Άλλη μία ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα, η μελέτη EPIC (European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition) με τη συμμετοχή αρκετών ελλήνων επιστημόνων, επιβεβαιώνει -και φωτίζει από άποψη βιολογικών μηχανισμών- την προστατευτική δράση του καφέ σε μια από τις πιο κοινές πρώιμες μορφές του καρκίνου του ήπατος, το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα.

Η μελέτη, με επικεφαλής την Κραζιμίρα Αλεξάντροβα του Τμήματος Επιδημιολογίας του Γερμανικού Ινστιτούτου Ανθρώπινης Διατροφής, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό κλινικής διατροφολογίας «American Journal of Clinical Nutrition», ανέλυσε στοιχεία για 125 ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα και άλλους 250 υγιείς.

Τα άτομα που κατανάλωναν τέσσερα ή περισσότερα φλιτζάνια/κούπες καφέ την ημέρα (600mL), είχαν 75% μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης ηπατοκυτταρικού καρκινώματος, σε σχέση με εκείνους που κατανάλωναν λιγότερα από δύο φλιτζάνια/κούπες καφέ ανά ημέρα (300mL).

Η μελέτη διαπίστωσε ότι η αντίστροφη σχέση μεταξύ της πρόσληψης του καφέ και της εμφάνισης ηπατοκυτταρικού καρκινώματος διαμεσολαβείται από αντιφλεγμονώδεις δείκτες, καθώς και δείκτες που δηλώνουν την ηπατοκυτταρική βλάβη.

Αυτό οφείλεται στις αντιφλεγμονώδεις και ήπατο-προστατευτικές ιδιότητες του καφέ, οι οποίες λειτουργούν ανασταλτικά στην καρκινογένεση. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο καφές περιέχει βιολογικά ενεργά συστατικά με υψηλή αντιοξειδωτική ικανότητα, όπως η καφεΐνη, η παραξανθίνη, δύο διτερπένια που συναντώνται ειδικά στον καφέ, η καφεστόλη και η καφεόλη, τα χλωρογενικά οξέα κ.α.

Ο καρκίνος του ήπατος είναι μία από τις πιο θανατηφόρες μορφές καρκίνου στον κόσμο. Η επίδραση της διατροφής στην πρόληψη της εμφάνισής του έχει αναγνωρισθεί εδώ και πολλά χρόνια.

Από ελληνικής πλευράς στην έρευνα συμμετείχαν οι Αντωνία Τριχοπούλου, Παγώνα Λάγιου, Κώστας Τσιλίδης, Χριστίνα Μπάμια, Χρήστος Τσιρώνης, Γιώργος Σαϊτάκης, Ελένη-Μαρία Παπατέστα και ο αποθανών Δημήτρης Τριχόπουλος.

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αν και είναι ευρέως διαδεδομένη η πεποίθηση πως η δυστυχία και το στρες αρρωσταίνουν κάποιον και τον οδηγούν πρόωρα στον θάνατο, μια νέα μεγάλη βρετανο-αυστραλιανή επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ούτε η δυστυχία, ούτε η ευτυχία έχουν τελικά άμεση επίπτωση στη θνησιμότητα.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και της Νέας Νότιας Ουαλίας, με επικεφαλής τον καθηγητή σερ Ρίτσαρντ Πέτο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", μελέτησαν στοιχεία για περίπου 700.000 γυναίκες με μέση ηλικία 59 ετών, από τις οποίες οι 30.000 πέθαναν στη διάρκεια μιας δεκαετίας.

Η ανάλυση έδειξε ότι δεν υπήρχε διαφορά στο ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ όσων προηγουμένως είχαν δηλώσει σε σχετικά ερωτηματολόγια ότι ένιωθαν ευτυχισμένες και όσων είχαν δηλώσει δυστυχισμένες. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι προηγούμενες μελέτες είχαν αντιστρέψει τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Στην πραγματικότητα, αυτό που συνήθως συμβαίνει, δεν είναι ότι οι πιο δυστυχισμένοι αρρωσταίνουν περισσότερο, αλλά το αντίθετο, δηλαδή οι πιο άρρωστοι νιώθουν πιο δυστυχισμένοι και αγχωμένοι.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η κακή υγεία προκαλεί δυστυχία, γι' αυτό η δυστυχία έχει συσχετιστεί με την αυξημένη θνησιμότητα. Όμως η ίδια η δυστυχία από μόνη της δεν φαίνεται να φέρνει πρόωρο θάνατο από καρκίνο, καρδιοπάθεια ή άλλη αιτία.

«Η αρρώστια σε κάνει δυστυχισμένο, αλλά η ίδια η δυστυχία δεν σε αρρωσταίνει. Στη δεκαετή μελέτη μας, δεν βρήκαμε άμεση επίπτωση της δυστυχίας ή του στρες πάνω στη θνησιμότητα», δήλωσε η ερευνήτρια δρ Μπέτε Λίου.

