Στην Αγία Γραφή συχνά γίνεται λόγος για τους αγγέλους. Κατά τον Πρόκλο Κωνσταντινουπόλεως, το όνομα Μιχαήλ ερμηνεύεται ως «Δύναμις Θεού» και Γαβριήλ σημαίνει «άνθρωπος Θεού». Για το λόγο αυτό και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ υπηρέτησε με μοναδικό τρόπο την ενσάρκωση του Θεανθρώπου.

Οι άγγελοι είναι δημιουργήματα του Θεού. Σε σχέση με τους ανθρώπους είναι ανώτεροι στη γνώση, απαλλαγμένοι από τα πάθη, άϋλοι και ασώματοι, όχι όμως απολύτως γιατί παντογνώστης, απαθής, άϋλος, ασώματος, πανταχού παρών είναι μόνον ο Θεός. Είναι δεύτερα φώτα νοερά, τα οποία λαμβάνουν το φωτισμό τους από το πρώτο και άναρχο φως, το Θεού. Στο χριστιανισμό είναι πνευματοϋλικές υπάρξεις λεπτόσωμες και επιτελούν το έργο της δόξας και του ύμνου του Θεού. Συχνά προς ωφελεία των ανθρώπων έρχονται σε επαφή με αυτούς. Στην παράδοση μας έχει σχηματιστεί η εικόνα της ύπαρξης των αγγέλων ως νεανίες με φτερά αλλά και ιεροπρέπεια, με τη μορφή ενός επουρανίου στρατεύματος.

Χωρίζονται και κατατάσσονται σε τάγματα με ξεχωριστά ονόματα. Τα εννέα αγγελικά τάγματα είναι: Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Αρχές, Εξουσίες, Δυνάμεις, Θρόνοι, Κυριότητες, Χερουβείμ, Σεραφείμ. Γνωστότεροι από αυτούς είναι οι Αρχιστράτηγοι Αρχάγγελοι, Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τους Αρχιστράτηγους Μιχαήλ και Γαβριήλ τους αποκαλούμε και Ταξιάρχες και την εορτή τους των Ταξιαρχών. Επικεφαλής των αγγελικών δυνάμεων είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Πλήθος διηγήσεων της προστατευτικής δράσης των Αρχαγγέλων και ιδιαίτερα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ διασώζονται σε διάφορες περιοχές. Κοντά στο Αίγιο υπάρχει η Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Καύχημα της Μονής είναι τα «Άχραντα Πάθη» που έχουν θαυματουργικές ιδιότητες. Στη Μυτιλήνη στο χωριό Μανταμάδες υπάρχει το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Εκεί φυλάσσεται μια ανάγλυφη εικόνα του Αρχαγγέλου, η οποία έχει πλαστεί από λάσπη, που έγινε από χώμα και από το αίμα των μοναχών μαρτύρων, οι οποίοι σφαγιάστηκαν στην περιοχή κατά την τουρκοκρατία. Τον Αρχάγγελο έπλασε ο μοναδικός μοναχός που επέζησε από τη σφαγή. Είναι από τα μεγαλύτερα πανελλήνια προσκυνήματα που διαρκώς θαυματουργεί.
Στην είσοδο της μονής βρίσκεται και η ολόσωμη εικόνα του Αρχαγγέλου, η οποία ενώ είναι τοιχογραφία , θαυματουργικά είχε εξαφανιστεί κατά τις ημέρες της εθνικής κρίσης στην Κύπρο το 1963 και εμφανίστηκε ξανά με τη λήξη των γεγονότων.
Στη Λέσβο επίσης υπάρχει και ολόκληρο χωριό αφιερωμένο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, το χωριό Ταξιάρχης , όπου και η φερώνυμη εκκλησία, στην οποία μπορεί να δει κανείς το αποτύπωμα στο μαρμάρινο δάπεδο της εκκλησίας, ανάμνηση του θαύματος που συνέβη εκεί παλιότερα. Όταν ο Αρχάγγελος με τη θαυματουργική παρουσία του διέσωσε μια μοναχή την οποία καταδίωκαν οι Τούρκοι. Τον Ταξιάρχη ακόμη τιμούν με μεγάλη ευλάβεια στη Σύμη της Δωδεκανήσου, όπου και το μοναστήρι του Πανορμίτη, όπως έτσι τον ονομάζουν εκεί. Πολλά θαύματα αποδίδονται και εκεί στον Αρχάγγελο. Με τους Αρχαγγέλους και την προστασία τους συνδέεται ιδιαίτερα η Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους.

