Εναλλακτικές λύσεις που σχεδιάζουν να επιβάλλον ο ένας στον άλλον ετοιμάζουν Ε.Ε. (και ειδικότερα ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας) και το ΔΝΤ σε ό,τι αφορά τη μέθοδο της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.

Κοινός παρανομαστής και των δύο δανειστών είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να εφαρμόσει συντεταγμένα και χωρίς καθυστερήσεις ένα βασικό πακέτο μεταρρυθμίσεων ώστε η οικονομία να επανέλθει σε μια τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.

Σχετικά πρόσφατα Ε.Ε. και ΔΝΤ φαίνεται ότι συμφώνησαν και για το γεγονός ότι το χρέος της Ελλάδας που αναμένεται να αγγίξει σύμφωνα με την Κομισιόν ή και να ξεπεράσει σύμφωνα με το ΔΝΤ το 200% του ΑΕΠ χρειάζεται οπωσδήποτε ελάφρυνση για να είναι μακροχρόνια βιώσιμο.

Οι Ευρωπαίοι δανειστές μετά τη γενικόλογη και ασαφή διατύπωση της υπόσχεσης για κάποια διευθέτηση του χρέους «αν χρειαστεί» επιμένουν τώρα ότι αν η χώρα καταφέρει να περιορίσει το ετήσιο κόστος για τα τοκοχρεολύσια τότε το χρέος είναι βιώσιμο. Με βάση τις λήξεις του χρέους το πρόβλημα εξυπηρέτησης γίνεται ορατό από το 2022 όταν οι δανειακές υποχρεώσεις φτάνουν τα 33,84 δισ. ευρώ, το 2023 τα 28,75 δισ. ευρώ και το 2025 τα 24,52 δισ. ευρώ. Το… δυνητικό της παρέμβασης των Ευρωπαίων δανειστών οφείλεται στον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας για την επόμενη δεκαετία. Αν δηλαδή ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας είναι 3% του ΑΕΠ σε μέσα ετήσια επίπεδα τότε το πρόβλημα ξεπερνιέται χωρίς παρεμβάσεις αφού το μέσο κόστος εξυπηρέτησης δεν ξεπερνά το 15% του ΑΕΠ. Συνεπώς δεν χρειάζεται να γίνει τίποτα παραπάνω

Το ΔΝΤ, από την άλλη, έχοντας μεγαλύτερη εμπειρία για το θέμα βλέπει ότι με ένα υπόλοιπο χρέους πάνω από 170% του ΑΕΠ για πολλά χρόνια, η Ελλάδα θα είναι ευάλωτη σε οποιαδήποτε οικονομική κρίση, ειδικά αν έχει επανέλθει σε δανεισμό από τις αγορές. Θα αντιμετωπίσει σοβαρό επιτοκιακό κίνδυνο και το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται. Πιέζει λοιπόν για πιο γενναίες παρεμβάσεις από τους Ευρωπαίους ώστε να υπάρχει μια ουσιαστική απομείωση του χρέους, ακόμη και αν χρειαστεί και ένα μικρό κούρεμα του υπολοίπου. Από την άλλη μεριά βέβαια δεν μπορεί να πιέσει περισσότερο από το σημείο να αρνηθεί να συμμετέχει ως χρηματοδότης στο 3ο ελληνικό πρόγραμμα.
Εναλλακτικές λύσεις

Παράλληλα προσαρμόζει τη στρατηγική του διαλόγου, ζητά από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας να εξασφαλίσουν ότι θα γίνουν παρεμβάσεις ώστε το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους να μην υπερβαίνει το 10% του ΑΕΠ. Ο επικεφαλής του Ταμείου για τα ευρωπαϊκά θέματα κ. Πολ Τόμσεν σε ενημέρωση που έκανε κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στη Λίμα του Περού τόνισε χαρακτηριστικά: «Μια χώρα με χρέος 200% του ΑΕΠ δεν μπορεί να τα καταφέρει χωρίς ελάφρυνση».

Από την άλλη η Ευρώπη δείχνει με τον τρόπο της ότι δεν είναι διατεθειμένη για τόσο γενναίες αποφάσεις. Το πολιτικό κόστος αλλά και το ενδεχόμενο να εγείρουν και άλλες μνημονιακές χώρες με υψηλό χρέος ανάλογα αιτήματα περιορίζει την προσφορά τους σε μια light παρέμβαση αν και όποτε χρειαστεί.

Παράλληλα βέβαια η Κομισιόν αλλά και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας εκπονούν και εναλλακτικό σχέδιο που προβλέπει ακόμη το ενδεχόμενο της μη συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Πηγές του ESM ανέφεραν ότι υπάρχει λύση να προσφερθούν στην Ελλάδα σταθερά αντί κυμαινόμενα επιτόκια για τον επίσημο δανεισμό της αν αυτό χρειαστεί. Αυτό μπορεί να γίνει αν ο ESM εκδώσει ένα 30ετές ομόλογο ειδικά για την Ελλάδα δίνοντας σταθερό επιτόκιο και στα δάνεια προς τη χώρα μας ώστε να περιορίσουν τον κίνδυνο από ένα ενδεχόμενο ανόδου των επιτοκίων και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού τα οποία βρίσκονται σήμερα σε ιστορικά χαμηλά.

