Ίσως σας έχει συμβεί να νιώθετε ότι κάποιος κρατά μια ολοζώντανη καρδιά δίπλα στα αφτιά σας. Αυτό το αίσθημα ότι ο παλμός της καρδιάς γίνεται εντόνως αισθητός ως ακουστικό ερέθισμα είναι ένα είδος εμβοών που ονομάζονται σφύζουσες εμβοές (pulsatile tinnitus).
Πού οφείλεται το φαινόμενο και τι δείχνει για την υγεία;
Οι εμβοές οφείλονται στην πλειονότητα των περιπτώσεων σε απώλεια ακοής λόγω γήρανσης, σε έκθεση σε πολύ δυνατούς ήχους ή σε απόφραξη του αφτιού από κυψελίδα (κερί).
Σπανιότερα, οι εμβοές οφείλονται σε διαταραχή των αιμοφόρων αγγείων και στην περίπτωση αυτή ονομάζονται σφύζουσες εμβοές.
Οι σφύζουσες εμβοές μπορεί να προκύψουν λόγω των παρακάτω:
- Καρκινικός όγκος στο κεφάλι ή το λαιμό: Επειδή ο όγκος πιέζει τα αιμοφόρα αγγεία της κεφαλής ή του λαιμού.
- Αθηροσκλήρωση: Λόγω της προχωρημένης ηλικίας και της συσσώρευσης χοληστερόλης και άλλων ουσιών, τα αιμοφόρα αγγεία που βρίσκονται κοντά στο μέσο ους και το έσω ους χάνουν την ελαστικότητά τους. Αποτέλεσμα είναι να γίνεται η ροή του αίματος πιο έντονη, άρα οι παλμοί γίνονται πιο εύκολα αντιληπτοί από το αφτί.
- Υπέρταση: Η υπέρταση και παράγοντες που αυξάνουν τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης (π.χ. στρες, αλκοόλ, καφεΐνη) κάνουν τις εμβοές ευκολότερα αντιληπτές.
- Διαταραχή της κυκλοφορίας του αίματος: Η στένωση της καρωτίδας αρτηρίας ή της σφαγίτιδας φλέβας του λαιμού μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές της κυκλοφορίας του αίματος.
- Δυσμορφία των τριχοειδών αγγείων: Μια πάθηση που ονομάζεται αρτηριοφλεβώδης διαμαρτία συνεπάγεται τη μη φυσιολογική σύνδεση μεταξύ αρτηριών και φλεβών και μπορεί να οδηγήσει στις σφύζουσες εμβοές. Στην περίπτωση αυτή, οι εμβοές συνήθως εκδηλώνονται μόνο στο ένα αφτί.
onmed.gr
Η ίδια έρευνα έδειξε ότι ο χυμός από ρόδι μπορεί να σας βοηθήσει να αποφράξετε τις αρτηρίες σας. Τα οφέλη του ροδιού στην αντιμετώπιση καρδιαγγειακών προβλημάτων είναι μεγάλα καθώς είναι επιστημονικά επιβεβαιωμένο ότι έχει αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ενώ μειώνει και την πίεση του αίματος.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο χυμός από ρόδι έχει υψηλή περιεκτικότητα πολυφαινολών και βιταμίνης C. Η έλλειψη της συγκεκριμένης βιταμίνης είναι βασική αιτία καρδιαγγειακών παθήσεων.
http://www.wellnessbin.com/- iatropedia.gr
Οι απρόσμενοι λόγοι που έχετε δυσκοιλιότητα
Τι είναι αυτό ακριβώς που προκαλεί τη δυσκοιλιότητα; Οι “συνήθεις ένοχοι” είναι η διατροφή με μικρή περιεκτικότητα σε ίνες, η περιορισμένη κατανάλωση νερού και η τάση που έχουν πολλοί άνθρωποι να “κρατιούνται” για ώρες και να μην πηγαίνουν τακτικά στην τουαλέτα ακόμα και όταν ο οργανισμός τους “χτυπάει καμπανάκι”.
