Σχεδόν έξι μήνες μετά το δημοσίευμα του «Φ» για την οικογένεια με τα 11 παιδιά στη Λάρνακα που κινδύνευαν με λιμοκτονία, ζώντας υπό αντίξοες συνθήκες, το Γραφείο Ευημερίας «συνεχίζει την ετοιμασία του φακέλου της οικογένειας και σύντομα θα τον προωθήσει».

Πρόκειται για τον Χουσεΐν Σαφάλ, Παλαιστίνιου πολιτικού πρόσφυγα.
Αυτό ανέφερε χθες εκπρόσωπος του Τμήματος στον «Φ», επαναλαμβάνοντας το περιεχόμενο σχετικής επιστολής που δόθηκε στον Χουσεΐν, στις 26 περασμένου Ιουνίου. Σε παρατήρησή μας ότι η γυναίκα του Χουσεΐν είναι ετοιμόγεννη και θα γεννήσει στο υπόλοιπο του μήνα, μας λέχθηκε «ότι το θέμα του νοσοκομείου, για να μπορεί να τυγχάνει δωρεάν ιατρικής περίθαλψης, θα διευθετηθεί σύντομα, τις επόμενες μέρες».

Σε παρατήρησή μας γιατί πέρασαν έξι μήνες και ακόμα να διευθετηθεί η περίπτωση του Χουσεΐν Σαφάλ με τα 11 παιδιά και την εγκυμονούσα σύζυγο, που αν και στον ένατο μήνα δεν πήγε ακόμη νοσοκομείο, μας δόθηκε απάντηση «πως αυτά είναι προσωπικά δεδομένα». Επίσης, μας επισημάνθηκε ότι ο Χουσεΐν, «μπορεί να δικαιούται και το κατώτατο εισόδημα», αλλά «αυτό δεν είναι δουλειά της Υπηρεσίας».

Στο μεταξύ, σύμφωνα με τη γειτονιά του Χουσεΐν Σαφάλ, ο οποίος δεν μιλά ελληνικά αλλά ούτε και αγγλικά, ο πολύτεκνος πατέρας χρωστεί σε όλα τα περίπτερα και μανάβικα στην περιοχή της κατοικίας του, γιατί του δίνουν βερεσέ, για να έχουν κάτι τα 11 μωρά του και η ετοιμόγεννη σύζυγός του, Σιεημά Άλι. Τις υπόλοιπες ανάγκες τις καλύπτουν όσο μπορούν σε τρόφιμα ορισμένοι άνθρωποι στο Κοινωνικό Παντοπωλείο της Λάρνακας.
larnaka1
Ωστόσο, όπως μας αναφέρθηκε και διαπιστώσαμε χθες, στο σπίτι που ζει η οικογένεια με το ενοίκιο απλήρωτο για πολλούς μήνες, η ΑΗΚ διέκοψε την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος λόγω απλήρωτων λογαριασμών. Απλήρωτο είναι και το νερό, αλλά αυτού ακόμη να διακοπεί η παροχή.

Ο Χουσεΐν, με τη βοήθεια μεταφραστή, μας εξέφρασε την αγωνία του για την εγκυμονούσα γυναίκα του, τη Σιεημά, γιατί αυτή, από στιγμή σε στιγμή, θα γεννήσει και  δεν θα μπορεί να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο. Και ταυτόχρονα επισημαίνει και αυτός πως εδώ και έξι μήνες συνεχώς του λένε από το Γραφείο Ευημερίας «πως θα τον κανονίσουν σε λίγες μέρες».

Στο σπίτι του Χουσεΐν ζουν αυτός, η έγκυος γυναίκα του, η μάνα του και τα 11 παιδιά τους. Ο Χουσεΐν τις τελευταίες μέρες είναι ανήσυχος γιατί ορισμένοι, που τους χρωστεί, άρχισαν να τον ρωτούν πότε θα πληρώσει.

socialista.com.cy

11οςο μικρός μας Σταύρος Γρύλλης ανάμεσα σε έμπειρους επαγγελαμτίες drifters και μάλιστα με πολύ μικρή διαφορά από τις θέσεις 9-10, ηλικίας άνω των 20 ετών  (στην έναρξη του πρωταθλήματος ξεπερνούσαν τους 30).

Ο Σταύρος στα μονά βαθμολογημένα, παρόλο που έγιναν σε βρεγμένη άσφαλτο, απέσπασε πάλι 90 βαθμούς σε ένα από τα τρία περάσματα του. Ετσι την 6η, 7η και 8η θέση κατέλαβε ο Σταύρος και 2 άλλοι οδηγοί με 90 βαθμούς.

Στην διαδικασία των διπλών περασμάτων δεν στάθηκε τυχερός γιατί έπρεπε να αντιμετωπίσει οδηγό - "φιναλίστ" του αγώνα. Στο πρώτο διπλό μαζί του ο Κύπριος νίκησε τον Σταύρο 6-4 ενώ στο δεύτερο ο Σταύρος το πήγε 5-5. Προκρίθηκε όμως ο Κύπριος οδηγός λόγω της καλύτερης βαθμολογίας που είχε στο πρώτο πέρασμα

Ο Σταύρος την Δευτέρα 3/11 έκανε προπόνηση μαζί με τον Ιταλό πρωταθλητή και οδηγό της Team Orange Φεντερίκο Σερίφο και τον Ιάπωνα κριτή. Το γαλλικό κανάλι AB MOTEURS μετά από αυτή την προπόνηση ολοκλήρωσε τα γυρίσματα του. Κάλυψε όλον τον αγώνα, πήρε συνεντεύξεις από οδηγούς, κριτή, ιδιοκτήτη της πίστας κ.α.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Ομοσπονδίας μηχανοκίνητου αθλητισμού πρότεινε στον Σταύρο να του βγάλει ειδικό δίπλωμα οδήγησης. Τιμητική πλακέτα δόθηκε στον πατέρα του Σταύρου, Μιχάλη Γρύλλη για την προσφορά του στο παγκυπριακό πρωτάθλημα drift. Αναγνωρίζοντας τη σημαντικότητα της συμμετοχής του μικρού Σταύρου στο Παγκυπριακό πρωτάθλημα της "AXNA Speedway"!

ΜΑΛΙΣΤΑ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ Μ.ΓΡΥΛΛΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ DRIFT AΠΟ ΤΗΝ ΚΩ, ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙ ΕΜΨΥΧΩΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΝ 11χρονο DRIFTER.

Το ευχαριστήριο της οικογένειας Γρύλλη:

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους βοηθούν τον Σταύρο να βρίσκεται εκεί καθώς και την Achna Speedway που τον δέχεται και μπορεί να ζει αυτό που τόσο πολύ αγαπά, αφού διαφορετικά δυστυχώς εδώ στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να το κάνει!

nisoskos.gr
Ν. Αναστασιάδης: Θέλω εκ μέρους όχι μόνο της Κυβερνήσεως αλλά ολοκλήρου του Κυπριακού λαού και ιδιαίτερα του Κυπριακού Ελληνισμού να εκφράσω τη βαθύτατη ικανοποίηση για την εδώ παρουσία, τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του Αντιπροέδρου της Ελληνικής Κυβερνήσεως, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο που περνά η Κυπριακή Δημοκρατία.

Η επίσκεψη, θα πρέπει να πω, αποδεικνύει για ακόμα μια φορά το ειλικρινές ενδιαφέρον αλλά και τη στήριξη της Ελληνικής Κυβέρνησης προς το Κυπριακό κράτος, ειδικότερα τον Κυπριακό Ελληνισμό. Επαναβεβαιώθηκε και από τις δυο κυβερνήσεις,  ο στρατηγικός μας στόχος είναι η επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Μια λύση του Κυπριακού προβλήματος που θα βασίζεται πάντοτε, βεβαίως, στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες και στη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του συνόλου των νομίμων κατοίκων αυτής της χώρας στη βάση των συμφωνιών Κορυφής, αναρίθμητων αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών και αναλόγων αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Στο πλαίσιο αυτό συζητήθηκαν θέματα συντονισμού αλλά και λήψης συγκεκριμένων μέτρων προς αντιμετώπιση της προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας. Κοινή συνισταμένη μας είναι οι προσπάθειες αποκλιμάκωσης της έντασης και όχι πρόκληση περαιτέρω εντάσεων. Εξάλλου δεν είμαστε εμείς που προκαλέσαμε.

