Κορυφώνεται το θρίλερ με το χαμένο υποβρύχιο που κατευθυνόταν στο ναυάγιο του Τιτανικού - Το οξυγόνο στο βαθυσκάφος «Titan» τελειώνει και η αγωνία για τους επιβαίνοντες χτυπάει «κόκκινο», την ώρα που οι Αρχές επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ηχητικών σημάτων αλλά αγνώστου προελεύσεως
Κορυφώνεται η αγωνία για τους επιβαίνοντες στο υποβρύχιο «Τιτάνας». «Υπάρχει πάντα ελπίδα σε μία υπόθεση έρευνας και διάσωσης», ανέφερε ο επικεφαλής της αμερικανικής ακτοφυλακής, πλοίαρχος Τζέιμι Φρέντερικ, σε συνέντευξη Τύπου στη Βοστόνη. Η ελπίδα παραμένει ζωντανή μετά από ηχητικά σήματα που έλαβαν οι σημαδούρες σόναρ, με τους ειδικούς να λένε ότι το σκάφος θα μπορούσε να είναι κοντά στην επιφάνεια του Ατλαντικού. «Δεν ξέρουμε τι είναι», δήλωσε για τους θορύβους ο πλοίαρχος Τζέιμι Φρέντερικ. Ωστόσο, επισήμανε ότι συνεχίζονται οι έρευνες στην περιοχή όπου εντοπίστηκαν τα ηχητικά σήματα και εκτίμησε ότι ψάχνουν στη «σωστή περιοχή».
Τα δεδομένα από τις έρευνες θα δοθούν και σε στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, για να αναλυθούν περαιτέρω, αλλά μέχρι στιγμής οι ειδικοί δεν ήταν σίγουροι για το τι μπορεί να προκάλεσε τους ήχους. Ο πλοίαρχος Φρέντερικ δήλωσε ότι ελπίζει πως το πρωί θα φτάσουν περισσότερα τηλεχειριζόμενα υποβρύχια οχήματα, καθώς συνεχίζουν να ερευνούν την περιοχή γύρω από τους ήχους, αναφέρει το BBC. Κάποια από αυτά θα έχουν επιπλέον δυνατότητα βάθους, πρόσθεσε.
Λιγότερες από 20 ώρες οξυγόνου έχουν στη διάθεσή τους οι πέντε επιβαίνοντες του υποβρυχίου που εξαφανίστηκε την Κυριακή, σύμφωνα με δηλώσεις αξιωματούχου του αμερικανικού Λιμενικού. Υπενθυμίζεται ότι υποβρύχιο, με την ονομασία «Titan», έχασε την επικοινωνία την Κυριακή (18 Ιουνίου) ενώ βρισκόταν περίπου 435 μίλια νότια του Σεντ Τζονς, στο Νιουφάουντλαντ, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού προς το διάσημο ναυάγιο του Τιτανικού στα ανοικτά των ακτών του Καναδά.
Στο βαθυσκάφος επιβαίνουν πέντε άτομα, μεταξύ των οποίων ο Βρετανός δισεκατομμυριούχος Hamish Harding, πρόεδρος της εταιρείας ιδιωτικών αεροσκαφών Action Aviation. Οι υπόλοιποι επιβαίνοντες είναι ο Shahzada Dawood, ο γιος του Suleman και ο διευθύνων σύμβουλος και ιδρυτής της OceanGate Stockton Rush, σύμφωνα με πληροφορίες μαζί με τον Γάλλο πιλότο υποβρυχίων Paul-Henry Nargeolet.
Γαλλικό ρομπότ στα 6.000 μέτρα
Ένα γαλλικό ρομπότ που μπορεί να καταδυθεί σε βάθος 6.000 μέτρων κατεύθασε στο σημείο ώστε να βοηθήσει στον εντοπισμό του τουριστικού βαθυσκάφους τα ίχνη του οποίου χάθηκαν ενώ κατευθυνόταν προς το ναυάγιο του Τιτανικού. Το μη επανδρωμένο ρομπότ Victor 6000 μπορεί να βοηθήσει στην απελευθέρωση του βαθυσκάφους, εάν έχει παγιδευτεί σε κάποιο σημείο, ανέφερε ο χειριστής του.
