Αιτία της παραίτησης των κορυφαίων στελεχών από την Ενωση, αποτέλεσε το γεγονός ότι το συνδικαλιστικό όργανο έσπευσε να υιοθετήσει και αναπαραγάγει τις απόψεις του προέδρου ΣτΕ ότι η διάσκεψη του δικαστηρίου για την κρίσιμη υπόθεση ματαιώθηκε λόγω του κλίματος που έχει διαμορφωθεί από δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβασή της και ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα όσα αναφέρονταν στα ΜΜΕ περί αναβολής λόγω εσωτερικών διαφωνιών και έντονων αντιθέσεων, κατά τη διάρκεια της διάσκεψης.

Στα κείμενα της αποχώρησής τους από την Ενωση, οι δύο ανώτατοι δικαστές διατυπώνουν δριμεία κριτική για το περιεχόμενο της ανακοίνωσης, κάνοντας λόγο για «μεγάλο ατόπημα» ενώ αφήνουν σαφώς να διαφανεί ότι διαφωνούν πλήρως με την επίκληση του διαμορφωμένου κλίματος, ως λόγου αναβολής της διάσκεψης, κριτική που ήδη αναπτύχθηκε και από πολλούς νομικούς και πολιτικούς κύκλους.
Στη σκληρή κριτική τους κάνουν λόγο για «αρνησιδικία», «απαράδεκτη από κάθε άποψη ανακοίνωση», αλλά και για «πλήρη παραγνώριση του θεσμικού ρόλου της Ενωσης». Ο Χρ. Ράμμος (που όπως και η Αικ. Σακελλαροπούλου δεν μετείχε στην επίμαχη διάσκεψη), ασκώντας δριμύτατη κριτική για την αιτιολογία της αναβολής, χαρακτηρίζει πρωτοφανή την άποψη ότι ένα δικαστήριο ή δικαστής μπορεί να παραιτείται ή να απέχει προσωρινά και πάντως επ’ αόριστον από την επιτέλεση του καθήκοντός του, όταν έχει αναπτυχθεί -και μάλιστα εκτός δικαστηρίου- κλίμα έντασης.
Ο αντιπρόεδρος ΣτΕ τονίζει ότι κατά τη γνώμη του συνιστά αρνησιδικία η άποψη ότι το δικαστήριο αντί να διασκεφθεί ή να εκδώσει απόφαση θεωρεί σκόπιμο να αναβάλει με την επίκληση κάποιου κλίματος, το οποίο βεβαίως δεν μπορεί να ελέγξει.

«Αδιανόητο»
«Μπορεί κανείς να διανοηθεί το 1969 αναβολή είτε της συζήτησης είτε της διάσκεψης επί της υποθέσεως των απολυμένων από τη στρατιωτική δικτατορία δικαστών, κατ’ επίκληση δυσμενών συνθηκών ή κακού κλίματος;» διερωτάται στο κείμενο παραίτησης ο Χ. Ράμμος και προσθέτει: «Τι θα λέγαμε αν ένας βοηθός εισηγητής αρνιόταν να καταθέσει προεισήγηση ή ένας σύμβουλος αρνιόταν να καταθέσει εισήγηση, επικαλούμενος ότι λόγω του κλίματος δεν μπορεί να ασκήσει με νηφαλιότητα τα καθήκοντά του;».

Η Αικ. Σακελλαροπούλου καταλογίζει στο ΔΣ της Ενωσης ότι αποδοκίμασε ως ψευδή τα αναφερόμενα στα ΜΜΕ για την αναβολή «με βάση όχι τη δική του αντίληψη για τα πράγματα, αλλά την ανακοίνωση του προέδρου του δικαστηρίου, μετατρέποντας ουσιαστικά την Ενωση για πρώτη, κατά την αντίληψή μου φορά, σε γραφείο Τύπου του προέδρου ΣτΕ».
Παράλληλα τονίζει ότι παραγνωρίζοντας τον ρόλο του «εξέφερε γνώμη για ζήτημα το οποίο ούτε είχε θεσμικά τη δυνατότητα να γνωρίζει ως συλλογικό όργανο (πώς δηλαδή, υπό ποιες συνθήκες και για ποιον πραγματικά λόγο διακόπηκε μια διάσκεψη) ούτε ανήκε στις αρμοδιότητές του», καθώς και ότι έτσι «προκατέλαβε για το θέμα αυτό την άποψη όσων (πλην του προέδρου της) εκ των μελών της Ενωσης μετείχαν στη διάσκεψη και ενδεχομένως έχουν άλλη άποψη για τη διακοπή».

Παρατηρώντας ότι «το συγκεκριμένο ατόπημα πλήττει καίρια τον θεσμικό ρόλο της Ενωσης και σηματοδοτεί αλλαγή στη μακρόχρονη πορεία της, από ανεξάρτητο όργανο έκφρασης του συνόλου των μελών του δικαστηρίου σε διοικητική του υπηρεσία», η Αικ. Σακελλαροπούλου τονίζει πως ύστερα από 34 ετών θητεία στο ΣτΕ, με λύπη αισθάνεται ότι η Ενωση δεν την εκφράζει πια και γι’ αυτό αποχωρεί από αυτήν.
Στο μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάσκεψη είχε δημιουργηθεί ένταση και για το γεγονός ότι ο πρόεδρος ΣτΕ είχε αρνηθεί να μοιραστούν στους δικαστές οι προεισηγήσεις των βοηθών εισηγητών, που αποτελούν απαραίτητο εργαλείο για τους συμμετέχοντες στη διάσκεψη, με επιχείρημα ότι μπορεί να διαρρεύσουν στα ΜΜΕ, άποψη που προκάλεσε οξύτατες διαμαρτυρίες καθώς εκλήφθηκε και ως προσβλητική.
Στις 13 Οκτωβρίου θα συνέλθει γενική συνέλευση των μελών του ΣτΕ για να συζητήσουν τα τρέχοντα προβλήματα και να εκλέξουν νέα διοίκηση της Ενωσης.

ethnos.gr