Θέλουμε να πιστεύουμε πως τόσο η Τουρκία όσο και οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας θα συνειδητοποιήσουν πως ανάλογες κρίσεις που προκαλούνται αναίτια δεν διασφαλίζουν ουδενός τα δικαιώματα, ιδιαίτερα όταν προσχηματικά γίνονται για τα αυτονόητα.

Θα ήθελα για ακόμα μια φορά να τονίσω αυτό που είπα προηγουμένως, τα αυτονόητα, τόσο προς τους Τουρκοκύπριους όσο και προς την Τουρκία, ότι οι υδρογονάνθρακες στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ανήκουν στο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας πάντοτε και ότι μετά τη λύση από τα έσοδα, βεβαίως, της εκμετάλλευσης θα επωφεληθεί το σύνολο των νομίμων κατοίκων της Κύπρου. Συνεπώς στο θέμα της ενέργειας κατ’ εμάς θα πρέπει να αποτελεί κίνητρο προς επίσπευση ενός ουσιαστικού διαλόγου και το συντομότερο δυνατό μιας λύσης που, όπως είπα πολλές φορές, δεν αφήνει νικητές και ηττημένους αλλά θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες δημιουργίας ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους. Όπως είναι γνωστό, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο ίδιος αναχωρούμε το απόγευμα για το Κάιρο στο πλαίσιο της τριμερούς συνεργασίας που έχουμε αναπτύξει. Στόχος της συνάντησης είναι να συζητηθούν περαιτέρω τρόποι εμβάθυνσης της επωφελούς αυτής συνεργασίας.
 
Ο τριμερής διάλογος και η συνεργασία περιστρέφεται εναντίον καμιάς μα καμιάς χώρας. Αντίθετα προάγει την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και δημιουργεί ένα πρότυπο συνεργασίας μεταξύ κρατών μιας συγκεκριμένης περιοχής που ταράζεται από τα όσα καταμαρτυρούνται επί του εδάφους. Στόχος μας είναι να εργαστούμε από κοινού για ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή, να εντοπίσουμε τομείς συνεργασίας και να αποτελέσουμε ένα πρότυπο εποικοδομητικής συνεργασίας και ένα παράδειγμα για άλλες χώρες, ώστε να μας ακολουθήσουν και να συμμετέχουν στις κοινές μας προσπάθειες.

Προτού τελειώσω, θα πρέπει να εκφράσω και τις θερμές ευχαριστίες μου στους αρχηγούς των κομμάτων και οι οποίοι με εποικοδομητικότατο τρόπο και σε ένα κλίμα εθνικής συναντίληψης έχουν συμβάλλει στους προβληματισμούς και βεβαίως οι όποιες άλλες αποφάσεις θα ληφθούν από πλευράς Ελληνοκυπριακής πλευράς θα συζητηθούν σε μια προσεχή σύνοδο του Συμβουλίου των Αρχηγών.

Και πάλι, φίλε Πρωθυπουργέ, αγαπητέ μου Αντώνη, θέλω να εκφράσω τις ευγνώμονες ευχαριστίες του  Κυπριακού Ελληνισμού για την εδώ παρουσία και την έμπρακτη συμπαράσταση στο δοκιμαζόμενο λαό της Κύπρου. Ευχαριστώ θερμά.
Α. Σαμαράς: Θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον Νίκο Αναστασιάδη, για τη θερμότατη υποδοχή που μας επεφύλαξε. Οι συνομιλίες που είχα μαζί του και μάλιστα σε ώρες κλιμάκωσης της έντασης, επιβεβαίωσαν για άλλη μία φορά την αρραγή ενότητα που υπάρχει ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αλλά και τη συν-αντίληψη μεταξύ Αθηνών και Λευκωσίας.

Θέλω, επίσης, να τονίσω ότι ήταν πολύ γόνιμες, ενθαρρυντικές, οι αναλύσεις που με μεγάλη σοβαρότητα έγιναν από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Και κυρίως, να τονίσω ότι έγιναν σε πνεύμα ενότητας. Το οποίο θέλω να επαινέσω και δημόσια να χειροκροτήσω.

Πράγματι, εγγύηση αποτελεσματικότητας της πολιτικής μας στο Κυπριακό, είναι η συνεργασία και ο συντονισμός μεταξύ μας. Η υποστήριξη της Ελλάδας προς την Κυπριακή Δημοκρατία είναι δεδομένη και θα πρέπει να θεωρείται από όλους δεδομένη. Είμαστε στο πλευρό σας.

Πριν λίγες ημέρες αυτό φάνηκε με τον πιο καθαρό τρόπο, λόγω μίας πρόσκαιρης ασθένειας του φίλου του Νίκου. Είχα την ύψιστη τιμή να εκπροσωπήσω και την Κύπρο στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής. Οι αποφάσεις που βγήκαν, ζήτησαν με σαφήνεια, εξ ονόματος ολόκληρης της Ενωμένης Ευρώπης, το σεβασμό της κυριαρχίας της Κύπρου στα χωρικά της ύδατα, αλλά και τον σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων του νησιού στην Αποκλειστική Οικονομική του Ζώνη. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσθέτει, επίσης, το αυτονόητο: Ότι δηλαδή, δεν μπορεί να υπάρχει μία υποψήφια χώρα που θα προσδοκά την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μία χώρα η οποία, όμως, δεν αναγνωρίζει ένα από τα Κράτη – Μέλη.

40 χρόνια έχουν περάσει από την βάναυση και την παράνομη εισβολή του ’74. Οι πληγές και η συνεχιζόμενη κατοχή παραμένουν ανοιχτές. Θέλω να πω και για το δράμα που βιώνουν εδώ και τέσσερις δεκαετίες οι οικογένειες των αγνοουμένων τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας. Και από τη συνεχιζόμενη αυτή κατοχή, η Κύπρος βιώνει 40 χρόνια τώρα την εθνοκάθαρση που συντελείται στα Κατεχόμενα, την καταπάτηση των περιουσιών των νομίμων κατόχων, καθώς και τον μαζικό εποικισμό. Η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί την παράνομη στρατιωτική κατοχή. Κοινός μας στόχος είναι ο τερματισμός της, η επανένωση της Κύπρου, μέσω μίας λύσης δίκαιης και βιώσιμης. Λειτουργικής και με σεβασμό στο Κοινοτικό κεκτημένο.

Η Ελλάδα στηρίζει τις προσπάθειες της Διεθνούς Κοινότητας, υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, για την επίλυση του Κυπριακού, μέσω δικοινοτικών διαπραγματεύσεων. Φυσικά, υπό τις παρούσες συνθήκες, κατανοούμε πλήρως - και όπως δήλωσα και στους πολιτικούς αρχηγούς – υποστηρίζουμε την απόφαση του Προέδρου Αναστασιάδη να αναστείλει τη συμμετοχή του στις διαπραγματεύσεις, έως ότου σταματήσουν οι προκλήσεις σε βάρος της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν μπορεί να αγνοούνται οι προκλήσεις. Ούτε μπορεί να επιβραβεύονται. Και θέλω σε αυτό να είμαι, επίσης, ξεκάθαρος.

Ελπίζουμε ότι η Τουρκία θα αναθεωρήσει τη στάση της, επιτρέποντας την επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων. Αναμένουμε, δηλαδή, απτά δείγματα ότι πραγματικά πιστεύει η Τουρκία στην επανένωση της νήσου. Και ότι δεν επιδιώκει απλώς την αποτυχία της διαδικασίας, ώστε να υπάρξει πρόσχημα για την προώθηση μεθοδεύσεων της εκτός πλαισίου των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών και σε βάρος του Κυπριακού Λαού. Τέτοια δείγματα, δυστυχώς, μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν.

Η ενότητα του Ελληνισμού είναι, πράγματι, η πηγή της δύναμής μας. Τα δίκαιά μας τα υπερασπιζόμαστε σταθερά και αποτελεσματικά. Ελλάδα και Κύπρος είναι παράγοντες νομιμότητας, σταθερότητας, ειρήνης. Οι πάντες κατανοούν το πόσο σημαντική είναι αυτή η διάσταση, ειδικά σήμερα που η ευρύτερη περιοχή μας χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και από αστάθεια.

