Μόλις μερικά 24ωρα έχουν περάσει από την ανάδειξη της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη ως κορυφαία αθλήτρια για το 2023. Η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στα 35χλμ Βάδην ήταν η μεγαλύτερη στιγμή της Ελληνίδας βαδίστριας μέσα στο 2023.

Μία χρονιά μετά το μαγικό 2022, όταν έκανε ολόκληρη την Ευρώπη να υποκλιθεί στο αγωνιστικό μεγαλείο της κατακτώντας την πρώτη θέση στα 35χλμ. βάδην του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και την πρώτη θέση και στα 20χλμ. βάδην της ίδιας διοργάνωσης.

Λίγοι όμως είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι ο δρόμος της Αντιγόνης προς την επιτυχία δεν ήταν ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα.

«Έχει ηλικία το θέλω μας; Όταν μέσα σου νιώθεις ζωντανός, υπάρχει ηλικία;» απαντάει η ίδια.

«Είχε μπει ηλικιακό όριο στους αθλητές που θα έπαιρναν τα χρήματα. Θεώρησα ότι αυτό ήταν άδικο. Πώς ήταν δυνατόν, από την στιγμή που έφερα στην Ελλάδα την όγδοη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, να λένε από την Ολυμπιακή Επιτροπή ότι δεν μπορούσα λόγω ηλικίας να πάρω την υποτροφία για να συνεχίσω την προσπάθειά μου; Μου “χτύπησε” πολύ άσχημα. Ήταν πολύ υποτιμητικό και γι’ αυτό και αντέδρασα», εξήγησε.

«Κι όπως φάνηκε από την απόφαση που πάρθηκε λίγες ημέρες αργότερα, κάποιες φορές πρέπει να αντιδράς για να πετυχαίνεις πράγματα, όχι μόνο για σένα αλλά και για το μέλλον του αθλητισμού. Κι ας μην σε βλέπουν μετά με καλό μάτι. Προσωπικά, δεν με απασχολεί καθόλου πώς θα με δουν»

Η 38χρονη Καρδιτσιώτισσα δουλεύει στο τσιπουράδικο που διατηρούν οι γονείς της. Πρέπει να το κάνει για να συντηρηθεί η ίδια και η οικογένειά της.

«Δεν είμαστε πλούσιοι και δούλευε στο τσιπουράδικο πριν την προπόνηση», λέει η μητέρα της.

Πριν τους μεγάλους αγώνες κάνει μόνο ένα διάλλειμα προκειμένου να προετοιμαστεί. Ωστόσο, όταν εργάζεται η καθημερινότητα είναι σκληρή.

«Είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα να ξέρεις πως εσύ δεν ξάπλωσες στον καναπέ σου να βάλεις το μαξιλάρι και να γυρίσεις πλευρό. Εσύ δούλευες το βράδυ. Μεγαλύτερη ανταμοιβή δεν υπάρχει»

«Το παν είναι η θέληση. Το πρόγραμμά μου είναι καθημερινά γεμάτο με προπονήσεις και δουλειά. Ξυπνάω νωρίς το πρωί, πηγαίνω για προπόνηση, στις 12 πηγαίνω στην ταβέρνα από όπου και φεύγω στις επτά το απόγευμα. Επιστρέφω στην προπόνηση μέχρι τις εννιά το βράδυ, όταν και γυρνάω στην ταβέρνα και φεύγω στις 2 το πρωί. Είμαι γενικά της γνώμης πως όταν θέλεις κάτι, μπορείς να το πετύχεις», έχει πει στο makthes.gr.

Δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις για να προπονηθεί. Χρειάστηκε να προπονείται στον περιφερειακό δρόμο της Καρδίτσας. Δίπλα στα αυτοκίνητα που περνούσαν.

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η αθλήτρια δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να κάνει πίσω.

«Κάποια στιγμή σταμάτησε για λίγο αλλά δεν θα τα παρατούσε ποτέ. Δεν είναι από τα παιδιά που αφήνει στη μέση κάτι. Ξέρει ότι μπορεί και όταν θέλεις, όλα μπορείς να τα κάνεις», λέει η μητέρα της.

«Υπήρχαν γεγονότα και καταστάσεις που εκείνη την περίοδο με έκαναν να μην θέλω να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Δεν είχα και τον χρόνο άλλωστε. Στα 27 μου όμως ένιωσα την επιθυμία να αρχίσω ξανά να “χτίζω” το σώμα μου. Είχα χάσει και πάρα πολλά κιλά. Ήμουν τόσο αδύνατη, ώστε εκείνη την περίοδο είχα φτάσει να ζυγίζω 43 κιλά! Βρέθηκα στο όριο της νευρικής ανορεξίας. Δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα», είχε εξομολογηθεί στο athletestories.gr.

«Παρά το γεγονός ότι ψυχολογικά ήμουν καλά, είχα παραμελήσει λίγο τον εαυτό μου. Η αλήθεια βέβαια είναι πως δεν ήμουν και πολύ του φαγητού. Έπρεπε όμως να κάνω κάτι, να φτιάξω το σώμα μου. Ξεκίνησα λοιπόν να ασχολούμαι ξανά με τον αθλητισμό», σημείωσε στη συνέχεια. Κι ενώ ξεκίνησε για τον εαυτό της, ένας καλός της φίλος την προκάλεσε να επιστρέψει στο επίπεδο του πρωταθλητισμού αν μπορούσε. «Μπορώ», απάντησε κι έτσι ξεκίνησαν όλα ξανά όταν ήταν 27 ετών.

Για τους Έλληνες που τη στηρίζουν, λέει: «Ήταν η δύναμή μου για να τρέξω ακόμα και να κερδίσω. Τους ευχαριστώ».

tilestwra.com