«Για την αιφνίδια περιπέτεια της υγείας του δικού μας ανθρώπου, Μίγκλη Νικολάου, θα θέλαμε ως οικογένεια να ευχαριστήσουμε ολόψυχα:

-Πρώτα πρώτα το πλήρωμα του ΕΚΑΒ για την άμεση ανταπόκρισή του στην επείγουσα κλήση ασθενοφόρου, καθώς και την αντιμετώπιση που έλαβε μέχρι την άφιξή του στο Νοσοκομείο.

-Όπως και όλο το προσωπικό (ιατρικό και παραϊατρικό), των Επειγόντων περιστατικών, του Αναισθησιολογικού Τμήματος και του Παθολογικού (κα Κιουρτσίδου Άλλα) για την άρτια επιστημονική τους αντιμετώπιση η οποία στάθηκε σωτήρια για τη ζωή του.

Σας είμαστε ευγνώμονες.

Οικογένεια Μίγκλη»

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΩ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2021

Κανείς δεν μπορεί να μείνει σιωπηλός μπροστά στην τραγική κατάσταση που βρίσκεται το Νοσοκομείο του νησιού μας.
Κανείς δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος στην κραυγή αγωνίας των εργαζομένων του Νοσοκομείου.
Η κοινωνία της Κω χόρτασε από τις υποσχέσεις της κυβέρνησης και των βουλευτών της ΝΔ για ενίσχυσή του.
Δεν τους πιστεύει πια!
Και πώς να τους πιστέψει όταν ψυχρά και κυνικά ανακοινώνεται ότι ως χώρα έχουμε "περισσότερα νοσοκομεία από όσα θα πρέπει να έχουμε".
Ότι είναι ξεπερασμένο το αίτημα για προσλήψεις στα νοσοκομεία.
Και πώς να τους πιστέψει όταν συνεχίζεται η υποστελέχωση του Νοσοκομείου σε κρίσιμες και βασικές ειδικότητες!
Όταν μειώνεται ο προϋπολογισμός του ιδρύματος εν μέσω πανδημίας.
Όταν ούτε η πρόσφατη παραίτηση του διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής δε φαίνεται να συγκίνησε τους βουλευτές της ΝΔ του νομού μας και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.
Αντί να σχεδιάζεται η στελέχωση και η στήριξη του ΕΣΥ, εμμονικά και εγκληματικά υλοποιείται η διάλυσή του.
Να είναι όμως σίγουροι πως οι πολίτες του τόπου μας δε θα τους το επιτρέψουν.
Ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κω στηρίζουμε την κινητοποίηση των εργαζομένων του Νοσοκομείου μας την Πέμπτη 5 Αυγούστου.
Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον δίκαιο αγώνα των υγειονομικών που καθημερινά δίνουν γιγάντια μάχη!
Και ο αγώνας αυτός είναι υπόθεση όλων!
Γιατί η υγεία δεν είναι εμπόρευμα!
Είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του λαού μας!

Γράφει o Δημήτρης Μυλωνάς, Πολιτικός Μηχανικός

Στις 16-7-2021 με αριθμό πρωτοκόλλου 3494 κατέθεσα αίτηση ζητώντας την απόφαση της Διοίκησης του Νοσοκομείου μας με το σκεπτικό αιτιολόγησης της τοποθέτησης της αναμνηστικής πινακίδας του Κώου Βουλευτή Σ. Μανούση (περιόδου 1963-1967) που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του π. δημάρχου Καΐσερλη και μεγάλου μέρους της κοινωνίας, όσων έχουν γνώση των γεγονότων της πολυτάραχης προ-χουντικής πολιτικής περιόδου και ειδικά των γεγονότων της αποστασίας του 1965.

Η απάντηση δεν ήρθε ακόμη, τα γεγονότα τρέχουν, τα προβλήματα του νοσοκομείου φαίνεται να διευρύνονται και η ανησυχία των πολιτών μεγαλώνει, όπως και η πίκρα τους βλέποντας ότι ο τόπος μας κάθε άλλο πάρα προς το καλύτερο πηγαίνει...

Ερωτούμε δημόσια: Κύριοι της διοίκησης, το ίδρυμα δεν έχει ανάγκη από αναμνηστικές πινακίδες για να γίνει γνώστη η συνεισφορά του κάθε λειτουργού της δημόσιας υγείας, γιατί η Κως είναι μικρή και όλοι γνωριζόμαστε. Κάθε δικαιολογία συνηγορίας της τοποθέτησης είναι περιττή. Η ενέργεια δείχνει έλλειψη γνώσης της ιστορίας του τόπου μας.

