Οι «εκτελεστές» του ανοσοποιητικού συστήματος, τα κύτταρα Τ, πιάστηκαν... επ' αυτοφόρω από τους επιστήμονες την ώρα που εξαπολύουν συντονισμένη επίθεση ενάντια στα καρκινικά κύτταρα!

Με τη βοήθεια προηγμένης απεικονιστικής τεχνικής, οι επιστήμονες κατάφεραν να καταγράψουν σε βίντεο τα κύτταρα Τ εν δράσει.
Τα κυτταροτοξικά κύτταρα Τ είναι ένα είδος εξειδικευμένων λευκών αιμοσφαιρίων που αναλαμβάνουν να καταστρέψουν τα καρκινικά κύτταρα που αναπτύσσονται στο σώμα ή κύτταρα που έχουν μολυνθεί από ιούς.

Τα κύτταρα αυτά κάνουν «περιπολίες» στο σώμα, αναζητώντας και σκοτώνοντας αλλοιωμένα κύτταρα με απαράμιλλη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα.
Στο βίντεο που έδωσαν στη δημοσιότητα οι ερευνητές, με την Gillian Griffiths από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ επικεφαλής, βλέπουμε τα κύτταρα Τ (με πορτοκαλί ή πράσινο χρώμα) να κινούνται ταχύτατα και μόλις εντοπίζουν ένα καρκινικό κύτταρο (με μπλε χρώμα) να το πλησιάζουν και να το καταστρέφουν.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από ομάδα Βρετανών και Αμερικανών επιστημόνων και παρουσιάζεται αναλυτικά στην επιθεώρηση Immunity.

Αμερικανοί και Καναδοί επιστήμονες κατάφεραν να αναπαράγουν στο εργαστήριο τον τρόπο που οι παπαρούνες του οπίου δημιουργούν φυσική μορφίνη.

Το επίτευγμα ανοίγει τον δρόμο για την παραγωγή «σπιτικής»μορφίνης (που μπορεί να μετατραπεί σε ηρωϊνη) και άλλων αναλγητικών και ναρκωτικών ουσιών. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η σχετική μέθοδος πρέπει αμέσως να τεθεί υπό έλεγχο, προτού «αξιοποιηθεί» ανεξέλεγκτα από τον οποιονδήποτε, με τον ίδιο τρόπο που μπορεί κανείς να φτιάξει αλκοόλ στο σπίτι του.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ειδικό στη βιολογική μηχανική Τζον Ντιούμπερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό χημικής βιολογίας "Nature Chemical Biology", σύμφωνα με το BBC, το πρακτορείο Ρόιτερς και το "New Scientist", δημιούργησαν μέσω γενετικής τροποποίησης ζυμομύκητα (μαγιά μπίρας) που μπορεί να μετατρέπει τα σάκχαρα σε οπιοειδή.

Είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται η τεχνητή απομίμηση όλης της βιοχημικής διαδικασίας μέσω της οποίας το φυτό του οπίου παράγει μορφίνη στη φύση. Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι στο μέλλον οι παράνομες φυτείες παπαρούνας οπίου μπορεί να αντικατασταθούν από εργαστήρια σε υπόγεια και αποθήκες σπιτιών, όπου θα παράγονται οπιοειδή.

Η Τάνια Μπουμπέλα, καθηγήτρια δημόσιας υγείας του καναδικού Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, δήλωσε ότι«οποιοσδήποτε διαθέτει το σχετικό στέλεχος του ζυμομύκητα, καθώς και βασικές γνώσεις για τη ζύμωση, θα μπορούσε να καλλιεργήσει ζυμομύκητες που παράγουν μορφίνη, χρησιμοποιώντας ένα "σπιτικό κιτ" για την παραγωγή μπίρας».