Πηγή της δύναμής μας, επίσης, είναι ότι όλο και περισσότεροι – πέρα από εμάς τους ίδιους – βλέπουν τη σημασία και το ρόλο της σταθερότητας και ασφάλειας που μπορεί να διαδραματίσει η Κύπρος, αλλά και η Ελλάδα και η Κύπρος μαζί σε αυτήν την ταραγμένη περιοχή. Πράγματι, όλο και περισσότεροι και στην Ευρώπη και πέραν αυτής και στον περίγυρό μας στην Ανατολική Μεσόγειο κατανοούν πως Ελλάδα και Κύπρος μαζί είναι ένας αναντικατάστατος παράγοντας ασφάλειας. Σε αυτό προσβλέπουν, άλλωστε φίλε Νίκο, και λαοί - όπως εξηγήσαμε και νωρίτερα και συζητήσαμε και το δέχονται όλοι - της περιοχής μας. Αλλά και κράτη που ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι υδρογονάνθρακες που υπάρχουν εδώ είναι ένας ακόμα σημαντικός λόγος που προκαλεί μεγάλο, διεθνές ενδιαφέρον για την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου. Αλλά δεν είναι ο μόνος. Αυτή η νέα διάσταση σύγκλισης που εμφανίζεται σήμερα ανάμεσα σε εμάς από τη μία πλευρά και τα συμφέροντα πολλών λαών από πολλές και διαφορετικές κατευθύνσεις από την άλλη, ενισχύει τη θέση μας. Αναβαθμίζει το ρόλο μας και της Ελλάδας και της Κύπρου. Και υπογραμμίζει και την ευθύνη μας να πορευτούμε μαζί μέχρι και την τελική δικαίωση. Και ασφαλώς, συμπλέουμε και συμφωνούμε σε εκείνα τα οποία ανέφερες προηγουμένως ως προς την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Η Κύπρος είναι το προπύργιο του Ελληνισμού, όπως ήταν πάντα. Θεωρώ ότι η Κύπρος γίνεται πια και το προπύργιο της Ευρώπης. Και το κλειδί, δηλαδή, για την σταθερότητα ολόκληρης αυτής της περιοχής που όλος ο κόσμος παρακολουθεί και πολλές φορές με αγωνία για εκείνα τα οποία συμβαίνουν δίπλα μας.
Σας ευχαριστώ και εγώ με τη σειρά μου πάρα πολύ, για αυτήν την θερμή υποδοχή που είχαμε. 
        
Ακολουθούν ερωτήσεις δημοσιογράφων:
 
Δημοσιογράφος: κ. Πρόεδρε, μετά από τις σημερινές συναντήσεις με την Κυπριακή Ηγεσία, όπως είπε και ο κ. Αναστασιάδης, θα αναχωρήσετε για την Αίγυπτο, όπου αύριο θα έχετε και Τριμερή Διάσκεψη. Το ερώτημα είναι: θα προχωρήσετε στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο; Λαμβανομένου υπόψη ότι αυτό περιλαμβάνει ότι αυτή η περιοχή περιλαμβάνει και μία περιοχή νοτίως του Καστελόριζου που αμφισβητείται από την Τουρκία. Και με δεδομένο ότι θα υπάρξουν ενδεχομένως αντιδράσεις σε μία εποχή έξαρσης της Τουρκικής επιθετικότητας. Και στην αυριανή συνάντηση θα επιδιώξετε μία κοινή δήλωση στην κατεύθυνση αυτή;  
 
Α. Σαμαράς: Δεν θέλω να προκαταβάλω την οποιαδήποτε τέτοια δήλωση, θα τη δείτε αύριο. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι θα συζητήσουμε όλα τα θέματα. Η Αίγυπτος είναι μία χώρα της περιοχής με πάρα πολύ μεγάλη επιρροή στον Αραβικό κόσμο. Μπορούμε, λοιπόν, με την Αίγυπτο να δημιουργήσουμε έναν στρατηγικό κρίκο συνεργασίας. Τόσο ανάμεσα στους λαούς μας, όσο  - μου επιτρέπετε να πω – ανάμεσα και στην Ευρώπη και τον Αραβικό κόσμο. Με πολλούς στόχους, αλλά και με πρώτο στόχο και πιο προφανή τη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου και ολόκληρης της περιοχής μας. Και αυτό νομίζω ενδιαφέρει όλον τον κόσμο σήμερα. Και είναι ώριμο αυτό να προχωρήσει, γιατί Ελλάδα – Κύπρος – Αίγυπτος συμμερίζονται τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες αγωνίες και το ίδιο κοινό συμφέρον των τριών χωρών να ενισχυθεί αυτή η ασφάλεια στην περιοχή μας. Συνεπώς, είναι ευκαιρία να προχωρήσουμε τώρα σε κάτι που εμείς μπορούμε και πολλοί εύχονται να πετύχει.     
 
Θα τεθούν, όπως σας είπα, διάφορα θέματα, αλλά το σημαντικό είναι εκείνο που σας ανέφερα: Να ξεκινήσουμε να δημιουργήσουμε έναν στρατηγικό κρίκο συνεργασίας, που ενδιαφέρει όλον τον κόσμο γιατί, στόχο θα έχει τη σταθερότητα αυτής της περιοχής που σήμερα για χίλιους δύο λόγους που γνωρίζετε καλύτερα, είναι μία περιοχή εύφλεκτη και πολιτικά αποσταθεροποιημένη.
 
Ν. Αναστασιάδης: Δεν θα ήθελα να προσθέσω τίποτα, παρά να υιοθετήσω απόλυτα τα όσα ο Πρωθυπουργός έχει πει.
 
Δημοσιογράφος: Έχετε κατ’ επανάληψη δηλώσει, κύριε Πρόεδρε, ότι δεν θα δεχτείτε να τεθεί θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και αυτό το θέμα να είναι υδρογονάνθρακες. Έχουμε δεχτεί κάποιες πιέσεις -και δημοσίως έχετε πει- ή στο παρασκήνιο πέρα από τη δήλωση του κυρίου Άιντε που μας έχει πει ότι οι υδρογονάνθρακες είναι για όλους, έχουμε κάτι άλλο το οποίο να μας επιβάλει να κάνουμε αυτές τις δηλώσεις;
 
Ν. Αναστασιάδης: Συμβουλές ακούγονται και προς τους συμβουλάτορες απαντώ. Και η απάντησή μου είναι ξεκάθαρη και δεν χρειάζεται να την επαναλάβω.
Δημοσιογράφος: Η ερώτηση είναι και για τους δύο. Είναι κοινή. Ελλάδα και Κύπρος –θα σας πάω σ’ ένα άλλο ζήτημα- δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση την περίοδο αυτή. Οι πολίτες έχουν χάσει μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε στους Έλληνες αλλά και στους Κυπρίους και ειδικά εσείς, κύριε Πρωθυπουργέ, τι θα πρέπει να περιμένει ο Έλληνας πολίτης από εδώ και πέρα, ειδικά λίγες ώρες μετά τη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup που εξέτασε την επόμενη μέρα του μνημονίου στη χώρα;
 
Α. Σαμαράς: Περάσαμε τα δύσκολα πιστεύω, τα πολύ δύσκολα, και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Αυτά τα δύσκολα τώρα τα αφήνουμε πίσω. Μια πολιτική διάσταση θέλω μόνο να θέσω, ότι το 2012 η Ελλάδα ήταν ο αδύναμος κρίκος  της Ευρώπης. Πολλοί προεξοφλούσαν τότε την έξοδό μας από το ευρώ. Το 2013 αντίστοιχα η Κύπρος πέρασε από πολύ δύσκολες στιγμές. Σήμερα, όμως, και η Κύπρος και η Ελλάδα είμαστε προπύργια σταθερότητας  πρώτα απ’ όλα για ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και το λέω αυτό γιατί φανταστείτε, αν όχι και τα δύο, αλλά ένα από τα δύο κράτη ή δεν είχαν καταφέρει να μείνουν στο ευρώ ή είχαν διακόψει ή τραυματίσει σχέσεις με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Φανταστείτε την απομόνωση την οποία θα είχαμε υποστεί. Και φανταστείτε κάτι τέτοιο πόσο θα στοίχιζε και στα εθνικά μας θέματα. Πολύ σύντομα λοιπόν πιστεύω ότι η κρίση θα περάσει και στις δύο χώρες. Η Κύπρος πάει ήδη καλύτερα, η Ελλάδα, πρώτα ο Θεός, βγαίνει οριστικά από την εποχή των μνημονίων αλλά θα παραμείνουμε, πέρα και πάνω από οτιδήποτε σχέσεις με οποιουσδήποτε δανειστές, όταν αυτές τελειώσουν - εγώ θα επιμείνω - σ’ ένα δρόμο που λέγεται σταθερότητα, σοβαρότητα, μεταρρυθμίσεις για το καλό του μεγάλου αγαθού που λέγεται Ανάπτυξη. Έτσι νομίζω ότι ενισχυόμαστε και γεωπολιτικά και οικονομικά. Συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών λύνονται μέσα σε μήνες και παρά τη μακροχρόνια ύφεση κατορθώσαμε και μένουμε όρθιοι. Ξεπεράσαμε χρόνιες αδυναμίες και νομίζω ότι Ελλάδα και Κύπρος μαζί απελευθερώνουμε και τεράστιες δυνάμεις. Και επομένως, από αυτή τη δοκιμασία βγαίνουμε και οι δύο ισχυρότεροι.
 
Ν. Αναστασιάδης: Αυτό που ήθελα να σχολιάσω είναι απλά η συνέπεια με την οποία αλλά και η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίσαμε τις μνημονιακές μας υποχρεώσεις σαν αποτέλεσμα των οποίων ήταν πέντε κατά σειρά θετικές αξιολογήσεις, αναβαθμίσεις που οίκους αξιολόγησης, εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών, στόχοι που έθεταν ως προϋπόθεση, προκειμένου να υπάρξει ανάπτυξη, την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του κράτους αλλά και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η αποκατάσταση του κράτους έρχεται μέσα από τις αναβαθμίσεις για τα όσα έχω προαναφέρει. Η αποκατάσταση του χρηματοπιστωτικού συστήματος μέσα από τις τελευταίες δοκιμασίες, τα stress tests τα λεγόμενα, που επιβεβαιώνουν ότι έχουμε επιτύχει και προς αυτή την κατεύθυνση. Με μια σειρά μέτρα κινήτρων που έχουμε εξαγγείλει ευελπιστούμε ότι σύντομα θα έχουμε επενδύσεις και από το εσωτερικό και από το εξωτερικό έτσι ώστε να επιτύχουμε την επανεκκίνηση της οικονομίας, να επιτύχουμε την ανάπτυξη, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την αντιμετώπιση γενικότερα της κρίσης σε πολύ πιο σύντομο και με καλύτερα από τις όποιες προσδοκίες αποτελέσματα.

Πιστεύω και συμμερίζομαι απόλυτα τις θέσεις του Πρωθυπουργού ότι η ισχυροποίηση της θέσης μας μέσα από τη συνέπεια δημιουργούν και προοπτικές εξόδου ή αν θέλετε αποφυγής πιέσεων από κάποιους που πίστευαν ότι η οικονομική αδυναμία ενδεχόμενα να οδηγούσε και σε απαράδεκτες πιέσεις αναλογιζόμενοι ότι αντιμετωπίζουμε και το μέγα εθνικό πρόβλημα της κατοχής της πατρίδας μας.
 
Δημοσιογράφος: Κύριε Πρόεδρε, είπατε στην αρχική σας δήλωση ότι συζητήθηκαν θέματα συντονισμού και συγκεκριμένα μέτρα προς αντιμετώπιση της προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας. Ποια είναι αυτά τα συγκεκριμένα μέτρα αν μπορείτε να μας πείτε δεδομένου ότι παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις της;
 
Ν. Αναστασιάδης: Νομίζω ότι θα ήτο αδόκιμο εάν εξήγγειλα σήμερα τα μέτρα, τα διαβήματα, τις όποιες ενέργειες αποσκοπούν εις την αποτροπή μιας κρίσης. Το κάθε τι θα ανακοινώνεται στην ώρα του. Η ουσία παραμένει μία, ότι υπάρχει απόλυτος συντονισμός με την Ελληνική Κυβέρνηση, ότι υπάρχει μια εθνική ομογνωμία μεταξύ των αρχηγών και οι κινήσεις θα γίνουν στην κατάλληλη στιγμή αλλά και με τα πλέον πρόσφορα μέσα και μέτρα. Ευχαριστώ.
Στα ανοιχτά της Κύπρου μια ελληνική φρεγάτα και το υποβρύχιο «Πρωτέας» - Αθήνα: Ολος ο στόλος θα βρίσκεται εκεί αν χρειαστεί - Τι συζήτησαν ο Σαμαράς με τον Καραμανλή - Ο πρωθυπουργός θα πάει στη Λευκωσία και θα συναντηθεί με τον Κύπριο πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη

Την αποφασιστικότητά της να δημιουργήσει τετελεσμένο στην Κύπρο επιδεικνύει καθημερινώς η τουρκική κυβέρνηση, η οποία επιχειρεί να επεκτείνει την παράνομη κατοχή στο βόρειο τμήμα του νησιού και στη θαλάσσια περιοχή όπου η Κυπριακή Δημοκρατία ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα ως ανεξάρτητο κράτος. Η Αθήνα, που αντελήφθη ότι η τουρκική επιθετικότητα δεν περιορίζεται μόνο σε διπλωματικές κινήσεις, αναβαθμίζει τη στρατιωτική παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο και σχεδιάζει την αντίδρασή της με γνώμονα να μην επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος που ανάγκασαν την Ελλάδα σε επώδυνες υποχωρήσεις.
 
Mετά από την απόφαση της Αγκυρας να προχωρήσει σε έρευνες για εντοπισμό υδρογονανθράκων εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, το διπλωματικό παιχνίδι στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου περιπλέκεται μέρα με τη μέρα, ιδίως από τη στιγμή που η τουρκική πλευρά σχεδιάζει να μεταφέρει στην κυπριακή ΑΟΖ πλατφόρμα γεωτρήσεων! Από τις αρχές Οκτωβρίου μέχρι και σήμερα το τουρκικό ερευνητικό πλοίο «Barbaros», με την κάλυψη τεσσάρων τουρκικών πολεμικών πλοίων, πλέει συνεχώς νοτίως της Κύπρου, σε μια περιοχή όπου η Λευκωσία έχει πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα για την έρευνα και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.
 
Χαράσσοντας κόκκινη γραμμή που έχει σκοπό να σταματήσει την τουρκική επιθετικότητα, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να αποστείλει στα ανοιχτά της Κύπρου μία φρεγάτα και ένα υποβρύχιο, τα οποία τυπικώς θα λαμβάνουν μέρος σε δύο ναυτικές πολυεθνικές επιχειρήσεις.

Με την αναβάθμιση της ελληνικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή της Κύπρου, επί της ουσίας η Αθήνα στέλνει στην Αγκυρα το μήνυμα ότι δεν θα συνεχίσει να ακολουθεί πολιτική κατευνασμού και δεν θα αποδεχτεί περαιτέρω κλιμάκωση των προκλήσεων.
 
Αντιλαμβανόμενη ότι δεν αρκούν οι διπλωματικές κινήσεις, η ελληνική κυβέρνηση εκπέμπει στη διεθνή κοινότητα το μήνυμα ότι η ανοχή της έναντι της τουρκικής επιθετικότητας έχει όρια. Στην τελευταία συνάντησή του με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά και στο γεύμα που είχε την προηγούμενη Πέμπτη με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ο πρωθυπουργός συζήτησε τη στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική πλευρά απέναντι στην Τουρκία.
 
Μία από τις βασικές προτεραιότητες που υπαγορεύουν την τακτική της Αθήνας είναι να μη μετατραπεί η οικονομική κρίση σε κρίση ασφάλειας, που μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε νέου τύπου υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό. Στο πλαίσιο αυτό, η ελληνική διπλωματία κινείται σε όλα τα επίπεδα αναζητώντας συμμαχίες που θα ισχυροποιήσουν τις ελληνικές απόψεις και συνομιλεί με τις δυτικές χώρες αλλά και τα αραβικά κράτη που έχουν σημαίνοντα λόγο την τρέχουσα περίοδο.
 
