Ειλικρινής, χειµαρρώδης, µε γλαφυρό, έµµετρο λόγο, ο Αντώνης Καµπουράκης, σε συνέντευξή του στο «ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ»,
µιλάει για τη φετινή τουριστική χρονιά, που βρίσκεται σε εξέλιξη, για τον άνισο αγώνα που δίνουν οι Έλληνες ξενοδόχοι απέναντι στη φοροεισπρακτική πολιτική της κυβέρνησης, η οποία «στραγγαλίζει» τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, αλλά και για τις φιλότιµες προσπάθειες που καταβάλλονται, τόσο από το υπουργείο και τον Ε.Ο.Τ., όσο και από τον ιδιωτικό τοµέα.
Προσπάθειες, οι οποίες, όπως λέει, χωρίς να δαπανηθούν τα απαραίτητα κονδύλια δεν µπορούν να έχουν χειροπιαστά αποτελέσµατα. Σύµφωνα, λοιπόν, µε τον πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου, το «µυστικό» για να πάει µπροστά ο ελληνικός Tουρισµός έγκειται στη χρηµατοδότηση του Ε.Ο.Τ. για ενέργειες προώθησης και προβολής. «Κονδύλια, όχι για να ξοδευτούν, αλλά για να επενδυθούν on time», όπως λέει µε νόηµα.
Καταρχάς, ποια είναι η εκτίμησή σας για το σύνολο της φετινής τουριστικής χρονιάς, τόσο σε επίπεδο Ρόδου, όσο και σε επίπεδο χώρας;
Είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά. Πατάμε πάνω σε «κινούμενη άμμο» και δεν ξέρουμε πως θα μας βρει η επόμενη μέρα. Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, δεν είναι παραγωγικό το να «ζυμωνόμαστε» μεταξύ μας, με εκτιμήσεις και προβλέψεις. Δουλειά μας είναι να συνεχίσουμε την υπερπροσπάθεια που κάνουμε, για να ανακτήσουμε στους μήνες αυτούς το «χαμένο έδαφος» του πρώτου εξαμήνου. Διότι καλά τα στοιχήματα περί αφίξεων, αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό που φαίνεται όταν κάθε τουριστική επιχείρηση κάνει «ταμείο». Υπό αυτή την έννοια και για τη Ρόδο, αλλά και για το σύνολο της χώρας, παραμένω ανήσυχος για το ποιο πρόσημο θα έχει τελικά το «ταμείο» αυτής της χρονιάς.
Η Ελλάδα δείχνει να μην κατάφερε να «εξαργυρώσει» το μεγάλο στοίχημα της φετινής τουριστικής περιόδου, που ήταν ο ρωσικός τουρισμός. Ποιο είναι το σχόλιό σας; Πιστεύετε ότι το άνοιγμα, τελευταία, της Τουρκίας για τους Ρώσους τουρίστες θα κάνει ζημιά στον ελληνικό τουρισμό;
Ξεκινώ από το τελευταίο, καθώς το άνοιγμα στο οποίο αναφέρεστε συνέπεσε με την αναστάτωση του (ευτυχώς αποτυχημένου) πραξικοπήματος, συνεπώς δεν νομίζω πως θα αλλάξει κάποια δεδομένα. Πράγματι, όμως, υπάρχουν μεγάλα περιθώρια αξιοποίησης της ρωσικής αγοράς για τον ελληνικό Τουρισμό. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψει κανείς τον τροχό, για να εκμεταλλευτούμε παραγωγικά τα περιθώρια αυτά. Το ένα θέμα είναι η χορήγηση της βίζας και είναι ένα θέμα που πρέπει η χώρα μας να πιέσει μεθοδικά και επίμονα, ώστε να δοθεί μια Ευρωπαϊκή λύση. Το δεύτερο αφορά στην ανάγκη χρημάτων για προβολή και διαφήμιση, για να αντλήσουμε πραγματικά οφέλη.
Είναι λάθος να πιστεύουμε πως ένας Ρώσος τουρίστας, που δεν πήγε στην Τουρκία, θα επιλέξει αυτόματα να έρθει στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να λειτουργεί με αυτή τη λογική της «αρπαχτής» ο Τουρισμός. Χρειάζεται «μέσα» η προβολή, κοστίζει χρήμα ο σχεδιασμός και η υλοποίηση της «στρατηγικής», χρειάζονται κονδύλια. Όχι να ξοδευτούν, αλλά να επενδυθούν «on time», για να μπορέσουμε να αποκομίσουμε οφέλη από τον Τουρισμό.