Ποιοί γιορτάζουν : Αγγελος, Αγγελής, Αγγελική, Αντζελα, Ατζελα, Αντζυ, Αγγέλα, Αγγέλλω, Αγγελίνα, Αγγελικούλα, Κούλα, Γαβριέλα, Γαβρίλα, Γαβριηλίτσα, Γαβριλίτσα, Αραβέλα, Αραμπέλα, Γαβριήλ, Γαβρίλος, Γαβρίλης, Ματίνα, Μεταξία, Μεταξούλα, Ταξούλα, Μεταξένια, Μιχαήλ, Μιχάλης, Μιχαλός, Μιχαλιός, Μιχαλάκης, Μίχος, Μιχελής, Μιχαηλός, Ραφαήλ, Ραφαήλος, Ραφαέλος, Ραφαέλα, Ραφαήλα, Σταμάτιος, Σταμάτης, Στάμος, Σταμούλης, Σταμέλος, Σταμέλης, Σταμελάς, Ταξιάρχης, Μιχαέλα, Μιχαέλλα, Μιχαήλα, Μιχαηλίτσα, Μιχαλίτσα, Μισέλ, Μιχαλία, Στρατηγός, Στρατηγούλα, Στρατής (Λέσβος), Σταματία, Σταματίνα, Σταμάτα, Μάτα, Ματούλα, Σταμέλα, Σταμούλα, Ματίνα, Σταματή, Μάτω, Σταματέλλα, Ευστρατία (source ©: www.eortologio.gr)
ΠΗΓΗ : http://users.sch.gr/aiasgr/index.html

Περνώντας από την οδό Ι. Θεολόγου και Κολοκοτρώνη γωνία, ο καλός φίλος Δημήτρης (Τζίμης) Πιζάνιας μας "έκλεισε" το δρόμο για ένα γρήγορο κέρασμα για την ονομαστική του εορτή. 
Σούβλες στήθηκαν έξω από το παραδοσιακό ψητοπωλείο "σουβλάκι όπως παλιά", φίλοι αλλά και θαμώνες του καταστήματος θα δοκιμάσουν σήμερα το εξαιρετικό κοντοσούβλι που ετοιμάστηκε ειδικά για τη σημερινή μέρα. 
Ευχαριστούμε για την πρόσκληση και επί τη ευκαιρία να ευχηθούμε τόσο στον Δημήτρη, όσο και σε όσους/όσες γιορτάζουν σήμερα, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
DSC 3339

Μεγάλη γιορτή η σημερινή για ολόκληρη την Ελλάδα και ιδιαίτερα για τη Θεσσαλονίκη. Δεν γιορτάζεται μόνο η μνήμη του Αγίου Δημητρίου του Μηροβλήτη, πολιούχου της πόλης, αλλά και η απελευθέρωσή της από τους Τούρκους.

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280-284 μ.Χ. και πέθανε το 303 ή το 305 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη και αποτελεί ένα από τους Μεγαλομάρτυρες της Χριστιανοσύνης.

Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303, διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.

Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα στη φυλακή ευλόγησε τον μαθητή του Νέστορα να νικήσει τον ειδωλολάτρη παλαιστή Λυαίο. Η νίκη του Νέστορα εξόργισε τον Γαλέριο και έτσι ο μεν Νέστορας αποκεφαλίστηκε, ο δε Δημήτριος δολοφονήθηκε με λογχισμό στα πλευρά.

Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.

Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο να πατά τον άπιστο Λυαίο.
Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο ομώνυμος ναός πάνω από τον τάφο του. Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου.

Η 26η Οκτωβρίου αποτελεί την πλέον σημαντική ημέρα για τη Θεσσαλονίκη, καθώς η γιορτή του πολιούχου Άγιου Δημητρίου συνδυάζεται με την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης, το 1912.