Το γαλλικό ρομπότ έχει τηλεκατευθυνόμενους βραχίονες με το οποίους μπορεί να κόψει καλώδια ή να κάνει άλλες μανούβρες για να απελευθερώσει κάποιο ακινητοποιημένο σκάφος. Μπορεί επίσης να καταδυθεί σε μεγαλύτερο βάθος από όλον τον άλλον εξοπλισμό που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο σημείο του ναυαγίου, στον βόρειο Ατλαντικό.
Το Victor 6000 αναμένεται να φτάσει αργά το βράδυ της Τετάρτης στην περιοχή, κάτι που σημαίνει ότι θα έχει ένα περιορισμένο χρονικό παράθυρο για να παράσχει βοήθεια. Το οξυγόνο στο αγνοούμενο βαθυσκάφος αναμένεται ότι θα τελειώσει το πρωί της Πέμπτης, τοπική ώρα (μεσημέρι, ώρα Ελλάδας).
Τι λέει Αυστραλός εμπειρογνώμονας
Ο Φρανκ Όουεν, Αυστραλός εμπειρογνώμονας έρευνας και διάσωσης υποβρυχίων, δήλωσε ότι «η πεποίθησή του ότι μπορεί να βρουν το υποβρύχιο εκτοξεύτηκε» όταν άκουσε ότι πλωτοί ανιχνευτές ήχου «έπιασαν» θορύβους-χτύπους μέσα από την θάλασσα. Όπως εξηγεί ο ίδιος στο BBC, υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό. «Πρώτον, στο σκάφος βρίσκεται ένας συνταξιούχος δύτης του γαλλικού ναυτικού (o 73χρονος Γάλλος εξερευνητής, Πολ Ανρί Ναρζολέ, διευθυντής υποβρύχιων ερευνών στην εταιρεία που έχει τα δικαιώματα για το ναυάγιο του Τιτανικού). Αυτός θα ξέρει το πρωτόκολλο για να προσπαθήσει να ειδοποιήσει τις δυνάμεις αναζήτησης… για τα χτυπήματα κάθε μισή ώρα».
Σύμφωνα με το περιοδικό Rolling Stone, ένα καναδικό αεροπλάνο P-8, που συμμετέχει στις έρευνες, «άκουγε θορύβους από χτύπους μέσα στον τομέα αυτό κάθε 30 λεπτά. Τέσσερις ώρες αργότερα αναπτύχθηκε ένα επιπλέον σύστημα ηχοεντοπισμού σόναρ και οι χτύποι ακούγονταν ακόμα». Σύμφωνα με τον Φρανκ Όουεν, ένας λόγος που είναι αισιόδοξος είναι ότι για να εντοπιστούν αυτοί οι ήχοι, αυτό σημαίνει ότι το υποβρύχιο πρέπει να είναι στην επιφάνεια, ή έστω λίγα μέτρα κάτω από αυτή. «Κάτω από περίπου 180 μέτρα, η θερμοκρασία του νερού πέφτει πολύ γρήγορα. Αυτό δημιουργεί ένα στρώμα που κάνει το σήμα σόναρ να αναπηδά. Aν το σήμα εκπέμπεται πάνω από τα 180 μέτρα, τείνει να πηγαίνει αρκετά ευθεία (και να εντοπίζεται)».
Ακόμα και αν ο «Τιτάνας» βρίσκεται στην επιφάνεια, θα είναι δύσκολο να εντοπιστεί καθώς πολύ μικρό μέρος του βρίσκεται πάνω απ' το νερό. Η χρήση πολλών σόναρ ανίχνευσης ήχου θα μπορούσε να δώσει ένα στίγμα της θέσης τους και περιορίσει τη ζώνη ερευνών. Καθώς οι έρευνες συνεχίζονται, ένα καναδικό πολεμικό πλοίο εξοπλισμένο με θάλαμο υπερβαρικής επανασυμπίεσης έξι ατόμων και ομάδα εξιδεικευμένη στη καταδυτική ιατρική αναμένεται να φτάσει σύντομα στην περιοχή.
