Την κατάργηση της συνταγματικής απαγόρευσης της απεργίας στα σώματα ασφαλείας ζητά η Δημοκρατική Ενωτική Κίνηση Αστυνομικών (ΔΕΚΑ) στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Συντάγματος. Η Κίνηση επισημαίνει ότι πρέπει να αλλάξει το άρθρο 23, παράγραφος 2 του Συντάγματος («[…] Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ’ αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας»).

«Οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την αρμονία μεταξύ της υπεράσπισης των αγαθών της ασφάλειας και της ελευθερίας, θεωρώντας ότι ο εκδημοκρατισμός και εκσυγχρονισμός, αποτελούν στόχο. Το δικαίωμα μάλιστα στην απεργία, με όρους που να μην διακινδυνεύεται η ασφάλεια των πολιτών, η περιουσία τους και η κοινωνική συμβίωση, σε καμία περίπτωση δεν απειλεί την λειτουργικότητα των σωμάτων ασφάλειας ή την κοινωνική ειρήνη, ενώ αντίθετα τις θωρακίζει. Η αναγνώριση του δίκαιου αιτήματός μας, έχει σαν συνέπεια την ωρίμανση του ένστολου συνδικαλιστικού κινήματος, που θα επιτρέψει τις ζυμώσεις με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ενώ αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για τις προοδευτικές συνδικαλιστικές δυνάμεις στον αγώνα που δίνουν για τον εκδημοκρατισμό του κινήματος και των σωμάτων ασφάλειας», αναφέρει η Κίνηση.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΔΕΚΑ έχει ως εξής:

«Το άρθρο 23 παρ. 2 του Συντάγματος της Ελλάδος, ορίζει το πλαίσιο για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και την συνδικαλιστική ελευθερία. Ωστόσο στην παράγραφο 2 αναφέρεται ρητά «[…] Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ’ αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας.»

Η αρχή της τυπικής ισοδυναμίας των συνταγματικών δικαιωμάτων και η επιταγή για αρμονική συνύπαρξη τους, συνιστά αυταπόδεικτη υποχρέωση της συνδικαλιστικής μας Ομοσπονδίας για την διεκδίκηση της κατοχύρωσης του δικαιώματος στην απεργία των εργαζομένων στα σώματα ασφάλειας.

Η μέχρι σήμερα λειτουργία, εδραιωμένη στην ειδική κυριαρχική σχέση που το Σύνταγμα επιβάλλει στα σώματα ασφάλειας, αποτελεί απειλή για άλλες κατοχυρωμένες ελευθερίες και δικαιώματα. Η εμβάθυνση της δημοκρατίας, η διεύρυνση της ισότητας, της ισονομίας και η προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων, βρίσκεται σε διάσταση με τις στοχεύσεις που επιβάλλει το Σύνταγμα, όσον αφορά τους εργαζόμενους σε αυτά. Οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την αρμονία μεταξύ της υπεράσπισης των αγαθών της ασφάλειας και της ελευθερίας, θεωρώντας ότι ο εκδημοκρατισμός και εκσυγχρονισμός, αποτελούν στόχο. Το δικαίωμα μάλιστα στην απεργία, με όρους που να μην διακινδυνεύεται η ασφάλεια των πολιτών, η περιουσία τους και η κοινωνική συμβίωση, σε καμία περίπτωση δεν απειλεί την λειτουργικότητα των σωμάτων ασφάλειας ή την κοινωνική ειρήνη, ενώ αντίθετα τις θωρακίζει.

Η αναγνώριση του δίκαιου αιτήματός μας, έχει σαν συνέπεια την ωρίμανση του ένστολου συνδικαλιστικού κινήματος, που θα επιτρέψει τις ζυμώσεις με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ενώ αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για τις προοδευτικές συνδικαλιστικές δυνάμεις στον αγώνα που δίνουν για τον εκδημοκρατισμό του κινήματος και των σωμάτων ασφάλειας. Παράλληλα, σηματοδοτεί εμφατικά την βούληση για διεύρυνση των κοινωνικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Πέραν των άλλων ανοίγει ο διάλογος για την περαιτέρω συνταγματική θωράκιση των δικαιωμάτων, της διαφάνειας και της δικαιοσύνης, που καθορίζουν την ποιότητα της Δημοκρατίας μας και της κοινωνικής συνοχής συνολικά.

Το δικαίωμα στην απεργία είναι πάγιο αίτημα των Ομοσπονδιών μας, που δίνει τη δυνατότητα στον ένστολο εργαζόμενο, να διεκδικεί όπως και οι υπόλοιποι, τα εργασιακά του δικαιώματα χωρίς αποκλεισμούς και ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Στο Τρίτο μέρος του Συντάγματος «Οργάνωση και λειτουργίες της Πολιτείας», στο άρθρο 29 παράγραφος 3 αναφέρεται: «Απαγορεύονται απολύτως οι οποιασδήποτε μορφής εκδηλώσεις υπέρ ή κατά πολιτικού κόμματος στους δικαστικούς λειτουργούς και σε όσους υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφάλειας […]».

Όπως και παραπάνω αναφέρθηκε, η αρχή της τυπικής ισοδυναμίας των συνταγματικών δικαιωμάτων, έρχεται σε σύγκρουση με τα δικαιώματα των εργαζομένων στα σώματα ασφάλειας. Πρόκειται για μια παρωχημένη διάταξη που τα οφέλη για την κοινωνία έχουν παρέλθει. Αντίθετα, η πολιτική ουδετερότητα των ενστόλων συναινεί στην κοινωνική απομόνωση των υπαλλήλων, απομακρύνοντάς τους από την ιδέα του κοινωνικά ισότιμου μέλους.

Σε κάθε περίπτωση, παραμένει ζήτημα αν χρειάζονται συνταγματικές παρεμβάσεις, ώστε η αρχή της πολιτικής ουδετερότητας να διασφαλίζεται κατά την ενάσκηση των καθηκόντων, με τη στενή έννοια του όρου, ή αν τίθεται θέμα ερμηνείας συνταγματικών διατάξεων και ο περιορισμός απλώς αποτελεί θέμα νομοθετικών ρυθμίσεων.

Η πολιτεία οφείλει να προασπίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των πολιτών της, βάζοντας όρια και κανόνες κατά την άσκηση της εξουσίας. Ζητάμε όμως παράλληλα να ενσκήψει στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων στα σώματα ασφάλειας. Κεντρικό ζήτημα για κάθε προσπάθεια κοινωνικής αλλαγής, αποτελεί η κατανόηση των ρόλων. Ακόμη περισσότερο, η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και μια νέα σχέση πολίτη-κράτους, απαιτεί μια προσέγγιση που θα αντιλαμβάνεται τους υπηρετούντες στα σώματα ασφάλειας, πρωτίστως ως εργαζόμενους.

Η Δημοκρατική Ενωτική Κίνηση Αστυνομικών (Δ.Ε.Κ.Α.) υποστηρίζει την τροποποίηση των άρθρων που αφορούν το δικαίωμα στην απεργία και τα πολιτικά δικαιώματα των εργαζόμενων στα σώματα ασφάλειας, στην επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος της Ελλάδας. Η αλλαγή στην ποιότητα της αστυνομίας που μας αρμόζει, επιτυγχάνεται μόνο αν παρέμβουμε καίρια στις διατάξεις που περιορίζουν τον αστυνομικό στα δικαιώματα και τις ελευθερίες που απολαμβάνει το σύνολο των πολιτών της δημοκρατίας μας».

πηγή efsyn.gr