Με εθελοντισμό και φιλοξενίες, με προσπάθεια και καλές προθέσεις, πολύ μπροστά δεν πρόκειται να πάμε. Το νοικοκύρεμα και η στόχευση χρειάζονται. Περισσότερο όμως χρειάζεται γενναία χρηματοδότηση στον Ε.Ο.Τ., αν επιθυμεί η Ελλάδα να κερδίσει από τις συγκυρίες. Η κρίση – κρίση, αλλά και οι ευκαιρίες δεν περιμένουν. Το «όχημα» που θα μας πάει μπροστά θέλει… καύσιμο. Κονδύλια και μέσα. Αυτό χρειάζεται ο Τουρισμός, αν θέλουμε να πείσουμε μεγάλα κομμάτια της ρωσικής αγοράς, για τη μοναδικότητα της ελληνικής τουριστικής εμπειρίας.
Εν τέλει θα επιβιώσουν τα ξενοδοχεία, δεδομένης της νέας αύξησης του Φ.Π.Α. και της κατάργησης του μειωμένου Φ.Π.Α. στα νησιά;
Πρόκειται για δυσβάσταχτες υποχρεώσεις, την ώρα που τα ξενοδοχεία δίνουν μάχη να κρατηθούν ανοιχτά. Με τα πρόσθετα χαράτσια γράφεται το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, για πάρα πολλές επιχειρήσεις. Εμείς εξαντλήσαμε κάθε περιθώριο απορρόφησης των φορολογικών βαρών, μέχρι σήμερα, και δεν μετακυλήσαμε το κόστος στον πελάτη μας. Αλλά δεν μπορούμε πλέον να το κάνουμε. Οπότε, αναγκαστικά θα κληθεί να το πληρώσει ο τουρίστας κι αυτό θα αποτελέσει τεράστιο πλήγμα για την ελληνική ανταγωνιστικότητα, μέσα στην παγκόσμια αγορά.
Ποιος φαίνεται να είναι ο αντίκτυπος στον Τουρισμό, τόσο της Ρόδου, αλλά και της χώρας, από την πρόσφατη απόφαση των Βρετανών πολιτών να βγει η χώρα τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας είναι φυσικό κάθε αναστάτωση να προκαλεί μια νευρικότητα. Παρ’ όλα αυτά η ισοτιμία της στερλίνας κινείται σε φυσιολογικά επίπεδα κι αυτό είναι θετικό για τον ελληνικό Τουρισμό. Για τη συνέχεια θα δούμε πού θα «κάτσει η μπίλια» με το Brexit και αν θα διαμορφωθούν νέα δεδομένα. Το ζητούμενο είναι να μην γίνει η Ελλάδα ακριβός προορισμός για τη βρετανική αγορά, διότι, τότε, πράγματι θα έχουμε μεγάλο θέμα.
Ποιο είναι το σχόλιό σας για το τέλος διανυκτέρευσης που η κυβέρνηση σκοπεύει να επιβάλλει από το 2018 και ποιες οι προβλεπόμενες συνέπειες από την εφαρμογή του στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις;
Θα σας το πω όπως το νιώθουμε όλοι οι ξενοδόχοι. Είναι τα τέλη του τέλους μας. Του τέλους των ξενοδοχείων μας. Και να σας πω κάτι χωρίς δόση υπερβολής, μακάρι να φτάσουμε στο 2018 με ανοιχτές τις επιχειρήσεις μας. Από ’κει και πέρα τι άλλο να πω; Όλοι γνωρίζουν τις συνέπειες, ας ελπίσουμε να υπάρξουν τουλάχιστον, κάποια ισοδύναμα κοινής λογικής.
Κεφάλαιο ΠΡΟΤΟΥΡ. Ποιες είναι οι τελευταίες εξελίξεις και ποιες είναι οι ενέργειες γενικότερα που έχουν γίνει από την Ένωση Ξενοδόχων Ρόδου για την τουριστική προβολή του νησιού;
Ομφαλοσκοπούμε, συζητάμε ατέλειωτα, γίνονται μεταθέσεις ευθυνών από τον έναν στον άλλο, όταν αυτό που χρειάζεται είναι να βγούμε μπροστά με δράσεις προβολής της Ρόδου. Κι αυτό θα κάνουμε εμείς. Η Ρόδος μπορεί και πρέπει να αναδείξει τη μοναδικότητά της, μέσα από τη «συμμαχία» και τη συνεργασία όλων όσων πιστεύουν στην ανάγκη αυτών των δράσεων προβολής, μα και που έχουν την ικανότητα να τις χρηματοδοτήσουν. Δράσεις όχι για τα ξενοδοχεία αλλά για τη Ρόδο. Για την τοπική οικονομία της, για τους εργαζόμενους, για τις θέσεις δουλειάς που μόνον ο Τουρισμός δημιουργεί πλέον.
