Η κυστική ίνωση είναι μια κληρονομική νόσος που επηρεάζει τους αδένες εκκρίσεως, συμπεριλαμβανομένων των βλεννογόνων και ιδρωτοποιών αδένων.

Η κυστική ίνωση είναι μια σοβαρή πάθηση που επηρεάζει κυρίως τους πνεύμονες, το πάγκρεας, το συκώτι, τα έντερα, τα ιγμόρεια και τα γεννητικά όργανα.

Βλέννα είναι μια ουσία που παράγεται από τους ιστούς στο εσωτερικό ορισμένων οργάνων και σε κοιλότητες του σώματος, όπως οι πνεύμονες και η μύτη. Κανονικά, η βλέννα είναι μια ολισθηρή, υδαρής ουσία. Διατηρεί το εσωτερικό ορισμένων οργάνων υγρό και αποτρέπει το στέγνωμα ή την μόλυνση.

Εάν έχετε κυστική ίνωση, η βλέννα γίνεται παχιά και κολλώδης και συσσωρεύεται στους πνεύμονες, μπλοκάροντας τους αεραγωγούς σας. Η συσσώρευση της βλέννας καθιστά εύκολη την ανάπτυξη βακτηρίων. Αυτό οδηγεί σε αλλεπάλληλες, σοβαρές λοιμώξεις των πνευμόνων. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι λοιμώξεις μπορεί να βλάψουν σοβαρά τους πνεύμονές σας.

Η παχιά, κολλώδης βλέννα μπορεί επίσης να εμποδίσει τους σωλήνες, ή τους αγωγούς, στο πάγκρεας. Ως αποτέλεσμα, τα πεπτικά ένζυμα που παράγει το πάγκρεας δεν μπορούν να φτάσουν στο λεπτό έντερο. Αυτά τα ένζυμα βοηθούν στην διάλυση των τροφών. Χωρίς αυτά, το έντερό σας δεν μπορεί να απορροφήσει πλήρως τα λίπη και τις πρωτεΐνες.

Αυτό μπορεί να προκαλέσει ανεπάρκεια βιταμίνης και υποσιτισμό, επειδή τα θρεπτικά συστατικά διαπερνούν το σώμα σας χωρίς να χρησιμοποιηθούν. Μπορεί επίσης να έχετε ογκώδη κόπρανα, εντερικά αέρια, πρησμένη κοιλιά από σοβαρή δυσκοιλιότητα, πόνο και δυσφορία.

Η κυστική ίνωση κάνει επίσης τον ιδρώτα σας πολύ αλμυρό. Έτσι, όταν ιδρώνετε, χάνετε μεγάλες ποσότητες αλατιού. Αυτό μπορεί να διαταράξει την ισορροπία των μετάλλων στο αίμα σας και να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας.

Παραδείγματα τέτοιων προβλημάτων είναι η αφυδάτωση (έλλειψη υγρών στο σώμα σας), ο αυξημένος καρδιακός ρυθμός, η κόπωση, η μειωμένη πίεση του αίματος και η θερμοπληξία. Σε εξασθενημένους οργανισμούς η κυστική ίνωση μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τον θάνατο του ατόμου.

Κυστική ίνωση: Πώς θα καταλάβετε ότι έχετε πρόβλημα

Τα σημάδια και τα συμπτώματα της κυστικής ίνωσης (CF) ποικίλλουν από άτομο σε άτομο και αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Μερικές φορές θα έχετε ήπια/λίγα συμπτώματα. Άλλες φορές, τα συμπτώματά σας μπορεί να είναι περισσότερα και πιο σοβαρά.

Συμπτώματα στο αναπνευστικό σύστημα

Επίμονος βήχας που παράγει παχύρρευστη (πτύελα) βλέννα
Συριγμός
Δύσπνοια
Δυσανεξία στην άσκηση
Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις των πνευμόνων
Φλεγμονή στις ρινικές διόδους ή βουλωμένη μύτη
Συμπτώματα στο πεπτικό σύστημα

Λιπαρά κόπρανα
Ελλιπής αύξηση του σωματικού βάρους και κακή ανάπτυξη
Εντερική απόφραξη, ιδιαίτερα στα νεογνά (ειλεός από μηκώνιο)
Σοβαρή δυσκοιλιότητα
http://www.medicinenet.com/

http://www.mayoclinic.org/

Καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει στο σώμα, χιλιάδες ιδρωτοποιοί αδένες αρχίζουν να δραστηριοποιούνται, για να δροσίσουν το σώμα.

Ο μέσος άνθρωπος έχει περίπου 2,6 εκατομμύρια ιδρωτοποιούς αδένες, έναν φυσικό, ενσωματωμένο θερμοστάτη. Αυτό το σύστημα αποτελείται από δύο τύπους αδενών: eccrine και apocrine.
Ο πρώτος τύπος ο πλέον πολυάριθμος στο σώμα, και υπάρχει σε μέρη όπως το μέτωπο, τα χέρια και τα πόδια. Αυτοί οι αδένες ενεργοποιούνται κατά τη γέννηση και δεν εκκρίνουν πρωτεΐνες ή λιπαρά οξέα.

