προσφυγών από χιλιάδες φορολογούμενους που αξιώνουν πλέον όχι μόνο να ακυρωθεί ο επίμαχος φόρος ως αντισυνταγματικός αλλά και να βάλει το κράτος «βαθιά το χέρι στην τσέπη» για να τους επιστρέψει τους υπερβολικούς φόρους που εισέπραξε την τελευταία 3ετία «αχρεωστήτως», αφού τα σχετικά ποσά ήταν αναιτιολόγητα διογκωμένα και δεν ανταποκρίνονταν, σε καμία περίπτωση, στα δεδομένα της αγοράς.

Τη στιγμή που η «λυπητερή» για τον ΕΝΦΙΑ είναι έτοιμη να πάρει τη θέση της στις ιστοσελίδες του υπουργείου Οικονομικών, ώστε να ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο η καταβολή των δόσεων, ένα νέο «μπαράζ» δικαστικών προσφυγών βρίσκεται σε εξέλιξη, καθώς τη συνταγματικότητα της λίαν επιβαρημένης φορολογίας της ακίνητης περιουσίας αμφισβητούν πολλοί, από καθημερινούς θιγόμενους πολίτες μέχρι εταιρείες, εκκλησίες, Μονές.

Στον νέο γύρο των αλλεπάλληλων προσφυγών που έχουν ομαδικό χαρακτήρα, χιλιάδες φορολογούμενοι, επικαλούμενοι τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα «περί αδικαιολόγητου πλουτισμού», καταλογίζουν στο Δημόσιο ότι επιβαρύνοντάς τους επί χρόνια με τις «φουσκωμένες» αντικειμενικές αξίες του 2007 (που θεωρούνται υπερδιπλάσιες των πραγματικών εμπορικών αξιών), «τέλεσε αδικοπραξία» σε βάρος τους και γι’ αυτό οφείλει να τους αποζημιώσει, επιστρέφοντάς τους τουλάχιστον τα ποσά της τελευταίας 3ετίας, αφού για το απώτερο παρελθόν έχει σίγουρα επέλθει παραγραφή.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το φορολογικό τμήμα του ΣτΕ έχει ήδη δικάσει σε μείζονα σύνθεση και σε «πιλοτικές δίκες» τις πρώτες προσφυγές που έθεσαν θέμα αντισυνταγματικότητας του νέου τρόπου υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ (χωρίς δηλαδή να προηγηθεί μελετημένη περικοπή των αντικειμενικών αξιών, με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής), και όλα δείχνουν ότι οι σχετικές υποθέσεις θα καταλήξουν σύντομα στην Ολομέλεια του ΣτΕ, καθώς «τρίζουν» -όπως φαίνεται- οι σχετικές φορολογικές επιβαρύνσεις.

Ταυτόχρονα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης «πονοκεφαλιάζει» με τις εξελίξεις, καθώς γνωρίζει ότι πρέπει οπωσδήποτε να εισπράξει, τουλάχιστον τα προϋπολογισθέντα 2,65 δισ. ευρώ από τον ΕΝΦΙΑ, ελπίζοντας ότι θα καθυστερήσει αρκετά η έκδοση των τελικών δικαστικών αποφάσεων που μπορεί να δημιουργήσουν ζητήματα, ώστε να έχει ολοκληρωθεί η πληρωμή των σχετικών δόσεων, χωρίς να χρειαστεί να καταφύγει στη γνωστή «συνταγή» των «ισοδύναμων μέτρων»...

Ανησυχητικό για τους αρμόδιους οικονομικούς παράγοντες είναι πάντως το γεγονός ότι διευρύνεται συνεχώς ο κύκλος των φορολογουμένων που επιλέγουν να αντιδράσουν και μέσω της δικαστικής οδού.

Κι αυτό γιατί γνωρίζουν πλέον οι πολίτες (όπως βέβαια και οι συνήγοροί τους) ότι αν θέλουν να επωφεληθούν στην πράξη από την τυχόν κήρυξη διατάξεων ως αντισυνταγματικών, θα πρέπει να είναι μεταξύ όσων μπήκαν στην περιπέτεια να προσφύγουν στα δικαστήρια, λόγω της νομολογίας που χάραξαν τα τελευταία χρόνια τα ανώτατα δικαστήρια (ΣτΕ και Ελεγκτικό Συνέδριο).

