Τόσο χαμηλά που φαίνονται τα προβλήματα γήρανσης και έλλειψης συντήρησης των εγκαταστάσεων τους με τα σχισμένα γεωυφάσματα του πυθμένα τους. Η ορατή χαμηλή στάθμη τους σηματοδοτεί και την αντίστοιχη υποχώρηση του αόρατου υπόγειου υδάτινου ορίζοντα του νησιού! Η έλλειψη νερού στο δημοτικό διαμέρισμα Ηρακλειδών δεν είναι τυχαία και είναι μη ανατρέψιμη. Οι αρμόδιοι μας προειδοποιούν για τους παρατεταμένους καύσωνες του καλοκαιριού και μακροχρόνιες ξηρασίες. Αυτό λογικά θα έθετε όρια στην προσθήκη τουριστικών νέων κλινών. Αλλά εδώ δεν υπάρχουν αντιστάσεις! Πάνω από 3000 νέες κλίνες το 2018! Όμως είναι πλέον φανερό ότι η συνεχιζόμενη τουριστική ανάπτυξη δεν αφορά τον τοπικό πληθυσμό, ούτε και τον Ελληνικό Επιχειρηματικό κόσμο αλλά τον διεθνή επιχειρηματικό παράγοντα. Τα ξενοδοχεία 4* και 5* αστέρων είναι η πλειοψηφία στην Κω σε δωμάτια, κλίνες και κέρδη, προσφέρουν υπηρεσίες all inclusive κατ απαίτηση των tour operators και τα κέρδη τους εξάγονται στις χώρες προέλευσης. Με δεδομένο ότι πάνω από 70% το εργατικό προσωπικό των μεγάλων μονάδων είναι μετανάστες είναι προφανές ότι και από την αμοιβή εργασίας ελάχιστα πράγματα μένουν στο νησί. Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο ειπώθηκε από εκπρόσωπο της εταιρείας που αγόρασε το club med (αμερικανικά founds με προμετωπίδα Έλληνα επιχειρηματία) ότι το 2018 θα αναζητήσει 700 εργαζόμενους από την εργατική τάξη της Κεφάλου! Προφανώς δεν υπάρχουν! Αναζητεί από τώρα μικρά συγκροτήματα ‘’rooms to let’’ για τους εργάτες που θα φέρει. Μερικοί αρνούνται: ‘’το δοκίμασα πέρυσι νοικιάζοντας τα σε μεγαλοξενοδόχο και μου τα κατέστρεψαν! Να λείπουν! Αφήστε που νεκρώνει ο τόπος μας, ενώ πριν το καλοκαίρι έσφυζε από ζωή’’. Έτσι και σχεδόν ‘’ανεπαισθήτως’’ το μεξικανικό μοντέλο ανάπτυξης εμπεδώνεται στο νησί μας. Τα μεγάλα πολυτελή συγκροτήματα κλειστά στους ιθαγενείς και παρά δίπλα οι οικισμοί μας υποβαθμισμένοι και φθηνοί χώροι διαμονής της φθηνής διεθνοποιημένης εργατικής τάξης! Τι υποδομές να κάνει ο Δήμος όταν το έσοδο του από τον τουρισμό είναι λιγότερο από 1 εκ. ευρώ τον χρόνο, δηλαδή λιγότερο από το κέρδος ενός ξενοδοχείου 500 κλινών;

Β. Όλες οι περιβαλλοντικές μελέτες για επεκτάσεις και νέα ξενοδοχεία στο νησί μας αναφέρουν: ‘’επιδράσεις επί των υδατικών πόρων: δεν υπάρχουν! επιπτώσεις επί των υποδομών: δεν υπάρχουν! επιπτώσεις στο πολιτιστικό περιβάλλον: δεν υπάρχουν!’’. Όλα θετικά! Όλα καλά! Τα ξενοδοχεία γίνονται με επιχορήγηση του Κράτους κατά 25% τουλάχιστον και οι Περιφερικοί, Δημοτικοί, Τοπικοί σύμβουλοι δεν τολμούμε να ζητήσουμε: περιορισμό των πισινών, περιορισμό του γρασιδιού, τριτοβάθμιο καθαρισμό νερού και επαναχρησιμοποίηση, διαλογή σκουπιδιών και ανακύκλωση, μείωση κατανάλωσης ενέργειας με υποχρεωτική ενσωμάτωση ανανεώσιμων πηγών, βιοκλιματικό κτηριακό σχεδιασμό, φραγμό στα ενεργοβόρα ξενοδοχεία του μαζικού τουρισμού, νέα τουριστικά προϊόντα, στροφή στα θεματικά ξενοδοχεία, επιμόρφωση προσωπικού, έλεγχος τροφών και προώθηση τοπικών προϊόντων κλπ. Παραδομένοι στους tour operators ψηφίζουμε και ακολουθούμε αβλεπώς: Δήμος, Περιφέρεια και …η Βουλή των Ελλήνων!!!

Γ. Ολοκληρώνοντας την παρουσία μας στο δημοτικό συμβούλιο επισκεφτήκαμε τον ΧΥΤΑ όπου μας παρεκάλεσαν αν μην βγάλουμε φωτογραφίες και να πάμε μια άλλη μέρα αφού παρουμε την άδεια από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο! Χωρίς φωτογραφίες λοιπόν! Σκεφτείτε μια τεράστια τάφρο, ένα κυκλικό σκάμμα που έχει γεμίσει σκουπίδια και που συνεχίζουμε να τα στοιβάζουμε φτιάχνοντας σκουπιδόλοφους! Η σκέψη μας πήγε στο βιοαέριο που εκλύεται. Στους καρκινογόνους αρωματικούς υδρογονάνθρακες. Στην υποχρέωση του Δήμου για την αποκατάσταση του χώρου με κλιμακωτές επιχωματώσεις και φυτεύσεις για την μετατροπή του χώρου σε αυτοσυντηρούμενο οικολογικό εργαστήρι. Στρέψαμε το βλέμμα με πίκρα στον ουρανό και μετά ανατολικά στην τεράστια ανοικτή πληγή του λατομείου! Και εκεί ο Δήμος ήταν υποχρεωμένος να χρηματοδοτήσει την αποκατάσταση του χώρου! Και να δίνει ετήσιο ενοίκιο στην κτηματική εταιρεία του Δημοσίου το 2% των εισπράξεων του, που δεν απέδωσε ποτέ χωρίς να υποστεί συνέπειες. Ούτε αποκατέστησε το περιβάλλον. Τα μηχανήματα της ΔΕΥΑΥΚ χάθηκαν! Το λατομείο άφησε μια τεράστια πληγή στον νησί μας. Μια πληγή που δεν κλείνει. Μια πληγή που βρίσκει νέα πεδία εφαρμογής. Έτσι ο τόπος μας υποβαθμίζεται. Ο χρόνος δουλεύει σε βαρος μας.

Δ. Όμως όλα αλλάζουν! The time they are a changing (οι καιροί αλλάζουν)! επαναλαμβάνουμε αποχαιρετώντας το δημοτικό μας συμβούλιο!

Ν. Μυλωνάς (πρώην δημοτικός σύμβουλος )

Σημ: τελευταίο κείμενο για την παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος 5η Ιουνίου 2018.