Υπάρχουν πολλοί συμπολίτες της δικής μου γενιάς που όχι μόνο γνωρίζουν και θυμούνται αλλά έζησαν τα γεγονότα των Ιουλιανών με τις αποστασίες και την πραξικοπηματική υποχρέωση σε παραίτηση και αντικατάσταση του εκλεγμένου πρωθυπουργού από το Παλάτι και την Αμερικανική Πρεσβεία, διαδικασία στην οποία συνέπραξε ο τότε δικός μας κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Βουλευτής Σταμ. Μανούσης. Ουδέποτε η τοπική κοινωνία αποδέχθηκε την πολιτική επιλογή και γι αυτό στα μετέπειτα χρόνια η πολιτική εκτίμηση για τον γιατρό Σ. Μανούση εξέλειπε.

Οι πολιτικοί του φίλοι και παράγοντες τον διέγραψαν ως «προδότη των ιδεών και του κινήματος για την δημοκρατία και την ελευθερία στη μετά-εμφυλιοπολεμική Ελλάδα». Αυτό το πλατύ δημόσιο αίσθημα ιστορικής πολιτικής συνείδησης παραβίασε η τοποθέτηση της πινακίδας και είναι δικαιολογημένη η αντίδραση του Καΐσερλη. Η πινακίδα είναι καλό να αφαιρεθεί! Μπορεί να βρεθεί άλλος τρόπος για να μνημονεύονται στις επόμενες γενιές τα σημαντικά πολιτικά πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας, ή με τη θετική ή και την αρνητική τους δραστηριότητα.

Το νοσοκομείο Κω ενδιαφέρει όλους μας εδώ και δεκαετίες. Από την εποχή υπουργείας Σ. Μανούση έχει τεθεί ως αίτημα «νέο νοσοκομείο»! Η δυστοκία, οι μεγαλοστομίες και οι διαψεύσεις τους, οι μεγαλο-υποσχέσεις με την προκλητική προχειρότητά τους και οι τελευταίες ανόητες επικοινωνιακές κινήσεις που θα διαψευστούν πολύ γρήγορα, θα έπρεπε να μας οδηγήσει σε αλλαγή στόχου.

Το απαιτούμενο και το προσφορότερο σενάριο είναι η καλυτέρευση των συνθηκών λειτουργίας του υπάρχοντος Νοσοκομείου και παροχής διευρυμένων υπηρεσιών υγείας στους πολίτες. Η πρόσφατη παραίτηση του συμπατριώτη μας γιατρού Ν. Μαυρουδή είναι η συνέχεια του φαινομένου της περιοδικής αποδυνάμωσης του ιδρύματος μέσω αποχωρήσεων, μετακινήσεων, άρνησης αποδοχής επιλογών ιατρών σε προκηρυγμένες θέσεις, αλλά και από ανεπιτυχείς προσλήψεις προβληματικών προσώπων.

Τα πρόβλημα επεκτείνεται στο βοηθητικό παραϊατρικό προσωπικό, μέσω των συνέχων καθυστερήσεων στις προσλήψεις και των χρόνιων λειτουργικών κενών που παρουσιάζονται και δυσκολεύουν την υπηρεσία. Το κακό συμπληρώνεται με την υστέρηση που παρατηρείται στις επισκευές του μηχανολογικού εξοπλισμού και τις καθυστερήσεις στην ανανέωση και την επέκταση σε σύγχρονο ηλεκτρονικό εξοπλισμό.

Όλοι οι υπεύθυνοι και τοπικοί πολιτικοί παράγοντες κρίνονται για τις επιλογές τους και θα κριθούν θετικά για τη συμβολή τους στον εκσυγχρονισμό του και την ποιοτική λειτουργία του υπάρχοντος νοσοκομείου. Οι τιμητικές πινακίδες και οι υποσχέσεις για νέο νοσοκομείου είναι κινήσεις κοσμικού χαρακτήρα και εξυπηρετούν επικοινωνιακές επιδιώξεις.

