«Εξορία», «σεληνιακό τοπίο». Αυτές είναι οι δύο απαντήσεις που δίνουν όσοι δεν ξέρουν και προφανώς δεν έχουν επισκεφθεί τη Λήμνο, στο άκουσμα του ονόματος του νησιού.

Κι όμως η Λήμνος είναι ένας τόπος μαγικός ένα μικρό νησί του βορείου Αιγαίου όπου συναντώνται τρεις ήπειροι: Η Ευρώπη, η Ασία, η Αφρική. Το γεγονός ότι στο νησί βρίσκεται η μοναδική -κατά ορισμένους- έρημος της Ευρώπης, το αποδεικνύει….

Βόρεια της Λήμνου, στην περιοχή Γομάτι, στις πλαγιές του χωριού Κατάλακκο, το θέαμα είναι πέρα για πέρα αναπάντεχο: Μια μικρή… έρημος. Μια ατελείωτη επιφάνεια, 70 στρεμμάτων, μακριά από τη θάλασσα γεμάτη άμμο, με αμμόλοφους που αλλάζουν διαρκώς σχήμα, όπως ακριβώς και στη Σαχάρα, ανάλογα με το πώς τους… συνθέτει ο βοριάς.

Οι Παχιές Αμμουδιές είναι αμμοθίνες, λόφοι δηλαδή από λεπτή άμμο και λίγα σκόρπια φρύγανα που μεταφέρουν τη γοητεία της ερήμου, στο βόρειο Αιγαίο. Ενα τοπίο πέρα για πέρα εντυπωσιακό και συνάμα μοναδικό για την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη. Ενα τοπίο καθαρά αφρικανικό, μια μικρογραφία της Σαχάρα της οποίας της δημιουργία οι επιστήμονες αδυνατούν ακόμη να ερμηνεύσουν.

Η ελάχιστη βλάστηση που συνθέτει τη χλωρίδα των Αμμοθινών, είναι κυρίως τα πανέμορφα λευκά κρινάκια της Λήμνου (pancratium maritimum), ενώ περιμετρικά των ολόχρυσων αμμοθινών, υπάρχουν αμμόφιλη βλάστηση (Ammophila arenaria), λυγαριές (Vitex agnus castus), αγριοαχλαδιές (Pyrus spinosa), αστυφίδες (Sarcopoterium spinosum), θυμάρι (Thymus vulgaris), πικροδάφνες (Nerium oleander) και αγριελιές (Olea europea var. Oleaster).

Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι το τοπίο είναι τόσο ιδιαίτερο που συχνά αποτελεί τόπο γυρισμάτων για πολλά διαφημιστικά σποτ, ενώ εκεί έχουν γυριστεί και οι σκηνές στην… έρημο για την ταινία  «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» με την Ρένα Βλαχοπούλου!

Πηγή: iefimerida.gr

Συγκλόνισε όλη την Ελλάδα αλλά και τη Γερμανία η ιστορία του Αργύρη Σφουντούρη, του επιζώντα από τη σφαγή στο Δίστομο που εμφανίστηκε στην εκπομπή του ZDF και προκάλεσε πάταγο.

Η ζωή του είναι τόσο ενδιαφέρουσα που έγινε ντοκιμαντέρ από τον Stefan Haupt, υπό τον τίτλο "Ενα τραγούδι για τον Αργύρη". Απέσπασε μάλιστα το βραβείο κοινού στο 9ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Ο Αργύρης Σφουντούρης γεννήθηκε το 1940 στο Δίστομο και έχει 3 μεγαλύτερες αδελφές. Αυτός είναι το στερνοπούλι της οικογένειας. Στις 10 Ιουνίου του 1944 χτυπάει το χωριό μια απρόσμενη συμφορά. Στρατιώτες μιας γερμανικής ειδικής μεραρχίας των Ες-Ες επιτίθεται στο Δίστομο ως εκδίκηση για το θάνατο μερικών συμπατριωτών τους σε μία μάχη με Έλληνες αντάρτες κοντά στο διπλανό χωριό.

 

Οι Γερμανοί στρατιώτες σκοτώνουν πρώτα 12 αγρότες και μετά σφάζουν ολόκληρο τον πληθυσμό του χωριού. Σκοτώνουν πάνω από 200 κατοίκους, βρέφη, παιδιά, εγκύους γυναίκες, ακόμη και τους ηλικιωμένους. Ο μικρός Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς. Η σφαγή, που γίνεται μόλις τέσσερις μέρες μετά την εισβολή των συμμάχων στη Νορμανδία, στις 6 Ιουνίου του 1944, θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες των ναζί.
"Είμασταν κρυμμένοι μέσα στο σπίτι με τις αδελφές μου και τον πατέρα μου. Οταν πήγαμε να φύγουμε για να μη μας κάψουν οι Γερμανοί, έπιασαν τον πατέρα μου και τον εκτέλεσαν λίγα μέτρα πέρα από το σπίτι. Εγώ και οι αδελφές μου σωθήκαμε επειδή ένας απο τους καλούς Γερμανούς μας έκανε νόημα να μην βγούμε από το σπίτι", λέει ο Σφουντούρης.

Ορφανοτροφείο

Στη συνέχεια ο μικρός Αργύρης καταλήγει μαζί με τις αδελφές του σε ένα ορφανοτροφείο του Πειραιά μαζί με περισσότερα από χίλια ακόμη ορφανά του πολέμου. Λόγω της ευάλωτης υγείας του μεταφέρεται σε ένα μικρότερο ορφανοτροφείο της Αθήνας, στην Εκάλη. Στην ηλικία των οχτώμισι ετών καταλήγει στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι του Τρόγκεν, μέσω μιας αποστολής του Ερυθρού Σταυρού.
Μεγαλώνει διαβάζοντας διαρκώς και μόλις τελειώνει το λύκειο στο Τρόγκεν πηγαίνει στη Ζυρίχη όπου σπουδάζει στο Πολυτεχνείο (ΕΤΗ) μαθηματικά, πυρηνική φυσική και αστροφυσική. Κατα τη διάρκεια της μαύρης επταετίας στην Ελλάδα μπαίνει στη μαύρη λίστα της Χούντας καθώς δεν σταματά να αρθρογραφεί υπέρ της ελευθερίας.
Το 1994, με αφορμή την 50η επέτειο της σφαγής του Διστόμου ο Αργύρης Σφουντούρης διοργανώνει σε συνεργασία με την κοινότητα του Διστόμου στο Ευρωπαϊκό κέντρο πολιτισμού στους Δελφούς ένα "Συνέδριο για την Ειρήνη".
Το 1995 μαζί με τις τρεις αδελφές του καταθέτει αγωγή στη Γερμανία. Μαζί του καταθέτουν αγωγή και ακόμη 290 Ελληνες ζημιωθέντες, συγγενείς και επίγονοι από το Δίστομο. Εκτοτε ο κύριος Σφουντούρης αγωνίζεται για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.
Ετσι βρέθηκε και καλεσμένος στη σατιρική εκπομπή του ZDF όπου αποθεώθηκε!

Συγκίνηση

"Ηταν πολύ συγκινητική στιγμή" λέει ο κύριος Αργύρης στο Newsit και προσθέτει "δεν περίμενα να κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση. Είναι πολύ σημαντικό μετά από 70 χρόνια που δεν ακούγαμε τίποτα από τη Γερμανία, να μιλάνε για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Είναι πρωτοφανές, κακά τα ψέμματα. Αυτός ήταν ο λογος που δέχθηκα να πάω. Το θέμα των αποζημιώσεων έχει σοκάρει τους Γερμανούς γιατί οι περισσότεροι δεν είχαν ιδέα. Και όταν η κυβέρνηση τους είπε οτι το θέμα το έλυσε ο χρόνος, ορισμένοι σκεφτόμενοι άνθρωποι εξοργίστηκαν. Από αυτή την άποψη ήταν πολύ ψυχρή η στάση της γερμανικής κυβέρνησης με το "διατάζω και αποφασίζω".
Μόλις είπα εγώ, ότι είμαι αυτό το παιδί της φωτογραφίας, χειροκρότησαν όλοι γιατί συγκινήθηκαν. Γιατί κατάλαβαν οτι η σάτυρα αγγίζει την πραγματικότητα. Κατάλαβαν οτι εγώ τα έζησα αυτά. Και εμένα παραλίγο να με πάρουν τα δάκρυα. Δεν ήξερα τι να κάνω εκείνη τη στιγμή. Τα χειροκροτήματα ήταν τόσο ζεστά και ζωντανά που είπα "έγιναν άνθρωποι όλοι οι Γερμανοί".
Για εμένα είναι πολύ σημαντικό που άνοιξε η αυτή η συζήτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Εχω κάνει μεγάλο αγώνα με πολύ κόπο για να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια στη Γερμανία. Πρώτη φορά ελπίζω οτι θα υπάρξει έντονη μεταλλαγή στη γερμανική κοινωνία, εως τώρα δεν τολμούσα να ελπίζω γιατι έβλεπα αποστροφή παρά συμπάθεια.
Εγώ πιστεύω οτι οι Γερμανοί είναι τόσο σκληρός λαός γιατί ποτέ δεν συζήτησαν για αυτά που έκαναν στον πόλεμο. Γι΄αυτό και είναι τόσο σκληροί με την Ελλάδα".

Πηγή: Newsit

Με ένα συγκλονιστικό βίντεο, η σατιρική εκπομπή Die Anstalt του γερμανικού ZDF στηρίζει την Ελλάδα, πηγαίνοντας κόντρα στις λαϊκιστικές φωνές της Γερμανίας και παρουσιάζει το ελληνικό πρόβλημα από μία διαφορετική -για τα γερμανικά μιντιακά δεδομένα- οπτική.

Όλα ξεκινούν σε μια ελληνική ταβέρνα. Τρεις άνδρες με κοστούμια μπαίνουν μέσα και ενημερώνουν τον ιδιοκτήτη πως πια δεν έχει δικαίωμα να πουλά μουσακά ή τζατζίκι και του αλλάζουν το όνομα της ταβέρνας από "Διόνυσος" σε ''Αυστηρός''.

Στη συνέχεια, όμως, τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά: τίθεται το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου.
Παρών στην εκπομπή είναι και ο επιζών από το Δίστομο, Αργύρης Σφουντούρης, του οποίου οι Γερμανοί εκτέλεσαν και τους δύο γονείς και αρκετούς συγγενείς.
Δείτε το βίντεο.

newsbomb.gr

Άλλη μία επιστημονική έρευνα έρχεται να καταδείξει τις συνέπειες της κρίσης στην ψυχική υγεία των Ελλήνων.

Ερευνητές από την Ελλάδα και τη Βρετανία ανέλυσαν τα διαθέσιμα στοιχεία και επισημαίνουν ότι κατά τα «μνημονιακά» έτη 2011 - 2012, υπήρξε αύξηση 35% στις αυτοκτονίες, σε σχέση με την περίοδο έως το 2010, κυρίως λόγω της αύξησης της ανεργίας και της απόγνωσης που αυτή προκαλεί. Πιο σοβαρές ήσαν οι συνέπειες για τους εργαζόμενους άνδρες που έχασαν τη δουλειά τους σε σχέση με τις γυναίκες, ενώ αύξηση αυτοκτονιών υπήρξε και μεταξύ των ηλικιωμένων συνταξιούχων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γεώργιο Ραχιώτη, επίκουρο καθηγητή Επιδημιολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "BMJ Open", ανέλυσαν στοιχεία αυτοκτονιών για την περίοδο2003 - 2012 και διαπίστωσαν ένα σημαντικό «άλμα» στη θνησιμότητα από αυτοκτονίες μετά το 2010, έτος «ορόσημο» για την εφαρμογή του μνημονίου και των πολιτικών λιτότητας στην χώρα μας.

Ο δείκτης αυτοκτονιών στην Ελλάδα από 3,37 ανά 100.000 κατοίκους το 2010αυξήθηκε σε 4,56 ανά 100.000 το 2012. Ενώ την περίοδο 2003 - 2010 ο μέσος δείκτης αυτοκτονιών ήταν 3,35 ανά 100.000, αυξήθηκε σε 4,42 ανά 100.000 κατά τη διετία 2011 - 2012.

Ανάμεσα στα δύο φύλα, χειρότερη αποδείχτηκε η κρίση για τους άνδρες, στους οποίους ο δείκτης αυτοκτονιών από 5,75/100.000 έως το 2010 ανέβηκε στο 7,43/100.000 στη συνέχεια. Στις γυναίκες υπήρξε επίσης αύξηση αυτοκτονιών, αλλά μικρότερη αναλογικά, από1,17 πριν την κρίση, σε 1,55 μετά.

Οι θάνατοι από αυτοκτονίες αυξήθηκαν σε όλες ουσιαστικά τις ηλικιακές ομάδες (και των δύο φύλων), ιδίως όμως στους άνδρες παραγωγικής ηλικίας 20 έως 59 ετών, όπου η αύξηση ήταν 34% (από 6,58 σε 8,81 ανά 100.000 άτομα). Μικρότερη, περίπου 20%,ήταν η αύξηση στους άνδρες άνω των 60 ετών (από 8,58 σε 10,3). Σταθερές παρέμειναν οι αυτοκτονίες πριν και μετά την κρίση στους νέους έως 19 ετών. Αύξηση υπήρξε και στις γυναίκες 20 έως 59 ετών, από 1,37/100.000 προ κρίσης σε 1,84 κατά την περίοδο2011 - 2012.

Σύμφωνα με την μελέτη, κάθε πρόσθετη ποσοστιαία μονάδα αύξησης της ανεργίας στην Ελλάδα (η οποία σχεδόν διπλασιάστηκε μεταξύ 2010 - 2012) συσχετιζόταν κατά προσέγγιση με μια αύξηση του δείκτη αυτοκτονιών κατά 0,19 ανά 100.000 κατοίκους ή με20 περισσότερους θανάτους από αυτοκτονία. Δεν υπήρξε αντίστοιχη συσχέτιση μεταξύ γυναικείας ανεργίας και αύξησης των αυτοκτονιών γυναικών.

Θα πρέπει να αναφερθεί ότι ιστορικά τα ποσοστά αυτοκτονιών στην Ελλάδα, προ της κρίσης, υπήρξαν χαμηλά για τα διεθνή δεδομένα. Από την άλλη, οι ερευνητές επεσήμαναν πως έχουν εκφρασθεί ορισμένες αντιρρήσεις, ιδίως στην ίδια την Ελλάδα, αναφορικά με τον βαθμό στον οποίο η κρίση όντως ευθύνεται για την αύξηση των αυτοκτονιών τα τελευταία χρόνια.

Όμως, οι ερευνητές χαρακτηρίζουν «απροσδόκητες» και χωρίς επαρκή τεκμηρίωση αυτές τις αμφιβολίες. Όπως τονίζουν, μάλιστα, έχει υποτιμηθεί η γενικότερη επίπτωση της κρίσης και της λιτότητας στην ψυχική και σωματική υγεία των Ελλήνων.

Υπογραμμίζουν ακόμη ότι στοιχεία και από άλλες χώρες δείχνουν την ίδια συσχέτιση ανάμεσα στην κρίση και στις αυτοκτονίες. Έτσι, μεταξύ 1989 - 1994, στην περίοδο του Μπόρις Γιέλτσιν, αυξήθηκαν κατά 39% οι αυτοκτονίες ανδρών στη Ρωσία μετά την εφαρμογή οικονομικών προγραμμάτων «σοκ» κατά την μετάβαση από την κατευθυνόμενη οικονομία στην ελεύθερη αγορά.

Οι ερευνητές, ανέφεραν επίσης, ότι υπάρχουν και παραδείγματα χωρών (Φινλανδία και Σουηδία) όπου στις αρχές της δεκαετίας του '90 η λήψη των κατάλληλων μέτρων τόνωσης της απασχόλησης περιόρισε αποτελεσματικά τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και έτσι απέτρεψε την αύξηση στις αυτοκτονίες.

Στην έρευνα, συμμετείχαν επίσης, ο καθηγητής του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Ντέηβιντ Στάκλερ, ο καθηγητής της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου Μάρτιν Μακ Κι και ο καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Χρήστος Χατζηχριστοδούλου.

Μια άλλη πρόσφατη έρευνα επιστημόνων από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, που δημοσιεύθηκε επίσης στο περιοδικό "BMJ Οpen", με επικεφαλής τον καθηγητή επιδημιολογίας Τσαρλς Μπράνας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, μελέτησε την εξέλιξη των αυτοκτονιών σε βάθος 30ετίας, από το 1983 έως το 2012. Στο διάστημα αυτό στην Ελλάδα συνέβησαν συνολικά 11.505 αυτοκτονίες, 9.079 από άνδρες και 2.426 από γυναίκες.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι η υιοθέτηση των νέων μέτρων λιτότητας τον Ιούνιο του 2011σηματοδότησε μια απότομη αύξηση στις αυτοκτονίες, οι οποίες έφθασαν στο αποκορύφωμά τους μέσα στο 2012 (έτος που υπάρχουν τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία). Η αύξηση άγγιξε το 36%.

Άλλες περίοδοι αύξησης των αυτοκτονιών, ιδίως μεταξύ των ανδρών, ήταν μετά τον Οκτώβριο 2008, όταν άρχισε η ύφεση στην Ελλάδα. Αντίθετα, μετά την εισαγωγή του ευρώ τον Ιανουάριο του 2002 είχε καταγραφεί μια απότομη αλλά παροδική μείωση των αυτοκτονιών στη χώρα μας.

Άλλες πρόσφατες έρευνες προειδοποιούν ότι οι αυτοκτονίες δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου στον τομέα της επιδείνωσης της ψυχικής υγείας λόγω της κρίσης και της λιτότητας. Τα περιστατικά κατάθλιψης και άγχους εμφανίζουν σημαντική αύξηση στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Νότια Ευρώπη.