Ακόμη και αν το παγιδευμένο υγρό στο εσωτερικό του αυτιού δεν έχει μολυνθεί, το υγρό εξακολουθεί να ασκεί πίεση στο τύμπανο, με αποτέλεσμα να διογκώνεται και να το αισθάνεστε να πάλλεται.

Με πόνο στο αυτί από κρυολόγημα, εσείς ή το παιδί σας μπορεί να έχετε δυσκολία στον ύπνο, να “σηκώσετε” πυρετό και να έχετε βλεννώδεις εκκρίσεις από την την ρινική οδό με πράσινο ή κίτρινο χρώμα (ένδειξη μόλυνσης). Στα κρυολογήματα, ο πόνος στο αυτί συνήθως φεύγει από μόνος του μετά από λίγο. Ωστόσο, είναι πάντα σώφρον να επισκεφθείτε το γιατρό σας για μια έγκυρη διάγνωση.

Και ενώ ο πόνος στο αυτί ξεκινάει συνήθως με κάποιο κρυολόγημα, είναι πιθανό να εξελιχθεί σε μια δευτερεύουσα μόλυνση του μέσου ωτός. Αυτές οι μολύνσεις εκδηλώνονται κατά κανόνα πολύ ξαφνικά και είναι εξαιρετικά επώδυνες στην αρχή. Αυτό συμβαίνει, επειδή οι αισθητικές νευρικές απολήξεις στο τύμπανο ανταποκρίνονται στην αυξημένη πίεση με εκδήλωση πόνου. Στη συνέχεια, αφότου το τύμπανο διογκωθεί λίγο, ο πόνος στα αυτιά μπορεί να υποχωρήσει.

Άλλα συμπτώματα μιας μόλυνσης στο αυτί (ωτίτιδα), μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

Απώλεια της όρεξης: Αυτό μπορεί να είναι εμφανής σε νεαρά παιδιά, ειδικά κατά τη διάρκεια τάισμα μπουκάλι. Αλλαγές πίεσης στο μέσο αυτί και τα χελιδόνια παιδί, προκαλώντας περισσότερο πόνο.

Ευερεθιστότητα.

Κακή ποιότητα ύπνου: Ο πόνος μπορεί να είναι πιο επίμονος όταν ξαπλώνετε, καθώς το υγρό στο αυτί μετατοπίζεται.

Πυρετός: Οι μολύνσεις του αυτιού μπορεί να προκαλέσουν θερμοκρασίες μέχρι και 40 βαθμούς Κελσίου.

Ίλιγγος: Μπορεί να έχετε μια αίσθηση έντονης ζαλάδας και αστάθειας. Πολλοί ασθενείς το περιγράφουν ως “τα πάντα γύρω τους γυρίζουν”.

Απόσταξη υγρού από το αυτί: Αυτό συνήθως έχει χρώμα κίτρινο ή καφέ, μπορεί να έχει και λίγο αίμα, ή άσπρο υγρό που δεν έχει κερί του αυτιού. Αυτό υποδεικνύει ότι το τύμπανο μπορεί να έχει υποστεί ρήξη.

Δυσκολία ακοής: Η συσσώρευση υγρού στο μέσο αυτί εμποδίζει το τύμπανο από το να λειτουργήσει κανονικά. Ο ήχος δεν μπορεί τότε να μεταδοθεί προς τα οστά του μέσου ωτός και από εκεί προς τον εγκέφαλο.

http://www.webmd.com/ -iatropedia.gr

Η υπνοβασία έχει μια έντονα κληρονομική διάσταση, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα, που διαπίστωσε για πρώτη φορά ότι αν γονείς είναι υπνοβάτες, υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα και το παιδί τους να είναι επίσης υπνοβάτης.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ζακ Μονπλεζίρ του Νοσοκομείου της Ιεράς Καρδίας του Μόντρεαλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό παιδιατρικό περιοδικό "JAMA Pediatrics", μελέτησαν στοιχεία για 1.940 παιδιά.

Όπως διαπιστώθηκε, πάνω από το 60% των παιδιών γίνονται κάποια στιγμή υπνοβάτες, αν και οι δύο γονείς τους είναι υπνοβάτες.

Η υπνοβασία είναι μια αρκετά συνηθισμένη παιδική διαταραχή του ύπνου, η οποία συνήθως εξαφανίζεται κατά την εφηβεία, αν και μερικές φορές επιμένει -ή εμφανίζεται- μετά την ενηλικίωση. Η υπνοβασία, μαζί με τον λεγόμενο «νυχτερινό τρόμο» (που χαρακτηρίζεται από έντονο φόβο και κραυγές του παιδιού μέσα στη νύχτα), ανήκουν στην κατηγορία των παραϋπνιών (parasomnias). Οι δύο αυτές διαταραχές του ύπνου έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά, γι' αυτό εξετάσθηκαν παράλληλα από τους Καναδούς επιστήμονες.

Η έρευνα έδειξε ότι πάνω από τα μισά παιδιά ηλικίας ενάμισι έτους έως 13 ετών (το 56%) εμφανίζουν κάποια στιγμή νυχτερινούς τρόμους. Στην ηλικία του ενάμισι έτους η συχνότητα εμφάνισης της διαταραχής αφορά πάνω από το ένα τρίτο των παιδιών (34,4%), ενώ στα 13 τους το ποσοστό έχει περιορισθεί στο 5,3%.

Όσον αφορά την υπνοβασία, σε ηλικία δυόμισι έως 13 ετών το ποσοστό εμφάνισης στα παιδιά φθάνει το 29,1%. H διαταραχή είναι σπανιότερη στην προσχολική ηλικία, ενώ στα δεκάχρονα παιδιά φθάνει το 13,4%.

Σύμφωνα με την μελέτη, τα μικρά παιδιά έως τριών ετών που έχουν νυχτερινούς τρόμους, είναι πιθανότερο (ποσοστό 34,4%) να εμφανίσουν και υπνοβασία έως την ηλικία των πέντε ετών, σε σχέση με τα παιδιά που ποτέ δεν είχαν νυχτερινούς τρόμους (21,7%).

Όσο πιο έντονο ιστορικό υπνοβασίας υπάρχει στην οικογένεια, τόσο πιο πιθανό είναι να γίνει υπνοβάτης και το παιδί. Τα παιδιά, των οποίων ο ένας γονέας ήταν υπνοβάτης, έχουν τριπλάσια πιθανότητα να γίνουν επίσης υπνοβάτες, σε σχέση με τα παιδιά που κανένας γονέας τους δεν υπνοβατούσε. Αν και οι δύο γονείς ήσαν υπνοβάτες, τότε είναι σχεδόν επταπλάσια η πιθανότητα να γίνει και το παιδί τους υπνοβάτης.

Αν ένα παιδί δεν είχε κανένα γονέα υπνοβάτη, τότε η πιθανότητα να υπνοβατήσει το ίδιο, είναι 22,5%. Με ένα γονέα υπνοβάτη, το ποσοστό ανεβαίνει στο 47,4%, ενώ και με τους δύο γονείς υπνοβάτες, στο 61,5%.

«Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι υπάρχει ισχυρή γενετική επιρροή στην υπνοβασία και, σε μικρότερο βαθμό, στους νυχτερινούς τρόμους», ανέφεραν οι ερευνητές και προειδοποίησαν τους γονείς που υπνοβατούν, να προετοιμασθούν γιατί και τα παιδιά τους μπορεί να κάνουν το ίδιο.

e-typos.com

Ο Ίλιγγος είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που προκαλεί έντονες ζαλάδες στους πάσχοντες οι οποίοι πολλές φορές παραπονιούνται ότι όλος ο κόσμος γύρω τους γυρίζει.

Αιτίες

Μερικές από τις πιο κοινές αιτίες περιλαμβάνουν:

Μικροσκοπικά σωματίδια ασβεστίου (canaliths) συσσωρεύονται σε κανάλια του εσωτερικού αυτιού. Το εσωτερικό αυτί στέλνει σήματα στον εγκέφαλο στο κεφάλι και το σώμα κινήσεις σε σχέση με τη βαρύτητα. Αυτό σας βοηθά να κρατήσετε την ισορροπία σας.

Νόσος του Meniere: Πρόκειται για μια εσωτερική διαταραχή του αυτιού και μπορεί να προκαλέσει επεισόδια ιλίγγου μαζί με κουδούνισμα στα αυτιά (εμβοές) και απώλεια ακοής.

Λαβυρινθίτιδα. Αυτό είναι ένα εσωτερικό πρόβλημα το οποίο προκαλεί φλεγμονή στο εσωτερικό του αυτιού γύρω από τα νεύρα που είναι σημαντικά για τη βοήθεια της ισορροπίας.

Λιγότερο συχνά ίλιγγος μπορεί να σχετίζεται με:

Τραυματισμό του αυχένα
Προβλήματα του εγκεφάλου, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο ή όγκο
Ορισμένα φάρμακα που προκαλούν βλάβη στο αυτί
Ημικρανίες

Τα συμπτώματα

Οι άνθρωποι με ίλιγγο τυπικά το περιγράφουν σαν να είναι σε κλίση ή σαν να ταλαντεύονται
προς διάφορες κατευθύνσεις.

Άλλα συμπτώματα που μπορεί να συνοδεύει τον ίλιγγο περιλαμβάνουν:

Ναυτία
Πονοκέφαλος
Εφίδρωση
Κουδούνισμα στα αυτιά
Απώλεια ακοής

Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν μερικά λεπτά έως μερικές ώρες ή περισσότερο και μπορεί να έρχονται και να φεύγουν.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας προτείνονται μια σειρά κινήσεων ειδικών κεφαλής και του σώματος για να μετακινηθούν οι εναποθέσεις ασβεστίου.

Εάν ο ίλιγγος προκαλείται από μια μόλυνση ή φλεγμονή, χορηγούνται αντιβιοτικά ή στεροειδή για να μειωθεί το οίδημα.

πηγή http://www.webmd.com

Έως και τις 14 Μαΐου θα γίνονται δεκτές οι αιτήσεις 15 επικουρικών γιατρών σε νοσοκομεία και δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας του ΠΕΔΥ, σύμφωνα με την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος του υπουργείου Υγείας.

Οι επικουρικοί γιατροί θα υπογράψουν συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου δωδεκάμηνης διάρκειας, ενώ η πρόσληψή τους θα γίνει μέσω των διαδικασιών που καθορίζονται από τον νόμο.

Οι θέσεις αφορούν κυρίως νοσηλευτικά ιδρύματα της περιφέρειας, καθώς και τα νοσοκομεία Αγλαΐα Κυριακού και Παπανικολάου και διάφορες ειδικότητες όπως παθολογία, αναισθησιολογία, καρδιολογία, πνευμονολογία, παιδιατρική κ.α.

Σύμφωνα με το Ν. 3868/10 οι επικουρικοί γιατροί κατά τον χρόνο απασχόλησής τους για την κάλυψη των έκτακτων αναγκών θα είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Ο χρόνος κατά τον οποίο υπηρετεί ο γιατρός ως επικουρικός προσμετράται ως προϋπηρεσία στις κρίσεις για την κατάληψη θέσεων γιατρών ΕΣΥ, καθώς και σε περαιτέρω εξέλιξή του στο ΕΣΥ.

onmed.gr

Ανήκετε σε αυτούς που δεν κάνουν νυχτερινές εξόδους πολύ συχνά, αλλά τη μία φορά που θα βγείτε, πίνετε πολύ;

Μία νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι η συνήθεια αυτή κρύβει πολύ σοβαρούς κινδύνους για την υγεία μας, ιδίως αν τα ποτά που καταναλώνονται, χαρακτηρίζονται ως δυνατά όπως βότκα, ουίσκι και τζιν.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από διεθνή ομάδα επιστημόνων από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Ολλανδία και την Αυστραλία, με επικεφαλής ερευνητές από τη Σχολή Δημοσίας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Όπως δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Epidemiology», η συνήθεια αυτή αυξάνει κατά περισσότερο από 70% τον κίνδυνο για έμφραγμα, μέσα σε μία ώρα από τη στιγμή που ξεκινά η κατανάλωση αλκοόλ.
Μάλιστα, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος μέσα στην πρώτη ώρα από την έναρξη της υπερκατανάλωσης αλκοόλ, καθώς και για όσους κανονικά πίνουν ελάχιστο ή καθόλου αλκοόλ.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ο κίνδυνος αρχίζει να μειώνονται στις 3 ώρες από την έναρξη της αυξημένης κατανάλωσης αλκοόλ, ενώ 24 ώρες αργότερα δεν υπήρχε πλέον αυξημένος κίνδυνος για έμφραγμα.
Τέλος, προέκυψε ότι η καθημερινή κατανάλωση μικρής ποσότητας αλκοόλ, ιδίως μπύρας ή κρασιού, δρα προστατευτικά εναντίον των μοιραίων καρδιαγγειακών συμβάντων.

onmed.gr