Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, είναι ο τρίτος πιο διαδεδομένος καρκίνος στον κόσμο. Εδώ και λίγα χρόνια έχει αποδεδειχθεί ότι ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (ΗPV), είναι η αιτία αυτού του καρκίνου. Έχουν βρεθεί πάνω από 200 τύποι του ιού.

Η διάδοση του ιού είναι τόσο γρήγορη ώστε η πιθανότητα μια σεξουαλικά ενεργή γυναίκα μέχρι 30 ετών, να προσβληθεί από τη λοίμωξη, είναι ως 30%. Οι περισσότερες γυναίκες μολύνονται από τον ιό συνήθως τα δυο ή τρία πρώτα χρόνια από την έναρξη των σεξουαλικών επαφών.
Από το 2002 έχει ξεκινήσει η εφαρμογή εμβολιασμού για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Φαίνεται ότι τα εμβόλια έχουν άριστη αποτελεσματικότητα και δεν παρατηρούνται σοβαρές παρενέργειες.

Πριν την πρώτη σεξουαλική επαφή
Η μεγαλύτερη ωφέλεια για τη γυναίκα μπορεί να επιτευχθεί όταν ο εμβολιασμός προγραμματιστεί και ολοκληρωθεί πριν από την έναρξη των σεξουαλικών επαφών. Για το σκοπό αυτό, τα εμβόλια αυτά έχουν ενταχθεί στο πλαίσιο του τακτικού προληπτικού εμβολιασμού στα παιδιά.

Μετά την έναρξη της σεξουαλικής ζωής
Έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει ωφέλεια για όλες τις γυναίκες σχεδόν σε όλες τις ηλικίες. Έτσι συνιστάται ο εμβολιασμός και για τις ηλικίες έως και 26 ετών. Για μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες η χρησιμότητα του εμβολίου είναι αντικείμενο συζήτησης μεταξύ γυναίκας και γυναικολόγου.

Συνδυασμός εμβολίου με test-Pap
Πρέπει να τονιστεί ότι σε καμία περίπτωση, ακόμα και μετά από εμβολιασμό, οι γυναίκες δεν πρέπει να σταματούν την προληπτική εξέταση κατά Παπανικολάου (test-Pap), με στόχο την πρόληψη βλαβών από τους υπόλοιπους τύπους του ιού, που δεν περιλαμβάνονται στα εμβόλια. Η εξέταση πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 21 ετών ή μέσα στα τρία πρώτα χρόνια της σεξουαλικής δραστηριότητας των νεαρών γυναικών και να συνεχίζεται μέχρι την ηλικία των 75 ετών.

Παναγιώτης Χριστόπουλος MD, MSc, PhD, IFEPAG
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
Ειδικός Γυναικολόγος Παίδων - Εφήβων
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
Director EURAPAG (European Association of
Paediatric and Adolescent Gynaecology)

Κέντρο Γυναικολογίας “HEALTHY LADY”
Μουσών 1 (Λεωφ. Κηφισίας & Γέφυρα Κατεχάκη)
11524, Αθήνα
Τηλ 210 69 19 219
Site: www.healthylady.gr
Email: info@healthylady.gr

Τη χαρά της μητρότητας μπορούν να στερήσουν τα ινομυώματα, στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας αν δεν εντοπιστούν έγκαιρα, καθώς εμποδίζουν την σύλληψη ενώ είναι υπεύθυνα για τις αυτόματες αποβολές!

Αυτό τονίζουν οι γυναικολόγοι και συνιστούν στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας ( 25 με 45 χρόνων) με πρόβλημα υπογονιμότητας σχολαστικό έλεγχο για την ύπαρξη η όχι ινομυωμάτων στην μήτρα.

«Ο σχολαστικός έλεγχος είναι απαραίτητος καθώς πολλές γυναίκες είναι ασυμπτωματικές, ενώ άλλες εμφανίζουν συμπτώματα»αναφέρει ο Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κ Στέφανος Χανδακάς.

Σύμφωνα με τους γυναικολόγους τα ινομυώματα είναι οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι που εμφανίζονται στη μήτρα. Πρόκειται για αθροίσεις κυττάρων (μυϊκές ίνες και ινώδης ιστός) που το μέγεθός τους ξεκινά από 1 εκατοστό και μπορεί κάποιες φορές να ξεπεράσει ακόμη και τα 15 εκατοστά. Oι πιθανότητες να εξελιχθούν σε κακοήθεια είναι πολύ λίγες (0,1-0,5%).
«Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει επιστημονική εξήγηση για τις ακριβείς αιτίες που προκαλούν τη δημιουργία τους . Πιθανολογείται ότι εμφανίζονται όταν υπάρχει κληρονομική προδιάθεση ή εξαιτίας ορμονικών λόγων. Το σίγουρο είναι ότι η ανάπτυξή τους συνδέεται με τις γυναικείες ορμόνες (οιστρογόνα). Φυσικά, ρόλο παίζουν και οι ιδιαιτερότητες του κάθε οργανισμού» εξηγεί ο Δρ Χανδακάς.

ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΤΑ ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΩΝ

Αρκετές γυναίκες, παρά το γεγονός ότι έχουν ινομυώματα, είναι ασυμπτωματικές, ωστόσο, οι περισσότερες παρουσιάζουν συμπτώματα, τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος, τον αριθμό και το σημείο εμφάνισης. Τα βασικά συμπτώματα είναι:

Πόνος, αίσθηση βάρους και «φούσκωμα» στην περιοχή της κοιλιάς, ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος των ινομυωμάτων
Μεγάλη απώλεια αίματος κατά την περίοδο ή αιμορραγία ανάμεσα στις περιόδους
Έντονος πόνος κατά τη διάρκεια της περιόδουή κατά της σεξουαλικής επαφής
Συχνουρία, ουρολοιμώξεις, δυσκοιλιότητα, λόγω της πίεσης που ασκούν στα γειτονικά όργανα (ουροδόχο κύστη, έντερο)
Προβλήματα υπογονιμότητας,είτε λόγω εξωτερικής πίεσης των σαλπίγγων, είτε όταν εμφανίζονται στο εσωτερικό της μήτρας (ενδομητρική κοιλότητα).

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

«Έχει αποδειχτεί ότι, όταν τα ινομυώματα είναι μεγάλα, εμποδίζουν τη φυσιολογική σύλληψη, την κίνηση των σπερματοζωαρίων και δυσκολεύουν την εμφύτευση εμβρύων κατά τη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ακόμη μπορεί να οδηγήσουν σε απόφραξη των σαλπίγγων ή να βλάψουν τις ωοθήκες, προκαλώντας προβλήματα γονιμότητας »αναφέρει ο Δρ Χανδακάς και προσθέτει

« Επίσης όταν εντοπίζονται στο ενδομήτριο, θεωρούνται υπεύθυνα για τις αυτόματες αποβολές, κυρίως κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Επίσης λόγω της πίεσης που ασκούν σε μεγάλα αγγεία του οργανισμού, ενδέχεται να προκαλέσουν πρήξιμο (οίδημα), κιρσούς, διόγκωση των νεφρών (υδρονέφρωση) κ.ά»
Η θεραπεία εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, το εάν έχει γίνει μητέρα ή όχι, το μέγεθος των ινομυωμάτων, τη θέση τους και τα συμπτώματα που της προκαλούν. Συνήθως μικρά ινομυώματα, που δίνουν λίγα ή και καθόλου συμπτώματα, χρειάζονται μόνο τακτική παρακολούθηση με υπερηχογραφικό έλεγχο ανά εξάμηνο.
Αντίθετα όταν είναι μεγάλα (πάνω από 5 εκ.), η χειρουργική αφαίρεσή τους είναι απαραίτητη ( γίνεται λαπαροσκοπικά).Επίσης, το χειρουργείο είναι απαραίτητο όταν τα ινομυώματα δημιουργούν προβλήματα σε άλλα όργανα (λόγω πίεσης) ή προκαλούν αιμορραγία, αναιμία και υπογονιμότητα.

Επιστημονική μελέτη στη Γαλλία,σε γυναίκες που αντιμετώπιζαν ανεξήγητη υπογονιμότητα και προσπαθούσαν επί τρία περίπου χρόνια να συλλάβουν, μετά τη λαπαρασκoπική αφαίρεση των ινομυωμάτων, αυξήθηκαν τα ποσοστά εγκυμοσύνης στο 41%.

Μια άλλη μελέτη -στην ίδια χώρα- κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η φυσιολογική γονιμότητα βελτιώνεται από 53 μέχρι 70% μετά την αφαίρεση ινομυωμάτων από το εσωτερικό της μήτρας.

ΕΙΔΗ ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΩΝ

Ανάλογα με το σημείο της μήτρας που εμφανίζονται, διακρίνονται σε:

Υποορογόνια:Αναπτύσσονται στο εξωτερικό μέρος της μήτρας, προς την κοιλιά και όταν μεγαλώνουν πιέζουν την ουροδόχο κύστη και το έντερο
Ενδοτοιχωματικά:Εντοπίζονται στο εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας. Όταν είναι μικρά, συνήθως δεν δίνουν συμπτώματα
Υποβλεννογόνια:Εμφανίζονται μέσα στη μήτρα (ενδομήτριο). Μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγίες και υπογονιμότητα.
www.drchandakas.gr τηλ 210 6436258

Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι 10-34% των περιπτώσεων καρκίνου του ενδομητρίου σε γυναίκες στην εμμηνόπαυση σχετίζονται με την παρουσία πολυπόδων.
 
Ταυτόχρονα όμως οι πολύποδες μπορεί να είναι αιτία υπογονιμότητας (αποβολή) σε γυναίκες που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία.
«Πράγματι τα στοιχεία δείχνουν ότι διπλασιάζεται η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου στις γυναίκες αυτές και για το λόγο αυτό θα πρέπει να αφαιρούνται άμεσα οι πολύποδες» αναφέρει ο  Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London  Στέφανος Χανδακάς.
 
Σύμφωνα με τους ειδικούς η αντιμετώπιση των πολυπόδων του ενδομητρίου  γίνεται χειρουργικά. Η υστεροσκόπηση αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για την αφαίρεση των πολυπόδων του ενδομητρίου. Όταν  οι πολύποδες εντοπιστούν έγκαιρα, πριν επεκταθούν,  γίνεται καυτηριασμός.
 
Αντίθετα  η απόξεση του ενδομητρίου θα αποτύχει στην πλήρη αφαίρεση των πολυπόδων, στο 1/3 των περιπτώσεων. Η αφαίρεση ενός πολύποδα δεν αποκλείει την πιθανότητα να εμφανίσει η γυναίκα στο μέλλον έναν νέο πολύποδα.
 
Σύμφωνα με τους γυναικολόγους  η αντιμετώπιση των πολυπόδων του ενδομητρίου  γίνεται χειρουργικά. Η υστεροσκόπηση αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για την αφαίρεση των πολυπόδων του ενδομητρίου. Όταν  οι πολύποδες εντοπιστούν έγκαιρα, πριν επεκταθούν,  γίνεται καυτηριασμός.
 
Αντίθετα  η απόξεση του ενδομητρίου θα αποτύχει στην πλήρη αφαίρεση των πολυπόδων,  στο 1/3 των περιπτώσεων. Η αφαίρεση ενός πολύποδα δεν αποκλείει την πιθανότητα να εμφανίσει η γυναίκα στο μέλλον έναν νέο πολύποδα.
 
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
 
Ο πολύποδας του ενδομητρίου είναι μία καλοήθης μάζα η οποία αναπτύσσεται στο εσωτερικό περίβλημα της μήτρας, το ενδομήτριο. Συνήθως συνδέεται με τη μήτρα με έναν λεπτό μίσχο, αλλά ορισμένες φορές μπορεί να έχει πλατιά βάση και πρόκειται για μία εξαιρετικά συχνή αλλοίωση (ανευρίσκεται στο 10% των γυναικών που υποβάλλονται σε υστερεκτομή), η οποία εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 40-60 χρόνων.
 
 Ο μίσχος του πολύποδα μπορεί να είναι εξαιρετικά μακρύς, φτάνοντας ορισμένες φορές μέχρι και τον τράχηλο. Το μέγεθος του πολύποδα μπορεί να ποικίλει, από λίγα χιλιοστά έως μερικά εκατοστά. Ο καλοήθης αυτός όγκος μπορεί να αντιδρά ή όχι στις ωοθηκικές ορμόνες, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον φυσιολογικό ιστό του ενδομητρίου.
 
Στις περισσότερες περιπτώσεις αναπτύσσεται στον πυθμένα της μήτρας, χωρίς όμως να αποκλείεται η εμφάνισή του σε οποιοδήποτε σημείο της κοιλότητας του ενδομητρίου ή και στον ισθμό του τραχήλου.
Συνήθως πρόκειται για μονήρη βλάβη, αλλά στο 20% των περιπτώσεων αναπτύσσονται πολλαπλοί πολύποδες.
 
Μορφολογικά οι πολύποδες διακρίνονται σε τρεις βασικές κατηγορίες:
Yπερπλαστικοί πολύποδες( οι συνηθέστεροι με ποικιλία στο μέγεθος και στο σχήμα τους, ενώ ταυτόχρονα είναι ευαίσθητοι στη δράση των οιστρογόνων)
 
Ατροφικοί πολύποδες  ( απαντώνται σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και πρόκειται για υπερπλαστικούς ή λειτουργικούς πολύποδες που έχουν ατροφήσει)
Λειτουργικοί πολύποδες( λιγότερο συχνοί, εμφανίζουν παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά του γειτονικού ενδομητρίου).
 
«Συνήθως οι πολύποδες δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Στις περιπτώσεις που είναι συμπτωματικοί, η συνηθέστερη εκδήλωσή τους είναι η απώλεια μικρής ποσότητας αίματος από τον κόλπο στην μέση του κύκλου  και η αυξημένη απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου»εξηγεί ο Δρ Χανδακάς και καταλήγει.
 
 «Αποτελούν αίτιο αιμορραγίας από τον κόλπο στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες στο 40-50%. Όταν ο πολύποδας έχει αποκτήσει αγγεία, μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου και σταγονοειδής κολπική αιμόρροια στο μεσοδιάστημα μεταξύ των περιόδων ή μετά την εμμηνόπαυση».
 
Ένας ενδομητριακός πολύποδας εντοπίζεται συνήθως  κατά την διάρκεια ενός τακτικού υπερηχογραφικού ελέγχου η κατά την διερεύνηση της κολπικής αιμόρροιας.
 
 Ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο στην απεικόνιση των ενδομητρικών πολυπόδων είναι η σονοϋστερογραφία, μία μορφή υπέρηχου και η τρισδιάστατη υπερηχογραφία, μέθοδοι που ανιχνεύουν με μεγάλη ευαισθησία την ύπαρξη των ενδομητρικών πολυπόδων και είναι πλέον εξέταση ρουτίνας στο κατάλληλα εξοπλισμένο ιατρείο του ειδικού γυναικολόγου.
 
 Η εξέταση εκλογής για την απεικόνισή τους είναι η διαγνωστική υστεροσκόπηση, κατά την οποία ένα ειδικό ενδοσκόπιο, το υστεροσκόπιο προωθείται διαμέσου του τραχήλου μέσα στην ενδομητρική κοιλότητα και επιτρέπει στον γυναικολόγο που είναι εξοικειωμένος με τη χρήση της να έχει άμεση οπτική επαφή με την κοιλότητα, να διαπιστώσει πιθανές αλλοιώσεις όπως και να λάβει δείγματα για βιοψία

iatropedia.gr