Προς το παρόν, η διαδικασία δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική: χρειάζονται 300 λίτρα μεταλλαγμένων ζυμομυκήτων για να παραχθούν μόλις 30 μιλιγκράμ (χιλιοστόγραμμα) μορφίνης. Οι ερευνητές μόνοι τους σταμάτησαν σκοπίμως ένα μόλις βήμα πριν παράγουν την εργαστηριακή μορφίνη και πήραν την πρωτοβουλία να επιβάλουν στον εαυτό τους «μορατόριουμ» στην περαιτέρω έρευνά τους, εωσότου οι αρμόδιες Αρχές μελετήσουν το ζήτημα.

«Σίγουρα δεν στοχεύουμε στην αγορά παράνομων ναρκωτικών. Αντιληφθήκαμε ότι εισερχόμαστε σε μια θαυμαστή νέα επικράτεια. Οι συνεργάτες μου κι εγώ αισθανθήκαμε ότι πρέπει να κάνουμε διαβουλεύσεις με τις διάφορες ρυθμιστικές Αρχές και να συμφωνήσουμε μια κοινή γραμμή για το πώς θα προχωρήσουμε από εδώ και πέρα» δήλωσε ο Καναδός μικροβιολόγος Βίνσεντ Μάρτιν του Πανεπιστημίου Κονκόρντια του Κεμπέκ.

Η νέα έρευνα αποτελεί το επιστέγασμα μιας έρευνας, εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία, προκειμένου να αναπαραχθούν σε μικροοργανισμούς τα 15 βιοχημικά βήματα που λαμβάνουν χώρα στην παπαρούνα του οπίου. Αυτό κατέστη πλέον εφικτό χάρη στην εισαγωγή γονιδίων από το φυτό του οπίου στο γονιδίωμα του ζυμομύκητα.

Σύμφωνα με τον Ντιούμπερ, είναι πλέον θέμα δύο έως τριών ετών να γίνει πραγματικότητα η αξιόπιστη παραγωγή φαρμάκων, όπως τα αναλγητικά, από ζυμομύκητες που θα τρέφονται με σάκχαρα. Όπως είπε, η σύνθεση οπιοειδών στο εργαστήριο θα δώσει νέες δυνατότητες, ώστε οι ουσίες αυτές να γίνουν πιο ισχυρές, λιγότερο εθιστικές και να διαρκούν περισσότερο.

Το ζήτημα όμως είναι ότι ακριβώς αυτές οι δυνατότητες δεν πρέπει να πέσουν σε λάθος χέρια, γιατί τότε θα είναι δυνατή η ανεξέλεγκτη παραγωγή πιο ισχυρών και πιο εθιστικών οπιοειδών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο κίνδυνος είναι μεγάλος, επειδή οι μικροοργανισμοί (ζυμομύκητες) είναι εύκολο να καλλιεργηθούν κρυφά και να μεταφερθούν οπουδήποτε, γεγονός που δεν θα περάσει απαρατήρητο από τα παράνομα κυκλώματα των ναρκωτικών. Αναπόφευκτα, η παραγωγή οπιοειδών θα γινόταν πολύ πιο τοπική και αποκεντρωμένη, άρα και πολύ πιο δύσκολο να αστυνομευθεί, γεγονός που θα επιδεινώσει το παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκωτικών.

Μία λύση, σύμφωνα με την Μπουμπέλα, θα ήταν η σχετική έρευνα με τους ζυμομύκητες στο μέλλον να διεξάγεται μόνο σε άκρως διαβαθμισμένα επιστημονικά εργαστήρια, με προφυλάξεις ασφαλείας ανάλογες με αυτές που ισχύουν για την ευλογιά ή τον άνθρακα.

Σήμερα πολλά εκατομμύρια άνθρωποι κάνουν παράνομη χρήση οπιοειδών, είτε κάνοντας κατάχρηση στις συνταγογραφήσεις των ισχυρών αναλγητικών, είτε κάνοντας χρήση προϊόντων του οπίου, που προέρχεται από χώρες όπως το Αφγανιστάν (80% της παγκόσμιας παραγωγής οπίου), το Λάος και το Μεξικό.

Πηγή: AΠΕ

Το καλοκαίρι για πολλούς είναι ταυτισμένο με τα κουνούπια.

Για τους περισσότερους, αυτό σημαίνει εξανθήματα, κνησμό και ενίοτε εφιαλτικά βράδια αγρυπνίας. Όμως, τελικά τα κουνούπια αλλά και τα άλλα ζωύφια του καλοκαιριού δεν είναι τόσο αθώα όσο πιστεύουμε. Κουνούπια, σκνίπες, τσιμπούρια και κοριοί, είναι φορείς ιών που μεταδίδονται στον άνθρωπο.

Κάθε χρόνο, περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μολύνονται από τέτοια τσιμπήματα. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν για τα ζωύφια αυτά, τον όρο : διαβιβαστές.

Το πλέον θανατηφόρο νόσημα που μεταδίδεται με διαβιβαστές είναι η ελονοσία, η οποία μόνο το 2010, προκάλεσε 660.000 θανάτους, κυρίως στην Αφρική. Στην Ελλάδα το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τέτοιων παρόμοιων νοσημάτων είναι οι λοιμώξεις από τον ιό του δυτικού Νείλου.

Τα κουνούπια, όπως λένε οι ειδικοί, μπορούν να γίνουν φορείς μετάδοσης ιών και παρασίτων. Μπορούν να μεταδώσουν ασθένειες όπως την ελονοσία ή τον κίτρινο πυρετό. Οι περισσότεροι από αυτούς τους παθογόνους ιούς βρίσκονται στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Πολλά από αυτά τα εξωτικά κουνούπια μεταφέρονται μέσω ανθρώπων που ταξιδεύουν πολύ. Επιβιώνουν για κάποιο διάστημα και μετά εξαφανίζονται, συνήθως μετά το χειμώνα. Σε έρευνα που έγινε στην Γερμανία, από τα 75.000 κουνούπια που συνελέγησαν σε περισσότερες από 55 διαφορετικές περιοχές, εντοπίστηκαν και πολλά "εξωτικά" κουνούπια.

Οι ειδικοί θεωρούν ότι η αύξηση του αριθμού των νοσημάτων που μεταδίδονται από τους διαβιβαστές, σχετίζεται άμεσα με την αυξημένη κινητικότητα των ανθρώπων την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Αν και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σημαντική αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων και στην Ευρώπη, το κύριο βάρος, συνεχίζουν να το επωμίζονται οι χώρες του νότου. Kατά κύριο λόγο πλήττονται οι φτωχότερες πληθυσμιακές ομάδες του κόσμου. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα των νοσημάτων αυτών. Πλήττουν τους πιο φτωχούς ανθρώπους.

Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, κυρίως παιδιά, χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από ασθένειες όπως η ελονοσία ή ο κίτρινος πυρετός. Για ορισμένες από τις ασθένειες αυτές υπάρχουν εν τω μεταξύ εμβόλια, ενώ για άλλες, όπως η ελονοσία, αποτελεσματικά φάρμακα. Συχνά όμως τα φάρμακα βοηθούν μόνον στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.

Το νόσημα με την ταχύτερη εξάπλωση στον κόσμο είναι ο δάγκειος πυρετός. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αλλά και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός προειδοποιούν για τις συνέπειες της ραγδαίας εξάπλωσης του νοσήματος, χαρακτηρίζοντάς το «σιωπηλό κίνδυνο». Σύμφωνα με τον ΠΟΥ πάντως, η ατομική υγιεινή παραμένει ο καλύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος πρόληψης. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι ανεπίτρεπτο τον 21ο αιώνα να πεθαίνει κανείς από το τσίμπημα ενός κουνουπιού.
premium.paratiritis / iatronet