Κατά τη νομολογία αυτή, προκειμένου να αποτραπεί ένα δημοσιονομικό σοκ από τη διαπίστωση ότι είναι αντισυνταγματικές, διατάξεις ιδιαίτερα σημαντικές από οικονομική σκοπιά (όπως οι περικοπές μισθών και συντάξεων μεγάλων κατηγοριών πολιτών), τα ανώτατα δικαστήρια δέχονται πλέον ότι δεν μπορούν να επωφεληθούν αναδρομικά από την αντισυνταγματικότητα όσοι δεν προσέφυγαν στα δικαστήρια, αλλά μόνο εκείνοι που είχαν την πρόνοια (και πήραν το «ρίσκο») να ζητήσουν τη συνδρομή της δικαιοσύνης, και οι οποίοι μπορούν να αξιώσουν επιστροφή χρημάτων ή καταβολή αναδρομικών, εφόσον δικαιώθηκαν στον δικαστικό τους αγώνα.

Βέβαια η διαπίστωση αυτή οδηγεί νομοτελειακά σε πολλαπλασιασμό των σχετικών προσφυγών στη δικαιοσύνη (με την απειλή νέων οξέων «εμφραγμάτων»), αλλά και σε αύξηση των σχετικών «πιλοτικών δικών» για να δοθεί η «κατευθυντήρια γραμμή» και στα υπόλοιπα δικαστήρια.

Παράλληλα σημαίνει και αύξηση των «ενδικοφανών προσφυγών», που είναι υποχρεωμένοι να ασκούν προηγουμένως οι πολίτες στις αρμόδιες οικονομικές υπηρεσίες του κράτους, μια διαδικασία που έχει αποτύχει πλήρως, αφού στη συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων αυτών οι σχετικές αιτήσεις-ενστάσεις απορρίπτονται σιωπηρά, απλά με την παρέλευση του προβλεπόμενου χρόνου, με αποτέλεσμα ο φορολογούμενος να έχει χάσει πολύτιμο χρόνο και επιπλέον χρήματα, αφού τη διαμάχη του με το Δημόσιο θα τη λύσει τελικά η δικαιοσύνη.

Στον νέο κύκλο προσφυγών τονίζεται ότι ο ΕΝΦΙΑ είναι αντισυνταγματικός, γιατί στηρίζεται στις διογκωμένες αντικειμενικές αξίες, χωρίς να προηγηθεί καμία συμμόρφωση προς όσα επέδειξαν οι αποφάσεις-τελεσίγραφα της Ολομέλειας ΣτΕ, που χτύπησαν το «καμπανάκι» για τον τρόπο προσδιορισμού τους, αξιοποιώντας τις επίσημες εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδος που αποκάλυψαν τη μεγάλη πτώση των αγοραίων-εμπορικών αξιών των ακινήτων, σε ύψος υποπολλαπλάσιο των αντικειμενικών.

Επίσης η επίκληση της αντισυνταγματικότητας στηρίζεται στο γεγονός ότι ο ΕΝΦΙΑ ενσωμάτωσε το «χαράτσι της ΔΕΗ» (το ΕΕΤΗΔΕ, που μετονομάστηκε έπειτα από μία διετία σε ΕΕΤΑ) και το οποίο κρίθηκε από τις Ολομέλειες του ΣτΕ και του Αρείου Πάγου συνταγματικό, επειδή είχε έκτακτο μόνο χαρακτήρα (διετή), ενώ αφέθηκε να εννοηθεί ότι τυχόν επέκτασή του (πόσω μάλλον η μονιμοποίησή του) θα δημιουργήσει συνταγματικά αδιέξοδα.

Στην ίδια λογική βάση, ο φόρος επικρίνεται ως αντίθετος στις συνταγματικές αρχές της ισότητας, της αναλογικότητας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας κ.λπ., αφού δεν συνεκτιμά καθόλου το εάν ο φορολογούμενος διαθέτει φοροδοτική ικανότητα για να ανταποκριθεί στην πληρωμή, με συνέπεια να απειλείται και με δήμευση της περιουσίας του ή με εξαναγκασμό εκποίησής της σε περίοδο απολύτως απρόσφορη και ακατάλληλη.