Αλλά η δυσκοιλιότητα είναι ένα πιο περίπλοκο ζήτημα και μπορεί να οφείλεται και σε άλλους παράγοντες. Δείτε ποιοι μπορεί να είναι αυτοί:
Υποθυρεοειδισμός
Ο υποθυρεοειδισμός, ή η υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, επιβραδύνει τις μεταβολικές διαδικασίες σε όλο το σώμα, ακόμα και στο έντερο. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι με υποθυρεοειδισμό έχουν δυσκοιλιότητα, ούτε όλες οι περιπτώσεις δυσκοιλιότητας δείχνουν απαραίτητα πρόβλημα στον θυρεοειδή. Είναι όμως μία από τις πιο συχνές, αν και άγνωστες αιτίες, δυσκοιλιότητας.
Σοκολάτα
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η σοκολάτα μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα, αν και μερικές μελέτες δείχνουν ότι για κάποιους λίγους ανθρώπους, μπορεί και να τους βοηθάει. Έρευνα του 2005 έδειξε ότι τα άτομα με χρόνια δυσκοιλιότητα ή σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ήταν πιο πιθανό από ό,τι τα άτομα χωρίς αυτά τα προβλήματα να εκδηλώσουν προβλήματα δυσκοιλιότητας (το ίδιο συνέβη και με τις μπανάνες και το μαύρο τσάι).
Βιταμίνες
Σε γενικές γραμμές οι βιταμίνες δεν θα προκαλέσουν δυσκοιλιότητα, αλλά ορισμένα από τα συστατικά τους, όπως το ασβέστιο και ο σίδηρος, μπορεί να αποτελέσουν πρόβλημα. Αν γνωρίζετε ότι έχετε πρόβλημα δυσκοιλιότητας, προσπαθήστε να περιορίσετε την λήψη αυτών των δύο συστατικών.
Υπερβολική χρήση καθαρτικών
Πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν στα καθαρτικά για να αντιμετωπίσουν στην πράξη το πρόβλημα της δυσκοιλιότητας. Αλλά πρέπει πάντοτε να ακολουθούν τις οδηγίες που αναγράφονται σε αυτά τα σκευάσματα και να μην υπερβάλλουν στην χρήση τους. Αν συμβεί αυτό, τότε τα καθαρτικά μπορεί να κάνουν τον οργανισμό να βασίζεται στη χρήση τους και να αδυνατεί να λειτουργήσει σωστά χωρίς αυτά. Σε κάθε περίπτωση είναι σώφρον να ενημερώνετε πάντοτε τον προσωπικό σας γιατρό σχετικά.
Καταναλώνετε πολλά γαλακτοκομικά προϊόντα
Μια διατροφή που έχει πολύ τυρί, γιαούρτι, γάλα κλπ, αλλά και τροφές με υψηλά λιπαρά και λίγες ίνες (αυγά, κρέας) έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του ρυθμού πέψης. Μειώστε την κατανάλωση σε αυτές τις τροφές και φροντίστε να παίρνετε τουλάχιστον 25-35 γραμμάρια ινών την ημέρα.
http://www.health.com/
Βήχας - Όσα πρέπει να ξέρεις
Μάιος 11, 2015Τι είναι ο Βήχας και τι δηλώνει για την κατάσταση της υγείας μας;
Ο Βήχας είναι ένα αντανακλαστικό, που, αντιδρώντας στον ερεθισμό των αεραγωγών, έχει σα σκοπό να απομακρύνει μηχανικά αλλά και να αδρανοποιήσει, μέσω της παραγόμενης βλέννας, ξένα σώματα (σκόνη, καπνό, μικρόβια) από τους πνεύμονες ή από το ανώτερο αναπνευστικό. Ο βήχας δεν είναι παρά μόνο ένα σύμπτωμα που δεν παραπέμπει, μάλιστα, σε μια και μοναδική ασθένεια και συχνά η σημασία του μπορεί να προσδιοριστεί μόνο όταν αξιολογηθεί η βαρύτητα, η χρονιότητα και τα συνοδά του συμπτώματα.
Ποια είδη βήχα υπάρχουν και σε ποια νόσο αντιστοιχεί συχνότερα το καθένα;
Ο βήχας κλασσικά διακρίνεται σε παραγωγικό και μη παραγωγικό.
Ο παραγωγικός βήχας παράγει φλέγμα ή βλέννα (πτύελα). Η βλέννα μπορεί να εντοπίζεται στο πίσω μέρος του λαιμού, συνήθως προερχόμενη από τη μύτη ή τα ιγμόρεια, ή μπορεί να έχει ανεβεί προς τα έξω από τους πνεύμονες και την τραχεία. Υπάρχουν πολλές αιτίες παραγωγικού βήχα όπως:
Ιογενείς λοιμώξεις. Στο κοινό κρυολόγημα ή τη γρίπη προκαλείται συνήθως από λευκή έως κίτρινη βλέννα που κυλά προς τα κάτω στο φάρυγγα.
Μικροβιακές λοιμώξεις. Μπορεί να είναι σύμπτωμα πνευμονίας, βρογχίτιδας, ιγμορίτιδας, ή φυματίωσης, με τη βλέννα να είναι συνήθως πιο σκούρα (πράσινη ή καφέ).
Χρόνια πνευμονοπάθεια. Μπορεί να σημαίνει επιδείνωση μιας γνωστής χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ), ή μια λοίμωξη ως επιπλοκή της.
Οξεία ή χρόνια οπισθορρινική καταρροή. Λοιμώδους ή αλλεργικής ή αγγειοκινητικής αρχής, προκαλεί επίσης την αίσθηση ότι χρειάζεται συνεχώς να καθαρίσουμε το λαιμό μας.
Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ). Όξινο περιεχόμενο του στομάχου, ιδίως όταν ξαπλώνουμε σύντομα μετά από ένα γεύμα, επιστρέφει στον οισοφάγο, προκαλώντας άλλοτε συνειδητές καυσαλγίες (καούρες) και ερυγές (ρεψίματα) και άλλοτε μόνο βήχα. Αυτό συμβαίνει συχνότερα κατά τη διάρκεια της νύκτας και μπορεί να μας ξυπνήσει.
Κάπνισμα. Παραγωγικός βήχας σε καπνιστή είναι συχνά σημάδι χρόνιας βρογχίτιδας ή/και ερεθισμού του φάρυγγα ή του οισοφάγου.
Ιογενείς ασθένειες (μεταλοιμώδης βήχας). Μετά από κοινό κρυολόγημα ή γρίπη, ένας ξηρός βήχας μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες ενώ συχνά χειροτερεύει τη νύχτα.
Βρογχόσπασμος. Μπορεί να σημαίνει σπασμό των βρόγχων, που προκαλείται από βρογχικό ερεθισμό, ιδιαίτερα τη νύχτα (σε οξεία βρογχίτιδα).
Έκθεση σε σκόνη ή αναθυμιάσεις, καθώς και επαγγελματική έκθεση σε πτητικές-ερεθιστικές χημικές ουσίες στο εργασιακό περιβάλλον .
Φάρμακα. Συχνότερα βήχα μπορούν να προκαλέσουν από τα φάρμακα οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου, που χορηγούνται σε υψηλή αρτηριακή πίεση, όπως καπτοπρίλη (πχ. Capoten), εναλαπρίλη (πχ. Renitec ), λισινοπρίλη (πχ. Prinivil, Zestril, ή Zestoretic ) .
Απόφραξη των αεραγωγών με ένα εισπνεόμενο αντικείμενο, όπως κομμάτια τροφών ή φαρμάκων. Αυτό συμβαίνει συχνότερα στις ακραίες ηλικίες (παιδιά και ηλικιωμένους).
Αλλεργίες . Συχνό φτέρνισμα με ξηρό βήχα μπορεί να είναι ένδειξη αλλεργικής ρινίτιδας.
Άσθμα. Ένας χρόνιος ξηρός βήχας μπορεί να είναι σύμπτωμα άσθματος, με συνοδά άλλα συμπτώματα δύσπνοια, συριγμό, ή αίσθημα σφιξίματος στο στήθος.
Ο μη παραγωγικός βήχας είναι ξηρός, χωρίς εκκρίσεις. Ένας τέτοιου τύπου βήχας μπορεί να αναπτυχθεί μετά από οξεία ή χρόνια έκθεση σε ερεθιστικούς ή λοιμώδεις παράγοντες, όπως:
Μπορούμε από τον τύπο του βήχα να καταλάβουμε πώς θα τον αντιμετωπίσουμε;
Ιδιαίτερη βαρύτητα για την αντιμετώπισή του, ωστόσο, έχουν και δύο άλλες ταξινομήσεις του βήχα:
A. Ανάλογα με τη διάρκειά του, ο βήχας διακρίνεται σε:
Οξύ (διάρκειας μικρότερης των 3 εβδομάδων),
Υποξύ (διάρκειας μεγαλύτερης των 3 εβδομάδων και μικρότερης των 2 μηνών)
Χρόνιο (διάρκειας μεγαλύτερης των 2 μηνών).
