Το περίφημο «αβγό του αιώνα» έχει αποτελέσει comfort food για εκατοντάδες χρόνια. Εσείς θα το δοκιμάζατε;

Σύμφωνα με το clickatlife.gr εκατοντάδες χρόνια πριν, μια γευστική ιδέα που ονομάστηκε «αβγό του αιώνα» ξεκίνησε στις επαρχίες της Κίνας. Σύμφωνα με την ιστορία, ένας αγρότης βρήκε αβγά πάπιας διατηρημένα με φυσικό τρόπο σε μια λασπώδη λιμνούλα με νερό και ασβέστη (έναν τύπο υδροξειδίου του ασβεστίου). Αφού... επέζησε μετά τη δοκιμή τους, δοκίμασε να τα αντιγράψει, καταλήγοντας σε ένα πιάτο που θα κρατούσε για αιώνες ως comfort food στην Κίνα και διάφορα μέρη της νοτιοανατολικής Ασίας.

Παρ’ όλο που οι λεπτομέρειες αυτών των αβγών δεν έχουν καταγραφεί, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μετρούν περισσότερα από 500 χρόνια ύπαρξης, από τη Δυναστεία των Μινγκ. Κι όσο κι αν χρησιμοποιούνται ειδικές τεχνικές για τη μεγάλης κλίμακας παραγωγής τους σήμερα, η διαδικασία διατήρησή τους έχει παραμένει σχεδόν η ίδια όλα αυτά τα χρόνια.

Για να φτιάξει κάποιος τα λεγόμενα «αβγά του αιώνα», χρειάζεται να γεμίσει ένα βαρέλι ζύμωσης με ένα συνδυασμό μαύρου τσαγιού, lime, αλατιού και φρεσκοκαμένων σταχτών ξύλου, αφήνοντάς το να κρυώσει όλο το βράδυ. Την επόμενη ημέρα, στο μείγμα προστίθενται αβγά πάπιας, ορτυκιού ή κοτόπουλου, όπου και μουλιάζουν από 7 εβδομάδες έως 5 μήνες –και σίγουρα όχι για έναν αιώνα, όπως υπονοεί η ονομασία τους.

Το «αβγό του αιώνα» κυκλοφορεί, επίσης, και με διάφορες άλλες ονομασίες, όπως το «αβγό των 100 χρόνων», το «αβγό των χιλίων χρόνων», το «αβγό της χιλιετίας» κ.ο.κ., όπως, όμως, κι αν ονομάζεται το συνηθισμένο αυτό σνακ στα κινέζικα εστιατόρια, έχει μια γεύση που κερδίζει τον κόσμο, ειδικά τους ταξιδιώτες που το κατηγοριοποιούν μαζί με άλλα περίεργα ασιατικά φαγητά, όπως τα πόδια κοτόπουλου ή τη σούπα φιδιού.

Η πρώτη πρόκληση είναι το να ξεπεράσει κάποιος την εμφάνιση του αβγού, καθώς αντί για άσπρο με έντονο κίτρινο κρόκο, το αβγό αυτό παίρνει ένα… λιγότερο λιγουρευτό σκούρο καφέ χρώμα με πράσινες αποχρώσεις. Πέραν της εμφάνισης, το χαρακτηρίζει και μια οξεία οσμή που θυμίζει αμμωνία και του έχει χαρίσει άλλη μια ονομασία: το αβγό των ούρων αλόγου. Κι όσο κι αν όλα αυτά δεν σας ακούγονται πολύ ελκυστικά, η αλήθεια είναι ότι πολλά παιδιά μεγάλωσαν με αυτό το πιάτο και έμαθαν να αγαπούν τη γεύση. Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη το ροκφόρ, το οποίο μυρίζει άσχημα, έχει περίεργη ιστορία, αλλά η γεύση του είναι ανεπανάληπτη, καταλαβαίνουμε ότι δεν πρέπει να είμαστε προκατειλημμένοι.

Παρ’ όλο που τα αβγά αυτά τα έφτιαχναν αγρότες και χωρικοί για εκατοντάδες χρόνια, στα μενού των εστιατορίων του Χονγκ Κονγκ άρχισαν να εμφανίζονται όταν μια ομάδα αναγνωρισμένων κινέζων σεφ έφτασε στην πόλη κατά τη δεκαετία του ’40 στον Κινέζικο Εμφύλιο Πόλεμο, φέρνοντας μαζί τους τοπικά πιάτα. Αυτή την περίοδο ήταν που αναδύθηκε και ένα από τα πιο διάσημα εστιατόρια του Χονγκ Κονγκ, το Yung Kee Restaurant.

Διάσημο για την ψητή του χήνα, το εστιατόριο αυτό ειδικεύεται, επίσης, στο «αβγό του αιώνα», το οποίο σερβίρεται συνήθως σαν ορεκτικό πάνω σε ένα παχύ στρώμα ροζ τζίντζερ, ενώ σαν καταπραϋντικό, οι Κινέζοι το προτιμούν με πουτίγκα ρυζιού.

Το ιδανικό «αβγό του αιώνα» έχει σχετικά μεγάλο κρόκο, πρασινοκίτρινης απόχρωσης, γύρω από τον οποίο σχηματίζονται δαχτυλίδια χρώματος, καφέ, πράσινου και μπλε. Τα χρώματα αυτά δείχνουν τα διαφορετικά στάδια της μετατροπής. Όσο πιο μεγάλος και υγρός, πάντως, είναι ο κρόκος, τόσο το καλύτερο, ενώ για το τέλειο αποτέλεσμα, οι ειδικοί προτιμούν την αργή, παραδοσιακή διαδικασία, από το να αυξάνουν την ταχύτητα παραγωγής με χημικά.

Λόγω της δυσάρεστης μυρωδιάς, η γεύση είναι απρόσμενη. Το αβγό αυτό είναι ανεπανάληπτα κρεμώδες, βελούδινο και ζουμερό, ενώ όταν καταναλώνεται με φέτες ροζ τζίντζερ, η γλυκιά και πικάντικη γεύση του προσθέτει άλλο ένα στοιχείο στο πιάτο, που δροσίζει τη γευστική παλέτα ανάμεσα στις μπουκιές.

Τα «αβγά του αιώνα» καταναλώνονται όλες τις ώρες της ημέρας, με το πρωινό, το βραδινό ή σαν σνακ ή ορεκτικό και οι οινόφιλοι το ταιριάζουν με bordeaux κρασί με πλούσιο σώμα ή αφρώδη οίνο.
Μήπως δεν ακούγεται και τόσο άσχημο τελικά;