«Το σύστημα υγείας είναι όπως η αλυσίδα: μπορεί να έχεις όλους τους κρίκους αλλά αν οι κρίκοι δεν είναι ο ένας κολλημένος στον άλλον, δεν έχεις αλυσίδα»

Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής, Βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός μίλησε στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου «Μεταρρύθμιση της διοικητικής οργάνωσης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, κέντρα εμπειρογνωμοσύνης σπάνιων και πολύπλοκων νοσημάτων και άλλες διατάξεις», παρουσία των Υπουργών Υγείας κ.κ. Ξανθού και Πολάκη.
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός αφού σχολίασε αρνητικά τη νομοθετική συνήθεια να έρχονται νομοσχέδια με την ένδειξη «…και άλλες διατάξεις» μέσα στις οποίες η Βουλή ψάχνει κάθε φορά να ανακαλύψει τι μπορεί να κρύβεται, έκανε μια σειρά υποδείξεων εναλλακτικής χρηματοδότησης, συμμαζέματος της δαπάνης στο Ε.Σ.Υ. και εξορθολογισμού της δράσης της επιστημονικής κοινότητας.
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός αναφέρθηκε εκτενώς στο αίτημα δημιουργίας ακτινοθεραπευτικού τμήματος στη Ρόδο για τους καρκινοπαθείς της Δωδεκανήσου τονίζοντας ότι είναι οικονομικά αδύνατο ένας Δωδεκανήσιος πάσχων από καρκίνο να εγκατασταθεί στην Αθήνα για μήνες ή να πηγαινοέρχεται περιμένοντας σε λίστα για τις ακτινοθεραπείες. Ως ελάχιστη ένδειξη ανταπόκρισης της Κυβέρνησης στις δυσκολίες της νησιωτικότητας κάλεσε τους δύο παρόντες Υπουργούς να επισπεύσουν τις διαδικασίες δημιουργίας του ακτινοθεραπευτικού τμήματος στη Ρόδο και είπε ότι είναι διατεθειμένος να συνεργαστεί μαζί τους καθώς δεν βλέπει την πολιτική σαν χώρο στείρας αντιπαράθεσης ειδικά για θέματα όπως η Υγεία που είναι, κατά τα πιστεύω του, πάνω από κόμματα.

Ολόκληρη η ομιλία του, ήταν η εξής:

«Αρχικώς, θα ήθελα να πω ότι, όπως και τα άλλα νομοσχέδια, όχι του Υπουργείου Υγείας μόνο, όλα τα νομοσχέδια έχουν το κακό να λένε: «Το τάδε θέμα και άλλες διατάξεις».

Σε αυτό το «και άλλες διατάξεις» προσπαθούν όλοι να βρουν «φωτογραφίες», να βρουν ονόματα και ονοματεπώνυμα και αυτό καθιστά δυσχερή την ψήφιση των νομοσχεδίων, ας το λέμε συνέχεια, μήπως κάποια στιγμή γίνει αντιληπτό. Όσον αφορά τώρα το κυρίως σχέδιο νόμου, δεν θα μπορούσε να πει κανείς εύκολα, ότι τουλάχιστον πολλά σημεία του, δεν πρέπει να τα ψηφίσει. Όταν όμως αυτό το πράγμα περιπλέκεται με το «και άλλες διατάξεις», καθιστά δύσκολο να ψηφίζεις και αυτά τα οποία πρέπει να ψηφιστούν

Ο κ. Γρηγοράκος ανέπτυξε πολλά σημεία, με τα οποία βεβαίως συμφωνώ και δεν θέλω να τα επαναλάβω. Εκείνο όμως που θέλω να πω -και το λέω συνέχεια από τότε που ήμουν στο Υπουργείο Υγείας- είναι για την φιλοσοφία της Υγείας στη χώρα μας σήμερα. Δεν είναι τυχαίο ότι, όταν μου το ζήτησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αντί να φέρνουμε ως σύμβουλους στο Υπουργείο Υγείας αυτούς, που θεωρούν τιμή τους ότι «πέρασαν έξω» από την «London School of Economics», λέγοντας: « Εγώ έχω κάνει ένα εξάμηνο ή ένα τρίμηνο ή ένα δίμηνο ή ένα χρόνο», φέραμε τους δασκάλους τους να μας τα πούνε.
Εγώ το εφάρμοσα. Βγήκε και ένα βιβλίο, το οποίο νομίζω ότι δεν θα υπάρχει στο Υπουργείο Υγείας. Δεν ξέρω αν το έχω και εγώ. Το είχα δώσει σε διάφορους υπουργούς. Μερικές διατάξεις εφαρμόστηκαν, αναμφισβήτητα, αλλά το σύστημα υγείας είναι όπως η αλυσίδα: μπορεί να έχεις όλους τους κρίκους αλλά αν οι κρίκοι δεν είναι ο ένας κολλημένος στον άλλον, δεν έχεις αλυσίδα. Αυτό έχουμε σήμερα. Έχουμε κρίκους, δεν έχουμε αλυσίδα. Δεν το είχαμε και χθες, βεβαίως. Θα το έχουμε και αύριο, σίγουρα. Πότε, όμως, αυτά τα πράγματα θα μπορούμε να τα βάλουμε σε μια τάξη; Αυτό είναι το ερώτημα.
Τότε, λοιπόν, ο Brian Abel-Smith, ο Πρύτανης του London School of Economics, αφού έμειναν ένα χρόνο οι άνθρωποι αυτοί εδώ, μελέτησαν και είδαν τα πάντα, μου είπε το εξής: «αν δεν έχεις λεφτά, μην κάνεις τίποτα». Είχε προτείνει, βλέποντας την ελληνική πραγματικότητα, να εισπραχθούν ειδικά λεφτά και να έρθουν στην υγεία -το είπα αυτό στον κ. Ξανθό προηγουμένως- κατευθείαν και όχι να πηγαίνουμε να λέμε «καπνός» και να πηγαίνουν στη «μαύρη τρύπα», να πηγαίνουν κατευθείαν στην υγεία και πρότεινε φορολογία παντού στα τυχερά παιχνίδια. Οι τζογαδόροι είναι ήδη τζογαδόροι, έχουν λεφτά, παίζουν λεφτά, από τα καζίνο, από τα ΠΡΟ-ΠΟ, από τα στοιχήματα και τα λοιπά.
Τότε, όταν εγώ τα είπα αυτά, μου επιτέθηκε όλος ο Τύπος της εποχής, με πρωτοσέλιδα «Κάνουν την υγεία ΠΡΟ-ΠΟ», «Κάνουν την υγεία λαχείο». Στην πραγματικότητα τι ήταν; Ήρθαν μετά τα ΠΡΟ-ΠΟ, τα στοιχήματα, τα «ξυστά», όλα αυτά, τα καζίνα. Ποιος πήρε τα λεφτά; Εδώ είναι τα ερωτήματα. Μπορεί η κυβέρνηση αυτή να κάνει αυτή την τομή; Εγώ πρώτος θα βγω και θα πω «μπράβο». Αλλά, να τα δούμε τα λεφτά, να είναι «ζωντανά». Δηλαδή, να έχουμε τόσο προϋπολογισμό από αυτά και να τα δίνουμε εκεί.
Το δεύτερο που έχω να πω, είναι αυτό που έχω πει εκατομμύρια φορές: Πάρτε την ενημέρωση και τη συνεχή εκπαίδευση του γιατρού στα χέρια σας. Όταν ο γιατρός μέσω των απείρων συνεδρίων παραπληροφορείται, συνταγογραφεί λάθος και συνταγογραφεί οικονομικά λάθος. Όταν, π.χ., η πρεζολόνη έχει 2 ευρώ, και ο συνδυασμός της πρεζολόνης έχει 102 ευρώ και του φέρνουν του γιατρού όλα τα συνέδρια ότι «ξέρεις ο συνδυασμός είναι καλύτερος από την πρεζολόνη» που στην ουσία δεν είναι, ο γιατρός τι θα γράψει; Την πρεζολόνη των 2 ευρώ; Των 102 ευρώ θα γράψει.
Πάρτε τα συνέδρια στα χέρια σας. Βάλτε στο ΚΕΣΥ τέτοιες αρμοδιότητες που να μπορεί να έχουμε δύο συνέδρια το χρόνο. Ένα διεθνές, μεγάλο είτε στην Ευρώπη είτε στην Αμερική όπου θέλει ο καθένας και ένα στην Ελλάδα, από τους αναγνωρισμένους φορείς. Αυτούς, δηλαδή, που έχουν όλη την ειδικότητα στα χέρια τους, όχι εγώ να κάνω π.χ. επιστημονική εταιρία για το αριστερό νύχι και αυτή να είναι ισάξια π.χ. με την Καρδιολογική Εταιρεία που έχει όλους τους καρδιολόγους της Ελλάδας.
Αυτά τα πράγματα, εάν τα κάνετε, θα είναι καλά, όχι να συζητούμε, όμως, αορίστως. Επειδή δεν είχα χρόνο να σχολιάσω την απάντηση που μου έδωσε ο Αναπληρωτής Υπουργός κ. Πολάκης σε μια ερώτηση, θα την σχολιάσω σήμερα. Χθες ήταν η Επέτειος της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με τη Μητέρα Πατρίδα και σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, έλεγε ο καθένας την άποψή του. Μεταξύ των άλλων εγώ έθεσα το θέμα της υγείας σε μια περιοχή που απέχει 325 μίλια από τον Πειραιά και 1,5 μίλι από την Τουρκία –μιλώ για το Καστελόριζο- και ρώτησα "όταν είσαι κάτοικος αυτής της περιοχής πού αισθάνεσαι ότι θα λύσεις τα προβλήματα σου, στα 325 μίλια ή στο 1,5 μίλι;"
Άρα, είναι αυτό που περιγράφει το Σύνταγμα ως «νησιωτική πολιτική». Εκεί πρέπει να εφαρμοστεί στην υγεία. Προτεραιότητα στα νησιά σε όλα. Και όταν, λοιπόν, μιλούσα στην ερώτηση που έκανα για τη δημιουργία του ακτινοθεραπευτικού -επαναλαμβάνω, όχι του ογκολογικού, όχι ότι βάλαμε δύο γιατρούς και εφαρμόζουν χημειοθεραπείες- το να μας λέει ο Υπουργός ότι θα κάνει μια επιτροπή να δει εάν τόσες χιλιάδες κάτοικοι αντιστοιχούν σε ένα ακτινοθεραπευτικό και να μας πει η επιτροπή «όχι, έπρεπε να είναι επιπλέον 100.000 κάτοικοι», δεν είσαι μέσα στο πνεύμα. Είσαι μέσα στο γράμμα; Μπορεί, αλλά δεν είσαι μέσα στο πνεύμα του νόμου.
Για να είσαι μέσα στο πνεύμα, πρέπει να καταλάβεις ότι αυτός ο άνθρωπος που θέλει να έρθει στην Αθήνα από το Καστελόριζο, από την Κάσο, δεν λέω την Ρόδο που έχει ένα οικονομικό επίπεδο καλύτερο από τα άλλα νησιά, να περιμένει 4 μήνες να κάνει ακτινοθεραπεία με λίστα αναμονής, δεν μπορεί να πληρώνει ξενοδοχεία και μετακινήσεις. Εδώ πρέπει να έχουμε ένα κοινωνικό μέτρο. Μιλώ για την ακτινοθεραπεία, όχι για την ογκολογία. Η ογκολογία είναι εύκολη, μπορείς να την κάνεις και με την τηλεϊατρική, κάνε αυτό, κάνε εκείνο, κόψε το άλλο, αλλά η ακτινοθεραπεία θέλει γιατρούς, θέλει τμήματα. Σας λέω, λοιπόν προχωρήστε αυτό το πράγμα. Δεν θα σταματήσω να το λέω και αν δεν προχωρήσει θα το λέω όσο υπάρχω. Έχει γίνει η προμελέτη, έχει πληρωθεί 40 χιλιάδες ευρώ. Είχε γίνει μια προμελέτη από τη Ρόδο, την οποία απέρριψε ο Δημόκριτος και αναγκάστηκαν να πληρώσουν 40 χιλιάδες ευρώ. Έφυγαν αυτά. Τώρα πάλι στη Ρόδο ο πρώην Δήμαρχος κάνει μια μελέτη, όσο μπορεί ο άνθρωπος, μακάρι να προχωρήσει και να μην πληρώσει το Υπουργείο, αλλά φοβούμαι ότι ο Δημόκριτος θα πει ό,τι είπε για την προμελέτη. Οπότε προχωρήστε στην μελέτη, μην περιμένετε τίποτε άλλο και να γίνει το ακτινοθεραπευτικό στη Ρόδο.

Επίσης, εγώ έκανα αγώνα, το ξέρει και ο Υπουργός, ο κ. Πολάκης, για να γίνει στη Ρόδο το Αιμοδυναμικό. Αυτό το έκανα όχι για να πάρουμε ψήφους, το έκανα διότι, εκτός των κατοίκων, έρχονται στη Ρόδο διάσημοι τουρίστες, παθαίνει ένας ένα έμφραγμα, που να τον πάνε; Στην Αττάλεια; Το εξήγησα ότι δεν μιλάμε ψηφοθηρικά. Είναι ορισμένα πράγματα κύριε Πολάκη, που πρέπει και εσείς να τα καταλάβετε. Μην το αντιμετωπίζετε σαν εδώ να ερχόμαστε για να τσακωνόμαστε, να μιλάμε για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι πάνω απ’ αυτά. Δεν με καλέσατε να συζητήσουμε ποτέ.

Κύριε Πολάκη, δεν ήσασταν μέλος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων εγώ ήμουν πέντε χρόνια Πρόεδρος, ο κ. Ξανθός τα ξέρει αυτά, δεν πουλάω φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Εγώ γι’ αυτά αγωνίστηκα, άλλο εάν ο α΄, ο β΄ ή ο γ΄ Υπουργός τα έκανε ή δεν τα έκανε. Είμαι απόλυτος, με ξέρετε και από Καθηγητή, δεν αλλάζω μυαλά. Ίσως γι’ αυτό με αγαπούν όσοι με αγαπούν. Οι πόρτες είναι ανοικτές, εγώ έρχομαι.»

Κάθε προσδοκία ξεπέρασε χθες η ανταπόκριση των Ροδίων στο κάλεσμα της «Ροδαυγής» για τον 12χρονο Βαγγέλη, ο οποίος χρήζει άμεσης μεταμόσχευσης μυελού των οστών.

Από νωρίς χθες το πρωί μέχρι αργά το μεσημέρι, δεκάδες Ρόδιοι έσπευσαν στο Νοσοκομείο της Ρόδου προκειμένου να γίνουν δότες μυελού των οστών με την ελπίδα να βρεθεί ιστοσυμβατός δότης για τον 12χρονο Βαγγέλη, που δίνει εδώ και δύο χρόνια σκληρό αγώνα με την λευχαιμία.

Όπως δήλωσε στην «δ» η διευθύντρια της παιδιατρικής κλινικής του Νοσοκομείου Ρόδου και μέλος του δ.σ. της «Ροδαυγής» κ. Ντίνα Παχύλη – Μαχαιρίδη, πολύς ήταν κόσμος που ευαισθητοποιήθηκε και ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα για τον 12χρονο: «Ηρθε πάρα πολύς κόσμος στο Νοσοκομείο της Ρόδου. Είναι παρήγορο ότι μιλάμε για νέο κόσμο, νέους ανθρώπους που ευαισθητοποιούνται, γίνονται δότες και δημιουργείται μια μεγάλη βάση προκειμένου, αν χρειαστεί, να βοηθηθούν κι άλλοι άνθρωποι στο μέλλον. Ελπίζουμε ότι θα βρεθεί σύντομα συμβατός δότης και όλα θα πάνε καλά για τον Βαγγέλη».
Ο 12χρονος προσεβλήθη από λευχαιμία πριν από δύο χρόνια, ακολουθεί τον δεύτερο κύκλο της θεραπείας του, ωστόσο υποτροπίασε και πρέπει άμεσα να μεταμοσχευθεί. Όπως εξήγησε η κ. Ντίνα Μαχαιρίδη, πρόκειται για την δεύτερη υποτροπή του μικρού Βαγγέλη και επειδή δεν ανταποκρίνεται πλέον ο οργανισμός του στα φάρμακα, η μεταμόσχευση μυελού των οστών είναι η τελευταία του ευκαιρία για να κρατηθεί στη ζωή.
Να σημειωθεί ότι χθες, γινόταν στο Νοσοκομείο της Ρόδου παράλληλα με την δειγματοληψία και εθελοντική αιμοδοσία για τα παιδιά της «Ροδαυγής», στην οποία επίσης ανταποκρίθηκαν όσοι έσπευσαν να βοηθήσουν τον 12χρονο Βαγγέλη.

Πέρα από την τεράστια μαζική προσέλευση, για όσους ήθελαν αλλά δεν τα κατάφεραν να παραβρεθούν στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου χθες, μπορούν ακόμα να δώσουν δείγμα μεταβαίνοντας στο Νοσοκομείο της Ρόδου στο Τμήμα Αιμοδοσίας ή στο γραφείο του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών όπου συστεγάζεται και η «Ροδαυγή», προκειμένου να ενισχύσει αυτή την τεράστια προσπάθεια που γίνεται για την εύρεση ιστοσυμβατού δότη που θα βοηθήσει τον μικρό Βαγγέλη.

Οι δότες μυελού των οστών θα πρέπει να είναι από 18 έως 45 ετών ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδικασία λήψης του δείγματος γίνεται με στοματικό επίχρισμα (σάλιο). Αν βρεθεί συμβατός δότης η διαδικασία που ακολουθείται είναι εντελώς ανώδυνη διότι δίνεται μόνο μία φιάλη αίματος και όχι δείγμα από την πύελο όπως γινόταν παλαιότερα.

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής Βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός μίλησε στην επετειακή εκδήλωση της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων για την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, αντί της Προέδρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φ. Γεννηματά και παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Πέραν των ιστορικών αναφορών που επιτάσσει η ημέρα μνήμης, ο Δημήτρης Κρεμαστινός αναφέρθηκε και στα σημερινά βασικά προβλήματα των κατοίκων της Δωδεκανήσου, ιδίως στην Οικονομία και την Υγεία, προτρέποντας την Κυβέρνηση να ασχοληθεί με αυτά εφαρμόζοντας στην πράξη τη ρήτρα του Συντάγματος περί προστασίας της νησιωτικότητας .

Ολόκληρη η ομιλία του, ακολουθεί:

Ομιλία στην Επετειακή Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων
για την Ενσωμάτωση της Δωδεκάνησου με την Ελλάδα

Εξοχώτατε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,
Έχουν περάσει 69 χρόνια από την 7η Μαρτίου του 1948 ημέρα που, παρουσία του τότε αρχηγού του Ελληνικού Κράτους Βασιλέα Παύλου, οι Δωδεκανήσιοι γονυπετείς και δακρυσμένοι με επικεφαλής τους δημάρχους τους έβλεπαν την υποστολή της Αγγλικής σημαίας και την έπαρση της γαλανόλευκης στον ιστό της πλατείας του Δημαρχείου της Ρόδου. Υποστολή της Αγγλικής σημαίας που από το 1945 επί τρία χρόνια εκυμάτιζε εκεί.
Αυτοί οι γονυπετείς στην πλατεία του Δημαρχείου δεν ήταν συγκεκριμένα άτομα.
Ήταν ουσιαστικά οι εκπρόσωποι εκατοντάδων γενεών που ονειρευόντουσαν αυτήν την ημέρα.
«Ρόδος του ήλιου νύμφη εσύ και του Αιγαίου κόρη διαμάντι στη Μεσόγειο που σε ποθούνε όλοι», έγραψε ο ποιητής.
Από τον θεό Απόλλωνα Ήλιο που είδετη Ρόδο να αναδύεται από τα νερά του Αιγαίου και την κατάκτησε, την πόθησαν και την κατέκτησαν μια σειρά κατακτητών. Σαρακηνοί, Βενετοί, Ιωαννίτες Ιππότες, Οθωμανοί, Ιταλοί, Γερμανοί και,τέλος ήρθαν οι Άγγλοι ως ελευθερωτές. Κάθε κατακτητής εμφανιζόταν ως ελευθερωτής από τον προηγούμενο.
Άλλοι από αυτούς κούρσεψαν τα νησιά, άλλοι τα εκμεταλλεύτηκαν.
Αλλά εκείνο που δεν κατάφεραν ήταν να τους αλλάξουν τη γλώσσα και τη θρησκεία. Δηλαδή την Ελληνικότητα.
Οι κάτοικοι παρέμειναν ανά τους αιώνες συνειδησιακά πάντα Έλληνες, παρόντες σε όλους του αγώνες του έθνους, από τα ομηρικά χρόνια με τις τριήρεις τους, όπως περιγράφει ο Όμηρος στην Ιλιάδα, μέχρι και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με χιλιάδες ανθρωποθυσίες.Με το ολοκαύτωμα της Κάσου από τους Οθωμανούς στην επανάσταση του 1821 σηματοδότησαν την παρουσία τους στους αγώνες για την εθνική ανεξαρτησία. Ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός που έπεσε στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο υπερασπιζόμενος τα εδάφη της Ελλάδας ήταν ο Δωδεκανήσιος Αλέξανδρος Διάκος από τη Χάλκη.
Όμως, παρ’ όλους τους αγώνες τους, τα Δωδεκάνησα δεν κατάφεραν να απελευθερωθούν.

Παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με εισήγηση του Μολότωφ, Υπουργού Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης, Εφόσον οι σύμμαχοι δεν παραχωρούσαν νησιά ως βάση στην Σοβιετική Ένωση ήταν λογικό η Σοβιετική Ένωση να μην επιθυμεί την παρουσία των Άγγλων στη Δωδεκάνησο. Έτσι, με ομόφωνη απόφαση των Συμμάχων μετά από 3 χρόνια αποχώρησαν και οι Άγγλοι.
Όμως, όλοι αυτοί οι κατακτητές των νησιών που προσπάθησαν να τα αφελληνίσουν, απαγορεύοντας ακόμα και την Ελληνική γλώσσα από τα σχολεία, όπως τελευταίο έπραξε το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, σεβάστηκαν ένα πράγμα. Την οικονομία τους. Ακόμα και οι Σουλτάνοι τους παραχωρούσαν οικονομικά προνόμια. Για ποιον, άραγε, λόγο;
Απλούστατα για να συγκρατήσουν τους πληθυσμούς πάνω στα νησιά οι οποίοι λόγω των δυσμενών γεωγραφικών και οικονομικών συνθηκών μαζικά τα εγκατέλειπαν. Χαρακτηριστική είναι η μαζική μετανάστευση των αρχών του 20ου αιώνα. Τότε, σε πολλά νησιά παρατηρήθηκε δραματική ελάττωση των πληθυσμών τους από χιλιάδες κατοίκουςπου τότε τα κατοικούσαν σε λίγες εκατοντάδες σήμερα. Το Καστελόριζο, η Χάλκη, η Σύμη και όλα τα μικρότερα νησιά.
Αυτή η ιδιαιτερότητα της οικονομίας των νησιών την οποία σεβάστηκαν όλοι οι κατακτητές, υποχρέωσε τις ελληνικές κυβερνήσεις από την ημέρα της ενσωμάτωσης να διατηρήσουν ειδικό τελωνειακό και φορολογικό καθεστώς για τα Δωδεκάνησα μέχρις ότου η Ελλάδα κατέστη μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε ο Ανδρέας Παπανδρέου διαφοροποίησε το ΦΠΑ των Δωδεκανήσων από τον ΦΠΑ της υπόλοιπης χώρας ούτως ώστε να τα ενισχύσει οικονομικά και κυρίως να καταστήσει τον Τουρισμό τους ανταγωνιστικό σε σχέση με τον Τουρισμό της γείτονος χώρας Τουρκίας.
Αυτή τη θέση εκράτησαν μέχρι σήμερα όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις πλην της σημερινής, η οποία αφού εξίσωσε τον ΦΠΑ της Ρόδου και της Καρπάθου με τον Φ.Π.Α. της υπόλοιπης χώρας, μέχρι το τέλος του χρόνου αμετάκλητα επεκτείνει αυτήν την απαράδεκτη εξίσωση και στα υπόλοιπα Δωδεκάνησα. Αυτό θα οδηγήσει σιγά σιγά στην απώλεια της ανταγωνιστικότητας σε τουριστικό επίπεδο με τη γείτονα χώρα και θα προκαλέσει τη μεγαλύτερη οικονομική συρρίκνωση και καταστροφή των νησιών.

Την ίδια απαίτηση από την Κυβέρνηση που έχουν οι Δωδεκανήσιοι όσον αφορά την Οικονομία, έχουν και για την Υγεία. Θεωρούν απαράδεκτο να μην έχουν προτεραιότητα στο θέμα της Υγείας όταν είναι το πιο απομακρυσμένο τμήμα της χώρας με το Καστελόριζο να απέχει 1,5 μίλι από την Τουρκία και 320 μίλια από τον Πειραιά. Από πού να αισθάνονται προστατευμένοι οι Καστελοριζιοί για την υγεία τους, από το 1,5 μίλι ή από τα 320 μίλια;
Απλά: Ζητούν την υλοποίηση του σχετικού άρθρου του Συντάγματος για τη Νησιωτικότητα.

Πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να έρχονται στην Αθήνα και να αναμένουν πάσχοντας από την επάρατη νόσο εβδομάδες ή μήνες σε ξενοδοχεία και νοσοκομεία σε λίστα αναμονής για να κάνουν τις σωτήριες για τη ζωή τους ακτινοθεραπείες και το Υπουργείο Υγείας να έχει ουσιαστικά αναστείλει τη δημιουργία Ογκολογικού – Ακτινοθεραπευτικού κέντρου στη Δωδεκάνησο που είχε αρχίσει να πραγματοποιείται εδώ και τρία χρόνια;
Τέλος, θεωρούμε ακρογωνιαίο λίθο το σεβασμό των συνθηκών που επικύρωσαν οι μεγαλύτεροι πολιτικοί της Ελλάδας και της Τουρκίας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Κεμάλ Ατατούρκ και εξασφάλισαν την ειρήνη στο Αιγαίο πέλαγος. Ειρήνη που σήμερα, άφρονες φωνές, για εσωτερικούς λόγους, προσπαθούν να θέσουν σε κίνδυνο.
Με τις σκέψεις αυτές σήμερα η Δωδεκάνησος παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας μέσα στη Βουλή των Ελλήνων εορτάζει την ιστορική αυτή επέτειο θέτοντας παράλληλα τις βασικές προϋποθέσεις για την επιβίωσή της.

Στην Ειδική Συνεδρίαση της Βουλής για τα 70 χρόνια από την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου, παρέστη ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου

Ομοφώνως το Ελληνικό Κοινοβούλιο ανακήρυξε σήμερα το 2017 ως Έτος Δωδεκανήσου, στην διάρκεια ειδικής συνεδρίασης για την συμπλήρωση 70 χρόνων από την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, παρόντος του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου.

Στην συνεδρίαση παρέστη ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργος Χατζημάρκος, ο οποίος, με την λήξη της δήλωσε:

"Το Ελληνικό Κοινοβούλιο σήμερα, τίμησε την Ιστορία της Δωδεκανήσου, την Ιστορία της χώρας, την συμπλήρωση 70 ετών από τότε που η Ελλάδα μεγάλωσε και, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, ανακήρυξε το 2017 Έτος Δωδεκανήσου. Ορθά και λαμπρά, η Βουλή τίμησε το χθες.
Απομένει να τιμήσει και το αύριο".