Γραφικό δείχνει που μπορεί να βρίσκεται το υποβρύχιο
Ενώ οι ειδικοί δίνουν μάχη με τον χρόνο για να εντοπίσουν το Titan με τους πέντε επιβαίνοντες που αγνοείται κοντά στο ναυάγιο του Τιτανικού, γραφικά δείχνουν το βάθος στο οποίο βρίσκεται το ναυάγιο και πιθανότατα το υποβρύχιο και κάνουν την σύγκριση με εμβληματικά μνημεία της ανθρωπότητας.
Τα βίντεο που έχουν δημιουργήσει τα ισπανικά MetaBallStudios, δείχνουν πώς είναι το τοπίο σταδιακά κατεβαίνοντας στα βάθη του ωκεανού. Η σύγκριση γίνεται με τον Πύργο του Άιφελ (316 μ.), το Άγαλμα της Ελευθερίας (106 μ.) και το Μπουρτζ Χαλίφα (675 μ.) που είναι το ψηλότερο κτίριο του κόσμου.
Το γραφικό αποκαλύπτει πως τα διάσημα αυτά μνημεία για το ύψος τους φαίνονται μικροσκοπικά μπροστά στο βάθος που βρίσκεται το κουφάρι του Τιτανικού στα 3.800 μέτρα. Ακόμα και το Μπουρτζ Χαλίφα φαίνεται μικροσκοπικό μπροστά στα βάθη του Ατλαντικού, ενώ ακόμα και το Γκραν Κάνιον που στο ψηλότερο σημείο του φτάνει τα 1828 μέτρα μοιάζει με μια μικρή χαραμάδα.
Έτοιμος να στήσει πλωτό τείχος είναι ο ελληνικός στόλος βάζοντας φρένο στις ορέξεις της Άγκυρας. «Ασπίδα» για το ακριτικό Καστελόριζο οι «αόρατοι κυνηγοί» του ελληνικού Στόλου. Αποκλειστικές εικόνες από Ελληνικό υποβρύχιο έξω από το λιμάνι της Μεγίστης μια «ανάσα» από τις Τουρκικές ακτές.
Στις αποκλειστικές φωτογραφίες διακρίνεται υποβρύχιο κλάσης «ΓΛΑΥΚΟΣ» του Πολεμικού Ναυτικού να έχει αναδυθεί ακριβώς έξω από το λιμάνι της Μεγίστης στο Καστελόριζο. Πρόκειται για το υποβρύχιο «ΝΗΡΕΥΣ» το οποίο εμφανίστηκε στην περιοχή μέσα στην εβδομάδα που πέρασε και έπειτα από εντολές του Αρχηγείου Στόλου και της Διοίκησης Υποβρυχίων θέλησε να κάνει αισθητή την παρουσία του στην πλέον ευαίσθητη περιοχή Εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Το «ΝΗΡΕΥΣ» αναδύθηκε αιφνιδιαστικά μια «ανάσα» από τα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία και παρέμεινε για αρκετές ώρες στην περιοχή κοντά στη σημαδούρα όπου συχνά αγκυροβολούν πλοία επιφανείας του Στόλου, κανονιοφόροι και Ταχέα Σκάφη Κατευθυνόμενων Βλημάτων. Η προβολή σημαίας και η σταθερή παρουσία των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού αποτελεί ειδικά τους τελευταίους μήνες με την Τουρκική προκλητικότητα να κορυφώνεται μια από τις σημαντικότερες αποστολές του Στόλου.
Όμως η ανάδυση και παρουσία στην επιφάνεια Ελληνικού υποβρυχίου σε απόσταση αναπνοής από της Τουρκικές ακτές και για την ακρίβεια σε απόσταση μικρότερη του ενός μιλίου αποτελεί κίνηση υψηλού συμβολισμού στην οποία προχωρά το Πολεμικό Ναυτικό κατά διαστήματα. Με δεδομένο τον «άγριο» ανθυποβρυχιακό πόλεμο ο οποίος δεν έχει σταματήσει ούτε λεπτό τους τελευταίους μήνες ο Στόλος εμφανίζει ακριβώς πάνω στο δίαυλο έναν από τους «αόρατους» κυνηγούς τους για να στείλει μήνυμα στους γείτονες ότι τα Ελληνικά υποβρύχια ανά πάσα στιγμή βρίσκονται παντού έτοιμα να αναλάβουν δράση.
