Στην Κω του «θαύματος» του τουρισμού, που όμως λείπουν βασικές υποδομές και υπηρεσίες, περιοδεύει από τη Δευτέρα κλιμάκιο του ΚΚΕ, με τον βουλευτή Νίκο Παπαναστάση.
Σε ένα από τα πιο προβεβλημένα τουριστικά νησιά της χώρας τα προβλήματα περισσεύουν για τον λαό της περιοχής. Όποιο και από αυτά να αναδείξεις η αιτία είναι ίδια, η αντιλαϊκή φιλομονοπωλιακή πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις και δεν έχει προτεραιότητα τις λαϊκές ανάγκες, αλλά τα συμφέροντα των λίγων κεφαλαιοκρατών, του τουρισμού, της ιδιωτικής υγείας κ.ο.κ. Με αυτά τα προβλήματα και τις ανάγκες ήρθε αντιμέτωπο το κλιμάκιο του ΚΚΕ κατά την περιοδεία του και συνομίλησε με εργαζομένους μεταφέροντας το αγωνιστικό κάλεσμα του Κόμματος.
Η περιοδεία συνεχίζεται και σήμερα Τρίτη.
Ο Νίκος Παπαναστάσης, συνοδευόμενος από την Κική Μακρή, γραμματέα της Τομεακής Επιτροπής Βορείου Δωδεκανήσου και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κω και την Δήμητρα Παντάπαση, μέλος της Κομματικής Επιτροπής Αιγαίου του ΚΚΕ, ξεκίνησε την περιοδεία από τον Πυροσβεστικό Σταθμό. Εκεί μιλώντας με τη διοίκηση και το προσωπικό διαπίστωσε αυτό που αντιμετωπίζει η Πυροσβεστική σε όλη τη χώρα, την υποστελέχωση, τις πολλές κατηγορίες συμβασιούχων εργαζομένων, την υποχρηματοδότηση και την έλλειψη του κατάλληλου εξοπλισμού σε οχήματα, ακόμα και ατομικά μέσα προστασίας για τους πυροσβέστες.
Ο συγκεκριμένος σταθμός, αν και καλύπτει όλο το βόρειο τμήμα της Δωδεκανήσου, διαθέτει μόνο 35 πυροσβέστες μαζί με τους εποχικούς. Το οργανόγραμμα είναι το ίδιο με αυτό πριν 30 και 40 χρόνια όταν ο πληθυσμός ήταν λιγότερος και δεν υπήρχαν οι εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες. Τη δε αντιπυρική περίοδο κλιμάκια διατίθενται στα μικρότερα νησιά, ενώ ορισμένα από τα οχήματα που χρησιμοποιούνται είναι ακόμα και του 1977 με εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα που ακόμη και οι ανάγκες σε αναλώσιμα (λάστιχα κλπ.) αφήνονται στις λεγόμενες χορηγίες.
Η αντικατάσταση του ατομικού εξοπλισμού των πυροσβεστών γίνεται με το σταγονόμετρο και πολλές φορές οι εργαζόμενοι αναγκάζονται ακόμα και να αγοράσουν μόνοι τους και τα άρβυλα. Οι βάρδιες βγαίνουν με μεγάλη δυσκολία, ενώ είναι απαγορευτική η αντιμετώπιση δυο περιστατικών ταυτόχρονα. Την ίδια ώρα μόνο το ιδιωτικοποιημένο αεροδρόμιο της γερμανικής «Frapport» διαθέτει 35 πυροσβέστες, όσο δηλαδή και όλο το βόρειο τμήμα του Δωδεκανήσου. Αυτό και μόνο δείχνει τις προτεραιότητες του αστικού κράτους.
Όπως είπαν στο κλιμάκιο του ΚΚΕ διοίκηση και προσωπικό στη συζήτηση που έγινε, άμεση προτεραιότητα εκτός από τη στελέχωση της Υπηρεσίας και εκσυγχρονισμό των μέσων είναι η ίδρυση μόνιμου Πυροσβεστικού Κλιμακίου στην Αστυπάλαια και τουλάχιστον Εποχικού Κλιμακίου στην Κέφαλο που βρίσκεται 50 χιλιόμετρα από την πόλη της Κω. Βραδυφλεγής «βόμβα» είναι και ο ορεινός οικισμός Ζια, ένα άλλο Μάτι, όπου το καλοκαίρι καθημερινά συρρέουν πάνω από 2.000 άτομα και παρά τις κυβερνητικές και επιχειρηματικές φανφάρες για την ανάγκη προστασίας δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο για αντιμετώπιση τυχόν πυρκαγιάς. Ο βουλευτής του ΚΚΕ μετέφερε τη συμπαράσταση του Κόμματος στην προσπάθεια που κάνουν οι πυροσβέστες και από την ειλικρινή και εγκάρδια συζήτηση που έγινε για όλα τα φλέγοντα ζητήματα και βάσανα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα αναδείχτηκε η ανάγκη οι πυροσβέστες ως τμήμα των εργαζόμενων να παλέψουν από κοινού ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματά τους.
Για την τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο της Κω ενημερώθηκε το κλιμάκιο του Κόμματος από αντιπροσωπεία του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων. Όλα στην κυριολεξία είναι σε οριακά επίπεδα και βασίζονται στην αυτοθυσία των εργαζόμενων που γίνονται λάστιχο. Και εδώ σε όλο τους το μεγαλείο οι διάφορες κατηγορίες συμβασιούχων εργαζομένων που, αν και δουλεύουν καλύπτοντας πάγιες ανάγκες, είναι σε εργασιακή ομηρία, ενώ έχουν και κατώτερο μισθό.
Το πιο σημαντικό, το νοσοκομείο δεν διαθέτει ούτε βασικές ειδικότητες γιατρών και όσο και αν ακούγεται απίστευτο δεν έχει ούτε παθολόγο, έχει έναν καρδιολόγο, ένα παιδίατρο, και στις άλλες ειδικότητες λειτουργεί επίσης οριακά. Η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας είναι άγνωστη λέξη. Το αποτέλεσμα είναι το λιγοστό νοσηλευτικό προσωπικό να γίνεται γιατρός και να αναλαμβάνει ευθύνες που δεν του αναλογούν.
Τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν συγκλονίζουν. Γίνονται χημειοθεραπείες χωρίς επιβλέποντα ογκολόγο γιατρό, οι νοσηλευτές με τεράστιο ψυχολογικό κόστος καλούνται να αποφασίσουν πού θα δοθεί προτεραιότητα για να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή, να γίνει μια διακομιδή ασθενούς. Ειδικά για διακομιδές που γίνονται συχνά με δεδομένες τις τεράστιες ελλείψεις σε γιατρούς ξοδεύονται τεράστια πόσα, ενώ θα μπορούσαν να δοθούν για την ενίσχυση του νοσοκομείου σε έμψυχο δυναμικό. Παρά αυτή την άθλια κατάσταση το υπουργείο Υγείας εμφανίζει μια άλλη, εικονική πραγματικότητα, ότι υπάρχει κάλυψη των αναγκών σε γιατρούς και νοσηλευτές κατά 90%. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και το απαρχαιωμένο οργανόγραμμα που αναφερόταν σε άλλες εποχές όταν η Κως δεν είχε 37.000 μόνιμους κατοίκους και εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες, ούτε και αυτό μπορεί να εφαρμοστεί. Το κόλπο που χρησιμοποιείται για να στηριχτεί η εικονική πραγματικότητα είναι η συγχώνευση κλινικών.
Όπως είπαν οι εργαζόμενοι στα στελέχη του Κόμματος, στη Χειρουργική έχουν συγχωνευτεί 5 κλινικές με αποτέλεσμα οι ίδιοι εργαζόμενοι να τρέχουν και να μη φτάνουν, ενώ τις νύχτες κάνουν βάρδιες όπου 1 νοσηλευτής έχει στην ευθύνη του διαφορετικές κλινικές πολλές φορές χωρίς την ύπαρξη γιατρού. Αυτή την απαράδεκτη για τον 21ο αιώνα κατάσταση, γνωρίζουν τόσο το υπουργείο όσο και η διοίκηση του νοσοκομείου, ωστόσο, το γεγονός ότι τα προβλήματα δεν λύνονται, είναι πολιτική επιλογή. Αυτή όπως υπογράμμισε ο Ν. Παπαναστάσης έχει στον πυρήνα της την απαξίωση του δημόσιου συστήματος Υγείας για να ενισχύεται και να αυξάνει την κερδοφορία του ο ιδιωτικός τομέας, όπως έδειξε περίτρανα η περίοδος της πανδημίας. Ο βουλευτής του ΚΚΕ κάλεσε για αυτό τους εργαζόμενους να δυναμώσουν τον αγώνα τους, να διεκδικήσουν μαζί με τον λαό την Υγεία που πραγματικά τους αξίζει.