Γ Ι Α Τ Η Ν Π Λ Α Κ Α Μ Α Ν Ο Υ Σ Η Σ Τ Ο Ν Ο Σ Ο Κ Ο Μ Ε Ι Ο Κ Ω

Στην πρώτη δημόσια επιστολή μου προς τον κ.Ν.Μανούση ήμουνα και αληθής και ευγενής. Δέχτηκα πάρα πολλά συγχαρητήρια τηλεφωνήματα, που όχι μόνο μου το διαβεβαίωναν, αλλά επί πλέον έδειχναν ανακούφιση «που επιτέλους τόλμησε κάποιος να πή την αλήθεια». «Επιτέλους ίσως συμμορφωθή και μαζευτή , που δεν θέλει μόνο όνομα δρόμου αλλά και ανδριάντα ο ανιστόρητος» και άλλα πολλά.Τους εκάλυψα απόλυτα, όπως μου ομολογούσαν. Η φωνή μου ήταν η φωνή των πολλών, που ναι μεν αγανακτούσαν με την χρόνια συμπεριφορά του, αλλά δεν τολμούσαν να το ομολογήσουν δημοσία για λόγους αυτονόητους.Είχα υποσχεθή στον εαυτό μου να μην ασχοληθώ ξανά με το γνωστό …σήριαλ «Μανούσης». Δυστυχώς υποχρεούμαι να το κάνω. Μου ζήτησαν πολλοί να επανέλθω. Επανέρχομαι λοιπόν στο ίδιο θέμα και δη δριμύτερα για τρείς λόγους: Πώτος λόγος: Με εξέπληξε το θράσος του εν λόγω κυρίου. Μετά τα όσα γράφτηκαν, θα έπρεπε να αφήσει επι τέλους ήσυχο τον πατέρα του να αναπαυθή, να μιμηθή τους Μπαρότσηδες της Νάξου και να κρατήσει μία αξιοπρεπή και αιδήμονα σιωπήν, περιοριζόμενος στο «λάθε βιώσας». ΄Ισως έτσι κέρδιζε λίγο την συμπάθεια των Κώων. Αντ’ αυτού προχώρησε σε ανεπίτρεπτες ενέργειες βασιζόμενος προφανώς στην εκ μητρός μεγάλη υλική δύναμη, γιατί ανάλογη ψυχική δεν ‘εχει ώστε να αποδεχθή την πικρή αλήθεια και φυσικά ούτε λαϊκό έρεισμα διαθέτει. Εκίνησε λοιπόν όλα τα παρασκηνιακά και υπόγεια νήματα, προκειμένου να ικανοποιήσει την ψυχαναγκαστική εμμονή του (η υγεία δυστυχώς δεν μεταδίδεται…) τουτέστιν την τιμή του πατέρα του = την εντοιχισμένη πλάκα με όλες τις ιδιότητές του εκτός φυσικά από αυτήν του αποστάτη. Σαν ένα ανώριμο και κακομαθημένο παιδί που πρέπει να πετύχει τον στόχο του «με το έτσι θέλω». Και το κατάφερε! Το κατάφερε όμως; ΄Όταν δυσανασχετεί σχεδόν ολόκληρη η Κως, οι δε περισσότεροι κάτοικοι, κυρίως των χωριών, όχι απλώς δεν τον γνωρίζουν, αλλά αγνοούν ακόμα και την ύπαρξή του; Δεν μπορεί δυστυχώς να καταλάβει ή δεν θέλει να καταλάβει ότι οι τιμητικές διακρίσεις δεν αιτούνται, δεν επαιτούνται, δεν μεθοδεύονται, αλλά απονέμονται και μάλιστα σε ευεργέτες και ουχί σε προδότες.Υπενθυμίζω τις εκατοντάδες Κωακές επιγραφές οι οποίες τιμούν γιατρούς για τον Α ή Β λόγο και μάλιστα με τη στερεότυπη έκφραση ΕΔΟΞΕ ΤΗ ΒΟΥΛΗΙ ΚΑΙ ΤΩΙ ΔΗΜΩΙ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έδοξε μεν τη ενδο-νοσοκομειακή Βουλή δεν έδοξε όμως τω Δήμω. Ο διακαής πόθος του μακαρίτη Μανούση ήταν να γίνει βουλευτής.Τον έκαναν οι Κώοι με την ψήφο τους. Κι’ αυτός τους πρόδωσε. Και μπράβο στους σύγχρονους συμπατριώτες του που δεν δέχτηκαν τίποτα απ’ αυτόν μετά την «τοιαύτην υπουργοποίησιν» (ηθικός αυτουργός της οποίας, ειρήσθω, υπήρξεν ενδεχομένως η στενή φιλική σχέση της συζύγου του με την συμμαθήτριά της Μαρίκα Μητσοτάκη). Γιατί οι άνθρωποι τότε είχαν ακόμα ηθικούς «όρχεις», πολιτική αξιοπρέπεια και Ρωμαίϊκο φιλότιμο! Κι’ έρχονται τώρα οι απόγονοί του, μετά από τόσα χρόνια και ζητούν και τα ρέστα, δηλαδή τιμητικές διακρίσεις φυσικά προς ίδιον μελλοντικό όφελος. Τέτοια πατρο-καπηλεία δεν έχω ξανασυναντήσει.Έλεος! Αυτό πια ξεπερνά ακόμα και το θέατρο του παράλογου που ζούμε εν γενικαίς γραμμαίς σήμερα.