Στο εσωτερικό της ξενοδοχίας υπάρχουν πολλές και διαφορετικές φωνές και προσεγγίσεις. Από τους πανηγυρισμούς, μέχρι τους οδυρμούς. Εσείς ποια επιλέγετε;
Πράγματι, μέχρι να εμφανιστούν πολλά από τα προβλήματα που περιγράψαμε, υπήρχε αυτή η διαφορετικότητα των προσεγγίσεων. Σήμερα όλοι επιστρέφουν σε μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση, καθώς το «τσουνάμι» των φόρων, αλλά και μια σειρά άλλων ζητημάτων που παραμένουν αναπάντητα, όπως ο αθέμιτος ανταγωνισμός των παράνομων καταλυμάτων, υποχρεώνουν πλέον όλους να δουν την πραγματικότητα κατάματα. Και μπορεί κάποιοι να κατηγορηθήκαμε ως μεμψίμοιροι, όμως τώρα όλοι αντιλαμβάνονται πως η διορατικότητα και ο πραγματισμός δεν είναι μεμψιμοιρία. Είναι «καμπανάκι» για τα δύσκολα. Γι’ αυτό και τώρα αυτό που θέλω να επισημάνω, με ιδιαίτερη έμφαση, είναι η ενότητα του κλάδου. Οι προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είναι μεγάλες και επιβάλλεται να είμαστε όλοι μαζί σαν μια «γροθιά».
Σε ποια κατεύθυνση από πλευράς εξωστρέφειας πρέπει να στραφεί ο ελληνικός Τουρισμός;
Υπάρχει γενικά μια γκρίνια για το τι θα μπορούσε να γίνει και δεν γίνεται, σε επίπεδο προβολής στην παγκόσμια αγορά, αλλά είναι καλό να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Και το Υπουργείο και τα άξια στελέχη του Ε.Ο.Τ. και ο ιδιωτικός τομέας, μέσω της Marketing Greece, κάνουν το καλύτερο που μπορούν, και προσπαθούν με φιλότιμο. Λεφτά δεν δίνονται. Αυτό είναι το θέμα κι όλα τα υπόλοιπα είναι να συζητάμε απλά για να συζητάμε. Επαναλαμβάνω δια την έμφαση: Λεφτά για προβολή, συστηματική και οργανωμένη της χώρας, που να φέρνει χειροπιαστά αποτελέσματα έχουμε να δούμε σε επάρκεια από το 2009. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια… Για να παραφράσω και μια γνωστή παροιμία: χωρίς λεφτά, «δεν βάφονται αυγά»!
Θα αφελληνιστεί ο ελληνικός Τουρισμός; Θα αγοράσουν ξένοι τα ελληνικά ξενοδοχεία; Σας ενοχλεί αυτό;
Ελληνικός τουρισμός είναι τα ελληνικά ξενοδοχεία. Ο Έλληνας ξενοδόχος και το ελληνικό ξενοδοχείο, ο Έλληνας εργαζόμενος, με τη ζεστασιά της φιλοξενίας του και τη μοναδικότητα στην εξυπηρέτηση των επισκεπτών, μας κάνουν το ελληνικό τουριστικό προϊόν να βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεων της παγκόσμιας αγοράς. Θέλω να ελπίζω πως θα βρεθούν εκείνες οι λύσεις, που θα αποτρέπουν τον αφελληνισμό των ξενοδοχείων μας. Θέλω, όμως, να τονίσω πως η σωστή απάντηση σε αυτές τις μεγάλες προκλήσεις δεν είναι να λέμε «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις!». Ούτε είμαστε από αυτούς που θα πετάξουν «λευκή πετσέτα». Η σωστή απάντηση είναι να επιμείνουμε στην αξία της δουλειάς μας και να βάλουμε όλοι μαζί τα δυνατά μας ώστε να μείνει όρθιος, και πάνω απ’ όλα Ελληνικός, ο τουρισμός μας.