Και μάλιστα αποφασίζει να στείλει το μήνυμα όχι με ένα από τα υπερσύγχρονα υποβρύχια κλάσης «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» ή με το αναβαθμισμένο «ΩΚΕΑΝΟΣ» αλλά με ένα παλιότερο «σιωπηλό κυνηγό» για να δείξει στους γείτονες ότι ακόμα και τα παλιότερα μέσα βρίσκονται σε άριστη κατάσταση και έτοιμα να αναλάβουν αποστολές στην πρώτη γραμμή.
Τα πληρώματα των υποβρυχίων από τις αρχές του καλοκαιριού βρίσκονται σχεδόν μόνιμα στη θάλασσα και αποτελούν όπως δείχνουν οι κινήσεις των γειτόνων τον μεγαλύτερο «εφιάλτη» για το Τουρκικό πολεμικό ναυτικό.
Καθημερινά τα αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου των γειτόνων CN-235 απογειώνονται κυρίως από το αεροδρόμιο του Ντάλαμαν αναζητώντας τα Ελληνικά υποβρύχια. Ανάλογη αποστολή έχουν αναλάβει και τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα του Τουρκικού στόλου S-70 τα όποια απονηώνονται από τις φρεγάτες για να εντοπίσουν τα Ελληνικά υποβρύχια. Η πράξη δείχνει όμως ότι οι «αόρατοι κυνηγοί» του Στόλου παρά την απελπισμένη προσπάθεια εντοπισμού τους ξέρουν όχι απλά να κρύβονται καλά αλλά να εμφανίζονται αιφνιδιαστικά όπως έκανε τις προηγούμενες ημέρες ο «ΝΗΡΕΥΣ» στο Καστελόριζο και να χάνονται και πάλι στο γαλάζιο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Τα Ελληνικά πληρώματα έχοντας τεράστια παράδοση στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο και γνωρίζοντας άριστα το βυθό του Αιγαίου αφού ο Στόλος επιχειρεί κάτω από την επιφάνεια εδώ και πολλές δεκαετίες με την Ελλάδα να είναι από τις πρώτες χώρες παγκοσμίως που απέκτησαν υποβρύχιο αποδεικνύουν καθημερινά τις δυνατότητές τους.
Τις επόμενες ημέρες με επίκεντρο το ακριτικό Καστελόριζο ο Ελληνικός Στόλος θεωρείται βέβαιο ότι θα κληθεί να υψώσει για μια ακόμη φορά πλωτό τείχος. Η τελευταία προκλητική Τουρκική navtex έχει ως βόρειο όριο τα 6 ναυτικά μίλια από το ακριτικό σύμπλεγμα. Αποτελεί την κορύφωση της επιθετικότητας των γειτόνων με αφορμή τις έρευνες του Oruc Reis στην περιοχή. Ο Ελληνικός Στόλος με μεγάλο αριθμό Μονάδων ήδη βρίσκεται στην περιοχή ενώ τις επόμενες ημέρες όσο το Τουρκικό ερευνητικό θα πλησιάζει το Καστελόριζο θα κάνει όλο και πιο έντονη την παρουσία του. Και κάτω από τα Τουρκικά πλοία θα γνωρίζουν ότι θα βρίσκονται τα Ελληνικά υποβρύχια με τα πληρώματά τους έτοιμα να παραμείνουν για μια ακόμη φορά για πολλές εβδομάδες αθέατα.
Πηγή: newpost.gr
Ακόμα ψάχνουν οι τουρκικές δυνάμεις να βρουν τα υποβρύχια 214 του Πολεμικού Ναυτικού ανέφερε πρόσφατα από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος. Η φράση αυτή αποτυπώνει μία και μόνο αλήθεια. Ότι στον βυθό του Αιγαίου η ελληνική υπεροπλία είναι αδιαμφισβήτητη.
Η Ελλάδα έχει στον στόλο της συνολικά 11 υποβρύχια, έναντι 12 που έχει η Τουρκία.Έξι υποβρύχια είναι παλαιότερα τύπου 209, ενώ υπάρχει και 1 εκσυγχρονισμένο τύπου 209. Επίσης, έχει 4 τύπου 214, τα γνωστά «Παπανικολής», τα «αθόρυβα» υποβρύχια. Σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ η Η Τουρκία, παρόλο που έχει 12 υποβρύχια, είναι όλα προηγούμενης γενιάς, τύπου 209. Επίσης, τα πληρώματα των ελληνικών υποβρυχίων υπερτερούν σε ικανότητες σε αντίθεση με τα τουρκικά πληρώματα
Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως το πλεονέκτημα της Ελλάδας στο βυθό μπορεί να μεταβληθεί αφού αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχει ναυπηγικό πρόγραμμα 6 υποβρυχίων τύπου 214.