Οι δυο βαλκανικοί πόλεμοι στις αρχές του 20ου αιώνα έδωσαν τη δυνατότητα στην Ελλάδα να διεκδικήσει και να κατακτήσει ορισμένα πάλαι ποτέ δικά της εδάφη, επεκτείνοντας σημαντικά τη μεθοριακή της γραμμή. Μεταξύ των πιο σπουδαίων κατακτήσεων συγκαταλέγεται η Θεσσαλονίκη, η «φυσική πρωτεύουσα» της Μακεδονίας: μία πόλη με αξιοσημείωτη στρατηγική θέση, η οποία ανέκαθεν έπαιζε σημαντικό ρόλο στην ιστορική πορεία των Ελλήνων.

Ωστόσο, η απελευθέρωση της πόλης κάθε άλλο παρά μία εύκολη υπόθεση ήταν. Παράλληλα με την Ελλάδα, η Βουλγαρία κινούταν απειλητικά προς τη Θεσσαλονίκη, επιχειρώντας να εισέλθει πρώτη στην πόλη: γεγονός που πιθανότητα σήμαινε ότι η Θεσσαλονίκη θα περνούσε από την οθωμανική στη βουλγαρική κατοχή.

Τελικά, κάτω από την πίεση του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο ελληνικός στρατός υπερέβαλλε εαυτόν, έκαμψε τις όποιες αντιστάσεις συνάντησε στο δρόμο του και μπήκε πανηγυρικά, το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

fimes.gr

Μια ακόμη σημαντική εκδήλωση των LIONS με πρωταγωνιστές τους μικρούς μαθητές των δημοτικών σχολείων που ζωγράφισαν με φετινό θέμα την Γιορτή της Ειρήνης.
Περισσότερες από 240 ζωγραφιές βρίσκονταν στην αίθουσα του ξενοδοχείου KOSTA PALACE δείχνοντας σε όλους εμάς τους μεγάλους πως αντιλαμβάνονται τα παιδιά, την "Ειρήνη". Ο διαγωνισμός αυτός γίνεται κάθε χρόνο και το θέμα κάθε φορά σχετίζεται με την "ΕΙΡΗΝΗ" . Οι ζωγραφιές που επιλέχτηκαν από την κριτική επιτροπή θα "ταξιδέψουν" για την Αθήνα όπου θα συγκεντρωθούν και οι υπόλοιπες  απ' όλη την χώρα και το πρώτο βραβείο θα πάει στην Αμερική, για την ανάδειξη του τελικού νικητή της διοργάνωσης. Το πρώτο βραβείο πήρε η Μαρία Μητσάτσου απο το Δημοτικό σχολείο Ζηπαρίου, το δεύτερο βραβείο η Μπαλάσα Ματούλα απο το ίδιο σχολείο και το τρίτο βραβείο ο Φραζής Γιώργος από το 4ο Δημοτικό σχολείο Κω. Επίσης διάκριση πήρε η Σαμαρά Σοφία από το Γυμνάσιο Ζηπαρίου, ο Νίκος Αλεξίου από το 2ο Δημοτικό σχολείο Κω και η Κώτση Δέσποινα από το 3ο Δημοτικό σχολείο Κω.

Γιορτάζουμε σήμερα 7 Οκτωβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Ιερομάρτυρος Πολυχρονίου, ας πούμε λίγα λόγια:

Ο Άγιος Πολυχρόνιος ο Ιερομάρτυρας ήταν ένας δυναμικός κληρικός που έζησε τον 4ο μ.Χ. αιώνα στη επαρχία Γαμφανήτιδος, όπου θυσιάστηκε για τα ορθόδοξα δόγματα της Εκκλησίας μας. Ο πατέρας του ήταν γεωργός εν ονόματι Βαρδάνιος. Φρόντισε ο γιος του από μικρός να ανατραφεί όχι μόνο με τα διδάγματα της πίστης, αλλά του παρείχε γενική μόρφωση όλων των θεμάτων. Έτσι ενώ ο πατέρας καλλιεργούσε τα αμπέλια του, ο γιος με ζήλο και θέρμη καλλιεργούσε τον αμπελώνα του Κυρίου, διδάσκοντας τα Θεία Λόγια αγωνιζόμενος στον "πολλαπλασιασμό της καρποφορίας" του Θείου σπόρου. Ήταν μάλιστα ικανότατος συζητητής και πολλές φορές είχε φανεί ανώτερος από σοφούς των ειδωλολατρών σε συζητήσεις φιλοσοφικές για την αλήθεια και την θρησκεία.

Έπειτα κάποιων χρόνων ο Πολυχρόνιος πήγε στην έδρα της σοφίας και των γραμμάτων, στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί έγινε διάκονος και στη συνέχεια πρεσβύτερος. Από το αξίωμα αυτό δεν έπαψε να διδάσκει και με πολλούς τρόπους μοχθούσε για τη χριστιανική ανατροφή των ενοριτών του. Όταν όμως έγινε αυτοκράτορας ο αρειανόφιλος γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Κωνστάντιος, ο Πολυχρόνιος έμεινε στη μερίδα των κληρικών εκείνων, που για το ορθό δόγμα έμειναν απτόητοι μπροστά στους διωγμούς και τις εξορίες που επέβαλε ο αιρετικός αυτοκράτορας. Έτσι οι Αρειανοί, ανέλαβαν αυτοί οι ίδιοι να απαλλαγούν από τον Πολυχρόνιο. Έτσι κάποια μέρα που ο Πολυχρόνιος Ιερουργούσε, κάποιοι Αρειανοί εισέβαλαν στον ναό και τον έσφαξαν πάνω στην Αγία Τράπεζα, και έτσι έγινε Τίμιο ολοκαύτωμα για την πίστη του Χριστού, που με τη δική Του θυσία σήκωσε τη δική μας σωτηρία.
 
Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες εύχομαι χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος υπηρετούσαν στις στρατιωτικές τάξεις του αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Τους διέκρινε μεγάλη ανδρεία στα πεδία των μαχών, αλλά και σωφροσύνη στην καθημερινή τους ζωή.

Γι' αυτό και ο αυτοκράτορας τους απένειμε τα αξιώματα του πριμικηρίου της σχολής των Kεντηλίων και του σεκουνδουκηρίου, αντίστοιχα.

Όταν έμαθε ότι οι δύο επίλεκτοι στρατιώτες του ήταν χριστιανοί, δεν ήθελε με κανένα τρόπο να το πιστέψει. Για να πεισθεί λοιπόν χειροπιαστά, οργάνωσε τελετές με θυσίες σε ειδωλολατρικό ναό και κάλεσε να παραστούν σ' αυτές οι Σέργιος και Βάκχος.
Οι δύο χριστιανοί στρατιώτες αρνήθηκαν και ομολόγησαν το Χριστό με θαρραλέο φρόνημα.

Εξοργισμένος τότε ο αυτοκράτορας, διέταξε και τους αφαίρεσαν τα διάσημα των αξιωμάτων τους. Έπειτα, αφού τους ενέπαιξαν και τους διαπόμπευσαν με διάφορους τρόπους, τους έστειλαν σε ένα σκληρό δούκα της Ανατολής, τον Αντίοχο. Αυτός με πρωτοφανή ωμότητα μαστίγωσε μέχρι θανάτου το Βάκχο.

Στο δε Σέργιο, επειδή κάποτε τον είχε ευεργετήσει, πρότεινε, αφού αρνηθεί το Χριστό, να του χαρίσει τη ζωή. Η γενναία απάντηση του Σεργίου ήταν τα λόγια του Απ. Παύλου «Εμοί το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος» (προς Φιλιππησίους, α' 21).

Σε μένα, είπε ο Σέργιος, ζωή είναι ο Χριστός. Αλλά και το να πεθάνω είναι κέρδος, διότι έτσι θα ενωθώ πλήρως με το Χριστό. Τότε, ο Αντίοχος αμέσως έδωσε διαταγή και τον αποκεφάλισαν.

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου, Μαρτύρων Σεργίου και Βάκχου, Ιερομάρτυρος Πολυχρονίου.

Ως εκ τούτου σήμερα γιορτάζουν οι: Πολυχρόνης, Χρόνης, Πολυχρόνιος, Πολυχρονία, Σέργιος, Σεργία, Σεργιανή, Βάκχος, Βάκχια, Βάκχη.

Ανάλυση ονόματος:
ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΣ: ο μακρόβιος.

ferriesingreece2

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot