Ο κορυφαίος Έλληνας kick boxer, ο Μιχάλης Iron Ζαμπίδης, λίγες μέρες πριν την τελευταία «μάχη» στην καριέρα του, μιλά αποκλειστικά στο Onsports για την μεγάλη του πορεία στο άθλημα, τις δυσκολίες που τον χαλύβδωσαν αλλά και τις σκέψεις του μετά το… τέλος.

Ο Iron Mike, το Σάββατο 27 Ιουνίου δίνει τον τελευταίο αγώνα της καριέρας του απέναντι στον Αυστραλό Steve Moxon. Λίγες μέρες πριν τη μεγάλη «μάχη» μίλησε αποκλειστικά στοOnsports για τη μεγάλη του πορεία στο άθλημα. Ο Μιχάλης Ζαμπίδης ολοκληρώνει, όπως ο ίδιος θέλει να… χαρακτηρίζει τον τελευταίο του αγώνα, έναν μεγάλο κύκλο στο kick boxing με πολλούς αγώνες, αλλά πάρα πολλές επιτυχίες. Άλλωστε, δεν είναι και λίγο να… μετρά 155 νίκες σε 178 αγώνες με 87 νοκ άουτ.

Ήταν από τους πρώτους αθλητές που ασχολήθηκαν με αυτό το άθλημα. Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, οι δυσκολίες που αντιμετώπισε ήταν μεγάλες, τα εμπόδια πολλά, όμως, ακόμα και όταν του δόθηκε η ευκαιρία να αγωνιστεί με τα χρώματα άλλης χώρας, έναντι υψηλής αμοιβής, ο ίδιος έμεινε και πάλεψε γιατί αγαπάει την χώρα του!
Απολαύστε τον…

Το Σάββατο 27 Ιουνίου αντιμετωπίζεις στο ΣΕΦ, στον τελευταίο σου αγώνα τον Steve Moxon για το Iron Challenge by Coca-Cola Zero. Ο Αυστραλός έχει 39 νίκες σε 51 αγώνες με 23 νοκ άουτ. Υπάρχει κάτι που σε ανησυχεί για την αναμέτρηση;

«Είναι ένας αθλητής που έχουμε το ίδιο αγωνιστικό στιλ. Έχουμε χημεία, όπως λέμε στο άθλημα. Περιμένω ότι θα γίνει ένας πολύ δυνατός αγώνας, όπου κανένας αντίπαλος δεν θα συγχωρήσει λάθη του αντιπάλου. Ο Moxon είναι σε καλή κατάσταση, αλλά δεν με ανησυχεί κάτι. Αυτό που θέλει είναι να είμαι προσεκτικός γιατί ο αγώνας θα έχει πολλά δυνατά χτυπήματα».

Πριν από μερικές μέρες, ο Steve Moxon σε… προκάλεσε και τόνισε ότι θέλει να σε κερδίσει στον τελευταίο σου αγώνα και να ξεπεράσει το είδωλό του… Έχεις κάποια… απάντηση για τον Αυστραλό;

«Είναι σημαντικό για έναν αθλητή αυτές οι δηλώσεις. Συνηθίζω να μιλάω με πράξεις μέσα στο ρινγκ και δεν έχω κάποια απάντηση. Είναι σημαντική η σωστή προετοιμασία και να μετρήσεις τις πιθανότητες που έχεις υπέρ ή κατά. Εγώ θέλω να… χτίζω μέσω της προετοιμασίας τις πιθανότητες με το μέρος μου».

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα διοργανώνει μια μεγάλη διοργάνωση. Θεωρείς πως έχει την υποδομή;

«Η μεγαλύτερη διοργάνωση στην Ελλάδα είναι το Iron Challenge. Την προηγούμενη φορά που είχα αγώνα στην Ελλάδα, στις 17 Ιανουαρίου στο τάε κβο ντο, το γήπεδο ήταν γεμάτο και ήταν πριν τις εκλογές. Οπότε θεωρώ ότι υπάρχουν οι σωστές υποδομές και ο κόσμος μπορεί να ευχαριστηθεί το θέαμα».

Υποδομή υπάρχει… Αθλητές που μπορούν να ακολουθήσουν τον δρόμο του Μιχάλη Ζαμπίδη;

«Υπάρχουν πολλοί Έλληνες που ακολουθούν τον δρόμο του επαγγελματία αθλητή. Υπάρχει καλό dna. Βέβαια, για να φτάσουν ψηλά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Το kick boxing είναι πολύπλευρο παιχνίδι και χρειάζεται να είσαι πειθαρχημένος και να ακολουθήσεις αυστηρό πρόγραμμα».

Μετά τον αγώνα της 27ης Ιουνίου θα βάλεις… τέλος στην καριέρα σου. Τι έχεις πάρει από την πορεία σου;

«Δεν μου αρέσει το τέλος. Προτιμώ να χρησιμοποιώ την λέξη ολοκλήρωση. Ολοκληρώνεται ένας κύκλος τεράστιος. Όταν κοιτάζω πίσω, βλέπω ότι έχω γυρίσει όλον τον κόσμο, έχω μοιραστεί το ρινκ με μεγάλους αθλητές, έχω καταφέρει μεγάλες υπερβάσεις, έχω καταβάλει μεγάλη προσπάθεια. Πάντως, υπήρχαν και οι δύσκολες στιγμές, με τραυματισμούς και πόνους. Θα έλεγα ότι υπάρχει μια μίξη συναισθημάτων. Πάντως και πίσω να γύριζα τον χρόνο, πάλι θα το έκανα όλο αυτό το πράγμα. Με κάνει και χαμογελώ».

Υπάρχει κάτι για το οποίο μετανιώνεις στην καριέρα σου;

«Δεν μπορώ να πω ότι μετανιώνω για κάτι συγκεκριμένο. Σίγουρα έχω κάνει λάθη στο παρελθόν, αλλά με δίδαξαν, με ωρίμασαν, με πειθάρχησαν για να προχωρήσω. Στην Ελλάδα είναι δύσκολο να ασχοληθείς μ’ ένα τέτοιο άθλημα. Και εγώ το έμαθα με το δύσκολο τρόπο, όμως νομίζω ότι ακόμα και τα λάθη που έκανα, με δίδαξαν».

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το king boxing;

«Κάποια πράγματα γίνονται λόγω συγχρονισμού και σε μαγνητίζουν. Υπήρξαν κάποιες συγκυρίες μαγικές και έτυχε να ζω σε εκείνο το μέρος, να βρεθώ με τον συγκεκριμένο δάσκαλο για να με κάνει να συνεχίσω. Το kick boxing και ο αθλητισμός συνάδει με την ψυχοσύνθεσή μου σαν άνθρωπος. Έχω πρόγραμμα από μικρό παιδί και τότε αν και δεν υπήρχε κάποιος άλλος, εγώ ήθελα να γίνω λίγο καλύτερος και να μάθω ακόμα κάτι και σιγά σιγά το ένιωσα σαν αποστολή μου. Το αγάπησα πολύ ρομαντικά και θέλησα να γίνω καλύτερος. Μάλιστα ήμουν το νούμερο 0001 δελτίο της πανελλήνιας Ομοσπονδίας kick boxing».

«Έμεινα στην Ελλάδα και πάλεψα»

Οι… τρελές επιδόσεις του Μιχάλη Ζαμπίδη στο ρινκ, ανάγκασαν χώρες με μεγάλη… ιστορία στο άθλημα και σαφώς μεγαλύτερη οργάνωση, να στρέψουν το βλέμμα τους πάνω του. Οι προτάσεις για να αφήσει την Ελλάδα και να αγωνιστεί με τα χρώματα άλλης χώρας έπεφταν… βροχή. Όμως, ο Iron Mike δεν μπορούσε να αφήσει την χώρα του, ακόμα και όταν αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες. Από την κακή οργάνωση, την μεγάλη γραφειοκρατία, ακόμα και από τις ενέργειες Ελλήνων παραγόντων…

Στο παρελθόν είχες δηλώσει πως είχες δεχθεί κρούση από άλλες χώρες για να αγωνιστείς με τα χρώματά τους, αλλά δεν μπόρεσες να το κάνεις γιατί αγαπάς την Ελλάδα. Έχεις μετανιώσει;

«Ακόμα και τώρα σκέφτομαι πως θα ήταν το παρόν αν είχα αποφασίσει να φύγω. Στο εξωτερικό είναι διαφορετικά τα πράγματα, όπου έχεις χορηγούς και στήριξη. Όμως, νομίζω ότι κάποιες φορές, οι αντιξοότητες και οι δυσκολίες, σου καλλιεργούν την σκέψη και τα ένστικτα και σε πεισμώνουν. Αγαπώ την Ελλάδα και δεν θα ένιωθα καλά, δεν θα ήμουν ευτυχισμένος αν έφευγα. Έμεινα εδώ και πάλεψα. Ακόμα και σήμερα υπάρχει μεγάλη δυσκολία για τα πάντα. Πόσω μάλλον τα σκληρά και τα πέτρινα χρόνια. Όμως, η πειθαρχία και η αγάπη μου για το άθλημα βοήθησαν για να μην τα παρατήσω».

Ήσουν μέλος της ελληνικής Ολυμπιακής ομάδας στην πυγμαχία, αλλά τα προβλήματα σε… ανάγκασαν να φύγεις. Θεωρείς ότι ο αθλητισμός στην Ελλάδα είναι ερασιτεχνικός;

«Πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει τεράστια προβλήματα για να μπορέσουν να γίνουν επενδύσεις σε τέτοια… προγράμματα. Έχουμε παιδιά που προπονούνται σκληρά γιατί είναι ρομαντικά και αγαπούν αυτό που κάνουν. Βγάζουν λίγα χρήματα και τα επενδύουν για την αγάπη τους. Γνωρίζω αθλητές με απίστευτα ρεκόρ σε διάφορα αθλήματα, τα οποία αν ήταν στο εξωτερικό, θα τους είχαν χορηγούς και άλλη στήριξη, αλλά εδώ είναι μόνα τους. Είχα μία εμπειρία στην πυγμαχία, έδωσα 40 αγώνες όμως είδα ότι σε όλα τα αθλήματα υπήρχε μηδενική βοήθεια. Θυμάμαι πως μας ταλαιπωρούσαν τα διαδικαστικά για να πάμε στους αγώνες μας και μας… κρατούσαν απ’ το να αποδώσουμε στο μέγιστο. Ένιωσα ότι δεν μπορούσα να δεχθώ αυτό το πράγμα και να έχω αντιπάλους παράγοντες και την ίδια μου την… χώρα. Εφόσον δεν υπάρχει βοήθεια, αποφάσισα να έχω μια δική μου δυνατή ομάδα. Δημιουργήσαμε τη σχολή με ομαδικό πνεύμα και όντας επαγγελματίες βάζουμε ψηλά τον πήχη για να κάνουμε πράγματα».

Έχεις ξεκινήσει τη δική σου σχολή χωρίς κάποια βοήθεια… Ανησυχείς για την κατάσταση που υπάρχει τη δεδομένη στιγμή;

«Δυστυχώς ή Ελλάδα περνάει μια δύσκολη κατάσταση. Όλοι οι Έλληνες είμαστε αγχωμένοι και έχουμε ανασφάλεια για το μέλλον. Προσωπικά αυτό που βλέπω είναι ότι γενικά υπάρχει μεγάλος βαθμός δυσκολίας σε όλα. Παλιά, έτρεχες 2 για να κερδίσεις 4 και τώρα τρέχεις για 4 για να κερδίσεις 1 με 1,5. Χρειάζεται περισσότερη θέληση αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα γίνουν τα πράγματα και θα βγούμε από αυτή την κακή κατάσταση που είναι η χώρα μας και είναι σημαντικές αυτές οι μέρες».

Ο Έλληνας kick boxer έχει στο ενεργητικό του 155 νίκες σε 178 αγώνες. Δεν είναι ένας μικρός… αριθμός! Και φανταστείτε ότι οι 87 από αυτές ήταν με νοκ άουτ. Οι όμορφες στιγμές ήταν πολλές, όπως και οι μεγάλες δυσκολίες. Όταν έφτασε 3 φορές κοντά στην Ολυμπιάδα Κ1 της Ιαπωνίας, αλλά τα συμφέροντα δεν του επέτρεψαν να πιεί νερό.

Ποια νίκη απόλαυσες περισσότερο και ποια ήττα σε πόνεσε πιο πολύ από τις άλλες;

«Η κάθε μία είχε την γλύκα της. Δεν μπορώ να νοσταλγήσω ακόμα γιατί προετοιμάζονται για τον τελευταίο αγώνα. Έχω δώσει 178 αγώνες και οι 155 νίκες και η κάθε μία είχε τη γλύκα της. Είτε ήμουν ερασιτέχνης, παιδάκι, είτε μετά μεγάλος σε παγκόσμια πρωταθλήματα. Οι ήττες που με έχουν πικράνει είναι κατά βάση στην Ιαπωνία, όπου τουλάχιστον 3 φορές έφτασα κοντά να πάρω την Ολυμπιάδα Κ1 και για λόγους συμφερόντων και δεν είχα τη δυναμική και τις επαφές. Δυστυχώς ηττήθηκα αδίκως στους μεγάλους τελικούς. Όταν ήρθε η ώρα να αγωνιστώ με τον Ιάπωνα πρωταθλητή, παρά το γεγονός πως είχα κερδίσει όλους τους αγώνες, δεν με έβαλαν μέσα. Δεν υπήρχε η δυναμική, ίσως κάποια τα πολιτικά δεδομένα για να μπορώ να κερδίσω το τουρνουά. Έφτασα στην πηγή 3 φορές στο Κ1 και δεν ήπια νερό. Είχα κερδίσει τους αγώνες».

Από τους αντιπάλους σου, ένιωσες κάποια κόντρα να είναι περισσότερο προσωπική;

Αυτό που μου ήρθε άμεσα στο μυαλό, επειδή εκείνος το θέλησε, έγινε στην Μελβούρνη της Αυστραλίας. Έπαιζα απέναντι στον Gurkan Ozkan από την Τουρκία. Θυμάμαι στο Στάδιο της πόλης, στο… αντίστοιχο ΣΕΦ, ο κόσμος ήταν μοιρασμένος. Έξι χιλιάδες Έλληνες και έξι χιλιάδες Τούρκοι. Ήταν τρεις κατηγορίες βαρύτερος και πολύ οξύθυμος. Πριν τον αγώνα μου επιτέθηκε στη συνέντευξη Τύπου και είχε γίνει ντόρος. Μίλησε άσχημα για μένα και την χώρα μου. Του είπα ότι δεν θέλω να του απαντήσω και ότι έχουμε να πούμε θα το κάνουμε στο ρινγκ. Τελικά, στον 12ο γύρο, μετά από ένα δεξί κροσέ έπεσε νοκ άουτ για πρώτη φορά στην καριέρα του. Δεν μου είχε συμβεί κάτι τέτοιο».

Υπάρχει κάτι που να σε έχει πονέσει περισσότερο από ένα χτύπημα μέσα στο ρινγκ;

«Ο μεγάλος βαθμός δυσκολίας που είχα για πολλά χρόνια για να καταφέρω να εξελιχθώ και να βγω στο παγκόσμιο στερέωμα και τις παγκόσμιες διοργανώσεις».

«Δεν χαλαρώνω πριν το τελευταίο καμπανάκι»

Το… τέλος ή καλύτερα, η ολοκλήρωση της μεγάλης καριέρας του Μιχάλη Ζαμπίδη, πλησιάζει. Όμως, ο Iron Mike δεν έχει… σκεφτεί την επόμενη… μέρα. Άλλωστε, πάντα θέλει να είναι σε εγρήγορση.

Τι θα πει ο Μιχάλης στον Ζαμπίδη, μετά τον τελευταίο αγώνα;

«Δεν ξέρω ακόμα, γιατί δεν έχει… γίνει. Δεν χαλαρώνω πριν χτυπήσει το καμπανάκι για το τέλος του αγώνα. Το άθλημα δεν συγχωρεί λάθη και τα θέλει όλα. Αν χαλαρώσεις μπορεί να αποβεί μοιραίο. Με κρατάω σε εγρήγορση γιατί είμαι αγωνιστικός και στις 27 Ιουνίου περιμένω να γίνει ένα πολύ καλό και δυνατό ματς».

Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό παιδικής παχυσαρκίας… Ένα σχόλιο γι’αυτό;

Είναι πολύ κακό και νομίζω ότι αυτό ξεκινά από τους γονείς. Είναι σημαντικό να προσέχουν τα παιδιά. Δεν είναι καλό μόνο από θέμα αισθητικής, είναι θέμα υγείας, γιατί σιγά σιγά όταν ένας άνθρωπος δεν αθλείται υπάρχουν επιπτώσεις στην υγεία του. Θεωρώ ότι χρειάζεται μια γενικότερη ενημέρωση για το πώς πρέπει να χτίζουν τα παιδιά το σώμα τους, γιατί είναι πολύ σημαντικό. Στα πρώτα χρόνια της ζωής τους φτιάχνουν τις γραμμές του τρένου για να ταξιδέψουν. Έμαθα ότι έχουμε χρυσό μετάλλιο στην παχυσαρκία και το γνωρίζω από την παρουσία μου και στο εξωτερικό».

Τι θα έλεγες σε μικρά παιδιά αν ήθελαν να ακολουθήσουν αυτό το άθλημα;

«Αρχικά θα έλεγα στους γονείς να κάνουν έρευνα αγοράς και να βρουν έναν καλό άνθρωπο - δάσκαλο και να προσφέρει γνώσεις στα παιδιά και να βάλει σημαντικά πράγματα στην ζωή τους και μία ωραία σχολή που να είναι «καθαρή» και να έχει καλούς συναθλητές. Το σημαντικό για το παιδί είναι να ξεκινήσει να γυμνάζεται. Το kick boxing έχει να δώσει καλά πράγματα και ενισχύουν την αυτοπεποίθησή τους. Και μέσα από τον αθλητισμό το παιδί, μαθαίνει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του. Το άγχος, τον φόβο, μαθαίνουν πειθαρχία και νομίζω ότι είναι σημαντικά τα πρώτα χρόνια στην ζωή τους για τα επόμενα βήματά τους».

Τέλος, θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στον κόσμο για τον τελευταίο αγώνα στις 27 Ιουνίου στο ΣΕΦ κόντρα στον Steve Moxon στο Iron Challenge by Coca-Cola Zero;

«Θα ήθελα να πω σε όλον τον κόσμο ότι τους περιμένω για να δώσουμε μαζί τη μάχη σαν μια γροθιά. Τη βραδιά εκείνη θα έχει πολλούς αγώνες. Θα είναι μια γιορτή των πολεμικών τεχνών και αγωνίζομαι έναν από τους καλύτερους αντιπάλους και είναι σημαντικό να κρατήσουμε τον τίτλο στην Ελλάδα και να φύγουν με το κεφάλι ψηλά όπως τους αρμόζει».

onsports.gr