Βασική προτεραιότητα του Αντώνη Σαμαρά είναι να μη μετατραπεί η οικονομική κρίση σε κρίση ασφάλειας, που μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε νέου τύπου υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό

Η ελληνική πλευρά επισημαίνει σε όλους τους συνομιλητές της που ζητούν και από τη Λευκωσία και την Αθήνα να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό ένα ιδιότυπο πάγωμα των ερευνών για υδρογονάνθρακες που θα ισοδυναμούσε με «αναστολή» της άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ.
 
Ωστόσο, μέχρι σήμερα οι τοποθετήσεις των ισχυρών παικτών διεθνώς δεν ικανοποιούν τα ελληνικά συμφέροντα. Διότι μπορεί μεν η Ουάσινγκτον, η Μόσχα και η Ε.Ε. πρωτίστως να αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Λευκωσίας να αξιοποιεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της και να ετοιμάζεται για την άντληση του φυσικού αερίου που υπάρχει μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ, ουδείς όμως έχει διαμηνύσει στην Αγκυρα ότι πρέπει να διακόψει τις προκλητικές ενέργειες και την παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας. Εάν επιβεβαιωθεί ότι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν σε συνομιλία του με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη δεσμεύτηκε ότι η Ουάσινγκτον θα ζητήσει από την Αγκυρα την αποχώρηση των Τούρκων από την κυπριακή ΑΟΖ, θα πρόκειται για μια πολύ θετική εξέλιξη.
 
Οι στρατιωτικές κινήσεις και η συγκέντρωση δυνάμεων μέσω της μετακίνησης πολεμικών πλοίων στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου αποτυπώνουν ότι βήμα-βήμα η κατάσταση οδηγείται σε κλιμάκωση. Από τουρκικής πλευράς, δίπλα στο «Barbaros» κινείται συνεχώς η φρεγάτα «Γκιοκσού», ενώ στην ευρύτερη περιοχή περιπολούν η φρεγάτα «Γκελιμπολού» (αντικατέστησε την κορβέτα «Μπαρτίμ»), η φρεγάτα «Γιαβούζ» (συμμετέχει στην επιχείρηση «Unifil») και το υποβρύχιο «Μπουράκ Ρέις».
 
Η ελληνική πλευρά, όπως έκανε γνωστό ο υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος από τη Λευκωσία, αποστέλλει νοτίως της Κύπρου δύο πολεμικά πλοία. Εν πλω προς τη θαλάσσια περιοχή νότια της Κύπρου βρίσκεται ήδη το υποβρύχιο «Πρωτέας», το οποίο από αύριο εντάσσεται στις διεθνείς δυνάμεις που συμμετέχουν στη νατοϊκή επιχείρηση «Active Endeavour». Από τις 19 Νοεμβρίου, οπότε και ολοκληρώνεται η περίοδος παραμονής της πυραυλακάτου «Καβαλούδης» στην περιοχή μεταξύ Κύπρου και Λιβάνου, η ελληνική ναυτική παρουσία στην επιχείρηση «Unifil» θα αναβαθμιστεί με την αποστολή μιας φρεγάτας η οποία θα αντικαταστήσει την πυραυλάκατο.
 
Η ελληνική πλευρά γνωρίζει ότι η πιθανότητα αμοιβαίας ενίσχυσης των στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή της Κύπρου μπορεί να οδηγήσει σε επανάληψη μιας κρίσης τύπου Ιμίων και κάνει τους απαραίτητους χειρισμούς για να αποτρέψει το ενδεχόμενο αυτό. Η Ελλάδα αποστέλλει στην ανατολική Μεσόγειο στρατιωτικές δυνάμεις με σκοπό να διασφαλιστεί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα ασκήσει πλήρως τα δικαιώματά της και θα προχωρήσει μέχρι τέλους τις έρευνες για την εξόρυξη φυσικού αερίου από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της.
 
Το σχέδιο της Αγκυρας
Η Τουρκία, αδιαφορώντας για το κατοχυρωμένο δικαίωμα της Λευκωσίας να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς πόρους που βρίσκονται εντός της κυπριακής ΑΟΖ, δημιουργεί συνθήκες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πολεμικό επεισόδιο προσπαθώντας να προωθήσει τρεις βασικές επιδιώξεις:
■ Να σταματήσει ή έστω να αναστείλει τις κυπριακές έρευνες για εντοπισμό υδρογονανθράκων.
■  Να δημιουργήσει τετελεσμένα που να ευνοούν την αξίωσή της για εκμετάλλευση της κυπριακής ΑΟΖ.
■  Να τορπιλίσει την προσπάθεια προσέγγισης της Ελλάδας και της Κύπρου με την Αίγυπτο ώστε να καταρρεύσει η προσπάθεια οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των τριών χωρών.

Την ίδια ώρα, οι Τούρκοι σχεδιάζουν τα επόμενα βήματα στα οποία θα προχωρήσουν με σκοπό να κλιμακώσουν την κρίση.
Το ενδεχόμενο της μετακίνησης του ερευνητικού πλοίου «Barbaros» δυτικά και ο πιθανός πλους του σε περιοχές εντός της ελληνικής ΑΟΖ, κοντά στο Καστελόριζο για παράδειγμα, μπορεί να περιπλέξει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
 
«Είναι ένα επικίνδυνο παίγνιο για όλους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι η τουρκική πλευρά αυτή που έχει επιλέξει τη στρατηγική της έντασης», λέει στο «ΘΕΜΑ» αξιωματικός του Πενταγώνου.
 
    Το ενδεχόμενο μετακίνησης του ερευνητικού πλοίου «Barbaros» δυτικά και ο πιθανός πλους του σε περιοχές εντός της ελληνικής ΑΟΖ κοντά στο Καστελόριζο θα ανεβάσουν το θερμόμετρο στη ΝΑ Μεσόγειο

Η τουρκική κυβέρνηση, σύμφωνα με τον ίδιο στρατιωτικό, είναι πιθανό να προσπαθήσει να δημιουργήσει μια κατάσταση όπου θα φαίνεται ότι η Ελλάδα και η Τουρκία θα βρίσκονται στα πρόθυρα στρατιωτικής σύγκρουσης. Στο σημείο αυτό, αν η κατάσταση κλιμακωθεί τόσο, αναμένεται να παρέμβει η διεθνής κοινότητα. Το ζητούμενο για την ελληνική πλευρά είναι να αποτραπεί η δημιουργία τετελεσμένων, να μην υποχρεωθεί π.χ. η Κυπριακή Δημοκρατία να αναστείλει τις γεωτρήσεις και την προσπάθεια για εξόρυξη υδρογονανθράκων που θα έπληττε με καίριο τρόπο τα εθνικά συμφέροντα.
Κινήσεις στη διεθνή σκακιέρα
Οι διεθνείς ισορροπίες μοιάζουν με τριτοβάθμια εξίσωση που αναμένεται να καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την έκβαση της διπλωματικής αντιπαράθεσης της Τουρκίας με την Κύπρο και την Ελλάδα. Θα διαθέσει κάποια μεγάλη χώρα μέρος από το διπλωματικό της κεφάλαιο για να πιεστεί η Τουρκία να υποχωρήσει; Είναι διατεθειμένο το Ισραήλ, π.χ., να παρέμβει δυναμικά σε μια κρίση όπου δεν εμπλέκεται άμεσα προς όφελος της Κύπρου ή της Ελλάδας;
 
Για την ισχυροποίηση των ελληνικών θέσεων η Αθήνα επενδύει πολλά στη συνεργασία με την Αίγυπτο. Το ερχόμενο Σάββατο 8 Νοεμβρίου συγκαλείται στο Κάιρο τριμερής διάσκεψη της Αιγύπτου με την Κύπρο και την Ελλάδα, με σκοπό να προωθηθεί η συζήτηση για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των τριών χωρών. Προτού μεταβεί στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα για συνομιλίες με τον πρόεδρο Σίσι, ο Αντώνης Σαμαράς θα επισκεφθεί την Κύπρο για συνομιλίες με τον πρόεδρο Αναστασιάδη. Με δεδομένη τη στενή συνεργασία της σημερινής κυβέρνησης της Αιγύπτου με το Ισραήλ και τη θεαματική βελτίωση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, εύκολα θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για τετραμερή συμμαχία, η οποία εκ των πραγμάτων είναι απέναντι από την Τουρκία.
 
Είναι πρόσφατο το διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Καΐρου και Αγκυρας, ενώ οι σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία παραμένουν στο σημείο μηδέν. Με αυτά τα δεδομένα, το διπλωματικό παιχνίδι με την Τουρκία μπορεί να είναι πιο περίπλοκο, όμως οι εξελίξεις είναι θετικές για τα ελληνικά συμφέροντα στην παρούσα χρονική περίοδο, δεδομένης της εχθρικής στάσης των υπόλοιπων χωρών που εμπλέκονται απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν.
 
Την ίδια στιγμή, ένα κρίσιμο ερώτημα είναι πώς μπορεί να επηρεάσει τις τουρκικές αποφάσεις -και αν μπορεί να προκαλέσει μια ανεξέλεγκτη αντίδραση της Αγκυρας- η εντεινόμενη πίεση που ασκείται στην Τουρκία από τις περισσότερες γειτονικές της χώρες.
 
Οι πληροφορίες που υπάρχουν δείχνουν ότι η σοβούσα κρίση δεν είναι τέτοια που να θεωρείται ότι μπορεί εύκολα να οδηγηθεί σε αποκλιμάκωση. Αντιθέτως, η Αγκυρα κινείται με σχεδιασμό που δείχνει ότι προετοιμάζεται για μια μακράς διαρκείας αντιπαράθεση με την Κύπρο και την Ελλάδα. Η νέα μείζων πρόκληση της τουρκικής πλευράς αφορά στη μεταφορά πλατφόρμας γεωτρήσεων στην περιοχή βορείως της Λευκωσίας και πάντως μέσα στην ΑΟΖ της Κύπρου!
 
Για να είναι έτοιμη να στήσει πλατφόρμα, η Αγκυρα θα χρειαστεί μερικούς μήνες και πάντως δεν προβλέπεται να προχωρήσει σε αυτή την κραυγαλέα παράνομη κίνηση μεσούσης της χειμερινής περιόδου.  Σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες, εάν δηλαδή η Τουρκία επιλέξει να τεθεί εκτός των ορίων αυτού που ονομάζουμε «πολιτισμένη κοινότητα εθνών», η ελληνική πλευρά έχει ετοιμάσει μια δέσμη από αντίμετρα-αντίποινα πολιτικής και διπλωματικής φύσεως που θα φέρουν σε δύσκολη θέση την Αγκυρα.
 
ΑΤTΙΛΑΣ OIL
Κατασκευάζεται με τεχνική βοήθεια από τη Ρουμανία και κοστίζει 1,5 δισ. δολάρια
Σε προχωρημένες συζητήσεις με τη Ρουμανία για την αγορά ή την κατασκευή πλωτής εξέδρας άντλησης πετρελαίου εντός της διετίας, βρίσκεται η Τουρκία. Η Ρουμανία και το Αζερμπαϊτζάν ήταν οι δύο χώρες στις οποίες είχε απευθυνθεί η Αγκυρα σε μια προσπάθειά της να αντλήσει τεχνογνωσία για την κατασκευή μιας δικής της πλατφόρμας εξόρυξης υδρογονανθράκων. Οι Αζέροι για τους δικούς τους λόγους, που σχετίζονται άμεσα και με το πολύ καλό επίπεδο σχέσεων που έχουν αναπτύξει με την ελληνική πλευρά, εμφανίστηκαν απρόθυμοι να προχωρήσουν στη σύναψη σχετικής συμφωνίας με τους Τούρκους.
 
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τους Ρουμάνους, οι οποίοι εμφανίζονται να υποστηρίζουν όλο και πιο ανοιχτά τις τουρκικές θέσεις, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Το αίτημα της Τουρκίας για παροχή τεχνογνωσίας στην κατασκευή μιας πλωτής πλατφόρμας εξόρυξης πετρελαίου, που εν συνεχεία θα τοποθετηθεί στη ΝΑ Μεσόγειο, έχει βρει ευήκοα ώτα σε κύκλους της ρουμανικής κυβέρνησης.
 
Σύμφωνα με πληροφορίες, το τουρκικό υπουργείο Ενέργειας έχει εγκρίνει ποσό ύψους 1,5 δισ. δολαρίων για την κατασκευή της εξέδρας.
 
Η Αθήνα, μέσω των υπουργείων Εξωτερικών και Αμυνας, παρακολουθεί τις εξελίξεις, θεωρώντας πως οι τουρκικές κινήσεις θα αυξήσουν κατακόρυφα την ένταση στην κυπριακή και την ελληνική ΑΟΖ νότια του Καστελόριζου, με δεδομένο ότι η τελευταία αμφισβητείται από την Τουρκία. Κύκλοι του ΥΕΘΑ εκφράζουν την ανησυχία τους για πιθανή μετάβαση του σεισμογραφικού πλοίου «Barbaros» στην περιοχή του Καστελόριζου, αμέσως μετά τη λήξη της «περιοδείας» του στην Κύπρο στο τέλος του Δεκεμβρίου, γεγονός που από μόνο του θα μπορούσε να αποτελέσει «θερμό επεισόδιο».
 
Ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, σε πρόσφατες δηλώσεις του εξέφρασε την αισιοδοξία πως υπάρχει σημείο όπου, σε συνεργασία με την εταιρεία Shell, έχει εντοπιστεί κοίτασμα υδρογονανθράκων. «Εάν εντός ενός έτους βρούμε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, θα συμπεριλάβουμε στο πρόγραμμά μας τη θαλάσσια εξέδρα. Από οικονομικής πλευράς είμαστε σε θέση να την εξασφαλίσουμε», τόνισε χαρακτηριστικά ο Τούρκος υπουργός.
 
protothema.gr

Μπορεί η Μεσόγειος να είναι η ομορφότερη και η πιο ευλογημένη (από τη φύση) θάλασσα του πλανήτη, όμως η ειρήνη και η ηρεμία είναι δύο λέξεις σχεδόν άγνωστες στο ανατολικό άκρο της.

Εκεί, δηλαδή, όπου η ατμόσφαιρα εδώ και αρκετές εβδομάδες μυρίζει κυριολεκτικά μπαρούτι, ενώ είναι μάλλον απίθανο η οσμή αυτή να απομακρυνθεί στο άμεσο μέλλον -χωρίς να αποκλείεται, μάλιστα, να γίνει ακόμη πιο έντονη...

Δεν χρειάζονται κανενός είδους αναλύσεις προκειμένου να πείσουν για του λόγου το αληθές -αρκούν τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Ο χώρος γύρω από την Κύπρο έχει μετατραπεί το τελευταίο διάστημα σε ένα απέραντο πεδίο βολής για την Τουρκία, το Ισραήλ, τη Ρωσία, τη Βρετανία, αλλά και το ΝΑΤΟ.

Η δύναμη πυρός η οποία έχει συγκεντρωθεί εκεί αρκεί, από μόνη της, για να προκαλέσει έντονη ανησυχία -πολλώ δε μάλλον εάν συνυπολογιστούν οι σοβαρότατες αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις διάφορες χώρες με στρατιωτική παρουσία. Γεννώντας, έτσι, το εύλογο ερώτημα εάν η ανακάλυψη μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων αποτελεί ευλογία ή κατάρα...

Την ίδια στιγμή, η Συρία φλέγεται εξαιτίας του άγριου πολέμου που μαίνεται ανάμεσα στις κυβερνητικές δυνάμεις, τους αντικαθεστωτικούς, τους Κούρδους και τους τζιχαντιστές, με τους Αμερικανούς και τους Άραβες συμμάχους τους να ρίχνουν εδώ και καιρό δεκάδες βόμβες στα πεδία των μαχών. Λίγο πιο νότια, ενώ η Λωρίδα της Γάζας προσπαθεί να αναρρώσει από την πρόσφατη ισραηλινή εισβολή, στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη της Δυτικής Όχθης το κλίμα αρχίζει να γίνεται εκρηκτικό, με κάποιους να προβλέπουν ακόμη και μια τρίτη Ιντιφάντα...


Ούτε στην Αίγυπτο είναι καλύτερα τα πράγματα. Η επίπλαστη εικόνα τάξης και ασφάλειας που έχει δημιουργήσει η απόλυτη κυριαρχία των στρατιωτικών, η καταδίκη σε παρανομία του ιστορικού Κινήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων και η καταδίκη σε θάνατο δεκάδων στελεχών τους ταράσσεται συχνά-πυκνά από πολύνεκρες επιθέσεις αυτοκτονίας, κυρίως στη Χερσόνησο του Σινά.
Τελικά, ας αναρωτηθούμε: Ποια προαιώνια κατάρα έχει πέσει σε αυτή τη γωνιά της γης; Από ποιον και γιατί; Και κυρίως, πώς επιτέλους θα την ξορκίσουμε;


ΕΛΛΑΔΑ - ΚΥΠΡΟΣ
Στόχος ο «άξονας» με Αίγυπτο - Ισραήλ

Η αποστολή μιας ελληνικής φρεγάτας και ενός υποβρυχίου στην ανατολική Μεσόγειο και μάλιστα στο πλαίσιο των εν εξελίξει ΝΑΤΟικών αποστολών στην περιοχή, όπως διευκρίνισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ασφαλώς δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως αναβίωση του περίφημου «ενιαίου αμυντικού δόγματος» Ελλάδας και Κύπρου, το οποίο είναι πρακτικά ανενεργό από το 2000. Ενός δόγματος το οποίο, όπως ίσως θα θυμούνται οι παλαιότεροι, είχαν ανακηρύξει Αθήνα και Λευκωσία το 1993-94, κατά την τελευταία πρωθυπουργική θητεία του Ανδρέα Παπανδρέου, εντάσσοντας ουσιαστικά την άμυνα της Κύπρου στην επιχειρησιακή ευθύνη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Βεβαίως, ακόμη και τότε, επρόκειτο για μια κυρίως συμβολική κίνηση, καθώς οι επιτελείς του Πενταγώνου γνώριζαν πολύ καλά ότι σε περίπτωση «θερμού επεισοδίου» με την Τουρκία στη συγκεκριμένη περιοχή, η Ελλάδα βρισκόταν σε απολύτως μειονεκτική θέση. Σήμερα, ωστόσο, οι συνθήκες δεν επιτρέπουν ούτε καν τους συμβολισμούς. Άλλωστε, αφενός η οικονομική κρίση και αφετέρου η ανατροπή των στρατιωτικών ισορροπιών στο Αιγαίο καθιστούν ουσιαστικά σενάριο... επιστημονικής φαντασίας μια ελληνική εμπλοκή στην ανατολική Μεσόγειο.

Ακριβώς αυτό το μειονέκτημα επιχειρείται να καλυφθεί μέσω του εκκολαπτόμενου «άξονα» που, όπως όλα δείχνουν, έχει ως κοινό αντίπαλο την Τουρκία. Μάλιστα, κυβερνητικοί και διπλωματικοί παράγοντες εκτιμούν ότι η συνάντηση κορυφής Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, η οποία θα γίνει στο Κάιρο στις 8 Νοεμβρίου, συνιστά ένα αποφασιστικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Πολύ περισσότερο καθώς, όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, η προσέγγιση αντιμετωπίζεται πολύ θετικά και από το Ισραήλ -ενώ ενδιαφέρον επιδεικνύει και η Ρωσία, όπως αποδεικνύει και η πρόσκληση που απηύθυνε το Κρεμλίνο στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη.

Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι εκτός από το προφανές γεωπολιτικό μήνυμα, η διαδικασία αυτή έχει και την καθαρά ενεργειακή της διάσταση. Κι αυτό διότι τα διαπιστωμένα κοιτάσματα στην κυπριακή ΑΟΖ δεν καθιστούν βιώσιμο ένα τερματικό σταθμό στο νησί -κάτι που, πολύ απλά, σημαίνει ότι είτε πρέπει να βρει «δανεικές» ποσότητες (μάλλον από το Ισραήλ, που όμως δεν δείχνει διατεθειμένο να συνεργαστεί σε αυτό το επίπεδο) είτε να τα διοχετεύσει σε ένα άλλο σταθμό, νέο ή υπάρχοντα.

Πρακτικά, οι επιλογές είναι η Τουρκία και η Αίγυπτος, με τη δεύτερη να έχει σαφές και ευνόητο προβάδισμα.

ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Ευλογία ή κατάρα;
«Τα τελευταία χρόνια, οι διαμάχες για τους φυσικούς πόρους στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας κυριαρχούσαν σε όλο τον κόσμο. Όμως, σε μια άλλη θαλάσια περιοχή -τη Μεσόγειο- η κατάσταση μοιάζει να γίνεται εξίσου ρευστή». Οι έρευνες κοντά στις ακτές της Κύπρου, της Αιγύπτου, του Ισραήλ, του Λιβάνου, της Συρίας και της Τουρκίας έχουν αποκαλύψει τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου. Ο ανταγωνισμός για τα δικαιώματα εκμετάλλευσής τους συνδυάζεται με τις υπάρχουσες εντάσεις αναφορικά με την εθνική κυριαρχία και τα θαλάσσια σύνορα. Χωρίς πιο ενεργή εμπλοκή τρίτων δυνάμεων, αυτές οι διαφωνίες θα είναι πολύ δύσκολο να επιλυθούν».

Το απόσπασμα προέρχεται από ανάλυση η οποία δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2013 στο συνήθως έγκυρο και καλά πληροφορημένο διπλωματικό περιοδικό Foreign Affairs και αποτυπώνει σύντομα και παραστατικά μια πλευρά των αιτίων της έντασης που επικρατεί αυτή την περίοδο στην ανατολική Μεσόγειο. Μια ένταση που αφορά κυρίως την Κύπρο, μιας και κανείς δεν τολμά για την ώρα να αμφισβητήσει ανοιχτά τα κοιτάσματα Λεβιάθαν και Ταμάρ του Ισραήλ, που περιέχουν κοντά στα 30 τρισ. κυβικά μέτρα αερίου. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο με το κοίτασμα Αφροδίτη που βρίσκεται εντός της κυπριακής ΑΟΖ και φέρεται να περιέχει 5-7 τρισ. κυβικά.

Η εξήγηση είναι απλή: Όσο το κυπριακό πρόβλημα παραμένει άλυτο, η Άγκυρα θα συνεχίσει να ισχυρίζεται ότι έχει κι αυτή, μέσω της επονομαζόμενης ΤΔΒΚ, δικαιώματα στην εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου και, όπως συνηθίζει, θα επιχειρεί να τα κατοχυρώνει στην πράξη -όπως κάνει και αυτή την περίοδο, με την αποστολή του «Μπαρμπαρός» και πολεμικών σκαφών στην περιοχή.
Βεβαίως, αρκετοί έχουν ισχυριστεί ότι η ανακάλυψη του φυσικού πλούτου θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καταλύτης για την επίλυση του Κυπριακού και θεωρητικά δεν έχουν άδικο. Μόνο που, όπως πάντα, αυτό θα γίνει με τους όρους του πιο δυνατού -στη συγκεκριμένη περίπτωση δε, ο Ερντογάν θεωρεί ότι αυτός ο τίτλος του ανήκει.

