Πολύς αρνητικός λόγος για τους σύριζα-ανελ κομματικούς διορισμούς στα υπουργεία και τα νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.

Αντιδράσεις που θα συνεχιστούν από την στιγμή που στην κυβέρνηση φαίνεται ότι κυριαρχούν οι λογικές του κυβερνητισμού και του κομματισμού χάριν της διατήρησης στην κυβερνητική εξουσία. Οι αντιδράσεις είναιταυτόχρονα άρνηση αλλά και αποδοχή μιας πολύ κακής πρακτικής γιατί:‘’Μπορείς να διαχειριστείς μια εξουσία χωρίς δικό σου μηχανισμό και δικούς σου ανθρώπους’’;

Το ίδιο πρόβλημα ζούμε και σε τοπικόεπίπεδο. Ο Δήμαρχος (...ο κάθε δήμαρχος), ως η μόνη τοπική εκτελεστική εξουσία, βάζει δικούς του ανθρώπους όπου θεωρεί ότι πρέπει για να προστατευτεί πολιτικά ή δευτερευόντως για να δικαιώσει κάποιον δικό του. Κάθε Κυβερνητικός και κάθε Δήμαρχος θεωρεί ότι ο δρόμος της εξουσίας περνά μέσα από (τον έλεγχο) της δημόσιας διοίκησης του!
Β. Το Ερώτημαμας είναι: Εν τέλει είναι δυνατή μια δημοκρατικήδιαχείριση της εξουσίας με διαφάνεια, αξιοκρατία και δικαιοσύνη που ξεπερνά την κατάσταση ωμού και απροσχημάτιστου διορισμού ημετέρων;
Γ.μας λένε ότι ένα υπουργείο (ανάλογα και στις τοπικές βαθμίδες εξουσίας) δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνον με ένα υπουργό ως πολιτικό πρόσωπο, και γι αυτό υπάρχουν οι διορισμένοι Γενικοί Γραμματείς που έχουν τον ρόλο της "σύνδεσης" της διοίκησης με την κυβέρνηση, τόσο στο να μεταφέρουν τις γενικές πολιτικές κατευθύνσεις, όσο και να φροντίζουν για την υλοποίησή τους. Με αυτή την λογική οι διορισμένοι Γραμματείς υποκαθιστούν τον διοικητικό διευθυντή! Ερμηνεύουν νόμους! Βγάζουν εγκυκλίους που αλλοιώνουν νομικές προβλέψεις! Διαχειρίζονται ζητήματα χωρίς την γνώμη της διοικητικής ιεραρχίας. Διορίζουν διοικήσεις σε Νομικά Πρόσωπα και Ιδρύματα. Καθορίζουν εργασιακές αρμοδιότητες. Αλλάζουν εργασιακά καθήκοντα σε υπαλλήλους ερήμην άλλων αρμοδίων οργάνων με πολιτικά κριτήρια. Αυτά πρέπει να αλλάξουν!
Δ.Το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα που υπάρχει στο κράτος μας και δεν συζητιέται είναι ο χαρακτήρας της δημόσιας διοίκησης. Το ποιες πολιτικές πρέπει να εφαρμοστούν για να έχουμε μια διοίκηση χωρίς τον κομματισμό, τον παραγοντισμό και τον καιροσκοπικό. Οι γενικοί γραμματείς στηνπορείααλλαγήςτης κακής κατάστασης που υπάρχει πρέπει να επιλέγονται μέσα από μια αντικειμενική διαδικασία κριτηρίων ή να είναι μόνιμα στελέχη, αξιοκρατικά επιλεγμένα,που υπόκεινται σε συνεχείςαυστηρές διαδικασίες ελέγχου και αξιολόγησης και αυτό τουλάχιστον έπρεπε να επιδιώξει η κυβέρνηση σύριζα-ανελ.
Ε. Ηπρώτη φορά αριστερά στην κυβερνητική διαχείριση από έλλειψη ιδεολογικής και προγραμματικήςπροετοιμασίας δεν μας φέρνεικοντά σε μια λογικήαλλαγής στην Δημόσια Διοίκηση. Παίζει στο γήπεδο του αντίπαλου της, κάνει ότι και οι …εχθροί της και είναι πολύ λογικό να την κατακρίνουν. Το ανησυχητικό είναι η απουσίακριτικής τόσο από την πλευρά του ευρωπαϊκούεκσυγχρονισμού(ουδετεροποίηση δημόσιας διοίκησης) όσο και από την πλευρά της αριστερήςαλλαγήςκαι του κομμουνιστικού νεωτερισμού (η δημόσιαδιοίκησηείναιμηχανισμόςξεπεράσματος του καπιταλιστικούμοντέλουπαραγωγής και διανομής).

Ένα ‘’μάθημα πολιτικής οικονομίας’’, χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς του κινηματογράφου η ταινία που μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε αυτές τις μέρες στον Δημοτικό κινηματογράφο ‘’ΟΡΦΕΑ’’. Με αμερικάνικο τρόπο έχουμε την δυνατότητα να δούμε κάποιες, κάποιες έστω, εσωτερικέςπτυχές του ‘’αμαρτωλού καπιταλισμού’’ της εποχής μας. Ας μην την χάσουμε όσοι αρέσκονται στην πολιτική ..κουζίνα!

Το μεγαλύτερο οικονομικό θρίλερ του 21ου αιώνα, η χρηματοπιστωτική φούσκα του 2008, που μεταλλάχτηκε σε διεθνή ύφεση και κρίση δημοσίου χρέους για να γίνει δημοσιονομικός εφιάλτης, περιγράφεται στο «Μεγάλο σορτάρισμα» (ΤheBigShort), ταινία υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία κωμωδίας.

Στο «Μεγάλο σορτάρισμα», στο οποίο τα πρόσωπα είναι υπαρκτά και τα γεγονότα πέρα για πέρα αληθινά, το σενάριο βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του ΜάικλΛιούις, που πριν γίνει συγγραφέας εργάστηκε στη SalomonBrothers και έζησε τη Γουόλ Στριτ από το 1985 μέχρι το 1988.

Στην ταινία περιγράφεται με ανάλαφρο τρόπο και την μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια το πιο περίπλοκο ίσως φαινόμενο του σύγχρονου καπιταλισμού: μια δομική κρίση, συνδεδεμένη με τον μηχανισμό του κέρδους, την οποία δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν (ή δεν ήθελαν να παραδεχτούν) πανίσχυρα και ευαίσθητα ραντάρ των θεσμών της πολιτείας. Η ταινία του είναι ξεχωριστή στο είδος της, γιατί δεν υπάρχει σύγκρουση του καλού με το κακό σε αυτήν, αλλά ένας φαύλος κύκλος με τους «καλούς» και τους «κακούς» σε ένα περίπλοκο μπέρδεμα. Δεν υπάρχουν φανφάρες ούτε θεωρίες συνωμοσίας. Μόνον ένα μονόχορδο θρίλερ, γρήγορο σαν τις κυλιόμενες φωτεινές μπάρες στο ταμπλό της Γουόλ Στριτ, που ξετυλίγεται σαν κωμωδία-χρονικό της κρίσης που κόντεψε να βουλιάξει τον καπιταλισμό χωρίς καλά-καλά να το πάρουμε χαμπάρι.

Ν Μυλωνάς.

Το μεταναστευτικό και η αντιμετώπιση του ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, θεωρείται η ‘’Λυδίαλίθος’’ για την οικονομία και τα εισοδήματα του 2016 για την κοινωνία του νησιού μας.

Αν αποφύγουμε όμως να δούμε όλες τις πλευρέςτου προβλήματος: ‘’τοπική οικονομία και κοινωνία’’ περιορίζοντας την συζήτηση στο μεταναστευτικό, κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε πιο δύσκοληκατάσταση. Δεν είναι η μονομέρεια ή οιεπιμέρους σπασμωδικέςλύσεις ή ησυνήθειαόσο ο εγκλωβισμός μας σε μια κατάστασημιζέριας και εσωτερικώντριβώνγύρω από ένα ούτος ή άλλωςπολύ δύσκολοπρόβλημα.Η επιτυχής αντιμετώπιση χρειάζεται ανάλυση δεδομένων και αυτοκριτική για το τι έγινε φέτος. Ακριβή ανάλυση, δυστυχώς δεν έχουμε. Όμως οφείλουμε έστω και εμπειρικά να κρίνουμε κάθε επίπεδοεξουσίας.

Α.Η συγκέντρωση αλλοδαπών σε κεντρικά σημεία της πολης γύρω από τον αστυνομικό σταθμό όπου ακόμη και τώρα γίνεται η καταγραφή είναι η εστία του ‘’κακού’’. Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι η συγκέντρωσημεταναστών δημιουργείπροβλήματα λειτουργικής, αισθητικής, οικονομικήςυποβάθμισηςκαι οικοδομείαισθήματα ξενοφοβίας και ρατσιστικής βίας.Η μεταφορά του κέντρουκαταγραφής των μεταναστών εκτός πόλεως και η ενίσχυση των δημοσίωνυπηρεσιών από τον Απρίλη του 2015 φάνηκε ως αναπόφευκτη επιλογή. Η κυβερνητικήευθύνη για την απραξία, την στασιμότητα, την ασυνεννοησία και την έλλειψη συντονισμού θεσμών και υπηρεσιών που ζήσαμε είναι ακεραία! Η ορθή πρωτοβουλία του βουλευτή κ.Καματερού για το ‘’Κ. Ηλίας’’ για την αποσυμφόρηση της αστυνομίας, ξεκίνησε άτσαλα, χωρίς σχεδιασμό και χωρίς χρηματοδότηση, σύντομα απαξιώθηκε και έγινε αρνητικό σημείο αναφοράς που βαραίνει ακόμη και σήμερα την πρόταση για ένα ‘’refugeescampus’’! Η Περιφερειακή Αρχήπέρα από την καλή διάθεση του κ. Επάρχου,ουσιαστικάαπείχε από το πρόβλημα. ΟΔήμος αντικειμενικά δεν μπορούσε να κάνει βασικά πράγματα. Η Δημοτική αρχή συμπεριφέρθηκε με όρους αποφυγής του προβλήματος και άρνησης του. Προσέφερευπηρεσίεςύδρευσης και καθαριότητας και έδειξεως ένα βαθμό ανοχή στην κατάληψηκοινοχρήστωνχώρων. Εστίασε στην ανικανότητα της κυβέρνησης και εγκλωβίστηκεστην λογικήτου παλιού δικομματισμού περί‘’μηανοχής στους μετανάστες’’!Αυτό την οδήγησε σεάρνηση και σε παθητικότητα, πολιτική πουεπηρέασεκαι τις τοπικές κοινωνικέςσυμπεριφορές.Το κυριότερο ήταν ότι την οδήγησεστηναδυναμίασύνταξης ενός τοπικού σχεδίουδράσηςμπροστά στην κυβερνητική αδυναμία, που να στηρίζεται στον κοινωνικό εθελοντισμό και την λαϊκήσυμμετοχή, με στόχο την άμβλυνση των αρνητικώνκαταστάσεων που δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2015.

Β.Ένας τουριστικός τόπος όπως η Κως, δεν είναι ένα ξερό πεδίο επιχειρηματικής δράσης για να αντιμετωπίζει κοινωνικά προβλήματα με όρους περιφρουρημένης κερδοφορίας και στυγνού οικονομισμού. Δεν είναι ένας τεχνητός παράδεισος (όπως, ας πούμε, η πόλη του Κατάρ) που πρέπει να περιφρουρηθεί. Η Κως πρέπει να αποπνέει πνεύμα φιλοξενίας, κατανόησης, ανθρωπισμού και οραμάτων ελευθερίας και οικολογίας. Απαιτεί μια σύγχρονη ιδεολογία ανοικτή στον πολιτισμό και την διαφορετικότητα και ξεπέρασμα των συντηρητικών αντιλήψεων: ‘’μην θίγεις τα κακώς κείμενα’’!

Γ.Ο συνέπειες του μεταναστευτικού ζητήματος 2015 περιορίστηκαν στην πόλη της Κω. Τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, που όλα βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως Κω δεν πλήγηκαν άμεσα. Αποδείχθηκαν υπερβολές αυτά που λέγονταν …για τεράστιες ακυρώσεις. Δεν επιβεβαιώθηκαν στατιστικά. Ο ΕΟΤ μίλησε για μείωση 2% των αφίξεων 2015 στην Κω που οφείλονταν στα οικονομικά-πολιτικά προβλήματα της περιόδου. Δεν ήταν η συνολική κατάσταση του τουριστικού προϊόντος που επλήγη αλλά η ειδική εικόνα της πόλης που δοκιμάστηκε αρνητικά και χρειάζεται στήριξη από την Κυβέρνηση και την Ευρώπη. Απαιτείται στήριξη της πόλης ως μηχανισμού παραγωγής υπηρεσιών τουρισμού και αναδιανομής των κερδών στην ευρύτερη κοινωνία. Δεν είναι θέμα διαφήμισης η στήριξη της πόλης! Είναι κυρίως η πολιτική για την λειτουργία και την εμφάνιση της πόλης! Ο εμπλουτισμός της με νέα στοιχεία (περιορισμοί στην κυκλοφορία οχημάτων, έλεγχος στάθμευσης, πεζοδρομήσεις, ανακαινίσεις κτηρίων πχ τέρμιναλ λιμανιού και πάρκων, αρχαιολογικοί χώροι. Οι άρτιες υπηρεσίες στους πολίτες και τους επισκέπτες. Η θετική εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας σε επιμέρους ζητήματα όπως ο εθελοντισμός ειδικά στην διαχείριση του μεταναστευτικού ρεύματος. Συμπερασματικά χρειάζεται πολιτικός σχεδιασμός για την αντιμετώπιση της κατάστασης και όχι περιορισμός στην επικοινωνιακή διαχείριση.

Δ. Το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα που θα συνεχίσει να υπάρχει τα προσεχή χρόνια. Κατά το Πανεπιστήμιο Αθηνών απαιτούνται 10 χρόνια για να ισορροπήσει μια νέα ειρηνική κοινωνική κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Άρα θα ζήσουμε με το πρόβλημα και έτσι πρέπει να το δούμε. Συνεπώς χρειαζόμαστε σχέδιο 5-ετίας! Χρειαζόμαστε Οργάνωση και δομές. Αλλαπάνω από όλα ωριμότητα και πολιτική συνεννόηση και συνεργασία για το επίσης δύσκολο 2016!

Ν Μυλωνάς.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συμπληρώνεται 3 χρόνια από την απορρόφηση της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου από ALPHA NANK με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδας με πολιτική απόφαση της τότε κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Μια Δευτέρα πρωί, 21.500 Δωδεκανήσιοι μέτοχοι έχασαν το μετοχικό τους κεφάλαιο, μια σειρά καταθέσεων τους πέρασαν στα χέρια μιας ‘’συστημικής μεν, χρεοκοπημένης δε τράπεζας’’ ενισχύοντας το χαρτοφυλάκιο της.

Η πιο επιβλαβής εξέλιξη όμως ακολουθεί και αφορά τα ενυπόθηκα δάνεια της. Οι τελευταίες αποφάσεις της Βουλής για τα προαπαιτούμενα του 3ου μνημονίου γύρω από την ανακεφαλαιοποίηση-πώληση των 4 τραπεζών οδήγησαν στο πέρασμα της διαχείρισης τους στα διαβόητα hedge funds στα οποία ανήκει πλέον όλο το ενυπόθηκο τμήμα της Δωδεκανησιακής ακίνητης περιουσίας! Υπήρχε άλλη πολιτική τότε; ΝΑΙ! η σούπερ-φιλελεύθερη orderliberal κυβέρνηση CDU-SPD Μέρκελ-Σόυμπλε-Γκάμπριελ το 2009 μπροστά στην κρίση ανακοίνωσε δημιουργία ταμείου διάσωσης των περιφερειακών τραπεζών-Landersbanken που μπορεί να διασφαλίσουν την βιωσιμότητα σε μικρές επιχειρήσεις με χαμηλά έσοδα και στα νοικοκυριά εν μέσω κρίσης και να συμμετάσχουν στην ανάκαμψη.

Β. Ελάχιστες ήταν οι τοπικές αντιδράσεις τότε και αυτές διέπονταν από πολιτική και οικονομική σκοπιμότητα. Σήμερα ελάχιστοι θα την θυμηθούν μπροστά στον Αρμαγεδδώνα των χρηματοπιστωτικών εξελίξεων στην χώρα μας και στον κόσμο. Η διαδικασία εκκαθάρισης και η απόδοση ευθυνών.... στις ‘’ελληνικές καλένδες’’ (η Τράπεζας Κρήτης (σκάνδαλα Κοσκωτα-1989) ακόμη να ολοκληρώσει την διαδικασία εκκαθάρισης)! Μια ομάδα μετόχων, προς τιμήν τους, ’’κρατάει ανοικτό το θέμα με την δημιουργία συλλόγου μεριδιούχων που διεκδικούν με ένδικα μέσα την οικονομική και κυρίως ηθική αποζημίωση, σε βάρος του διοικητικού συμβουλίου και των διευθυντικών στελεχών της. Τα γεγονότα αποδεικνύουν τον μικρό βαθμό συνειδητοποίησης της αξίας μιας τοπικής συνεταιριστικής τράπεζας και αυτός είναι ο σκοπός του κειμένου.

Γ. Η Δωδεκανήσου είχε ξεφύγει από τον καταστατικό της ρόλο. Ο συνεταιριστικό-πιστωτικός χαρακτήρας της αλλοιώθηκε (μιμούμενη τις συστημικές τράπεζες) προσχωρώντας σταδιακά στο πνεύμα του εύκολου υπερδανεισμού της δεκαετίας 2000-2010, μπαίνοντας έτσι ως μη όφειλε στο φαύλο κύκλο του υψηλού ρίσκου δανεισμού, αφού το καταστατικό της δέσμευε το Δ.Σ. στη χορήγηση δανείων : ‘’να γίνονται με την μεγίστη δυνατή εξασφάλιση για να καλύπτονται τα συμφέροντα και η περιουσία των μετόχων’’ και ότι ‘’θα υπηρετήσει βελτίωση της τοπικής βιομηχανίας, τουρισμού, βιοτεχνίας, εμπορίου, γεωργίας, κτηνοτροφίας, αλιείας’’! Τίποτα δεν τηρήθηκε: το 60%(!) των δανείων της ήταν προς το εμπόριο, τον στεγαστικό τομέα και τα καταναλωτικά, αγνοώντας τους βασικούς τομείς παραγωγικής ανασυγκρότησης της τοπικής οικονομίας αφού χρηματοδότησε τον πρωτογενή τομέα με 0,4% και τον βιομηχανικό 0% !!! Σημεία εκφυλισμού ήταν ο υψηλός δανεισμός των μελών του διοικητικού της συμβουλίου, ο δανεισμός του στελεχιακού της δυναμικού με ζημιογόνο για την τράπεζα επιτόκιο, οι απαράδεκτα υψηλές αμοιβές διευθυντικού της προσωπικού ακόμη και όταν η τράπεζα λειτουργούσε με παθητικό! ΚΡΙΜΑ!

Δ. Στην όλη διαχείριση του συνεταιριστικού πειράματος της Τρ.Δω. 1995-2013 έλειψε η ιδεολογική ηγεμονία του κοινωνικού της ρόλου και η πρακτική του σεβασμού του αυτοελέγχου. Επικράτησε η λογική της εμπορευματοποίησης και της διολίσθησης στον άκρατο μερκαντιλισμό της εποχής, παραβιάζοντας τις ίδιες καταστατικές δεσμεύσεις της! Ετσι η τράπεζα κατέρρεε χωρίς αντιστάσεις! Η διοίκηση και οι μάνατζερ έχουν τεράστια ευθύνη. Η αντιμετώπιση της κρίσης του 2008 με ευθύνη του ΔΣ δεν κινήθηκε στην τροχιά του αναγκαίου στρατηγικού σχεδιασμού και αποκρύπτοντας την αλήθεια μέσω του εφησυχασμού την οδήγησαν στον…μέσω κυβέρνησης θάνατο!

Γ. Τι χάσαμε όμως ως κοινωνία με την απώλεια της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου;
-- η σημαντικότερη απώλεια είναι με την διάλυση της ναυάγησε μια ακόμη εναλλακτική πρόταση τοπικής καπιταλιστικής) ανάπτυξης μέσω της ‘’θεμελίωσης διαδικασιών τοπικής και περιοχικής (regional) Δωδεκανησιακής ανάπτυξης αξιοποιώντας τοπικούς κεφαλαιακούς πόρους’’! και η μονοπώληση των αναπτυξιακών προοπτικών από 4 απρόσωπους κεφαλαιοκρατικούς τραπεζικούς ομίλους, δηλαδή στα hedge funds (=κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου!)’’.

Δ. Η δραματική οικονομική κατάσταση στα νησιά μας έχει ανάγκη την συνεταιριστική ιδέα και πρακτική. Δεν φταίνε οι ιδέες και τα διανοητικά εργαλεία! Συχνά αχρηστεύνται εργαλεία και προϊόντα υψηλού κοινωνικού περιεχομένου, όταν οι άνθρωποι και η ιδεολογία τους που τα χειρίστηκαν είναι ανεπαρκείς. Η αποτυχία τα οδηγει στην αδιαφορία ή στην κοινωνική απόρριψη.
Έχουμε σαν τοπική κοινωνία την ανάγκη της Τράπεζας Δωδεκανήσου!
Η πρόταση της θα επανακάμψει! Μόνο που το πείραμα θα επαναληφτεί σε μια νέα περίοδο με νέους όρους και νέες ιεραρχήσεις που θα στηρίζονται στις εμπειρίες των αποτυχιών και τα συμπεράσματα μας. Ο Συνεταιρισμός ακόμη και στον τραπεζικό τομέα θα επανακάμψει όταν υπάρξουν οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που θα ξεπεράσουν τις σημερινές καταθλιπτικές νεοφιλελευθερες αριστερο-δεξιές πολιτικές.
Ν. Μυλωνάς

1. Μια ακόμη φωνήκατά της παραχώρησης του ΚρατικούΑερολιμένα Κω θα ακουστείσήμερα στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου εκδικάζεται ηπροσφυγήπλήθουςοργανώσεων και πολιτών (ανάμεσα τους και η Σ.Ε.)

