Σε τρία στάδια φαίνεται ότι προχωράει η άρση των capital controls σχεδόν δυο χρόνια από την επιβολή τους στην Ελλάδα.

Οι πληροφορίες λένε ότι πρόκειται σε επόμενη φάση να αυξηθεί το εβδομαδιαίο όριο αναλήψεων στα 500 ευρώ, ωστόσο όλα δείχνουν ότι προτεραιότητα μπαίνει το κεφάλαιο και οι κινήσεις στις επιχειρήσεις, σε δεύτερη φάση στις καταθέσεις και σε τελική στην εξαγωγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, ετοιμάζουν οι τράπεζες.

Σύμφωνα με το capital σήμερα οι τράπεζες πρόκειται να συμφωνήσουν τις νέες τους προτάσεις, τις οποίες θα κληθεί να εγκρίνει το διοικητικό συμβούλιο της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και να αποστείλει στον διοικητή της ΤτΕ, Γ. Στουρνάρα.
Οι τραπεζίτες εκτιμούν πως η οριστική κατάργηση των περιορισμών μπορεί να τραβήξει χρονικά μέχρι το γ' ή και το δ' τρίμηνο του 2018, με μια πρώτη απελευθέρωση για τις επιχειρήσεις στις αρχές του 2018 και μια επόμενη φάση απελευθέρωσης για τους καταθέτες στα μέσα του έτους.

Τα επόμενα βήματα χαλάρωσης θα επικεντρώνονται κυρίως στον δεύτερο πυλώνα των κεφαλαιακών περιορισμών (περιορισμοί στην ανάληψη μετρητών και στο άνοιγμα νέων λογαριασμών), όπως, π.χ., στη σταδιακή άρση της απαγόρευσης ανοίγματος λογαριασμών από φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις και στη χαλάρωση των προϋποθέσεων για τη δημιουργία νέου κωδικού πελάτη (customer ID). Ο τρίτος πυλώνας, που αφορά τη μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, θα είναι το τελευταίο σκέλος των περιορισμών που θα αρθεί, δεδομένου ότι η χαλάρωσή του συνδέεται στενά με την αποκατάσταση της πρόσβασης της χώρας στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Τουλάχιστον έως 30% θα αυξηθούν μέχρι την 1/1/2019 οι εισφορές 1,4 εκατ. ελεύθερων επαγγελματιών μετά την «κρυφή» συμφωνία του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με τους δανειστές -που επιβεβαίωσε χθες η υπουργός Ε. Αχτσιόγλου- να μην αφαιρούνται από το εισόδημα οι ασφαλιστικές εισφορές που καταβλήθηκαν το προηγούμενο έτος.

Η αύξηση θα γίνει σε δύο φάσεις καθώς το 2018 θα υπάρξει μία έκπτωση 15%, δηλαδή θα λαμβάνεται υπόψη το 85% του εισοδήματος (μαζί με τις εισφορές που καταβλήθηκαν το προηγούμενο έτος) ενώ από την 1/1/2019 τα ασφάλιστρα θα υπολογίζονται στο 100% του εισοδήματος. Την ανατροπή υποχρεώθηκε να αποδεχθεί η κυβέρνηση καθώς οι δανειστές «πίεζαν» να αυξηθούν τα έσοδα από εισφορές ιδιαίτερα για την ομάδα των ελεύθερων επαγγελματιών που δηλώνουν χαμηλό φορολογητέο εισόδημα έως 7.000 ? 8.000 ευρώ και πληρώνουν πολύ χαμηλά ασφάλιστρα. Η αλλαγή, ωστόσο, εκτιμάται ότι θα δώσει ένα επιπλέον κίνητρο... απόκρυψης εισοδημάτων.

Οι επιβαρύνσεις

Μολονότι δεν αλλάζουν τα ποσοστά των ασφαλίστρων του ν. Κατρούγκαλου (20% για σύνταξη, 6,95% για ασθένεια, 7% για όσους έχουν «κάλυψη» επικουρικού και 4% για εφάπαξ), η αύξηση προκύπτει λόγω της αλλαγής της βάσης υπολογισμού τους αφού θα υπολογίζονται επί του φορολογητέου εισοδήματος προσαυξημένου κατά το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών που καταβλήθηκαν την προηγούμενη χρονιά. Χωρίς δηλαδή να αφαιρούνται οι ασφαλιστικές εισφορές που ο ν. Κατρούγκαλου προέβλεψε να αφαιρούνται (και αφαιρούνται φέτος). Οι επιβαρύνσεις, παρά τη μεταβατική περίοδο προσαρμογής και την παρεχόμενη έκπτωση, θα είναι σημαντικές. Οπως προκύπτει από τα παραδείγματα του δικηγόρου Διον. Ρίζου για την «Ημερησία», το 2018 οι αυξήσεις θα είναι της τάξης του 3% - 7,91%, ανάλογα με το δηλούμενο εισόδημα, αλλά, από την 1/1/2019 θα φτάσουν το 30% ή και υψηλότερα αν ο ελεύθερος επαγγελματίας υποχρεούται να καταβάλλει εισφορές για επικουρική ασφάλιση + εφάπαξ. Το νέο σύστημα, εφόσον ψηφιστεί ως έχει, «κρύβει» αυτόματες αυξήσεις εισφορών ακόμη και για όλους όσοι θα δηλώνουν το ίδιο εισόδημα κάθε χρόνο.

Για ελεύθερους επαγγελματίες που δηλώνουν το ελάχιστο μηνιαίο εισόδημα των 586,08 ευρώ και σε ετήσια βάση 7.032,90 ευρώ, η αύξηση των εισφορών το 2018 θα είναι 7,91% (+149,92 ευρώ σε ετήσια βάση ή +12,49 ευρώ το μήνα) ενώ το 2019 θα φτάσει στο 29,94% (+567,45 ευρώ το χρόνο ή +47,28 ευρώ το μήνα).

Ελεύθερος επαγγελματίας που θα δηλώνει εισόδημα 20.000 ευρώ κάθε χρόνο, φέτος καταβάλλει στον ΕΦΚΑ εισφορές 5.390 ευρώ, το 2018 θα καταβάλει 5.816,21 ευρώ, το 2019 θα πρέπει να πληρώσει 6.967,46 ευρώ, το 2020 οι εισφορές που αναλογούν θα είναι 7.265,043 ευρώ, το 2021 θα φτάσουν στα 7.347,93 ευρώ, το 2022 στα 7.370,26 ευρώ και το 2023 στα 7.376,28 ευρώ!
Για μηνιαίο εισόδημα 24.000 ευρώ τα βασικά ασφάλιστρα θα αυξηθούν κατά 4,88% το 2018 (+311,49 ευρώ το χρόνο ή 26 ευρώ το μήνα) και κατά 23,40% (+1.491,12 ευρώ ετησίως και +124,26 ευρώ το μήνα) το 2019.
Καμία αύξηση εισφοράς δεν θα έχουν μόνο όσοι «πιάνουν» σε ετήσια βάση το ανώτατο πλαφόν ασφαλιστέου εισοδήματος (5.860,80 ευρώ το μήνα).

Σύμφωνα με τον Δ. Ρίζο, «η διεύρυνση της βάσης υπολογισμού θα φέρει μεγάλες επιβαρύνσεις που μπορεί να μετριάζονται το 2018 λόγω της έκπτωσης, αλλά, θα ξεπερνούν το 20% από το 2019, απομειώνοντας περαιτέρω το εισόδημα των ελεύθερων επαγγελματιών καθώς φόροι + εισφορές θα «τρώνε» το 55% του εισοδήματος».

«Καπέλο» έως 61%
Ο πρώην υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ι. Βρούτσης εκτίμησε ότι οι αυξήσεις εισφορών θα φτάσουν ακόμη και στο 61% του ποσού που σήμερα καταβάλλεται στον ΕΦΚΑ για όσους πληρώνουν για επικουρική και εφάπαξ. «Πρόκειται για αυξήσεις ? καπέλο πάνω στις ήδη εξοντωτικές εισφορές που ακυρώνουν ακόμη μια διάταξη του ν. Κατρούγκαλου», κατέληξε.
Να σημειωθεί ότι την είδηση ότι επίκειται αλλαγή στον υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών έδωσε το μεσημέρι της Παρασκευής Ευρωπαίος αξιωματούχος ο οποίος μίλησε για μια μεταβατική λύση ενώ η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο αποσιώπησαν το θέμα.

Απάντηση Αχτσίογλου
«Ο τομεάρχης της Ν.Δ προσπαθεί να τρομοκρατήσει, με μαγειρεμένα παραδείγματα τους ασφαλισμένους» ανακοίνωσε η υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης υποστηρίζοντας ότι η συνολική έκπτωση 15% στη βάση του υπολογισμού «θα κρατήσει τις εισφορές περίπου στα ίδια επίπεδα». Η υπουργός υπενθύμισε, τέλος, ότι το 80% των αυτοαπασχολούμενων πληρώνει λιγότερες εισφορές από ό,τι πλήρωνε στο παρελθόν.

Σε ΕΦΚΑ και εφορία έως το 66,88% του εισοδήματος
Στον ΕΦΚΑ και στην εφορία θα «καταθέτουν» το 66,88% του εισοδήματός τους, ακόμη και όσοι δηλώνουν εισόδημα 9.500 ευρώ. Σύμφωνα με παράδειγμα του φοροτεχνικού Αντώνη Μουζάκη για την «Ημερησία», οι εισφορές 1.895,38 ευρώ φέτος, θα αυξηθούν σε 1.947,14 ευρώ το 2018 και σε 2.290,75 ευρώ το 2019 και μαζί με τους φόρους η συνολική επιβάρυνση θα φτάσει στο 66,88% (4.382,38 ευρώ) από 60,54% που είναι φέτος (3.998,40 ευρώ).
Η επιβάρυνση, μετά την αύξηση των εισφορών, για εισόδημα 30.000 ευρώ από 53,22% θα φτάσει στο 61,24%, ενώ θα παραμείνει στο 68,21% για όσους δηλώνουν εισόδημα 100.000 ευρώ.
Ανώτατο πλαφόν
Καμία αύξηση εισφοράς δεν θα έχουν μόνο όσοι «πιάνουν» σε ετήσια βάση το ανώτατο πλαφόν ασφαλιστέου εισοδήματος (5.860,80 ευρώ τον μήνα).

imerisia.gr

Περισσότερο από το 50% του εισοδήματος χάνουν οι συνταξιούχοι μετά τις 23 περικοπές στις συντάξεις (που ξεκίνησαν το 2010 και συνεχίζονται με τις νέες μειώσεις κατά 15% σε κύριες και επικουρικές με βάση τη συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών), τις αυξήσεις στις εισφορές, την κατάργηση του ΕΚΑΣ κ.ά.

Τον «χάρτη» των περικοπών παρουσίασε το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων διαπιστώνοντας ότι οι συντάξεις, μετά τις νέες περικοπές που θα γίνουν το 2019 και την αύξηση της φορολογίας, «μετατρέπονται σε φιλοδωρήματα». «Η φτωχοποίηση των απόμαχων της δουλειάς ολοκληρώνεται», δήλωσε ο πρόεδρος του Δικτύου Ν. Χατζόπουλος υπενθυμίζοντας ότι συνολικά την τελευταία επταετία οι μνημονιακές απώλειες για τους συνταξιούχους ξεπερνούν τα 50 δισ. ευρώ.
Ο «χάρτης» των περικοπών

[1] Το 2010, πριν από την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, ψηφίστηκε η περικοπή των δώρων, 13ης και της 14ης κύριας σύνταξης.
[2] Όλοι οι συνταξιούχοι (2011) ηλικίας κάτω των 60 ετών -ανάλογα με τα ποσά των συντάξεων που ελάμβαναν- υπέστησαν μειώσεις από 6% έως 10%. Συγκεκριμένα, για συντάξεις άνω των 1.700 ευρώ η μείωση ξεκινούσε από 6%, ενώ για περικοπές μεγαλύτερες των 3.000 ευρώ έφταναν ακόμα και το 10%.
[3] Επιβλήθηκε (2011) ειδική εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων από 3% έως 13% (κλιμακωτά) για ποσά συντάξεων από 1.400 ευρώ και άνω. Παράλληλα, ξεκίνησαν και κλιμακωτές περικοπές στις επικουρικές συντάξεις από 3% για ποσά άνω των 300 έως 10% για επικουρικές άνω των 650.
[4] Περικοπές στις κύριες συντάξεις των νέων συνταξιούχων το 2011. Οι μικρότεροι των 55 ετών υπέστησαν 40% μείωση για ποσά άνω των 1.000 ευρώ, ενώ οι μικρότεροι των 60 και μεγαλύτεροι των 54 ετών υπέστησαν μείωση 20% για ποσά άνω των 1.200 ευρώ. Ταυτόχρονα, ξεκίνησαν μειώσεις από 15% έως και 30% για ποσά άνω των 150 ευρώ και στις επικουρικές συντάξεις.
[5] Αναδρομικά, από τον Ιανουάριο του 2012, επιβλήθηκαν νέες μειώσεις σε όσες είχαν απομείνει «υψηλές». Για παράδειγμα μειώσεις έως 12% υπέστησαν όσες ήταν άνω των 1.300 ευρώ. Με τον ίδιο νόμο, μειώθηκαν εκ νέου και οι επικουρικές. Συγκεκριμένα για ποσά άνω των 250 ευρώ η μείωση ήταν 10%, ενώ για ποσά από 251 έως 300 ευρώ η μείωση διαμορφώθηκε στο 15%, και για ποσά άνω των 300 ευρώ η μείωση άγγιξε το 20%.
[6] Μείωση (2012) στο άθροισμα κύριας και επικουρικής, δηλαδή στο σύνολο της σύνταξης. Συγκεκριμένα, ποσά από 1.000-1.500 ευρώ υπέστησαν μείωση 5%, 1.500-2.000 μείωση 10%, από 2.000-3.000 μείωση 15%, και ποσά από 3.000 ευρώ και άνω, μείωση 20%. Ταυτόχρονα, καταργήθηκαν τα επιδόματα δώρων στις κύριες και τα δώρα στις επικουρικές.
[7] Οριζόντιες μειώσεις κατά 5,2% σε όλες τις επικουρικές το 2014.
[8] Μειώθηκαν οι κατώτατες συντάξεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
[9] Μειώθηκαν τα ποσά των πρόωρων συντάξεων κατά 10% για τους συνταξιούχους ιδιωτικού τομέα.
[10] Μειώνονται σε 250.000 συνταξιούχους μέχρι και 40% οι επικουρικές.
[11] Κατάργηση ΕΚΑΣ σε σχεδόν 160.000 χαμηλοσυνταξιούχους.
[12] Μειώσεις έως και 45% στα μερίσματα ΜΤΠΥ.
[13] Όλοι οι νέοι συνταξιούχοι θα λάβουν συντάξεις μικρότερες κατά 30% - τουλάχιστον - λόγω του νέου τρόπου υπολογισμού (νόμος Κατρούγκαλου).
[14] Επιβολή αναδρομικά από τον Οκτώβριο, του «πλαφόν» των 2.000 ευρώ για την ατομική σύνταξη (άθροισμα μίας κύριας και μίας επικουρικής σύνταξης) και των 3.000 ευρώ (άθροισμα πολλών κύριων συντάξεων και πολλών επικουρικών συντάξεων).
[15] Αυστηρότερα κριτήρια στις συντάξεις χηρείας: Τέθηκε πλέον το όριο ηλικίας στα 55 έτη. Οι χήρες/χήροι άνω των 55 θα παίρνουν δια βίου τη σύνταξη. Εφόσον είναι 52 θα την παίρνουν για τρία χρόνια, θα τη χάνουν και μετά θα επαναχορηγείται στα 67. Αν είναι κάτω από 52 θα την εισπράττουν για τρία χρόνια, εκτός αν είναι μητέρες ανηλίκων οπότε θα τη λαμβάνουν μέχρι να ενηλικιωθεί το παιδί ή μέχρι να αποφοιτήσει (24 ετών).
[16] Περικοπή κατά 60% στις συντάξεις όσων εργάζονται παραλλήλως.
[17] Μειώσεις σε όσους συνταξιοδοτούνται πρόωρα.
[18] Περικοπές από 15%-20% στα εφάπαξ.
[19] Μείωση των νέων αναπηρικών συντάξεων (από Μάιο 2016).
[20] Αύξηση της εισφοράς σε όλες τις κύριες συντάξεις υπέρ της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (ΕΟΠΥΥ) από το 4% σε 6%. Το μέτρο αυτό οδήγησε σε αντίστοιχη έμμεση μείωση στις καθαρές αποδοχές 2,6 εκατομμυρίων συνταξιούχων από κύριες συντάξεις (θεσπίστηκε μέσα Ιουλίου 2015, ίσχυσε αναδρομικά από 1/7/2015 και οδήγησε σε επιπλέον 532 εκατ. ευρώ έσοδα για τον ΕΟΠΥΥ ετησίως).
[21] Εισφορά 6% σε όλες τις επικουρικές συντάξεις υπέρ της ιατρο-φαρμακευτικής περίθαλψης (ΕΟΠΥΥ). Το μέτρο αυτό οδήγησε αντίστοιχη μείωση στις καθαρές αποδοχές 1,2 εκατομμυρίου συνταξιούχων από επικουρικές συντάξεις (θεσπίστηκε μέσα Ιουλίου 2015, ίσχυσε αναδρομικά από 1/7/2017 και απέδωσε επιπλέον 178 εκατ. ευρώ).
[22] Εισφορά 14% επί του καθαρού δηλωτέου εισοδήματος 650.000 αγροτών (σ.σ. Ασφαλισμένων του τέως ΟΓΑ) για τον κλάδο κύριας σύνταξης (θεσπίστηκε αρχές Μαΐου, ισχύει από 1/1/2017 και προβλέπεται να αποδώσει έσοδα 450 ? 500 εκατ. ευρώ).
[23] Νεες περικοπές έως 18% για κύριες και επικουρικές καταβαλλόμενες συντάξεις από το 2019.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΦΚΑ
Δεν «μετρά» για σύνταξη η επιδότηση ανεργίας ελεύθερων επαγγελματιών
«Ο χρόνος λήψης του βοηθήματος ανεργίας των αυτοτελώς και ανεξάρτητα απασχολούμενων δεν θεωρείται επιδοτούμενη ανεργία και, επομένως, δεν λαμβάνεται υπόψη για τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης που απαιτούνται για λήψη πλήρους ή μειωμένης σύνταξης». Αυτό γνωστοποιεί ο ΕΦΚΑ με εγκύκλιο που εξέδωσε σε συνέχεια εγγράφου του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στο οποίο σημειώνεται η διαφορετική - άνιση μεταχείριση του νομοθέτη των ελεύθερων επαγγελματιών έναντι των μισθωτών, για τους οποίους «μετρά», κοινωνικοασφαλιστικά, ο χρόνος λήψης του επιδόματος ανεργίας.

imerisia.gr

Ακούγεται απίστευτο, όμως με τους δασικούς χάρτες το Κράτος επιχειρεί να πάρει από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες περίπου 1.500.000 στρέμματα.

Μάλιστα οι πολίτες κινδυνεύουν και να χάσουν (επί της ουσίας) την περιουσία τους αλλά και να πληρώσουν για το χωράφι που ως σήμερα τους ανήκει.

Αυτό το οποίο κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει αντιληφθεί είναι ότι σε όλη τη χώρα το κράτος με βάση χάρτες του 1945 αρπάζει περιουσίες και ζητά από τους έως σήμερα ιδιοκτήτες να πληρώσουν για να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν την έκταση.

Όπως εξηγεί ο δικηγόρος Γιώργος Λωρίτης η μεγάλη παγίδα βρίσκεται στο γεγονός ότι, ενώ ο πολίτης θα κληθεί να πληρώσει για το μέχρι σήμερα δικό του χωράφι, δεν θα γίνει και ιδιοκτήτης της έκτασης. Η κυριότητα θα παραμείνει στο Κράτος.

Μάλιστα ενώ υπάρχουν νομικά επιχειρήματα με τα οποία ο πολίτης μπορεί να δώσει τη μάχη για να σώσει την περιουσία του το Κράτος επικαλούμενο μνημονιακές υποχρεώσεις βάζει το μαχαίρι στο λαιμό δίνοντας ελάχιστα χρονικά περιθώρια.

Η ανάλυση του Γ. Λωρίτη για το θέμα των δασικών χαρτών:

Την ώρα που ολοκληρώνεται το δασολόγιο και η προστασία των δασών με τους δασικούς χάρτες , την ίδια ώρα χιλιάδες αγρότες αλλά και άλλοι πολίτες κινδυνεύουν να χάσουν οριστικά τις περιουσίες τους. Το δίκαιο ή άδικο , το νόμιμο ή παράνομο αυτής της απώλειας , δεν είναι τόσο απλό να κριθεί με βάση μόνο όσα ακούονται μέχρι σήμερα και με βάση μόνο ένα μέρος της νομολογίας. Όμως αυτό γίνεται μέχρι τώρα , δηλ. αναπαράγονται οι ίδιες νομικές θέσεις του δημοσίου και μέρος της παγίας νομολογίας κυρίως του Συμβουλίου της Επικρατείας, που παραγνωρίζουν και δεν προστατεύουν και τα δικαιώματα των θιγομένων πολιτών. Αντιθέτως μια εξειδικευμένη και πολύπλευρη νομική προσέγγιση αναδεικνύει, και αντίθετη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, και παράνομο θέσεων του δημοσίου, και αντισυνταγματικότητα νόμων, και δίκια των αγροτών μή ακουσθέντα ακόμη κλπ. ώστε να είναι δυνατή μια νομική άμυνα των θιγομένων αγροτών. Περιέργως όμως οι αγρότες έχουν επιλέξει την άμυνα των πολιτικών παρασκηνίων για την επίτευξη τροποποιήσεων και την προσμονή του «από μηχανής θεού» , και όχι την νομική αντιπαράθεση (που είναι δυνατή).

Κανείς δεν ενημερώνει όμως τους αγρότες ότι με αυτές τις τροπολογίες , πρώτα ο αγρότης χαρίζει τα χωράφια του στο κράτος , δεχόμενος Α) ότι τα χωράφια του είναι δάση και Β) ότι ανήκουν στην ιδιοκτησία του κράτους , και ύστερα για αυτά τα (πλέον) δημόσια δάση ουσιαστικά τρέχει να πληρώσει για να αγοράσει από το κράτος μόνο κάποια δικαιώματα , τα οποία όμως είναι τέτοιας φύσης ώστε το ίδιο το Σύνταγμα αλλά και η πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας απαγορεύουν , όπως δηλαδή το να πωλούνται δημόσια δάση σε ιδιώτες και να καλλιεργούνται. Όπως κάθε νόμος που ψηφίζεται από την Βουλή είναι ουσιαστικά άκυρος εάν είναι αντίθετος με το Σύνταγμα , έτσι και αυτές οι σχετικές τροπολογίες είναι ουσιαστικά άκυρες και αποτελούν νομικές παγίδες και όχι λύσεις.

Η ωμή αλήθεια για τους δασικούς χάρτες είναι η ακόλουθη :

1. Οι δασικοί χάρτες είναι το εργαλείο για να δημιουργηθεί το δασολόγιο και θα παραμείνουν ως το βασικό του στοιχείο.

2. Στο δασολόγιο θα καταγραφούν ως δασικές οι εκτάσεις που εμφανίζονται στους δασικούς χάρτες ως τέτοιες (δηλ. «Δ») στις αεροφωτογραφίες του 1945 (κι’ άς εμφανίζονται αργότερα ως «Α» δηλ. «άλλης» χρήσης και συνήθως καλλιεργήσιμες).

3. Στο κτηματολόγιο που ακολουθεί και θα ολοκληρωθεί τάχιστα (εξ ού και η βιασύνη τώρα για τους δασικούς χάρτες) ως μνημονιακή υποχρέωση , θα καταγραφούν ως ιδιοκτησία του δημοσίου , όλες αυτές οι εκτάσεις που εμφανίζονται στους δασικούς χάρτες ως δασικές.

4. Συνεπώς είναι ψευδές ότι οι δασικοί χάρτες δεν αφορούν την κυριότητα των εκτάσεων , αφού , ναι μεν προς το παρόν αφορούν μόνο το δασικό ή μή χαρακτήρα των εκτάσεων , αύριο όμως (στο κτηματολόγιο) αυτός ο δασικός χαρακτήρας θα αποτελεί την αιτία (ουσιαστικά τον «τίτλο») εγγραφής των εκτάσεων ως ιδιοκτησία του δημοσίου , και τα όρια των δασικών χαρτών θα αποτελούν τα όρια της ιδιοκτησίας του δημοσίου.

5. Ο χαρακτηρισμός μιας εκτάσεως ως δάσους έχει λοιπόν 2 σοβαρότατες συνέπειες ,

· η 1η έγκειται στο ότι το ίδιο το Σύνταγμα περιορίζει τον τρόπο χρήσεως της έκτασης (έστω κι’ άν θα κερδηθεί ως ιδιωτική) και έτσι π.χ. απαγορεύεται να καλλιεργηθεί (να επιδοτηθεί….) , πρέπει υποχρεωτικά να κηρυχθεί αναδασωτέα κλπ.

· η 2η έγκειται στην απώλεια της ιδιοκτησίας επί της εκτάσεως , αφού μια έκταση που σύμφωνα με τον δασικό χάρτη θα χαρακτηρισθεί ως δάσος θα εγγραφεί (λόγω του – μαχητού - τεκμηρίου κυριότητος του δημοσίου επί όλων των δασών) στο κτηματολόγιο ως ιδιοκτησία του δημοσίου.

Αυτό το «μαχητόν» του τεκμηρίου του Ελλ. Δημοσίου «μάχεται» δηλ. νικιέται (σύμφωνα με τα μέχρι τώρα ακουσθέντα) μόνο εάν ο πολίτης καταφέρει να αποδείξει , π.χ. για την Θεσσαλία (που απελευθερώθηκε το 1881) , κτήση κυριότητος μόνο με χρησικτησία , η οποία όμως χρησικτησία θα πρέπει να έχει συντελεσθεί πριν το 1915 και σύμφωνα με το Βυζαντινο-Ρωμαϊκό Δίκαιο. Δηλ. ο πολίτης θα πρέπει να αποδείξει ότι οι προκτήτορές του ασκούσαν πράξεις νομής επί 30 έτη μετά την απελευθέρωση και πριν το 1915 , δηλ. μεταξύ 1881-1915. Τούτο δε διότι , μετά το 1915 απαγορεύεται η χρησικτησία κατά του Ελλ. Δημοσίου , και πριν την απελευθέρωση (1881) όλα τα δάση , κατά το Οθωμανικό Δίκαιο , ανήκαν στον Σουλτάνο δηλ. στο Οθωμανικό Κράτος και δεν ήταν δυνατή η κυριότης επί αυτών από ιδιώτη δηλ. Οθωμανό πολίτη , και έτσι ούτε η ακόλουθη μεταβίβαση από Οθωμανό πολίτη σε Έλληνα πολίτη ήταν δυνατή.

Για τις «νέες χώρες» (Μακεδονία κλπ.) και για την Νότια Ελλάδα υπάρχουν παρόμοια θέματα.

6. 1.500.000 στρέμματα σε όλη την Ελλάδα εμφανίζονται το 1945 ως δασικές εκτάσεις («Δ» στον δασικό χάρτη ) , και σήμερα ως άλλης χρήσης («Α» στον δασικό χάρτη – κυρίως καλλιεργημένες - ). Αυτά τα 1.500.000 στρέμματα που οι αγρότες τα θεωρούν «περιουσία των πατεράδων τους» , οι υπόλοιποι πολίτες και το Σύνταγμα και το Συμβούλιο της Επικρατείας τα θεωρούν «καταπατημένα» δάση (και τους αγρότες-καλλιεργητές τους «καταπατητές δασών»)

7. Εάν δεν ασκηθούν αντιρρήσεις ο δασικός χάρτης οριστικοποιείται και όσες εκτάσεις εμφανίζονται ως δασικές αποκτούν οριστικά τον δασικό χαρακτήρα και αυτομάτως οδεύουν προς το κτηματολόγιο για να εγγραφούν ως ιδιοκτησία του δημοσίου.

8. Εάν ασκηθούν αντιρρήσεις και απορριφθούν , και πάλι οριστικοποιείται ο δασικός χαρακτήρας, και τότε απομένει μόνο η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας με αίτηση ακυρώσεως

9. Όμως οι λόγοι ακυρώσεως που θα προβληθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (κατά του δασικού χαρακτήρα) θα είναι απαράδεκτοι (δηλ. θα απορριφθούν χωρίς να κριθούν στην ουσία τους) εάν δεν έχουν ήδη προβληθεί ως λόγοι αντιρρήσεων.

10. Συνεπώς είναι μεγάλο σφάλμα η χαλαρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται οι αντιρρήσεις όπου όλοι νομίζουν ότι «αρκεί να κάνεις αντιρρήσεις λέγοντας «κάτι - ό,τι νά’ναι».

11. Τα «γραφεία» που ξεφυτρώνουν σε κάθε γειτονιά και αναλαμβάνουν να ασκήσουν αντιρρήσεις για λογαριασμό των θιγομένων (κυρίως αγροτών) , συνήθως ασχολούνται μόνο με την «διαδικασία υποβολής» των αντιρρήσεων και δεν έχουν ιδέα για το ποιο πρέπει να είναι το σωστό (νομικά) περιεχόμενο των λόγων των αντιρρήσεων ώστε να υπάρχει ελπίδα να γίνουν αυτοί οι λόγοι δεκτοί , και ιδίως αργότερα να επιτρέπεται να προβληθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου θα κριθούν πραγματικά τα θέματα (αφού προβλέπεται ότι οι αντιρρήσεις θα απορρίπτονται «σωρηδόν»).

12. Οι ήδη περιρρέοντες και ήδη ακουσθέντες λόγοι αντιρρήσεων (που προβάλλουν συνήθως και τα «γραφεία» αυτά) είναι επιφανειακοί και πρόχειροι και άρα καταδικασμένοι, αφού , είτε αποτελούν ανούσια φληναφήματα χωρίς νομική βάση , είτε αναπαράγουν νομικά επιχειρήματα που ολοφάνερα προσκρούουν στο Σύνταγμα και στην πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας , ικανοποιούν όμως τον τυφλό εγωισμό του αγρότη και τον αποκοιμίζουν «ότι έκανε αντιρρήσεις»……

13. Δεν έχεις καμμία ελπίδα να νικήσεις στο Συμβούλιο της Επικρατείας προβάλλοντας για χιλιοστή φορά τους ίδιους λόγους που ήδη χίλιες φορές το Συμβούλιο της Επικρατείας τους έχει απορρίψει. Την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας , μόνο με αντίθετη νομολογία του ίδιου του Συμβουλίου της Επικρατείας έχεις ελπίδες να την αντιμετωπίσεις. Όμως αυτή η αντίθετη νομολογία είναι ακόμη αφανής και μη συσχετισμένη με το προκείμενο θέμα (αλλιώς δεν θα ήταν «πάγια» η φανερή νομολογία).

14. Μόνο μια εξειδικευμένη και πολύπλευρη νομική προσέγγιση αναδεικνύει αυτή την αντίθετη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, και το παράνομο θέσεων του δημοσίου , και αντισυνταγματικότητα νόμων, και δίκαια των αγροτών που δεν ακούγονται ακόμη κλπ. ώστε να είναι δυνατή η νομική άμυνα των θιγομένων αγροτών (βλ. αναλυτικότερα στο http://loritis.com/ ).

15. Τέλος, η εξαγορά των χωραφιών που προβάλλεται με την τελευταία τροπολογία (N. 4467/2017) ως λύση , σε καμία περίπτωση δεν λύνει το πρόβλημα καθώς ο πολίτης εξαγοράζοντας την περιουσία του στο 1/4 της αντικειμενικής ουσιαστικά (και νομικά) αναγνωρίζει ότι τα χωράφια του :

- Α) είναι δάση και

- Β) ανήκουν στην ιδιοκτησία του κράτους

Περαιτέρω γι’ αυτά τα (πλέον) δημόσια δάση , ο αγρότης τρέχει να πληρώσει και να (εξ)αγοράσει δικαίωμα , οποίο ψευδεπίγραφα βαφτίζεται ως δικαίωμα κυριότητας , ενώ η αλήθεια είναι ότι ουσιαστικά αποκτά μόνο το δικαίωμα γεωργικής καλλιέργειας (επί δημοσίου δάσους και όχι αληθινά ιδιόκτητης έκτασης). Απλώς αυτό το δικαίωμα καλλιέργειας είναι μεταβιβάσιμο.

16. Αυτά αποκαλύπτονται ολοφάνερα με τις κάτωθι επισημάνσεις (που άλλοι τις αγνοούν και άλλοι τις αποκρύπτουν από τους αγρότες) :

· Το δικαίωμα της «κυριότητος» δίνει στον κύριο-ιδιοκτήτη «όλες» τις εξουσίες επί του ακινήτου

· Η «εξαγορά» από τον αγρότη μιας έκτασης δεν του δίνει «όλες» τις εξουσίες του ιδιοκτήτη , αλλά μόνο περιορισμένο δικαίωμα γεωργικής καλλιέργειας (δηλ. μόνο γεωργικής χρήσης).

· Καμία άλλη χρήση δεν επιτρέπεται (π.χ. να γίνει μια βιοτεχνία ή να κτισθεί ένα εξοχικό σπίτι κλπ.). Εάν οποτεδήποτε (στο διηνεκές) γίνει άλλη διαφορετική χρήση του εξαγορασθέντος (εκτός από την αποκλειστικά αγροτική) , τότε ο αγρότης χάνει το χωράφι του , αφού ακυρώνεται αυτοδικαίως η εξαγορά και η έκταση επανέρχεται στις δεσμεύσεις του δάσους (δηλ. απαγορεύεται και η γεωργική καλλιέργεια) και επίσης επανέρχεται και στην κυριότητα του δημοσίου.

· Αυτό το ιδιάζων «δικαίωμα γεωργικής καλλιέργειας» μοιάζει πολύ με τον Οθωμανικό τίτλο «Ταπί» που αφορούσε δημόσια (δηλ. του Σουλτάνου) δάση , και δεν έδινε κυριότητα επί των δασών , αλλά «τεσσαρούφ» , δηλ. δικαίωμα «διηνεκούς εξουσιάσεως» (εκμετάλλευσης) , κάτι σαν διαρκή μίσθωση δηλαδή.

· Για την εξαγορά αυτού του «τεσσαρούφ» λοιπόν , ο αγρότης θα πρέπει να καταβάλλει:

- εκτός από το τίμημα του 1/4 της αντικειμενικής αξίας

- επιπλέον και χρηματικό αντάλλαγμα για την δαπάνη (ανα)δάσωσης άλλης αντίστοιχης έκτασης (πόση είναι άραγε αυτή η δαπάνη ; ).

Η καταβολή αυτού του χρηματικού ανταλλάγματος είναι προϋπόθεση για την εξαγορά

· Μέχρι την εξόφληση του τιμήματος εξαγοράς και του χρηματικού ανταλλάγματος για την δάσωση απαγορεύεται η μεταβίβαση της εξαγορασθείσης εκτάσεως

· Η εμπορική αξία ενός τέτοιου «χωραφιού» (που δεν είναι κανονικό χωράφι αλλά δικαίωμα «τεσσαρούφ» επί δημοσίου δάσους) θα είναι ανάλογα μειωμένη λόγω των ανωτέρω δεσμεύσεων και νομικών κινδύνων.

· Είναι ένα ερώτημα εάν το σύνολο των χρημάτων του τιμήματος εξαγοράς και του χρηματικού ανταλλάγματος για την δάσωση , ενδεχομένως ξεπερνάει την εμπορική αξία ενός τέτοιου «ψευδο-χωραφιού» , ώστε ουσιαστικά ο αγρότης να αγοράζει πανάκριβα το απομεινάρι του δικού του κανονικού χωραφιού (που το χάρισε ο ίδιος στο κράτος αναγνωρίζοντάς το ως δάσος και μάλιστα δημόσιο) ;

· Η εξαγορά αυτή που προτείνει ο νόμος θα είναι ουσιαστικά άκυρη αφού το Σύνταγμα (και η συναφής νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας) απαγορεύει τέτοιες εκποιήσεις και επίσης απαγορεύει την αλλαγή χρήσης των δασών. Όποτε οδηγηθεί κάποια τέτοια υπόθεση (έστω και τυχαία) στο Συμβούλιο της Επικρατείας , αναμένεται να ακυρωθούν αυτές οι εξαγορές (σύμφωνα με την μέχρι τώρα νομολογία του).

Το συμπέρασμα από όλα τα ανωτέρω είναι προφανές. Εάν ο θιγόμενος αγρότης ή γενικότερα πολίτης θέλει να προστατεύσει την έκτασή του που εμφανίζεται ως δασική , θα πρέπει απαραιτήτως να κάνει τα ακόλουθα :

· Να κάνει οπωσδήποτε αντιρρήσεις εντός της νόμιμης προθεσμίας

· Να φροντίσει ώστε οι λόγοι των αντιρρήσεων να μην είναι τυχαίοι και πρόχειροι από ανθρώπους που απλώς ασχολούνται με τις αντιρρήσεις αλλά δεν γνωρίζουν πραγματικά τα σχετικά νομικά θέματα , αλλά να είναι λόγοι με νομική εξειδίκευση και να καλύπτουν όλα τα επιχειρήματα που θα πρέπει αργότερα να προβληθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και που μπορεί να έχουν ελπίδες νομικής βασιμότητας.

· Να παρακολουθεί το θέμα του ώστε μόλις βγει η απόφαση της αρμόδιας επιτροπής επί των αντιρρήσεών του , καταφύγει σε δικηγόρο που να μπορεί να υποστηρίξει το θέμα του στο Συμβούλιο Επικρατείας ασκώντας την κατάλληλη Αίτηση Ακυρώσεως.

· Να ψάξει στα σεντούκια του να βρει οποιοδήποτε «παλιό χαρτί» αφορά με οποιονδήποτε τρόπο τα χωράφια του και κυρίως που δείχνει την καλλιέργεια των χωραφιών του (παλαιά συμβόλαια , έγγραφα του δασαρχείου , άδειες εκχερσώσεως , μισθωτήρια , πληρωμές φόρων , προστίμων , κλπ.)

newsit.gr