Σε ποσοστό 80% - 90% ο οξύς βήχας είναι ιογενής και δεν πρέπει να χορηγούνται γι’ αυτόν αντιβιοτικά, αλλά μόνο συμπτωματική αγωγή, ενώ αν διαρκεί περισσότερο από τρείς εβδομάδες τα αίτιά του μπορεί να ποικίλλουν σε βαρύτητα και χρειάζεται σίγουρα εκτίμηση από το γιατρό μας και περαιτέρω έλεγχο.
B. Ανάλογα, τέλος, με την προέλευσή του, ο βήχας διακρίνεται σε:
Βήχα προερχόμενο από το ανώτερο αναπνευστικό
Βήχα προερχόμενο από το κατώτερο αναπνευστικό
Με βάση τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες του ACCP (American College of Chest Physicians) η συμπτωματική αντιμετώπιση του βήχα διαφοροποιείται ανάλογα με την κατάταξη αυτή, ως εξής:
Στις οξείες ιογενείς λοιμώξεις αμιγώς του ανωτέρου αναπνευστικού (πχ. κοινό κρυολόγημα) συνιστώνται:
Συνδυασμός αποσυμφορητικών και 1ης γενιάς αντϊσταμινικών (πχ. Comtrex cold).
Ανασταλτικά των προσταγλανδινών, όπως μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (πχ. Nurofen).
Αντιχολινεργικά φάρμακα, όπως το ιπρατρόπιο (πχ. Atrovent).
Κεντρικά ή περιφερικά αντιβηχικά (αν υπάρχει έντονος βήχας που πρέπει να κατασταλεί).
Στις περιπτώσεις αυτές δεν συνιστώνται: βλεννολυτικά, αντιβιοτικά (εκτός εξαιρέσεων πιθανού κοκκύτη), εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή, αντιϊσταμινικά νεότερης γενιάς (χωρίς αντιχολινεργική δράση), αποσυμφορητικά χωρίς συνδυασμό με 1ης γενιάς αντιϊσταμινικό.
Στις οξείες λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού (οξείες βρογχίτιδες) συνιστώνται:
Κεντρικά (και περιφερικά) αντιβηχικά φάρμακα (πχ. Sinecod ή Levotuss).
Βρογχοδιασταλτικά, όπως σαλβουταμόλη (πχ. Aerolin), μόνο αν υπάρχει βρογχόσπασμος.
Δεν συνιστώνται, σε αυτή την περίπτωση: αντιβιοτικά (εκτός εξαιρέσεων με πυώδη -καφέ ή γκριζοπράσινη-, απόχρεμψη), βλεννολυτικά (εκτός της ΧΑΠ), εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή, αντιϊσταμινικά ή αποσυμφορητικά.
boro.gr- www.euroclinic.gr
Χαμηλή πίεση της καρδιάς - Τι σημαίνει ακριβώς;
Μάιος 10, 2015H πίεση του αίματος στο φυσιολογικό άτομο, διατηρείται σε στενά όρια, υπακούοντας σε πολλά συστήματα ρύθμισης.
Πολύπλοκοι νευρικοί και ορμονικοί υποδοχείς αντιδρούν ταχέως και σε βάθος χρόνου σε μικρές μεταβολές της πίεσης του αίματος. Σημαντικό ρόλο έχει ο νεφρικός ηθμός, ο οποίος μέσω έκκρισης ορμονών και ελέγχου των υγρών του σώματος, συντελεί στην φυσιολογική διατήρηση της αρτηριακής πίεσης.
Η μέτρηση της πίεσης περιλαμβάνει ένα συστολικό στοιχείο («μεγάλη» πίεση) και ένα διαστολικό στοιχείο («μικρή» πίεση). Η διαστολική πίεση συχνά αποκαλείται από το κοινό, πίεση της καρδιάς, λόγω της λανθασμένης αντίληψης, ότι επηρεάζει περισσότερο την καρδιά συγκριτικά τόσο με άλλα οργανικά συστήματα όσο και με τη συστολική πίεση αυτή καθαυτή. Όταν η διαστολική πίεση ευρίσκεται σε επίπεδα κάτω από 70 mmHg, τότε η διαστολική πίεση είναι χαμηλή.
