Στην αιώνια διελκυστίνδα που «παίζεται» στη φύση ανάμεσα στα γονίδια του πατέρα και σε εκείνα της μητέρας φαίνεται πως τα πρώτα επικρατούν, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Αυτό σημαίνει, κατά τους επιστήμονες πως ακόμη κι αν ένα παιδί μοιάζει εξωτερικά περισσότερο στη μαμά του, θα είναι γενετικά μάλλον πιο όμοιο με το μπαμπά του.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Β. Καρολίνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Φερνάνδο Πάρδο Μανουέλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γενετικής "Nature Genetics", σύμφωνα με το γαλλικό πρακτορείο και τη βρετανική «Τέλεγκραφ», πραγματοποίησαν πειράματα με διάφορες ομάδες ποντικιών, που είχαν σκοπίμως μεταλλαχθεί, ώστε να εμφανίζουν γενετικές διαφορές μεταξύ τους.

Μετά από την αναπαραγωγή διαδοχικών γενεών πειραματόζωων, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα γονίδια εκείνα που ήταν πιο ενεργά («εκφρασμένα»), προέρχονταν αναλογικά περισσότερο από την πλευρά του πατέρα.

Οι άνθρωποι και τα άλλα ζώα κληρονομούν ίσες ποσότητες γενετικού υλικού από κάθε γονέα, όμως, όπως δείχνει η νέα μελέτη, τα γονίδια του μπαμπά είναι πιο πιθανό να ενεργοποιηθούν στο DNA του απογόνου. Αυτό, μεταξύ άλλων, όπως έδειξαν τα πειράματα, αφορά και τον εγκέφαλο του παιδιού.

Η ανακάλυψη αυτή έχει σημασία για τη μελέτη διαφόρων ασθενειών (καρκίνου, διαβήτη, σχιζοφρένειας, καρδιοπάθειας, κ.α.), καθώς μία δυνητικά επικίνδυνη μετάλλαξη θα έχει πιθανώς μεγαλύτερη επίπτωση στο παιδί, αν κληρονομηθεί από τον πατέρα, παρά από τη μητέρα του.

Σύνδεσμος: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:

http://www.nature.com/ng/journal/vaop/ncurrent/full/ng.3222.html

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι επιστήμονες πιστεύουν πως ανακάλυψαν το τμήμα του εγκεφάλου που υπολογίζει τις προθέσεις των άλλων, «χαρτογραφώντας» τα εγκεφαλικά σήματα αρσενικών πιθήκων Rhesus κατά την διάρκεια παιγνίων που δοκιμάζουν την κοινωνική προσδοκία και συνεργασία.

Η ανακάλυψη της νευρωνικής βάσης στον εγκέφαλο που αποτελεί τον «ακρογωνιαίο λίθο» της επιτυχούς κοινωνικής ανταλλαγής δίνει στους επιστήμονες την ευκαιρία να δουν πώς λειτουργεί η ικανότητά μας να προβλέπουμε τις προθέσεις ή τις ενέργειες του άλλου, ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο για την στοχευμένη θεραπεία διαταραχών κοινωνικής συμπεριφοράς όπως του αυτισμού. «Πολλές συγκρούσεις ή ανταγωνιστικές αλληλεπιδράσεις προκύπτουν από την αδυναμία να «διαβάσει» κανείς τις προθέσεις του άλλου ή την κρυφή του ψυχική διάθεση» εξηγεί ο Δρ. Κ. Χαρούς, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Κέντρο για την Αποκατάσταση του Νευρικού Συστήματος της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cell.

Σε πολυάριθμες δοκιμές με ρήσους μακάκους, αυτοί εκλήθησαν να παίξουν το κλασσικό παίγνιο «το δίλημμα των φυλακισμένων» (prisoners' dilemma game) το οποίο βασίζεται στην ικανότητα του ατόμου να προβλέψει τις ταυτόχρονες, πλην άγνωστες, προθέσεις του άλλου. Ένας πίθηκος έλαβε μεγαλύτερη μερίδα χυμού όταν αποφάσισε να αποστατήσουν εκεί που ο άλλος επέλεξε να συνεργαστεί ενώ και οι δύο έλαβαν μικρότερη ανταμοιβή για την κοινή επιλογή τους να συνεργασθούν ή να αποστατήσουν. Την ίδια ώρα οι ερευνητές κατέγραφαν σήματα από τον πρόσθιο φλοιό του προσαγωγίου τους, το τμήμα του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην εκμάθηση κοινωνικών πληροφοριών και συνδέεται με άλλες περιοχές που παίζουν ρόλο στην διαδραστική συμπεριφορά.

Κάθε επιλογή του πιθήκου στα τεστ αντιστοιχούσε στην ενεργοποίηση περίπου του ¼ των νευρώνων της πρόσθιας περιοχής του προσαγωγίου του εγκεφάλου του. Όταν όμως ήλθε η στιγμή της –άγνωστης– επιλογής του άλλου παίκτη, επηρεάσθηκε η δραστηριότητα του 1/3 των νευρώνων. Επίσης, η δραστηριότητα που κατεγράφη στον ραχιαίο κογχομετωπιαίο φλοιό προέβλεψε με ακρίβεια το 66% των επιλογών του ενός παίκτη στις δοκιμές και το 76% των αγνώστων προθέσεων του ετέρου συμμετέχοντος. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι συγκεκριμένοι νευρώνες διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην ενσωμάτωση πρόσφατων θετικών αλληλεπιδράσεων για την λήψη αμοιβαίως επωφελών αποφάσεων, σημειώνουν οι ερευνητές, οι οποίοι θα συνεχίσουν να διερευνούν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος κωδικοποιεί πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις, ελπίζοντας στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για την αντιμετώπιση διαταραχών κοινωνικής συμπεριφοράς.

iatropedia.gr

Στο χρόνιο πρόβλημα των ανοχύρωτων υγειονομικά νησιών αποφάσισε σήμερα την πρώτη παρέμβαση της η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.

Για πρώτη φορά η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου σχεδιάζει και υλοποιεί μόνιμη λύση στο μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο νησιωτικός χώρος, τον τομέα της Υγείας. Η μόνιμη έλλειψη ιατρικού προσωπικού, αφού ο νησιωτικός χώρος δεν αποτέλεσε ποτέ ελκυστική επιλογή για τους γιατρούς, σε συνδυασμό με τα προβλήματα διασύνδεσης αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα των κατοίκων της νησιωτικής Ελλάδας και ειδικότερα αυτών που κατοικούν στα μικρά νησιά.

Στην παροχή κινήτρων οικονομικού χαρακτήρα με επιβάρυνση του προϋπολογισμού της Περιφέρειας, προς τους επικουρικούς γιατρούς που θα υπηρετήσουν στα νησιά της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου προχώρησε σήμερα το Περιφερειακό Συμβούλιο, με την απόφασή του να παρέχει σε αυτούς πρόσθετη οικονομική αποζημίωση για το σύνολο της τριετούς θητείας.

Η απόφαση της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου σε συνδυασμό με την εκπεφρασμένη βούληση του νέου Υπουργού Υγείας κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή να συμπεριλάβει στους προσεχείς διαγωνισμούς για την κάλυψη κενών θέσεων επικουρικών γιατρών των νησιών της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου και την οικονομική αποζημίωση που το Περιφερειακό Συμβούλιο σήμερα αποφάσισε, έρχεται να δώσει μία νέα ευκαιρία στα νησιά, να μπουν και αυτά στον χάρτη της υγείας.

Σε εξήντα επικουρικούς γιατρούς που θα υπηρετήσουν στις άγονες, απομακρυσμένες και προβληματικές περιοχές της Περιφέρειας θα χορηγήσει η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου οικονομική αποζημίωση σε μηναία βάση για το σύνολο της προβλεπομένης από το νόμο τριετούς θητείας τους.

«Δεν υπάρχει κανένας τομέας που να μην αποτελεί αντικείμενο παρέμβασης και χάραξης πολιτικής από την δική μας περιφερειακή αρχή. Σε αντιδιαστολή με όσους είχαν μάθει να επικαλούνται το θεσμικό πλαίσιο για να καλύψουν την ατολμία τους και το αθηνοκεντρικό κράτος ως προκάλυμμα της έλλειψης πρότασης και πρωτοβουλίας, προχωράμε σε συνεργασία με την νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, άμεσα και θα παρέμβουμε αποφασιστικά στην υγειονομική θωράκιση των νησιωτών μας. Η πολιτική μας είναι και θα παραμείνει μια πολιτική συνεχούς παρακολούθησης, παρέμβασης, πρότασης και ανάληψης ευθύνης. Η περίοδος των στημένων και επικοινωνιακών αντιδράσεων μέσω υπομνημάτων, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί» δήλωσε ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Γιώργος Χατζημάρκος.

Οι κάλοι είναι παχιά και σκληρά στρώματα δέρματος που αναπτύσσονται όταν η επιδερμίδα σας προσπαθεί να προστατεύσει τον εαυτό της από την τριβή και την πίεση κάποιας επαναλαμβανόμενης κίνησης (πχ η κίνηση του ποδιού μέσα στο παπούτσι). Οι κάλοι αναπτύσσονται συνήθως στα πέλματα και τα δάχτυλα των ποδιών ή στα δάχτυλα των χεριών.

Τι προκαλεί τους κάλους
Η πίεση και η τριβή από επαναλαμβανόμενες ενέργειες είναι εκείνες που προκαλούν την ανάπτυξη των κάλων. Μερικές αιτίες αυτής της πίεσης και τριβής περιλαμβάνουν:
-Παπούτσια που δεν ταιριάζουν σωστά στο πέλμα σας ή που είναι πολύ φθαρμένα. Τα πολύ σφιχτά παπούτσια και τα ψηλά τακούνια μπορεί να συμπιέσουν περιοχές του ποδιού σας. Από την άλλη, όταν τα υποδήματα είναι πολύ χαλαρά, τα πέλματά σας μπορεί επανειλημμένα να γλιστρούν και να τρίβονται στα τοιχώματα του παπουτσιού. Το πόδι σας μπορεί επίσης να τρίβεται επάνω στην ραφή στο εσωτερικό του παπουτσιού.

-Δεν φοράτε κάλτσες ή αυτές που φοράτε είναι πολύ φθαρμένες. Όπως είναι λογικό, αν δεν φοράτε κάλτσες, τότε απλά επιδεινώνετε την τριβή του πέλματος με το παπούτσι. Επίσης, όταν οι κάλτσες είναι φθαρμένες, δημιουργούν ρόζους και τρύπες που τρίβονται διαρκώς επάνω στο δέρμα σας.

Τι μπορείτε να κάνετε για τους κάλους
Η θεραπεία για τους κάλους συνήθως αφορά απλά την αποφυγή των επαναλαμβανόμενων κινήσεων που τους προκάλεσε εξ αρχής. Η αγορά κατάλληλων παπουτσιών και καινούργιων καλτσών, συνήθως θα σας βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό.
Από εκεί και πέρα μπορείτε να κάνετε τα ακόλουθα:

-Τρίψιμο/κόψιμο του επιπλέον δέρματος στο σημείο του κάλου. Αυτό είναι κάτι που μπορείτε να κάνετε και μόνοι σας, αλλά για αποφυγή τραυματισμών και μόλυνσης είναι καλό να το αναλάβει ο γιατρός σας. Θα κόψει το περιττό δέρμα με ένα νυστέρι, συνήθως κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο ιατρείο.

-Φαρμακευτική αγωγή. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να εφαρμόσει στον κάλο ένα έμπλαστρο που περιέχει 40% σαλικυλικό οξύ. Αυτά τα επιθέματα είναι διαθέσιμα χωρίς συνταγή. Ο γιατρός σας θα σας ενημερώσει για το πόσο συχνά θα πρέπει να αντικαταστήσετε αυτό το έμπλαστρο. Επίσης, μπορεί να σας συστήσει να χρησιμοποιήσετε μια ελαφρόπετρα, ή λίμα για να λιμάρετε το νεκρό δέρμα πριν εφαρμόσετε ένα νέο έμπλαστρο. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το σαλικυλικό οξύ σε μορφή gel, για να το εφαρμόσετε σε μεγαλύτερες περιοχές.

-Χειρουργική επέμβαση. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει χειρουργική επέμβαση για να διορθώσει την ευθυγράμμιση κάποιου οστού που οδηγεί σε κάλους.

onmed.gr

Τουλάχιστον ένας στους πέντε μεσήλικες ηλικίας 50 έως 60 ετών (ποσοστό 20%) και επτά τους δέκα υπερήλικες άνω των 90 ετών (ποσοστό 70%) εμφανίζουν τις ίδιες γενετικές μεταλλάξεις με αυτές

που παρατηρούνται στα καρκινικά κύτταρα των ασθενών με λευχαιμία, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη δείχνει ότι πολλοί άνθρωποι, όσο μεγαλώνουν, παρουσιάζουν στο DNA τους ενδείξεις λευχαιμίας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αιματολόγο Γιώργο Βασιλείου του Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust του Κέμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας "Cell Reports", ανέφεραν ότι είναι σχεδόν αναπόφευκτο πως η γήρανση συνοδεύεται από μεταλλάξεις σχετικές με τη λευχαιμία.

Οι περισσότερες μορφές καρκίνου ξεκινούν με μια μοναδική μετάλλαξη σε ένα μεμονωμένο κύτταρο και σταδιακά οι μεταλλάξεις αυξάνονται. Οι επιστήμονες θεωρούν τη λευχαιμία πολύ χρήσιμη για την μελέτη των απαρχών του καρκίνου, επειδή είναι ευκολότερο κανείς να αποκτήσει και να αναλύσει δείγματα αίματος, παρά άλλων ιστών του σώματος.

Η λευχαιμία προκύπτει από τη βαθμιαία συσσώρευση γενετικών μεταλλάξεων στα κύτταρα του αίματος, μια διαδικασία που μπορεί να πάρει δεκαετίες. Σταδιακά η πιθανότητα αυτών των κυττάρων να εμφανίσουν μεταλλάξεις αυξάνεται.

«Αυτό που μας εξέπληξε, ήταν ότι βρήκαμε αυτές τις μεταλλάξεις σε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό ηλικιωμένων» δήλωσε ο ερευνητής δρ. Τόμας ΜακΚέρελ. «Αυτή η μελέτη μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς η γήρανση μπορεί να οδηγήσει σε λευχαιμία, αν και η μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων δεν θα προλάβει να ζήσει αρκετά για να συσσωρεύσει όλες τις μεταλλάξεις που χρειάζονται, προκειμένου να εμφανισθεί η λευχαιμία» πρόσθεσε.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχει μια συνεχής διαδικασία «επιδιόρθωσης» των γενετικών βλαβών μέσα στα κύτταρα του σώματος, η οποία «φρενάρει» την εκδήλωση του καρκίνου. Όμως, όσο περνάνε τα χρόνια, αυτή η αμυντική διαδικασία γίνεται ολοένα λιγότερο αποτελεσματική.

Οι Βρετανοί ερευνητές ανέλυσαν κύτταρα αίματος από 4.219 ανθρώπους, που δεν εμφάνιζαν ενδείξεις αιματολογικού καρκίνου. Ανακάλυψαν έτσι για πρώτη φορά ότι, εξαιτίας των αθόρυβων μεταλλάξεων, τα κύτταρα του αίματος που βρίσκονται στο προστάδιο της λευχαιμίας, υπάρχουν σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό στον γενικό πληθυσμό, από ό,τι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες. Επίσης, επιβεβαίωσαν ότι αυτό το ποσοστό αυξάνεται δραματικά με την ηλικία.

«Αυτές οι μεταλλάξεις μπορεί να είναι αβλαβείς για την πλειονότητα των ανθρώπων, όμως για λίγους άτυχους το σώμα τους θα αρχίσει την πορεία προς τη λευχαιμία. Αρχίζουμε τώρα πλέον να καταλαβαίνουμε τα σημαντικά ορόσημα σε αυτό το ταξίδι» δήλωσε ο Γιώργος Βασιλείου.