Επισημαίνεται, παράλληλα, ότι η πρακτική που ακολούθησε το κράτος επί χρόνια, παραπλανώντας τους πολίτες με επιπλέον φόρους από τους πραγματικά οφειλόμενους, (λόγω των «φουσκωμένων» αντικειμενικών αξιών), παραβίασε τις συνταγματικές διατάξεις και διεθνείς συμβάσεις που προστατεύουν την περιουσία, αλλά και τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης που πρέπει να διέπουν ένα κράτος δικαίου.

ethnos.gr

Βάσει της απόφασης, ο Δήμος Κω δεν μπορεί να προβεί στην σφράγιση των δύο ΚΟΙΝΣΕΠ έως ότου εκδικαστεί η υπόθεση. 

Το νέο ΕΣΧΑΔΑ προβλέπει ηπιότερη τουριστική ανάπτυξη της περιοχής με γνώμονα και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού (αρχαιολογικών χώρων) περιβάλλοντος, επιτρέποντας, πάντως, την αξιοποίηση (και επέκταση) γηπέδου γκολφ, τουριστικών καταλυμάτων, λιμενικών εγκαταστάσεων (μαρίνας) κ.λπ.

Με το «πράσινο φως» του ΣτΕ, που έκρινε νόμιμο το ΕΣΧΑΔΑ, ανοίγει πλέον ο δρόμος για να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις -πιθανότατα έως το φθινόπωρο- με τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, που έχουν πάντως θέσει ως προϋπόθεση τη διενέργεια διαφόρων κινήσεων προκειμένου να μπορούν να «απεγκλωβιστούν» η πρόοδος των εργασιών και τα «νομικά αγκάθια» που προέκυψαν μετά τον χαρακτηρισμό τού προς αξιοποίηση ακινήτου ως αρχαιολογικού χώρου.

Στο πλαίσιο αυτό, θα εξεταστεί το ενδεχόμενο να προχωρά η υλοποίηση της επένδυσης ύστερα από γεωφυσική διασκόπηση της περιοχής, για να διαπιστώνεται αν υπάρχουν πράγματι αρχαία και σε ποιο σημείο, ώστε να εντοπίζεται πού ή πώς επιτρέπεται η πρόοδος των οικοδομικών εργασιών. Η επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος θεωρείται κομβική για την πρόοδο της επένδυσης και ήδη το νέο ΕΣΧΑΔΑ μαζί με το πρακτικό επεξεργασίας 160/16 του ΣτΕ στάλθηκε στα συναρμόδια υπουργεία και στο ΤΑΙΠΕΔ για τα περαιτέρω.

Η πρόσκληση για εκδήλωση ενδιαφέροντος ξεκίνησε από το ΤΑΙΠΕΔ προ 4ετίας και μολονότι ολοκληρώθηκαν οι διαγωνιστικές διαδικασίες για αξιοποίηση του δημοσίου ακινήτου, δεν υπογράφηκαν οι σχετικές συμβάσεις, καθώς προέκυψαν ζητήματα σχετικά με το ΕΣΧΑΔΑ και τους αρχαιολογικούς χώρους, με συνέπεια να αναβληθεί πολλές φορές η λήψη αποφάσεων από τα αρμόδια όργανα.

Περιορισμοί και όροι
Ο χαρακτηρισμός ευρύτερης ζώνης ως αρχαιολογικού χώρου πριν από λίγους μήνες ήρθε ως συνέχεια της από δεκαετίας επισήμανσης της ΚΒ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων ότι σε ένα λοφώδες τμήμα της ζώνης (που συνολικά έχει εμβαδόν 903 στρέμματα) αποκαλύφθηκαν αρχαιότητες, «μέρος νεκρόπολης ελληνιστικών χρόνων», και ότι για την ακριβή θέση τους και την αποκάλυψη τυχόν νέων πρέπει να προγραμματιστούν δοκιμαστικές τομές και ενδεχομένως ανασκαφική έρευνα, ώστε να κριθεί η δυνατότητα υλοποίησης των σχεδιαζόμενων επεμβάσεων. Το ΣτΕ έκρινε νόμιμη τη διάταξη του ΕΣΧΑΔΑ που προβλέπει ότι εργασίες στα όρια δύο ζωνών με αρχαιολογικά χαρακτηριστικά επιτρέπονται υπό τους όρους και περιορισμούς που θέτουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού, κατά τη χωροθέτηση του επενδυτικού σχεδίου.

