Με αίμα και εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ έχουν τα τρία τελευταία χρόνια βαφτεί τα λίγα ναυτικά μίλια που χωρίζουν τα τουρκικά παράλια από τα ελληνικά νησιά.
Το πέρασμα αυτό «ανήκει» προς εκμετάλλευση εξ ολοκλήρου στους λαθρέμπορους που με δεκάδες ευφάνταστους τρόπους κερδίζουν χιλιάδες ευρώ εκμεταλλευόμενοι το πιο ισχυρό ανθρώπινο ένστικτο: την ανάγκη για επιβίωση.
Περισσότεροι από 800 δουλέμποροι πιάστηκαν από τους λιμενικούς και τους αστυνομικούς σε όλη την Ελλάδα μέσα στο πρώτο οκτάμηνο του έτους, όσοι δηλαδή ολόκληρο το 2013, όμως δεν είναι παρά μόνο τα απόνερα μιας από τις πιο επικερδείς εγκληματικές οργανώσεις παγκοσμίως.
Μόνο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, σύμφωνα με στελέχη του Λιμενικού Σώματος, οι εργασίες των οργανωμένων δουλεμπόρων κοστολογούνται σε ετήσιο τζίρο 14 δισ. και επίσημα κανείς δεν μπορεί να «αγγίξει» τους ευυπόληπτους και πάμπλουτους δουλεμπόρους που χαίρουν μεγάλης εκτίμησης και κοινωνικής καταξίωσης στις χώρες τους όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν και η Σομαλία.
Γραφεία
Περισσότερα από 500 γραφεία ταξιδίου έχει επιβεβαιωθεί ότι χρησιμοποιούνται ως βιτρίνα για τη μεταφορά των προσφύγων στην Ευρώπη από το Αφγανιστάν, παρά όμως τις υποδείξεις των ελληνικών και ξένων Αρχών, στις χώρες τους λειτουργούν νόμιμα καθώς 10 οικογένειες που ελέγχουν το σύνολο της δουλεμπορικής βιομηχανίας θεωρούνται περισσότερο σαν ευεργέτες παρά σαν κοινοί εγκληματίες. Ετσι, το κυνήγι των μεγάλων δουλεμπόρων από τις διεθνείς επίσημες αρχές πέφτει συνεχώς σε ένα φαύλο κύκλο. Οπως δήλωσαν στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής αξιωματικοί του Λιμενικού, «ακόμα και όταν φτάσουμε στα ίχνη των μεγάλων δουλεμπόρων ύστερα από μεγάλη έρευνα εισπράττουμε μια μεγάλη άρνηση από τις τοπικές αρχές π.χ. του Αφγανιστάν για να τους παραδώσουν, καθώς η επίσημη απάντηση είναι ότι ο κύκλος εργασιών των “ταξιδιωτικών γραφείων” είναι απόλυτα νόμιμος.
Ετσι, η εξάρθρωση αυτών των κυκλωμάτων γίνεται για τις ευρωπαϊκές αρχές μια υπόθεση εξαιρετικά δύσκολη, αφού δεν υπάρχει ούτε συνεργασία αλλά ούτε και πρόθεση από την πλευρά των συναδέλφων τους να αγγίξουν το πρόβλημα. Οσοι δουλέμποροι συλλαμβάνονται για τη μεταφορά των μεταναστών από τα παράλια της Τουρκίας είναι απλώς υπάλληλοί τους. Μάλιστα, παρατηρείται το φαινόμενο να πιάνουμε έναν και στη θέση του την επόμενη μέρα να βρίσκονται τρεις σαν Λερναία Υδρα».
Η «Χαβάλα»
Ολη η διαδικασία μεταφοράς των προσφύγων από τις χώρες κυρίως της Ανατολής στηρίζεται πάνω στον άγραφο ισλαμικό νόμο της «Χαβάλας», ενός συμφώνου με το οποίο υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις των δύο συνδιαλεγόμενων μουσουλμάνων. Δεν χρειάζεται κάποια νομική εμπλοκή, η «Χαβάλα» όμως είναι επίσημα κατοχυρωμένη ως πρακτική στα μουσουλμανικά κράτη. Συνήθως μια οικογένεια επιλέγει και στέλνει ένα μέλος της - πλέον όμως και λόγω της έκβασης του πολέμου στη Συρία αυτό τείνει να αλλάξει και να υπάρχουν ομαδικές οικογενειακές αποχωρήσεις-, ενώ υπογράφεται ένα συμφωνητικό που κοστίζει μέχρι και 5.000-7.000 συνολικά ώστε το άτομο αυτό να φτάσει σε χώρα της Κεντρικής Ευρώπης, κυρίως όμως της Γερμανίας και της Σουηδίας λόγω των επιδομάτων τα οποία παρέχονται από το κράτος. Τα χρήματα δίνονται τμηματικά, όταν το άτομο στέλνει αποδεικτικά στοιχεία πίσω στην οικογένειά του ότι βρίσκεται καθ’ οδόν στο μεγάλο ταξίδι του προς τη «γηραιά ήπειρο».
