Το Κτηματολόγιο Ρόδου δημιουργήθηκε την περίοδο 1922-1930, κατά την διάρκεια της Ιταλικής διοίκησης. Καλύπτει όλη την επιφάνεια της νήσου και περιέχει κτηματολογικά στοιχεία για κάθε ακίνητο.

 

Οι κτηματολογικές εγγραφές έχουν καταχωρηθεί και συνεχίζουν έως σήμερα να καταχωρούνται στα γνωστά στους δικηγόρους, μηχανικούς αλλά και στους πολίτες μεγάλου μεγέθους και βάρους «κτηματολογικά βιβλία» γνωστά ως Τόμους.

 

Επιτακτική είναι η ανάγκη συντήρησης και βιβλιοδεσίας τους διότι λόγω της παλαιότητας και χρήσης τους έχουν υποστεί μεγάλες φθορές. Επίσης έχουν ιστορική αξία και αποτελούν βασικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ρόδου. Περιέχουν βασικά στοιχεία για τα ακίνητα της Ρόδου, είτε αυτά είναι αγροτικά, αστικά, ιδιωτικά ή δημόσια.

 

Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου ανέλαβε την υποχρέωση να χρηματοδοτήσει την εκτέλεση έργου βιβλιοδεσίας και συντήρησης με το ποσό των πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000,00 €).

 

Το έργο είναι ενταγμένο στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και το Περιφερειακό Συμβούλιο με πρωτοβουλία του Περιφερειάρχη κ. Γιώργου Χατζημάρκου συζήτησε το θέμα στην τελευταία συνεδρίαση και ομόφωνα αποφάσισε τα παραπάνω.

 

Ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Γιάννης Φλεβάρης επισκέφτηκε το Κτηματολόγιο Ρόδου και ενημέρωσε τον Διευθυντή του κ. Νικόλαο Ματσάκη για την απόφαση που ελήφθη, τον οποίο και συνεχάρη για το σημαντικό έργο που επιτελεί στην σπουδαίας σημασίας υπηρεσία που προΐσταται.

 

Ζήτησε επίσης από τον Προϊστάμενο του Κτηματολογίου να μεταφέρει την ικανοποίηση και τη στήριξη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου στους εργαζομένους στο Κτηματολόγιο, οι οποίοι παρά την υποστελέχωση που αποτελεί μάστιγα και πληγή για την εύρυθμη λειτουργία κάθε υπηρεσίας δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Αποτέλεσμα αυτού είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη εξυπηρέτηση των ενδιαφερομένων και η εύρυθμη λειτουργία του.

 

Τέλος έδωσε αναπτυξιακή διάσταση στη λειτουργία της υπηρεσίας λέγοντας ότι «Το Κτηματολόγιο Ρόδου αποτέλεσε και αποτελεί εργαλείο τάξης, τακτοποίησης και ανάπτυξης της γης και του τόπου μας. Ιδρύθηκε από του Ιταλούς πριν από περίπου έναν αιώνα και υπήρξε πρόδρομος της σύστασης του Εθνικού Κτηματολογίου που ακόμα βρίσκεται υπό δημιουργία.

 

Είναι χρέος ιστορικό και Αυτοδιοικητικό για την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου να σταθεί έμπρακτα κοντά στο Κτηματολόγιο, να στηρίξει το έργο του και να διεκδικήσει την επιβεβλημένη ενίσχυσή του».

rodiaki.gr

 

Το Σάββατο 15/11/2014 και την Κυριακή 16/11/2014, πραγματοποιήθηκε στην Κω από εθελοντές εκπαιδευτές Σαμαρείτες του Ε.Ε.Σ. Ρόδου, θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση στους δόκιμους Σαμαρείτες Διασώστες της Β΄σειράς.
 
Η Πρόεδρος και τα Μέλη του Δ.Σ. ευχαριστούν από καρδιάς:

 

Την Διεύθυνση του Ξενοδοχείου ΑΣΤΡΟΝ για την δωρεάν φιλοξενία των εκπαιδευτών.

 

Την Διεύθυνση της ΜΑΡΙΝΑΣ ΚΩ για την διάθεση του χώρου όπου πραγματοποιήθηκε η εκπαίδευση.

 

Tην BLUESTAR FERRIES για την έκπτωση 50% στην μετακίνηση των εκπαιδευτών από Ρόδο για Κω.

 

Την DODEKANISOS SEAWAYS για την δωρεάν μετακίνηση των εκπαιδευτών από Κω για Ρόδο.

 

Τους εθελοντές εκπαιδευτές κ. ΚΩΝ/ΝΟ ΤΖΑΝΟ και ΣΠΥΡΟ ΣΑΛΑΜΑΣΤΡΑΚΗ.

Η Πρόεδρος                                                            Η Γ. Γραμματέας

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την κοινωνία μας είναι η προοπτική της και το μέλλον της μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής και πολιτικής πρωτοφανούς ρευστότητας. Έχουμε διαβάσει πολλά και έχουμε κατά καιρούς μεταφέρει στην τοπική πραγματικότητα απόψεις που έχουν σχέση με τον τοπικό παραγωγικό πλούτο

και την ιδιαιτερότητα του άκρως ευαίσθητου νησιώτικου μας περιβάλλοντος. Πρόσφατα διαβάσαμε το παρακάτω άρθρο του Χρήστου Γιανναρά που θέτει με μια μοναδική πληρότητα και μια εξ όσου μοναδική εκφραστική δεινότητα το κεντρικό μας ζήτημα: που πάμε; Που θέλουμε να πάμε; Που πρέπει να επιδιώξουμε να πάμε;
 Ας το διαβάσουμε!

‘’’ Μικρομαγαζάτορας στη Ρόδο, οξυνούστατος και προσγειωμένος, καταθέτει: ‘’Την περασμένη χρονιά (2013) καταγράφηκαν στη Ρόδο τρία εκατομμύρια οκτακόσιες χιλιάδες διανυχτερεύσεις επισκεπτών. Το ελάχιστο από όσα θα καταναλώσει ένας επισκέπτης σε κάθε εικοσιτετράωρη παραμονή του στο νησί, είναι, οπωσδήποτε, ένα ψωμάκι – ένα από τα μικρά στρογγυλά αρτίδια που συνοδεύουν κάθε πρόγευμα - γεύμα - δείπνο σε ξενοδοχείο ή ενοικιαζόμενο κατάλυμα.

Για να παράγονται στη Ρόδο καθημερινά 3.800.000 ψωμάκια (η ελάχιστη αναγκαία για τους επισκέπτες ποσότητα) χρειάζονται περίπου 500 φούρνοι. Τόσοι φούρνοι για να λειτουργήσουν, ως παραγωγή και εμπορία, προϋποθέτουν και συνεπάγονται τουλάχιστον 1.500 έως 2.000 θέσεις εργασίας. Η διακίνηση των υλικών που απαιτούνται για την παραγωγή των αρτιδίων και την οργάνωση της προώθησής τους στην αγορά, θα προϋπέθετε άλλους τόσους ανθρώπους στη δουλειά.

Σήμερα, τα ψωμάκια που καταναλώνονται, κατά εκατοντάδες χιλιάδων, στη Ρόδο, εισάγονται, όλα, ως κατεψυγμένη ζύμη, από την Κίνα, το Μαρόκο, την Πολωνία. Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες έγινε εισαγωγή από την Κίνα και κατεψυγμένων μερίδων μουσακά! Ναι, ακόμα και ο προβαλλόμενος στην τουριστική αγορά σαν σύμβολο της ελληνικότητας μουσακάς, εισάγεται πια «προκάτ» από την Κίνα.

Δεκαετίες τώρα, όλα τα μικροαντικείμενα που αγοράζουν οι τουρίστες ως «ενθύμια» από την Ελλάδα, είναι όλα εισαγόμενα από χώρες με εξαιρετικά χαμηλό κόστος εργασίας: Ταϊβάν, Κίνα, Ταϊλάνδη: Εκεί παράγονται μαζικά τα ίδια σταχτοδοχεία ή πορτοφολάκια ή μπλουζάκια ή αγαλματίδια ή βαζάκια ή ό,τι άλλο ευτελές και ανυπόφορα ακαλαίσθητο, με τυπωμένο ή χαραγμένο ή έκτυπο τον Παρθενώνα ή το Κολοσσαίο ή τον πύργο του Αϊφελ – αναλόγως σε ποια χώρα θα πουληθούν.

Λέμε, με τις φανταχτερές παρόλες που φτιασιδώνουν την ντροπή και παρακμή μας, ότι «ο τουρισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία». Και στην πράξη οργανώνουμε την υποδοχή των ξένων επισκεπτών και παραθεριστών αντιγράφοντας τις πρακτικές και τη νοο-τροπία χωρών δραματικής υπανάπτυξης ή αποφασισμένων να ελκύουν μάζες πολύ χαμηλής καταναλωτικής ευχέρειας, αμφίβολης ή ανύπαρκτης καλλιέργειας, διψασμένες για κτηνώδη μεθύσια και παρανοϊκούς βανδαλισμούς. Οπως σε κάθε τομέα του κρατικού μας βίου έτσι και στον τουρισμό μάς εξευτελίζει η επαρχιώτικη ξιπασιά μας: Μας γυάλισαν τα μεγάλα, απρόσωπα (πανομοιότυπα διεθνώς) ξενοδοχειακά συγκροτήματα στρατωνισμού των τουριστικών κοπαδιών, όχι το παράδειγμα της Ιρλανδίας, Φινλανδίας, Ελβετίας: η ανθρώπινη σχέση με τον επισκέπτη.

Αν τα ψωμάκια και ο «μουσακάς» της Ρόδου θα εισάγονται ή όχι από την Κίνα, αν τα ξενοδοχεία μας θα είναι ισοπεδωτικές καζάρμες δίχως ίχνος από τη φιλόξενη ελληνική «εστία», αν το ξενοδοχειακό προσωπικό θα σαρκώνει το ήθος της ελληνικής ζεστής αμεσότητας ή αν θα συγκροτείται από κάθε καρυδιάς αλλοδαπό καρύδι μόνο για χάρη της φτηνής «μαύρης εργασίας», όλα αυτά προϋποθέτουν χάραξη μιας κεντρικής πολιτικής τουρισμού, με διάρκεια και συνέπεια. Μιλάμε δηλαδή για το εξ ορισμού ανέφικτο, αφού οι έννοιες «σύγχρονη Ελλάδα», «κεντρική πολιτική βούληση» και «συνέπεια με διάρκεια» είναι ασύμβατες και ασύμπτωτες. Δεν κατορθώσαμε να τις συνταιριάξουμε ούτε σε πεδία που καμωνόμαστε ότι μας καίνε: στην παιδεία, λ.χ., ή στην υγεία - πρόνοια - ασφάλιση.

Ωστόσο, για τη χαρά και μόνο της ομορφιάς του ονείρου, ας μιλήσουμε, λίγο ακόμα, για το ανέφικτο: Για έναν υπουργό Τουρισμού, που θα έχει επιλεγεί όχι με κριτήρια θηλυκών καλλιστείων βιτρίνας ούτε για να καλύψει με ρουσφέτια κάποια εκλογική περιφέρεια. Υπουργό συνεπή στη θεμελιώδη αρχή: να προσφέρεται η απαρόμοιαστη ομορφιά της ελληνικής γης και θάλασσας στοχεύοντας σε επισκέπτες με υψηλή καλλιέργεια – π.χ. στον φυσιολατρικό τουρισμό, στον αρχαιολογικό - ιστορικό, στον σπηλαιολογικό, θρησκευτικό, συνεδριακό κ.λπ. ΄Η, με άκρα συγκατάβαση, και σε επισκέπτες που είναι διατεθειμένοι αυτή την ομορφιά να την πληρώσουν χρυσάφι.

Αρχή απαρέγκλιτη: Ο,τι προσφέρεται ως έδεσμα και ως ενθύμιο στους επισκέπτες, να είναι μόνο χειροποίητο, εγχώριας παραγωγής, με εγχώρια υλικά. Ο,τι προσφέρεται ως κατάλυμα, να αποτυπώνει την πείρα - σοφία, δηλαδή τη λειτουργική αισθητική, του ελληνικού αρχιτεκτονήματος (αυτονοήτως με σύγχρονα υλικά). Μιλάμε για πολιτική με συνέπεια, επομένως οι κραυγαλέες, προκλητικές περιπτώσεις τερατωδών ξενοδοχειακών μονάδων, που καταστρέφουν την ιδιομορφία του ελληνικού τοπίου και κλίματος, θα μπουν σε μακροπρόθεσμο (αλλά συνεπές) πρόγραμμα κατεδάφισης.

Καίριο ρόλο σε μια τέτοια πολιτική θα κληθεί να παίξει και ο επαγγελματικός κλάδος των ξεναγών, όπως και η ποιότητα του εκδοτικού υλικού ταξιδιωτικών οδηγών και χαρτών. Η μέριμνα και ο έλεγχος από το αρμόδιο υπουργείο της εκπαίδευσης των ξεναγών, η ποιοτική αξιολόγηση του έργου τους και η αποτίμηση της ποιότητας των εντύπων που προσφέρονται ως οδηγοί στους επισκέπτες, είναι ζωτικής σημασίας για το επίπεδο σοβαρότητας της πολιτικής για τον τουρισμό.

Το ερώτημα είναι: οι Ελληνες θέλουμε να δουλέψουμε, μας δίνει χαρά και νόημα ζωής η δημιουργική δουλειά, η καινοτομία, η ρηξικέλευθη πρωτοβουλία, η επιδίωξη της ποιότητας; Μας ενδιαφέρει να γίνουν πεντακόσιοι φούρνοι στη Ρόδο ή προτιμάμε τα ψωμάκια και ο μουσακάς να μας έρχονται από την Κίνα και εμείς να θεωρούμε προνόμιο μια θέση σερβιτόρου ή καμαριέρας στην απρόσωπη τουριστική βιομηχανία;

Ετσι που δείχνουν τα πράγματα, ίσως και μόνο η πολιτική βούληση να πάρουμε στα χέρια μας τον τουρισμό, να τον οργανώσουμε όπως εμείς ξέρουμε και μπορούμε (ξέρουμε από αιώνων παράδοση φιλοξενίας και μπορούμε από φιλότιμο πείσμα), θα αρκούσε για να χτυπηθεί καίρια η ανεργία και να ανακάμψει η αυτοπεποίθηση του Ελληνα.

Αυτά, για τη χαρά και μόνο της ομορφιάς του ονείρου.’’

Νικος Μυλωνας

 

Επαναλαμβάνεται μετά την άσκηση έφεσης η δίκη με κατηγορούμενο για βιασμό τον H. B. του S. μιας 23χρονης από την Ολλανδία, που βρέθηκε στο νησί για διακοπές στα πλαίσια εκδρομής Xριστιανικής Eκκλησίας, στην οποία ανήκε. Ο κατηγορούμενος είχε απαλλαγεί με απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Ρόδου, την οποία έκρινε εσφαλμένη ο Εισαγγελέας Εφετών, διατάσσοντας την επανάληψη της δίκης, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου.

 

Ο Αλβανός κατηγορούμενος βρισκόταν στην Eλλάδα από 6ετίας και ασχολείτο ως οικοδόμος και ως βοηθός επιχείρησης θαλασσίων σπορ στην περιοχή Aρχαγγέλου. H κοπέλα, είχε έρθει στην Pόδο, για διακοπές, δύο εβδομάδες πριν από το συμβάν, μαζί με ομάδα ομοεθνών της.

Την 4η Αυγούστου 2003 συνοδευόμενη από μία φίλη της επισκέφθηκε μπαρ στην περιοχή Aρχαγγέλου για να διασκεδάσει και εκεί συνάντησε τον κατηγορούμενο, μαζί με έναν άλλο φίλο του, πιθανώς ομοεθνή του, με το όνομα «Mάρκος». O κατηγορούμενος και ο φίλος του, επιχείρησαν να γνωρίσουν τις δύο κοπέλες και πρότειναν σε αυτές να τους ακολουθήσουν για μια βόλτα.

 

Aν και η κοπέλα ήταν διστακτική, εν τούτοις δέχθηκε με σκοπό να μην αφήσει μόνη τη φίλη της αφενός και αφετέρου να φύγει από το μπαρ και να κατευθυνθεί προς το ξενοδοχείο, όπου διέμενε. Πράγματι, ο κατηγορούμενος με το φίλο του 30 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, ακολούθησε τις δύο κοπέλες κατά την έξοδό τους από το κέντρο, όπου διασκέδαζαν και αφού πλησίασε την μία προσπάθησε να την πείσει να συνευρεθεί ερωτικά μαζί του.

 

H κοπέλα, δυσανασχετώντας για την παρενόχληση που δεχόταν από τον κατηγορούμενο και ενοχλημένη με τον τρόπο που την προσέγγισε, ζήτησε από αυτόν να φύγει. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πορείας προς το ξενοδοχείο, ο κατηγορούμενος έγινε ακόμα πιο φορτικός. Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι η φίλη της είχε απομακρυνθεί από αυτήν, κατόρθωσε να την παρασύρει σε ένα παρακείμενο σχολείο, πλησίον του ξενοδοχείου, όπου αυτή διέμενε, υποσχόμενος ότι ήθελε απλώς να της μιλήσει για λίγα λεπτά.

Μόλις κατόρθωσε να την παρασύρει στο σχολείο, την οδήγησε στο πίσω μέρος, όπου βρίσκονταν οι τουαλέτες, μέρος στο οποίο δεν μπορούσαν να τους αντιληφθούν και ευθύς αμέσως ζήτησε πιεστικά να κάνουν έρωτα. Παρά την κατηγορηματική άρνηση της κοπέλας, αυτός επέμεινε και όταν εκείνη προσπάθησε να φύγει, την εμπόδισε τραβώντας την από το χέρι. Aμέσως μετά την έριξε κάτω, ακινητοποιώντας την. Έβγαλε με άσκηση βίας τα ρούχα της και ήρθε σε πλήρη κατά φύση συνουσία μαζί της, μολονότι καθ’ όλη την διάρκεια της πράξης η κοπέλα, τον έσπρωχνε προς τα πίσω, ζητώντας του απεγνωσμένα να σταματήσει.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, η 23χρονη έως την στιγμή εκείνη δεν είχε καμία εμπειρία και παρουσίασε αιμορραγία. O κατηγορούμενος μόλις είδε το αίμα, εξοργίστηκε και αντιδρώντας, κλώτσησε με δύναμη τον τοίχο του κτηρίου. Στη συνέχεια, καθώς την είδε εξαντλημένη να χάνει τις αισθήσεις της, προσπάθησε να της σκουπίσει τα αίματα και κατόπιν την οδήγησε σε διαμέρισμα, στο οποίο διέμενε και το οποίο απείχε διακόσια μέτρα περίπου από το σχολείο.

Πηγή: dimokratiki.gr