Εγκαταστάσεις γκολφ
Αξιολογώντας το ΕΣΧΑΔΑ, που αφορά συνολικά έκταση 1.600 στρεμμάτων (χωρισμένη σε δύο τμήματα, το «Βόρειο Αφάντου ή γκολφ», 1.360 στρεμμάτων, και το «Νότιο Αφάντου»), το ΣτΕ (πρόεδρος Αθ. Ράντος, εισηγητής Δ. Βασιλειάδης) τονίζει ότι αποσκοπεί στην ήπια τουριστική ανάπτυξη προς την κατεύθυνση κυρίως να διατηρηθεί η ανάπτυξη καθ' όλο το έτος (λόγω των εγκαταστάσεων γκολφ), ενώ συγχρόνως διασφαλίζει την προστασία του περιβάλλοντος (πολιτιστικού και φυσικού), τα δικαιώματα των πολιτών προς απόλαυσή του, με διατήρηση και των αισθητικών χαρακτηριστικών του.

Στην ευρύτερη ζώνη υπάρχουν εγκαταστάσεις γκολφ από το 1973, εμβαδού 450 στρεμμάτων, που επιτρέπεται να εκσυγχρονιστούν και επεκταθούν, διώροφο ξενοδοχείο 1.500 τ.μ., εγκαταλελειμμένες πισίνες κ.λπ.

Στο νότιο άκρο της παραλίας υπάρχουν τουριστικές μονάδες 4 και 5 αστέρων και παρατηρείται συγκέντρωση τουριστικών καταλυμάτων, ενώ σε σχετικές μελέτες γίνεται λόγος για «φέρουσα ικανότητα» (αντοχή) της παραλίας για 20.000-30.000 λουομένους, για δημιουργία ελικοδρομίου, αθλητικών εγκαταστάσεων κ.λπ.

Σε άλλα σημεία του ΕΣΧΑΔΑ δημιουργούνται ζώνες προστασίας δασικών εκτάσεων (τουλάχιστον 65 στρέμματα), αλλά και υγρότοπου 11 στρεμμάτων.

Το ΣτΕ έκρινε νόμιμη την πρόβλεψη «μεικτής χρήσης» (τουρισμός-αναψυχή και τουριστικό-παραθεριστικό χωριό), τη δημιουργία μαρίνας μικρής δυναμικότητας για την εξυπηρέτηση των ξενοδοχειακών μονάδων, καταλήγοντας ότι ικανοποιείται έτσι και ο νομοθετικός σκοπός της αποδοτικότερης εκμετάλλευσης του δημοσίου ακινήτου.

ethnos.gr

Για την 16η Σεπτεμβρίου 2016, με την έναρξη του νέου δικαστικού έτους, έχει προσδιοριστεί, μετά από διαδοχικές αναβολές, η συζήτηση ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ των προσφυγών που ασκήθηκαν από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, πολιτικούς και παραγωγικούς φορείς της Πάρου, της Νάξου, της Μυκόνου, της Σαντορίνης και της Ρόδου και επιχειρηματία από την Μύκονο, για την ακύρωση της από 29.9.2015 υπουργικής απόφασης με την οποίαν καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου.

Εισηγητής στην υπόθεση έχει οριστεί, όπως έγραψε η «δημοκρατική», ο Σύμβουλος του ΣτΕ κ. Αριστόβουλος – Γεώργιος Βώρος, ο οποίος έχει εισάγει στην Ολομέλεια το υπόμνημά του σχετικά με τις θέσεις που αναπτύσσουν οι αντιμαχόμενες πλευρές.
Στις προσφυγές που έχουν ασκηθεί γίνεται επίκληση 7 λόγων ακυρώσεως της Κοινής Υπουργικής Απόφασης με την οποία καταργήθηκαν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ σε 6 μόνο νησιά από την 1η Οκτωβρίου 2015.
Παράγοντες του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου, που παρακολουθούν από κοντά την υπόθεση, εκφράζουν πλέον τις επιφυλάξεις τους για την επιτυχή έκβαση της προσπάθειας που καταβάλλεται για την ακύρωση της καταστροφικής για τα νησιά διάταξης.
Όπως ανέφεραν χθες σε συντάκτη της «δημοκρατικής», εξαιτίας των συνεχών αναβολών λόγω της αποχής των δικηγόρων από την άσκηση των καθηκόντων τους, ένα από τα ισχυρά επιχειρήματα των προσφυγών περί αντισυνταγματικότητας του μέτρου, που εφαρμόστηκε σε συγκεκριμένα νησιά έχει πλέον εκλείψει αφού με τα νέα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ έχουν πλέον καταργηθεί για το σύνολο των νησιών.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, δεν νοείται διαφορετική μεταχείριση, που αντίκειται στο Σύνταγμα και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά δύσκολο ο συγκεκριμένος λόγος προσφυγής να ευδοκιμήσει.
Θυμίζουμε ότι οι προσφυγές κατατέθηκαν αρχικά στο 7μελούς σύνθεσης Β΄ Τμήμα του ΣτΕ και εκείνο με την σειρά του, λόγω της εξαιρετικής σοβαρότητας του θέματος, το παρέπεμψε απευθείας στην Ολομέλεια.
Για την άσκηση της προσφυγής, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, επελέγη η δικηγορική εταιρεία «Λαζαράτος και Συνεργάτες» του κ. Παναγιώτη Λαζαράτου, καθηγητή του Διοικητικού Δικαίου. Ο κ. Λαζαράτος μαζί με τον δικηγόρο κ. Αλέξανδρο Λυκουρέζο, έχουν ασκήσει εξάλλου κατ’ εντολή και για λογαριασμό του πελάτη τους κ. Λ. Σικινιώτη, επιχειρηματία, κατοίκου Μυκόνου, την πρώτη προσφυγή για την ακύρωση της υπουργικής απόφασης.

Με τις προσφυγές ζητείται να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, η σχετική υπουργική απόφαση σύμφωνα με την οποία από 1.10.2015 ισχύει αυξημένος συντελεστής ΦΠΑ σε Ρόδο, Σαντορίνη, Μύκονο, Νάξο, Πάρο και Σκιάθο.

Καταγγέλλεται η επίμαχη υπουργική απόφαση ως παράνομη και υποστηρίζεται ότι αντίκειται στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ισότητας των πολιτών καθώς «ο φόρος δεν μπορεί να βαρύνει ορισμένο μόνο κύκλο προσώπων και να πλήττει ορισμένη μόνο κατηγορία φορολογουμένων», ενώ υπογραμμίζεται ότι «η επιβολή αυξημένου ΦΠΑ σε ορισμένα μόνο νησιά, χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια, ισοδυναμεί με επιβολή νέου φόρου στα νησιά αυτά».

Υποστηρίζεται ακόμη ότι παραβιάζεται και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας αφού οι κάτοικοι των 6 αυτών νησιών βαρύνονται με αυξημένο ΦΠΑ σε σχέση με τους κατοίκους των άλλων νησιών του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας

.Τέλος, υποστηρίζεται ότι παραβιάζεται η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/112/ΕΚ που καθορίζει κοινό σύστημα ΦΠΑ μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με το άρθρο 120 αυτής της Ευρωπαϊκής Οδηγίας –όπως υπογραμμίζεται στις προσφυγές- καθιερώνεται μικρότερος συντελεστής ΦΠΑ στους νομούς Λέσβου, Χίου, Σάμου, Δωδεκανήσου, Κυκλάδων και στα νησιά Θάσος, Βόρειες Σποράδες, Σαμοθράκη και Σκύρος.1

Πηγή:www.dimokratiki.gr