Οι αδένες apocrine, από την άλλη πλευρά, εκκρίνουν πρωτεΐνες και λιπαρά οξέα και βρίσκονται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και στις μασχάλες. Αυτοί οι αδένες ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια της εφηβείας και συνήθως καταλήγουν σε θύλακες τριχών.

Ο ιδρώτας που προέρχονται από τους δύο τύπους των αδένων δεν έχει οσμή. Η μυρωδιά του σώματος προέρχεται από τα βακτήρια που ζουν στο δέρμα. Τα βακτήρια μεταβολίζουν τις πρωτεΐνες και τα λιπαρά οξέα που εκκρίνονται από τους αδένες eccrine, και έτσι τελικά παράγουν μια οσμή. Αυτή η οσμή μπορεί να επηρεαστεί από το είδος των βακτηρίων που ζουν στο δέρμα και το είδος της τροφής που καταναλώνει το άτομο.

Αυτή η συχνά δυσάρεστη οσμή είναι ο λόγος για τον οποίο τα αποσμητικά και τα αντιιδρωτικά έχουν γίνει δημοφιλή προϊόντα περιποίησης σώματος. Πολλοί άνθρωποι όμως αγνοούν ότι πολλά αντιιδρωτικά είναι επί της ουσίας φαρμακευτικές ουσίες που αλλάζουν τη φυσιολογία του σώματος. Τα ανθιδρωτικά περιέχουν ένα δραστικό συστατικό που είναι επιστημονικά εξακριβωμένο ότι επιταχύνει τη γήρανση του εγκεφάλου και συμβάλλει στη νόσο του Αλτσχάιμερ. Αυτή η ουσία συχνά τρίβεται επάνω στους ιδρωτοποιούς αδένες και από εκεί εισέρχεται εντός του σώματος.

Αποσμητικά VS αντιιδρωτικά

Τα αποσμητικά λειτουργούν “σκοτώνοντας” τα βακτήρια που ζουν στο δέρμα. Είναι συχνά αρωματισμένα, για να παρέχουν στους καταναλωτές ένα ευχάριστο άρωμα. Τα αποσμητικά περιέχουν συχνά χημικές αρωματικές ουσίες πουζουν τις ορμόνες, απορροφώνται από το δέρμα και διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα. Τα φυσικά αποσμητικά χρησιμοποιούν βάση φυτικών αιθέριων ελαών ως εναλλακτική λύση για τις χημικές ουσίες. Πολλά από αυτά τα αιθέρια έλαια δίνουν στο φυσικό αποσμητικό περισσότερη δύναμη, επειδή έχουν αντιβακτηριακές ιδιότητες που βοηθούν να απομακρύνουν τα βακτήρια στους ιδρωτοποιούς αδένες που προκαλούν την δυσοσμία.

Τα αντιιδρωτικά, από την άλλη πλευρά, λειτουργούν με πολύ διαφορετικό τρόπο. Τα αντιιδρωτικά αναστέλλουν τη λειτουργία των ιδρωτοποιών αδενών, σταματώντας την έκκριση πρωτεϊνών και λιπαρών οξέων. Τα περισσότερα αντιιδρωτικά γίνονται με άλατα αργιλίου, όπως χλωριούχο αργίλιο, ή αργίλιο του ζιρκονίου. Μερικά αντιιδρωτικά αλλάζουν τη φυσιολογία του σώματος, και γι' αυτό θεωρούνται φαρμακευτικές ουσίες στις ΗΠΑ.

Χρόνια έκθεση σε αλουμίνιο και νευροτοξικότητα

Το 1986, το αλουμίνιο αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά ως νευροτοξίνη στις ΗΠΑ. Η σχετική Αρχή των ΗΠΑ υποστηρίζει ότι η ασφαλής ποσότητα για τα άλατα αλουμινίου στο πόσιμο νερό είναι από 0,05 έως 0,2 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο.

Σε δημοσίευμα του επιστημονικού περιοδικού Neurotoxicology το 2010, ερευνητές από το Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας έδειξαν πως η παρατεταμένη έκθεση σε άλατα αργιλίου προκαλεί νευροτοξικότητα. Ανακάλυψαν ότι τα άλατα αργιλίου μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα της νευρογλοιακής ενεργοποίησης, των φλεγμονωδών κυτοκινών και των αμυλοειδών προδρόμων των πρωτεϊνών στον εγκέφαλο. Οι αυξήσεις αυτές είναι όλες ενδεικτικές της επιταχυνόμενης γήρανσης του εγκεφάλου. Τα άλατα αλουμινίου αύξησαν σημαντικά τη φλεγμονή εγκεφάλου, η οποία παρατηρείται σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ.

Επίσης, τα άλατα αργιλίου, όπως το αργίλιο του ζιρκονίου, διατίθεται στο εμπόριο ως ενεργό συστατικό σε πολλά αντιιδρωτικά της αγοράς. Το ζιρκόνιο αλουμινίου αποτελεί το 15% και παραπάνω των περισσότερων εμπορικών αντιιδρωτικών! Μάλιστα, αν προσέξετε την ετικέτα, θα δείτε πιθανόν ότι προειδοποιούν τους καταναλωτές πως το προϊόν μπορεί να προκαλέσει και βλάβη στα νεφρά.

http://www.naturalnews.com

Η ξηροστομία αναφέρεται σε οποιαδήποτε κατάσταση στην οποία το στόμα σας είναι ασυνήθιστα στεγνό.

Τις περισσότερες φορές, το ξηρό στόμα είναι το αποτέλεσμα της μείωσης στο σάλιο που παράγεται από τους αδένες στο στόμα σας (σιελογόνους αδένες) και είναι συχνά μια παρενέργεια κάποιου φαρμάκου. Λιγότερο συχνά, η ξηροστομία μπορεί να προκληθεί από κάποια πάθηση που επηρεάζει άμεσα τις σιελογόνους αδένες.
Η ξηροστομία είναι ένα κοινό πρόβλημα. Μπορεί να κυμαίνεται από το να είναι απλώς μια ενόχληση μέχρι κάτι που έχει σημαντικές επιπτώσεις στη γενική υγεία σας και την υγεία των δοντιών σας, καθώς και την όρεξή σας και την απόλαυση του φαγητού.

Το σάλιο βοηθά στην πρόληψη της τερηδόνας εξουδετερώνοντας τα οξέα που παράγονται από τα βακτήρια, περιορίζοντας την ανάπτυξη μικροβίων και απομακρύνοντας σωματίδια τροφίμων. Το σάλιο ενισχύει επίσης την ικανότητά σας να γεύεστε και σας βοηθάει να καταπίνετε τις τροφές. Επιπλέον, τα ένζυμα που περιέχει ενισχύουν την πέψη.

Αίτια ξηροστομίας

-Φάρμακα: Εκατοντάδες φάρμακα παράγουν ξηροστομία ως παρενέργεια. Μεταξύ των πιο πιθανών να προκαλέσουν τέτοιου τύπου προβλήματα είναι μερικά από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της κατάθλιψης, του πόνου των νεύρων (νευροπάθεια) και του άγχους, καθώς επίσης και μερικά αντιισταμινικά, αποσυμφορητικά, μυοχαλαρωτικά και αναλγητικά φάρμακα.

-Γήρανση: Η διαδικασία της γήρανσης δεν προκαλεί αναγκαστικά ξηροστομία. Ωστόσο, οι ηλικιωμένοι είναι πιο πιθανό να λαμβάνουν φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν ξηροστομία, και είναι πιο πιθανό να έχουν άλλα προβλήματα υγείας που μπορεί να προκαλέσουν ξηροστομία.

-Θεραπεία για τον καρκίνο: Τα φάρμακα χημειοθεραπείας μπορεί να αλλάξουν την υφή και σύσταση του σάλιου, αλλά και την ποσότητα που παράγεται από τους σιελογόνους αδένες. Αυτό μπορεί να είναι κάτι προσωρινό, με την κανονική ροή του σάλιου να αποκαθίσταται μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Θεραπείες ακτινοβολίας στο κεφάλι και το λαιμό σας μπορούν να βλάψουν επίσης τους σιελογόνους αδένες, προκαλώντας σημαντική μείωση στην παραγωγή σιέλου. Αυτό μπορεί να είναι προσωρινή ή μόνιμη κατάσταση, ανάλογα με τη δόση της ακτινοβολίας και την περιοχή που έχει το πρόβλημα.

-Νευρική βλάβη: Ένας τραυματισμός ή κάποια χειρουργική επέμβαση που προκαλεί βλάβη των νεύρων στο κεφάλι και τον λαιμό μπορεί να οδηγήσει σε ξηροστομία.

-Άλλες ασθένειες: Η ξηροστομία μπορεί να είναι επίσης συνέπεια της αυτοάνοσης νόσου Sjogren ή του ιού HIV/AIDS.

-Εγκεφαλικό επεισόδιο και νόσος του Alzheimer: Μπορεί επίσης να προκαλέσουν μια αίσθηση ξηροστομίας, μολονότι οι σιελογόνοι αδένες λειτουργούν κανονικά. Το ροχαλητό και το να αναπνέετε με το στόμα ανοιχτό, επίσης, μπορεί να συμβάλουν στην ξηροστομία.

-Κάπνισμα: Το κάπνισμα μπορεί να αυξήσει τα συμπτώματα της ξηροστομίας.

http://www.mayoclinic.org