Βλεφαρίτιδα είναι η φλεγμονή των βλεφάρων, μία από τις πιο συχνές διαταραχές της περιοχής των οφθαλμών. Τα κύρια συμπτώματα είναι δυσφορία, ερυθρότητα και δακρύρροια.

Άλλα συμπτώματα: αίσθημα καύσου, κνησμός, ευαισθησία στο φως και αίσθηση ξένου σώματος που γίνεται εντονότερη κατά το ξύπνημα.

Υπάρχουν 3 μορφές βλεφαρίτιδας σταφυλοκοκκική, σμηγματορροϊκή και βλεφαρίτιδα λόγω δυσλειτουργίας των Μεβομιανών αδένων. Και οι τρεις μορφές βλεφαρίτιδας έχουν χρόνιο χαρακτήρα. Ασθενείς με σταφυλοκοκκική βλεφαρίτιδα έχουν μέση ηλικία 42 έτη. Οι ασθενείς με σμηγματορροϊκή βλεφαρίτιδα και βλεφαρίτιδα λόγω δυσλειτουργίας των Μεβομιανών αδένων, είναι γενικά μεγαλύτερης ηλικίας και έχουν πλούσιο ιστορικό οφθαλμικών συμπτωμάτων.
Στην σταφυλοκοκκική βλεφαρίτιδα υπάρχει κρούστα κατά μήκος των βλεφαρίδων.

Στην σμηγματορροϊκή βλεφαρίτιδα υπάρχει λιπαρότητα κατά μήκος των βλεφαρίδων. Οι ασθενείς συχνά πάσχουν απο σμηγματορροϊκή δερματίτιδα.

Στην δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων, υπάρχουν εμφανή αιμοφόρα αγγεία στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος. Επιπλέον υπάρχει έμφραξη στον πόρο του Μεβομιανού αδένα, και ανεπαρκής και ημιδιαφανής ελαιώδης έκκριση.

Ασθενείς με δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων συχνά πασχουν απο  σμηγματορροϊκή δερματίτιδα ή ροδόχρου ακμή.

Θεραπεία

Η βλεφαρίτιδα είναι χρόνια ασθένεια για την οποία δεν υπάρχει θεραπεία και απαιτεί μακροχρόνια αντιμετώπιση για να τον έλεγχό της. Η θεραπεία αποτελείται από 2 φάσεις (οξεία φάση και φάση συντήρησης). Η οξεία φάση της θεραπείας προϋποθέτει την εντατική θεραπεία για να τεθούν γρήγορα την συμπτώματα υπό έλεγχο. Κατά τη φάση συντήρησης στόχος είναι να συνεχιστεί επ “αόριστον το ελάχιστο ποσό της θεραπείας που είναι αναγκαίο για τη διατήρηση της νόσου σε ύφεση. Θα επικεντρωθεί στις θεραπείες που βοηθούν τον έλεγχο της διαδικασίας βλεφαρίτιδα ίδια.

Θερμά επιθέματα ακολουθούμενα από τριβή των βλεφάρων είναι απο τα πιό κρίσιμα στοιχεία για τον αποτελεσματικό ελέγχο της βλεφαρίτιδας. Αυτοί οι χειρισμοί αφαιρούν τα άχρηστα υλικά που μπορεί να υπάρχουν στα βλέφαρα (τα οποία μπορεί να είναι αποικίες από βακτήρια), μειώνοντας το βακτηριακό φορτίο και σταθεροποιώντας την δακρυική στιβάδα με την απελευθέρωση των ελαιωδών εκκρίσεων από τούς Μεβομιανούς αδένες, μειώνοντας έτσι την εξάτμιση των δακρύων (έτσι τα συμπτώματα ξηροφθαλμίας μειώνονται).
Τεχνική: Εμποτίζουμε μια καθαρή πετσέτα σε ζεστό νερό (όσο ζεστό μπορούμε να ανεχθούμε) και την τοποθετούμε στα κλειστά βλέφαρα για πέντε έως δέκα λεπτά. Στην οξεία φάση η διαδικασία επαναλαμβάνεται 2 με 4 φορές την ημέρα.

Στην οξεία φάση της βλεφαρίτιδας (που συνοδεύεται απο ερυθρότητα ή πόνο) δεν επιτρέπεται η εφαρμογή θερμών επιθεμάτων. Αντίθετα η εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων βοηθά όσον αφορά στα συμπτώματα και την πορεία της πάθησης τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα!

Εναλλακτικά μετά την εφαρμογή των θερμών επιθεμάτων είναι σημαντικό να εφαρμόσουμε τριβή (μάλαξη) των βλεφάρων Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό κυρίως σε ασθενείς που έχουν δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων. Στους ασθενείς που έχουν δυσλειτουργία των Μεβομιανών αδένων οι εκκρίσεις είναι θολερές παχύρευστες και οι εκφοριτικοί πόροι των αδένων είναι σχεδόν κλειστοί. Είναι σαν ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας που περιέχει βούτυρο αντί κρέμας. Σε κανονική θερμοκρασία είναι λιγότερο εύκολο να βγάλουμε το βούτυρο από το σωληνάριο. Εαν ομως το ζεστάνουμε, τότε το βούτυρο θα μαλακώσει αρκετά για να βγει από το σωλήνα, αλλά μόνο εφαρμόζοντας κάποια πίεση. Κάτι ανάλογο ισχύει  και με το περιεχόμενο των Μεβομιανών αδένων.
Γι’αυτό μετά από κάθε 1 λεπτό εφαρμογής των θερμών επιθεμάτων πρέπει να εφαρμόσουμε μάλαξη των βλεφάρων ως εξής: Κλείνουμε απαλά τα βλέφαρα και με ένα δάκτυλο του ενός χεριού “τεντώνουμε” την έξω άκρη του άνω βλεφάρου. Με ένα δάκτυλο του άλλου χεριού πιέζουμε το βλέφαρο στο χείλος (κοντά στις βλεφαρίδες) αρχίζοντας απο την εσωτερική άκρη (κοντα στην βάση της μύτης) και το μετακινούμε πιέζοντας προς την εξω άκρη. Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία 5-6 φορές. Εναλλακτικά αντί των δακτύλων, η τριβή μπορεί να γίνει με την μαλακή μικρή πετσέτα που χρησιμοποιούμε για την εφαρμογή των θερμών επιθεμάτων. Στην συνέχεια καθαρίζουμε με παιδικό σαμπουάν οπως περιγράφουμε παρακάτω. Τέλος καλό είναι στο τέλος της όλης διαδικασίας να γίνει εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων για 15΄ περίπου με σκοπό την μείωση της υπεραιμίας και της αύξησης της θερμοκρασίας της περιοχής των βλεφάρων.

   
Υγιεινή των βλεφάρων:
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για καθαρίσετε τα βλέφαρα. Ο καθαρισμός πρέπει να στοχεύει στη βάση των βλεφαρίδων στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος.

Baby Shampoo: Το σαμπουάν για μωρά θα πρέπει να αραιωθεί πρώτα ένα προς ένα με νερό σε ένα φλιτζάνι ή στην παλάμη του χεριού. Αυτό αναμειγνύεται με καθαρά χέρια και στη συνέχεια τρίβουμε με μια απαλή οβάλ κίνηση στη βάση των βλεφαρίδων στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος (με κλειστά βλέφαρα) για 1 λεπτό. Ακολούθως ξεπλένουμε το πρόσωπο με άφθονο νερό.
Υπάρχουν διαθέσιμα στο εμπόριο επιθέματα καθαρισμού τα οποία είναι εξίσου αποτελεσματικά αν και πιο δαπανηρή μέθοδος, ενώ  υποτίθεται ότι είναι λιγότερο ενοχλητικό για τα βλέφαρα.

Αντιβιοτική θεραπεία.
Η εφαρμογή οφθαλμικής αλοιφής στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος αμέσως μετά το τρίψιμο του βλεφάρου μπορεί να συμβάλει στην άνεση των ασθενών. Η επιλογή εδώ είναι συνήθως Ερυθρομυκίνη ή Τομπραμυκίνη σε συνδιασμό με στεροειδή. Επιπλέον, συμβάλλουν στην περαιτέρω μείωση του βακτηριακού φορτίου στα βλέφαρα.
Λήψη απο στόματος Τετρακυκλίνης (δοξυκυκλίνη ή μινοκυκλίνη) για περίπου 3 μήνες μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανθεκτικές δυσλειτουργίες των Μεβομιανών αδένων. Η Τετρακυκλίνη επηρεάζει τις εκκρίσεις των αδένων, αναστέλλει τις βακτηριακές λιπάσες (ένζυμα) και μειώνουν το βλεφαρικό βακτηριακό φορτίο.