Ο επικεφαλής του ESM κ. Κλάους Ρέγκλινγκ από τη Λίμα τόνισε ότι το θέμα της Ελλάδας βρίσκεται σε συνεχή παρακολούθηση. «Αν η Ελλάδα ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις του προγράμματος και χρειαστεί μεγαλύτερη ελάφρυνση στο χρέος της θα την έχει» είπε χαρακτηριστικά.

e-typos.com

Το ελληνικό ελαιόλαδο είναι περιζήτητο στις διεθνείς αγορές και οι προβλέψεις για διατήρηση της νέας σοδειάς στα περσινά επίπεδα-ρεκόρ αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους Ελληνες παραγωγούς να αποσπάσουν μερίδιο αγοράς από τους βασικούς ανταγωνιστές σε παγκόσμιο επίπεδο, την Ισπανία και την Ιταλία.

Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα που έχει στη διάθεση του το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου, η παραγωγή ελαιολάδου στην Ελλάδα εκτιμάται ότι μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει την περσινή παραγωγή-ρεκόρ αγγίζοντας τους 320.000 τόνους, αυξημένη κατά 7%. Σύμφωνα με τις ίδιες προβλέψεις, η παραγωγή στην Ισπανία ναι μεν θα αυξηθεί μετά την περσινή καταστροφική χρονιά και θα φτάσει τα 1,2 εκατομμύρια τόνους, απέχοντας σημαντικά, όμως, από την επίδοση-ρεκόρ του 2013 με τα 1,8 εκατομμύρια τόνους.

Αυξημένη σε σχέση με πέρυσι προβλέπεται να είναι και η παραγωγή ελαιολάδου στην Ιταλία, αλλά σαφέστατα χαμηλότερη από τη μέση επίδοση των τελευταίων 10 ετών, φτάνοντας τους 350.000 τόνους.

Ανταγωνιστικό
Η Ελλάδα πέρυσι μπορεί να είδε την παραγωγή της να υπερδιπλασιάζεται, ωστόσο η μεγάλη πτώση της παγκόσμιας παραγωγής ελαιολάδου εξαιτίας της παρατεταμένης ξηρασίας στην Ισπανία και ενός «φονικού» βακτηρίου που νέκρωσε εκατοντάδες χιλιάδες ελαιόδεντρα στην Ιταλία ανέδειξε το ελληνικό ελαιόλαδο, που πλέον γνωρίζει ημέρες δόξας στις διεθνείς αγορές. Χάρη σε αυτόν τον συνδυασμό παραγόντων, το ελληνικό ελαιόλαδο έγινε πιο ανταγωνιστικό από ποτέ, κερδίζοντας μερίδια από τους δύο μεγαλύτερους παραγωγούς ελαιολάδου στον κόσμο.

Το συγκεκριμένο βακτήριο δεν έχει ανιχνευθεί στην Ελλάδα, ο κίνδυνος μετάδοσής του όμως στη χώρα μας από την Ιταλία είναι υπαρκτός

Οι Ιταλοί παραγωγοί ελαιολάδου αναμένουν φέτος ακόμη μία κακή περίοδο, ενώ η παραγωγή στην Ισπανία, που μειώθηκε πέρυσι περισσότερο από 50%, στους 825.700 τόνους, θα παραμείνει συμπιεσμένη λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών.

Στην Κρήτη, που είναι μία από τις σημαντικότερες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Ελλάδας, η παραγωγή ελαιολάδου της ερχόμενης χρονιάς έχει πλέον οριστικοποιηθεί από πλευράς καρποφορίας των δέντρων και όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι παραγωγοί θα έχουν μία πολύ καλή σοδειά. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις η παραγωγή στη Μεγαλόνησο για το 2015-’16 θα πρέπει να υπερβεί τους 100.000 τόνους (Χανιά 30, Ρέθυμνο 10, Ηράκλειο 45, Λασίθι 20) προσεγγίζοντας τις επιδόσεις της προηγούμενης χρονιάς.

Με τη ζήτηση να υπερβαίνει την προσφορά σε παγκόσμιο επίπεδο, το ελληνικό ελαιόλαδο παραμένει περιζήτητο καταγράφοντας ρεκόρ ανόδου σε επίπεδο εξαγωγών, την ίδια ώρα που οι τιμές παραγωγού συνεχίζουν να σκορπούν χαμόγελα στους ελαιοπαραγωγούς.Την ίδια ώρα, άλλωστε, το ελαιόλαδο συνεχίζει να αναδεικνύεται πρωταθλητής των ελληνικών εξαγωγών, σαρώνοντας τις ξένες αγορές.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων, εκρηκτική αύξηση της τάξης του 302% κατέγραψε η αξία των εξαγωγών ελαιολάδου τον Αύγουστο, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 46,3 εκατ. ευρώ, από 11,5 εκατ. ευρώ τον αντίστοιχο μήνα το 2014.

Η καλλιέργεια

Στο έδαφος της Ελλάδας καλλιεργούνται περισσότερα από 132 εκατομμύρια ελαιόδεντρα, από τα οποία παράγονται σε χρονιές κανονικές περίπου 300.000 τόνοι ελαιολάδου ετησίως, εκ των οποίων το 82% ανήκει στην κατηγορία «εξαιρετικά-παρθένο», ενώ της Ισπανίας μόνο το 25-30% και της Ιταλίας το 40-45% χαρακτηρίζονται έτσι. Περίπου η μισή από την ετήσια ελληνική παραγωγή ελαιολάδου εξάγεται προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και κυρίως στην Ιταλία. Η χώρα αυτή απορροφά περίπου το 75% του συνόλου της ελληνικής παραγωγής που εξάγεται.

Οι πιο σημαντικές ελαιοπαραγωγικές περιοχές στην Ελλάδα είναι η Πελοπόννησος, η οποία παράγει το 65% της συνολικής παραγωγής, καθώς επίσης και η Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Η περισσότερο γνωστή ελληνική ποικιλία ελιάς είναι η κορωνέικη, προερχόμενη από τη Νότιο Πελοπόννησο και συγκεκριμένα την Κορώνη της Μεσσηνίας.

Η Ελλάδα είναι η τρίτη μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο, μετά την Ιταλία και την Ισπανία, οι δε εξαγωγές του ελαιόλαδου που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο είναι κυρίως σε μορφή «χύμα», δηλαδή χωρίς τυποποίηση. Οι εξαγωγές ελληνικού ελαιολάδου σε μορφή «χύμα» αντιστοιχούν σε ποσοστό 90% των συνολικών εξαγωγών ελαιολάδου της χώρας.

Εκτιμήσεις για αύξηση εξαγωγών κατά 250 εκ.
Νέο μοντέλο ανάπτυξης με «όπλο» την τυποποίηση

Σημαντική αύξηση της αξίας των εξαγωγών ελαιολάδου κατά 250 εκατομμύρια ευρώ ετησίως μπορεί να επιφέρει η εισαγωγή ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης που θα βασίζεται στην τυποποίηση του προϊόντος και τη δημιουργία ελληνικού brand-name στην παγκόσμια αγορά.

Πρόσφατη μελέτη για τον ελαιοκομικό τομέα της Διεύθυνσης Οικονομικής Ανάλυσης της Εθνικής Τράπεζας εκτιμά πως η είσοδος νέων ανταγωνιστών και η αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής καθιστούν μονόδρομο μία εκ βάθρων αλλαγή του τρόπου που λειτουργεί ο κλάδος στην Ελλάδα, με έμφαση πλέον στην τυποποίηση, την καθετοποίηση της εγχώριας παραγωγής και τις οικονομίες κλίμακας.

Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, η βέβαιη μείωση των κονδυλίων της νέας ΚΑΠ στον τομέα του ελαιολάδου μπορεί να οδηγήσει την επόμενη πενταετία σε μείωση της ελληνικής παραγωγής κατά 10%. Ωστόσο, η υιοθέτηση ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης που θα δίνει έμφαση στην τυποποίηση και την καθετοποίηση θα μπορούσε να αυξήσει τα έσοδα από εξαγωγές ελληνικού ελαιολάδου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Διεύθυνσης Οικονομικής Ανάλυσης της Εθνικής Τράπεζας, η τυποποίηση και η δημιουργία του ελληνικού «brand» θα μπορούσαν να αυξήσουν τα έσοδα από εξαγωγές ελληνικού ελαιολάδου κατά 250 εκατομμύρια ευρώ ετησίως (προσεγγίζοντας τα 560 εκατ. ευρώ ετησίως από περίπου 310 εκατ. ευρώ που είναι κατά μέσο όρο την τελευταία πενταετία).

Το ελαιόλαδο αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας, καθώς καλύπτει το 9% της αξίας αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα (έναντι 1% στην Ευρώπη) και είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός ελαιολάδου παγκοσμίως.

Η διεθνής ελαιοπαραγωγή έχει διπλασιαστεί την τελευταία 25ετία, προσεγγίζοντας τους 3 εκατ. τόνους την τελευταία πενταετία, από 1,5 εκατ. τόνους στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Βασικές κινητήριες δυνάμεις της αλματώδους ανάπτυξης ήταν: i) η Ισπανία, η οποία διπλασιάζοντας την παραγωγή της καλύπτει πλέον άνω του 40% της παγκόσμιας παραγωγής και ii) οι νέες χώρες-παραγωγοί (κυρίως Τουρκία, Τυνησία, Μαρόκο και Συρία), οι οποίες αύξησαν το μερίδιό τους στην παγκόσμια παραγωγή στο 35% το 2014, από 25% το 1990.

Κομβικό ρόλο, πάντως, στη διεθνή αγορά τυποποιημένου ελαιολάδου (εμπορικές ροές) διαδραματίζει η Ιταλία, η οποία εκμεταλλευόμενη τη διεθνή αναγνωρισιμότητα του ιταλικού ελαιολάδου εισάγει χύμα ελαιόλαδο (κυρίως από Ισπανία και Ελλάδα) και το επανεξάγει τυποποιημένο, κερδίζοντας υπεραξία της τάξης του 1,3 ευρώ το κιλό.

Το βακτήριο που εξολοθρεύει τους ευρωελαιώνες

Την ίδια ώρα που το ελληνικό ελαιόλαδο εδραιώνεται στις ξένες αγορές και η νέα εμπορική χρονιά ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς, ένα «φονικό» βακτήριο σκορπάει τον τρόμο στην Ευρώπη, απειλώντας ευθέως τις ελαιοκαλλιέργειες στις χώρες της Μεσογείου. Εξοντώνει με ραγδαίους ρυθμούς απέραντες εκτάσεις καλλιεργειών. Τελευταίο «θύμα» οι ελαιώνες στη γειτονική Νότια Ιταλία.

Εντοπίστηκε στην περιοχή της Απουλίας στη Νότια Ιταλία να προσβάλλει ελαιόδενδρα και να προκαλεί σ’ αυτά μια ασθένεια που εξαπλώνεται ταχύτατα, αλλά το 2013 αναφέρθηκαν τα πρώτα σοβαρά κρούσματα προσβολών του επιβλαβούς οργανισμού Xylella fastidiosa στην επαρχία του Λέτσε της περιφέρειας Απουλίας της Ιταλίας.

Το 2014 διαπιστώθηκε στην Ολλανδία η παρουσία του σε καλλωπιστικά φυτά εισαγωγής και το 2015 στην Κορσική. Η ασθένεια επιβεβαιώθηκε στην Ιταλία σε αρκετά φυτικά είδη, μεταξύ των οποίων η ελιά, η αμυγδαλιά, η πικροδάφνη και η βελανιδιά.

Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της προσβολής των φυτών από αυτό το βακτήριο -όπως αναφέρει στο «Εθνος» ο γεωπόνος Κάσσανδρος Γάτσιος- είναι οι ξηράνσεις των φύλλων και η ταχύτατη αποπληξία των δέντρων κατά τις θερμές περιόδους του έτους. Επιπλέον ανακοινώθηκε πρόσφατα ότι τρία νέα είδη αποτελούν ξενιστές του στελέχους του φυτοπαθογόνου βακτηρίου που προσβάλλει την ελιά, το δενδρολίβανο, τη μυρτιά και τον ράμνο.

Ο πολλαπλασιασμός του περιορίζεται από τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα, γι’ αυτό οι ασθένειες που προκαλεί εμφανίζονται πιο έντονα σε περιοχές όπου επικρατούν ήπιοι χειμώνες.

Μετάδοση
Η μετάδοσή του από περιοχή σε περιοχή γίνεται κυρίως με το πολλαπλασιαστικό υλικό, ενώ η μετάδοση από τα ασθενή στα υγιή φυτά γίνεται με πολλά μυζητικά έντομα.

«Το αίτιο της ασθένειας αυτής -σύμφωνα με τον γεωπόνο Κάσσανδρο Γάτσιο- είναι ένα βακτήριο που εγκαθίσταται και πολλαπλασιάζεται στα αγγεία του ενεργού ξύλου του φυτού, με αποτέλεσμα να τα αποφράσσει, περιορίζοντας την τροφοδοσία του προσβεβλημένου φυτού με νερό και θρεπτικά στοιχεία. Τα συμπτώματα της προσβολής, στην αρχή είναι μια σταδιακή καχεξία, η οποία γίνεται πιο αισθητή κατά τη θερινή περίοδο και στις αρχές φθινοπώρου, όταν η έλλειψη νερού και θρεπτικών στοιχείων είναι πιο έντονη, που εκδηλώνεται αρχικά με χλωρώσεις και ξηράνσεις φύλλων, και μετά με ξηράνσεις βλαστών.

Παρότι το συγκεκριμένο βακτήριο δεν έχει ανιχνευθεί στην Ελλάδα, ο κίνδυνος μετάδοσης του βακτηρίου στη χώρα είναι υπαρκτός, διότι η διακίνηση φυτών από την Ιταλία αποτελεί ενδοκοινοτικό εμπόριο και συνεπώς είναι ελεύθερη και ο φυτοϋγειονομικός έλεγχος είναι πρακτικά αδύνατος. Το γεγονός μάλιστα ότι η ασθένεια έχει βρεθεί να προσβάλλει και άλλα είδη φυτών εκτός της ελιάς, όπως πικροδάφνη, βελανιδιά, αμυγδαλιά κ.ά., αυξάνει τον κίνδυνο για τη χώρα μας, καθώς δεν αποκλείεται να μπει στην Ελλάδα και με κάποια παρτίδα καλλωπιστικών ή άλλων φυτών.

ethnos.gr

Λίστα με ναυτιλιακές εταιρείες - «φαντάσματα» που πραγματοποιούν με τα βαπόρια τους εκτεταμένο λαθρεμπόριο όπλων και τσιγάρων για λογαριασμό τζιχαντιστών σε Λιβύη και Συρία, συντάσσει το τελευταίο διάστημα η ΕΥΠ, σε συνεργασία με την CIA.

Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών εδώ και καιρό είχε πληροφορίες για τις δραστηριότητες τέτοιου είδους εταιρειών, οι οποίες τροφοδοτούν τους τζιχαντιστές με όπλα και τσιγάρα και αμείβονται σε ποσότητες πετρελαίου από την «πηγές» της Μοσούλης, που άλλωστε εδώ κι ενάμιση χρόνο έχουν πέσει στα χέρια του «Ισλαμικού Κράτους».
Αφορμή για την ενεργοποίηση και σε αυτό το τομέα της ΕΥΠ, ήταν ο εντοπισμός του πλοίου «haddad 1», στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος, το οποίο μετέφερε χιλιάδες καραμπίνες στρατιωτικού τύπου τουρκικής κατασκευής και χιλιάδες σφαίρες των 9 χιλιοστών.

Όπως διαπιστώθηκε σε αυτή την περίπτωση του πλοίου με την κολομβιανή σημαία, η εταιρεία του φέρεται ως ελληνική με έδρα γραφείων την Ακτή Μιαούλη, μόνο που στην πολυκατοικία, στον αριθμό που φαινόταν στα επίσημα έγγραφα του πλοίου, ουδεμία τέτοια εταιρεία στεγάζεται. «Πρόκειται για «Εταιρείες - φαντάσματα», που δηλώνουν έδρα οπουδήποτε, καθώς δεν διαθέτουν καν γραφεία, παρά μόνο δορυφορικά τηλέφωνα και συγκεκριμένης μάρκας και λογισμικού κινητά τηλέφωνα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να τα παρακολουθήσουν ακόμα και εξελιγμένα μηχανήματα», λέει αξιωματούχος ο οποίος έχει γνώση των ερευνών.

Τα πλοία αυτών των εταιρειών – πρόκειται για βαπόρια γερασμένα και σκουριασμένα – κάνουν συγκεκριμένα ταξίδια και έχουν επίσης συγκεκριμένη κάλυψη εμπορεύματος, όπως πλαστικές και μεταλλικές σωλήνες και μηχανήματα εξοπλισμού εταιρειών πετρελαίου, για να δικαιολογούν έτσι τα ταξίδια τους στη Λιβύη κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως στη Συρία, αλλά μόνο σωλήνες και μηχανήματα δεν μεταφέρουν.

Όσον αφορά στα δρομολόγιά τους είναι επίσης συγκεκριμένα, καθώς φαίνεται από τις μέχρι τώρα διαπιστώσεις πως πραγματοποιούν ταξίδια είτε από ουκρανικά λιμάνια είτε από τουρκικά και πάντα ο προορισμός είναι συγκεκριμένος. Λιμάνια της Λιβύης, όπου στην συνέχεια, βέβαια, αυτά τα σαπιοκάραβα καταλήγουν σε απόκρημνες ακτές της Συρίας...για ευνοήτους λόγους.

newsit.gr

Με την προσφυγική κρίση να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και την επέμβαση της Ρωσίας και του Ιράν στη Συρία να αλλάζει τα δεδομένα στην περιοχή, η στρατιωτική δράση από πλευράς της Ε.Ε. κατά των διακινητών μεταναστών στη Λιβύη, που έχει αρχίσει από τις 7 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Σοφία» (EUNAVFOR-MED) αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον,

καθώς η εξέλιξή της – σε συνδυασμό με το μέτρο της δημιουργίας και λειτουργίας «hot spots» και κέντρων υποδοχής σε χώρες όπως η Ελλάδα- θεωρείται ότι θα αποτελέσει κριτήριο για την πορεία της ευρωπαϊκής στάσης απέναντι στο όλο ζήτημα.

Στην ουσία πρόκειται για τη δεύτερη φάση της ευρύτερης επιχείρησης, που λαμβάνει χώρα σε διεθνή ύδατα (εκτός λιβυκών χωρικών υδάτων), καθώς οι στόχοι της πρώτης φάσης έχουν ολοκληρωθεί, από άποψης συλλογής πληροφοριών, εκπαίδευσης και ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτής της δεύτερης φάσης, σκάφη και πληρώματα της Ε.Ε. θα πραγματοποιούν επιβιβάσεις και έρευνες, καθώς και καταλήψεις και εκτροπές/ αποτροπές πορείας σκαφών που είναι ύποπτα για διακίνηση μεταναστών/ προσφύγων στην ανοικτή θάλασσα. Λόγω του απαιτητικού από επιχειρησιακής πλευράς χαρακτήρα της εν λόγω αποστολής, οι χώρες μέλη έχουν συμφωνήσει στην ενίσχυση των μέσων της επιχείρησης, η οποία επί της παρούσης βασίζεται σε έξι ναυτικές μονάδες (το ιταλικό «Cavour», καθώς και δύο γερμανικά, ένα γαλλικό, ένα βρετανικό και ένα ισπανικό πολεμικό σκάφος), και επτά αεροπορικές (αεροπλάνα και ελικόπτερα). Παράλληλα, άλλα τρία σκάφη αναμένεται να ενταχθούν στη ναυτική δύναμη εντός εβδομάδων. Η πρώτη φάση της επιχείρησης είχε αρχίσει στις 22 Ιουνίου, και περιελάμβανε τη συλλογή πληροφοριών και παρακολούθηση των δικτύων διακίνησης. Σύμφωνα με στοιχεία της Ε.Ε., στο πλαίσιό της διασώθηκαν πάνω από 3.000 άνθρωποι στη θάλασσα, ενώ συνελήφθησαν από τις αρχές 16 ύποπτοι ως διακινητές.

To Ινστιτούτο Μελετών Ασφαλείας της Ε.Ε. (European Union Institute for Security Studies) κάνει λόγο για μια «καινοτόμα» επιχείρηση όσον αφορά στην αντιμετώπιση της προσφυγικής/ μεταναστευτικής κρίσης, στα ίχνη της επιχείρησης «Atalanta» στον κόλπο του Άντεν, που εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο συντονισμένης ευρωπαϊκής αντίδρασης πάνω στο προσφυγικό- όπως και στην επαναφορά της σταθερότητας στη Λιβύη. Ωστόσο, η ίδια η έκταση της κρίσης δημιουργεί εκ των πραγμάτων ερωτήματα και αμφιβολίες όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα των μέτρων στα οποία προβαίνει η Ε.Ε.: Κατά πόσον μια επιχείρηση τέτοιου είδους- η οποία, υπογραμμίζεται, λαμβάνει χώρα εκτός των χωρικών υδάτων της Λιβύης, με συγκεκριμένο εύρος μέσων, απέναντι σε άνευ προηγουμένου προσφυγικές/ μεταναστευτικές ροές- έχει τη δυνατότητα όντως να κάνει τη διαφορά;

Καλά αποτελέσματα για την Ιταλία, επιβάρυνση για την Ελλάδα

refugees mediterranean

Κατά τον καθηγητή Ιωάννη Θ. Μάζη της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών, ΕΚΠΑ), η επιχείρηση θα αποφέρει καρπούς όσον αφορά στο δρομολόγιο Λιβύη- Ιταλία, κάτι το οποίο όμως θα έχει ως αποτέλεσμα να μετατεθεί ο φόρτος στον δίαυλο του Αιγαίου. «Η Ελλάδα θα επιφορτιστεί με επιπλέον ροές στις ήδη υπερφορτωμένες ροές που δέχεται. Τώρα, αναφορικά με την Τουρκία θεωρώ ότι ο έλεγχος ο οποίος θα γίνετια στα τουρκικά παράλια στα σημεία συγκέντρωσης των ροών αυτών θα πρέπει να είναι σχολαστικός, απο ευρωπαϊκές υπηρεσίες σαν τη Frontex- και να υπάρχει προσωπικό του ΟΗΕ, έστω και ενδεικτικά, σε κάθε ομάδα ελέγχου. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει και τμήμα της Ιντερπόλ για να ελέγχει τη γνησιότητα των πιστοποιητικών» αναφέρει σχετικά.

Όσον αφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα, ο Αλέξανδρος Νίκλαν, σύμβουλος θεμάτων ασφαλείας (IISCA security group), εκτιμά ότι η επίτευξη του μετριασμού των ροών του μεταναστευτικού είναι κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί αποκλειστικά με στρατιωτικά μέσα και επιχειρήσεις αποτροπής σε θαλάσσιο περιβάλλον. «Παραδείγματα έχουμε άλλωστε και από τις επιχειρήσεις “Τρίτων” και “Ποσειδών” παλιότερα που δεν έφεραν ποτέ τα επιθυμητά αποτελέσματα καθώς αντιμετωπίζουν το φαινόμενο στην τελική του φάση και όχι στα αίτια του».

Από εκεί και πέρα, συμπληρώνει, είναι σημαντικό να τονιστεί πώς μια επιχείρηση που έχει σκοπό την μείωση της ύπαρξης δουλεμπόρων και των ενεργειών τους, θα πρέπει επίσης να υπάρχει και συνεργασία με υπηρεσίες και χώρες που ενεργούν αυτοί. «Ο περιορισμός μόνο σε δράσεις σε θαλάσσιο περιβάλλον όπως ειπώθηκε και παραπάνω, μπορεί να μειώσει προσωρινά το φαινόμενο σε αριθμούς αλλά δεν θα έχει διάρκεια τόσο λόγω μεγάλου κόστους όσο και της αδυναμίας να δώσει οριστική λύση. Με απλά λόγια όσο υπάρχει ζήτηση για υπηρεσίες δουλέμπορων, τόσο θα υπάρχει και προσφορά καθώς πρόκειται για παράνομες ενέργειες εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο. Η λύση βρίσκεται στον εντοπισμό και καταπολέμηση των αιτιών του φαινομένου και όχι στα αποτελέσματα του».

«Κλειδί» η αντιμετώπιση της κατάστασης σε Συρία και Μ. Ανατολή

Σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως της όποιας επιχείρησης για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών, «κλειδί» θεωρείται ο εμφύλιος πόλεμος που είναι σε εξέλιξη στη Συρία. Όπως υπογραμμίζει ο κ. Μάζης, εάν δεν ανασταλεί το αίτιο, δεν είναι δυνατόν να ανασταλεί και το αιτιατό- τονίζοντας παράλληλα, αναφορικά με το συγκεκριμένο θέμα, ότι «η Ρωσία έκανε εποικοδομητική πρόταση για συνεργασία με την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ στα πλήγματα κατά του ISIS, αλλά οι ΗΠΑ δυστυχώς απέρριψαν αυτό το αίτημα. Kατά τη γνώμη μου αυτό θα ήταν ένα πάρα πολύ καλό στοιχείο στον υποτιθέμενο «αυθαίρετο» βομβαρδισμό από ρωσικά αεροσκάφη στόχων που δεν υπάγονται στο ISIS. Επίσης, θα ήταν καλύτερο σύστημα για τον έλεγχο της αλήθειας των ρωσικών ισχυρισμών».

Σε αυτό το πλαίσιο, κάνει ιδιαίτερη αναφορά στη στάση της Τουρκίας και τη «διπλή της προσωπικότητα» σχετικά με το όλο ζήτημα, που υπογραμμίζεται για άλλη μια φορά απο τις πρόσφατες εντάσεις λόγω παραβίασης του εναερίου χώρου της από ρωσικά μαχητικά που επιχειρούν στην περιοχή. «Η Τουρκία δεν έχει τον ίδιο σκοπό, επίσημα μιλώντας, με τη Ρωσία για να πλήξει τους στόχους του ISIS; Από τη στιγμή που η απάντηση είναι ναι, τι πιο φυσικό για το σύμμαχο αεροσκάφος να βρεθεί στον εναέριο χώρο του συμμάχου; Και, με τη σειρά της, στο Αιγαίο μήπως θα πρέπει να κάνει γενικότερα αυτοκριτική; Αυτή η διπλή προσωπικότητα της Τουρκίας δεν ενισχύει τα επιχειρήματά της».

Γενικότερα, η αντιμετώπιση του δουλεμπορικού δικτύου στο σύνολο του, είναι πολύ δύσκολη κυρίως γιατί φαίνεται να ενθαρρύνεται πολλές φορές και από οντότητες που λειτουργούν και αυτές στο παρασκήνιο ή- όπως υπογραμμίζει ο κ. Νίκλαν- είναι ακόμα και κρατικές. Επισημαίνει ακόμη ότι δεν υπάρχει καταπολέμηση των αιτίων όπως οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή, καθώς και η οικονομική δυσπραγία και η γενική αστάθεια εκεί και στη νοτιοανατολική Ασία γενικότερα, που ωθούν όχι μόνο πρόσφυγες αλλά και οικονομικούς μετανάστες να βρουν την δική τους «Γη της Επαγγελίας» στην Δύση. «Η εφαρμογή μόνο του στρατιωτικού σχεδίου δεν δίνει παρά μόνο μια εικόνα πίεσης προς διακοπή πάνω στους “δίαυλους” των ροών φράζοντας τους, αλλά επειδή αυτές θα συνεχιστούν είναι λογικό πώς κάποια στιγμή αυτό που ζούμε σήμερα δεν θα σταματήσει και ίσως να κλιμακωθεί, όπως παραδέχονται και στην Frontex».

Παράλληλα, κάνει λόγο για ένα μέτρο το οποίο έχει ως κύριο λόγο από πίσω του τις «ενοχές» της Ε.Ε. «Το μέτρο για την δική μου κρίση περισσότερο καλύπτει τις ενοχές της Ε.Ε. απέναντι στο πρόβλημα της μετανάστευσης που διογκώθηκε χωρίς έλεγχο, παρά για κάτι ουσιαστικό που θα φέρει μόνιμα αποτελέσματα. Ίσως να δώσει κάποιες μειώσεις σε νούμερα, αλλά θα είναι βραχύβιο αποτέλεσμα και χωρίς καμία πιθανότητα να δώσει λύση. Είναι σημαντικό να σκεφτεί κάποιος αν μπορεί πραγματικά μια τέτοια δύναμη να είναι δύναμη αστυνόμευσης εσαεί , με το κόστος σε οικονομία και δυναμικό, που έχει σήμερα (ίσως και αυξημένο) μετατρέποντας την Μεσόγειο σε μια ελεγχόμενη λίμνη».

Χρονικό πλαίσιο αξιολόγησης

Σε επίπεδο αξιολόγησης πάντως, τα αποτελέσματα της επιχείρησης μάλλον θα γίνουν ορατά σύντομα. Κατά τον κ. Μάζη, πάντα σε συνάρτηση με τις καιρικές συνθήκες, το χρονικό περιθώριο στο οποίο θα κριθεί εάν η επιχείρηση αποφέρει καρπούς ή όχι είναι περίπου 1,5 μήνες (τη στιγμή που, κατ’αντιστοιχία, στο Αιγαίο θα ήταν γύρω στους 3 με 4 μήνες). Επίσης, υπογραμμίζει ότι «στην περίπτωση της Λιβύης είμαι βέβαιος ότι, παρά τις δηλώσεις των εμπλεκομένων Ευρωπαίων ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν τα λιβυκά χωρικά ύδατα, αυτή η δέσμευση δεν θα τηρηθεί αλλά η κυβέρνηση της Λιβύης είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο. Πιστεύω ότι δεν θα τηρηθεί, έστω και σιωπηρά. Και αν δεν τηρηθεί τα αποτελέσματα θα είναι πολύ καλύτερα, προς όφελος όσων προσπαθούν να περάσουν τη θάλασσα, διακινδυνεύοντας να βρουν έναν υγρό τάφο». Σε αντίστοιχο πλαίσιο κινείται και η άποψη του κ. Νίκλαν, που θεωρεί ότι αποτελέσματα σε νούμερα εντοπισμού και αναχαίτισης θα υπάρξουν σχεδόν άμεσα. «Το ζήτημα είναι όμως αν αυτά τα αποτελέσματα θα είναι διαχρονικά ή απλά θα είναι πρόσκαιρα και προς άγρα εντυπώσεων».

Ρωσική επέμβαση και προσφυγικό

Όπως προαναφέρθηκε, η ρωσική επέμβαση που είναι σε εξέλιξη στη Συρία αποτελεί έναν νέο παράγοντα, o οποίος είναι δύσκολο να αξιιολογηθεί όσον αφορά στην επίδραση που θα έχει στο προσφυγικό γενικότερα. Ο κ. Νίκλαν σημειώνει πως τα δεδομένα έχουν αλλάξει σημαντικά. Όπως τονίζει, η επέμβαση της Ρωσίας και του Ιράν στη Συρία αγγίζει πολλές πτυχές, που αφορούν διπλωματία, ισορροπίες ισχύος, σφαίρες επιρροής και σαν τελευταίο κρίκο μόνο το μεταναστευτικό. «Για παράδειγμα η προσπάθεια της Ρωσίας στο να δημιουργήσει camps υποδοχής εντός της Συρίας , ενώ ταυτόχρονα και η παρουσία δυνάμεων του Ιράν ως αντίβαρο απέναντι στο Μέτωπο Αλ Νόσρα και το Ισλαμικό Κράτος είναι σίγουρα καταλυτικός παράγοντας, όμως και σε αυτό θα πρέπει να σημειωθεί πώς δεν γνωρίζουμε τι βάθος χρόνου θα έχει και αν τελικά η παρουσία του θα είναι ευνοϊκή για την σταθερότητα της Συρίας ή θα οδηγήσει σε κλιμάκωση εντάσεων και σε αύξηση των ροών. Μόνο ο χρόνος θα δείξει».

Σε κάθε περίπτωση πάντως, εκτιμάται πως, γενικότερα, οτιδήποτε φαίνεται να πλήττει ουσιωδώς το ISIS λειτουργεί θετικά όσον αφορά στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. «Σε βάθος χρόνου οι προσφυγγικές ροές, εάν όντως τιθασευτεί το ISIS, θα μειωθούν. Ίσως όχι πολύ αισθητά στην αρχή, αλλά θα υπάρξει μείωση. Άλλωστε ουδείς Σύριος θέλει να εγκαταλείψει τον τόπο του, αυτό είναι γεγονός» εκτιμά ο κ. Μάζης, ο οποίος, σχολιάζοντας γενικότερα το ζήτημα της εν λόγω επέμβασης, εκφράζει πως, βλέποντας λογικά το όλο ζήτημα, οι Ρώσοι έχουν κάθε συμφέρον να χτυπήσουν το ISIS – υπογραμμίζοντας την παρουσία Νταγκεστανών μαχητών στις τάξεις της οργάνωσης. «Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η φράση του Πούτιν ότι “δεν θα τους φέρω στο σπίτι μου” έχει νόημα,. Ο Πούτιν δεν έχει κανένα συμφέρον να είναι επιεικής απέναντι στους τζιχαντιστές».

huffingtonpost.gr

Αφού ολοκληρώθηκε η σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου

και η συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, ο Επίτροπος Μετανάστευσης Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγενείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβουργου Ζαν Άσελμπορν και ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας προχώρησαν σε κοινή συνέντευξη τύπου στα γράφεια της ΕΕ.

Μεταξύ άλλων, συζητήθηκε και η δημιουργία πέντε hotspots (κέντρων υποδοχής, καταγραφής και μετεγκατάστασης προσφύγων) σε διαφορετικά νησια του Αιγαίου.

Αν και αρχικά η ΕΕ ζητούσε τη δημιουργία δύο κέντρων, η ένταση του προβλήματος οδηγεί σε αναπροσαρμογή της στρατηγικής με σκοπό να επιχειρηθεί με ταχύτερες διαδικασίες η αποσυμφόρηση της χώρας από τις ορδές των προσφύγων που καθημερινά κατα φτάνουν στα ελληνικά παραλία.

Έτσι το πρώτο hotspot θα είναι έτοιμο στη Μυτιλήνη μέσα στις επόμενες 10 ημέρες ενώ τα υπόλοιπα θα δημιουργηθούν αν δεν αλλάξει κάτι τις επόμενες ημέρες στην Κω, στη Λέρο, στη Χίο και στη Σάμο. «Το ζήτημα είναι ευρωπαϊκο κάτι το οποίο αναγνωρίζουν πλέον όλοι. Η Ελλάδα δεν εχει εγκαταλειφθεί από την Ευρώπη. Προχωρήσαμε στη χρηματοδότηση της Ελλάδας με 33 εκατομμύρια ευρώ και θα δοθούν κι αλλά χρήματα για το μεταναστευτικό.

Η Ελλάδα εχει δίπλα της την Ευρώπη. Αυτή την περίοδο όμως δοκιμάζεται και η ικανότητα της Ελλάδας για την αντιμετώπιση του προβλήματος» ανέφερε κατα τη διαρκεία της συνέντευξης ο κ. Αβραμόπουλος και πρόσθεσε: «Υπολογίζουμε ότι περίπου 70000 μετανάστες θα μετεγκατασταθουν από την Ελλάδα σε κάποια άλλη χώρα της ΕΕ. Ωστόσο οι μετανάστες δεν θα επιλέγουν τη χώρα εκτός κι αν υπάρχει κάποιος σημαντικός λόγος. Τα hotspots θα είναι αυτά που θα τους τοποθετούν».

ΑΠΕ-ΜΠΕ

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot