Η πρόσφατη ληστεία σε τράπεζα του Πειραιά επανέφερε στο προσκήνιο το ερώτημα κατά πόσο το περιεχόμενο των θυρίδων είναι εξασφαλισμένο.

Η απάντηση είναι πως όχι, εφόσον η τράπεζα πέσει θύμα ληστών και δεν υπάρχει ασφάλιση, το κόστος της οποίας είναι ιδιαίτερα υψηλό. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτή την ακραία περίπτωση, αφού οι ληστείες σε θυρίδες δεν είναι συνηθισμένες, είναι πιο ασφαλές από το να κρατά κάποιος στο σπίτι του τιμαλφή και πολλά μετρητά.

Ηταν λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 1992 όταν κάποιοι συνειδητοποίησαν πως η ασφάλεια των θυρίδων ίσως και να πρέπει να επανεξεταστεί. Ενα μεγάλο ριφιφί στην τότε Τράπεζα Εργασίας στο Νέο Κόσμο είχε αφήσει εμβρόντητους τους πάντες και κυρίως τους κατόχους 301 θυρίδων, το περιεχόμενο των οποίων είχε χαθεί. Οι δράστες έσκαψαν τούνελ 20 μ., τρύπησαν τον ατσάλινο τοίχο και άνοιξαν 301 θυρίδες...

Η θυρίδα ωστόσο τότε δεν ήταν ιδιαίτερα περιζήτητο είδος. Ηταν προνόμιο των εύπορων και σε αυτήν φυλάσσονταν τιμαλφή, όπως κοσμήματα, λίρες, μετοχές ή και συμβόλαια. Η κρίση ήρθε να αλλαξει το χαρακτήρα των κατόχων των θυρίδων και να τις καταστήσει πιο trendy στους ληστές αφού χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον για τη φύλαξη μετρητών τα οποία προήλθαν από τις αναλήψεις των οικονομιών των Ελλήνων στις τράπεζες. Γιατί; Μα επειδή υπήρχε έντονη ανησυχία πως μπορεί η χώρα να μην τα καταφέρει και τελικώς να βγει από το ευρώ.
Μείωση καταθέσεων
Αλλωστε η συγκλονιστική μείωση των καταθέσεων κατά 140 δισ. ευρώ περίπου σε όλο το διάστημα της κρίσης δίνει ανάγλυφη την ανησυχία των καταθετών πως οι οικονομίες τους θα έπαυαν να έχουν αντίκρισμα. Ακόμα βέβαια και τις εποχές που τα πράγματα πήγαιναν κάπως καλύτερα για την οικονομία της χώρας οι τέως καταθέτες ή είχαν γίνει καταθέτες εξωτερικού ή προτιμούσαν να διατηρούν τα χρήματά τους μετρητά φυλαγμένα σε θυρίδα ή ακόμη χειρότερα στα στρώματα, ώστε να μην έλθουν αντιμέτωποι με κατασχέσεις για αποπληρωμή χρεών.
Το δίκαιο των θυρίδων δίνει τέτοιες ευχέρειες. Ωστόσο μέσα σε διάστημα δύο ετών, δύο άγριες ληστείες σε θησαυροφυλάκια τραπεζών ήλθαν να επιβεβαιώσουν τους χειρότερους φόβους κάποιων. Οι πληροφορίες μιλούν για τρομοκρατικές ενέργειες και στις δύο περιπτώσεις, ενώ η λεία των κλεφτών ήταν σημαντικότατη.
Πόσο ασφαλές είναι λοιπόν το περιεχόμενο της θυρίδας. Η απάντηση είναι μία και είναι απλή. Είναι ασφαλές ως προς τη διαχείρισή του από την τράπεζα, καθόλου όμως ασφαλές σε περίπτωση ληστείας σε υποκατάστημα τράπεζών. Κοινώς ο κάτοχος θυρίδας εφόσον έχει κάνει ειδική ασφάλεια για το περιεχόμενο αποζημιώνεται μέχρι του ποσού των 10.000 ευρώ εκτός και εάν έχει ασφαλίσει πλήρως στην αξία του το περιεχόμενο κάτι που σημαίνει εξαιρετικά ακριβό κόστος ασφάλισης. Αν δεν έχει κάνει τίποτα από τα παραπάνω ειδοποιείται γαι την κλοπή του περιεχομένου της θυρίδας του και περιμένει η αστυνομία να καταφέρει να συλλάβει τους δράστες ώστε να βρεθούν κάποια από τα κλοπιμαία.
Μία στοιχειώδης προστασία είναι η προτίμηση θυρίδων που βρίσκονται σε θησαυροφυλάκια της τράπεζας που σημαίνει πως η παραβίαση ενός ατσάλινου θησαυροφυλακίου είναι δυσκολότερη, όχι πάντως αδύνατη. Συγχρόνως αυτές οι θυρίδες έχουν προστασία και από πυρκαγιά ή άλλες τυχαίες καταστροφές.
Καθώς το κόστος μιας θυρίδας είναι εξαιρετικά μικρό (περί τα 70 ευρώ ετησίως η μικρή και 180 ευρώ ετησίως η μεγάλη) οι θυρίδες είναι περιζήτητες και παρουσιάζουν έλλειψη.
Η θυρίδα όπως λάθος πιστεύουν πολλοί δεν αποτελεί έναν λογαριασμό κατάθεσης. Διέπεται από την ασυλία που διέπει ένα ακίνητο, πλην όμως ανήκει σε έναν και μόνον έναν ιδιοκτήτη. Τα δεύτερα και τρίτα ονόματα στη θυρίδα φέρουν την ιδιότητα του απλού εκπροσώπου και μπορούν να ανοίγουν και να κλείνουν το κουτί όσο ο ιδιοκτήτης είναι αποδεδειγμένα στη ζωή. Γι' αυτό στις οικογένειες η θυρίδα ανήκει στο νεότερο μέλος.
Σωστό είναι μάλιστα να σπάει το περιεχόμενο μιας θυρίδας ειδικά αν είναι μεγάλης αξίας σε περισσότερες θυρίδες με περισσότερους δικαιούχους για διασπορά του κινδύνου. Εφόσον ο ιδιοκτήτης πάψει να είναι στη ζωή και η θυρίδα υφίσταται, θα πρέπει ο εκπροσωπος να την ανοίξει παρουσία εφόρου. Αν κάνει κάτι διαφορετικό, αργά ή γρήγορα η τράπεζα θα ειδοποιήσει την εφορία, εφόσον θα ερωτηθεί και τότε οι κληρονόμοι θα πρέπει να καταβάλουν φόρους που ανήκουν σε ένα υποθετικό περιεχόμενο θυρίδας ύψους 100.000 ευρώ μετρητά.
Οι θυρίδες των τραπεζών στην πλειοψηφία τους πια έχουν μετρητά γι' αυτό και έχουν μπει στο μάτι αδίστακτων κακοποιών. Ας σημειωθεί πως στο στόχαστρο βρίσκονται κυρίως τα καταστήματα που είναι χτισμένα στην περιφέρεια και όχι τα κεντρικά καταστήματα που είναι πολύ πιο δύσκολο να δεχθούν επίθεση λόγω των κανόνων ασφαλείας που υπάρχουν αλλά και επειδή είναι εξαιρετικά πολυσύχναστα, μεγάλα με περισσότερες της μίας εξόδου.
Δικαστική απόφαση
Το δίκαιο των θυρίδων είναι διεθνές και επομένως είναι το ίδιο στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Κανένας δεν δικαιούται να ανοίξει θυρίδα που ανήκει σε άλλον, εκτός και έαν υπάρξει δικαστική απόφαση κατάσχεσης.

Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση πολύ δύσκολα εφόσον ο οφειλέτης δεν θέλει μπορεί η θυρίδα να ανοίξει και να κατασχεθεί το περιεχόμενό της, αφού μπορεί να μην προσκομίσει ποτέ το κλειδί. Ωστόσο παύει να είναι εφικτή και η πρόσβαση του ίδιου στη θυρίδα.
Η θυρίδα λοιπόν αποτελεί μια ασφαλέστερη λύση από τη φύλαξη τιμαλφών σε κάποιο σπίτι, ωστόσο επουδενί δεν προστατεύει την περιουσία κάποιου από ληστεία ή άλλη καταστροφή του καταστήματος της τράπεζας.

imerisia.gr