Αντιφλεγμονώδης θεραπεία:
Τα Ω-3 λιπαρά οξέα μπορεί να μειώσoυν τη φλεγμονή στα βλέφαρα.

Αντιοξειδωτική θεραπεία:
Η κατανάλωση σταφυλιών μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με βλεφαρίτιδα. Ο σχηματισμός των οξειδωτικών παραγόντων όπως το μονοξείδιο του αζώτου στο ελεύθερο βλεφαρικό χείλος έχει αναφερθεί οτι διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην βλεφαρίτιδα  Η ρεσβερατρόλη είναι ένα αντιοξειδωτικό που είναι πολύ αποτελεσματικό ενάντια σε αυτούς τους τύπους νιτρωδών οξειδωτικών. Τα σταφύλια είναι ιδιαίτερα καλές πηγές ρεσβερατρόλης. Η ρεσβερατρόλη βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών. Η νωπή φλούδα σταφυλιών περιέχει περίπου 50 με 100 μικρογραμμάρια ρεσβερατρόλη ανά γραμμάριο. Το κόκκινο κρασί περιέχει περίπου 1,5 με 3 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο…

iator.gr

Δραματική επιστολή για τις ελλείψεις στο Ασκληπιείο Βούλας από τον διευθυντή του τμήματος Νεφρολογίας Χ. Ζαχαρόγιαννη

Πολλοί άνθρωποι διαμαρτύρονται καθημερινά για προβλήματα στο στομάχι, τα οποία εκδηλώνονται με δυσφορία και “φούσκωμα” στην κοιλιά.

Το φούσκωμα είναι δυσάρεστο για κάθε άνθρωπο, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που αισθάνονται ακόμα πιο άσχημα επειδή αλλοιώνει την εξωτερική τους εμφάνιση και τους κάνει να φαίνονται πιο... ογκώδεις από ό,τι είναι.

Δείτε τρεις απρόσμενες αιτίες που έχετε φούσκωμα:

Ακανόνιστα ωράρια στα κυρίως γεύματα της ημέρας

Μια συνηθισμένη αιτία του φουσκώματος είναι ότι τρώτε απλά όποτε μπορείτε. Και όχι όποτε πρέπει Όταν περνάτε πολλές ώρες χωρίς φαγητό, και στη συνέχεια τρώτε πολύ πριν τον ύπνο, η πέψη σας (και ο μεταβολισμός) θα επιβραδυνθούν. Για παράδειγμα, εάν παραλείψετε το πρωινό, και στη συνέχεια φάτε ένα μεγάλο μεσημεριανό, αυτό σχεδόν πάντα θα σας κάνει να αισθανθείτε φουσκωμένοι. Αυτό συμβαίνει από το “σοκ” στο πεπτικό σας σύστημα από την πολλή τροφή, ενώ ταυτόχρονα θα αυξηθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, καθώς και το επίπεδο της ινσουλίνης. Στο τέλος θα νιώσετε κουρασμένοι και φουσκωμένοι.

Πρέπει να βάλετε ένα τακτικό πρόγραμμα γευμάτων, ώστε το σώμα σας να μπορεί να λειτουργήσει σωστά και το πεπτικό σας σύστημα πιο αποτελεσματικά. Πάρτε το πρωινό σας μέσα σε 1 ώρα αφότου ξυπνήσετε, προσπαθήστε να τρώτε κάθε μεσημέρι σε μια συγκεκριμένη ώρα (όχι μετά τις 14:00) και πάρτε το βραδινό σας πριν από τις 20:00.

Αντίσταση στην ινσουλίνη

Λόγω της γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα, το σώμα εκκρίνει ινσουλίνη (ορμόνη) από το πάγκρεας. Μετά την κατανάλωση ενός γεύματος, τα επίπεδα ινσουλίνης αυξάνονται. Σε ένα υγιές άτομο, όταν η ινσουλίνη παράγεται ενεργοποιεί τα κύτταρα του οργανισμού ώστε να χρησιμοποιήσουν τη ζάχαρη και τα λίπη από την κυκλοφορία του αίματος. Η αντίσταση στην ινσουλίνη εμφανίζεται ως αποτέλεσμα των κατεστραμμένων κυττάρων, τα οποία δεν αντιδρούν στο “σήμα” της ινσουλίνης. Αυτό ενεργοποιεί το σώμα να παράγει ακόμα περισσότερη ινσουλίνη και με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται τοξικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, που είναι γνωστά και ως υψηλά επίπεδα σακχάρου.

Τα συνήθη συμπτώματα της αντίστασης στην ινσουλίνη είναι: έντονη επιθυμία για υδατάνθρακες και τα γλυκά, αυξημένη όρεξη, αύξηση του σωματικού βάρους (σε μια περίοδο 2-3 ετών), γενικευμένο αίσθημα κόπωσης και φούσκωμα μετά από κάθε γεύμα.

Εάν έχετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα και ειδικά εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, μπορεί να έχετε αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη. Η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να επιβεβαιωθεί με τη βοήθεια εξετάσεων αίματος.

Κακός συνδυασμός τροφών

Ο συνδυασμός ορισμένων τύπων τροφών μπορεί να επηρεάσει την πέψη. Υπάρχουν άνθρωποι που αντιδρούν με μεγαλύτερη ευαισθησία σε κάποιες τροφές από ό,τι σε άλλες και αυτό να τους φέρει φούσκωμα.

Ο βασικός κανόνας στον συνδυασμό τροφών είναι να καταναλώνετε τα φρούτα μόνα τους, χωρίς να τα συνδυάζετε με άλλες τροφές, κυρίως πρωτεΐνες. Για τους περισσότερους ανθρώπους, ο κανόνας αυτός είναι αρκετός για να περιορίσουν σημαντικά το φούσκωμα.

Ένας δεύτερος βασικός κανόνας είναι να αποφύγετε το συνδυασμό πρωτεϊνών με υδατάνθρακες. Αυτό στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατο, ειδικά όταν πρόκειται για χορτοφαγική διατροφή, αλλά και για όσους καταναλώνουν κρέας, ψάρι, ή πουλερικά, προσπαθήστε να διαχωρίσετε τα άμυλα από τις πρωτεΐνες και δείτε το αποτέλεσμα.

http://www.healthyfoodteam.com

Δεν θα πιστεύετε από πόσες ασθένειες σας προστατεύουν τα ρεβίθια

Προέρχονται παραδοσιακά από τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, τα ρεβίθια, επίσης γνωστά ως φασόλια garbanzo, έχουν εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Έχουν εξέχουσα θέση στην ελληνική, ιταλική, ινδική, ισπανική και πορτογαλική κουζίνα.
Ένα φλιτζάνι μαγειρεμένα ρεβίθια περιέχει 269 θερμίδες, 45 γραμμάρια υδατάνθρακες, 15 γραμμάρια πρωτεΐνης, 13 γραμμάρια φυτικές ίνες, 4 γραμμάρια λίπους και 0 γραμμάρια χοληστερόλης.

Μια και μόνο μερίδα ρεβίθια παρέχει το 50% των ημερήσιων αναγκών των ενήλικων ανθρώπων σε κάλιο, 2% σε βιταμίνη Α, 21% σε ασβέστιο, 13% σε βιταμίνη C, 69% σε σίδηρο, σε νάτριο 2%, σε βιταμίνη Β-6 55% και σε μαγνήσιο 57%. Επιπλέον, τα ρεβίθια περιέχουν βιταμίνη Κ, φολικό οξύ, φώσφορο, ψευδάργυρο, χαλκό, μαγγάνιο, σελήνιο και χολίνη.

Και δείτε από πόσες σοβαρές ασθένειες σας προστατεύουν:

Διαβήτης

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι διαβητικοί τύπου-1 που ακολουθούν δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες έχουν χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και εκείνου με διαβήτη τύπου-2 έχει αποδειχτεί ότι βελτιώνουν το σάκχαρο στο αίμα, τα λιπίδια και τα επίπεδα ινσουλίνης.

Οι ειδικοί συνιστούν 21-25 γραμμάρια φυτικών ινών την ημέρα για τις γυναίκες και 30-38 γραμμάρια την ημέρα για τους άνδρες.

Πίεση αίματος

Η περιορισμένη κατανάλωση τροφών με πολύ νάτριο είναι απαραίτητη για την μείωση της αρτηριακής πίεσης, ωστόσο η αύξηση της πρόσληψης καλίου μπορεί να είναι εξίσου σημαντική, λόγω της αγγειοδιαστολής, την οποία προκαλεί.

Υγεία της καρδιάς

Η υψηλή περιεκτικότητα των ρεβιθιών σε ίνες, κάλιο, βιταμίνη C και βιταμίνη Β-6, σε συνδυασμό με την έλλειψη της χοληστερόλης, τα καθιστούν ιδανικά για την υγεία της καρδιάς. Τα ρεβίθια περιέχουν σημαντικές ποσότητες ινών, που βοηθούν στη μείωση του συνολικού ποσού της χοληστερόλης στο αίμα, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

Σε μια μελέτη, εκείνοι που κατανάλωναν 4069 mg καλίου την ημέρα, είχαν 49% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από ισχαιμική καρδιοπάθεια σε σύγκριση με όσους κατανάλωναν λιγότερο κάλιο (περίπου 1000 mg ανά ημέρα).

Καρκίνος

Το σελήνιο είναι ένα μέταλλο που δεν το βρίσκει κανείς εύκολα σε φρούτα και λαχανικά, αλλά μπορεί να βρεθεί σε ρεβίθια. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην λειτουργία των ηπατικών ενζύμων, και βοηθά στην αποτοξίνωση από ορισμένες καρκινογόνες ενώσεις στο σώμα. Επιπλέον, το σελήνιο αποτρέπει την φλεγμονή και μειώνει την ανάπτυξη των καρκινικών όγκων.

Τα ρεβίθια περιέχουν επίσης φολικό οξύ, το οποίο παίζει ρόλο στη σύνθεση του DNA και την επισκευή των κυττάρων, εμποδίζοντας έτσι το σχηματισμό των καρκινικών κυττάρων από μεταλλάξεις στο DNA.

Οι σαπωνίνες, οι οποίες είναι φυτοχημικά που υπάρχουν στα ρεβίθια, εμποδίζουν, επίσης, τα καρκινικά κύτταρα από το να πολλαπλασιαστούν και να κάνουν μετάσταση σε άλλα μέρη του σώματος.

Χοληστερόλη

Έρευνες δείχνουν ότι η κατανάλωση ρεβιθιών στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής μειώνει το ποσό της χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης (LDL) χοληστερόλης στο αίμα.

http://www.medicalnewstoday.com

Οι βλαβερές διατροφικές συνήθειες συμβάλλουν στη δημιουργία στέρεων σχηματισμών στον ουρικό σωλήνα και τα νεφρά.

Υπολογίζεται ότι το 80% της πέτρας των νεφρών αποτελείται από κοιτάσματα ασβεστίου.

Γι' αυτό και πρέπει να αποφεύγετε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα με υψηλό οξαλικό οξύ.

Τέτοιες είναι:

Το σπανάκι, η μελιτζάνα, η ντομάτα, η πατάτα, τα φιστίκια, η ζάχαρη, τα αμύγδαλα και το κακάο.

Τον κίνδυνο δημιουργίας πέτρας στα νεφρά μπορεί επίσης να αυξήσει η πρόσληψη υψηλής ποσότητας ζωικού λίπους.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ερευνών, το γκρέιπφρουτ επίσης μπορεί να ενισχύσει τον κίνδυνο ανάπτυξης πέτρας στα νεφρά.

Καλό είναι επίσης να αποφεύγετε όλα τα είδη των τροφίμων που μπορούν να αποσπάσουν νερό από το σώμα προκαλώντας αφυδάτωση.

Αυτά περιλαμβάνουν το αλκοόλ, τον καφέ, τη ζάχαρη, το πολύ ασβέστιο κ.λπ.

Επιβάλλεται τέλος να πίνετε πολύ νερό, που συνεπάγεται συχνότερη ούρηση και συντελεί στην αποβολή των ιχνοστοιχείων που προκαλούν τον σχηματισμό λίθων στους νεφρούς, μειώνοντας έτσι το ενδεχόμενο να μένουν στάσιμα και να σχηματίζουν μάζες στο ουροποιητικό σύστημα.

www.madata.gr