ΙΣΡΑΗΛ
Ο φόβος το κάνει πιο επικίνδυνο
Τον περασμένο Φεβρουάριο, στη διάσκεψη ασφαλείας του Μονάχου, ο Τζον Κέρι είχε χαρακτηρίσει την κατάσταση που επικρατεί στο Παλαιστινιακό «απολύτως μη βιώσιμη», κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου προς του Ισραηλινούς ότι ενδεχομένως να βρεθούν αντιμέτωποι με ένα διεθνές μποϊκοτάζ. Λίγο αργότερα, τον Απρίλιο, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών είχε προειδοποιήσει το Ισραήλ ότι εάν δεν λύσει σύντομα το Παλαιστινιακό, κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα κράτος-άπαρτχαϊντ, αντίστοιχο -και εξίσου μισητό- με τη Νότιο Αφρική εκείνης της εποχής

Αντί άλλης απάντησης, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου εξαπέλυσε τον Ιούλιο μια ακόμη στρατιωτική επιχείρηση κατά της Γάζας, σκοτώνοντας εκατοντάδες αθώους, χτυπώντας ακόμη και σχολεία του ΟΗΕ και καταστρέφοντας σχεδόν ολοκληρωτικά τις υποδομές της. Έτσι, τη σκυτάλη από την πλευρά των ΗΠΑ πήρε ο Μπαράκ Ομπάμα ο οποίος, με δηλώσεις του ή μέσω των εκπροσώπων του, έκανε πράγματα που μέχρι πρόσφατα θα θεωρούνταν αδιανόητα: Καταδίκασε επανειλημμένως τη στάση του Ισραήλ, ειδικά στο θέμα της συνέχισης των εποικισμών, ενώ δεν δίστασε να πει πως διαπιστώνει με λύπη του ότι αρκετοί Ισραηλινοί έχουν απομακρυνθεί από τον στόχο της ειρήνης.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Βουλή ενός άλλου πιστού συμμάχου, της Βρετανίας, αναγνώρισε πρόσφατα (αν και συμβολικά) την ανεξαρτησία του παλαιστινιακού κράτους. Η δε Σουηδία προχώρησε, αυτή την εβδομάδα, στην επίσημη αναγνώρισή του. Ας μη λησμονούμε δε ότι η Δύση έχει δυσφορήσει έντονα με τις επίμονες προσπάθειες του Νετανιάχου να τορπιλίσει τις προσπάθειες προσέγγισης και συμβιβασμού με το Ιράν, μέσω των διαπραγματεύσεων με την «Ομάδα των Έξι».

Η συνέπεια όλων αυτών είναι απολύτως φυσιολογική: Το Ισραήλ φοβάται ότι χάνει, τον ένα μετά τον άλλο, τους ισχυρούς του συμμάχους και προστάτες στη Δύση, γεγονός που το αφήνει σαφώς πιο εκτεθειμένο απέναντι στους εχθρούς του. Βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι μόνο.

Διότι μπορεί το κλίμα να είναι βαρύ, όμως Ευρωπαίοι και Αμερικανοί θα το σκεφτούν πολύ πριν τα «σπάσουν» μαζί του. Επίσης, η Αίγυπτος των στρατηγών αποτελεί φερέγγυο σύμμαχό του, ενώ η συνεργασία είναι καλή τόσο με τη Σ. Αραβία όσο και με τη Ρωσία (λόγω και της έντονης παρουσίας των Ρωσοεβραίων). Ταυτόχρονα, φροντίζει να αναπτύξει στενές σχέσεις, σε πολλά επίπεδα, με την Ελλάδα και την Κύπρο -ένα ισχυρό αντίβαρο και στην κόντρα του με την Τουρκία.

Παρ' όλα αυτά, για όσο διάστημα οι σχέσεις με τις ΗΠΑ δεν είναι «ταυτόσημες και αυτονόητα καλές», ενώ οι Αμερικανοί δείχνουν να αναθεωρούν τις στρατηγικές τους προτεραιότητες και, πιθανόν, τις συμμαχίες τους στην περιοχή, το Ισραήλ αισθάνεται ιδιαιτέρως ανήσυχο και φοβισμένο. Κι αυτό το καθιστά πιο επικίνδυνο, καθώς θέλει διαρκώς να υπενθυμίζει ότι είναι εδώ.

ΤΟΥΡΚΙΑ
Στόχος του Ερντογάν η αναβίωση της «αυτοκρατορίας»
Το πολυτελές Ακ-Σαράι (ή Λευκό Παλάτι) των 250 εκατ. δολαρίων, με τα χίλια δωμάτια και γραφεία που καταλαμβάνουν έκταση 40.000 τετραγωνικών μέτρων, φιλοξενεί από την περασμένη Τετάρτη τον πρώτο του ένοικο: τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τον πολιτικό που κυριαρχεί από το 2003 στην πολιτική ζωή της χώρας των 75 σχεδόν εκατ. κατοίκων και δεν έχει κρύψει ότι διεκδικεί στην ιστορία μια θέση δίπλα στον Κεμάλ Ατατούρκ.

Επιχειρώντας μια εισβολή στο... μυαλό του νέου «σουλτάνου», θα ισχυριστούμε ότι ενώ ο Κεμάλ κατάφερε να στήσει στα πόδια της μια μεγάλη και υπολογίσιμη Τουρκία μέσα από τις στάχτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Ερντογάν φιλοδοξεί να της δώσει ένα τμήμα της χαμένης αυτοκρατορικής της αίγλης, εκμεταλλευόμενος και τις μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή. Να την καταστήσει, δηλαδή, την ισχυρότερη περιφερειακή δύναμη στον χώρο της ανατολικής Μεσογείου, με έντονη επιρροή και αποφασιστικό λόγο και ρόλο τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και στην κεντρική Ασία -εκεί, δηλαδή, όπου συναντώνται τρεις ήπειροι και βρίσκονται συγκεντρωμένα τα πλουσιότερα ενεργειακά κοιτάσματα του πλανήτη.

Πάντως, για την ώρα τουλάχιστον, την υποδοχή της οποίας έτυχε ο Ερντογάν στο νέο του παλάτι δεν είναι εύκολο να τη βρει σε άλλες χώρες, ειδικά όσες βρίσκονται γύρω από τη δική του. Διότι ο ίδιος -και όσοι τον στηρίζουν, φυσικά- έχει φροντίσει ώστε η Τουρκία να τα «σπάσει» με όλους σχεδόν τους γείτονές του. Και φυσικά, όχι μόνο με αυτούς, αλλά και με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., που δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για τη στάση και, κυρίως, τα σχέδιά του.

Με το Ισραήλ, για παράδειγμα, ήταν ο Ερντογάν αυτός που επέλεξε να διαλύσει τη στρατηγική συμμαχία μαζί του το 2010 (με αφορμή τη σφαγή στο πλοίο Mavi Marmara), για να επωμιστεί τον ρόλο του προστάτη των Παλαιστινίων και να επιχειρήσει, μέσω αυτών, το μεγάλο του άλμα στις καρδιές (και τις τσέπες) του αραβικού κόσμου.

Με την Αίγυπτο, επίσης, άλλαξε ρότα από τη στιγμή που ο στρατός ανέτρεψε τον ισλαμιστή πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι, με τον οποίο είχαν θέσει τις βάσεις ενός «άξονα» Άγκυρας-Καΐρου. Έτσι, από πέρυσι το καλοκαίρι, έχει επανειλημμένως στραφεί κατά του νέου καθεστώτος, το οποίο κατηγορεί για εγκλήματα όχι μόνο σε βάρος του λαού του, αλλά και των Παλαιστινίων στη Γάζα -κι αυτό, με τη σειρά του, απάντησε με τη διακοπή της προνομιακής εμπορικής συμφωνίας που είχε υπογραφεί την άνοιξη του 2012.

Αλλά και απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, μετά από κάποια χρόνια σχετικά χαμηλών τόνων και επιθέσεων φιλίας και συνεργασίας, ο Ερντογάν δείχνει εσχάτως να υιοθετεί και πάλι τη σκληρή γραμμή. Αφορμή είναι οι έρευνες για υδρογονάνθρακες και η κινητικότητα γύρω από το Κυπριακό -στην ουσία, όμως, ο Ερντογάν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί υπέρ της Τουρκίας τη δεινή κατάσταση στην οποία έχουν βρεθεί λόγω της οικονομικής κρίσης Αθήνα και Λευκωσία.

Ο ίδιος, πάντως, γνωρίζει ότι υπάρχει κάτι που δεν τον αφήνει να ησυχάσει, ούτε να γευτεί τις δάφνες της όποιας επιτυχίας. Πρόκειται για το Κουρδικό, το οποίο έχει εισέλθει σε μια νέα και εξαιρετικά επικίνδυνη για την Τουρκία φάση, καθώς είναι για πρώτη φορά τόσο ορατό το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κράτους. Κι αυτό είναι πολύ πιθανότερο να οδηγήσει τον Ερντογάν σε πόλεμο, παρά η κόντρα με το Ισραήλ, την Αίγυπτο ή την Ελλάδα.

imerisia.gr

ferriesingreece2

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot