Τραγικές φιγούρες οι δύο γονείς του, οι οποίοι μόλις το βράδυ της Δευτέρας επέστρεψαν από την Καλαμάτα που είχαν επισκεφθεί τα δύο παιδιά τους, Νίκο και Χρήστο που υπηρετούν εκεί.

Πρόκειται για τον δίδυμο αδελφό του, που πέρασαν μαζί στην σχολή Ικάρων και ήταν ιπτάμενοι και οι δύο. 

Εχθές στο χωριό τους οι κάτοικοι δεν κυκλοφορούσαν στους δρόμους. Οι περισσότεροι είχαν κλειστεί στα σπίτια τους και κάποιοι βρίσκονταν στην αυλή του πατρικού του σπιτιού για να παρηγορήσουν τους γονείς του. 

Όταν δημοσιογράφοι του tv star τους ζητούσαν να πουν κάτι για τον Νίκο, εκείνοι μιλούσαν ταυτόχρονα για τα δύο δίδυμα αδέλφια, γιατί ό,τι έκαναν το έκαναν μαζί. Μοιάζανε σαν δύο σταγόνες νερό, όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν. Για τους ντόπιους τα δύο αδέλφια ήταν η χαρά της ζωής. Ζωντάνευε το χωριό τους όταν ερχόντουσαν.

Πριν από ένα μήνα περίπου είχαν πάει με τις οικογένειές τους στο χωριό και κάθησαν λίγες ημέρες. Ο άτυχος επισμηναγός είχε δυο παιδιά, 8 και 10 ετών. 

Η Πολεμική Αεροπορία κήρυξε τριήμερο πένθος για το χαμό του αδικοχαμένου αξιωματικού. Συλληπητήρια ανακοίνωση έχει εκδόσει ο δήμαρχος Κύμης Αλιβερίου, Θανάσης Μπουραντάς, γιατί κατάγεται από τους Ζάρακες. Μάλιστα ο πατέρας του επισμηναγού ήταν πρόεδρος της κοινότητας για πολλά χρόνια. Ανακοίνωση για την κηδεία δεν έχει ακόμη εκδοθεί. Προηγείται η νεκροψία-νεκροτομή και μετά η οικογένειά του, συγγενείς και φίλοι θα του πουν το τελευταίο αντίο στο χωριό του, τους Ζάρακες Ευβοίας.

Ο Νίκος Βασιλείου, ο επισμηναγός που έχασε τη ζωή του όταν το εκπαιδευτικό αεροσκάφος Τ-2 Buckeye της Πολεμικής Αεροπορίας στο οποίο επέβαινε συνετρίβη στις 08:50 το πρωί της Τρίτης σε δύσβατη δασική περιοχή επτά μίλια βόρεια της Σπάρτης, δεν θα ξαναέρθει να δει τους αγαπημένους του γονείς και τους συγχωριανούς του.

Πατέρας δυο ανήλικων παιδιών ηλικίας 8 και 10 ο Νίκος Βασιλείου είχε στο ενεργητικό του 2500 ώρες πτήσης με τον συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους. Ήταν ο άνθρωπος εκείνος από τον οποίο περνούσαν οι εκπαιδευόμενοι Ίκαροι προτού οριστικοποιηθεί σε ποιο συγκεκριμένο πολεμικό αεροσκάφος θα συνέχιζαν την καριέρα τους στην Πολεμική Αεροπορία.

Από μικρό παιδί μαζί με τον δίδυμο αδερφό του, ο οποίος και εκείνος υπηρετεί στην πολεμική αεροπορία, άνοιγαν τα χέρια τους σα να πετούσαν και έπαιζαν στη γειτονιά του χωριού τους στην Εύβοια. Εκεί μεγάλωσε ανέμελα στους κόλπους μιας ευτυχισμένης οικογένειας ανακαλύπτοντας από πιτσιρικάς την έλξη του για τα πολεμικά αεροπλάνα. 
Στο χωριό του, στην Ικάρων αλλά και στην Καλαμάτα εκεί που ζούσε με τη σύζυγό του και τα δυο τους παιδιά, όλοι τον θυμούνται ως ένα χαμογελαστό παιδί, έναν χρυσό πατέρα. 
«Ήταν ένα παιδί διαμάντι , ένας χρυσός πατέρας για τα παιδιά του. Οι άνθρωποι αυτοί που δουλέυουν στην Πολεμική Αεροπορία και χάνουν τόσο άδικα τις ζωές τους θα πρέπει να λέγονται ήρωες .Πενθεί όλο το χωριό για το Νίκο μας» θα πει στο protothema.gr η θεία του Νίκου Βασιλείου.

Ένα παιδί που διάβαζε πολύ και όταν μαζί με τον αδερφό του πέρασαν στην σχολή είχαν τέτοια χαρά που όλο το χωριό είχε γιορτάσει μαζί τους. Θα ζούσαν και οι δυο το όνειρό τους να πετάξουν πάνω από τα σύννεφα να γίνουν ένα με τον ουρανό. 
Μόνο που αυτή η χαρά για το Νίκο Βασιλείου έμελλε να διαρκέσει λίγο. 
Μετά από 2500 ώρες πτήσης με το συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους το νήμα της ζωής κόπηκε απότομα. Μια ζωή που δεν έζησε όσο θα του άξιζε, δεν την χάρηκε στο μέγιστο βαθμό ούτε ως πιλότος, ούτε ως οικογενειάρχης με δυο μικρά παιδιά. 
Ο συγκυβερνήτης του σώθηκε εκείνος όμως δεν τα κατάφερε. Ο θάνατός του ακαριαίος όταν το σώμα του χτυπήθηκε και διαμελίστηκε σε βράχια.