Στις πλατείες
Σε κάθε χώρα-σταθμό οι μεγάλες δουλεμπορικές οργανώσεις έχουν καταστήματα-βιτρίνες. Στην Ελλάδα τέτοια γραφεία βρίσκονται και στις διαφορές πλατείες όπου «τυχαία» κατασκηνώνουν εκατοντάδες μετανάστες. Μίνι μάρκετ, μικρά καφενεία ή Ιντερνετ καφέ είναι οι συνήθεις επιχειρήσεις που αξιοποιούνται από τα κυκλώματα ώστε να έρθουν σε επαφή με τους τοπικούς τους «υπαλλήλους» οι οποίοι θα τους εξασφαλίσουν μια πρόχειρη διαμονή, θα τους θυμίσουν να στείλουν στην οικογένεια τους κάποιο αποδεικτικό, π.χ. φωτογραφία σε κάποιο αναγνωρίσιμο μέρος όπως την Ακρόπολη, και στη συνέχεια θα τους δείξουν το δρόμο του ταξιδιού. Στόχος είναι η αποπληρωμή αυτής της διαδρομής να γίνει με το επίδομα ή από τη μαύρη εργασία στη χώρα που θα καταλήξουν με τα χρήματα να πηγαίνουν κατευθείαν στο λογαριασμό των λαθρεμπόρων μέσω διεθνούς συστήματος μεταφοράς χρημάτων.
Δεν προλαβαίνουν…
Ως τα τέλη του Αυγούστου 886 δουλέμποροι έχουν συλληφθεί σε όλη την επικράτεια από άνδρες της Αστυνομίας και του Λιμενικού όταν το αντίστοιχο περσινό διάστημα είχαν πιαστεί στη τσιμπίδα του νόμου 737. Από αυτούς η συντριπτική τους πλειοψηφία ανήκει στους «μεροκαματιάρηδες» του είδους που περιορίζονται από 500 έως 2.000 ευρώ μόνο για τη μεταφορά.
Λόγω της τεράστιας ζήτησης για μεταφορά, οι υπάλληλοι των δουλεμπόρων δεν προλαβαίνουν να εξυπηρετήσουν τα αιτήματα, έτσι δεκάδες νέοι δουλέμποροι έχουν ξεφυτρώσει μόνο και μόνο για να μεταφέρουν τους πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά. Οσους συλλαμβάνει το Λιμενικό οδηγούνται στον εισαγγελέα και από εκεί στον ανακριτή. Στη συνέχεια ακολουθεί η προφυλάκιση και στη δίκη οι ποινές θεωρούνται ιδιαίτερα αυστηρές.
Για κάθε πρόσφυγα ο δικαστής επιβάλλει ένα έτος φυλάκισης και περισσότερα από ένα εκατομμύριο για χρηματικό πόσο. Στην Κω σχεδόν κανείς δουλέμπορος δεν έχει «χαθεί» λόγω 18μήνου και έχουν οδηγηθεί όλοι στη φυλακή του νησιού. Από τις μεγαλύτερες ποινές που έχουν εκτιθεί ήταν αυτή των 185 ετών και 3,5 εκατομμυρίων.
Ομως, αν ο δουλέμπορος είναι υπάλληλος του παγκόσμιου κυκλώματος εκεί το πράγμα αλλάζει, καθώς βρίσκονται τα χρήματα για το δικαστήριο και ταυτόχρονα επιλέγονται να τους υπερασπιστούν μερικοί από τους καλυτέρους δικηγόρους, με αποτέλεσμα μετά από λίγα χρόνια να είναι και πάλι έξω έτοιμοι για δουλειές.
Λάθος συλλήψεις
Μία ακόμα παράμετρος σε αυτό το πολύπλοκο παζλ είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι αρχές συλλαμβάνουν το λάθος άτομο ύστερα και από τις υποδείξεις των μεταναστών καθώς μπερδεύουν αυτόν που οδηγεί το πλοιάριο και τη βάρκα με τους πραγματικούς δουλεμπόρους.
Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία, πολλές φορές οι δουλέμποροι κυρίως λόγω του κινδύνου επιλέγουν και εκπαιδεύουν πρόσφυγες και είτε τους απειλούν είτε τους προσφέρουν κάποια κίνητρα όπως έκπτωση στην ταρίφα μεταφοράς για να οδηγήσουν και στο τέλος να ναυαγήσουν τη βάρκα ώστε άνδρες της ελληνικής Ακτοφυλακής να τους διασώσουν. «Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια περίπτωση που είχε συλληφθεί ένας πρόσφυγας ακριβώς επειδή ήταν ο οδηγός της βάρκας. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της ίδιας της κοπέλας του, οι δουλέμποροι, επειδή είχε αρχικά αρνηθεί να το κάνει, απήγαγαν την ίδια και τον απείλησαν ότι θα τη σκοτώσουν».
e-typos.com