Τα άτομα αυτά μπορεί να έχουν επιπρόσθετα και χαμηλές συστολικές πιέσεις ή να έχουν φυσιολογική ή αυξημένη συστολική πίεση. Η χαμηλή διαστολική αρτηριακή πίεση δεν προκαλεί συμπτώματα σε αρκετά άτομα. Τα συμπτώματα, όταν υπάρχουν, περιλαμβάνουν, ζάλη, αδιαθεσία, λιποθυμία, έλλειψη συγκέντρωσης, σύνδρομο κόπωσης, θολή όραση, ναυτία, ωχρότητα, ταχεία αναπνοή, ατονία, κατάθλιψη, δύσπνοια, αίσθημα παλμών, ταχυκαρδίες.
Αίτια
Ορισμένα άτομα έχουν ιδιοσυγκρασιακώς χαμηλές διαστολικές πιέσεις, φαινόμενο που δεν δύναται να χαρακτηριστεί ως νόσημα. Ωστόσο υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι οι χαμηλές διαστολικές πιέσεις σε υγιή άτομα με φυσιολογική συστολική πίεση συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο αγγειακών, καρδιακών, εγκεφαλικών επεισοδίων στυτικής δυσλειτουργίας και εγκεφαλικής ατροφίας.
Ορισμένες παθολογικές καταστάσεις που χρήζουν άμεσης θεραπείας προκαλούν πτώση των διαστολικών πιέσεων. Τέτοιες καταστάσεις είναι η αναιμία, η αιμορραγία, η αφυδάτωση, ορισμένες καρδιακές παθήσεις, ορισμένες ενδοκρινολογικές ανωμαλίες, πνευμονικές παθήσεις, τοξική δράση φαρμάκων, νευροπάθεια, η διατροφική ανεπάρκεια, η υπογλυκαιμία, ο διαβήτης, η υπερκόπωση.
Η αιφνίδια πτώση της πίεσης η οποία οφείλεται σε υπογκαιμικό, καρδιογενές, νευρογενές, αλλεργικό, σηπτικό ή shock, είναι επείγουσα κατάσταση που απαιτεί ειδική ενδονοσοκομειακή αγωγή και επιβάλλει νοσηλεία. Διουρητικά, αντικαταθλιπτικά, φάρμακα στυτικής δυσλειτουργίας, β αναστολείς, α αναστολείς είναι μερικές από τις πιο δημοφιλείς κατηγορίες φαρμάκων που προκαλούν πτώση διαστολικής πίεσης. Συχνά η μεμονωμένη παθολογική πτώση της διαστολικής πίεσης με συστολική υπέρταση ή φυσιολογική συστολική πίεση είναι σύμπτωμα καρδιακού νοσήματος, αγγειοπάθειας, ή αρτηριοσκλήρυνσης.
Η σημασία της σωστής παθολογικής εξέτασης και η θεραπεία
Η ιατρική εξέταση στο ιατρείο περιλαμβάνει την μέτρηση της πίεσης με ειδικά πιεσόμετρα ακριβείας σε ύπτια, καθιστή και όρθια θέση. Πραγματοποιούνται αδρές δοκιμασίες καρδιακής, πνευμονικής και εγκεφαλικής λειτουργίας. Αξιολογείται ο βαθμός της περιφερικής αιμάτωσης, εξετάζεται ο σφυγμός περιφερικών αρτηριών και αξιολογείται η επίδραση τυχόν λαμβανόμενων φαρμάκων. Σε ορισμένες περιπτώσεις κρίνονται επιβεβλημένες ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις.
Τα ανωτέρω είναι σημαντικά για να διερευνηθεί το αίτιο της χαμηλής πίεσης καθώς και το είδος της θεραπευτικής παρέμβασης. Εάν πρόκειται για ιδιοσυγκρασιακή μεμονωμένη χαμηλή διαστολική πίεση είναι σημαντικό να διερευνηθούν και να αποκατασταθούν σοβαροί παράγοντες κινδύνου για στυτική δυσλειτουργία, αγγειακά καρδιακά ή εγκεφαλικά επεισόδια (π.χ. διαβήτης, κάπνισμα, μεταβολικό σύνδρομο).
enallaktikidrasi
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS