημήτρη ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗ, τον Εντεταλμένο Περιφερειακό Σύμβουλο Κώστα ΣΤΑΥΛΑ και τον Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Παράκτιας Αλιείας Νοτίου Αιγαίου &  Περιφερειακό Σύμβουλο Γιώργο ΚΑΤΣΟΤΟΥΡΧΗ , προκειμένου να ανασταλούν οι εργασίες και να ανακληθεί η άδεια εγκατάστασης και ανάπτυξης υδατοκαλλιέργειας που χορήγησε η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου (ΑΔΑ) παρά τις αρνητικές αποφάσεις τόσον του Δημοτικού Συμβουλίου Καλύμνου , όσο και της  Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου (ΠΝΑ) ,  σύμφωνα με την με την υπ. αριθ. 47 της 19ης ΟΚΤ 2013 , αριθ. πρακτικού 8,  Απόφασης της  αρμοδίας Επιτροπής ‘’Αγροτικής Οικονομίας, Κτηνιατρικής, Αλιείας, Βιοποικιλότητας,  Ποιότητας Ζωής & Αειφόρου Ανάπτυξης της Υπαίθρου’’ (ΑΟΚΑΒΠΖ&ΑΑΥ) της ΠΝΑ.

Η αντιπροσωπεία μετέβη το πρωί της Δευτέρας 14 ΑΠΡ στα γραφεία της ΑΔΑ στον Πειραιά όπου έλαβε αντίγραφο της απόφασης αναστολής των εργασιών ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας στην νησίδα,  μετά και την κατάθεση προσφύγων από τον Δήμο Καλυμνίων και ακολούθως συναντήθηκε στην Αθήνα με τον Υπουργό Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής , Γιάννη ΜΑΝΙΑΤΗ , παρουσία και του Γενικού Γραμματέα του ΥΠΕΚΑ,  Σωκράτη ΑΛΕΞΙΑΔΗ   από τους οποίους ζήτησε την ανάκληση της απόφασης της ΑΔΑ τεκμηριώνοντας τις θέσεις του Δήμου Καλυμνίων και της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου σύμφωνα και με τις κατατεθείσες προσφυγές.

Την Τρίτη 15  ΑΠΡ η αντιπροσωπεία παρεχώρησε συνέντευξη στην Αίθουσα Συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου ‘Αι Μούσαι’, στα  ΜΜΕ του νησιού,   παρουσία  αλιέων του νησιού , μελών του Δημοτικού Συμβουλίου και πολιτών.

Η ΠΝΑ στηρίζει και συμμετέχει στην προσπάθεια την οριστικής ανάκλησης της συγκεκριμένης άδειας υδατοκαλλιέργειας.

Η θέση της ΠΝΑ αναφορικά με την ανάπτυξη των νησιών μας έχει εκφραστεί πολλάκις στην τρέχουσα περίοδο και συνοψίζεται ως κάτωθι :
Κανένα σχέδιο, κανένα πλαίσιο, καμία δραστηριότητα που επηρεάζει το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο,  δεν μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς την συναίνεση των πολιτών και των θεσμικών τους οργάνων, ιδιαίτερα στην περιβαλλοντικά λεπτή, ισορροπία των νησιών μας.