για την παραβίαση των καταστατικών κανόνων της Ελληνικής Πολιτείας που εμπεριέχονται στην παραχώρησητων 14 περιφερειακών αεροδρομίων του Κράτους μας. Η προσφυγή δεν κατέστησεδυνατήούτε την καθυστέρηση και πολύ περισσότερο δεν αναμένεται η ανατροπή της υπογραφείσης συμβάσεως από την Κυβέρνηση και το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ). Απόστις 14-12-2015 έχει υπογραφτεί η παραχώρηση τους στον ανάδοχο του διαγωνισμού Fraport-Slentel για 40+10 χρόνια, κάτω από την πίεση και το άμεσο ενδιαφέρον της Γερμανικής Κυβέρνησης, αφού σε όλες τις μνημονικές συμβάσεις των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και Σύριζα-Ανελλ αναφέρονται στο ακροτελεύτιο άρθρο τους στην απαίτηση ΑΜΕΣΗΣ υπογραφής της παραχώρησης των αεροδρομίων! Το ανώτατοόργανο της Δικαστικής εξουσίας του ‘’ανεξάρτητου(;)’’ Ελληνικούκράτους θα εξετάσεισήμερα μια σειρά παραβιάσεις του συντάγματοςπου αφορούν τηνπροστασίαδημόσιαςπεριουσίας και συστημάτωνΕθνικήςΆμυνας και Εθνικής Κυριαρχίας.

2. Το Αεροδρόμιο της Κω το 2014 με 2 εκατομμύρια ταξιδιώτες ετησίως,με εισπράξεις (γύρω στα 40 ευρώ ανά ταξιδιώτη), 80 εκ. ευρώ κατ' έτος και από τα κέρδη του (πάνω από 10 εκ ευρώ) χρηματοδοτούνταν ο ελλειμματικός κρατικός προϋπολογισμός και μέσωαυτού τα φτωχά αεροδρόμια Καλύμνου, Λερου, Αστυπάλαιας. Γι αυτά τα κέρδη η κ. Μέρκελ ενδιαφέρεται και εμείς θα έπρεπε να πούμε ΟΧΙ.

3. Βεβαίως οι τοπικέςπολιτικέςαρχές, στην ιδεολογική τους συγκρότησηδεξιές και φιλελεύθερεςστην πλειοψηφία τους δεν άνοιξαν το στόμα τους γι αυτή την απώλεια. Το αντίθετομάλιστα: ‘’είμαστευπέρ της πώλησης’’!Ας σκεφτούν και ας απαντήσουν στο ερώτημα: Γιατί είναι επωφελές και αναπτυξιακό το Γερμανικό δημόσιο να επιδιώκει και να αγοράζει παραγωγικές δραστηριότητες σε όλη την ευρωπαϊκήένωσημε πρωτοβουλία της Δεξιάς και νεοφιλελεύθερηςΚυβέρνησηςτης; Και γιατίγια το Ελληνικό δημόσιο (και τα πρώην σοσιαλιστικά κράτη) είναι επωφελές και αναπτυξιακό να παραχωρείή να πουλάει βασικές παραγωγικές υποδομές της κοινωνίας(λιμάνια, αεροδρόμια, ενέργεια, οδικοί άξονες….);

4. Δεν περιμένουμε την ανατροπήπολιτικών αποφάσεων από την δικαστική εξουσία και το ΣΤΕ! Όμως και σε αυτό το ανώτατοθεσμικόόργανο της πτωχυμένης‘’ελληνικήςκρατικήςοντότητας’’ θα καταγραφεί ο διχασμός της ΕλληνικήςΚοινωνίας στις εφαρμοζόμενεςμνημονιακές πολιτικέςεκμαυλισμού του ΕλληνικούΚράτους. Πάνω σε παρόμοιες διαφοροποιήσεις θα στηριχτείτο νέοκίνημααναγέννησης της Χώρας και του Λαού μας.

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot