Οι γονείς δολοφονημένων παιδιών, όπως της Ελένης Τοπαλούδη, του Βαγγέλη Γιακουμακη και του Άλκη Καμπανού, ένωσαν τις φωνές τους και με μία επιστολή τους προς την Πολιτειακή και Πολιτική Ηγεσία ζητούν να γίνουν αλλαγές, προκειμένου να μην υπάρξουν άλλα θύματα.
Υποθέσεις που συγκλόνισαν το πανελλήνιο και των οποίων το αποτύπωμα εξακολουθεί να προκαλεί ρίγη οργής ανακατεμένης με θλίψη. Γονείς που βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη να θρηνούν για τα αγγελούδια τους, ενώνουν τις φωνές τους και απευθύνουν μαζική έκκληση στους θεσμούς και τους προεξάρχοντες της πολιτείας ώστε κανένας άλλος γονιός να μη βιώσει τον δικό τους πόνο.
Στην επιστολή τους αναφέρουν:
Αγαπητή ΜΑΝΑ, Κατερίνα Σακελλαροπούλου,
Εξοχότατη Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,
Αγαπητέ ΠΑΤΕΡΑ, Κυριάκο Μητσοτάκη,
Αξιότιμε Πρωθυπουργέ της Χώρας μας,
Αξιότιμε Πρόεδρε του Ελληνικού Κοινοβουλίου,
κύριε Κων/νε Τασούλα,
Αξιότιμοι Αρχηγοί των Κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου,
Αγαπητοί Υπουργοί,
όλοι εμείς οι γονείς αδικοχαμένων και τόσο άγρια δολοφονημένων παιδιών (οι συντάξαντες την επιστολή αυτή, μετά την πρόσφατη συνάντησή μας με την Υφυπουργό Εργασίας κυρία Μαρία Συρεγγέλα, αλλά και τόσοι ακόμη δύσμοιροι γονείς) αποφασίσαμε να σας αποστείλουμε την επιστολή αυτή γνωστοποιώντας τα αιτήματά μας, αλλά και ζητώντας παράλληλα άμεσα συνάντηση μαζί σας, όσο και με τους Αρχηγούς των Κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου, καθώς και με τους αρμόδιους Υπουργούς.
Όλοι εμείς οι γονείς, που βιώνουμε την κορύφωση του οικογενειακού δράματος, που ανεβαίνουμε έναν πραγματικά ισόβιο «ψυχικό Γολγοθά», ενώνουμε τις φωνές μας, ενώνουμε τις κραυγές μας – κραυγές αγωνίας για να βοηθήσουμε στη δημιουργία ενός όσο το δυνατόν ασφαλέστερου περιβάλλοντος για τα παιδιά μας.
Μέσα από αυτό το πρίσμα, της όσο το δυνατόν πιο ασφαλούς κοινωνίας για τα παιδιά μας, προτείνουμε:
Ι. Υπουργείο Δικαιοσύνης
α) Ποινικός Κώδικας (για τέτοιου είδους ειδεχθή εγκλήματα):
1. Τα ισόβια να εκτίονται στο ακέραιο (καμιά μείωση της ποινής).
2. Καμιά αναγνώριση ελαφρυντικού.
3. Αναγνώριση του όρου ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ.
4. Να μπει ο όρος ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΤΟΝΙΑκαι να προβλέπεται
ανάλογη ποινή.
5. Οι εγκληματίες τέτοιων εγκλημάτων να μην έχουν δυνατότητα για
άδειες μετά από μερικά χρόνια.
6. Αύξηση των ετών στην ισόβια κάθειρξη, για τέτοιου είδους
αποτρόπαια εγκλήματα: από 25 στα 30 έτη.
7. Τα τροχαία ατυχήματα που προκαλούνται από ασυνείδητους
οδηγούς, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες που πρέπει να τεθούν
στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (κατάσταση μέθης του οδηγού,
παραβίαση ερυθρού σηματοδότη κτλ), να αντιμετωπίζονται και να
τιμωρούνται ως εγκληματικές ενέργειες (ανθρωποκτονία – απόπειρα
ανθρωποκτονίας).
8. Αφαίρεση της επιμέλειας και της γονικής μέριμνας των τέκνων των
θυμάτων απ’ τους κατηγορούμενους – εγκληματίες.
β) Κώδικας Ποινικής Δικονομίας:
1. Πλήρη οικονομική απαλλαγή απ’ τα έξοδα των δικαστηρίων για την
οικογένεια του θύματος, κάλυψη των εξόδων μετακίνησης –
διαμονής – διατροφής, καθώς και αδειοδότησης από την εργασία
(τόσο Πρωτόδικα, όσο και στο Εφετείο).
2. Δωρεάν νομική εκπροσώπηση της οικογένειας του θύματος (και
Πρωτοδίκως και στο Εφετείο).
3. Οι δικάσιμοι να ορίζονται σε συνεχόμενες ημερομηνίες, ή με μια –
δυο μέρες διακοπής.
ΙΙ. Προτάσεις προς άλλα Υπουργεία και Φορείς
1. Άμεση και δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη στα μέλη της οικογέ-
νειας των θυμάτων (ψυχολόγος – ψυχίατρος – κοινωνικός
λειτουργός) από συγκεκριμένο Υπουργείο ή θεσμοθετημένο φορέα,
για όσο διάστημα κρίνεται αναγκαίο.
2. Σύνταξη ορφάνιας για τους κηδεμόνες και τα τέκνα των
δολοφονημένων μητέρων.
3. Μόνιμη επαγγελματική αποκατάσταση της οικογένειας των
θυμάτων.
4. Έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση των παιδιών όλων των βαθμίδων για
τη βία, από ειδικούς επιστήμονες και φορείς (όπως το «Γίνε
Άνθρωπος»).
5. Κατάλληλη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των γονέων (αλλά και
μελλοντικών γονέων) μέσα από Σχολές Γονέων , Κέντρα Πρόληψης,
καθώς και την αξιοποίηση και επέκταση της ακαδημίας γονέων του
φορέα «Γίνε Άνθρωπος» και του εκπαιδευτικού υλικού που διαθέτει.
Η δράση αυτή (του να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι γονείς)
θεωρούμε ότι είναι η πλέον σημαντική και αποτελεσματική για
τη μελλοντική μας κοινωνία.
6. Να θεσμοθετηθεί επιπλέον μοριοδότηση των τέκνων και των
αδερφών των θυμάτων (τέτοιου είδους εγκλημάτων) για την
εισαγωγή στα πανεπιστήμια.
7. Να γίνεται ασφάλεια ζωής , απ’ όλα τα πανεπιστήμια, για όλους τους
φοιτητές τους (για όσο διάστημα διαρκούν οι σπουδές τους). Με την
πρόβλεψη σχετικής χρηματοδότησης από το Υπουργείο Παιδείας
προς τα πανεπιστήμια.
8. Να αναπτυχθούν δράσεις ενημέρωσης κατά της βίας σε όλα τα
πανεπιστήμια, με τον ορισμό υπεύθυνων καθηγητών και
υποστηρικτικών ομάδων απ’ τους ίδιους τους φοιτητές.
9. Σύνδεση της υποστηρικτικής γραμμής 15900 με ιδιώτες, όπως π.χ.
ξενοδοχεία, που να μπορεί (σε περιπτώσεις που κρίνεται απαραί-
τητο) όποιος πολίτης κινδυνεύει να καταφεύγει για προστασία.
Κάτι παρόμοιο υπάρχει ήδη σε άλλες χώρες (π.χ. Ιταλία).
10. Να τοποθετείται «βραχιολάκι κινδύνου – SOS» σ’ όποιο άτομο
αισθάνεται ότι κινδυνεύει, το οποίο βραχιολάκι να είναι συνδεδεμένο
με την Ελληνική Αστυνομία, αλλά και με άλλο αρμόδιο Υπουργείο.
Η δράση αυτή να χρηματοδοτηθεί είτε από την Προεδρεία της
Δημοκρατίας, είτε από κάποιο αρμόδιο Υπουργείο (Προστασίας του
Πολίτη, Εσωτερικών κ.α.).
Εξοχότατη Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,
κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου,
Αξιότιμε Πρωθυπουργέ της Χώρας μας,
κύριε Κυριάκο Μητσοτάκη,
Αξιότιμε Πρόεδρε του Ελληνικού Κοινοβουλίου,
κύριε Κων/νε Τασούλα,
Αξιότιμοι κύριοι Αρχηγοί των Κομμάτων
του Ελληνικού Κοινοβουλίου,
Αγαπητοί κύριοι Υπουργοί,
το ζήτημα της προστασίας των παιδιών μας – ο αγώνας για να δημιουργήσουμε ένα ασφαλέστερο περιβάλλον για τα παιδιά μας δεν είναι ζήτημα πολιτικό, είναι ζήτημα κοινωνικό και μάλιστα το μέγιστο της σημερινής μας εποχής.
Ζητάμε άμεσα συνάντηση μαζί σας, προκειμένου να αναλύσουμε διεξοδικότερα αυτές τις προτάσεις μας – προτάσεις ψυχής, έτσι ώστε να γίνετε κοινωνοί (όσο αυτό είναι δυνατόν) των καταστάσεων που βιώνουμε, να σταθείτε αρωγοί και συμμέτοχοι σ’ αυτόν τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ και να συναποφασίσετε ΟΜΟΦΩΝΑ για τα παιδιά της ελληνικής κοινωνίας.
Σ’ αυτόν τον αγώνα είμαστε ΟΛΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ (και οι γονείς και σύσσωμη η ελληνική κοινωνία). Δυστυχώς όμως κάποιοι δε θα είναι παρόντες. ΑΠΟΝΤΑ θα είναι τα δολοφονημένα μας παιδιά. Μέσα όμως από τη συμπαράσταση χιλιάδων συνανθρώπων μας τα παιδιά μας θα παίρνουν ΨΥΧΗ και θα ΖΟΥΝ για να υπενθυμίζουν σ’ όλους μας ότι σε μια αρμονική (τονίζουμε το αρμονική και όχι το ανθρώπινη, γιατί δυστυχώς αρκετές φορές οι άνθρωποι μεταμορφωνόμαστε σε τέρατα) κοινωνία πρέπει να μάθουμε (εμείς ως γονείς) και να μεταδώσουμε και στα παιδιά μας:
• ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
• ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΟΧΙ
• ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ!
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ
(όλων των παιδιών που έχασαν τόσο αποτρόπαια τη ζωή τους)!
Με απέραντη θλίψη και πόνο, καθώς και με όσες ψυχικές δυνάμεις και κουράγιο διαθέτουμε:
Γιακουμάκης Αντρέας – Φρονιμάκη Μαρία
Καμπανός Αριστείδης – Κακουλίδου Σουμέλα
Κωστόπουλος Ευθύμιος – Κωστοπούλου Ελένη
Μανωλακέλλης Ελευθέριος – Κρεμαστιώτη Ελένη
Μπέρδος Λουκάς – Μπέρδου Αγγελική
Μωραΐτης Ηλίας – Μωραΐτη Ουρανία
Σαββίδης Κυριάκος – Φωτιάδου Ρόζα
Τοπαλούδης Ιωάννης – Αρμουτίδου Κυριακή
Ψαρράκος Κωνσταντίνος – Μάκου Αλεξάνδρα