Πολλοί έχουν αρνητική άποψη για το κτηματολόγιο Δωδεκανήσου λόγω των προβλημάτων λειτουργίας του που ήταν προϊόν απουσίας κρατικής μέριμνας για την στελέχωση του, τον κτηριακό και τεχνολογικό του εκσυγχρονισμό. Όμως προσέφερε και προσφέρει μοναδικής αξίας έργο. Οι εξαγγελίες περί αλλαγής του φορέα διαχείρισης του και του χαρακτήρα του ήταν πολλές και αναποτελεσματικές. Η κυβέρνηση βρίσκει πρόσφορο έδαφος να προπαγανδίσει άλλη μια …αλλαγή για το καλό μας. Είναι έτσι;
Το νομοσχέδιο λέει: ‘’Συστήνεται ενιαίος φορέας, ο «Οργανισμός Εθνικού Κτηματολογίου», ο οποίος θα αναλάβει την ολοκλήρωση της κτηματογράφησης της χώρας έως το 2020, τη λειτουργία, καθώς και τη σταδιακή συγχώνευση των υφιστάμενων κτηματολογικών γραφείων και υποθηκοφυλακείων τα οποία καταργούνται σε διάστημα δύο ετών’’. Ιδωμεν!
Β. Τα κτηματολόγια Δωδεκανήσου λειτουργούν από το 1929. Στον κτηματολογικό κανονισμό των Ιταλών ΚΔ 132/1929 υπαρχει η πρόβλεψη της πρόσθετης 12-μετρης λωρίδας προστασίας της ζώνης αιγιαλού και παραλίας που οδηγεί τους ‘’επενδυτές’’ στην Κω στην υποχρεωτική τοποθέτηση των οικοδομών των οικοπέδων με πρόσωπο στην θάλασσα σε μεγαλύτερη κατά 12μ απόσταση από ότι στην άλλη Ελλάδα. Οι Ιταλοί παραχωρώντας τα Δωδεκάνησα στην Χώρα μας με την σύμβαση παραχώρησης επέβαλαν τον σεβασμό του κτηματολογικού κανονισμού Δωδεκανήσου που συνέταξαν το 1929 όταν δημιούργησαν τα κτηματολόγια Ρόδου, Κω, Λέρου. Έτσι στην κύρωση της πράξης παραχώρησης κυριαρχίας από το Ελληνικό Κοινοβούλιο που έγινε με τον νόμο 510/1947 στο άρθρο 8 παράγραφος 2 προβλέπεται ο σεβασμός της Ελληνικής πολιτείας στον κανονισμό του κτηματολογίου 132/1929. Οι Ιταλοί προφανώς γνωρίζοντας την σημασία του έργου που παρέδιδαν στην τότε Ελληνική Κυβέρνηση και ίσως …αμφιβάλλοντας για την ποιότητα νέας διαχείρισης του φρόντισαν αυτή την πρόβλεψη.
Αυτή η διάταξη, τα μετέπειτα χρόνια της ‘’τουριστικής ανάπτυξης’’ έγινε αντικείμενο υπονόμευσης, αλλοίωσης και κατάργησης από υπηρεσιακούς και πολιτικούς παράγοντες.
Μια από αυτές, η πιο τραγική, από υπουργό της αριστεράς (!) στην συγκυβέρνηση δεξιας+αριστερας του 1990 και πρόεδρο του ΤΕΕ, του οποίου η άθλια υπουργική απόφαση (για τα δεδομένα της τότε φιλοπεριβαλλοντικής αριστεράς) 17908/3-4-1990 καταργήθηκε μετά από προσφυγές στα δικαστήρια και στον συνήγορο του πολίτη από πολίτες του νησιού μας και στο τέλος καταργήθηκε με παρέμβαση του τότε βουλευτή της αντιπολίτευσης τότε κ. Α. Παυλίδη το 2007 από την Βουλή στα πλαισια μιας αναθεωρησης του νόμου περί αιγιαλου!
Το ερώτημα στους τοπικούς βουλευτές και ιδιαίτερα τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι: υπαρχει πρόβλεψη στο νομοσχέδιο για τον σεβασμό της 12-μετρης λωρίδας προστασίας της ζώνης αιγιαλού και παράλιας στα νησιά μας ή όχι; Αν όχι τι προτίθενται να πράξουν αύριο στην βουλή των Ελλήνων που μας εκπροσωπούν;
Γ. Δεν γνωρίζουμε ποια προβλήματα κτηματολογικά θα λυθούν με την νέα κατάσταση που προωθειται.
Αυτό που διαπιστώνουμε όμως διαβάζοντας το νομοσχέδιο είναι η οικονομική ΑΜΕΣΗ επιβάρυνση των πολιτών στην χρήση των υπηρεσιών που αγοράζουν από το κτηματολόγιο επιβαρύνονται σύμφωνα με την αρθρογραφία είναι κατά μέσο όρο +20%. Αρμοδιότεροι να μιλήσουν είναι οι συμβολαιογράφοι του νησιού μας. Για τις νέες επιβαρύνσεις που αφορούν την παροχή πιστοποιητικών ιδιοκτησίας δεν διευκρινίζεται στο νομοσχέδιο η χαρτοσήμανση της αίτησης, που αν με καταργηθεί η πρόσθετη επιβάρυνση θα είναι 0,50 €/ανά πιστοποιητικό, αν όμως δεν καταργηθεί θα είναι 3,50 €. Μεγάλη επιβάρυνση προκύπτει στα τοπογραφικά διαγράμματα όπου το τέλος αυξάνεται από τα 9 € για το καθένα (μαζί με τα χαρτόσημα της αίτησης) σε 15€ και το αντίγραφο από τους χάρτες σε 33 €!
Το δράμα θα είναι να μείνουν οι αυξήσεις και τα λόγια όπως τα προηγούμενα χρόνια και να χαθεί και η 12-μετρη λωρίδα προστασίας του αιγιαλού!
Ν Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)