«Πολλοί συνεχίζουν να πιστεύουν ότι το στρες ή η δυστυχία μπορούν άμεσα να προκαλέσουν αρρώστια, όμως απλούστατα μπερδεύουν το αίτιο με το αποτέλεσμα. Φυσικά οι άνθρωποι που είναι άρρωστοι, τείνουν να είναι πιο δυστυχισμένοι σε σχέση με τους υγιείς, όμως η έρευνά μας δείχνει ότι ούτε η ευτυχία, ούτε η δυστυχία από μόνες τους έχουν οποιαδήποτε άμεση επίπτωση στο ποσοστό των θανάτων», πρόσθεσε ο Πέτο.

Όπως έδειξε και η νέα μελέτη, η δυστυχία για μια γυναίκα σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με την μοναξιά, την έλλειψη σωματικής άσκησης, το κάπνισμα κ.α. (οι καπνιστές γενικά δηλώνουν πιο δυστυχείς σε σχέση με τους μη καπνιστές).

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Επιτυχημένη επεξεργασία DNA έκανε τα κουνούπια στείρα, "φρενάροντας" τη μαλάρια

Ένα νέο γενετικό "όπλο" μπορεί να συμβάλει στην εκρίζωση εκείνου του είδους κουνουπιού, που ενδημεί περισσότερο στην Αφρική, όπου και προκαλεί τα περισσότερα κρούσματα ελονοσίας (μαλάρια). Επιστήμονες στη Βρετανία, μεταξύ των οποίων δύο Έλληνες, οι Δημήτρης Κατσάνος και Κύρος Κύρου, δημιούργησαν γενετικά τροποποιημένα θηλυκά κουνούπια που είναι στείρα και δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι, αν αυτά τα μεταλλαγμένα κουνούπια αφεθούν στη φύση, σε περιοχές με αυξημένα κρούσματα ελονοσίας, η νόσος θα αντιμετωπιστεί με επιτυχία.

Η σημαντική ανακοίνωση έγινε χθες στην επιθεώρηση βιοτεχνολογίας "Nature Biotechnology". Πρόκειται για τη δεύτερη γενετική τροποποίηση, που έγινε με σκοπό να περιοριστεί η ελονοσία. Η πρώτη, που δημοσιεύθηκε στις 23 Νοεμβρίου, προοριζόταν να εμποδίσει τα κουνούπια να μεταφέρουν το παράσιτο της επικίνδυνης ασθένειας - διαβάστε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα. Τώρα τροποποιήθηκε για πρώτη φορά το κουνούπι "Anopheles gambiae", προκειμένου να μην αναπαράγεται - τα κουνούπια είναι φορείς του παράσιτου της ελονοσίας και μεταδίδουν την ασθένεια στους ανθρώπους μέσω των τσιμπημάτων τους.

Τα εύσημα αποδίδονται στους ερευνητές του Τμήματος Επιστημών της Ζωής του Imperial College του Λονδίνου, με επικεφαλής τους βιολόγους Andrea Crisanti και Tony Nolan. Η ελονοσία μολύνει πάνω από 200 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως και προκαλεί περισσότερες από 430.000 θανάτους. Το 90% των θανάτων συμβαίνει στην υποσαχάρια Αφρική και κύριος ένοχος είναι το συγκεκριμένο είδος κουνουπιού - φορέα.

Τα μεταλλαγμένα κουνούπια συνεχίζουν να μολύνουν τους ανθρώπους με το παράσιτο της ελονοσίας. Όμως τα πειράματα σε κλωβούς έδειξαν ότι, όταν αυτά τα στείρα κουνούπια διασταυρωθούν με κανονικά κουνούπια, μεταφέρουν σε πάνω από το 90% των απογόνων τους τα γονίδια της στειρότητας, με αποτέλεσμα να γίνονται και αυτοί στείροι.Ελπίζουν, λοιπόν, μετά από μερικές διαδοχικές γενεές, σχεδόν όλος ο πληθυσμός των κουνουπιών - φορέων σε μια περιοχή να έχει εξαλειφθεί.

Πάντως οι ερευνητές δήλωσαν ότι θα χρειασθούν περαιτέρω δοκιμές ασφαλείας, προτού τα μεταλλαγμένα κουνούπια απελευθερωθούν στη φύση, κάτι που μπορεί να γίνει σε περίπου μια δεκαετία. Ένα ζήτημα προς διερεύνηση είναι κατά πόσο τα κουνούπια θα αναπτύξουν αντίσταση στη γενετική τροποποίησή τους, χωρίς να αποκλείεται ότι το παράσιτο της ελονοσίας σταδιακά θα αναζητήσει ένα άλλο έντομο - ξενιστή. Από την άλλη κάποιοι επιστήμονες εκφράζουν φόβους μήπως η επιδιωκόμενη εξάλειψη των επικίνδυνων κουνουπιών φέρει τα πάνω - κάτω στα οικοσυστήματα και τελικά γυρίσει «μπούμερανγκ». Οι επικεφαλής της μελέτης είπαν, πάντως, ότι δεν θα υπάρξει μεγάλη αναστάτωση στη φυσική ισορροπία των οικοσυστημάτων, επειδή δεν θα εξαλειφθούν όλα τα κουνούπια, αλλά μόνο αυτά που μεταφέρουν την ελονοσία. Υπάρχουν περίπου 3.400 διαφορετικά είδη κουνουπιών στον κόσμο και από αυτά τα 800 στην Αφρική.

healthmag.gr