Για πρώτη φορά πιθανολογείται ότι η αιτία που μερικές γυναίκες κάνουν συνέχεια αποβολές, όταν μένουν έγκυες, βρίσκεται στην έλλειψη βλαστικών κυττάρων στη μήτρα τους, σύμφωνα με βρετανούς επιστήμονες.
Οι ερευνητές των Σχολών Ιατρικής και Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Γουόργουικ, με επικεφαλής τον καθηγητή μαιευτικής και γυναικολογίας Γιαν Μπρόζενς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Stem Cells", δήλωσαν ότι θα επιχειρήσουν πλέον να αναπτύξουν μια νέα θεραπεία, με βάση τα ευρήματά τους.
Περίπου μία στις πέντε κυήσεις καταλήγει σε αποβολή, ενώ μία στις 100 γυναίκες εμφανίζει τουλάχιστον τρεις διαδοχικές αποβολές.
Η έλλειψη βλαστικών κυττάρων στην μήτρα μπορεί να οδηγεί στην πρόωρη γήρανσή της και στην αποτυχία της εγκυμοσύνης. Οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν να βρουν λύση στο πρόβλημα, βελτιώνοντας τον αριθμό και την λειτουργία των βλαστοκυττάρων.
Η Cleveland Clinic, ένα νοσοκομειακό κέντρο του Οχάιο, ανακοίνωσε σήμερα ότι πραγματοποίησε την Τετάρτη την πρώτη μεταμόσχευση μήτρας στις ΗΠΑ σε μια νεαρή γυναίκα 26 ετών.
Η επέμβαση διήρκεσε 9 ώρες και η κατάσταση της 26χρονης, το όνομα της οποίας δεν αποκαλύφθηκε, κρίθηκε χθες Πέμπτη "σταθερή".
Η μήτρα που μεταμοσχεύθηκε προήλθε από μια δότρια που πέθανε, διευκρίνισε το κέντρο αυτό σε ανακοίνωσή του, στην οποία δεν διευκρινίζει περαιτέρω σχετικά με την επέμβαση, αλλά σημειώνει ότι την ερχόμενη εβδομάδα θα δοθεί συνέντευξη Τύπου στο Κλίβελαντ με την ιατρική ομάδα.
Η επέμβαση αυτή μπορεί να γίνει σε γυναίκες που γεννήθηκαν χωρίς μήτρα ή έχουν υποβληθεί σε υστερεκτομή και η έλλειψη του οργάνου αυτού δεν τους επιτρέπει να τεκνοποιήσουν. Η έλλειψη αυτή αφορά παγκοσμίως το 3 με 5% των γυναικών, σύμφωνα με το νοσοκομειακό κέντρο.
Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση μήτρας θα πρέπει να περιμένουν για έναν χρόνο προτού προσπαθήσουν να κάνουν παιδί, ώστε να έχει παρέλθει ο χρόνος που χρειάζεται για την ανάρρωσή τους μετά την εγχείρηση και οι γιατροί να έχουν προσαρμόσει τις δόσεις του φαρμάκου που τους χορηγείται για να μην απορριφθεί το μόσχευμα.
Η μεταμόσχευση μήτρας είναι μόνον προσωρινή. Το μόσχευμα αφαιρείται μετά τη γέννηση ενός ή δύο παιδιών επιτρέποντας στη γυναίκα να σταματήσει τη θεραπεία που λαμβάνει για να μην απορριφθεί το μόσχευμα.
Το Πανεπιστήμιο Ιατρικής του Γκέτεμποργκ ήταν το πρώτο στον κόσμο που πραγματοποίησε το 2013 με επιτυχία μια μεταμόσχευση μήτρας, η οποία επέτρεψε σε μια γυναίκα να γεννήσει ένα παιδί τον Σεπτέμβριο του 2014, το οποίο ήταν το πρώτο που γεννήθηκε ποτέ με τη μέθοδο αυτή.
Η σουηδική ομάδα πραγματοποίησε συνολικά 9 μεταμοσχεύσεις μήτρας, τα αποτελέσματα των οποίων ήταν 5 εγκυμοσύνες και 4 γεννήσεις, είχε ανακοινώσει το Νοέμβριο η Cleveland Clinic.
Ένα από τα προβλήματα αυτών των μεταμοσχεύσεων είναι κυρίως η απόρριψη του μοσχεύματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Στη Βρετανία μια ομάδα ερευνητών έλαβε τον Σεπτέμβριο το πράσινο φως των αρμόδιων αρχών της χώρας για να προχωρήσει ήδη από φέτος στην πρώτη κλινική δοκιμή της μεθόδου αυτής στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία θα αφορά 10 γυναίκες.
Επίσης στη Γαλλία τον Ιούνιο του 2015 η Γαλλική Ακαδημία Ιατρικής τάχθηκε υπέρ της συνέχισης ενός ερευνητικού προγράμματος για τη μεταμόσχευση μήτρας, ενώ δύο ιατρικές ομάδες αναμένουν να πειραματιστούν πάνω σε αυτήν την ριψοκίνδυνη και γεμάτη αβεβαιότητες επέμβαση.
(Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Τα ινομυώματα είναι πολύ συχνοί καλοήθεις όγκοι της μήτρας και εμφανίζονται σε γυναίκες που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία (απασχολούν συνήθως ηλικίες 22-55 ετών). Είναι πιο συχνά στις γυναίκες της μαύρης φυλής ενώ σπάνια γίνονται κακοήθεις.
Τα ινομυώματα χαρακτηρίζονται και κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το μέγεθος και κυρίως την εντόπισή τους στο τοίχωμα της μήτρας. Ανάλογα με τη θέση τους στη μήτρα, τα ινομυώματα διακρίνονται σε υποορογόνια, υποβλεννογόνια και ενδοτοιχωματικά .
Τα υποορογόνια ινομυώματα εντοπίζονται κάτω από τον ορογόνο χιτώνα, στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας. Εάν το μέγεθος τους αυξηθεί, μπορεί να γίνουν μισχωτά δηλαδή συνδέονται με τη μήτρα με ένα παχύ ή λεπτό μίσχο. Τα ενδοτοιχωματικά ινομυώματα εντοπίζονται μέσα στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας. Συνήθως καθώς αυξάνονται επεκτείνονται προς τον ορογόνο χιτώνα στην πρόσθια ή στην οπίσθια επιφάνεια της μήτρας ή στο πλάγιο τοίχωμα της μήτρας, οπότε και επιφέρουν διαφορετικά συμπτώματα αλλά και αντιμετωπίζονται διαφορετικά. Τα υποβλεννογόνια είναι αυτά που συνήθως δημιουργούν τα περισσότερα προβλήματα. Αυτά εντοπίζονται κάτω από το ενδομήτριο, μέσα στην κοιλότητα της μήτρας.
Που οφείλονται;Τα αίτια που προκαλούν τα ινομυώματα δεν είναι απολύτως διευκρινισμένα. Σαφή ρόλο έχει η κληρονομικότητα σε συνδυασμό με τα αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων της γυναίκας. Τα οιστρογόνα φαίνεται δηλαδή ότι συντελούν στην αύξησή τους. Έτσι κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης όπου τα επίπεδα των οιστρογόνων αυξάνονται, τα ινομυώματα τείνουν να μεγαλώνουν σε μέγεθος και πολλές φορές δίνουν και συμπτώματα, ενώ στην εμμηνόπαυση λόγω του ότι τα επίπεδα των οιστρογόνων πέφτουν, τα ινομυώματα υποστρέφονται. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι εμφανίζονται κυρίως σε γυναίκες των οποίων η μητέρα ή η αδελφή έχει ήδη παρουσιάσει ινομυώματα.
Ποια συμπτώματα προκαλούν;
Οι περισσότερες γυναίκες που έχουν ινομυώματα δεν το γνωρίζουν διότι το μέγεθος είναι μικρό και δεν προκαλεί καθόλου συμπτώματα. Προβλήματα μπορεί να προκληθούν από το μέγεθος, την εντόπισή τους ή τον αριθμό τους. Συμπτώματα ύπαρξης ινομυωμάτων μπορεί να περιλαμβάνουν: αλλαγές της περιόδου (πιο πολύ αίμα, πιο συχνές περίοδοι, κράμπες στην πύελο κατά την περίοδο, κολπική αιμορραγία εκτός περιόδου), πόνο χαμηλά στην κοιλιά ή πίσω στην πλάτη. Εάν το μέγεθος του ινομυώματος είναι μεγάλο μπορεί να πιέζει γειτονικά όργανα όπως ουροδόχο κύστη. Έτσι θα έχουμε δυσχέρεια ούρησης ή συχνοουρία. Εάν η πίεση ασκείται στο παχύ έντερο μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα ή πόνο στο ορθό.
Τα ινομυώματα μπορεί να σχετίζονται με υπογονιμότητα και αποβολές, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Υπάρχουν πρόσφατες μελέτες που δείχνουν ότι η αφαίρεση ινομυωμάτων, ακόμη και όταν αυτά βρίσκονται μακριά από την κοιλότητα της μήτρας, βελτιώνει σημαντικά τα ποσοστά εγκυμοσύνης σε γυναίκες με πρόβλημα σύλληψης και αποβολών.
ΔιάγνωσηΗ διάγνωση των ινομυωμάτων γίνεται με κλινική εξέταση και κυρίως με διακολπικό υπερηχογράφημα αλλά και με αξονική ή και με μαγνητική τομογραφία. Κατά την αμφίχειρη γυναικολογική κλινική εξέταση ο γιατρός μπορεί να βρει το μέγεθος της μήτρας αυξημένο ή να ψηλαφήσει τα ίδια τα ινομυώματα στις περιπτώσεις που είναι μεγάλα. Πολλά ινομυώματα δεν δίνουν συμπτώματα και εντοπίζονται τυχαία στον γυναικολογικό έλεγχο ρουτίνας οπότε συμπεραίνουμε πως είναι άκρως απαραίτητο η κάθε γυναίκα να κάνει ένα διακολπικό υπερηχογράφημα μήτρας-ωοθηκών μία φορά το χρόνο. Το υπερηχογράφημα θα αναδείξει τον αριθμό των ινομυωμάτων, το μέγεθος, και τη θέση τους στη μήτρα. Συνήθως το υπερηχογράφημα είναι αρκετά διαγνωστικό αλλά σε περίπτωση αμφιβολίας μπορεί να συστηθεί μαγνητική ή αξονική τομογραφία.
Θεραπεία ινομυωμάτων
Η θεραπεία είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Η συντηρητική μπορεί να είναι απλή υπερηχογραφική παρακολούθηση σε περιπτώσεις που είναι μικρά σε μέγεθος και ειδικά σε γυναίκες που βρίσκονται κοντά στην εμμηνόπαυση. Επίσης όταν δεν προκαλούν συμπτώματα και δεν αυξάνουν με πολύ γρήγορο ρυθμό. Στην εποχή μας η σωστότερη αντιμετώπιση είναι η χειρουργική αφαίρεση, η οποία πλέον γίνεται σχεδόν αποκλειστικά ενδοσκοπικά, με τη λαπαροσκοπική ή και την υστεροσκοπική μέθοδο αναλόγως της εντόπισης τους. Οι συγκεκριμένες επεμβάσεις είναι μοντέρνες, χωρίς ιδιαίτερο μετεγχειρητικό πόνο, με εξαιρετικό αποτέλεσμα και νοσηλεία συνήθως μίας ημέρας.
Η μέθοδος αυτή είναι σημαντικά καλύτερη από την κλασσική ανοιχτή ινομυωματεκτομή και τα ποσοστά κυήσεων φαίνεται να είναι μεγαλύτερα με την ενδοσκοπική μέθοδο. Tο αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο ενώ η ασθενής δεν βιώνει τον πόνο της τομής, ούτε τις επιπλοκές της. Κάθε γυναίκα πρέπει μία φορά το χρόνο να κάνει ένα διακολπικό υπερηχογράφημα μήτρας – ωοθηκών. Αν έχει ινομύωμα πρέπει να γίνονται περισσότερα υπερηχογραφήματα, για να παρακολουθείται ο ρυθμός αύξησης του καθώς γρήγορος ρυθμός αύξησης ειδικά μετά την εμμηνόπαυση συνιστά την ύπαρξη λειομυοσαρκώματος παρά ινομυώματος, το οποίο χρήζει άμεσης αντιμετώπισης για τη ζωή της γυναίκας.
Η αλματώδης εξέλιξη της γυναικολογικής ενδοσκοπικής χειρουργικής έχει αλλάξει την ιατρική αντιμετώπιση των ινομυωμάτων: αφενός ενισχύει την αναγκαιότητα της χειρουργικής θεραπείας κάνοντάς την και ευκολότερη και αφετέρου παρέχει στις γυναίκες το καλύτερο αποτέλεσμα όσον αφορά σε γονιμότητα και ποιότητα ζωής.
iator.gr
Μια νέα μέθοδο τεχνητής γονιμοποίησης προσφέρει στην πελατεία του βρετανικό ιδιωτικό κέντρο υποβοηθούμενης γονιμότητας. Η νέα μέθοδος επιτρέπει να γίνει η σύλληψη του εμβρύου στη γυναικεία μήτρα και όχι στον δοκιμαστικό σωλήνα όπως συνήθως γίνεται.
Το ιατρικό κέντρο που βρίσκεται στο Σαουθάμπτον εφαρμόζει τη μέθοδο AneVivo, κατά την οποία μια μικρή κυλινδρική κάψουλα, μέσα στην οποία υπάρχουν το ωάριο και τα σπερματοζωάρια, τοποθετείται στη μήτρα. Η τεχνική έχει λάβει την έγκριση της βρετανικής ρυθμιστικής αρχής για θέματα γονιμότητας.
Διεθνείς κλινικές δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν σε 250 γυναίκες έδειξαν ότι η νέα μέθοδος έχει ποσοστά επιτυχίας παρόμοια με τις συμβατικές μεθόδους τεχνητής γονιμοποίησης, επισημαίνει ο επικεφαλής του κέντρου, καθηγητής Νικ Μάκλον. Ομως, η ειδοποιός διαφορά της είναι ότι περιορίζει τον χρόνο ανάπτυξης του εμβρύου στον δοκιμαστικό σωλήνα. «Στόχος είναι να μεγιστοποιηθεί ο χρόνος που το έμβρυο βρίσκεται μέσα στο γυναικείο σώμα και όχι στο εργαστήριο. Το ουσιαστικό κέρδος είναι ο περιορισμός της έκθεσής του σε εξωγενείς παράγοντες, σε αυτή την ιδιαίτερα ευαίσθητη φάση της εμβρυϊκής ανάπτυξης, όταν τα γονίδια τίθενται σε λειτουργία», τονίζει ο Βρετανός καθηγητής. Αλλωστε κάποιες μελέτες έχουν υποδείξει ότι τα αναπτυσσόμενα έμβρυα που παραμένουν στους δοκιμαστικούς σωλήνες εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο γενετικών και άλλων ανωμαλιών.
Ωστόσο, και με τη νέα μέθοδο, παρότι η σύλληψη γίνεται στο εσωτερικό του γυναικείου σώματος, το έμβρυο αφαιρείται προκειμένου να εξετασθεί για να διαπιστωθεί ότι είναι υγιές και στη συνέχεια εμφυτεύεται εκ νέου στη μήτρα, χωρίς βέβαια την κάψουλα.
Οταν η ρυθμιστική αρχή έδωσε την έγκριση για εφαρμογή της νέας τεχνικής, η συμβουλευτική επιτροπή ανέφερε ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να υποδεικνύει ότι ο μηχανισμός δεν είναι αποτελεσματικός ή ασφαλής. Ωστόσο, στη σχετική έκθεση επισημαίνεται ότι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι η διαδικασία έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη αποτελεσματικότητα από τις συμβατικές μεθόδους και συνεπώς μπορεί απλώς να είναι μόνο ακριβότερη.
kathimerini.gr