Δεύτερος λόγος: Για να απευθύνω μερικές ερωτήσεις στο Δ.Σ. του Νοσοκομείου της Κω. Κατ’ αρχήν ποιός είχε την φαεινή ιδέα για την, νομιμοφανή προφανώς, τοποθέτηση αυτής της πλακός. Ελήφθη απόφαση με δημοκρατικές διαδικασίες ή κεκλεισμένων των θυρών. Και πώς τεκμηριώνεται η απόφαση αυτή. Για ποιούς λόγους υποχρεώνεται ο Κωακός Λαός να τιμήσει σε κάποιον χώρο του άνθρωπο που δεν έχει καμία σχέση με αυτόν τον χώρο. Ούτε τον ευεργέτησε ποτέ, μα ούτε και εργάσθηκε ποτέ σ΄αυτό το Νοσοκομείο. Ποιανού λοιπόν παράκληση ικανοποιήσατε, ή ποιανού εντολή εκτελέσατε; Εκτός κι’ αν εφαρμόζεται ξανά το «αποφασίζομεν και διατάζομεν». Και το κυριότερον: Καθημερινά θίγεται στον τοπικό μας τύπο η εξαθλιωμένη κατάσταση του Νοσοκομείου μας. Όσοι ασχολούνται μ’ αυτό το θέμα καταλήγουν στην γενική διατύπωση πως πιο κάτω δεν γίνεται να φθάσει. Σε τέτοια λοιπόν απελπιστική κατάσταση έχει περιέλθει ο χώρος της δημόσιας υγείας κατά κοινήν ομολογίαν. Πιστεύει επομένως η Διοικητική Επιτροπή πως τα συσσωρευμένα προβλήματα θα λυθούν με την ανωτέρω πλάκα; Αυτό ήταν το πρώτιστο και μέγιστο έλλειμμα του χώρου; Και ερωτώ: Γιατί προσπαθείτε να επιβάλετε το θέλημα του ενός στους πολλούς προκαλώντας έτσι το κοινόν αίσθημα; Γιατί αναστατώνετε συνειδήσεις και βιάζετε τις ψυχές τόσων ανθρώπων που διαφωνούν με την πρωτοβουλία σας αυτή; Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν ενώνω την φωνή μου με την δική τους και σας παρακαλούμε θερμά (πριν φθάσομε στο απαιτούμε) να εξαφανίσετε το συντομότερο δυνατόν αυτή την ανίερη, την ανιστόρητη και κυρίως αναληθή πλάκα από τον δημόσιο χώρο, ο οποίος δεν είναι ούτε φέουδο, ούτε τσιφλίκι, ούτε ιδιωτική κλινική των διακυβερνώντων και διοικούντων το Νοσοκομείο Κω. Για ένα μόνο θα μπορούσα να σας συγχαρώ: Για την προνοητικότητα που είχατε να βάλετε την πλάκα έσωθεν. Γιατί αν ήταν έξωθεν, θα είχε ήδη μουτζουρωθή ή καθαιρεθή. Πόσο αλήθεια επιβεβαιώνεται ο Θουκυδίδης: «Προς γαρ το τελευταίον συμβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται».

Ο τρίτος λόγος που επανέρχομαι στο γνωστό θέμα είναι για να συμπαρασταθώ διά της πέννας στην αναγεννημένη νεανική αγωνιστικότητα του κ.Καϊσερλη, που αυτήν την στιγμή μάχεται για την δικαιοσύνη και την ιστορική αλήθεια.

Σας ευχαριστώ

. Κατερίνα Παπαθωμά-Μαστοροπούλου

Αντιμάχεια, 1η Αυγούστου 2021