Το 2009 υπεγράφη το συμβόλαιο, το 2015 ξεκίνησαν οι εργασίες, το 2019 η καθέλκυση και αναμένεται το πρόγραμμα να ολοκληρωθεί το 2027.
Το εμπάργκο που ζητά η Ελλάδα προς την Τουρκία αφορά κυρίως τη Γερμανία. Σκοπός είναι το γερμανικό εμπάργκο που υπάρχει σε χερσαία και αεροπορικά συστήματα να επεκταθεί και σε ναυπηγικά συστήματα.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τα 6 υποβρύχια να μη φτάσουν ποτέ στα χέρια της Τουρκίας. Το ζήτημα στην προκειμένη περίπτωση είναι να μπλοκαριστεί το εν λόγω πρόγραμμα. Θυμίζουμε πως ζήτημα εμπάργκο όπλων στην Τουρκία έθεσε ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αυτά είναι τα υποβρύχια «Παπανικολής»
Τα πλεονεκτήματα των υποβρυχίων «Παπανικολής»:
Αναερόβια πρόωση
Ιδιαίτερα ακριβή συστήματα ναυτιλίας
Δυνατότητα επικοινωνίας σε κατάδυση
Εξελιγμένοι αισθητήρες
Αθόρυβος πλους σε επιχειρησιακές συνθήκες
Υπενθυμίζεται ότι τα συγκεκριμένα υποβρύχια έμειναν κάτω από την επιφάνεια για 34 μέρες χωρίς να τα εντοπίσουν οι Τούρκοι.
Το πλήρωμα είναι αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο. Η μέρα τους χωρίζεται σε 6ωρα εναλλασσόμενου ύπνου και βάρδιας. Είναι υποχρεωμένοι να μιλούν συνεχώς ψιθυριστά και τρέφονται με ξηρά τροφή, καθώς το μαγείρεμα απαγορεύεται. Επίσης, ο κυβερνήτης είναι πάντα σε επαγρύπνηση.
Τα χαρακτηριστικά των υποβρυχίων «Παπανικολής»:
Έχουν χωρητικότητα 30-35 αξιωματικών και υπαξιωματικών.
Το μέγιστο μήκος τους φτάνει τα 65,3 μέτρα και το μέγιστο πλάτος τους τα 6,3 μέτρα.
Το ύψος τους χωρίς τους ιστούς φτάνει τα 13 μέτρα.
Η μέγιστη ταχύτητά τους φτάνει τα 10,5 kns, ενώ σε κατάδυση φτάνει τα 21 kns.
Το βάθος κατάδυσής τους είναι διαβαθμισμένο, αλλά φτάνει περίπου τα 400 μέτρα.
Πηγή: newpost.gr
Στο κήτος του «ναρκω- υποβρυχίου» που συνελήφθη στα ανοικτά της Ισπανίας οι ερευνητές εντόπισαν τρεις τόνους κοκαΐνης αξίας 100 εκατομμυρίων ευρώ, ένα γεγονός πρωτοφανές για την Ευρώπη, ανακοίνωσαν χθες Τετάρτη οι ισπανικές αρχές.
Το αυτοσχέδιο αυτό υποβρύχιο μήκους 20 μέτρων εντοπίστηκε το Σάββατο στα ανοικτά των ακτών της Γαλικίας, στη βορειοδυτική Ισπανία. Δύο άνθρωποι έχουν συλληφθεί.
Με τη βοήθεια δυτών οι αστυνομικοί χρειάστηκαν τρεις ημέρες για να το βγάλουν στην επιφάνεια και να το οδηγήσουν στο λιμάνι Αλντάν, κοντά στο Βίγκο. Εκεί εντόπισαν στο εσωτερικό του 152 πακέτα ναρκωτικών.
Ο νομάρχης της περιοχής Χαβιέρ Λοσάντα ντε Αθπιάθου ανακοίνωσε ότι στο υποβρύχιο εντοπίστηκαν 3 τόνοι κοκαΐνης με την τιμή της να εκτιμάται στα «100 εκατομμύρια ευρώ».
Διακόσιοι σαράντα άνδρες χρειάστηκαν για τη σύλληψη του «ναρκω- υποβρυχίου», στην οποία συμμετείχε η αστυνομία της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Βραζιλίας, διευκρίνισε το Λοσάντα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η φονική πυρκαγιά στο ρωσικό υποβρύχιο «Losharik» που έγινε γνωστή χθες ξύπνησε τις μνήμες από την τραγική ιστορία του «Kursk» τον Αύγουστο του 2000, όταν 23 επιζήσαντες χάθηκαν μέσα σε λίγα 24ωρα
Το Βιντάγιεβο είναι μια άχρωμη πόλη με γκρίζες πανομοιότυπες πολυκατοικίες, μέσα στα διαμερίσματα των οποίων μένουν οικογένειες των αξιωματικών του Ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού.
Το χειμώνα ο αρκτικός άνεμος «ξυρίζει» τα στενά και κακοφωτισμένα δρομάκια της πόλης, στα οποία δεν κυκλοφορεί κανείς αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος.
Το καλοκαίρι δεν αλλάζουν και πολλά. Απλά οι πιτσιρικάδες που δεν έχουν σχολείο τρέχουν σε ένα λόφο απ' όπου φαίνεται η ναυτική βάση για να δουν τα πολεμικά πλοία να φεύγουν από την βάση.
Αυτό έκαναν ένα μουντό πρωινό τον Αύγουστο του 2000, όταν το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο «Κursk» που ήταν το καμάρι του Ρωσικού στόλου της Βόρειας Θάλασσας, έλυσε κάβους στην Χερσόνησο Κόλα. Τα παιδιά χαιρετούσαν το θηρίο των 154 μέτρων μήκους με το διπλό κύτος και το εκτόπισμα των 16.000 τόνων, που έφερε 24 πυραύλους Kruz P-700 Granit και τορπίλες διαμέτρου 553 και 650 mm.
Ήταν η αιχμή του δόρατος του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας, ο «αβύθιστος» Λεβιάθαν που έβγαινε στα ανοιχτά για να λάβει μέρος σε ασκήσεις.
Ο κυβερνήτης του «Kursk», Γκενάντι Λιάτσιν και ο συγκυβερνήτης Σεργκέι Ντούντκο πήραν τις τελευταίες ανάσες φρέσκου αέρα πριν κατέβουν στα άδυτα του υποβρυχίου.
Ο Λιάτσιν διέταξε «κατάδυση» στα σκοτεινά νερά της θάλασσας του Μπάρεντς και το πυρηνοκίνητο θηρίο ξεκίνησε για ένα ταξίδι που έμελλε να μην τελειώσει ποτέ.
Έκρηξη στο βυθό
Μερικές εκατοντάδες μίλια μακριά ο κυβερνήτης του αμερικάνικου υποβρυχίου «USS Memphis» Μαρκ Μπρέορ μέτραγε ήδη δύο μήνες μαζί με τους άντρες του, μέσα στα κλειστοφοβικά διαμερίσματα του σκάφους. Η αποστολή του ήταν σαν μια παρτίδα σκάκι, όπου μια λάθος κίνηση μπορεί να σου κοστίσει πολύ ακριβά, όταν βρίσκεσαι σε εχθρικά νερά.
Το «Memphis» κινούνταν μόλις 18 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ώστε τα υπερσύγχρονα σόναρ και οι ασύρματοι του να υποκλέπτουν τις συνομιλίες των πλοίων του Ρωσικού ναυτικού, ειδικά αυτές των υποβρυχίων τους. Κοίταξε τα χλωμά πρόσωπα των ανδρών του, που ήταν κλεισμένοι δυο μήνες μέσα σε αυτό το μεταλλικό κουτί των δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων, κάνοντας την δουλειά τους με τον καλύτερο τρόπο.
Τα επόμενα 24ωρα χρειάστηκε να κατέβει κάποιες φορές λίγο πιο βαθιά, ώστε οι Ρώσοι να μην αντιληφθούν ότι ένα αμερικάνικο υποβρύχιο έπλεε στην θάλασσα του Μπάρεντς και υπέκλεπτε όλες τις συνεννοήσεις του στόλου.
Το πρωί της 12ης Αυγούστου, ο Μπρέορ κάθεται στη θέση του από νωρίς, όπως κάνει κάθε μέρα και ενημερώνεται συνέχεια για τις τελευταίες κινήσεις των τεσσάρων ρωσικών υποβρυχίων που έχει εντοπίσει, ανάμεσά τους και το «Kursk». Είναι Σάββατο και η άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού της «Κόκκινης Αρκούδας» οδεύει προς το τέλος της, με την εκτόξευση τορπιλών από τα υποβρύχια σε προκαθορισμένους στόχους. Το ρολόι του δείχνει 11.28 π.μ. όταν ένα πανίσχυρο ωστικό κύμα διαπερνά το κύτος του «Memphis» και πριν ο Μπρέορ προλάβει καλά-καλά να ζητήσει ενημέρωση, μια ακόμη πιο δυνατή έκρηξη τραντάζει ξανά το αμερικάνικο υποβρύχιο.
Προέρχεται από απόσταση εξήντα πέντε ναυτικών μιλίων, εκεί που έπλεε το «Kursk», μέχρι την στιγμή που ο θάλαμος με τις τορπίλες του ανατινάχθηκε, όταν η πρώτη μπήκε στον σωλήνα εκτόξευσης.
Ζωντανοί-νεκροί
Λίγη ώρα πριν από την έκρηξη ο κυβερνήτης Γκενάντι Λιάτσιν, είχε στείλει μήνυμα για την επικινδυνότητα των τορπιλών Shkval, που θα εκτόξευε το «Kursk» και την μη λειτουργία μιας εξ' αυτών.
Οι συγκεκριμένες λειτουργούσαν με ένα μείγμα υδρογόνου και υπεροξειδίου, ο εγκλωβισμός των οποίων στον τορπιλοσωλήνα αποδείχθηκε μοιραίος.
Οι υψηλά ιστάμενοι με πρώτο και καλύτερο τον αρχηγό του Στόλου Βλαντιμίρ Κουρογιέντοφ τον αγνοούν, όπως αγνοούν και κάτι ακόμη. Ότι ο «Λεβιάθαν των θαλασσών» όπως αποκαλούσαν το «Kursk» είχε ουσιαστικά να ταξιδέψει σε σοβαρή αποστολή η άσκηση από το 1994, όταν παρακολουθούσε τις κινήσεις του 6ου Αμερικανικού Στόλου στην Μεσόγειο, λόγω έλλειψης κρατικών πόρων της παραπαίιουσας τότε Ρωσίας, με ότι συνεπάγεται αυτό.
Όταν το στίγμα του υποβρυχίου χάνεται μετά τις δύο εκρήξεις, αρχίζει ένα τραγικό γαϊτανάκι απόκρυψης του τι πραγματικά έχει συμβεί από τους Ρώσους επιτελείς του Ναυτικού, που «πλασάρουν» στον Βλάντιμιρ Πούτιν δύο εκδοχές. Η πρώτη ήταν ότι συγκρούστηκε πιθανόν με εχθρικό υποβρύχιο, ενώ αν δεν συνέβη αυτό βλήθηκε από εχθρική τορπίλη και βυθίστηκε, αρνούμενοι να δημοσιοποιήσουν ακόμη και στον Πρόεδρο, την τραγική πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που μετρούσε ήδη 95 νεκρούς και την βίωναν σε βάθος 160 μέτρων οι 23 επιζώντες αξιωματικοί και ναύτες του αβύθιστου υποβρυχίου, σε συνθήκες πολικού ψύχους και με το οξυγόνο να τελειώνει.
«Όλο το πλήρωμα από τα τμήματα έξι, επτά και οχτώ ήρθαν στο ένατο Υπάρχουν 23 άτομα εδώ. Πήραμε αυτή την απόφαση εξαιτίας του ατυχήματος. Κανείς μας δεν μπορεί να βγει στην επιφάνεια» θα γράψει ο υποπλοίαρχος Ντμίτρι Κολέσνικοφ σε ένα κομμάτι χαρτί. Μαζί με τους υπόλοιπους ήταν κι αυτός ένας ζωντανός-νεκρός μέσα στο κύτος του υποβρυχίου, ελπίζοντας ότι η μαμά-πατρίδα θα τους σώσει, αγνοώντας ότι εκείνη την στιγμή η Ρωσία επιθυμούσε πάνω απ' όλα ένα πράγμα.
Να μην κατανοήσουν οι Δυτικοί πόσο δύσκολη ήταν η κατάσταση και να μην τους δώσουν την ευκαιρία να δουν από πολύ κοντά το υπερόπλο τους, έστω και διαλυμένο.
Το τέλος και η κατακραυγή
Παρόλο που πολλές χώρες προσφέρθηκαν να βοηθήσουν οι Ρώσοι αρνούνται πεισματικά τα πρώτα 24ωρα κάθε βοήθεια, απαντώντας ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο.
Μανάδες, σύζυγοι, πατεράδες και άλλοι συγγενείς των μελών του πληρώματος ζητάνε απαντήσεις και εξηγήσεις για το δυστύχημα, αλλά δεν τους απαντάει κανείς.
Ο Πούτιν που έχει λάβει τις δύο εκδοχές για το δυστύχημα εξακολουθεί να κάνει τις διακοπές του στο Σόοτσι, ενώ οι ώρες περνούν και οι προσπάθειες των Ρώσων να προσεγγίσουν το βυθισμένο Λεβιάθαν, αποτυγχάνουν η μια μετά την άλλη.
Όταν το κάνουν το βαθυσκάφος δεν μπορεί να «κουμπώσει» με την καταπακτή κινδύνου, αφού είναι κακοσυντηρημένο, με παλιές μπαταρίες που δεν έχουν αλλαχθεί και έχουν μικρή διάρκεια ζωής. Τα απελπισμένα χτυπήματα με το σφυρί εξακολουθούν από τους εικοσιτρείς αλλά κάποια στιγμή σταματούν.
Στις 17 Αυγούστου ο Πούτιν ζητάει βοήθεια από όποιον μπορεί να προσφέρει, συνομιλεί με τον Μπιλ Κλίντον και δίνει εντολές στον Κουρογιέντοφ αλλά πλέον είναι πολύ αργά.
Όταν Νορβηγοί δύτες καταφέρνουν να μπουν μέσα στο «Kursk» στις 22 Αυγούστου όλα τα διαμερίσματα του υποβρυχίου είναι πλημμυρισμένα και δεν υπάρχει φυσικά ίχνος ζωής.
Οι συγγενείς των θυμάτων ξεσπούν κατά της κυβέρνησης και του Πούτιν, ο οποίος κυρήσσει εθνικό πένθος την συγκεκριμένη ημέρα έχοντας ήδη διαπιστώσει ότι όλα έγιναν λάθος.
Η εικόνα της μητέρας του υποπλοίαρχου Τύλικ να ουρλιάζει στους Ρώσους επιτελείς του Ναυτικού θα συγκλονίσει την υφήλιο, όχι μόνο γιατί αποτυπώνει μια ασύλληπτη τραγωδία, αλλά και για έναν άλλο λόγο.
Την ώρα που μιλάει, οι τηλεοπτικές κάμερες «συλλαμβάνουν» μια άγνωστη γυναίκα, να την πλησιάζει και να της κάνει μια ένεση πάνω από τα ρούχα της.
Δευτερόλεπτα μετά η Ναντέζντα Τύλικ, δεν μπορεί να μείνει όρθια, ούτε να μιλήσει, απόρροια της ένεσης που της έκαναν ώστε η «ενοχλητική» φωνή της να σιωπήσει.
Στην ομαδική επιμνημόσυνη δέηση για τις χαμένες ζωές των ανδρών του «Kursk» λίγες ημέρες μετά, ο ναύαρχος Βλαντιμίρ Κουρογιέντοφ δίνει το παρόν και χαιρετάει τις συζύγους και τα παιδιά τους.
Όταν πλησιάζει τον γιο του Γκενάντι Λιάτσιν, ο μικρός βλέπει το απλωμένο χέρι του Κουρογιέντοφ και απλά σήκωσε το κεφάλι του και τον κοίταξε στα μάτια, αρνούμενος την χειραψία στον άνθρωπο που έκανε τελικά ότι μπορούσε για να μην σωθεί ο πατέρας του.